 |
|
|
| gedachtewisseling in vriendschap |
|
|
| 30-12-2006 |
 Kunnen ruwe dingen, die je zegt, je wezenlijk schaden |
"Wat kunnen de gevolgen zijn voor het geloofsleven van allerlei scheldwoorden en krachttermen, ook buitenlandse".
Dat effect kon wel eens groter zijn dan menigeen denkt.
Efeze 5 v 4 zegt:
"Dubbelzinnige, oppervlakkige en platvloerse taal is ongepast- spreek liever woorden van dank".
In'1954' staat dit zó geformuleerd:
"Maar er mag onder u zelfs geen sprake zijn van....onwelvoeglijkheid en zotte of losse taal , die geen pas geven, doch veeleer van dankzegging".
'Van den Brink' schrijft hier:
"Onwelvoeglijk is datgene wat zich niet voegt naar de wetten van God en de goede zeden. Het woord bedoelt gemeenheid, dat zijn -in dit verband- vuile taal en dubbelzinnigheden en 'onbehoorlijke bewegingen'.
'Bij dat laatste is te denken aan wijzen op het voorhoofd, om daarmee aan te geven, dat de ander gek is of de middelvinger omhoogsteken om daarmee aan te geven, dat men de ander minacht, omdat hij -bijvoorbeeld- een andere landaard heeft. Zelf kun je daarbij nog allerlei andere gebaren voegen, die je weet te bedenken, maar span je maar niet te veel dienaangaande in'.
"Zotte taal ziet op vulgaire platheden en op schuine moppen, die bij 'het gewone volk' gewild waren. 'En vele voormalige tieners herinneren zich dergelijke gesprekken, gevoerd met andere jongelingen en jongedochters, terwijl er des avonds geflaneerd werd over de uitgaansroutes van stad of dorp. En die ouder geworden personen zullen nu veelal bespeuren, dat de toen gevoerde gesprekken niet levenswijsheid gevend waren, maar integendeel wijsheidrovend'.
"Losse taal bedoelt de geestige scherts door zogenaamd beschaafde standen, die toespelingen maakt op het sexuele leven.
Denk in onze tijd aan kluchten, toneelstukken , voordrachten, aan bepaalde t.v. en radioprogramma's.
Toendertijd hadden de gecultiveerde Grieken, zoals Aristoteles 'gekkernijen', (Statenveertaling) tot een deugd verheven, die de gesprekken 'veraangenaamden'.
Dergelijke zaken geven geen pas. Ze zijn een belediging van God. Ze zijn niet te rijmen met de heiligheid vazn de gemeente des Heren. In vuile woorden schuilt een negatieve en ontbindende kracht, die de mens verontreinigt.
Als tegenstelling noemt Paulus de dankzegging, waarin de Christen zijn blijdschap te kennen geeft en zijn God verheerlijkt en Hem lof toebrengt. Dit is een bewijs van een innerlijke gaafheid en gezondheid, waarbij men deel heeft aan de 'vreugde des Heren'. Dankzegging voor het goede neemt bij de Christen de plaats in van de vuile taal ".
Tot zover 'VdB', hier en daar door mij wat uitgebreid met eigentijdse voorbeelden.
Dus Djmexx.....wanneer jij- naar school willende gaan, bemerkt, dat je fietsband te zacht is, niet meer: 'sh..' of Sch..... of 'me...", uitingen, die vele jeugdigen ontschieten, maar bedenken, dat je band al dágen zacht was en dat je nooit de fut had om hem eens op te pompen, altijd maar denkende:
"Ach...het gáat nog wel, ik heb nou haast",
tot het je nu méer tijd kost, met het risico, dat de 'te zachte band' nog lekgeworden is ook. Elk grof gepraat brengt je wéer wat meer uít conditie, terwijl de bedoeling is, dat je door 'de Heer loven en prijzen' ín coditie komt.
Djmexzx; ik wil nog even iets aanroeren, wat voor jou nu niet zozeer leeft, maar wat aan anderen wel eens overkomt, bijvoorbeeld wanneer zij hun vroegere zondegeschiedenis en hun latere bekering schetsen:
Efeze 5 v 12 zegt:
" Wat...aan 'vruchteloze practijken' zoal gebeurt 'in de duisternis'...is te schandelijk voor woorden".
Ik heb wel gehoord, dat Christen te lang stilstonden bij het noemen van dergelijke missatanden , die ze teveel 'en détail' beschreven, daarbij in strijd komende met '1954' op dit punt:
"Want het is zelfs schandelijk om te noemen".
Zelfs door 'te uitvoerig noemen' van 'de dingen van satan' kan men zich verontreinigen.
Tot zover déze vraag.
Daag
Ger
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
