Ter gelegenheid van mijn 200ste wandeling van dit jaar, wilde ik er toch iets sportiefs van maken, naar Maastricht - heen en terug - en dit aan 'n stevig tempo. Wel, dat is mij goed gelukt, iets meer dan 15 km. aan 'n tempo van 6,34 km/uur. 
Ik heb altijd in Smeermaas de keuze, de grote of de kleine grens oversteken bij het vertrek. En zoals meestal werd het weer de grote grens via de Brusselseweg. Je hebt daar nog van die oude huisjes. Aan het rond punt nam ik links het fietspad langs die schaapjes. Wat verderop zie je de herfstkleuren al de kop opsteken. En aan de Noorderbrug is er 'n heus tentenkamp met podium opgesteld. Wat er te doen is heb ik niet kunnen vinden. Het terrein is goed afgeschermd met nadarhekken. 
Aan Sappi-Maastricht ben ik altijd gecharmeerd door die vogel, geschilderd op 'n muur. Kort aan het stadhuis ben ik 'n tas koffie gaan drinken, 2,90 euro valt best mee voor 'n stad gelijk Maastricht. 
Terugkeren deed ik via het wandelpad aan 't Bassin en dat mooi gekleurd huis. Ik had op mijn gsm gezien dat de regen nog even op zich liet wachten, ik kon dus te voet terug naar Lanaken. In Smeermaas vrolijken de planten de brug helemaal op. 
Mijn laatste foto maakte ik in de Sint-Ursulakerk, ook wel de kathedraal van het Maasland genoemd. Ze werd gebouwd tussen 1860 en 1864 en werd plechtig ingewijd in 1867. 
En bijna thuis, nog 'n paar honderden meters, jullie kunnen het wel raden zeker, toen begon het te regen. Al bij al heb ik dus nog geluk gehad. Ik kan tevreden terugkijken op 'n mooie wandeling met 'n sportief tintje. 










|