Ik gloof wel in God, maar niet in zijn grondtroepen
Hallo allemaal,
Wat een interessante gedachtenwisseling over dat 'sig': "Ik geloof wel in God, maar niet in zijn grondtroepen".
Ik denk, er toch nog wat nieuws over te kunnen zeggen:
Toen onze Heer Jezus Christus dat wonderbare woord uitriep: "VOLBRACHT", en er daarna de glorierijke opstanding uit de dood was, (voorspelling van onze eigen opstanding), werd het de duivel 'koud om het hart'.
Hij wist als eerste: "O née.....als ze toch in de gaten krijgen, dat dit 'verschrikkelijke' woord hun opgang en mijn ondergang betekent....als ze toch gaan zien, dat de Heilige Geest in hun harten kan gaan wonen...en dat zij zo in Gods sfeer binnen kunnen komen....eens geestes worden met de vijand....dat tenvolle doorpróeven... ...dan ...word ik uit de hemel geworpen...dan gaan zij daarin...dan wordt ten volle openbaar, waartegen ik al millennium na millennium strijd: mensen op de troon van het heelal ...en ik volslagen buiten spel...totaal uitgeworpen".
En vanaf toen was zijn plan: "Houd ze dom...houd ze klein...houd hun blikken op de wereld van alle dag gericht. Van alles zal door mij en mijn knechten gedaan worden om hun blik af te houden van de geestelijke wereld, de onzienlijke wereld, waar hun toekomst ligt en ...helaas, helaas...mijn nederlaag"
En in die eerste , voor hem vreselijke tijd kon hij alleen maar uitroepen: "O...daar heb je het al!....die geweldige windvlaag....tongen als van vuur...o...daar heb je het gegooi in de glazen..."
En het werd allemaal nog enige tijd veel erger; totdat hij eindelijk op de rem kon gaan staan: - de aandacht afleiden van de grote , geestelijke tempel, die ging verrijzen - die vestigen op grote gebouwen in de zichtbare wereld, die gebouwd moesten worden.
(Wat zal hij gegrinnikt hebben, toen er gezanten uit China kwamen: "Stuur ons tweeduizend priesters; we willen deze God kénnen...." en toen de Paus zei: "Twée kun je er krijgen : een kreupele en een bultenaar; meer kan ik er niet missen. Want ik ben de grootste kerk van de hele wereld en alle tijden aan het bouwen, de Sint Pieter in Rome...en daarvoor is alle geld nodig").
Wat haalde de duivel er de vaart uit. De vervulling met Gods Geest, de eigenlijke sleutel tot de hemelse werkelijkheid, het eens geestes zijn met God, nam hij weg....de Geestesgaven gingen mee..de Geestesvrucht werd aangetast.
Daarmee niet tevreden sleep hij het begrip 'wedergeboorte ' af...ja zelfs 'bekering' was op een gegeven ogenblik niet meer zo nodig, wanneer je maar kerklid was.
Maar de mensheid, die in Christus geloofde, is veel te complex om onder éen noemer te vatten. Zeker; er waren er, die in hun optreden begonnen te lijken op dat zangkoor, waartegen de dirigent in wanhoop roept: Dames alten....als je toch vals wilt zingen....zing dan goed vals...dat 'net er tegenaan ' van nu...o; dat is het ergste , dat men zich voorstellen kan".
Maar er waren er ook, die ondanks alle handicaps van niet goed bewerktuigd te zijn, toch geweldige dingen bleven doen. En door alle positieve en negatieve handelingen heen, werd het toch zo, dat het 'geloof in Jezus' een wereldvervullende godsdienst werd.
Maar: de mensen, die bleven ontdekken, wat mogelijk was door dat woord 'Volbracht'..die werden door de mensen, die zich wel Christen noemden, maar die helemaal in het uiterlijke opgingen, vaak vervolgd.
Jezus profeteerde al van die tijden, toen hij - zoals in Mattheüs 24 en 25 opgetekend - sprak van : - uiterlijke zaken, die moesten verdwijnen, hoezeer er altijd mensen zouden blijven, die het altijd in uiterlijke, zielse zaken zouden blijven zoeken, (2). - en Hij sprak over de valse Christussen, die zouden komen en mensen verleiden, die de onzienlijke wereld met de op de loer liggende demonen niet kenden, ( 5). - ...en hij sprak van godsdienstoorlogen, die er zouden zijn en van kerkelijke twisten, (want zo'n oorlog als tussen Amerika en Irak, daar gaat het de Heiland niet om; die zijn er om de haverklap en brengen mensen zonder diepe, geestelijke achtergrond voortdurend in opschudding.(6) - en Hij sprak van hongersnoden op geestelijk gebied, omdat het goede, gulle brood van de vervulling met Gods Geest niet voldoende bekendgemaakt werd. - en Hij sprak van allerlei kerken, die zich minachtend zouden uitlaten over mensen, die het meerdere ontdekt hadden, die begonnen te spreken in tongen enz enz.(9). - ...en Hij sprak...ach laat ik het hier even bij laten
Nu even een nieuwe lijn: - er is sprake van 'een valse kerk': al degenen, die het in uiterlijkheden of in schijnbare innerlijkheden zoeken, zonder werkelijk contact te willen - of door onkunde- te kunnen hebben met Gods Geest - en er is sprake van een ware gemeente, die hunkert naar 'het volgen van het Lam op de voet'.
Nu even 'koppie erbij mensen': -de valse kerk heeft haar vertakkingen in elk Christenhart. Wij allen kunnen een neiging in ons voelen om het maar een beetje kalmpjes aan te doen, niet dat 'zweverige',niet dat 'dweperige'. - de ware gemeente heeft haar vertakkingen in elk Christenhart. Allerwegen is er de hunkering naar het 'meerdere van de Heer', de hunkering naar 'the paradise lost'.
Laat ons allen de Heer bidden om steeds minder valse kerk in ons innerlijk en om steeds meer van 'zijn ware gemeente' daarbinnen.
Nog even over de term, die aan het begin van dit topic werd genoemd:
Er zijn mensen, die altijd maar naar de verdrietige kant van het Christendom kijken: - de kruistochten - de godsdienstoorlogen - de moorden; op zeker moment werd je in het Tsaristische Rusland op de brandstapel gebracht, wanneer je het kruisteken maakte met een gebaar met twee vingers in plaats van met drie vingers. Het is nu niet meer úit te leggen, waarom dat toen was. Die mensen zeggen: "Ik geloof wel in God,maar niet in zijn grondtroepen"
En er zijn ook mensen, die redeneren: "Ondanks alle verschrikkelijke dingen zijn er ook gróte dingen gebeurd. God was bij machte, om met de halve kennis, die wij hadden, toch nog veel te doen. Maar nu zijn we op weg naar de volheid; we kennen iets van: - doop ín en vervulling mét de Heilige Geest - Geestesgaven en Geestesvrucht - de fundamenten - de strijd in de hemelse gewesten. O...en dat wordt steeeds meer!
O....ik zie ze; de helden van de nabije toekomst....door het slijk van de straten komen ze onafwendbaar opgemarcheerd; (Zacharia 10 v 5); zij, met wie God is.
O....dank U Heer...ik geloof in U....maar nu geloof ik ook in uw grondtroepen, die er nu werkelijk aankomen.
Manuela vroeg, hoe je de Heilige Geest in je leven kon vasthouden. Zij wil de Heer graag dienen, maar merkt, dat de satan erg aan haar trekt.
En Swirly maakt daarbij al aardige opmerkingen.
Mogelijk kan ik jullie nog met het volgende van dienst zijn:
De apostel Paulus schrijft; "De gedachten van satan zijn ons niet onbekend", (2 Corinthe 2 v 11).
Nu is het toch niet zo moeilijk, hoe de gedachten van de duivel in dit geval zijn. Hij heeft heus wel in de gaten, dat hier een mensenkind is, Manuela, die zich gaat bekeren tot God en voor hem gevaarlijk wordt. Heel de mensengeschiedenis door 'ligt hij voor de ingang van zijn hol' en snuift de geuren op, die hem bereiken. In het geval van Kaïn snoof hij met welbehagen de geur van wrevel op, die van Kaïn uitging en zei: "Aha...goede lucht...hier kán ik wat mee", (Genesis 4 v 7). En hij sloop nader. God zei nog tegen Kaïn: "Pas nu op!!...alarm...alarm...je moet over de duivel heersen". Maar Kaïn luisterde niet en het liep allemaal heel triest.
Maar toen Manuela haar hart in de richting van God keerde en Jezus ontdekte als haar verlosser en haar bevrijder en haar vervuller met zijn Heilige Geest....wat toen? Satan snoof een gevaarlijke geur en zei: "Hier gaan we iets tegen doen" En hij sloop nader.....
Laat Manuela daar nu niet van schrikken. De strijd in de hemelse gewesten is reëel, maar hij is niet griezelig. Die strijd is niet iets wazigs, maar hij is duidelijk omlijnd. De bijbel zegt: "Bied weerstand aan de duivel en hij zal van u vlieden", (Jacobus 4 v 7). Het is toch ook volkomen logisch, dat God, die ons in Christus de beste gave aanreikt, die maar aangereikt kan wórden....dat God dan ook alle middelen geeft om die gave tegen alle aanvallen te beschermen.
Dus Manuela, wanneer de duivel op enigerlei manier bij je komt met wat dan ook om je tegen te houden, zeg of doe iets, waardoor hij 'met de staart tussen de benen' afdruipt. Je kunt in ieder geval bij een vervelende gedachte zeggen: "Satan...in de naam van Jezus ...wijk!"
Natuurlijk komt hij terug om het weer te proberen en nóg eens te proberen. Maar dat weet je nu.
Een mooi voorbeeld vind je in het boek Nehemia:
De duivel gebruikte daar allerlei mensen om Nehemia 'van z'n a propos af te brengen'. Nehemia wilde de stad van God beschermen, door een in verval geraakte muur te herstellen. Maar dat was de duivel niet naar de zin en hij stuurde Sanballat, Tobia en Gesem, drie vervelende heren, die hun uiterste best deden om alles lekker te verzieken.
Eerst bespotten zij Nehemia en zijn helpers: "Wat wil dat achterlijke zootje?", (2 v 19 en 20) Toen kleineerden zij hun werk: "'Allemaal waterverf'. Als er maar een vos tegen dat wrakke muurtje van die lui opspringt, dan verpuint het al, (4 v 3). Daarna probeerden zij verwarring te stichten, (v 8). Ook wilden zij bruut geweld gebruiken, ( v 11). Toen bakten zij zoete broodjes en zeiden: "Wij moeten eens de koppen bij elkaar steken", ...maar houd ze in de gaten, (6 v 2). Daarna probeerden zij het met vrome praatjes, 6 v 12.
Maar Nehemia had die hele trucentrommel, (want er kwam nog meer) door en hield stand.
Manuela,.... volg Swirly's raad. "Lees je bijbel bid elke dag, dat je groeien mag".
Manuela...jij denkt missachien: "Gunst...ik dacht, dat het leuk ging worden bij de Heer Jezus, maar dit valt met toch ietsepietsjes tegen". Het wórdt leuk en het ís al leuk in de dienst van God voor jou. In de strijd groei je en dan kómt er toch een MANUELA te voorschijn! Je zult zeggen: "'k Wist niet, dat het in me had". Manuela...ik zou veel meer tegen je willen zeggen . En tegen Swirly zou ik ook veel meer willen zeggen. Maar laat ik het even hierbij laten. Ik ben de wereld niet uit en jullie ook niet.
Hierbij dan het tweede artikel in mijn nieuwe, onbepaald lange reeks bijbelstudies. Wij begonnen over het onderwerp 'Bekering' en ik wil nu aan een aantal teksten uit het Oude Testament wat gedachten verbinden. Kómen ze:
Deuteronomium 4 v 30 "Wanneer het u bang zal zijn en in de toekomst al deze dingen u zullen overkomen, dan zult gij u bekeren tot de HERE, uw God en naar Hem luisteren".
Uit deze tekst is de volgende conclusie te trekken. Zonder de Heer in je leven als vaste metgezel, zullen je zeker nare dingen gaan overkomen. Nare dingen overkomen gelovigen ook wel, maar gelovigen zien die altijd in een geloofsperspectief, krijgen er verlichtende gedachten van God bij. Maar mensen-zonder-God-en-zonder-hoop hebben zulk een toevlucht niet. Het wordt hun bang om het hart. Maar de Heer zal altijd zorgen, dat er op de een of andere manier een mogelijkheid is om naar Hem te vluchten en te leren luisteren naar Hem.
Dus; bekeren wordt dikwijls voorafgegaan door een nood, die je ertoe brengt, op zoek te gaan naar God, van Wie wij in Nederland altijd wel eens gehoord hebben. Een belangrijke factor in 'bekering' is verder: naar God luisteren.
1 Samuel 7 v 3 "Samuel zei: 'Indien gij u met uw gehele hart tot de HERE bekeert, doet dan de vreemde goden uit uw midden weg en richt uw hart op de HERE en dient Hem alleen, dan zal Hij u redden uit de macht van uw vijanden'".
Conclusie: bekering is niet iets, wat we zo'n beetje doen, maar wij bekeren ons ook van vuile praat, om nu maar eens iets te noemen. En wij vragen de Heer , om ons ook te helpen bij de reiniging van onze gedachten van verkeerde ideeën. Pas dan komt er opluchting in onze angsten voor 'nachtspoken' of wat er wat meer moge zijn aan angsten en fobieí«n.
Hier wilde ik het maar even bij laten. Wij hebben de tijd.
Eigenlijk begon Niem er toch allereerst mee, dat hij aangaf, dat er in hun jeugdgroep zo vrij gesproken kon worden over van alles en dat hij daarmee zo blij was. En hij noemde als voorbeelden: - masturbatie, waarmee vele jongens moeilijkheden hebben ...en ook wel meisjes. - een negatief zelfbeeld, waarmee veel meisjes moeilijkheden hebben ...en ook wel jongens.
En logisch zou dus zijn, dat er antwoorden kwamen in deze geest: "Fijn, dat het doorbreken van taboes bij jullie wél kan....ik ga er voor bidden, dat wij in onze jeugdgroep ook een onderlinge verhouding krijgen van vertrouwend begrip".
Maar geleidelijk aan ontstond er een discussie over 'zelfbevrediging', waarover op FORUM al eindeloze discussies geweest zijn. Dat de meisjes op deze jeugdgroep beleden, dat ze zo'n negatief zelfbeeld hadden en dat zij dat ook aan God wilden vertellen en van Hem uitredding verwachten, kwam helemáal niet meer in beeld.
En wat 'zelfbevrediging' betreft, schoven alle bekende denkbeelden dan weer voorbij: - masturberen is helemaal niet slecht of schadelijk - 'zelfbevredinging' kan een verslaving worden en verslavingen zijn nooit goed. - 'jezelf en je mogelijheden ontdekken ' kan toch geen zonde zijn. - het lichaam is een kerker van de ziel. En tenslotte vraagt een nieuwe toetredende dan: "Gunst; ik nam eens een kijkje op FORUM om gebouwd te worden. Maar het lijkt wel, of jullie elkaar zitten af te breken".
Lui; hoe vatten we dit alles samen:
Laten we blij zijn met Niem, die het op zijn jeugdclub zo fijn heeft. Laten wij bidden: - dat ook in onze jeugdgroep een gezonde openheid naar elkaars noden en vragen toe baan breekt. - laten wij bidden, dat op de jeugdgroep van Niem de aandacht toch allereerst gevestigd blijft op Jezus, de Leidsman en Voleinder van ons geloof. (Hebr 12 v 2).Dat zij nooit in de strik komen van het 'aan elkaar opbiechten van van alles', zonder dat de Heer Jezus en de Heer God en God de Heilige Geest volkomen centraal blijven staan als de ultieme Redders en Verlossers.
En laten wij allen bidden voor al die leuke meisjes, die door iedereen bewonderd worden behalve door zichzelf, vanwege dat 'negatieve zelfbeeld'.
En wat de 'zelfbevrediging' betreft, laat geen jongen denken, wanneer hij de mogelijkheden van eigen lichaam ook op dit gebied ontdekt: "O wee....dit is een zware zonde. En misschien word ik nog wel ziek ook!" Maar laat iedere jongen waakzaam worden, dat het geen verslaving wordt, wat al bij 'eenmaal per maand' kan. Want wanneer je gedachten van God worden afgetrokken, is dat altijd een kwalijke zaak.
Laat ieder van ons dit voor ogen houden: "Om waarlijk vrij te zijn, heeft Jezus Christus u vrijgemaakt. Houd dus stand en laat u niet weder een slavenjuk opleggen", (Galaten 5 v 1).
Hierover is nog zoveel meer te zeggen. Ik heet ieder, die hier met mij van gedachten wil wisselen, hartelijk uit om 'acte de présence' te geven op 'Vraag het Ger'.
Met name tot de laatste poster zeg ik, dat op 'Vraag het Ger ' in ieder geval géen scherpe, afbrekende sfeer heerst.
En ik vertrouw erop, dat heel FORUM een geest van liefde, blijdschap, vrede , vriendelijkheid, lankmoedigheid, zachtmoedigheid en zelfbeheersing gaat vertonen.
Daag Ger
O ja, nog even dit: natuurlijk is het lichaam geen 'kerker van de ziel'. Dat is een foutieve gedachte uit de Griekse wijsbegeerte. De bijbel spreekt de wens uit, dat geheel onze geest, ziel en lichaam bij de komst van de Heer Jezus Christus onberispelijk moge worden bevonden, ( 1 Thess 5 v 23). Op deze en andere plaatsen blijkt, dat geest, ziel en lichaam als een onverbrekelijke eenheid de mens als totaliteit vormen. G
Op diverse plaatrsen noemt de bijbel het woord belijdenis.
Zo staat er in Matth 3 v 6: "Zij lieten Zich door Johannes de Doper dopen onder belijdenis van hun zonden".
Daar wil ik deze gedachte aan verbinden: Wanneer je bij de Heer Jezus wil gaan behoren, dan is het ook nú nog goed, dat je aan Hem belijdt, wat je in je leven verkeerd gedaan hebt, voor zover het je op dat moment te binnen schiet. Vele mensen zeggen stralend: "Ja Heer Jezus....ik wil bij U horen" en daarmee is de kous af. Dat overkwam mijzelf ook. Later heb ik toch wel gedacht: "Wacht eens....er zijn zwarte plekken in mijn verleden. Daarover heb ik het eigenlijk nooit met de Heer Jezus gehad". Toen ik die aan Hem beleden had, was het, of er een last van mijn ziel viel.
Hebr 3 v 1 zegt "Jezus Christus is de apostel en hogepriester onzer belijdenis". Daaraan verbind ik deze gedachte: Wees ervan doordrongen, dat de Heer Jezus álles voor ons is. Hij heeft ons verlost van de machten der duisternis. Hij geeft ons kracht door ons de Heilige Geest te schenken. Hij doet ons een vaste hoop koesteren op de heerlijkheid, die ons ten deel gaat vallen. Hij maakt het voor ons mogelijk om in de onzichtbare wereld met God te verkeren en de satan te bestrijden. Hij moet altijd in het middelpunt van ons denken staan als onze apostel, 'gezondene van de Vader' en hogepriester, die ons tot heiligheid en volmaaktheid wil leiden.
Hebr 4 v 14 roept ons op om aan die belijdenis vast te houden en zo ook Hebr 10 v 23.
Niem....dit is misschien nog wat zwaar voor je. Mogelijk zeg je: "O...ik heb al genoeg aan de woorden van Teigetje".
Waarom kan ik als niet- Christin geen aansluiting krijgen met wel- Christenen
Dag Niem,
Waarom toch zo moeilijk doen? Je staat al zo dicht bij het geloof in Jezus; je bent al zo vlak bij de heerlijke warmte, die van Hem, van God de Vader en God de Heilige Geest uitstraalt.
Weet je , wat ik zou aanraden: je bent al nieuwsgierig; verdíep je eens in het geloof in Jezus. Je gaat dan ontdekken, dat het niet eens zozeer gaat om een religie, maar om een relatie. Je bent op zoek naar een relatie in het intermenselijk vlak. Maar een relatie met Hen, die tot die andere, wonderbare wereld behoren, gaat daar ver boven uit.
En.....wanneer je die relatie hebt gevonden, door: - goede lectuur - samenkomstbezoek in een warme, goede gemeente - lieve, behulpzame vrienden - gebed; iets dat voor iedereen mogelijk is, dan is het tijd om uit te kijken naar een relatie met iemand, die ook die band heeft met Jezus.
Want in éen van de bijbelboeken staat: "Twee zijn beter dan éen....en een drievoudig snoer wordt niet spoedig gebroken". (Prediker 4 v 12). En met dat derde , gouden snoer, dat door een relatie tussen mensen behoort te worden heengevlochten, is de beiderzijdse band met God.
En dat brengt mij gelijk bij mijn volgende punt. Zolang je nog geen persoonlijke band met Jezus hebt, mag je het een gelovige jongen niet aandoen om hem het 'jawoord' te geven. In een huwelijk komt zoveel kijken, dat je absoluut verkeerd gaat, tenzij God een wonder doet, als dat derde snoer er van het begin af aan niet is.
Niem....wat is er op tegen om persoonlijk contact met de Heer Jezus te zoeken. Je wordt er alleen maar beter van. En zelfs al vind je geen gelovige partner , nadat je tot het geloof bent gekomen... dan nóg ben je een ander mens met de Heer Jezus Christus bij je.
Ik heb hier op FORUM mijn eigen rubriek. Kom daar eens met vervolgvragen, wanneer je daar behoefte aan hebt. Want op andere forums kom ik niet regelmatig.
Je vroeg, wat Jehovahs getuigen geloven en of je mag trouwen met een Jehovahsgetuige.
Raymond vertelde, dat hijzelf Jehovah-getuige is en dat hij hoopte, dat ik een onbevooroordeeld antwoord zou geven.
Adrian verwees je voor een volledig antwoord op je eerste vraag naa 'Geloofsvragen algemeen', het desbetreffende topic.
Ik voeg mijn antwoord nu toe.
Ik heb ook gekeken op 'Geloofsvragen algemeen'. Er stond daar een stortvloed van reacties, sommige met vele bladzijden attachments. Omdat ik zelf de handen vol heb aan mijn rubriek, kon ik maar oppervlakkig kennis nemen van wat er allemaal stond.
Ik kreeg de indruk, dat Jehovahs getuige de Godheid van Onze Heer Jezus Christus niet onvoorwaardelijk erkennen.
Naar mijn mening is het zo, dat Onze Heer mens en God is, een onpeilbaar raadsel, maar in mijn belevingswereld een kostelijke schat.
Als ik dan ook zeg, dat ik de Jehovahleer niet kan aanvaarden, is dat een vaststelling zonder meer. Die vaststelling doet niet af van de waardering, die ik voor iedereen heb, die stáat voor wat hij of zij gelooft.
Als trouw volgeling van Onze Heer kan ik dan ook niet anders dan een huwelijk met een Jehovah getuige afraden. Ten diepste stoel je niet op dezelfde wortel. En bij een huwelijk is het zeer belangrijk, dat je in het geloof éen vaandel draagt tesámen.
Voor alle verdere opmerkingen blijf ik altijd gereed staan.
Nogmaals: waarom is het Christendom de enig ware godsdienst
Hallo Guido,
Al eerder heb ik je geantwoord op die vraag van jou: "Hoe wéten we nu, dat het Christendom de ware godsdienst is".
Maar ook míjn antwoord , temidden van al die andere postings, vermocht je niet te boeien. En de trieste discussies gaan maar door op dit topic.
Gisteren in de sam zat ik weer te denken: "Hoe kan ik Guido nu eens van dienst zijn?!" En opeens wist ik iets, waarvan je misschien níet zult zeggen: "Ook maar weer ...wáterverf".
Gaat-ie:
Guido; twee dingen wil ik je voorhouden: "Smaakt en ziet, dat de HERE goed is", (Psalm 34 v 9) en "The proof of the podding is in the eating".
Bij dat laatste even een toelichting: op het Engelse platteland is het maken van de speciale 'kerstpudding', de 'Christmaspie', een haast rituele bezigheid, waaraan maanden van te voren al gewerkt wordt. Die pudding heet dan ook een beetje afwijkend 'podding'.
En wanneer er dan een erkende fijnproever aan jóuw pudding de voorrang geeft... zoals in 'it should not happen to a vet' zo meesterlijk omschreven ....o, dan kent de glorie geen eind.
Guido....zet nu eens de idee van je af, dat je een hapje 'Islam' en een hapje 'Zen" een een brokje 'Boeddha' zou moeten proeven... ik zeg niet, dat je dat dóet hoor ...maar vermors geen kostbare tijd en zet je tanden eens in dat heerlijke woord van God.
De echte Engels 'Christmaspie' ziet er dikwijls wat onaanzienlijk uit, maar o....die smaak... en zo is het ook met het woord van God. Even lijkt het een 'belachelijke hutspot', maar wanneer je even verder proeft, bespeur je de unieke lijn, en smaak , die in alle componenten tezamen zit. En steeds verder proevende, bemerk je, dat de grote , blijde tijding, die ervan uitgaat , deze is: "Klap in de handen, want de Heer is goed....de Heer is goed....de Heer is goed..." (dat bekende lied).
Guido; ik heb een idee over jou... die idee kan best fout zijn, sorry dan, maar wanneer ik aan jou denk, dan denk ik ook aan Ezechiël 47. Ik zie jou lopen langs die tempelbeek. Je hebt al met éen krom teentje het frisse, sprankelende water gekeurd: "Brrr....wat is het koud en nat...". Guido, proef nu eens dapper van die 'pie'....ontdek eens, dat de Heer goed is. Graaf eens in 'het goede boek'....ga eens duizend el met de Heer mee...niet alleen dat ene teentje, maar althans tot de enkels, 500 meter verder lopen, (v 3). Wedden, dat je 'door' raakt en weer 500 meter durft te lopen. O Guido toch; je bent al tot je knieí«n....weer 500 meter....tot je heupen...(v 4). Guido; als je niet oppast, wordt dat....zwemmen...maar je zwemt al...(v 5).
Waarom is het Christelijk geloof de ware godsdienst.
Dag allemaal,
De vraag, die door Guido werd opgeworpen: "Waarom is het Christendom de ware godsdienst?", riep vele andere vragen op:
1) er is zo'n groot grijs gebied; wat valt er nu te zeggen van alle aardbewoners, die ooit geleefd hebben, leven of zullen leven.
2)is er überhaupt wel iets met zekerheid te beweren. Is het niet zo: "Een ding is zeker....níets is zeker"
3) om te bewijzen, dat het Christendom goed is, moet je dat toch wel uit je daden kunnen laten zien.
4)Is er geen argument voor het Christendom hierin gelegen: schrijvers, in drie werelddelen, wijzen in een periode van 1700 jaar naar dezelfde God.
5) is er geen argument te onlenen aan de gebedsverhoringen, die een Christen krijgt.
Hierover zou ik het volgende willen zeggen:
1) Christendom is een relatie en niet allereerst een religie. Er hebben tot dusver mogelijk al honderd miljard mensen bewust geleefd. De over- overgrote meerderheid was nooit in staat, iets van God, laat staan van Jezus Christus te weten. Maar Romeinen 2 verzen 14 en volgende spreekt van heidenen, die de wet niet hebben en die nochtans doen , wat de wet gebiedt. En de heerlijke mogelijkheid wordt hier gegeven, dat deze 'Jazeggers' eens, hoezeer ook beschadigd, in Gods koninkrijk zullen ingaan, (Openb 22 v 2). Het gaat dus niet over onze Godsdienst, maar over onze relatie met God, zoals Hij zich aan ons heeft doen kennen in Jezus Christus. Het grijze gebied verdwijnt op deze manier.
2) Wanneer ik zeg: "Jezus is de weg en de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Hem", dan kan men dat niet bestrijden met de slogan: "Er is maar éen absolute waarheid...: dat er geen absolute waarheid is". Immers: als er geen absolute waarheid is, dan is ook de bewering , dat er zulk een waarheid niet is, in zichzelf onbestaanbaar, want oók niet waar. Ik kan rustig aan die heerlijke woorden vasthouden en niemand kan ze met een schijnbaar logische redenering van me afnemen.
3) Zoals 'eenvoud het kenmerk van het ware is', zo zijn volgens Jacobus 2 v 24 de goede werken het kenmerk van het geloof. Immers; daar staat: "Gij ziet, dat een mens gerechtvaardigd wordt uit werken en niet slechts uit geloof". Maar algemeen wordt onder ons aangenomen, dat de mens uit zichzelf nooit in staat is om goede werken te doen. De oplossing wordt alleen door het Christelijk geloof gegeven: "Anker je levenscheepje vast aan God.....werp een bevoorradingsslang uit naar zijn oneindige reservoirs. Dan vloeien de goede werken, die nodig zijn , van uit Hem in jou over".
4) Inderdaad blijkt de uniekeid van ons Christendom uit de veelheid en veelkleurigheid van de door God geïnspireerde auteurs, die in hun pluriformiteit gegevens over een periode van vele duizenden jaren doen heenwijzen naar die ene God, onze Vader in Jezus Christus.
5) persoonlijk mag ik getuigen, dat ik heb leren inzien, dat de omstandigheid, dat ik in de best mogelijke omstandigheden, in een gezegend land, ben opgegroeid, terwijl anderen in een vreselijke stad als Mogadishu moeten leven, een onbegrijpelijke genade van God is. Maar ik vond een antwoord in Deuteronomium 29 v 28: "De verborgen dingen zijn voor de HERE onze God,maar de geopenbaarde dingen zijn voor ons en onze kinderen om die te doen". Dat ik hier en nu leef in deze tijden, nu er zoveel geopenbaard wordt, is een verborgenheid , die de Heer alleen kent. En veel van wat ik hier zeg, zo niet alles, geldt ook voor jullie. Maar het legt mij wel een heerlijke verplichting op: door te geven, wat zovelen aan mij onderwezen hebben. En ik mag getuigen, dat het geloof in Jezus mij rijk en blij maakt. Het gaf mij ook vele gebedsverhoringen. Als eens Jabes ( 1 Kronieken 4 v 9 en 10), bad ik in 1997: "Heer; wilt U mijn mogelijkheden vergroten". De Heer nam even zijn tijd, maar in 2001 was er de rubriek..."Vraag het Ger" en kon ik alle heerlijke dingen, die ik in mijn leven gehoord had, begïnnen uit te delen.
De vorige keer hadden wij het erover, welke dingen eigenlijk nodig zijn , wil je tot bekering komen. Maar laat niemand nu denken: "O....ik heb mij tot de Heer bekeerd, maar al die diepe dingen, die Ger hiervoor opnoemde, voel ik niet zo in mijn hart. Zou dit wel een goede bekering zijn geweest?"
Houd dit- ook voor de toekomst- vast: er is ook sprake van een voortgaande bekering. Hebr 6 noemt als een van de fundamenten: bekering van dode werken. Bekering, wedergeboorte en doop in de Heilige Geest zijn geen strikt afgescheiden begrippen. Ook na je wedergeboorte en je vervulling met de Heilige Geest blijft God je wijzen op tekortkomingen, waarvan je je ook mag bekeren. Denk over de heerlijke genadelijn van God niet al te schematisch.
We waren bezig met teksten over bekering in het Oude Testament. Ik kies er uit de veelheid maar weer éen uit: Jesaja 59 v 20: "God komt als Verlosser voor hen, die zich van overtredingen bekeren".
Ik verbind daar deze gedachte aan: Bekeren houdt in, dat men het vaste voornemen heeft om zich van de overtredingen, die tijdens het bekeringsproces blijken, (dat 'zich bekeren' gaat dus het hele leven door), af te keren. Zodra men zegt: "Dit of dat wil ik niet laten", dan stokt het bekeringsproces. Zo heb ik eens iemand gekend, die zich heel vurig tot de Heer keerde. Zijn hele omgeving was echt wel onder de indruk van deze krachtdadige omkeer. Maar de persoon in kwestie had een zekere faam opgebouwd als verteller van pikante grappen. En deze 'grafdoek uit het verleden' wilde hij niet afleggen. En toen stokte het bekeringsproces.
Jeremia 31 v 18 "Bekeer mij, dan zal ik mij bekeren". Gevolgtrekking: ieder, die zich naar de Heer keert, zal vol dankbaarheid behoren te zijn voor de hem of haar bewezen genade. Zou men zich gaan verheffen op 'het in ruimte gezet worden'....zou de buitenwereld fluisteren: "Hij is een 'gekende'...hij is 'in ruimte gezet'...hij heeft 'licht gekregen'...en zouden de aldus geschatten zich op die eerbied , hen bewezen, gaan verheffen, dan is de bekering al weer gestokt ook.
Wat Ãs dat toch met die steeds vollere rivier uit Ezechiël 47
Dag Sirvienta,
Een heerlijk stukje, Ezechií«l 47 v 1-12!:
Er zijn hier ter plaatse al mooie dingen over gezegd, maar ik wil er nog eens iets over zeggen; misschien dubbel op....maar het is nu eenmaal voor mij zo'n geliefd schriftgedeelte, dat ik het niet laten kan er op in te gaan.
Die engel hè, uit Ezechiel 47 v 1; wat is het toch mooi, dat die engel hier zo zijn diensten verleent. En ik ben er zeker van, dat rondom ons ook engelen zijn, die ons op alle mogelijke manier van dienst zijn. (Hebr 1 v 14) Ik haak er naar, dat er op 'Vraag het Ger' nog eens iemand een vraag hierover stelt, wat de engelen híer en nú doen, maar wat ik ook voor vragen heb gehad, deze nog niet. Maar goed; de stroom van Gods Heilige Geest is zo ontzaglijk productief. Wat begon met iets heel speciaals voor een 120 mensen, daar in de tempel, op die eerste Pinksterdag, is sedertdien bezig aan zijn triomftocht over de hele wereld. Die hele wereld, dor en doods en giftig en levenloos als de Dode Zee, zo zout , dat het onleefbaar is voor elke 'vis', die Dode Zee wordt vol leven. Wat is het goed om in die stroom te springen, deel te hebben aan de overwinnende, gezondmakende kracht van het water van de doop ín en de vervulling mét de Heilige Geest, deel te zijn van die stroom, drager te zijn van de helende werking van die stroom, verspreider te zijn van de zegeningen van dat tintelfrisse, van zuurstof bruisende water.
Sirvienta...!....daar ligt toch een oproep aan ons: - sta niet langer griezelend een teentje te steken in dat koude en natte water. - Ga er eens tot de enkels in en voel de sprankelende ideeën langs je enkels. - Kom Sirvienta....tot de knieën....tot de heupen....en dan: zwemmen!!...proestend roepen, wanneer je bovenkomt en met krachtige slagen verder zwemt: "Ik werp mij in die heilstroom!!! Halleluja...prijs de Heer". (een oud opwekkingslied).
Sirvienta; je bent een unieke persoonlijkheid, waarmee ik overigens niets bijzonder zeg. Maar wat voor soort 'vis' je ook bent, voor alle soorten is er plaats in dat bruisende water.
Kijk Sirvienta, ....wij zijn deel van die stroom geworden....kijk ons nu eens 'stromen' naar die dode zee van de wereldgemeenschap, met al haar bekrompen ideetjes en verderfelijke stromingen. Overal, waar jij en ik de goede boodschap uitdragen van: - Jezus de Leidsman en Voleinder van ons geloof - zijn gaven en zijn vrucht, tevens de gaven en de vrucht van de Heilige Geest - zijn gronsdslagen: bekering van dode werken en geloof in God - en al die andere heerlijkheden... daar verandert de doodsheid in levendigheid. - overal blijde vissers - overal bomen in soorten ...het lijkt wel het paradijs te worden.
Maar jij en ik zwemmen verder. Overal zien wij nog plekken, waar het zegenrijke water niet kan komen. Poelen en moerassen met stilstaand water. En we zoeken en we vinden: waterinlaten om ook die poelen en moerassen te bereiken. Want het water van Gods Heilige Geest moet overal stromen.
En wanneer wij naar de oevers kijken, zie we onze toekomst met de Heer Jezus; naar het woord van Openbaring 22 komen wij- door de genade van God met zijn Geest gedoopt- tot onze heerlijke bestemming: vruchtbomen met onverwelkbaar loof, altijd vrucht dragend, altijd voedend voor alle geredden uit de mensheid, altijd genezend voor die ontelbaren.
Sirvienta; jij met je hunkering om steeds meer een dienstmaagd voor de Heer te zijn, kom je nog eens buurten in 'Vraag het Ger'. Ik heb zulke sprankelende vragenstellers als jij nodig.
Je hebt heel wat los gemaakt met je vraag: "Kun je als Christen bezig zijn met Tai Chi?"
Al zoveel antwoorden. Mag het mijne er ook bij?
Josh....waarom zou je het doen!? We gaan zware tijden tegemoet; in de verte nadert ergens de wederkomst van onze Heer Jezus Christus. En daaraan vooraf gaat een periode met de antichrist, die heel zwaar gaat worden met een heel bijzondere verleiding, waarin het heel moeilijk zal zijn om staande te blijven. Denk bij die 'zware verleidingen en verzoekingen en vervolgingen' nu niet allereerst aan brandstapels en dat soort dingen. Dat heeft satan al zovele malen geprobeerd en telkens weer moest hij vastellen, dat het bloed van de martelaren het zaad van de kerk was. Veel dingen wijzen erop, dat satan in de eindstrijd komt met verlokkende ongerechtigheid, met allerlei ideeën: "Dat moet je doen...of dat...en dáar knap je van op....en dat geeft je een ruimere blik".
Maar in de geestelijke strijd , die eraan komt, Josh, zal maar éen ding baten: en dat is de doop ín en de vervulling mét Gods Geest. Josh; waarom zou je je iets afvragen over tai chi. In de grote eindstrijd, wanneer de duivel, met de rug tegen de muur en wetende, dat hij weinig tijd heeft, alles, maar dan ook alles in de strijd gooit....wanneer hij de put van de grote afgrond kan openen, omdat de mensen, door allerlei toverij hem daartoe in de gelegenheid hebben gesteld.....wanneer zijn gruwelijke legerscharen daaruit opstijgen...denk je dan stand te kunnen houden met tai chi?!
Nee Josh....lukt je nooit..
Je hoeft niet eens tégen tai chi te zijn. Het sterke punt van Gods kinderen, hun charme, is erin gelegen, dat zij zóveel hebben om voór te zijn, dat ze eigenlijk geen tijd meer hebben om ergens tegen te zijn. Hun sterkste punt blijft natuurlijk, dat zij geen religie hebben, maar een relatie met God. En hun naast-sterke punt, dat zij niet allemaal dingen hoeven te doen om iets te verdienen of iets te bereiken, maar dat zij door hun relatie met God de dingen gaan doen, die goede werken in zíjn ogen zijn.
Waar mag jij allemaal voor zijn Josh?: - bekering en wedergeboorte - doop ín en vervulling mét de Heilige Geest - een heerlijke toekomst met de Heer....een toekomst, die er is voor de volhouders. Josh....niet allemaal van die vele dingen doen, die overal aangeprezen worden; maar: - met gebed en smeking onder dankzegging tot de Heer naderen - je oefenen in de vrucht van de Geest: liefde, blijdschap, vrede, vriendelijkheid, lankmoedigheid, (geduld), zachtmoedigheid, goedheid, trouw en zelfbeheersing. - streven naar de gaven van de Geest; het spreken in tongen, de vertolking, profetie enz enz
De Heilige Geest wil je de vrucht van de Geest beter en dieper en heerlijker leren dan welke energiestromen, Ying en Yang dan ook.
Dus Josh....niet doen al die dingen. Ga de 'hoge weg' met de Heer Jezus en de Heer God.
Je hebt dus bijna domme dingen gedaan. En nu vraag je mij om voor je te bidden. Maar dat doe ik nu eens niet!
Marlinda....weet je, wat een van de dingen is, die je moet doen. Professionele hulp zoeken. Met iemand erover spreken. Er is daar tegenwoordig een campagne over. Spreek het uit.
De meest voor de hand liggende aanspreekpunten zijn je ouders. En als dat op de een of andere manier ál te moeilijk ligt, dan zijn er de Riaggs. En er zijn ook Christelijke Riaggs. En er is de 'kindertelefoon', al voel je je daarvoor misschien te oud. Maar zij kunnen je verder wijzen. Het nummer van de 'kindertelefoon' heb ik even niet bij de hand. Maar op 'persoonlijke problemen' stond dat nummer vroeger in 'Forum oud' vermeld. Misschien op 'Forum nieuw' ook nog wel. En de RIAGGS kun je uit elke telefoongids halen.
Je zult zeggen: "Maar Ger....ze zeggen nu wel: 'Spreek erover ...' Maar ik héb er toch al met jou over gesproken?!"
Marlinda, dat is dit maal niet genoeg. Ik ben al blij, dat je er nog bent. Denk nu even niet allerlei onzin over de duivel, die macht over je zou krijgen. Welnee; blijf in het gebed naar de hand van Jezus zoeken. Die hand blijft altijd zoekend naar jou uitgestrekt.
En houd er rekening mee, dat al die veertig meelezenden deze briefwisseling ook lezen.
En die zenden vast een stil gebed voor je op. Dat doe ik ook. Maar ik kreeg echt de idee, om nu eens niet op deze plek 'zichtbaar' te bidden.
'Jij is lÃef' begrijpt niets van ' omvallen door de Geest'.
ik mag dan misschien dom lijken.. maar jullie hebben het de hele tijd over vallen in de geest en spreken in tongen, maar wat is dat nou precies? Ik had er tot voor kort nog nooit van gehoord en weet niet goed wat het inhoud en hoe komt het dan dat zoiets gebeurd?
jij is lief.. vind God ook!
Dat is niet dom hoor... ennuh, ik weet er zelf ook bijzonder weinig vanaf... Jah, van het spreken in tongen wel iets (vanuit de Bijbel dan), maar het 'vallen in de Geest' enzo is voor mij ook vrij onbekend terrein... Dus... wie voelt zich geroepen om ons te helpen? Rinske
Hallo 'Lief' en Rinske,
Lief begreep helemaal niet, waar deze discussie over ging. Zij had nog nooit gehoord van: - spreken in tongen - vallen in de geest. Zij schaamde zich een beetje over haar 'van niets weten'. Rinske troostte haar heel lief: "Geeft niet hoor. Van 'spreken in tongen' weet ik wel iets uit de bijbel, maar dat andere was ook míj onbekend". Leg eens uit....wie dan ook!"
Eerst dus maar 'Lief':
Kijk Lief; het zit zo.
Het Christelijk geloof, warmer gezegd: 'het geloof in Jezus' is altijd bezig om zich te verjongen en te vernieuwen. In het kader van dat proces kwamen er ook mensen, die uit de bijbel nieuwe dingen lazen: "De Heer Jezus heeft met dat geweldige woord van Hem: 'Het is volbracht' veel meer voor ons bereikt dan wij tot dusver dachten". En zij wezen op teksten, die tot dan toe nog nooit zo opgevallen waren; dat je vervuld kon worden met de Heilige Geest, bijvoorbeeld doordat mensen je de handen oplegden. En toen men dat ging doen , bleek de Heilige Geest inderdaad mensen sterker en blijder en met meer inzichten te maken dan tot dusver bekend was. En heel verrassend was, dat de Heilige Geest geschenken, gaven, bij zich had, die Hij begon uit te delen. En een van die geschenken was 'het spreken in tongen', een vorm van spreken met God, die noch mensen- dus ook jijzelf niet- noch engelen verstonden, maar God wel, (1 Corinthe 14 v 2).
Nu halen wij er Rinske even bij. Toen mensen metterdaad vervuld begonnen te worden met Gods Geest, gebeurde het wel eens een enkele keer, dat zij overweldigd werden door die aanraking, dat zij er letterlijk 'van onderteboven waren', dus dat zij vielen. Maar later kwamen er mensen, die zeiden, dat zoiets erbij hoorde, dat je eigenlijk niet echt met Gods Geest gedoopt was, wanneer je niet omviel. Nu ligt dat heel subtiel...er waren allerlei tussenvormen...maar er waren toch ook weer mensen, die zeiden: "Móet dat nou....het kan toch ook zonder...moet je nu beslist zoeken naar zo'n show in de wereld van alle dag, de 'zienlijke' wereld, om te bewijzen, sdat er iets met je gebeurd is in de ónzienlijke wereld. Zo handelt God toch niet met zijn kinderen, dat Hij ze laat omvallen".
Maar anderen zeiden: "Doe nou niet zo overzorgvuldig. Ga niet te afwijzend om met dit nieuwe. Veroordeel niet zo gauw iets nieuws. Kijk het eens aan".
En midden in die discussie stapten jullie naar binnen en zeiden verschrikt: "Wat is dat nu?"
Maar Rinske en Lief....willen jullie iets verder weten over deze dingen; kom gewoon naar 'Vraag het Ger'. We moeten op dit topic van Chaim niet 'off topic' gaan. We kunnen beter naar mijn rubriek uitwijken.
Over tongenspreken herhaal ik nu de in de bijbel voorkomende teksten, waarbij ik even terzijde stel, dat een aantal van die teksten al genoemd zijn in dit topic.
In Marcus 16 v 17 zegt Jezus, dat de gelovigen in nieuwe tongen zullen spreken. Ik weet, dat er dat afgezaagde praatje is, dat dit toevoegsel niet authentiek zou zijn. Hier zijn boeken vol over geschreven, maar voor mij geldt, dat deze aanrader van Jezus precies past in wat verder gezegd wordt. Ik ben blij om als gelovige, met Gods Geest vervuld, door zijn genade, al 43 jaar in nieuwe tongen te mogen spreken.
In Handelingen 2 v 4 wordt verteld, dat de gelovigen van tóen, na de eerste uitstorting van de Heilige Geest in nieuwe tongen begonnen te spreken, met dit opmerkelijke bijverschijnsel, dat de mensen zich in hun eigen taal voelden aangesproken. Dit verschijnsel deed zich verder in de Nieuwe Testament , bij verschillende heerlijke gelegenheden , niet meer voor. Maar uit de omstandigheid, dat Cornelius niet zó in tongen sprak, dat anderstaligen dat verstonden, kan niet opgemaakt worden, dat deze blijde geschiedenis inferieur zou zijn aan wat eenmalig op de 'eerste pinksterdag' gebeurde.
In Hand 10 v 46 zijn de gelovigen uit de Joden verblijd en verbaasd, dat de heidenen op dezelfde manier de doop in de Heilige Geest deelachtig werden, als zíÂj bij eerdere gelegenheden, want zij hoorden ze spreken in tongen. Ik maak hieruit op, dat de het spreken in tongen een voor alle aardbewoners bedoelde heerlijke gave is, die wij niet mogen afdoen als 'gebrabbel' of zelfs als 'duivelswerk', zoals ik tot mijn ontsteltenis moest lezen. Ik heb , mijn eigen tongentaal beluisterend, ook nooit het idee, dat er van 'brabbelen' sprake was. Wanneer ik het via een bandje toevallig nog eens een keer hoor, maakt het op mij een waardige indruk.
In Hand 19 v 6 spreken de mannen in Efeze ook in tongen, nadat zij gedoopt zijn in water en de Heilige Geest hebben ontvangen.
In 1 Corinthe 12 v 10 staat het spreken in allerlei tongen onder de gaven van de Geest vermeld. Let wel, dat er ook in tongentaal een 'bediening' kan ontstaan, zodat mensen met een hiervoor geschikte persoonlijkheidsstructuur meerdere talen van mensen en engelen ter beschikking hebben.
In 1 Corinthe 12 v 30 wordt gezegd: "Spreken soms allen in tongen?" ( ...'klanktaal'......in de Nieuwe Bijbelvertaling) Bedoeld wordt, dat niet iedereen de 'bediening' heeft om in allerlei tongen te spreken. maar dat bedoelt niet te zeggen, dat de Geestvervulde gelovigen niet in éen tong zou spreken. Niet bij ieder groeit de gave uit tot een bediening.
In 1 Corinthe 13 v 1 staat: "...al ware het, dat ik met de tongen der engelen sprak en had de liefde niet..." Bedoeld wordt, dat hier iets zeer heerlijks en bewonderenswaardigs en begerenwaardigs wordt vermeld , waarna dan gezegd wordt: "Zelfs indien ik zo begenadigd zou zijn en de liefde niet had, dan zou het mij geen nut doen". Maar dat neemt dus niet weg, dat 'allerlei tongen' als een zeer goede zaak wordt gezien.
In v 8 lezen wij, dat eenmaal tongen zullen verstommen, wanneer het volmaakte komt. Na de tweede eeuw zijn gaandeweg de tongen verstomd, maar dat was niet omdat 'het volmaakte was gekomen', maar omdat het tijdperk van de verslapping.... van het geestelijk' veertig jaar in de woeastijn ronddolen' was aangebroken. Ik ben zo blij, dat wij nu , na die pijnlijke 'veertig jaar', na die 2000 jaar droogte, weer aan de grenzen van het géestelijk beloofde land staan.
Ik ben zo blij, dat wij, sprekende in tongen, buiten alle menselijke en engelenkanalen , de goede en de slechte, om...met God kunnen spreken.( 1 Corinthe 14 v 2).
Ik ben zo blij, dat wij onszelf kunnen stichten, door te spreken in tongen, ( v 4), dat wij zo ópgebouwd worden daardoor.
En wanneer Paulus zegt, dat ... "hij wel wilde, dat wij allen in tongen spraken", wie zijn wij dan om te zeggen: "Nee Paulus...daar zijn wíj te fijn voor gebouwd". Iemand zou kunnen zeggen, dat Paulus ons nog liever zou zien profeteren. Maar ikzelf ben door het spreken in tongen ook vrijmoedig geworden om te profeteren.
Het spreken in tongen dient tot eigen stichting. In de gemeente hebben wij daarnevens de gave van de vertolking nodig, opdat anderen stichting ontvangen. Wanneer ik in de gemeente in tongen spreek, laat ik dat altijd vergezeld gaan door een vertolking. Ik deed dit vroeger niet, maar ik liet mij gezeggen door een kittig, 20 jarig meisje, dat mij op deze leemte wees. Hierop slaan 6 tm 13.
Weer Paulus: "wanneer ik in een tong bidt, bidt mijn geest wel, maar mijn verstand blijft onvruchtbaar" ( v14). Heerlijk toch, wanneer dat verstand even uit kan rusten.
En in v 18 zegt Paulus, dat hij blij is, dat hij meer in tongen spreekt dan wie dan ook. En niemand zal toch zeggen: "Nou ja zeg....Paulus....wie is nou Paulus?!"
Alleen in een samenkomst wil Paulus liever spreken in verstaanbare woorden...dat wisten we toch al, dat de tongen er allereerst zijn om jezelf op te bouwen, wanneer je alleen op je fiets zit bijvoorbeeld, ( v 19).
En wat is het belang van het spreken in tongen: ongelovigen, waaronder ook te begrijpen de Christenen, die niet verder kijken dan hun aardse horizon, krijgen door het spreken in tongen van anderen een seintje: "De grote tijden van het binnengaan in het hemelse Kanaän , het overtrekken van de Jordaan om het geestelijk beloofde land in bezit te nemen....die tijden zijn aangebroken. Zorg , dat je erbij komt".(v 22).
Mensen....belemmer het spreken in tongen niet. ( v 39)
Lui, ik spreek uit een 43-jarige ervaring. Niet verdergaan met alle 'uhs' en 'ahs'.
Hierna, in dit drieluik, nog een afzonderlijk woord aan Truus, dat toch van het geheel een integrerend onderdeel uitmaakt.
O ja zeg, wat ik nog even vergat; even verderop zegt Paulus ook nog: "Ik zál bidden met mijn geest, maar ik zal ook bidden met mijn verstand. Ik zal lofzingen met mijn geest, maar ik zal ook lofzingen met mijn verstand".
Het heerlijke bidden in de geest, in tongen, versterkt alleen maar de goede begeerte om ook met je verstand te bidden. Het is een zegen om de Here een loflied te zingen in tongen. En het blijft voortreffelijk om Hem nieuwe liederen toe te zingen in verstaanbare taal.
In je stuk vraag je eerst onze mening over tongentaal en dan over 'vallen in de Geest'.
Eerst het 'vallen in de Geest'. Ik heb daar in mijn rubriek 'Vraag het Ger' net een discussie over gehad. Ik herhaal sommige elementen daaruit. en voeg ook nieuw opkomende gedachten toe.
God handelt met zijn kinderen op een waardige wijze. Er zijn voorbeelden in het Oude Testament, bijvoorbeeld dat bij de inwijding van de tempel de priesters zelfs niet konden blijven staan in die tempel, omdat de majesteit van God zo overweldigend groot was. Maar er staat niet, dat zij vielen. Ik krijg meer de indruk, dat zij zich uit de tempel moesten terugtrekken.( 1 Kon 8 v 11).
En er zijn voorbeelden in het Nieuwe Testament. Toen de soldaten Jezus kwamen arresteren, vielen zij alle om, toen Hij een machtwoord sprak. En Paulus viel ter aarde, toen hij Jezus in zijn kracht zag op de weg naar Damascus. En toen in Openbaring Johannes de opgestane Heer zag, viel hij op zijn aangezicht, zo indrukwekkend was de verschijning van de Opgestane Heer.
Het kan dus wel degelijk voorkomen- positief zowel als negatief- dat mensen zo overweldigd worden door een manifestatie van God, in een van zijn drie verschijningsvormen; als God, als de Heilige Geest, als Onze Heer Jezus Christus, dat zij niet kunnen blijven staan. En ook de persoon, met wie ik in 'Vraag het Ger' sprak had een zeer persoonlijke ervaring gehad, die ook op 'vallen in de Geest' kan hebben gewezen. Maar er zijn te weinig schriftbewijzen, dat men dit verschijnsel daarmee zou kunnen rechtvaardigen. Ik beschik over vele inlichtingen, dat 'vallen in de Geest' gepaard gaat met allerlei andere zaken, zoals stuiptrekken en vreemde geluiden maken of onbedaarlijk lachen. Daarom zeg ik ten aanzien van 'vallen in de Geest': "Stel je terughoudend op. Veroordeel het niet in incidentele gevallen, maar wees extra behoedzaam bij 'groepsgebeurens' ". Ik wil ook nog zeggen, dat 'dit verschijnsel' ook wel voorkomt, daar, waar mensen behoefte hebben aan een extra 'thrill'. Zij willen iets zien gebeuren in de zichtbare wereld en daaruit de gevolgtrekking maken, dat het 'in de onzichtbare wereld' wel snor zit. Drijfveer kan hierbij zijn, dat men het gevoel heeft , in de 'onzichtbare wereld', de wereld van God en zijn engelen , met daarbij strijd tegen de demonen onder leiding van satan...dat men in díe wereld 'de boot gemist heeft'. Men wil dan de onlustgevoelens daarover overschreeuwen, zij het ook onbewust, door allerlei opvallende dingen te doen in 'de wereld van alle dag'.
Over 'spreken in tongen' in een volgende bijdrage, hier direct na. Anders wordt het te veel.
Wat jij nodig hebt, is gebed. Nu je je gemeld hebt op H.Q., heb je opeens zoveel vrienden en vriendinnen. En ze popelen allemaal om met je te bidden. Maar iemand moet het voortouw nemen en dan bidden ze allemaal mee. En natuurlijk nag jijzelf ook meebidden.
Zullen we dan maar?!...:
Lieve Heer God , In de naam van de Heer Jezus komen wij bij U. Er is iemand in nood Heer.
U weet , wat ze vroeg: - of U echt een Vader bent - of de dingen eens wat minder zinloos mochten worden - of ze een heel klein piezeltje licht mocht zien... (Dat vroeg ze wel niet Heer, maar ze bedoelde het wél).
Heer; het gaat hier misschien helemaal niet over een 'zij', maar dat weet U allemaal Heer.
En nu vragen wij U: - wilt U zo gauw mogelijk naar haar toegaan en iets liefs tegen haar ( of hem) zeggen, zodat zij, (dat houd ik nu maar aan Heer), zich al een beetje getroost voelt. - En wilt U van nu aan , lieve Vader, licht in dat leven gaan brengen.
Toen de wereldgeschiedenis begon, brak U door het donker heen....en het werd Licht! En dat licht werd sterker en sterker. Wilt U dat ook bij haar doen Heer.
Manuela vroeg, hoe je de Heilige Geest in je leven kon vasthouden. Zij wil de Heer graag dienen, maar merkt, dat de satan erg aan haar trekt.
En Swirly maakt daarbij al aardige opmerkingen.
Mogelijk kan ik jullie nog met het volgende van dienst zijn:
De apostel Paulus schrijft; "De gedachten van satan zijn ons niet onbekend", (2 Corinthe 2 v 11).
Nu is het toch niet zo moeilijk, hoe de gedachten van de duivel in dit geval zijn. Hij heeft heus wel in de gaten, dat hier een mensenkind is, Manuela, die zich gaat bekeren tot God en voor hem gevaarlijk wordt. Heel de mensengeschiedenis door 'ligt hij voor de ingang van zijn hol' en snuift de geuren op, die hem bereiken. In het geval van Kaïn snoof hij met welbehagen de geur van wrevel op, die van Kaïn uitging en zei: "Aha...goede lucht...hier kán ik wat mee", (Genesis 4 v 7). En hij sloop nader. God zei nog tegen Kaïn: "Pas nu op!!...alarm...alarm...je moet over de duivel heersen". Maar Kaïn luisterde niet en het liep allemaal heel triest.
Maar toen Manuela haar hart in de richting van God keerde en Jezus ontdekte als haar verlosser en haar bevrijder en haar vervuller met zijn Heilige Geest....wat toen? Satan snoof een gevaarlijke geur en zei: "Hier gaan we iets tegen doen" En hij sloop nader.....
Laat Manuela daar nu niet van schrikken. De strijd in de hemelse gewesten is reël, maar hij is niet griezelig. Die strijd is niet iets wazigs, maar hij is duidelijk omlijnd. De bijbel zegt: "Bied weerstand aan de duivel en hij zal van u vlieden", (Jacobus 4 v 7). Het is toch ook volkomen logisch, dat God, die ons in Christus de beste gave aanreikt, die maar aangereikt kan wórden....dat God dan ook alle middelen geeft om die gave tegen alle aanvallen te beschermen.
Dus Manuela, wanneer de duivel op enigerlei manier bij je komt met wat dan ook om je tegen te houden, zeg of doe iets, waardoor hij 'met de staart tussen de benen' afdruipt. Je kunt in ieder geval bij een vervelende gedachte zeggen: "Satan...in de naam van Jezus ...wijk!"
Natuurlijk komt hij terug om het weer te proberen en nóg eens te proberen. Maar dat weet je nu.
Een mooi voorbeeld vind je in het boek Nehemia:
De duivel gebruikte daar allerlei mensen om Nehemia 'van z'n a propos af te brengen'. Nehemia wilde de stad van God beschermen, door een in verval geraakte muur te herstellen. Maar dat was de duivel niet naar de zin en hij stuurde Sanballat, Tobia en Gesem, drie vervelende heren, die hun uiterste best deden om alles lekker te verzieken.
Eerst bespotten zij Nehemia en zijn helpers: "Wat wil dat achterlijke zootje?", (2 v 19 en 20) Toen kleineerden zij hun werk: "'Allemaal waterverf'. Als er maar een vos tegen dat wrakke muurtje van die lui opspringt, dan verpuint het al, (4 v 3). Daarna probeerden zij verwarring te stichten, (v . Ook wilden zij bruut geweld gebruiken, ( v 11). Toen bakten zij zoete broodjes en zeiden: "Wij moeten eens de koppen bij elkaar steken", ...maar houd ze in de gaten, (6 v 2). Daarna probeerden zij het met vrome praatjes, 6 v 12.
Maar Nehemia had die hele trucentrommel, (want er kwam nog meer) door en hield stand.
Manuela,.... volg Swirly's raad. "Lees je bijbel bid elke dag, dat je groeien mag".
Manuela...jij denkt missachien: "Gunst...ik dacht, dat het leuk ging worden bij de Heer Jezus, maar dit valt me toch ietsepietsjes tegen". Het wórdt leuk en het ís al leuk in de dienst van God voor jou. In de strijd groei je en dan kómt er toch een MANUELA te voorschijn! Je zult zeggen: "'k Wist niet, dat het in me had". Manuela...ik zou veel meer tegen je willen zeggen . En tegen Swirly zou ik ook veel meer willen zeggen. Maar laat ik het even hierbij laten. Ik ben de wereld niet uit en jullie ook niet. ....... Ik heb niet het idee, dat ik daar op dit ogenblik veel aan heb toe te voegen. Maar....kom gerust met je vragen.
Ik heb geen partner, maar wel sterke sexuele verlangens. Wat moet ik doen
Dag allemaal,
Dit topic begon met een vraag: - ik heb sterke sexuele verlangens - ...maar geen partner - wat moet ik doen?
Er zijn vele antwoorden geweest. Maar mag ik als veel ouder iemand ook een duit in het zakje doen? Sexuele verlangesn zijn door God zelf in de mens gelegd. Reeds in Genesis wordt gezegd: "Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen en zij zullen tot éen vlees zijn" Genesis 2 v 24.
Wanneer je nu sterke sexuele wensen hebt en je kríjgt een partner, dan is de zaak daarmee niet klaar. Want het is niet goed om dan maar gelijk met die net verworven partner in bed te duiken.
Dat dóe je niet. God staat aan de deur van óns hart en Hij klopt. Als iemand de deur opendoet, dan komt Hij binnen in dat levenshuis. Je merkt hieruit, dat God een 'gentleman' is. Hij bouwt zijn relatie met ons op. Wanneer een jongen met krachtige sexuele gevoelens een meisje vindt, dan breidelt hij die sterke gevoelens en bouwt liefdevol aan de opbouw van die relatie.
En wanneer dat meisje er helemaal klaar voor is en hij ook, dan is het tijd voor sexuele gemeenschap.
Maar God is niet een God van wanorde. Hij is een God van orde en het is een goede zaak om te wachten tot je voor de uitbouw van je relatie een maatschappelijke basis hebt.
Wanneer je echter die maatschappelijke basis nog niet hebt, je kunt nog geen eigen, financieel onafhankelijk gezin stichten en je hebt bewust, beiden willend, gemeenschap met elkaar, dan ben je, naar mijn mening getrouwd in Gods oog en kan je in het algemeen gesproken niet meer scheiden.
Sexuele gemeenschap is immers niet 'zo maar iets', maar de aardse afbeelding van een geweldig hemels feit. God wil met zijn Geest onze geest geestelijk bevruchten, zodat die menselijke geest in samenwerking met Gods Geest steeds heerlijker gedachten gaat ontwikkelen. En daarvan is de sexuele gemeenschap tussen een man en een vrouw een aardse afbeelding.
Maar nu zal de eerste vragensteller of vragen stelster nog zeggen: "Wat heb ik hier nu aan?"
Wel; je kunt aan God vragen: "Lieve Heer....U kent mijn sterk onrtwikkeld sexueel gevoel. Wilt U mij kracht geven om het in toom te houden. Wilt U mij zo bepalen bij U en uw heerlijke beloften, dat mijn sexuele verlangens wat meer op de achtergrond komen. En wil U mij een goede partner geven, met wie ik U samen kan dienen. En mag het dan zo zijn Heer, wanneer die partner komt, dat ik dan liefdevol-voorzichtig met die andere omga, gedachtig aan de uitspraak, ook al staat die niet in de bijbel: 'Ware liefde kan wachten'.
Dank U Heer, dat U hoort en verhoort".
Wanneer iemand terug wil schrijven, dan kan dit via 'Vraag het Ger'. Maar ik houd ook dit topic in de gaten ten aanzien van verdere reacties.
Daag Ger O ja, nog dit: gelovigen kunnen zelf nog méer handelend optreden door de duivel in de naam van Jezus weg te jagen, wanneer satan komt met onrustig makende gedachten. Maar dit is een zaak, waarvoor niet ieder in zijn gedachten direct zomaar klaar staat. G.
Je hoeft niet drie weken op een houten vloer zonder matras boete te doen. Er is zo'n oud Nederlands versje:
"Jezus...niet mijn eigen kracht,
Niet het werk door mij volbracht,
Niet de offers, die ik breng,
Niet de tranen, die ik pleng,
Schoon ik ganse nachten ween,
Kunnen helpen, gij alleen".
En in de bijbel, Jesaja 1 v 18 staat:
"Al zijn je zonden rood als scharlaken, ze worden wit als sneeuw,
al zijn ze rood als purper, ze worden wit als wol".
En door wie worden ze wit?
Door het offer van Jezus.
Want Jezus' voorloper, Johannes de Doper, zei, toen hij Jezus zag:
"Dáar is het Lam van God, dat de zonde van de wereld wegneemt.", (Johannes 1 v 29).
Het is genade ( onverdiende gunst) van God, toen hij besloot, dat zijn Zoon alle zonden van alle mensen van alle tijden zou uitboeten. En waneer je gelooft in die redding door Jezus, hoef je niets meer te doen. Dan gaat God je zó maken, dat je de goede dingen vanuit die bevrijding van je wezen gaat doen.
Ga gewoon in je confortabele bed slapen en zeg tegen Jezus, teriwjl je innerlijk er achter probeert te gaan staan.
"Dank u Heer Jezus, ik ben gered door uw offer. Leer mij nu , lieve Jezus, om te leven vanuit die genade en die bevrijding".
En dan ga je als vanzelf op zoek naar liefhebbers van Jezus bij jou in de buurt. En de Heilige Geest van God en Jezus gaat je helpen.
Blijf komen op dit e-mailnummer Pieter, als je iets te vragen hebt. En ga de bijbel lezen.
