 |
|
|
| gedachtewisseling in vriendschap |
|
|
| 06-07-2010 |
 Wat zit er achter de kreet:er is meer tussen hemel en aarde... |
E schrijft:
gelooft u of er meer is tussen hemel en aarde
ik wel dus
Mijn antwoord:
Laten wij niet te veel achter dit woord zoeken. Het is maar een zegswijze, niet de gelegenheid om uit te leggen, dat je niet in een hemel gelooft.
Daar gaat het hier niet over.
De vraag is alleen maar, waarom dit idee onuitroeibaar in vele mensenharten leeft.
Wel....dat komt, omdat er van die indrukken zijn, die je opeens kunnen overrompelen
- je kijkt om je heen naar al dat drukke beweeg van mensen en volken en legers en politieke systemen...en je denkt:
"Waar is dit toch allemaal voor en wat doe ik in dit onbegrijpelijke geheel, wat is mijn plekje in deze wirwar".
- je kijkt omhoog naar 'de lucht'en je zegt:
"Wat is daar nu achter en daar weer achter en ze zeggen, dat het heelal heel groot is, maar wat is dáar weer achter"
....en het zweet breekt je uit.
- je denkt na, zo in deze geest. Wat was er honderdduizend jaar geleden en daar weer voor en daar weer voor....
- en meer van dat soort gedachten
- je maakt onbegrijpelijke en smartelijk dingen mee zoals M dat deed en je vraagt je af:
"Wat was dat nu ?".
(Kind, wat ben ik met je begaan);( ik ben 87, dus kan ik zeggen: 'kind').
En de oorzaak van dat alles is, dat de mens een beperkt wezen is en zijn omgeving niet kan ontraadselen. En dan is vaak de eindopmerking na een heel denkproces, dat alleen maar onrustig heeft gemaakt en niets heeft opgelost:
"Er is meer tussen hemel en aarde dan wij weten ."
Maar er is wél een antwoord op die vraag:
Ooit eens was de mens door de adem, die God hem had ingeblazen, hecht met zijn schepper verbonden.
Maar Gods vijand, de duivel heeft die verbinding ruw verbroken, toen hij de verantwoordelijk blijvende mens verleidde om van 'de verboden vrucht'te eten.
Toen was er geen verbinding meer met Gods wereld, die alle antwoorden kon geven. En de aarde zélf degenereerde onder invloed van satan, Gods tegenstander, die alleen maar kan bederven, maar niets bouwen, dat goed is.
En nu zijn er al die vragen, die dan tot ' dooddoeners' leiden als bovengenoemd.
Maar door alle eeuwen bleven er mensen, die iets van Gods bedoelingen begrepen en voor zichzelf betere antwoorden wisten te vinden dan :
"Er is nu eenmaal meer tussen en hemel en aarde".
Over zulke mensen schrijft Romeinen 2 v 14 en volgende.
Maar de grote antwoorden kwamen van Jezus. Toen hij stierf voor de zonden van de mensen, werd in zijn stervende handen de verbinding tussen Gods wereld en de mensenwereld weer als nieuw, nee: nieuw.
En sindsdien stellen steeds meer mensen zich niet tevreden met een goedkope verzuchting, maar zien in Jezus' overwinning en in de vervulling met God de Heilige Geest nieuwe perspectieven.
De kreet
"er is nu eenmaal meer tussen hemel en aarde..." zal verstommen en de aarde zal vol worden van de kennis van de Heer.
Daag
Ger
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
