|
Ik heb de opmerking gekregen dat echte sportmannen, geen alcohol drinken tijdens hun fietstocht. Dat is iets wat ik dus ook niet doe, tenzij .... ik bijna thuis ben en het aantal nog af te leggen kilometers verwaarloosbaar is.  Zo stop ik al eens in Kotem omdat de waardin daar de fietsers altijd trakteert op 'n gratis stuk vlaai of suikerwafel en ik daar uit eerlijke schaamte nog 'n biertje drink.  Van Kotem tot Lanaken is niet zo ver, goed 11 km. Ook in Neerharen wil ik wel eens stoppen, dat is slechts 4 km. tot thuis. Vandaag was ik in Val Dieu en 'n biertje daar zou mij zeker gesmaakt hebben. Maar 'n sportman zijnde, hield ik het daar bij koffie en cecemel. 
Ja, de Abdij van Val Dieu was weer eens mijn bestemming. Deze keer had ik mijn route zo gepland dat ik eerst het fietsroutenetwerk zou volgen tot Warsage om dan vanaf daar de wegwijzers te volgen. Ik vertrok richting Maastricht. Doorgaans neem ik dan de weg over de Noorderbrug, maar vandaag moest ik naar Eijsden en dan ga je best via de Wilhelminabrug. Je moet er dan wel 'n stuk of zes verkeerslichten bijnemen. Geduld is dan 'n mooi woord. 
Maar eenmaal in Eijsden ging het linksaf naar Voeren. Je hebt daar ondermeer 'n mooi zicht op het dorp 's-Gravenvoeren. Daar begint dan de weg naar Warsage. Aan de Sint-Pieterskerk (de toren is van 1215) ging ik linksaf, de grote weg naar Saint-Jean Sart, 'n klim van 3,9 km. Weliswaar geen grote stijgingspercentage's, maar er kwam precies geen einde aan. 
Met nog 'n foto van de kerk van Saint-Jean Sart, de Sint-Johannes de Doperkerk uit 1879, kwam even later de Abdij van Val Dieu in 't zicht. Buiten zitten was vandaag geen optie, alle tafeltjes waren bezet. Binnen was er wel nog plaats. Met 'n koffie, 'n stuk rijstevlaai en 'n cecemel had ik weer genoeg energie om de terugweg aan te vatten.
En die energie had ik nodig want al direct doemde 'n bergje voor mij op met 'n slecht wegdek. Op de kruising van het fietsroutenetwerk - rechts weer naar Warsage - ging ik gewoon rechtdoor naar Dalhem. Het is 'n gemeente met diverse deelgemeenten waaronder ook Warsage. 
Eens het centrum van Dalhem voorbij kwam ik ineens op 'n fietspad terecht dat qua inrichting totaal anders is dan het gebruikelijke in Wallonië. Zo zou het overal moeten zijn, 'n mooie asfaltweg en 'n even mooi fietspad. De foto is wel niet zo goed gelukt, mijn excuses. Onderweg heb ik 'n bril op om ver te kijken, niet om kortbij te zien. Mijn multifocale bril is mij te duur om op te zetten tijdens fietstochten. Je zou maar eens vallen. En ja, controleren of 'n foto goed gelukt is, is dan ook niet altijd evident.
Terugkeren deed ik nadien nog oa. via het fietspad langs de Maas in Lixhe en 'n herinnering aan de Romeinse weg in Riemst. Uiteindelijk had ik nog genoeg jus in de benen om ook nog over de Muizenberg te fietsen. Met hier en daar nog 'n extra lus, kwam ik toch aan 72 km. Met 539 hoogtemeters en 'n gemiddelde van 21,2 ben ik best tevreden. En dat biertje vandaag, ... dat dronk ik thuis bij het warme avondeten. Dat was door omstandigheden verschoven. We hadden het beiden te druk deze voormiddag.
|
Ik ben Eddy Meuris