aantal stappen: 950.973 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 79
aantal fietstochten: 39
Zoeken in blog
28-04-2025
Vandaag toerist geweest op de St. Pietersberg.
Vandaag had ik mij twee doelen gesteld, enerzijds sportief bezig zijn in de voormiddag en anderzijds, enkele uurtjes in de tuin werken in de namiddag. Dat sportief bezig zijn is deze keer wel met 'n korrel zout te nemen, ik heb het sportieve aan het aangename gekoppeld. Ik ben namelijk een der toeristen geweest op de St. Pietersberg. Je hebt daar vooreerst het Fort St. Pieter en wat verderop het uitkijkpunt op de ENCI-groeve.
Ik vertrok via Smeermaas naar Maastricht. Aan de stadswallen moest ik doorheen de binnenstad, 'n traject met kasseien en klinkers. Geen probleem natuurlijk, ik had gewoon de stadsfiets bij met zijn bredere banden. En dan zie je ineens het fort voor je opdoemen. Ik ben daar van mijn fiets gestapt om hogerop ook wat foto's te nemen. En ineens werd ik opgeslorpt door 'n groep Aziatische toeristen, ik denk Japanners. Ja, vanop die hoogte kun je ver kijken.
En zoals gezegd, wat verderop heb je dan het uitkijkpunt op de ENCI-groeve. Je hebt daar 'n spectaculair uitzicht. En als je goed kijkt, dan zie je boven dat gele streepje de fotograaf. Die trappen moet ik bij gelegenheid ook eens doen. Daarna volgde de afdaling naar Buitengoed Slavante. Het wordt ook Grand-Café Buitengoed Slavante genoemd, gebouwd in 1846. Echt tot daar ben ik niet geweest, het is nog 'n stukje hoger de berg op.
Terugkeren deed ik via Lanaye (Ternaaien in het nederl.). Ik had oa. 'n zicht op de brug van Kanne en vanop de brug, zie je in de achtergrond de weg omhoog naar de Slingerberg. Dat was vandaag geen optie, toch niet met de stadsfiets. In Briegden was het de laatste keer omhoog, naar de brug.
En de tuin, tja, eerst mijn gazon afgereden, wat onkruid te lijf gegaan en 'n stuk van mijn haag gesnoeid. En toen was de pijp uit. Straks duimen voor onze landgenoot Brecel op het WK snooker. Hij moet nog één frame winnen.
Vandaag was het echt op zijn zondags, niks moet, alles mag. Nu ja, het is te zeggen, .... nadat ik mijn bestelling bij de bakker was gaan afhalen, was ik wel Chinese vrijwilliger om mee naar het warenhuis te gaan (lees: er was 'n extra fietstas en dus ook fiets nodig). Maar je kent mij he, alles voor je partner!
Daarna kon ik gaan wandelen, niet te ver en zeker niet te snel. Na die mooie fietstocht van gisteren, was het vandaag 'n halve rustdag. En om toch nog even terug te komen op die fietstocht, ik was op weg naar Maastricht en op 'n bepaald moment reed er 'n jong meisje zo 'n tiental meter voor mij op. Opeens kwam er 'n brommer met passagier achterop, aangereden tégen de richting in - dus aan mijn kant - met maar één bedoeling: dat meisje aan 't schrikken te brengen. Met 'n helse schreeuw reed die gast echt rakelings langs dat meisje en gelukkig kon hij zijn brommer nog juist 'n draai geven, of hij was pal op mij ingereden. Dat was effe schrikken daar. Deze morgen moest ik er nog aan denken.
Mijn wandeling van deze voormiddag ging simpelweg naar Pietersheim. Eerst kwam ik de melding van de "babbelbus" tegen, 'n initiatief van ons Dienstencentrum. De bedoeling is om op verschillende plekken in Lanaken gedurende enkele uren halte te houden met 'n bus waarbij de buurtbewoners bij mekaar zittende, 'n lekker tasje koffie krijgen aangeboden. En babbelen is dan natuurlijk letterlijk te nemen.
Daarna kwam ik voorbij de visvijver, altijd 'n oase van rust. Via de sportvelden van Atla, kwam ik dan aan de grachten omheen de burchtruïne. Gezien het vandaag "erfgoeddag" is en Pietersheim meedoet aan het initiatief, ben ik nog eens doorheen de ruïne gewandeld.
Terugkeren deed ik via het centrum en het Uilenspiegelpark. Seffens misschien nog met ons twee "de hort op", het weer is goed en 'n terrasje is altijd gezellig. Zoniet, dan kijk ik naar de koers.
Nu ik dit verslag begin te schrijven, is de overleden Paus inmiddels bijgezet in zijn graf. Ik heb het even opgezocht, sinds mijn geboorte in 1954 was dit de 7de Paus, te beginnen met Pius XII die overleed in 1958. Ik lig er niet wakker van, 'n mens van 88 jaar is overleden. Hij heeft 'n mooi leven gehad.
Vandaag stond er 'n mooie fietstocht op mijn programma, 'n tocht met verschillende bergjes onderweg. Ik vertrok via Maastricht naar Scheulder, 'n dorp horende bij Eijsden-Margraten. Vandaar is het de kortste weg naar Gulpen. Het is altijd mooi om de stad beneden je te zien liggen, je daalt in feite af naar de stadskern. Die vergezichten zijn dus prachtig. En het centrum van Gulpen was vandaag één groot terras, het zat er bomvol. Op dat moment was het voor mij nog te vroeg om te pauzeren, ik had in feite iets anders op het oog.
Maar eerst moest ik nog de Trintelerberg over. En ja, de Bernardushoeve in Ubachsberg was geopend. Je hebt daar het mooiste terras van Zuid-Limburg. Je zit daar bovenop de berg met 'n hoogte van 180 meter en de vallei beneden je. Ubachsberg is één der deelgemeenten van Voerendaal met 1.380 inwoners, geteld in 2014. Voor ene keer geen vlaai en koffie daar, maar 'n simpel bakje ijs, twee bolletjes chocolade.
Ik kon er weer effe tegen. Wat verderop kwam ik weer 'n mooie muurschildering tegen op 'n brug. In Wijnandsrade had ik het mooiste zicht, het kasteel met 'n kern die teruggaat tot in de 16de eeuw. In die regio was het weer opletten met de nrs. van het fietsroutenetwerk. De onlineversie op pc is nog steeds niet aangepast aan de werkelijkheid, gelukkig ken ik daar mijn weg. Maar verschillende andere fietsers zaten met de handen in het haar. Zoek het maar uit.
Terugkeren deed ik via Valkenburg. Het was daar zo druk dat ze verschillende stewards op de wegen gezet hadden om al dat volk in goede banen te leiden. Ik mocht zonder problemen passeren en kon dus weer eens genieten van de Cauberg. Zoals gewoonlijk hou ik mijn voorwiel in de gaten en zo geraak je boven zonder al te veel inspanning.
Terug in Lanaken kon ik het niet laten om 'n koffie en Duvel te bestellen, ik had het verdiend. Meer dan 700 hoogtemeters, 80 km. gefietst in iets minder dan 4u00.
Vandaag zou er gewandeld worden had ik gisteren gezegd. En dat is het ook geworden, zij het dat het 'n beetje uit de hand is gelopen. Eerst deze ochtend om 7u10 naar de bakker en daarna met ons twee naar Maastricht. We hebben eerst de wekelijkse markt afgeschuimd om daarna wat aankopen te doen in diverse winkels. Wat werd vroeger over die markt ook al weer gezegd: "op de markt is je gulden 'n daalder waard". Wij kopen normaal gezien onze waren plaatselijk (lees: in eigen dorp), maar soms moet je al eens uitwijken omdat je het bij ons niet vindt.
Na de aankopen was het nog te vroeg om 'n tafeltje te gaan innemen, we zijn gewoon nog 'n hele tijd gaan dwalen doorheen de kleine straatjes van Maastricht, we hebben zelfs plekjes voor het eerst gezien. Dat etentje was daarna op het O.L.Vrouweplein, en zoals steeds, lekker.
Eenmaal thuis wilde ik toch nog 'n stevige wandeling maken naar Smeermaas. Ik vertrok via de wijnwijk naar Pietersheim. Pietersheim is 'n oude site, getuige die oeroude bomen, je kunt er gewoon doorheen kijken. Daarna wandelde ik in de buurt van het kasteel van Hocht. Vandaag passeerde ik nog eens de Keukelbeekstraat met 'n paar woningen die er in feite 'n klein eilandje vormen tussen de velden.
Daarna kwam ik weer op de Oude Heirbaan waar ook die kapel ligt. Die kapel is lang het onderwerp van vandalisme geweest, ze ligt in feite te ver van dagelijkse controle. Door de hulp van de buurt is er nu toch verbetering gekomen en wordt de kapel regelmatig opgefrist. En aan oude woningen geen gebrek op deze straat.
Terugkeren deed ik via de Kanaaldijk, ook daar vind je oude huisjes, bijna allemaal goed opgeknapt. Via het kruispunt in Smeermaas wandelde ik terug naar huis. Morgen ga ik fietsen, mijn bestemming wordt normaal gezien Voerendaal waarna ik via Valkenburg zal terugkeren.
Het was weer 'n voormiddag dat we ons beiden afvroegen wat te doen. Mijn vrouw wilde naar de bibliotheek en de slager gaan, ik had 'n wandeling op het oog en nadien 'n kort ritje naar de glascontainer. Rond 8u30 hebben we beiden de sprong gewaagd en zijn we vertrokken, hopende dat het droog zou blijven. Helaas, het is toch beginnen te miezeren, iets wat je niet altijd ziet op de buienradar.
Maar we zijn niet van suiker, we hebben dus beiden ons ding gedaan. Ik vertrok via de Pastoorslindestraat naar de Kewithdreef in Gellik. Mijn bedoeling was om nog eens aardbeien te gaan kopen. Zo kwam ik naast dat mooi gerenoveerde vakantiehuis op de Wijerdijk. Daarna de brug over om vervolgens links het Louis Paul Boonpad in te slaan. Vanop 'n hoogte stonden die paarden mij te bekijken.
Toen ik langs die vele serres wandelde, hoorde ik vele talen maar geen Nederlands. Onze eigen mensen vinden het plukken van aardbeien denkelijk te min. Maar goed, er waren weer aardbeien te koop voor 4,00 euro, al moest ik mij wel reppen. Een dame was precies de hele automaat aan 't leeghalen, bakje na bakje. Iemand met 'n horecazaak?
Terugkeren deed ik door de Kiezelweg over te steken en eerst die onverharde holle weg te nemen en daarna de holle weg met klinkers. Via de brug van Briegden en de Sportoase, raakte ik weer thuis. En nu ik het bekijk, de vrouwenmantel in onze tuin zorgt weer voor 'n mooie grondbedekking. Je hebt er geen werk aan en ieder jaar is die plant weer van de partij.
Morgen wordt er gewandeld, zaterdag staat er 'n fietstocht op het programma. En deze namiddag, als ik de buienradar mag geloven, zijn we vertrokken voor enkele uurtjes lichte regen.
Soms moet je al eens geluk hebben met het weer, zo ook vandaag. Ik was nog maar net thuis van mijn voormiddagwandeling, toen de hemelsluizen zich openden. Natuurlijk hadden we de buienradar in 't oog gehouden, ook mijn vrouw die op winkeltocht was, maar toch. Met dat weer is het altijd afwachten.
Vandaag stond er niks spectaculairs op het programma, gewoon 'n wandeling langs het kanaal en doorheen Pietersheim. Met de zon en de regen van de afgelopen uren en dagen, ziet het er overal mooi groen uit. Langs het kanaal was het deze voormiddag maar rustig, zelfs geen enkele fietser gezien.
Ik wandelde door tot in Tournebride waarna ik links de afslag nam naar Pietersheim. Ook daar was bijna geen mens te bespeuren. En ja, het zijn misschien weerkerende zichten, maar 'n verslag met foto's vereist natuurlijk 'n juiste weergave van je wandeling of fietstocht. Met al die foto's van Pietersheim zou ik bij wijze van spreken, 'n tentoonstelling kunnen houden. Maar al die aandacht is aan mij niet besteed.
Terugkeren deed ik via de kinderboerderij. En zoals gezegd, het viel deze middag met bakken tegelijk uit de lucht. Nee dus, ook in de tuin werken zit er niet in. En wie naar de koers kijkt, dat de beste mag winnen.
Ik heb de opmerking gekregen dat echte sportmannen, geen alcohol drinken tijdens hun fietstocht. Dat is iets wat ik dus ook niet doe, tenzij .... ik bijna thuis ben en het aantal nog af te leggen kilometers verwaarloosbaar is. Zo stop ik al eens in Kotem omdat de waardin daar de fietsers altijd trakteert op 'n gratis stuk vlaai of suikerwafel en ik daar uit eerlijke schaamte nog 'n biertje drink. Van Kotem tot Lanaken is niet zo ver, goed 11 km. Ook in Neerharen wil ik wel eens stoppen, dat is slechts 4 km. tot thuis. Vandaag was ik in Val Dieu en 'n biertje daar zou mij zeker gesmaakt hebben. Maar 'n sportman zijnde, hield ik het daar bij koffie en cecemel.
Ja, de Abdij van Val Dieu was weer eens mijn bestemming. Deze keer had ik mijn route zo gepland dat ik eerst het fietsroutenetwerk zou volgen tot Warsage om dan vanaf daar de wegwijzers te volgen. Ik vertrok richting Maastricht. Doorgaans neem ik dan de weg over de Noorderbrug, maar vandaag moest ik naar Eijsden en dan ga je best via de Wilhelminabrug. Je moet er dan wel 'n stuk of zes verkeerslichten bijnemen. Geduld is dan 'n mooi woord.
Maar eenmaal in Eijsden ging het linksaf naar Voeren. Je hebt daar ondermeer 'n mooi zicht op het dorp 's-Gravenvoeren. Daar begint dan de weg naar Warsage. Aan de Sint-Pieterskerk (de toren is van 1215) ging ik linksaf, de grote weg naar Saint-Jean Sart, 'n klim van 3,9 km. Weliswaar geen grote stijgingspercentage's, maar er kwam precies geen einde aan.
Met nog 'n foto van de kerk van Saint-Jean Sart, de Sint-Johannes de Doperkerk uit 1879, kwam even later de Abdij van Val Dieu in 't zicht. Buiten zitten was vandaag geen optie, alle tafeltjes waren bezet. Binnen was er wel nog plaats. Met 'n koffie, 'n stuk rijstevlaai en 'n cecemel had ik weer genoeg energie om de terugweg aan te vatten.
En die energie had ik nodig want al direct doemde 'n bergje voor mij op met 'n slecht wegdek. Op de kruising van het fietsroutenetwerk - rechts weer naar Warsage - ging ik gewoon rechtdoor naar Dalhem. Het is 'n gemeente met diverse deelgemeenten waaronder ook Warsage.
Eens het centrum van Dalhem voorbij kwam ik ineens op 'n fietspad terecht dat qua inrichting totaal anders is dan het gebruikelijke in Wallonië. Zo zou het overal moeten zijn, 'n mooie asfaltweg en 'n even mooi fietspad. De foto is wel niet zo goed gelukt, mijn excuses. Onderweg heb ik 'n bril op om ver te kijken, niet om kortbij te zien. Mijn multifocale bril is mij te duur om op te zetten tijdens fietstochten. Je zou maar eens vallen. En ja, controleren of 'n foto goed gelukt is, is dan ook niet altijd evident.
Terugkeren deed ik nadien nog oa. via het fietspad langs de Maas in Lixhe en 'n herinnering aan de Romeinse weg in Riemst. Uiteindelijk had ik nog genoeg jus in de benen om ook nog over de Muizenberg te fietsen. Met hier en daar nog 'n extra lus, kwam ik toch aan 72 km. Met 539 hoogtemeters en 'n gemiddelde van 21,2 ben ik best tevreden. En dat biertje vandaag, ... dat dronk ik thuis bij het warme avondeten. Dat was door omstandigheden verschoven. We hadden het beiden te druk deze voormiddag.
Toen ik deze voormiddag aan mijn fietstocht begon, had ik niet kunnen bevroeden dat bij mijn terugkomt, verrassend nieuws te wachten stond. Onze Paus is overleden. Nu echt verrassend was dat nieuws in feite niet, zijn gezondheid was héél slecht en het zat er aan te komen dat hij ons op korte termijn zou verlaten.
Vandaag wilde ik gaan kijken naar het vernieuwde fietspad richting Opgrimbie. Vooral het traject op grondgebied van Opgrimbie zelf, was er slecht aan toe en diende gerenoveerd te worden. Ik vertrok langs hotel La Butte aux Bois om dan in Rekem dat nieuwe fietspad op te rijden. Het ziet er goed uit.
In Opgrimbie was er effe tijd voor 'n selfie waarna ik rechts afdraaide naar Mechelen a/d Maas. Sinds kort heb ik de korte verbinding naar Kotem ontdekt, gewoon de brug over en rechtdoor naar de Maas. In Kotem zelf ben ik vervolgens met de Maas mee en onder de autostrade door, naar Uikhoven gefietst. Het veer over de Maas vaart weer uit en de schipper was aan 't wachten op klanten.
Doorheen Herbricht fietsen is altijd fietsen in de natuur en langs het kunstwerk "de Levensboom". Plezant was hoe die paarden daar op 'n rij stonden te kijken. Terugkeren deed ik via Hochter Bampd en Smeermaas.
Het was vandaag maar 'n kort ritje met de stadsfiets, maar ik heb wel 'n karrenvracht aan foto's mee naar huis genomen. En die laatste foto, onze Arne op zoek naar Paaseitjes. Het was weer ene fijne dag.
Vandaag kon ik nog eens vroeg vertrekken om te gaan fietsen, mij eega was naar Genk en het warme eten werd zodoende verplaatst naar deze avond. Ik had dus al de tijd om nog eens 'n 100-plusrit te maken.
Ik vertrok richting Zutendaal om daar de weg te nemen die mij doorheen "fietsen door de heide" zou brengen. Vervolgens kwam ik in As om daar 'n stukje van het oude kolenspoor te nemen. De bedoeling was dat ik naar Bree zou fietsen om daar terug te keren naar Tongerlo. Mijn parcours was goed uitgestippeld en ik had op voorhand gezien dat ik in Oudsbergen 'n stuk onverhard voor de wielen geschoven zou krijgen. Maar toen ik er aankwam, bleek toch zeker al het begin van die weg vol modder te liggen. Een tegemoet rijdende fietser vond het wel nog doenbaar, maar de strook was 1 km. lang. Gelukkig was op dat punt juist 'n knooppunt van het fietsroutenetwerk. Ik besloot mij niet te wagen aan die modderweg en rechstreeks naar Tongerlo te rijden.
Maar in Tongerlo had ik - na de vooropgestelde terugkeer uit Bree - 'n stopplaats voorzien. Maar nu was ik er al veel te rap en ik ben dus doorgereden naar Kinrooi, kwestie om toch mijn kilometers gefietst te krijgen. Daar nodigde mij 'n café uit voor 'n pauze, café de Grenshook. Koffie en vlaai voor 4,00 euro, alleen .... de bakker was nog niet geweest. Het werd dus 'n koffie en 'n cola.
Onderweg kom je al eens 'n mooie gebouw tegen en ook in Kinrooi stopte ik voor het eerst aan die kapel, gewijd aan Sint-Marcoen. De kapel zou volgens de gevelsteen van 1827 zijn. In Maaseik kwam ik voorbij 'n tulpenveld waar je zelf bloemen kon snijden en ter plaatse kon betalen.
Even later was ik in Aldeneik, 'n mooi plekje juist boven Maaseik. Daarna was het gewoon de Maas volgen met oa. 'n passage in Dilsen aan De Wissen, 'n bezoekerscentrum. Mijn pauze nam ik dan maar in Kotem waar ik bij mijn Duvel, 'n suikerwafel kreeg aangeboden.
Vervolgens passeerde ik nog Herbricht en Hochter Bampd om tenslotte via 'n stukje Maastricht, naar Veldwezelt te fietsen. Ik was me er vandaag van bewust dat in onze streek, de wielerwedstrijd "Ster van Zuid-Limburg" zou doorgaan met aankomst deze zaterdag in Rekem. Ik had mijn terugtocht dan ook zo gepland om niet in contact te komen met die wedstrijd, maar helaas, in Veldwezelt aan de grens had ik toch prijs. Ik heb daar enkele minuten voet aan de grond moeten zetten. Het is weliswaar 'n wedstrijd voor jongeren, de junioren, maar wat er allemaal meerijdt met zo'n wedstrijd, ... immens. Motards en ploegwagens, het hield niet op. Tel daarbij ook nog eens de seingevers en politie, dan heb je 'n heel pak mensen die alles in goede banen moeten leiden..
Dat was mijn fietstocht van vandaag, 108 km. met 'n gemiddelde snelheid van 22,5 km/uur. Niet slecht zou ik zeggen. Morgen is het Pasen en op Paasmaandag houden wij thuis 'n gezellige namiddag met ons gezin. En o ja, dat gedicht moeten jullie toch eens lezen, mooi!
Vandaag was het de derde ochtend op rij dat het aan het regenen was. En dan ben je al rap van mening dat "trop is teveel en teveel is trop", ook al heeft de natuur het nodig. Ik heb dan ook noodgedwongen mijn bezigheden moeten omgooien, in 'n kletsnatte tuin werken, is niet aangenaam. Het was dus 'n wandeling in de voormiddag en werken in de tuin in de namiddag.
Mijn vrouw had mij vandaag twee doelen voorgesteld, enerzijds wat bankbiljetten tanken en anderzijds, 'n bakje aardbeien gaan kopen. Ik vertrok dus doorheen het Uilenspiegelpark. De schapen zijn weer elders ondergebracht. Maar op de foto zie je wat die kudde kan afgrazen op enkele dagen tijd. Voorts kwam ik voorbij 'n bloemen- en plantenzaak. Je zou het niet zeggen als je de foto ziet, maar het waren reuzenbloemen (geen echte uiteraard).
Via de sluis wandelde ik verder naar Briegden om daar de Kiezelweg te nemen tot aan de Beekveldweg. Daar is het rechtsaf, vlakbij de automaat van de aardbeien. Ze kosten nog steeds 4,00 euro en ze zijn lekker zoet.
Terugkeren deed ik via Gellik, eerst de Louis Paul Boonweg in, dan de Wijerdijk, om dan rechts de Boonakkerstraat te nemen. Daar lopen vele paarden en die twee waren precies nieuwsgierig. Vervolgens stak ik de Dorpsstraat over om doorheen de Kounterstraat naar de Sportoase te wandelen.
Dat plastiek zakje heb ik aan de kant gelegd, eerstdaags kan ik het hergebruiken voor mijn volgende wandeling naar de automaat. Morgen ga ik fietsen, het zal richting Bree en Tongerlo zijn. Hopelijk kom ik niet terecht in de wielerwedstrijd voor junioren, "de Ster van Zuid-Limburg".
Goedemorgen vriendinnen en vrienden. Nu ik hier voor mijn pc zit, zie ik dat het voor de rest van de dag blijft regenen. Op zich is dat natuurlijk niet erg, ik ben al dikwijls gaan wandelen met lichte regen. Een goede regenjas en de paraplu in de hand, zijn oplossingen voor die nattigheid.
Maar vandaag heb ik er niet zo veel goesting in, temeer daar we dadelijk sowieso al door die regen moeten. We hebben 'n tafeltje voor twee besteld, we gaan het ons eens goed laten smaken. Daarna neem ik voor 'n keer 'n rustdag.
Om jullie toch niet op jullie honger te laten zitten, presenteer ik jullie 'n postkaartenreeks van de gemeente Hamont. Die gemeente ligt in het noorden van onze Belg. provincie Limburg. Ik kom er soms al eens per fiets als ik de brouwerij van Achel bezoek. Heen en terug naar Lanaken is ongeveer 133 km. Ook dit jaar plan ik weer deze tocht. Meestal vertrek ik dan langs de Zuid-Willemsvaart en keer dan terug via Overpelt en Hechtel-Eksel.
Veel kijkplezier met deze kleine reeks uit het grote aanbod.
Als je wat ouder wordt, dan begin je meer en meer na te denken over je eigen toekomst. Veel vragen komen dan spontaan in je op, en vragen willen graag 'n antwoord. Zo kwam het dus dat we met ons twee deze namiddag wat antwoorden kregen op pertinente vragen. Stof tot nadenken dus.
Hierdoor kwam het dat ik pas voorbij 15u30 aan mijn wandeling kon beginnen. Uiteraard zat het slechte weer van deze voormiddag er ook voor iets tussen, het heeft op momenten stevig geregend.
Ik wilde vandaag naar Gellik wandelen, eerst 'n stuk door het bos en dan via de grote weg en de Sportoase terugkeren. Ik vertrok eerst doorheen de Smeetsstraat, een der toegangswegen tot het bos. Effe nadat ik die selfie maakte, zag ik dat er stevig aan bosbeheer werd gedaan. Vele bomen werden gekapt.
Het wandelen doorheen het bos ging vrij vlot, de droogte van de afgelopen maand maakte de paden goed begaanbaar. En ook langs de bosrand vind je paarden terug. Eens op de Zilverdennenlaan in Gellik, was ik terug in de bebouwde kom. Die kat die mij daar voor de voeten liep, had direct in de smiezen dat ik geen poezenmens ben, meestal komt 'n kat altijd tegen je benen aanschurken.
Op de Biesweg wandelde ik voorbij het voormalige klooster, nu is dat oa. 'n muziekacademie. Aan die trapjes daalde ik de helling af naar de Dorpsstraat om vervolgens via de Sportoase terug naar huis te keren. Ik was "just in time" om de benen onder tafel te steken voor het avondeten.
Zo, vandaag heb ik het kort en bondig gehouden. Dadelijk nog 'n fietsroute klaarmaken voor op het einde van de week, vermoedelijk de zaterdag.
Met het oog op mogelijke buien in de namiddag, ben ik deze voormiddag al gaan wandelen. Ik wilde nog eens naar Hocht gaan.
Ik vertrok eerst doorheen Pietersheim met het zicht op het kasteel, de naastliggende weilanden en de mooie boom, genaamd "de Veldmaarschalk".
Daarna trok ik via Tournebride en het kanaal naar Hocht. Het kasteel is in privéhanden, dus verder dan de toegangspoort geraak je niet. Mooi om te zien in de naastliggende velden is dat gele koolzaad. Dat staat nu in volle bloei.
Iets verderop links, begint 'n veldweg, in feite de verlenging van de Oude Heirbaan die begint in Smeermaas. Dat hoekhuis is 'n eye catcher, altijd mooi om er wat foto's van te maken. De hele straat is 'n aaneenschakeling van oude woningen. Oa. dat statige huis met gevelsteen 1789 is er 'n voorbeeld van. De woning werd in 2002 als monument geklasseerd. Uiteraard staan ook daar de bomen in volle bloei.
Ik wandelde terug via de brug in Smeermaas en daarna langs de grote weg terug naar huis. In het Uilenspiegelpark is het gras weer zo goed als verdwenen, de schapen zullen dra weer 'n nieuw graasplek nodig hebben.
En wat doe je dan op 'n luie dinsdagnamiddag? We hebben samen ganse pakken foto's op tafel gelegd (van in de tijd dat foto's nog gemaakt werden via 'n filmrolletje en nadien afgedrukt werden) om er wat orde in te scheppen. De bedoeling is om ze in bestaande albums te plakken of er nieuwe voor te gebruiken. Dat wordt 'n stevig werkje.
Het was ideaal fietsweer vandaag, zon en niet te veel wind. Deze week ga ik proberen om enkel in onze eigen provincie te fietsen, in Ned. Limburg zal het nu te druk zijn met al die fietsfanaten en profrenners die bezig zijn op het parcours van de Amstel Goldrace volgende zondag.
Ook vandaag vertrok ik pas na het middagmaal en de afwas. Deze morgen heb ik het rustig gehouden, naar de bakker en 'n nieuwe voorraad boeken gaan inslaan in de bibliotheek. Ik nam oa. boeken mee van Johanna Mo, Sofie Sarenbrant en Rebecka Alden Edgren.
En dan mijn fietstocht, ik vertrok richting Gellik en Zutendaal. En ja, 'n mooie boom, ... altijd 'n foto waardig. Daarna reed ik via Beverst naar de O.L.Vrouwekapel in Lutselus, 'n gehucht van Diepenbeek. De kapel werd gebouwd in de 19de eeuw. En dan kwam Hasselt in het vizier. Tegenwoordig kun je er probleemloos fietsen, het fietsroutenetwerk is er goed aangegeven. Ik kwam vandaag oa. langs de achteringang van de Japanse tuin.
Vervolgens kwam ik voorbij de hoofdingang van het openluchtmuseum van Bokrijk. In die regio kon ik heel wat kilometers fietsen tussen de bomen. Kort aan NV. Essers in Genk, heb ik even ingeschat hoe ik zou terugkeren. Ik had nog redelijk wat tijd, dus naar As fietsen was zeker mogelijk. Daar zie je langs de grote weg de "Nieuwe Molen" en toch is die molen al gebouwd in 1717.
In As aan het voormalige spoorwegstation, ging ik daarna richting Mechelen a/d Maas. Mijn beoogde bestemming was de Ponderosa in Kotem. Ik had nog geen pauze genomen en die locatie in Kotem heeft altijd 'n surplus, je krijgt er gratis 'n stuk vlaai bij je koffie. Uit eerlijke schaamte drink ik er daarna ook nog 'n biertje. Koffie en Duvel voor 7,00 euro.
Naast mij op het terras zat 'n gezelschap waarvan één iemand effe naar het toilet moest en bij terugkeer zich nog al heftig in zijn stoel propte. Mijn heel tafeltje begon te schudden. De brave man heeft zich uiteraard verontschuldigd, "ik ben hier bijna de boel aan het afbreken" vertelde hij. Ik heb hem geantwoord dat 'n omgevallen tas koffie, spijtig zou zijn, maar 'n omgevallen Duvel, dat had absoluut niet gekund. De man gaf mij volmondig gelijk.
Na Kotem ben ik doorgereden naar Uikhoven, Herbricht, Smeermaas om uiteindelijk via 'n kort stukje Maastricht en Veldwezelt, naar huis te fietsen. Om 17u15 was ik er, tijd genoeg om mij op te frissen voor het avondeten.
Met 93 km. op de teller en 'n gemiddelde snelheid van 22,71 km/uur, ben ik best tevreden. Morgen is weer 'n wandeldag. Hopelijk is er 'n droog moment.
Momenteel is het oorverdovend stil in huis. Dat jong geweld is weer thuis bij zijn mama en papa. Vanmorgen, klokslag 7u00, kroop hij bij ons in bed. En hij heeft getaterd tot ze hem zijn komen halen. De bomma en bompa zijn dus even aan rust toe.
Die rust vond ik sowieso op mijn korte wandeling. Ik vertrok via de Eikelenweg naar de Steenselbergweg en de paarden van de Asbeekweg. Daarna ging ik linksaf, simpelweg naar Pietersheim. Via de kinderboerderij en de speeltuin, wandelde ik langs de grachten van de burchtruïne. Een mooie foto van het kasteel is altijd meegenomen.
Bij het verlaten van Pietersheim nam ik de goede keuze, gewoon rechtsaf terug naar het centrum. Gelukkig in die zin dat het begon te miezeren. In het centrum nog even binnengesprongen aan de flappentap (wat briefjesgeld) om tenslotte via het Uilenstraatje terug naar huis te keren.
De rest van de namiddag zal verder rustig verlopen, wat ronddwalen in bloggenland en mijn fietsroute voor morgen printen.
Mijn verslag van vandaag zal voor ene keer beperkt zijn, ik moet dadelijk weer mijn grootvaderlijke plichten op mij gaan nemen. Deze voormiddag ben ik met Arne naar het skatepark geweest, zij het zonder skateboard. Van de gelegenheid profiteerden wij ook om effe naar het jeugdvoetbal te gaan kijken. Alle terreinen waren bezet en dat met meerdere ploegjes tegelijk. Er waren wedstrijdjes bezig van vijf tegen vijf, vier veldspelertjes en één keeper.
Daarna hebben we samen nog 'n ommetje gemaakt langs het kanaal en de sluis. Uiteindelijk heeft onze Arne toch 5,1 km. gestapt, de overige kms. maakte ik vanmorgen naar de bakker.
Dadelijk gaat bomma pannenkoekenbeslag maken en Arne mag helpen. Het zal smaken.
Die laatste foto is geen grap, ik kwam dat tegen op facebook. Het is idd. op vele plaatsen zo aan onze grenzen. Verlaat je België, dan kom je op mooi bereidbare fietswegen. Vandaar dat ik graag in Ned. Limburg ga fietsen.
Onze Arne blijft nog tot morgen, als hij dan weer zo lang blijft uitslapen gelijk vandaag, dan kunnen bomma en bompa best tevreden zijn.
Mijn vrouw beschuldigt mij ervan aan de cocaïne gezeten te hebben. "Hoe jij altijd die bergjes kunt oprijden, alsof het niks is. Dat is niet normaal", beweert ze. Tja, als je dat artikel leest dat recent op de tv werd gegeven, dan begin je inderdaad te denken dat ook op onze bananen cocaïne te vinden is. Als ik ga fietsen neem ik dus altijd 'n banaan mee. We hebben er vanmorgen eens goed mee gelachen.
Vandaag werd ik er weer op uitgestuurd om aardbeien te gaan kopen. Onze kleinzoon logeert dit weekend bij ons en aardbeien vindt hij 'n lekkernij. Om 9u00 gaf de thermometer slechts 5° aan, best fris dus en daarbovenop was het vrij mistig. Een dikkere jas was dus nodig. Ik vertrok via de Pastoorslindestraat en de Kounterstraat. Op de foto's zie je de mist nog hangen. Onderweg zag ik dat de boeren hun akkers al goed in orde hebben gebracht.
Eenmaal in Gellik begon het op te klaren en kwam de zon te voorschijn. Via Kompveld en de veldweg naar de Beekveldweg, kwam ik toe aan de automaat in Veldwezelt. Sinds enkele dagen is de prijs al gezakt van 5,00 naar 4,00 euro. Terugkeren deed ik via de brug van Briegden. Op de Arkstraat staan die paarse bloemen altijd mooi in bloei.
In de namiddag wilde de kleinzoon gaan voetballen aan de Sportoase. Ik denk dat ik zelf vandaag 'n record gebroken heb met achter 'n bal aan lopen en proberen 'n doelpunt te scoren. Geef mij dan toch maar mijn fiets. Maar geen gejammer, de kleinzoon vond het geweldig. Morgen wil hij er terug naar toe. Nu ik dit verslag schrijf, heeft mijn vrouw even "het bezig houden" van Arne overgenomen.
Als je verzeild geraakt in het centrum van toeristisch Valkenburg, dan is het effe zoeken naar de juiste weg, zeker als je 'n bepaalde straat op het oog hebt. Maar dadelijk meer hierover.
Vóór ik aan mijn fietsverslag begin, wil ik eerst even terugdenken aan gisteren. Er is mij al 'n tijd geleden gevraagd om ergens in 'n kerk 'n kaarsje te branden voor 'n naastwonende buur die de zegen en de hulp van hierboven goed kan gebruiken. Gisteren was ik dus in 'n kerk, maar de gelegenheid was er niet om dat kaarsje te branden, ik was al blij enkele foto's te kunnen nemen. Maar, ... in gedachten heb ik wel aan die buur gedacht met de hoop dat het allemaal goed komt. Ik denk dat ik hiermee ook gevolg heb gegeven aan bedoelde vraag.
Maar nu naar mijn rit, wat verleden week op 'n sisser afliep, dat heb ik vandaag goedgemaakt. Ik vertrok via de Noorderbrug in Maastricht naar Bemelen. Daar fietste ik de Bemelerberg op. Nu kon het nog, maar vanaf volgende week rij je daar de profs voor de voeten die deelnemen aan de Amstel Goldrace. En dan kom je in Valkenburg met één opdracht: "zoek de voet van de Sibbergrubbe". Als je zoals ik geen gps op je stuur hebt, dan is dat geen sinecure, er zijn zoveel paden in dat centrum. Ik heb toch weer de weg mogen vragen aan 'n lieftallige dienster. En het is gelukt, ik ben er geraakt. In feite is dat 'n bergje van niks, 1,7 km lang met 'n max. stijging van 7 à 8 %. Boven kom je in Sibbe, 'n dorpje van +/- 1.000 inwoners en horende bij Valkenburg.
Eens Sibbe buiten, fietste ik naar Gulpen. Daar kwam ik weer voorbij de molen Roex. Al in 1712 was er sprake van die molen maar in 1905 brandde de molen uit, enkel het waterrad bleef gespaard. Wat verderop kwam ik door Reijmerstok, Banholt en Mheer. In dat laatste dorp vielen mij de vele vakwerkhuisjes op.
Vandaag was het mijn bedoeling om via Moelingen en Lanaye terug naar huis te fietsen. Het is maar 'n klein stukje Voeren dat je aandoet. Eens de Maas over is het gewoon rechtdoor fietsen naar Lanaye. Daar ben ik nog eens gestopt aan dat Portugees café-restaurant Bifana. Ik pauzeerde daar met koffie, cola en warme appeltaart. Ze kennen daar wel hun prijzen, 'n Duvel kost daar bv. 6,00 euro (bij ons 4,00 à 4,20 euro). Koffie krijg je daar voor 3,50 euro (bij ons 2,50 euro). Maar ze liggen daar strategisch, pal aan de Maas waar 'n bootje fietsers en wandelaars overzet naar Eijsden. Ze zijn ook de enigen in die regio. Maar geef ze eens ongelijk ...
Terugkeren deed ik via het fort van Eben-Emael, de Sint-Pierre en tenslotte de Muizenberg over. Die laatste is toch 'n stevige kuitenbijter. In Veldwezelt kwam ik nog voorbij aan de Neanderthalersite waar bij opgravingen tussen 1998 en 2003 resten van jachtkampen gevonden werden.
In Lanaken ben ik als 'n brave jongen, rechtstreeks naar huis gereden. Zo had ik nog tijd om mij te verfrissen vóór het avondeten.
Vanaf morgen komt onze kleinzoon enkele dagen logeren.
Daarnet was de pijp helemaal uit. Gelukkig bestaat er nog zoiets gelijk 'n lekker warme douche waar 'n mens toch van opkikkert. Ik had namelijk mijn programma van vandaag omgekeerd, eerst ben ik in de voormiddag gaan wandelen, dadelijk meer hierover. In de namiddag heb ik mijn heel gazon afgereden en de boorden getrimt om tenslotte eerst mijn buitenterras en uiteindelijk samen met mijn vrouw, het overdekt terras grondig te hebben gereinigd. Ik ben toch blij nu rustig aan mijn pc te zitten.
Maar die wandeling, daar gaat het toch over, die was in één woord: memorabel. Mijn bestemming was Oud-Caberg. Ik vertrok onder de tunnel door om dan rechts af te slaan naar de Industrieweg. Daar zag ik dat de werken opschieten. Aan de grenspaal ging ik linksaf, de Van Akenweg in. Eerst kom je voorbij dat veldkruis om dan de holle weg naar Oud-Caberg in te slaan. Op die straat heb je verschillende oude boerderijen, oa. het Reijndershof dat bewoond werd door J.J.M. Reijnders tussen 1873 en 1913.
Maar dan kwam het, door al die jaren heen dat ik in Oud-Caberg al gewandeld heb, kon ik nog nooit de kerk bezoeken, de deur was altijd gesloten. Maar vandaag, wonder boven wonder, stond de kerkdeur open. Dat liet ik mij natuurlijk geen twee keer zeggen en ik stapte vol verwachting de kerk binnen. De Rooms Katholieke kerk dateert van 1876-1877 en wordt de Heilig Hart van Jezuskerk genoemd. Ik was nog maar juist binnen toen mij 'n vriendelijke heer tegemoet kwam, vermoedelijk de plaatselijke priester. Op mijn vraag of ik wat foto's mocht nemen, had hij geen enkel bezwaar. Volgens hem had ik geluk vandaag, de kerk is normaal gezien altijd gesloten als er geen eredienst is, het gevolg van veel vandalisme. Hij was er maar even om iets na te zien. Een bedankje was dus op zijn plaats.
Nadien ging ik nog linksaf de Postbaan in, om tenslotte op het einde van de straat, terug te keren via de Lanakerweg. Die weg loopt tot aan de veldkapel. Daar ging ik rechtsaf naar de tunnel onder het oude spoor om tenslotte via de Grensstraat terug naar huis te keren.
Maar het memorabele van mijn wandeling was toch mijn 2de ontmoeting met de priester in Lanaken. Ik kwam hem in het centrum van Lanaken tegen op zijn fiets, hij ging terug richting Smeermaas en vermoedelijk naar Oud-Caberg. We hebben mekaar uiteraard nog eens gegroet. Van toeval gesproken.
Zo, dat was mijn dag. Straks op Canvas 'n uitzending over de verloren stad van Ramses II bekijken en morgen wordt er gefietst. Dadelijk mijn route bepalen. Tot morgen.
Gisteren is er 'n foutje in mijn verslag geslopen. Ik zag in Maaseik aan de overkant van de Maas, 'n kudde paarden. Dat zijn natuurlijk geen gallowaypaarden maar konikspaarden. Deze flater ontdekte ik vandaag toen ik in Herbricht de Belgische konikspaarden voor de lens kreeg.
Maar dit terzijde, iets na 14u30 wilde ik nog iets doen en 'n fietstocht met de stadsfiets trok mij wel aan. In de voormiddag hebben wij ons bezig gehouden met allerlei activiteiten en in de namiddag hadden wij bezoek.
Ik vertrok doorheen het Uilenspiegelpark. De schapen kunnen nu op de volgende plek grazen. Het is gemakkelijk voor de herder als je verschillende omheiningen kunt opstellen in mekaars buurt. Je hoeft alleen de schapen te verplaatsen. Daarna ging het even de grens over, het fietspad naar Smeermaas met langs de kant van de weg, de verwijzing naar de veldkapel.
In Smeermaas staat de Maas vrij laag, +/- 39 meter. Het eilandje is 'n heel eiland geworden. In Herbricht zag ik dan die paarden. Maar even voordien in Hochter Bampd zag ik vandaag dieren die ik er nog nooit gezien heb, twee evenzwijnen, en dat op klaarlichte dag. Ik was te traag om 'n foto te nemen.
Van Herbricht ging het naar Uikhoven waar ook de bloesems te bewonderen zijn. En in het volgende dorp, Kotem zag je nog goed dat er de voorbije zondag 'n carnavalsstoet door de straten is getrokken. Overal zie je nog de sporen van snoepgoed. Ook in Kotem kwam ik voorbij de oorlogstank.
In Mechelen a/d Maas, kon ik het vandaag niet laten om 'n kleine pauze in te lassen, met de nadruk op klein! Die Leffe 0,0% had ik in goed drie slokken uit. Ik had grote dorst.
Terugkeren deed ik via de Sint-Christoffelkerk in Opgrimbie, gebouwd in 1906. Ik ben alweer tevreden, 'n kort ritje van juist twee uur. Morgen wordt er gewandeld, donderdag staat er weer 'n fietstocht gepland met de koersfiets.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
En ineens werd ik opgeslorpt door 'n groep Aziatische toeristen, ik denk Japanners. Ja, vanop die hoogte kun je ver kijken. 
Daarna volgde de afdaling naar Buitengoed Slavante. Het wordt ook Grand-Café Buitengoed Slavante genoemd, gebouwd in 1846. Echt tot daar ben ik niet geweest, het is nog 'n stukje hoger de berg op. 
Straks duimen voor onze landgenoot Brecel op het WK snooker. Hij moet nog één frame winnen. 
Ik ben Eddy Meuris