 |
|
|
| gedachtewisseling in vriendschap |
|
|
| 16-09-2006 |
 Krijg je bij bekering de doop in de Heilige Geest compleet erbij ? |
Dag Niem,
Bij het lezen van jouw vraag viel mijn aandacht vooral op die eerste regels:
"Bij bekering word je gevuld met de volle volheid van de Geest Gods.
Je krijgt hem op dat moment dus compleet...niet half...niet 'een beetje'...maar...: helemaal!".
Nee...zo is het toch níet Niem.
Bij bekering, wedergeboorte, 'doop in de Heilige Geest' en 'vervulling met de Heilige Geest' zijn stádia te onderscheiden.
Nooit is er sprake van enig automatisme. Nooit gaat er bij God iets automatisch.
Neem nu Lucas 22 v 32. Bij het pesachmaal zegt Jezus tegen Petrus:
"En gij....als gij eenmaal to bekering gekomen zijt, versterk dan uw broederen".
Iets mminder pregnant staat dat in de NBV:
" Als jij eenmaal tot inkeer bent gekomen, moet jij je broeders sterken".
Was Petrus dan niet bekeerd? Hij had al de grote belijdens gedaan:
"Gij zijt de Christus, de Zoon van God".
Maar na de eerste, oppervlakkige aanraking met het het geloof in Jezus moet die bekering zich verdiepen via ervaringen van eigen tekort, zoals Petrus die kort daarop had met die verloochening. Bittere tranen zijn soms nodig om van bekering in de ziel tot bekering in de geest te komen. Dat kan je 'inkeer' noemen.
En....wedergeboorte...het 'opnieuw geboren worden'...zijn mensen soms automatisch wedergeboren?
Nee...1 Petrus 1 v 23 wijst ons de weg:
"heb elkander lief als mensen, die opnieuw zijn geboren, niet uit vergankelijk maar uit onvergankelijk zaad, door Gods levende en altijd blijvende woord".
De bekering, ja ook de diepere bekering openen nog maar de weg tot meer feestelijke ervaringen. Je wedergeboorte voert je binnen in de denksfeer van God, weliswaar nog maar als babytje, maar toch.... : Je komt steeds meer binnen in de wereld van God, waar je uiteindelijk behoort te zijn.
Dus liefdevolle, toegenegen lezing van Gods woord is nodig. Een gretigheid daarnaar behoort je te vervullen, evenals dat het geval was bij Jeremia, die mocht getuigen:
(Jeremia 15 v 16):
"Altijd als ik uw woorden hoorde, AT IK ZE OP".
NBV, wat kalmer;
"Telkens als ik uw woorden hoorde,
nam ik ze als voedsel tot mij.
Uw woorden gaven mij een diepe vreugde,
want ik behoor U toe o Heer!!!".
En dan...van wedergeboorte naar 'doop in Gods Geest'.
De vraag van Paulus aan die twaalf mannen in Efeze:
"Hebben jullie de Heilige Geest ontvangen toen jullie het geloof aanvaardden".
De Heilige Geest was er niet vanzelf. Paulus moest ze er wel de handen voor opleggen.
En in Samaria toch ook zo: Handelingen 8.
Er was al blijdschap. maar.....in vers 15 staat;
"Nadat Petrus en Johannes waren aangekomen baden ze, dat ook de Samaritanen de Heilige geest mochten ontvangen.
(16): want deze was nog op niemand van hen neergedaald; ze waren alleen gedoopt (als teken van wedergeboorte) in de naam van de Here Jezus.17: Na het gebed legden Petrus en Johannes hun de handen op en zó ontvingen ze de Heilige Geest".
Dit stadium wordt in dit geval begeleid door een zichtbare handeling: het opleggen van de handen.
In Efeze 5 v 18 raadt Paulus aan de gemeente van de Efeziës aan:
"...Laat de Geest u vervullen".
En naar het oordeel van velen was deze gemeente tot de hoogste toppen van inzicht gevorderd. Maar er is altijd nog meer heerlijks.
Nu zul jij- Niem- zeggen:
"Och Ger....we zeggen het even wat anders, maar in feite bedoelen wij hetzelfde".
Maar zó is het toch niet. Het is waar: ieder, die zich tot Jezus bekeert, staat aan de deuren van een schatkamer en elke nieuwe deur leidt tot grotere schatten. Maar je moet wel deur voor deur opendoen en dat kost wel wat geesteskracht.
Napoleon zei ooit:
"Iedere soldaat draagt de maarschalksstaf in de ransel".
Maar die volledige promotie tot de hoogste rangen kwam er in het overgrote gedeelte van de gevallen niet uit.
In de bekering mag geen sprake zijn van afwachten.
In hetgeen wij bereikt hebben...in dat spoor dan ook VERDER", zegt Paulus in Filipp 4 v 16.
Daag
Ger
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
