als een lang gekoesterde droom realiteit is geworden De schrijffouten , zijn eigen creatie's en mogen niet gecopïeerd worden , zonder toestemming van ondergetekende
09-08-2012
update
De mannen zijn samen lekker aan het klussen, terwijl ik de meest onplezierige job ter wereld aan het doen was... als afleiding dus de beloofde brioche gebakken, toen ik de buurman aan de overkant vertelde dat onze pa nog nooit brioche had gegeten.... begon die van:" ooohhhh, jou brioche's die zijn onvergetelijk lekker, want wij kopen er geen meer bij een bakker, mijn vrouw is er stapel op en zou dat ook wel zien zitten"..... dus heb ik mijn (goed) hart maar laten spreken, en er twee gebakken.... in ruil heb ik een portie verse worteltjes gekregen en een komkomer recht uit de tuin.
Voor deze avond is het eten ook al klaar dus chili-con-carne .Als we bij opa op bezoek gaan breng ik dat soms mee , en hij lust dat héél graag, zeker als ik er een extra schep hete kruiden bijvoeg.
Ik hoop dat hij straks nog in zijn kleren kan.... want het smaakt hem hier allemaal om ter meer.....
Toen onze opa onze camionette ging instappen, was hij maar stillekes, en bleekskes.... ik had er eigenlijk geen goed oog in... ( ik dacht, hij ziet het waarschijnlijk niet zitten om bij ons in frankrijk te logeren) ... Gisteren heeft hij lekker lang geslapen, en daarna hebben we hem vertroetelt met koffie en tegen dat het bijna noen was heb ik eitjes met spek gebakken, een eeuwen-oud gerecht, dat toch nog altijd overheerlijk smaakt, door de smaak van toen en het simpele van het gerecht.... Hij wou dus meehelpen... maar eigenlijk wou ik dat hij eerst tot rust kwam.... en terug wat kleur krijgt.... Opa is nu toch al een hele tijd op zijn eentje , omdat oma overleden is, en als je op je eentje door het leven moet... en je zit in je zetel te tobben, is dat voor niets goed....
Omdat de deur tussen de keuken en de gang in de weg stond heeft Theo die buiten gelegd op schragen... en zou ik die dus verder onder handen nemen, zodra ik klaar was met mijn pruts-karwei aan de ramen... maar opa heeft hiervan gebruikt gemaakt en is samen met theo dus begonnen met het beslag eraf te halen... en zoals ik al eerder schreef, theo zag er een geweldige beest op zitten, omdat dit niet van de poes is... alles zat echt vast geklonken en omdat de deur eeuwen oud is toch wel fragile....
Dan lekker gebbqt... natuurlijk met de nodige natjes... Opa flapte deruit " mensen hier wordt je 1000 jaar, het is hier zalig"en dan om een uur of elf douchen en gaan slapen... het mannevolk is nog eventjes bij mekaar gaan zitten in de nieuwe kamer... en onder mekaar nog wat aan het babbelen geweest... over de methode die wij, en ik ( verven) gebruiken om de zaak te renoveren, restaureren.....Op verzoek van Theo ga ik onze pa vandaag trakteren op een verse brioche... ( is niet zo gekend in Nederland, naar het schijnt, en bij ons noemen ze het koekebrood)
Mijn mannevolk ligt nog op 1 oor en ik heb het rijk voor mezelf.....
vandaag staat er planken schaven op het programma omdat Opa en Theo luiken gaan maken voor het gelijkvloers
Op mijn menu.... gehakt uit de diepvries tevoorschijn toveren, (want vandaag is het chili-con-carne) dan de ramen verder afwerken.... en de deur verder restaureren
Het is al een hele aangename temperatuur en ze zouden er vandaag nog een schepke bovenop doen, volgens de meteo die Theo altijd raadpleegd
Ik kan waarnemen, dat onzen opa het hier ook erg naar zijn zin heeft... en hij heeft vandaag zijn zoon geholpen met een rotklus... ik wil zo graag de deur die bij de placaard (originele wandkast) terug gebruiken op haar originele plaats, maar dan in het wit geverfd... en het mooie ijzerwerk, dat allemaal gesmeed is indertijd.... in mat zwart spuiten.... dus al de ijzeren onderdelen moesten eraf... en die zaten op de deur met gesmeede nagels... een helse klus als de deur niet stuk mag worden gemaakt... en onze opa .... heeft dus theo heel wat raad gegeven en het nodige geduld opgebracht , alles is eraf en kunnen we dus de deur verder bewerken, mijn zalige taak was dus de slagen van de vensters aan de buitenkant opvoegen zodat ik ze zodra alles goed droog is met siliconen kan afwerken...Ook nog een foto van onze nieuwe aanwinst( wel eerst opgezocht hoeveel het aan huurgeld kost om zo een machine te huren en dat komt zonder btw op 56,80 per dag,zonder de schuurbanden die ook 14 euro het stuk kosten zonder btw)
het is hier een zalige temperatuur... en omdat het onze opa zijn vakantie is ... iets vroeger gestopt... en gaan we lekker bbqen..... terwijl ik zit te tokkelen zijn de mannen aan het ravotten met de hondjes... die net als kindjes blij zijn dat opa hier is.... dus mensen wij gaan genieten, en ik hoop dat het bij jullie ook allemaal oké is....
Zondag zijn we tegen de middag naar antwerpen vertrokken.... toen we daar aangekomen zijn, het klein beetje spullen uitgeladen ( we hebben ze later nog niet eens uitgepakt) om daarna bij ons buurtje lekker frietjes te eten... en zijn verjaardag te vieren, een dag of zo te laat... maar dat was zo afgesproken.... S'maandags ben ik als een gek beginnen rondcrossen, om al de papieren in orde te krijgen, die moesten verwerkt worden, en de stapel betalingen af te handelen...
Opa verwittigd dat de "D-day" er aan kwam dat hij zijn valies moest klaar maken, want dat we hem kwamen halen om op vakantie te komen en onze zaak daar eens duchtig te keuren...
Opa had me nog niet gezien met mijn korte grijs kopje , en hij was een beetje stillekes.... uren later heeft hij mij ronduit gezegd, dat ik vele mooier ben met mijn zwarte pluimkes... dat ik nu myriam niet meer ben... het is natuurlijk aanpassen... hem uitleggen , dat ik toch altijd in het stof, en de smurrie zit en ik het vreselijk vind om met een uitgroei van 1 cm elke maand te zitten.
Onderweg gestopt om een paar broodjes te eten, en onze benen te strekken, want de cabine van de camionette, is redelijk krap voor drie mensen... en op den duur krijg je kramp.
Om half tien zijn we dan geariveerd, en het was nog heerlijk buiten dus hebben we met een flesje wijn onze veilige aankomst gevierd en het warme hapje ging er ook nog in...
Opa zijn bed was al opgemaakt, hem de nodige inlichtingen gegeven..... en om middernacht zijn we gaan slapen.... wij zijn al een tijdje op, en Opa ligt in zijn mooie bed... in de nieuwe kamer nog lekker op 1 oor..... theo is momenteel jacht aan het maken op ons Luna die weer half Melay aan het wakker maken is, want er is iemand gepasseerd, te voet of met de fiets.... en dat mag niet want de straat is van haar.... dus met de nodige decibels probeert ze iedereen weg te jagen....
en telkens moeten wij der achter aan... ze doet niemand kwaad, maar ze heeft een klep als een klok en wij vinden dit niet echt héél plezierig....
straks bij klaar-lichte dag... zal Opa wel op verkenning gaan.... en zullen we het verdict wel horen... waarschijnlijk , dat we knettergek zijn, om zoveel werk in onze nek te trekken... en ja den overschot zien we wel ,hopelijk wordt het een zalige tijd.... voor Opa en voor ons.... want wij hebben de laatste weken gewerkt als een paard... om onze belofte deze keer te laten doorgaan...
Als we gedoucht hebben gaan we onze laatste aanwinst uitladen, en waarschijnlijk al uitproberen in de gang......
Mooie planken vloeren, en het maakt niet uit, of het nu eiken is, douglas, of grenen( sapin) 1X gelegd, moeten ze nog bewerkt worden,hier en daar gaten gestopt , doordat de noest(jes) eruit zijn gevallen, en ook omdat er soms al eens een hoekje of rand wat hoger zit , dan de rest....
Omdat het bij ons veel, héél veel m² is... en we een grote schuurmachine moeten gaan huren of aanschaffen... is dit toch ook weer een serieuse kost.....
Mijn zoektocht is weer lonend geweest )We hebben zo een machine gevonden.....
Ik zag er al op tegen om al de meubels die we dan in het afgewerkte gedeelte zetten , er terug allemaal uit zouden moeten halen, om dan als een hazewind, alles na mekaar te schuren,.... ik werk liever kamer , na kamer af... en zo zal geschieden.....
Ik heb uiteindelijk mijnen bijenwas gevonden... en zal ik mijn eigenste meubelwas kunnen maken, en daar ben ik echt, maar dan ook echt héél blij om... want hetgeen ze verkopen in de winkels, is gewoon smeerlapperij, die het hout van de meubels niet voed, maar enkel een geur afgeeft die op de adem pakt..en als je niet uitkijkt, je mooie spullen nog vernielt ook, het staat stijf van de ciliconen.... en andere rommel, maar heeft niets met was te maken.....
(foto's, van mijn zelfgemaakte meubelwas volgen nog)
Geloop met formulieren papieren enzovoort.... ik loop mezelf een beetje voorbij.... en omdat ik gewoon ben van met werkschoeisel aan de slag te gaan, struikel ik elke vierkante meter over mijn eigen voeten, ik heb me een paar weken geleden toch 2 paar nette schoentjes aangeschaft... en er is een paartje bij met sleehakjes...Alhoewel ik vroeger altijd punthakjes onder mijn voeten had zitten,is dit al een hele tijd meer een herinnering.... dan werkelijkheid, en ik verfoei mezelf .... dat ik deze nogthans gemakkelijk zittende muiltjes heb aangeschaft....Het is net of ik heb de 1e of andere gemene spierziekte....dus echt niet meer gewend om er als een geklede madam vandoor te lopen... ik loop liever in stofferige en plekkerige klusvoddekes rond... kan ik me lekker uitleven....en het is ook vele beter voor mijn ruggegraat... goed... ik zal later wel meer toelichtingen geven... als alles hier op zijn plooi is gevallen....Theo moet op locatie nog even met een schroevendraaier gaan spelen... en onze Opa bellen....
dus nog even geduld voor je mijn lettertjes terug ziet verschijnen, wegens héél erg druk...
Het was deze avond een geweldige gezellige verderzetting van een toffe dag.... ons camping is weer eens netjes gemaakt ( voor hoelang, dat is nog af te wachten, maar het is een aangenaam gevoel) de wijn en andere toestanden zijn aangevuld.... het is tot nu toe aangenaam vertoeven buiten en ik zie op het kleine klokje dat het reeds 22 u is gepasseeerd... de bbq is honderd procent meegevallen, ... en nu het laatste kletske wijn uitdrinken en doodookes gaan doen... voor iedereen een zalige nachtrust......
Gans de voormiddag puin geruimt in de woonkamer en keuken
En Theo heeft zijn best gedaan als piromaantje....
De bakker afgewacht... ( die was weer vreselijk laat, en is weeral duurder geworden) om vlug wat te eten.... de afwasmachine nog eens vol te laden, en dan een douche, om de noodzakelijke boodschappen voor vrienden in België... netjes aangekleed... het voelt vreemd aan... ik heb liever mij klus-tenueke aan, dat is een veel te grote trainingsbroek , die veel te kort is afgesneden, met veel verfplekken, een T-chirt en uiteraard zelfgebreide sokken met veiligheidschoenen... nu had ik een witte broek aan met een tunica (mauve met paysley-print) en een paar nette schoentjes....
dus wij naar de winkel om onze voorraden op te slaan.
Heel eventjes voordat we vertrokken is er nog iemand langs geweest : of hij onze kunde eens mocht bewonderen?.... Omdat die mensen nooit iets verkeerd hebben gezegd of gehandelt , dus met plezier..en het doet zo een deugd, dat mensen je werk verstaan, en het ook aprecïeren, dat is eigenlijk een soort vitamine-kuur, een boost... ik zou direkt terug aan de slag willen,maar het kan eventjes niet... Ik ben echt héél blij met het welgemeend enthousiasme dat deze mensen ( want zijn partner is ook al langs geweest) , laten zien, en weet dat dit geen toneel is... deze mensen hebben het ook komen bekijken voor wijzelf het gekocht hebben , want er is meer dan vier jaar mee geleurd, en er is zelfs een voorkoop afgeblazen... waarschijnlijk is er in het begin gedacht, dat wij een koppel naïeve idioten waren met veel geld .... die vlug zouden opkrassen... niets is dus minder waar... wij weten echt wat wij doen, en willen!!!!!!!, ... en het zal echt een mooie hoeve worden... dat met kwaliteitsmaterialen op proffesionele wijze wordt afgewerkt!!!!!
Nu nog steeds opgedirkt met een witte broek ( jakkes, ik mag me dus niet vuil maken ) gaan we lekker bbqen... en een lekker flesje opentrekken ( meschien wel eentje meer) het is hier super-goe weer.... en ik heb er zin in!!!!
Vandaag algemene opruimdag.... op onze camping....
Het beloofd weer een prachtige dag te worden... en vandaag is onze taak....
Theo die gaat buiten alles opruimen...
en ik binnen...... Het is weer eens hoognodig.....
Als ik Theo niet meer vind..... moet ik gewoon naar den overkant.... want dat staat hij daar de zaak zo fier als een gieter te bewonderen..... hij krijgt er maar niet genoeg van.....
Het mooiste compliment..... zonder woorden... niet alléén voor mij, maar ook het harde, zelfs het zeer harde werk van hemzelf.... want hij moet de dingen maken waar je eigenlijk niet bij stilstaat.
klopt als een bus..... de badkamer is bijna meubelvrij, en ook de keuken die we als volgende gaan onder handen nemen is bijna ... helemaal leeg gemaakt.
het is me wel wat geweest, we kwamen tot de vaststelling, dat we het dressoir niet in de tweede slaapkamer konden krijgen, omdat ze niet uit mekaar kan.. het is echt handwerk van massief merecier... en ook de grote driezit, was een beetje krap ( ondanks de deuren van meer dan een meter breed) dus hebben we de kleine cabriootjes moeten verschuiven, en de driezit ook in de eerste slaapkamer moeten zetten... ook het dressoir is daar naartoe verhuist... en de kleine argentier ( zilverkast) is ook van het decor verdwenen naar de tweede kamer die voorlopig dienst doet als opslag van onze meubeltjes....
Ondertussen heb ik nog gewassen en de boel schoongemaakt... terwijl Theo het neo-antiek,(nieuw slot,sleutel en klink heeft gemonteerd op de deur.......
Het is toch wel een héle grote slaapkamer... want je kan er veel meubeltjes in kwijt... ik weet dat mijn eerste twee logé's van het oppassende type zijn.... dus ik zet ze met plezier tot hun beschikking .... ( het was wel even zoeken naar de sleutels van de deuren... maar alles is terecht... alles stond mooi ingepakt met krimpfolie.... en het enige dat kapot is, is dus de ondermatras, ( somier)
Ik heb ook wat foto's gemaakt van de kleine hebbedingetjes die je op een vide-grenier voor een paar stuivers kan op de kop tikken.
Zo de eerste foto's van hoe het later beter afgewerkt er ongeveer zal uitzien.
Er staan nog geen plinten aan de muur ( we wachten tot alles met de grote schuurmachine is afgewerkt) en dit bed zal waarschijnlijk een andere bestemming krijgen later... Dit appartement ga ik volledig modern bemeubelen en het bed ga ik zelf ontwerpen, zodat het iets hoger is dan normaal voor de mensen die minder mobiel zijn, en het toch een hele mooie look zal hebben..... De Bergere is een stuk van een complete slaapkamer, jammer genoeg is de gobelinstof zeer vuil en ga ik die later vervangen door linnen.... Het corbeille bed.... heeft prachtig snijwerk... maar het is echt te vuil... alhoewel ik er al serieus mijn ziel op heb afgedraait.... toch zal het als het gerestaureerd is ( dus gewoon van nieuwe stof en vulling ) een juweel zijn.
De echte mericier meubeltjes.... (geen fineer) moeten we ook nog hier of daar proppen... want die staan nog een gedeeltje in de keuken, en de badkamer.... de leren cabriootjes zitten heerlijk, lekker veel steun in de rug, en in het zitgedeelte zak je niet weg... het kan zijn dat we die voor onszelf reserveren..... ik kan niet in gelijk welke zetel zitten , en niet op gelijk welke matras slapen, te zacht geeft een knik in mijn ruggegraat met alle slechte gevolgen vandien.... en omdat alles 1e kwaliteit is.... zou het ook zonde zijn om die te laten vernielen door vakantiegangers die het niet zo nauw nemen... met andermans spulletjes.
Lekker uitgeslapen (dat was wel een uur of 3 geleden)
Terug aan de slag... de lambrizering in de gang moet nog steeds een paar lagen krijgen, maar omdat we voortdurend in de weer zijn, schilder ik telkens maar 1 kant , zodat we ruimte hebben om te manoevreren.....
Onze somier ( ondermatras) was al een beetje bekeuzeld, en dan nog eens met 1e kant in 1 cm water ( toen Melay onder heeft gestaan) en is nu volledig naar de vaantjes...
Er zit niets anders op, dan om een nieuwe te rijden, of de voorlopige en beste oplossing, een latten-bodem maken van geschaafde planken... de matras zal op het super-mooie bed iets te laag liggen... maar door tijdsdruk kan het nu niet anders.... met verse moed... en zeker van ons eigen kunnen geven we der vandaag terug ne lap op
Het lelijkste van de mensen komt boven, als ze denken dat je véél geld hebt ( en dat is relatief, want ik heb dertig jaar echt geknokt om er te geraken, en ik heb niet alles voor de schone schijn , door deuren en vensters gesmeten, en elke belgische frank en euro , wel 100 keer omgedraaid) en omdat ik weet uit ervaring ,dat goeie machines en materiaal het halve werk is komt het waarschijnlijk over dat we multi-miljonair zijn, integendeel is waar, wij moeten echt met een budget werken.... en ik laat me niet meer bestelen en/of bedonderen...... maar het zet ons wel aan om dubbel zo hard te werken zodat we niemand meer nodig hebben...
Petite Home ( Robert) heeft ons uit onze cadans gehaalt , schoorvoetend ( want er wringt wat)
wij waren net de onderkant van een zeteltje aan het stofzuigen... toen hij binnenkwam... met ogen zo groot als een bord stond hij de kamer waar onze opa komt logeren te begapen....
Na (eindeloze minuten, vond hij zijn spraak terug) of hij van dienst kon zijn .....
Ik heb ondertussen ondervonden, dat dit klein on-oogelijk klein ventje... een klein interigantje is, die woorden verdraait en zelfs probeert te stelen... want wij zijn rijk ... en hij arm.
een dorpsgenote had me al gewaarschuwd, maar ja... bij mij krijgt iedereen een kans, en roddels... ( en iedereen maakt hier iedereen zwart zonder onderscheid, vandaar mijn terughoudendheid)
Ik heb ondertussen ondervonden dat het mens gelijk heeft, door schade en schande.... en hij wordt dus nattigheid gewaar en komt mouwvegen... omdat hij mij nog héél wat geld terug moet dat ik hem geleent heb... probeert hij de plooien glad te strijken...
Toch heb ik ondertussen geleerd , dat "wie goed doet, goed ontmoet!, niet opgaat" zeker niet in Melay, met zijn achtebaks geduvel van clans, rijk, medium en de armen... iedereen duvelt maar aan, en als buitenstaander ben je de geslagen hond, als je , je niet weet te verstaan tussen zoveel haat en nijd.. het zal wel niet overal zo zijn, en als toerist, krijg je der weinig van mee. maar iemand die tracht te imigreren is het een kruitvat, en moet je dansen als een kat op een hete plaat.... horen zien en bek toe houden, want allles wat je zegt , kan tegen je gebruikt worden!.
<<<<
Toen Robert weg was, heb ik mijnen Theo moeten wegplukken uit de eerste slaapkamer... hij kan er maar niet genoeg van krijgen.... hoe mooi de meubeltjes tot hun recht komen, in het design dat ik ontworpen heb, de eenvoudige boerenstijl van vroege met donkere meubeltjes.... ik ben er niet van onder de indruk, want zo was het al in mijn gedachten en op papier, het plaatje klopt gewoon... nu staan er zelfs veel te veel meubels.. omdat we opslag nodig hebben...de meubels stonden op plaatsen waar we nu gaan werken... maar alles zal tot in de details juist op zijn plaats vallen, toen ik tegen Theo vertelde dat nog niet alles juist was , want dat de drapage voor de gordijnen , de zaak eigenlijk volledig maakt... stond hij mij met open mond gewoon aan te gapen... met de woorden" jij bent werkelijk ne krak "
We zijn net terug van de papierenslag voor de verzekering...
Een hartelijke ontvangst..... en een leuke babbel...
en of ze eens mocht langskomen... met kennissen... en of we niet zouden willen werken tegen een aangenomen prijs...voor mensen die hier in de regio een villa hebben, maar eigenlijk in Parijs wonen.... want ze vond onze slaapkamers formidabel mooi gedaan..... de Max...
Ik heb haar gezegd, dat we nog zoveel eigen werk hebben, dat dit op dit moment niet mogelijk is, en dat we als we ooit een bedrijfje zouden opstarten, onze klanten zorgvuldig uitkiezen....
We hebben al veel leergeld betaald en zijn wijzer geworden, en gratis werken of bedondert worden... daar bedanken we voor.... we zijn eigenlijk naar hier gekomen om ons eigen ding te doen, dus onze droom waar maken, om erna met spinnewielen, en breimachines te spelen, en antieke stoeltjes op te knappen... eigenlijk voor anders niets......
Vlug begonnen aan het afwerken van de muren in de gang (lambrizering)
Hetgeen eigenlijk begonnen is met een miskleun, is eigenlijk een procedé geworden.... dat je moet volgen... om het effect te krijgen, van de muren in de eerste slaapkamer.... ik heb het nadien opnieuw geprobeerd met een paar stukken plank ( overschotjes) met andere merken, maar je krijgt niet opnieuw hetzelfde resultaat..... gelukkig dat ik alles noteer... wat, hoeveel en hoe....
Het is redelijk duur .... door de vele lagen.... maar het resultaat is des te mooier...
Het is zo een beetje als koken..... soms ontstaan er magnifieke gerechten per ongeluk.....
Zo mijn douchebeurt zit er op en nu eerst en vooral met de papieren voor de brandverzekering op pad......
Wie weet met welk een verhaal ik nu zal thuis komen.
Dat was dus mijn eerste werk, ik denk dat ik er nog een paar keer zal over moeten met nieuwe lagen...daarna onze voorraad gaan inslaan, van wijn, olie voor de machines, en nog andere toestanden... ook weer vijf kg tomaten gaan halen....ze gaan als zoete broodjes naar binnen, lekker fris en vlug klaar...
Eerst een beetje gegeten want het was ondertussen 12 uur voorbij en het is hier bloedheet... geen wolkje te bespeuren onder een knalblauwe lucht....
In het nieuwe huis is het heerlijk koel... dus zalig om te werken....
en dat ga ik dus nu ook doen...
Onze buurman zal me wel niet komen onderbreken, want die heeft zijn babbeltje deze morgen al gehad... en nu is zijn schoonbroer op bezoek....
Nog eventjes over Melay gehad, en hij is hier ook een nieuweling... wij nieuwelingen zijn stom-verbaasd over zoveel jaloezie die hier onder de bevolking heerst... en dat we der samen het beste van gaan maken...
om te beginnen verven... het gaat vandaag erg warm worden... en dan is verven eerder een vervelend karwei, omdat het te vlug droogt....
Ik kreeg van een blogmaatje , een mail en daar schrijft ze in, dat het bij ons lijkt of het een peuleschil is.(maar dat ze goed weet dat het niet zo is)
Het is absoluut geen peuleschil... en in het begin lag ik wel eens wakker van het vele werk dat moet gebeuren... ook dat dit spanningen tussen ons kan teweeg brengen, door vermoeidheid.... maar uiteindelijk , doen we het héél graag..... Soms tijdsdruk, omdat we opa beloofd hebben om op vakantie te komen.
Maar al bij al.... gaat het redelijk vlot.... en zien we ook, dat we beter met zijn tweetjes werken , dan met meerdere personen.... (als het mogelijk is) wij houden nu 1X van secuur werken, en al dat vlug,vlug, vlug , laat zijn sporen na... en moeten we het nadien toch maar afbreken... omdat het werk dat met meerderen gedaan is ons niet echt aanstaat, door krom en scheef.....
,hopelijk wordt het een zalige tijd.... voor Opa en voor ons.... want wij hebben de laatste weken gewerkt als een paard... om onze belofte deze keer te laten doorgaan... 
