Dag allemaal,,

Na geruime tijd kom ik weer eens op dit topic langs en zie dat I en U vragen gesteld hebben, waarop ik een antwoord had moeten geven.

Ik werk echter op veel forums in Amerika en Duitsland en Vlaanderen. Dat is in de loop van zeven jaar zo gegroeid. Sorry hoor. Misschien neem ik wat te veel hooi op mijn vork. Maar nu ja....het is nu eenamaal zo.
O ja...en als een antwoord van mij maar steeds uitblijft: er is toch ook 'de interne post' en e-mail.

Eerst I dan maar: "hoe gaat dat spreken in tongen nu eigenlijk in zijn werk". Tijn komt in een volgende posting

Maar voor I zijn al zoveel goede antwoorden gekomen, dat ik wil volstaan met een korte aanvulling.
'Spreken in tongen' is iets voor de eigen versterking. In 1961 vervoerde ik eens passagiers in mijn auto. En ik zat luidkeels in klanktaal te spreken. Verlegen verzochten mijn passagiers, ook Christenen, mij om daar toch maar mee op te houden. Want ze hadden er heel geen deel aan en werden er niet door gesticht. Beschaamd hield ik er mee op. Sindsdien doe ik het op mijn 'gebedsheuvel' met de suizende wind als enige toehoorder naast God. En helemaal alleen in mijn auto zing ik ook in tongen met woorden, die mij aangenaam in de oren klinken en onvoorbedachte melodieën, die het oor strelen.

Maar zeker zal ik niet in het openbaar onaangenaam klinkende "ti ti ti"klanken uitstoten, zoals op die afschuwelijke video.

In de gemeente spreek ik alleen in het openbaar in tongen, alvorens ik een profetie wil doorgeven. Dat doe ik om wat 'los te komen'. Maar dan laat ik ogenblikkelijk een 'vertolking' volgen, zoal ook in 1 Corinthe 14 'voorgeschreven'. En dan blijkt die klanktaal altijd een God-verheerlijkend woord te zijn.

En de erop volgende profetie staat geheel op zichzelf en vertelt een eigen verhaal.

En dan tenslotte I,  een aangelegenheid, die misschien nog aan de aandacht is ontsnapt tot dusver.
In 1 Corinthe 12 v 10 staat onder de Geestesgaven ook
"....en den ander ALLERLEI tongen..." NBG.
In de NBV is een en ander wat 'gladgestreken' tot
"..... Om in klanktaal te spreken....".

Maar in 1 Cor 13 wodrt dan toch maar gezegd, ( v 1)...
"...al sprak in de talen van alle mensen en van alle engelen....".

En zélf heb ik dit inzicht ontwikkeld: elke Geestvervulde Christen 'hoort' eigenlijkj in klanktaal te spreken om zichzelf op te bouwen. Eigenlijk is 'klanktaal'geen Geestesgave. Maar het vermogen om je in méerdere klanktalen uit te drukken, dát is de Geestesgave.

Welaan I....zoek je maar eens een stil plekje. Zit je soms een half uur eenzaam op je fiets om ergens te komen: op werk of school ? Gebruik die tijd om 'klanktaal' te spreken. Maak er geen probleem van. Naar Ezechiël 47 heb je je al in diverse 'heilstromen' geworpen, toen je
- berouw kreeg over je zonden
- je bekeerde
- je die bekering verdiepte tot wedergeboorte, krachtens 1 Petrus 1 v 23.

Ging dat 'je in de heilstroom werpen' toen met van allerlei aarzelingen gepaard ? Misschien...maar je déed het.

En nu ligt er weer een uitdaging. Geen kramp, maar blijde overgave.

Daag
Ger