Hallo Steffanie,

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Het was fijn dat je nog even de afloop van het bezoek vermeldde, dat je ma bracht aan jouw gemeente.

Het komt heel dikwijls voor dat bezoekers, van wie je hoge verwachtingen koesterde, zich na afloop minder prijzend over hun bezoek uitlaten dan jij gehoopt had.

Toch jammer dat je even terneergeslagen was. Ik zou voor zo’n gemoedsrimpeling het zware woord ‘depressief’ niet willen gebruiken.

Christenen horen op de duur ook déze les te leren

Laat de omstandigheden nooit over je heersen. Met God de Heilige Geest kun je altijd over de omstandigheden heersen, omdat Gods Geest je op de duur leert om de dingen vanuit de sfeer van God  te bekijken en er dus van bovenaf op neer te zien.

Laat nu dát je niet weer terneergeslagen  maken Steffanie. Er is een zegswijze:

“Keulen en Aken zijn niet op éen dag gebouwd”.

Het volmaakte geloof in Jezus is dat ook niet. Er is een leven voor nodig en ik denk, dat wij ook in het eeuwige leven na dit leven nog doorleren.

Dit brengt mij gelijk op een ander idee. Gisteren hoorde ik een preek over dit onderwerp, ( 1 Corinthe 15 v 19):

“ Als wij alleen voor dit leven op Christus hopen, zijn wij de beklagenswaardigste mensen die er zijn”.

Ik combineer de woorden van de predikant nu met  de ideeën van mijn grote leermeester, J.E.v.d.Brink en ook met ideeën, die ik net gisterenmiddag ontwikkelde in BIJBELSTUDIE 151, ( lees die bijbelstudie maar eens).

Er is een type oprechte gelovigen denkbaar, dat wél van harte de Heer Jezus lief heeft, maar van hem verwacht, dat het volgen van hem aardse voorspoed oplevert . Of eigenlijk niet zozeer aardse voorspoed, maar dan toch wel een redelijk ongestoorde gang door dit ‘aardse tranendal’. Nu zeg ik niet, dat jij tot dit best wel goedwillende type behoort, maar wanneer ik lees dat je niet naar de jeugdclub wilde en toen door God aangespoord werd, wat tot zegen leidde, bespeur ik toch iets van een ‘korte termijn -blik’. Niemand kan een ander echt goed kennen. Vergeef me, wanneer ik het niet goed zeg, maar die indruk kreeg ik.

Nu zegt v.d.Brink allereerst, dat  de Christen nú al een gelukkig mens is. Zijn wandel en burgerschap is nú al in de hemel. Nú al verblijdt hij zich in de eeuwige schatten, die hij verzamelt in Gods koninkrijk. Nú al is een er een gelukkig bezit van vrede , gerechtigheid en blijdschap door de Heilige Geest.

En Van den Brink gaat verder:

Gods genade is er niet alleen voor dit bestaan. Die genade openbaart zich nog krachtiger in het toekomstige leven met de Heer, nadat dit aardse leven tot een eind is gekomen.

Jezus heeft zelf immers voorspeld dat zijn volgelingen door veel verdrukkingen zullen binnengaan in Gods koninkrijk. Er is sprake van lijden ter wille van de naam. De duivel is de overste van de wereld  en hij keert het loon van de zonde: de smart, het lijden, de verdrukking en de dood bij voorkeur uit aan hen die niet voor hem willen werken. Dat ondervond ook Job, waarover jij me zonet ook sprak. De duivel is immers de grote wetteloze.

Indien de hoop van de Christen binnen de begrenzing van het aardse leven blijft, is hij in veel slechtere toestand dan het overige deel van de mensheid. Hij krijgt veel vervolgingen van de duivel te verdragen. Hij heeft wel het temporele lijden, maar realiseert zich de eeuwige alles te boven gaande beloning niet.  .

De hoop van de Christen is niet zozeer op de tegenwoordige wereld gericht, maar op de toekomende . In dit leven hoopt hij de geestelijke volwassenheid te bereiken, namelijk het zoonschap. Dáar leeft hij naar toe.

Zonder dit toekomende leven is veel feest  van het leven af.  De Christen iis door zijn geloof voor de wereld gekruisigd  en wat zou hij dan nog van haar verwachten, behoudens dan de schatten, die hij daar al voor het eeuwige leven aan het verzamelen is, zoals ik daar zoëven over schreef.

De Christenen  zijn in dit leven aandeelhouders in het lijden van Christu,  teneinde ook later mede-aandeelhouders te zijn in  de verheerlijking, die nu reeds zijn deel is, (Openbaring 1 v 12 – 16)

De Christen zien  meer op het onzichtbare dan op het zichtbare.

Min of meer in dezelfde geest sprak die dominee. En wanneer je bijbelstudie 151 leest, zul je zien, dat ik via een andere toeleiding tot ongeveer dezelfde conclusie kom.

Steffanie; gezien jouw argeloos- gezellige briefje ben ik misschien iets te zwaar geweest, heb ik ‘met een kanon geschoten op een vlieg’. Maar er zijn elke dag 30 anderen, die meelezen. Mogelijk heb ik ook die kunnen dienen.

Daag

Ger