Ik geloof wel dat Jezus Heer is, maar niet dat hij precies hetzelfde als God is. Het =-teken wordt hier onjuist gebruikt!
Verder vind ik het prima als anderen in een drie-enige God geloven, maar accepteer dan ook dat ik dat niet geloof, terwijl ik mij wel op de bijbel baseer. Het valt niet expliciet uit de bijbel te halen dat God een drie-eenheid is, ik heb er goed naar gezocht, maar kon het niet vinden (misschien op die ene dubieuze tekst na). Dan is het toch niet raar als ik liever niet op die manier over God praat? Bij zulke moeilijke dingen houd ik mij liever aan de woorden van de bijbel. De Here Jezus en God de Vader liggen heel dicht bij elkaar, maar er wordt duidelijk onderscheid tussen gemaakt. Voor mijn persoonlijke geloof heeft het ook niets veranderd toen ik de drie-eenheidsleer niet meer besloot aan te hangen. Dus ik begrijp niet dat er zo'n ophef over wordt gemaakt.
De bijbel zegt dat ooit elke knie zal buigen en elke tong zal belijden dat Jezus Heer is, tot eer van God, de Vader. Maar als ik deze tekst echt geloof, dan word ik hier op refoweb vaak tot ketter uitgemaakt. Ik ben er inmiddels wel aan gewend, maar soms maakt het me nog erg verdrietig. Dus laten we samen de bijbel grondig bestuderen... en elkaar accepteren in verschillende interpretaties.
Dag Lalage,
Mag ik nog even op jou terugkomen.
Je postte dit, vlak na mijn wat strenge posting, die overigens niet voor jou expliciet bedoeld was, maar zeer algemeen gesteld.
En uit wat ik hierboven quote, maak ik op, dat jij een beetje terneergeslagen bent.
Kop op, Lalage, wij twijfelen er geen van allen aan, dat jij de Heer Jezus liefhebt. En dat is toch maar het voornaamste.
En wat de Drieëenheid betreft: bekijk eens de volgende vergelijking: Wanneer je een vis op je bord hebt, geniet je van de vis en legt de graatjes gewoon opzij.
En zo is het - tot op zekere hoogte, want elke vergelijking gaat mank- ook met het geloof in Jezus.
Jij geniet van al zijn warmte en liefde en hulp , zoals iemand van een smakelijke vis zou kunnen genieten. En zie de "Drieëenheid' nu eens als een graat. Laat je er niet door ophouden om steeds meer van de Heer Jezus te weten te komen. De Heilige geest s daarbij een goede raadgever. Hij vertelt je steeds maar meer over onze Heer Jezus Christus.
En ' de graat' van de Drieëenheid'. In een later stadium merk je misschien opeens, dat die graat een smakelijke vismoot is geworden.
De situatie, dat God er alleen was en niemend, niemand meer, heeft zich voorgedaan.
Jesaja 43 v 6 en 7 geeft een aanwijzing in die richting. Daar staat: "Breng mijn zonen terug van verre, mijn dochters van de einden der aarde, allen over wie mijn naam is uitgeroepen, en die ik omwille van mijn majesteit geschapen heb, gemaakt en gevormd".
Poging tot verklaring:
God is de totaal van ons verschillende. Hij zegt over zichzelf: (Jesaja 55v 8 en 9) " Mijn plannen zijn niet jullie plannen en jullie wegen zijn niet mijn wegen- spreekt de HEER. Want zo hoog als als de hemel is boven de aarde, zover gaan mijn wegen jullie wegen te boven, en mijn plannen jullie plannen".
Hoewel God niet te omvamen is, heeft hij in de bijbel wel heel veel over zichzelf verteld. En uit al die gegevens rijst toch een beeld op:
Inderdaad is er een eeuwigheid geweest, waarin God de enige was, die alles vulde. Voortdurend deed God de Vader liefde uitgaan naar God de Zoon en God de Heilige geest bracht die liefde over en bracht de liefdegroet van de Zoon terug.
En toen 'nam God redenen uit zichzelf' , in zijn ' eeuwige raad´om twee soorten wezens te scheppen, mensen en engelen, die zijn liefde als een gigantisch klankbord zouden ontvangen en weer terugkaatsen, zodat de vreugde van die onderlinge liefde miljardvoudig zou worden herhaald.
Dit besluit van God hield dan wel weer in, dat liefde zich moet bewijzen via een proef, want wat heb je aan eer- en majesteitverhogers, die hun liefde niet als écht in een proef hebben kunnen bewijzen.
Maar de jubelende mogelijkheid om `Ja` te kunnen zeggen, leidde er toe, dat er een mogelijkheid moest zijn om `Nee`te zeggen.
En bij de eerstgeschapen wezens, de engelen, bleek, wie er 'van het goede hout gesneden was' . Die proef luidde: " Kunnen jullie er genoegen mee nemen, om voortaan niet meer de eerste viool te spelen als mijn schepsels, maar de tweede. Ik ga een wezen scheppen, dat mijn ' zoon' zal kunnen worden, terwijl jullie positie steeds die van ' dienaar' zal zijn.
Een hoge engel, de ' Perfecte' wilde dat niet opbrengen en schreeuwde zijn "Nee" aan God toe, (Ezechiël 2. Hij werd uit de hemel gebannen en werd satan. Een aantal engelen rebelleerde met hem en werd demon.
Andere aartsengelen, Michael en Gabriël , hielden stand en met hen een aantal engelen.
Satan kreeg van God een nieuwe taak. "Toets alle mensen in alle tijden en plaatsen af, of ze 'neezeggers' of 'jazeggers' zijn". Dat is nu zijn werk. Met zijn verzoekingen beproeft hij ieder mens, ' vroeger, vandaag en morgen' .
Door het vele zondigen waren echter ook de potentiële 'jazeggers' van God verwijderd geraakt.
God de Zoon kwam toen zelf naar de aarde en boette de zonden van alle mensen van alle tijden en van alle plaatsen.... ook de zonden van de kleinkinderen van onze kleinkinderen .....uit in een ontzaglijke strijd, (uiteraard gold dat 'uitboeten' alleen voor die mensen, die dat offer wilden aanvaarden). En toen konden de ' ja-zeggers' hem accepteren als hun zaligmaker en kon God juichen: (Jesaja 43 v 5 - 7): " Wees niet bang, want ik ben bij je, ik haal je nakomelingen uit het oosten terug, uit het westen breng ik jullie bijeen. Tegen het noorden zeg ik:Geef hier ! Het zuiden gebied ik: laat los! ....enz enz...zie hierboven.
En de 'nee-zeggers' ?: ze krijgen niog vele kansen om "Ja" te zeggen tegen Jezus.... zoals God de Zoon zich hier op aarde openbaarde ....en tegen God de Heilige Geest..... zoals die zich met grote kracht na het woord "Het is volbracht", (Johannes 19 v 30) ging manifesteren. Maar die kansen gaan niet altijd maar door; éen keer komt de laatste kans en dat kan bij wijze van spreken vandaag nog zijn.
Wel; dat moet het dan maar zijn voor vandaag.
Maar bedenk, dat al die plannen er al waren, volkomen voltooid, toen God nog helemaal alleen was.
Sedert oktober 2001 ben ik nu bij allerlei forums betrokken en ik heb in die tijd natuurlijk vele malen de Drieëenheid zien passeren in eindeloze discussies, die zich soms 40 bladzijden voortsleepten. En dan waren er soms weer voorschriften, dat 40 bladzijden het maximum was en dan werd er ogenblikkelijk een vervolgforum gelanceerd.
Al de teksten, die jullie genoemd hebben, passeerden daar al de revue.
Maar mag ik het eens van een andere kant benaderen ? : Jesaja 55 v 8 schrijft: " ' Mijn plannen zijn niet jullie plannen, en jullie wegen zijn niet miijn wegen' - spreekt de HEER. ' want zo hoog als de hemel is boven de aarde, zover gaan mijn wegen jullie wegen te boven, en mijn plannen jullie plannen " .
Over wie hébben wij het eigenlijk : over Hem:
- die alle levens van alle mensen, die geleefd hebben, leven en zullen leven.... (tot aan het eind van het duizendjarig rijk het getal eindelijk vól is) ( om het wat concreter te maken: ook de levens van de kleinkinderen van jullie kleinkindereen zijn bij God van eeuwigheid bekend) .....volledig kent van geboorte tot sterven....en dat van eeuwigheid. Immers: Jeremia zegt: "De Heer richtte zich tot mij: ' Voordat ik je vormde in de moederschoot, had ik je al uitgekozen' " en ook psalm 139 spreekt duidelijke taal.
- die alle atomen van het heelal en alle niet-te-benoemen bestanddelen van de onzienlijke wereld van seconde tot seconde onderhoudt.... immers Paulus zegt in Handelingen 17 v 25: "...God schenkt aan iedereen leven en adem en al het andere" en Hebr. schrijft in 1 v 3 over Jezus: " In hem schittert Gods luister, hij is zijn evenbeeld, hij schraagt de schepping met zijn machtig woord".
Kunnen wij ook maar iets over God zeggen, voor zover hij zich niet overduidelijk aan ons geopenbaard heeft in de bijbel en in de schepping, (Hand 1 v 20).
En al die kristalheldere plekken in de bijbel, waar hij zich geopenbaard heeft als in drie verschijningsvormen optredend.....die WOORDEN kunnen wij nu wel onder allerlei woordjes begraven....maar wie zijn wij nu eigenlijk tegenover zijn eeuwige raad.
Elkaar laten wij vaak in onze waarde; wij zeggen: " Ja...als je dat zó ziet....dan willen wij daar niet in treden".
Zouden wij dan tegen de eeuwige raad van God ingaan ??
Maar ik zie iets heel anders. Bij een onderzoek van die x maal 40 pagina's , waar ik zoëven over sprak, trof mij telkens, tussen alle goedbedoelde postings in, dat er ergens een bepaalde lijn was in sommige bijdragen; Onze Heer Jezus Christus mocht niet gelijk God en mens zijn, hij moest echt alleen maar mens zijn.
En nu zeg ik even iets, dat misschien een beetje moeilijk overkomt: achter die hele discussie zit diep verstopt óok het gestook van de duivel, die Jezus zo klein mogelijk wil maken, tot hij tenslotte helemaal verdwijnt. Dit is een van de manieren, waarop de komst van de antichrist wordt voorbereid, waarop Johannes al doelt , wanneer huij schrijft in zijn eerste brief, 2 v 18: " ...Nu al treden er veel antichristen op, en daardoor weten wij, dat dit het laatste uur is".
De antichirist, die komende is, stelt er zich niet tevreden mee, dat hij tegen onze Heer Jezus Christus is,...nee hij wil in diens plaats treden, hij wil zich zélf zetten in de tempel van mensenharten.( 2 Thess 2 v 4)
Nog eens: laat niemand zeggen: "Hoor je dat...hóor je dat...Ger zegt dat ik een antichrist ben". Ik wijs alleen maar een tendens aan, die ergens in deze discussie ' een vinger in de pap wil krijgen', werkzaam wil zijn.
Ik heb in voorkomende discussies wel eens ' de knuppel in het hoenderhok geworpen', door te stellen: "Jullie concentreren je zo op de figuur van Jezus. maar begin nu ook eens aan de Heilige Geest te morrelen. De bijbel zegt, dat hij God is, Alwetend, Almachtig, dat je tot hem kunt bidden, dat hij bindende raad geeft...om maar wat te noemen van de honderden teksten, die over God de Heilige Geest gaan.
Dan kreeg ik dikwijls antwoorden zoals: "Ja hoor eens....wij hebben nu nét uitgelegd, dat Jezus geen God kan zijn...." veel hoor je spreken, niet over 'onze Heer Jezus Christus', maar kortweg over 'Jezus'. "....en nu kom jij weer met iets nieuws: wat jij noemt , is veel te 'secundair'...de Heilige Geest...zo'n wazig begrip. nee: Jezus; daar heb je 'houvast' aan".
Dus...laat de Drieëenheid in zijn waarde; gun God nu eens om God te zijn en zijn eigen plan te trekken. En zie daarnaast de felle geïnteresseerdheid in deze discussie van de duivel, onze wezenlijke vijand, Efeze 6 v 12,
Wat was dat fijn, wat Sophie schreef. Wat kan ik mij in grote lijnen daarachter plaatsen. Het is zo goed , wanneer het ene 'kind van God' een levensteken krijgt van het andere 'kind van God'.
Ik wilde alleen even iets zeggen over die vreemde tekst: "De aarde nu was woest en ledig en duisternis lag op de vloed".
Wie kan de aarde zo woest en ledig gemaakt hebben. Dat kan God niet geweest zijn. Van hem staat geschreven in Jesaja 45 v 18: " Want zo zegt de HEER, die de hemelen geschapen heeft- Hij is God- die de aarde geformeerd en haar gemaakt heeft, Hij heeft haar gegrondvest , niet tot een baaierd heeft Hij haar grschapen, maar ter bewoning heeft hij haar geformeerd".
God heeft dus die verwoesting niet tewweeggebracht.
Dat heeft de duivel gedaan, over wiens val uitvoerig wordt gesproken in Ezechiël 28.
Hij was het, die op aarde een zo grote beving deed ontstaan, dat mogelijk alle water in contact kwam met de gloeiende kern, wat een enorme explosie tot gevolg had, die resulteerde in een enorme dikke wiolk gruis, stenen, rotsblokken, die rondwentelde en het zicht op de zon, ( die er al was), totaal wegnam. En eenvoudig gebruik makende van de zwaartekracht, heeft God gaande weg het licht laten doorbreken, sterker worden enz,.
En pas daarna is op de derde dag het eigenlijke scheppingswerk begonnen. En hoeveel tijd voor dat slinken van de dikke, dikke band rond de aarde nodig was....dat weet God alleen.
Maar lui....ik zei dat nu wel dat ik Sophie zo aardig vond...Maar jullie weten wel: ik houd van jullie allemaal. En ...als er een dikke wolk van duisternis rond jullie leven ligt dan kan het nog net zo gaan als toen. Er kan licht komen....steeds meer licht..
Hierbij eerst een antwoord, door mij elders gegeven. Na de vermelding van dit antwoord, maak ik deze posting verder meer toegesneden op de híer gestelde vraag
Eerst dus die aanhaling. Je vroeg op Islamieten in de hemel konden komen.
Ik wil mijn antwoord beginnen met Romeinen 2 v 14: "Wanneer namelijk heidenen, die de wet NIET hebben, de wet van nature naleven, dan zijn zij zichzelf tot wet, ook al hébben ze hem NIET. Ze bewijzen door hun daden dat wat de wet eist in hun hart geschreven staat; en hun geweten bevestigt dit, omdat ze zichzelf met hun gedachten beschuldigen of vrijpleiten. Dit alles zal blijken op de dag waarop, volgens het evangelie dat íÂk (Paulus) verkondig, God door Jezus Christus oordeelt over wat in de mens verborgen is".
God, die toch ook wel zozeer te vrezen is, dat het schrikkelijk is om in zijn handen te vallen,(Hebr 10 v 31), is aan de andere kant zo positief staande tegenover de mensheid, dat wij dat zouden kunnen omschrijven als 'zeer royaal'.
Toen satan viel; en de eerste opstandeling werd, toen hij zijn "Nee" tegen God uitschreeuwde, (Ezechií«l 28 v 15), was er daarmee sprake van de eerste 'neezegger' Vele engelen volgden hem en werden tot 'neezeggende' demonen. Vele andere engelen- bijvoorbeeld Michael en Gabriël-bleven in die vreselijke proef trouw aan God en bleken 'jazeggers' jegens hem te zijn.
Bij de mensen heeft dat verschijnsel zich voortgezet. Ook daar zijn 'neezeggers' en 'jazeggers'.
Die 'jazeggers' zijn er in alle eeuwen en over de hele wereld geweest. Zij onderscheidden zich doordat zij 'uit de toon vielen'.
Ik stel je iemand voor, die de rijke wet, wasrop de Joden in de tijd van Paulus zo prat gingen, de wet op de Sinaí gegeven,(een 'hot item' destijds)....die deze wet níet had.
Stel je een eenvoudige Indiaanse vrouw voor, zoals ik die - bijvoorbeeld- schilderde in 'Bekering' op 'Vraag het Ger', code 1.8.4. en 1.8.5, zeer vooraan. Stel je zo'n vrouw nu eens voor in -zeg- 500 voor Christus. Uitgesloten dat ze iets van God weet, zoals tóen de Joden, als bevoorrecht boven alle volken, dat wisten. Van Jezus kan ze al helemaal niets weten, die moet nog kómen.
Maar in die vrouw leeft min-of-meer de ingeschapen 'wet', zoals die ook leefde in Abraham en in zijn tijdgenoot Job... en dan nóem je wel even een paar namen. Die wisten ook niet van de nog komende 'wet van de Sinaí ', de eer en de glorie van de Joden. Maar net als deze twee grootheden heeft deze Indiaanse vrouw een nog goed reagerende, redelijk intact gebleven menselijke geest, die nog in staat is om met haar ziel de 'dingen van de dag' door te nemen en te toetsen, of alles nu wel in orde is met de handelwijzen van haar stam. Vaak loopt het met deze 'jazeggers', de rechtvaardigen onder de volken.... zo noemen de Joden dat nu nog, (onder andere in hun Yad Vashem- eretekenen) ...slecht af. Ze worden door de stam 'lastig gevonden' en moeten dat soms met de dood bekopen.
En van al die verborgen 'jazeggers' zijn er velen (door de gang van de wereldgeschiedenis in de vele verstreken eeuwen) in de invloedssfeer terechtgekomen van het Hindoeísme, het Confucianisme en de Islam. Zij hadden geen enkele mogelijkheid om contact op te nemen met de gelukkigen, die God of zelfs Jezus hebben leren kennen. Daarom hebben ze binnen hun isolement getracht volgens hun geweten te leven.
Van de tientallen miljarden Islamieten in de vele eeuwen sinds 600, zullen er zeker miljarden in het eindoordeel van Matth 25 aan de rechterhand van Jezus staan. Verbaasd zullen zij vragen, deze rechtvaardigen, (37). "Heer....wanneer hebben wij u gediend...?!"(38,39).
En de Heer zal zeggen: "Jullie hebben dit aan andere mensen gedaan, die dienst".
De 'ja-zeggers' onder de Islamieten gaan naar de eeuwige vreugde. Een mens wordt niet geoordeeld naar de godsdienst, die hij heeft gehad, maar naar de mate, waarin hij Gods wil heeft gedaan.
En de 'neezeggers' onder de Islamieten gaan naar de eeuwige vuren, (41), waar zij tezamen zijn met de 'neezeggers' onder de Christenen enz.
Echter....nu zijn het de tijden van de grote kansen. De mondialisering maakt het mogelijk, dat alle wereldburgers steeds meer in contact komen met alle andere wereldburgers. Wie een 'jazegger' is onder de Islamieten, krijgt veel minder kans om te stamelen: "Ik heb het nooit geweten". Nu - in deze tijd- moeten de 'jazeggers' onder de Brahmanen, de Hindoes enz kenbaar worden naar buiten toe. En dat worden ze ook: legio zijn de verhalen van -bijvoorbeeld- Islamieten, die in een droom Onze Heer Jezus Christus zien. Er gebeuren in die wereld wonderlijke dingen. Elke - van de goede dingen voorheen verstoken- 'verborgen' 'jazegger' verlaat zíjn 'Babel' (Jesja 52 v 11) en treedt toe tot de rijen van 'Godlovers van de nieuwe tijd'.
Velen onder mijn lezers hebben een Islamietische vriend of vriendin. Houd die relatie het evangelie van Jezus voor op door de Heilige Geest geleide wijze en zie , hoe er gereageerd wordt. Is er geen schijn of schaduw van een baanbrekend inzicht te bekennen, klinken er alleen de trotse zinnen: - Islam heeft alle andere godsdiensten in zich opgenomen en overbodig gemaakt. - Mohammed is de laatste en grootste profeet - zeker....zeker...Isa is geweldig, vertelt de Koran, maar hij is niet, zoals de Christenen hem schetsen - God héeft geen zoon - Jullie zijn polytheísten met jullie 'drie goden' wij zijn monotheísten - jullie hebben een god, die gewoon naar de w.c. gaat; zo iemand zou ík niet moeten - enz enz. ...en blijft dat zo....dan heb je niet met een 'uit de kast komende 'jazegger' van doen.
Doe allemaal hiermee je voordeel.
Daag Ger
.. Nu de aanpassing:
Het ging jou niet om Islamieten of Confucianisten of om mensen uit een ver verleden. Het ging jou om mensen van hier en nu, in de Rotterdamse koopgoot.
Maar ook zíj vallen onder de werking van deze Bijbeltekst. Zo veel mensen leven ook tegenwoordig in ons land, in volstrekte onkunde. Zo stelde iemand mij ooit deze trouwhartige vraag: Het is over een poosje Pasen hè. En nu hoorde ik iemand zeggen, dat dit feest is, omdat Jezus is opgestaan. Ik vind dat zo gek. Ik ben vanmorgen toch óok opgestaan.
Laten wij nu eens aannemen , dat alle mensen in die ´koopgoot´aan het geloof in Jezus en God zijn ontvallen. Dan kan het toch heel goed zijn, dat sommigen, van Jezus horende, opeens een heimwee in hun hart voelen: O .hiernaar heb ik altijd gezocht Dan kun je met een verborgen ja-zegger te doen hebben.
Laat het oordeel over al die mensen maar aan de Heer over. Math 25 leert, hoe Jezus aan het eind der tijden onfeilbaar recht spreekt. Maar doe jij alles, wat je kunt, om het goede nieuws van Jezus bekend te maken.
In Nederland heeft iedereen wel eens van Jezus gehoord. Maar de duivel heeft zoveel stof opgeworpen, dat Jezus al die tijd, ook voor de verborgen ja- zeggers onzichtbaar is gebleven.
Misschien is jouw woord nu net wel op een moment, door God bepaald, dat deze verborgenen úit de kast moeten komen.
1 Petrus 1 v 23 zegt: "Heb elkaar onvoorwaardelijk lief, als mensen, die opnieuw zijn geboren, niet uit vergankelijk, maar uit onvergankelijk zaad, door Gods levende en altijd blijvende woord".
In de bijbel staat dus zelf: - dat er geen zweempje vergankelijkheid in zit. Alle dingen op aarde zijn vergankelijk; de tand des tijds knaagt eraan. Maar aan de bijbel kan niet worden geknaagd - de bijbel, (zegt God in de bijbel), (volgens ons Christenen), is onvergankelijk. Wanneer al het tijdelijke is vergaan, zal de bijbel tot in alle eeuwigheden Gods onvergankelijk woord blijven. - de lezing van de bijbel kan doen wedergeboren worden. Door deze levendheid en altijd blijvendheid is dit heerlijke te bereiken: een nieuw mens worden. Helemaal opnieuw beginnen.
Maar dan dient de bijbel wel gelezen te worden vanuit een hart, dat niet tegenstrevend is en bij zichzelf denkt: "Ik geloof het toch niet.....ik geloof het toch niet..." De bijbel dient altháns gelezen te worden met een gemoed dat aan die bijbel een eerlijke kans wil geven en zonder vooringenomenheid te werk wil gaan.
En wanneer er dan gesproken wordt over volkomen verouderde normen en waarden dan wil ik toch even wijzen op Galaten 5 v 22: " De vrucht van de Geest is: - liefde , vreugde en vrede - geduld, vriendelijkheid en goedheid - geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Deze heerlijke normgevingen zijn toch vcoor alle tijden.
Natuurlijk weet ik ook wel, dat in Leviticus teksten staan, die aan velen zorgen baren. Maar ik acht mij door Gods genade in staat om - bij voorkomende vragen- die teksten zo te verklaren, dat men zal moeten zeggen: "Hé...zo had ik het nog niet gezien".
In de bewust ' bekeerde' jaren van mijn 84 levensjaren heb ik de 'rank van mijn leven' geënt op de ware wijnstok Jezus Christus, (Johannes 15 v 1). En Jezus Christus wordt ook 'het woord' genoemd.
De grote wijngaardenier heeft mijn rank langs de voorgespannen leidraden geleid, zijn woorden, die door de bijbel worden weergegeven. Mijn bladeren heb ik uitgestrekt naar zijn licht, dat op die manier tot mij kwam. En de vrucht die door zijn genade kwam, heb ik hierboven genoemd. Ik raad deze leefwijze aan iedereen aan.
Mag ik nog iets toevoegen, een tekst, die voor dit geval veel te zwaar is. Maar het is meer een opstapje.
Jakobus 1 v 14: Iedereen komt in verleiding door zijn eigen begeerte, die hem lokt en meesleept; 15: Is die begeerte bevrucht , dan baart ze zonde; en is de zonde volgroeid , dan brengt ze de dood voort.
In het algemeen gesproken, zijn de demonen altijd op weg om onze zwakke plekken af te testen, of er ergens een houvast voor hun klauwen te krijgen is. Zij zoeken heel trefzeker onze zwakke plekken op om daar aan te vallen. Maar wanneer wij nu maar hansdelen volgens deze zegswijze: Je kunt de zwarte vogels van het kwaad niet verhinderen, dat ze over je hoofd vliegen. Maar wél kun je verhinderen dat ze nesten maken in je haar.
Vandaar die woorden: is die begeerte bevrucht.. Job had dat al goed in de gaten. In 31 v 1 zegt hij: Ik heb een verbond met mijn ogen gesloten; nooit zal ik naar jonge vrouwen kijken.
De zwarte vogels van het kwaad zwierven ook over Job op zoek naar zwakke plekken en pasten, om toch wát te doen, het oude kunstje toe, dat bij alle mannen gegarandeerd voor een kans op muziek zorgt: een jonge vrouw laten voorbijgaan. Maar Job was wél zo kien, dat hij gelijk tegen zijn ogen zei: Alarm alarm je mag zo´n vrouw wel zien .maar niet ZIEN`` En teleurgesteld zwenkten de vogels af.
Als je bij alle verleidingen maar in dezelfde geest handelt als Job, dan zal er geen sprake zijn van nestbouw. En.....gebeurt dat tóch in een moment van onachtzaamheid, dan is het goed om te handelen volgens 1 Johannes 2 v 1 en het gelijk aan Jezus te belijden, die daar zit, zo vlak naast zijn Vader. En gelijk is daar de rustige verzekering zijnerzijds: Ook hiervoor heb ik mijn offer gebracht.
Maar ondertussen kan Antenne met recht zeggen: Ger .dat is helemaal niet míjn probleem. Je schiet met een kanon op een mug.
Weet ik .weet ik . jongen. Maar ik wilde het om te beginnen, wat ruimer stellen. Nu kom ik aan jou toe. Jíj zat daar voor de t.v. en opeens werd daar gevloekt. En je voelde je verontreinigd en smoezelig gemaakt alleen al doordat je het ongewild gehóord had.
Maar weet je, dat daarvoor ook genezingen zijn. Eigenlijk waren daar toch weer dienaren van satan, die zeiden: Als we Antenne maar door het opwervelen van stof onbehaaglijk kunnen maken, zodat hij zich niet prettig meer voelt en minder de vijand gaat loven dan is er althans íets, om op het dagrapport te zetten.
Maar wat er op jou neerdwarrelde is het stof, dat dagelijks op ons allen neerdwarrelt; en dat wilde Jezus aan de orde stellen bij de voetwassing. Johannes 13 v 4-10. Het meest intrigerend is deze tekst: Jezus zei: Wie gebaad heeft, hoeft alleen nog zijn voeten te wassen, hij ís al helemaal rein`.
En nu ben ik bij jou Antenne. Jij bent blij met de Heer Jezus. Jij hebt zijn bloed gezien als een verlossing van al jouw zonden. ( 1 Johannes 2 v 2). Daarom ben jij nu .. en nu komt er even een duur woord: . positioneel rein. .want het is duidelijk, dat je het nu in je leven nog moet gaan waarmaken, het handen en voeten geven.
En het is goed om . bijvoorbeeld ´s avonds voor het slapen gaan, nog even tegen de Heer Jezus te zeggen . naast alles wat je verder bidt .Heer Jezus .vandaag toch zoveel moeilijke dingen gehoord en meegemaakt en gezien. Wilt u mij net zo reinigen als toen zinnebeeldig- .de discipelen. Dank U Heer.
En .natuurlijk voorzichtig zijn met zappen, want dan kan er in een oogwenk iets bij je binnenkomen, dat een dikke laag stof opwerpt.
Laatst zat ik ook te zappen en opeens kwam er iets voorbij, dat in die ene seconde of hoe lang het maar was , weken lang een nare herinnering was. Nee het was geen vloek het was een martelscène. Maar het was allemaal niet nódig geweest als ik niet dom-verveeld wat had zitten zappen.
Kan die zo even Antenne. En neem me dat uitstapje naar Jacobus niet kwalijk. De Heer leidde me daartoe, heb ik het idee.
Niemand kan een ander overtuigen. Daar zijn wij niet op gebouwd. Er is er maar Een die kan overtuigen: dat is God de Heilige Geest.
Maar ik wil toch wel althans gétuigen. Mijn vrouw en ik zijn allebei 84 en 62 jaar getrouwd. En in al die jaren hebben wij zoveel gebedsverhoringen gehad, dat wij er versteld van staan.
Maar soms kwamen die verhoringen van ons gebed op een manier, die zich een beetje laat vergelijken met het welbekende begrip|: "a blessing in disguise".
Een voorbeeld van "a blessing in disguise"...'een zegening in een vermomming': in 1954 had ik een werkkring, die zo druk was dat ik op weg was naar een 'burn out'. ik had daar zelf geen erg in. Maar door een wisseling in de leiding werd ik ontslagen en was diep bedroefd. Maar later bleek, dat mijn werkloosheidsperiode, die volgde, dé manier was om de op de op de loer liggende "burn out' te herstellen, voordat het een langdurige zaak werd. (Direct na herstel kreeg ik, nog in 1954 al weer een andere baan).
En zo kunnen er ook gebeden zijn die in het verborgene en op een ongedachte wijze worden verhoord.
En er kunnen situaties zijn, waarvan we na vele jaren verwonderd zeggen: "Er komt nog zoveel goed".
En nu het gekke: zelfs echt wel 'onverhoorde gebeden' brengen ons dichter bij de Heer God en bij Jezus.Want het voornaamste is: een relatie hebben met de Heer en die groeit door alle contacten heen.
Wij blijven maar bij God en bij Jezus en ook bij de Heilige Geest, die ons de weg wijst . En dat raden wij jullie allemaal aan , lieverds, die zo je best doet om goede dingen te zeggen.
Voor deze aangelegenheid acht ik Romeinen 14 heel belangrijk. Als 'voorafje' een gebeurtenisje , dat ons overkwam in Bretagne.
We bezochten daar een kerk, geen katholieke, maar een kleine pinksterkerk. Toen mijn vrouw en ik daar binnen wilden gaan, weigerde men ons vriendelijk maar beslist de toegang. " 1 Corinthe 11 gebiedt uitdrukkelijk dat de vrouw een hoedje moet dragen".
Wij wendden ons bedroefd af. Maar een dieper ingeleide Christen, die wij later over dit geval spraken , zei ons: "Dit overkwam mijn vrouw ook. Om der wille van deze 'zwakken in het geloof' heeft zij toen een sjaal over haar hoofd gedaan naar de algemene strekking van Romeinen 14. We wilden éen zijn met deze goedbedoelende, maar 1 Corinthe 11 niet goed begrijpende medegelovigen, uiiteraard zonder ons een andere mening op te laten leggen als blijvende gedragsverandering."
En in deze geest, nu al weer dertig jaar verder staande, noem ik eerst Romeinen 14 v 1:
"Aanvaard mensen met een zwak geloof zonder hun overtuiging te bestrijden". Christenen hebben veel heerlijker dingen die hen verenigen dan knijperige dingen die hen verdelen. Laat ons die eenheid zoeken en niet gelijk gaan twisten", maar 'de Joden een Jood en de hoedjesdragers (bijvoorbeeld) een hoedjesdrager zijn. We gaan dus niet redetwisten "Ja...maar Paulus bedoelde alleen maar....".. maar laten onze geestelijke 'innerlijkheid'ook niet negatief beïnvloeden door ongeestelijke ( zielse) overleggingen van anderen
Vers 2: "De een gelooft dat hij alles mag eten, maar iemand die een zwak geloof heeft eet alleen groenten"'.
De sterke van Paulus' dagen, de verder geestelijk gegroeide Christen, die de hemelse werkelijkheden zag, ja was binnen getreden door de doop in de Heilige geest en de oefening in gaven en vrucht van die Geest....die sterke gelovige had geen moeite met vlees, dat eerst aan de afgoden was gewijd en daarna, als 'niet nodig daarvoor' op de markt was gebracht. Geestelijk stond hij boven vragen, of dat vlees nu 'occult besmet' was.
v3 : "Wie alles eet mag niet neerzien op iemand die dat niet doet, en wie niet alles eet, mag geen oordeel vellen over iemand die dat wél doet, want God heeft hem aanvaard. Wie bent u dat u een oordeel velt over de dienaar van een ander ? Of hij wel of niet volhardt in het geloof gaat alleen zijn eigen meester aan- en hij zál volharden , want de Heer heeft de macht hem dat te laten doen".
In Paulus' dagen zeiden de zwakken, die het vlees uit de heidense tempels niet aten: "Die 'rekkelijken' nemen het maar gemakkelijk. Dat eet maar van dat vlees. 't Zal mij benieuwen, of ze niet met een ingebeelde hemel naar de hel gaan". En de rekkelijken zeiden wel eens over de 'preciezen': " Zo klein allemaal. Elke groei naar de volkomenheid houd je zo tegen met dat in de grond valse en achterhaalde wetticisme". Maar Paulus zegt: "Laat elkaar nu eens aan de Heer over. De Heer kent zijn ' ja-zeggers' en hij helpt ze wel".
En nu komt het:
" De een beschouwt bepaalde dagen als een feestdag , voor de ander zijn alle dagen gelijk. ( v 5 v) Laat iedereen zijn eigen overtuiging volgen. - Wie een feestdag viert, doet dat om de Heer te eren - Wie alles eet, doet dat om de Heer te eren en hij dankt God voor zijn voedsel - Wie iets niet wil eten, laat het staan om de Heer te eren en ook hij dankt God.
Paulus zegt dus eigenlijk, dat wij elkaar 'de ruimte moeten laten'.
Een 'sterke Christen'zegt: "Zondag ga ik naar de samenkomst, want Hebr. schrijft, dat ik de onderlinge samenkomsten niet mag nalaten, (Hebr 10 v 25). Maar daarna ga ik fijn met vrouw en kinderen naar de Efteling".
Maar de sterke, de geestelijk wordende Christen, zal er zich wel voor wachten om tegen een 'zwakkere' in de sam te zeggen: "Zo....direct na de sam gaan we door naar Kaatsheuvel".want in vers 13 zegt Paulus: " Neem u voor, uw broeder en zuster geen aanstoot te geven en hun niet te ergeren"( v 14)
Resumerend.... nu niet gaan zeggen: "Hoor je nu: Ger vindt zichzelf sterk en ons zwak , omdat wij nog overleggen: "Ja....maar je laat mensen in de 'Efteling' wel voor je werken op zondag".
Nee...ik ben echt niet hoogmoedig, maar de doop in de Heilige geest maakt je zo vol vergezichten, dat je eigenlijk niet meer wilt millimeteren: - met de zondag zien als een verlengstuk van de sabbat en zó via een achterdeur toch weer dat 'dingen doen' in plaats van 'genieten van genade' binnenkrijgen - al die petieterige dingen van : op zondag niet dit en niet dat.... inplaats van omhoogvliegen als een arend naar de eindeloze luchten van de onzienlijke wereld, ons eigenlijk domein. Maar niet forceren. Zolang mensen de dingen, die ze doen, maar verrichten uit liefde tot God, dat zo laten. Ons richten naar de regel van Filippenzen 3 v 15: " Indien gij op enig punt anders gezind zjt, God zal u ook dat openbaren....maar: HETGEEN WIJ BEREIKT HEBBEN...IN DAT SPOOR DAN OOK VERDER !!!
Openbaring 22 v 11 zegt iets, dat je zal opbeuren.
"Wie onheil aanricht, zal nog meer onheil aanrichten, en wie onrein is zal nog onreiner worden.
Wie goed doet zal nog meer goed doen, en wie heilige is zal nog heiliger worden".
Belgil....; wij leven in een tijd van uitersten. Aan de ene kant woedt satan als nog niet eerder...alleen op een iets andere wijze dan vroeger, ( althans in een reeks van landen; niet in Noord korea, daar gaat het nog ouderwets), meer met sluwe verleidingen.
Maar aan de andere kant, stort God de Heilige Geest uit op een wonderbare manier. Ikzelf ben al vanaf mijn prille jeugd gelovig en ik ben nu 84. maar toen ik 36 was, kwam ik in aanraking met rijkere vormen van het evangelie van Jezus Christus. Ik begon met aandacht, toewijding en liefde de bijbel te lezen en bij die geesteshouding is het geen wonder dat het woord van 1 Petrus 1 v 23 in vervulling ging. Ik voelde mij al spoedig 'als ingeboren in een nieuwe werkelijkheid': ik was door de genade van God en het offer van Onze Heer Jezus Christus, wedergeboren.
Men wees mij er op, dat er nog iets heerlijker bestond: de vervulling met Gods heilige Geest. Dan zou die Heilige Geest mij alles leren en te binnen brengen wat Jezus had gedaan.
Als 37-jarige maakte ik kennis met de doop in de Heilige geest en nu , als 84-jarige ben ik nog steeds brezig ontdekkingen in het rijk van God te doen.
Maar er zijn al weer nieuwe geslachten opgegroeid en nu mag ik op Internet jonge mensen verder onderwijzen in de doop met de Heilige Geest. Voorwaarde daartoe is uiteraard, dat zij: - ontdekt zijn aan allerlei verkeerdheden - vergeving gevraagd hebben daarvoor aan God - Jezus als hun redder hebben aanvaard - door trouwe schriftlezing voor zichzelf de weg hebben opengezet naar de wedergeboorte.
Maar wat mij nu zo opvalt is dít: deze jonge mensen groeien sneller in het geloof dan ik indertijd.
Ik zie een geslacht opgroeien, dat door de Heilige Geest geleid, goed doet en het in zich heeft om nog meer goed te doen. Ik zie mensen, die heilig zijn, waarmee bedoeld wordt,: afgezonderd van de wereld en groeiend naar het beeld dat Efeze 5 v 27 ons schetst: "Christus heeft zijn gemeente (zijn kerk) liefgehad en zich voor haar prijsgegeven om haar te heiligen, haar te reinigen met water en woorden en om haar in al haar luister bij zich te nemen, zodat ze zonder vlek of rimpel of iets dergelijks zal zijn, heilig en zuiver".
Die mensen zijn aan het komen. De 'grijzen'verdwijnen....'wit'en 'zwart' blijft over.
In 1943- toen ik was ondergedoken en geregeld op de vlucht- begonnen er moeilijkheden te komen rondom professor Schilder. Het ging allemaal over artikel 31 van de geloofsbelijdenis. Ik heb er een oud kerkboek op nagelezen en vind onder dit nummer: " Van de dienaren, ouderlingen en diakenen".
Ik heb het nog eens nagelezen en kan er niets in vinden, waaromtrent toendertijd een geschil had moeten zijn. Maar ik heb die geschillen, die er toch zeer duidelijk wáren, temidden van het oorlogsgeweld meegemaakt en het was een gebulder, waarbij het geschut aan het front, dat toen dwars door Brabant liep, soms overstemd werd. Als twintigjarige, die geen begrip had van ' het punt', heb ik me als toeschouwer opgesteld, Ik probeerde me er wél in te verdiepen, maar het luikte niet, hoewel ik toch als Gereformeerde jongen een trouwe J.V.-er was toendertijd
Eén keer, in november 1944, toen ik weer zo'n geschrift zat te lezen, pro of contra ...ik wéet het niet meer.....kwam er luchtalarm. Ik werd geroepen om hulp te bieden. Toen ik na het lijken-bergen terugkwam op mijn kamer, lag er nog steeds dat geschrift. Ik zag toen even zó scherp de zinloosheid van al dat gekissebis in.
Maar de scheiding, die zich direct na de bevrijding doorzete, heb ik als heel smartelijk ervaren. Opeens was ik van ' gereformeerd' 'gereformeerd synodaal ' geworden, terwijl kamerasden , met wie ik op J.V. had gezeten, nui opeens 'bezwaard', art 31- ers waren en naar de rap ontstaande mannenverenigingen gingen van ' die anderen'.
Maar ondertussen is het eindtijd aan het worden en zijn er vele antichristen bezig met het ' echt grote werk', het onderschoffelen van de naam van Jezus, in afwachting van de grote antichrist, die niet wil komen als ' tegen- Jezus', maar ' in plaats van Jezus', ( 1 Johannes 2 v 18).
Overal heb ik mijn contacten en ik bemerk, dat de straffe begrenzingen van de GKV, ( zo heten de ' bezwaarden', de ' artikel 31-ers' tegenwoordig) gaan vervagen en dat zij zich steeds meer bewust worden van de eindtijd-leus van de eindtijd-christenen, die alle krachten bundelen in de strijd tegen de zich gereedmakende Antichrist: Berouw....bekering.....wedergeboorte...doop in de Heilige Geest....gaven en vrucht ván die Geest.
Dáar moet het heen. Het aantal kerkscheuringen vermindert, zo heb ik althans de indruk.
En , naar de bede van Onze Heer Jezus Christus: (Johannes 17 v 11) zie ik thans gebeuren, dat ' vele - nog niet alle- neuzen éen kant op gaan staan' : de ware eenheid van alle ware kinderen van God. Ik ben zó gelukkig, dat ik deze ritselingen van een nieuwe tijd nog mag horen.
Als je niet naar de bijbel wilt luisteren, helpt niets.
Piepeloentje schreef:
Hoi allemaal, Veronderstel eens dat wetenschappers er eerstdaags achter komen (met bewijzen) dat er ná de dood wel degelijk leven is... Ik vraag me af hoe de maatschappij (de wereld) hierop zou reageren, wat zou er veranderen, positief of negatief. Gaat het aantal zelfmoorden onmiddellijk de pan uit rijzen? Gaat het aantal moorden dalen, je blijft immers leven. En hoe zit het met de religie(s), hoe gaan die zich plots opstellen en verantwoorden? Ben benieuwd hoe jullie hierover denken. Groetjes, Piepeloentje
Dag Piepeloentje,
De bijbel geeft op deze vraag een verrassend antwoord:
Lucas 16 vertelt het verhaal van de rijke man en de arme Lazarus.
Om dat nu helemaal weer te geven, acht ik wat bezwaarlijk. Lees zelf maar eens 19 t.m.27; kort verteld komt het hierop neer, dat de rijke man slecht terecht komt: aan de verkeerde zijde van het dodenrijk. Voor Lazarus is het dodenrijk: een - nu al aangename- wachtkamer voor de heerlijkheid van God, die pas kan beginnen, wanneer Matth 25 van waarheid nú tot werkelijkheid stráks is geworden. Voor de rijke man is het een plaats van voorlopige hechtenis, in afwachting van het definitieve- reeds in de voorlopige detentie vaststaande- oordeel van Matth 25.
Goed dan.....: tussen ´de rijke man´en Abraham ontwikkelt zich een heel gesprek, waarvan ik weergeef , vanaf vers 27: ............... Toen zei de rijke man: "Dan smeek ik u vader (Abraham), dat u hem (Lazarus) naar het huis van mijn vader stuurt, want ik heb nog vijf broers. Hij (Lazarus) kan hen dan waarschuwen, zodat ze niet, net als ik in dit oord van martelingen terechtkomen"
Abraham zei: " Ze hebben Mozes en de profeten: laten ze naar hen luisteren".
De rijke man zei: "Nee vader Abraham , maar als iemand van de doden naar hen toekomt, zullen ze tot inkeer komen"
Maar Abraham zei: "Als ze niet naar Mozes en de profeten luisteren, zullen ze zich ook niet laten overtuigen als er iemand uit de dood opstaat". ........ Dus: als de mensen zich niet op zo'n krachtdadige wijze laten overtuigen, dan zullen ze zich ook niet laten overtuigen door een geleerd bewijs.
1 Petrus 1 v 23 zegt; "....dat we wedergeboren worden, niet uit vergankelijk, maar uit onvergankelijk zaad, door het levende en blijvende woord van God".
Toen ik de bijbel echt ging bestuderen, begon het mij geestelijk beter te gaan. Toen ik na de wedergeboorte ook door Gods genade vervuld werd met de Heilige Geest, ging het nog beter. Niet, dat het nu helemaal geweidig gaat, want het leven is soms erg moeilijk, vooral, wanneer je na 62 jaar huwelijk je vrouw toch naar een verpleeghuis moet brengen.
Maar de liefdevol verkregen kennis van de schrfiten is bij de verwerking een grote steun.
En overigens: Handelingen 17 v 11 zegt ook iets leerzaams: (...In de symnagoge van Beréa onderscheidden de Joden zich gunstig van die in Thessalonica, daar zij het woord met alle bereidwilligheid aannamen en dagelijks de Schriften nagingen, of deze dingen zo waren"....( als Paulus ze vertelde)
Je krijgt hier toch ook een gunstige indruk van schriftbestudering.
Ons brein bestaat uit hondermiljard cellen, die elk 70 uitsteeksels hebben, die met vele van de andere cellen in contact kunnen treden.
Ik heb in mijn leven bespeurd dat er vele factoren op ons brein inwerken, die tot dusver in de door mij gelezen postings.... ik heb ze overigens lang niet allemaal gelezen ...nog niet benoemd zijn:
Allereerst: waar komt dat brein met die bijna oneindig vele mogelijkheden vandaan: Ik antwoord, dat het brein door God geschapen is en uit de cellen , waarmee het leven is ontstaan, op een heel bewonderenswaardige wijze is 'geweven'.(Psalm 139 v 15).
Een vraag, die verder onbesproken bleef, was deze: waar komt toch al de narigheid op de wereld vandaan; echt niet allereerst de vreselijke, 'grote 'dingen, waamee de kranten zijn gevuld, maar zulke basisdingen als: - ontucht, zedeloosheisd, losbandigheid - afgoderij, toverij, vijandschap - tweespalt, jaloezie , woede, - gekonkel, ruzie, rivaliteit - afgunst, bras-en slemppartijen - en nog meer van dat soort dingen, (Colossenzen 5 v 19- 21).
Behalve de onzichtbare, goede werkelijkheid, die velen niet erkennen...God...is er ook een onzichtbare, slechte werkelijkheid, die velen niet erkennen...de duivel. Hij is de aanstichter van al deze dingen, waarvoor wijzelf , met onze vrije wil, de eind-verantwoordelijkheid dragen.
Er werd wel gewezen op de ijzeren wet van de zwaartekracht, een van de vele onnverbiddelijke natuurkrachten. maar God schiep deze natuurkrachten en als Schepper kan hij ze ook terzijde stellen. Toen Jezus ten hemel voer, glimlachte God over die zogenaamde ijseren natuurwet. En hetzelfde zal gebeuren, wanneer vele gelovigen ten hemel varen, zoals Openbaring 11 v 12 en 1 Thessalonicenzen 4 v 17 ons leren.
Dan is er de stelling geweest, dat heel ons leven in het verleden ons aankleeft. Maar dat is nog maar een deel van de werkelijkheid. De genen, die de overerfelijke eingenschappen overdragen, brengen niet alleen lichamelijke kenmerken over , , maar ook karaktereigenschappen. Dat maakt alles veel meer complex dan al die visjes, die uit de zee kunnen worden opgehengeld. Hoe dikwijls komt er niet een nare vis naar boven van intrigezucht van een overleden tante.
En dan de stelling, dat wij niet iets kunnen denken, dat wij nog niet hebben waargenomen. Gisteren, in het midden van de gemeente toonde de Heer in zijn genade, geprezen zij zijn naam en die alleen, het volgende: ........ Ik zag een enorme massa mensen, die schuil gingen onder een wolk van narigheid, nabij en ver. En een hand tilde een aantal gelukkigen daarbovenuit en liet ze de schoonheid van God en zijn onzichtbare rijk aanschouwen. En daarbij was een woord: "Dit is voor jullie allen weggelegd, als je maar wilt HOREN inplaats van 'zo eens wat horen' en ZIEN inplaats van alleen maar te zien. ................ Ik doe zo maar even een greep van wat er allemaal nog niet besproken is. Hiermee hoop ik de gedachtewisseling toch nog weer te verrijken.
Op een andere golflengte zitten, ( zie twee postings eerder)
Ach Cicero.....
Wat geeft het dat we op een beetje andere golflengte zitten.
Wannneer we allebei maar blij zijn met de Heer Jezus en dankbaar voor de redding, bevrijding, genezing en verlossing, die hij bracht.
(Dat is nu net weer die andere golflengte, waardoor ik me wat vrijmoedig uitdtruk).
En verder....de apostel Paulus zegt het zo heerlijk ontsprannen in Filipp.3 v15: "...En indien gij op enig punt anders gezind mocht zijn, God zal u ook dat openbaren. Maar hetgeen wij bereikt hebben, IN DAT SPOOR DAN OOK VERDER".
Natuurlijk vind ik het nagaan van de wordingsgeschiedenis van diverse bijbelboeken zinvol en nuttig. Hoe zou het ook anders kunnen ? Mijn eigen aandaxchtsveld ligt bij de eerste hoofdstukken van Genesis.
Ik heb alleen willen zeggen dat bij alle nieuwe vergezichten andere dingen bij mij toch wel enige prioriteit hebben.
God is niet uit te leggen, maar hij maakt het leven tot een feest
zotspook schreef:
Er is namelijk een god dit was volgens velen, de maker (schepper) van alle leven hier op de aarde en alles wat er mee te maken heeft, nu is m'n vraag als die god het levenbeginsel is van alles? Hoe is die dan ontstaan en door wat is die ontstaan? En hoe heeft die zich ontwikkeld?
Daag,
Nou zeg !!; jij vroeg: "Heeft iemand hier een antwoord op". En zeg, dat je al bladzijden lang bediend bent met alle mogelijke soorten antwoorden.
Ook ik wil mij in dit koor voegen. Ik ben Ger Gerritse, oud 84 jaar, dus als er iemand over een 'oud spook' mag praten, dan ben ik het wel.
Maar ik voel me heerlijk jong en vief. Dat komt omdat ik mij elke dag mag laven aan een bron die nooit ophoudt te vloeien.
De een kan de ander nooit overtuigen, maar voor mijn gedacht is het zo, dat er een oneindige, eeuwige God is, die onze verstanden zover te boven gaat, dat het onmogelijk is, hem te beschrijven buiten hetgeen hij ons zelf heeft meegedeeld.
En....dat is heel wat; hij is oneindig, heeft begin noch eind, dat gaat ons verstand volkomen te boven ,hij ontwikkelt zich niet, want hij is de Onveranderlijke, de Alomtegenwoordige, de Eeuwige. Maar hij zegt zulke lieve dingen als:: "O...alle dorstigen, komt tot de wateren, en gij die geen geld hebt, komt...koopt ...en EET. Já...komt... koopt zonder geld en zonder prijs wijn en melk".
En nog duizend lieve dingen méer zegt hij.
En vanmorgen was ik in een samenkomst. En rondom mij waren 350 mensen, waarvan 25% jonger dan 25 en ze waren gelukkig en ze dronken en ze aten van de liederen en de profetieën en de toespraak en de onderlinge contacten.
En de bron van dat alles was die oneindige, grote en toch zo hulpvaardige God die er zelfs niet tegen opzag om zélf naar de aarde te komen en... als Onze Heer Jezus Christus bij ons bekend geworden ....onze zonden als Redder voor ona uir te boeten, eer hij ze als Rechter gaat beoordelen.
Alleen geestelijk inzicht verschaft diepe bijbelkennis
Cicero schreef:
Wie inzicht heeft in het ontstaan van de Bijbelse geschriften, is in staat om de Bijbel beter te begrijpen.
Dag Cicero,
Twee punten: - wat is het nut van de tweebronnentheorie. - mensen die inzicht hebben in het ontstaan van de bijbel begrijpen die bijbel beter.
Over 'het nut van de bronnentheorie': Nog nooit heb ik gehoord dat er door de bronnentheorie zielen tot Jezus zijn geleid. Nu wil ik daar niet zuur over doen. Eeuwenlang waren er weinig echt nieuwe gezichtspunten in het geloof. Dan gaat je intellect aan het zoeken en dan vind je- onder meer- de bronnentheorie.
Maar sinds wij eindelijk wereldwijd Jezus' grote slotgeschenk , de Heilige Geest, gaan ontdekken, komt er zoveel nieuws binnnen.
Ten eerste fluistert God de Heilige Geest ons telkens weer nieuwe , dierbare geheimen in over onze Heer Jezus Christus,. (Johannes 14 v 26). Maar ook komt de royale Geest van God met zo'n keur aan hemelse gaven en hemelse vrucht, dat je gewoonweg duizelt van al dat nieuwe.
Dan heeft niemand eigenlijk meer tijd voor al dat 'onderzoek doen in het al bekende' .
En wat dat andere betreft: ' inzicht in de wordings-geschiedenis doet je de bijbel beter begrijpen' . De bijbel is een geestelijk boek en hij valt alleen geestelijk te begrijpen. Met een toegenegen hart de bijbel lezen, voert je tot de wedergeboorte. ( 1 Petrus 1 v 23) En de doop in de Heilige Geest doet je de achtergronden steeds scherper verstaan.
Zo is míjn begrip zeer gevoed, toen ik de woorden van Ef 6 v 12 echt helemaal begon te doorzien: "Onze strijd is niet gericht tegen mensen, maar tegen hemelse vorsten, de heersers en machthebbers van de duisternis, tegen de kwade geesten in de hemelsferen".
Níet inzicht zonder meer, níet 'weetjes weten', maar geéstelijk inzicht, door de Heilige Geest gewerkt, is het punt.
In de kop van dit artikel zie je gelijk de titel, die ik aan mijn droom zou willen geven.
Min of meer ter beantwoording van jouw vragen nu het volgende;
Ik ga niet samen met de anderen naar binnen uit een soort waaghalzerij. ik voel dat ik naar binnen móet, maar ik stel het uit en ik stel het uit, omdat ....omdat een gevoel van roekeloosheid, dat tegen mijn diepste verlangens ingaat, mij tegenhoudt.
Ik weet dat het daarbinnen feestelijk is. ik ruik de koffie, ik ruik als het ware de goede geur van gebak, ik hóor het gelach, ik neem het plezierige stemmengeroezemoes waar. maar ik wil nog even buiten blijven. Waarom weet ik eigenlijk niet. Misschien wil ik mijzelf profileren, niet met de anderen meelopen, een uitzonderingspositie innemen.
Het plein was plezierig met al die mensen, die alleen maar wachtten op hed startsein om naar binnen te gaan. Nu zij haast allemaal binnen zijn en een klein, steeds kleiner groepje buiten blijft, wordt het daar leeg en kaal en het lijkt of er een kille wind opsteekt. De eerste regendruppels vallen al. Ik wil nu opeens in grote haast naar binnen.
Als ik na de ontzettende eenzaamheid tóch binnen ben , na dat eerste 'uitgeworpen zijn', is er even een moment van opluchting: toch gelukt. ................. hier even tijd voor een technische opmerking: Ik merk dikwijls in dromen, dat er opeens iets geruststellends komt, wanneer het net ontzettends eng is. Voor mijzelf geef ik daaraan als verklaring, dat mijn onderbewuste- of wat het maar is- probeert mij in slaap te houden en niet wakker te laten worden. In de meeste gevallen zal dit lukken en blijft er van de droom bij later ontwaken alleen een snel vervagende en verdwijnende indruk achter, (Psalm 73 v 20).
Maar in de gevallen, waarin ik de droom bewust onthoudt, krijgt mijn 'onderbewuste 'die overwinning niet.
Ik droom ook veel, want de droom komt door veel bezigheden(Prediker 5 v 2), zoals ik die altijd gehad heb, (nu nog op vijf forums actief). en daardoor slipt er wel eens een van die vele dromen door. .................... En nu die wand. Ik voel dat die wand er voor iedereen is. ik moest achteraf denken, aan die man, die binnen was in 'de hemel', maar die zich verraadde door het niet dragen van het bij de hemel horende feestkleed. Hij moest vertrekken. (Math 22 v 11 en 12).
Zo onherroepelijk om daar te zitten en te schreeuwen; binnen, maar eigenlijk verschrikkelijker buiten dan je ooit had ervaren. En tenslotte maar weggaan, door je eigen overtuiging gedwongen, dat het toch hopeloos is.
Helemaal zonder moed op ooit nog enige verandering in je situatie buiten lopen, waar alles spreekt van kou en huiver en onbehagen.
Dat was het zo'n beetje.
Daag Ger ( Dit was dus een nadere verklaring van de hiervóor geplaatste droom.)
Mag ik - als nieuwkomer op dit net- ook mijn steentje bijdragen aan de hoogwaardige gesprekken.
In Deuteronomium 29 v 28 zegt Mozes tot het volk Israel: "Wat verborgen is, behoort de HEER onze God toe; wat openbaar is, komt ons toe. Wij en onze kinderen dienen ons altijd te richten naar alle bepalingen van deze wet" (NBV).
De NBG klinkt mij hier wat bekender in de oren. Die heeft: "De verborgen dingen zijn voor de Heer onze God, maar de geopenbaarde dingen zijn voor ons en onze kinderen voor altijd, opdat wij al de woorden dezer wet volbrewngen"
Ik lees die laatste woorden van de NBG geactualiseerd, uiteraard voor eigen verantwoording, als volgt: "....om die te DOEN". (Ben ik nu een 'activist', zoals éen van jullie onlangs schuchter- geschrokken vroeg).
Ik acht mij hiertoe gerechtigd, omdat de Schrift op vele plaatsen oproept om actie te ontrwikkelen.
Maar in Johannes 6 v 44 lees ik: " Toch kan niemand bij mij (Jezus) komen, tenzij mijn Vader, die mij gezonden heeft, hem bij mij brengt".
Er zit in de uitverkiezing iets dat niet 'rond te krijgen' is. maar dat geeft toch ook niet. Mozes zegt het zo heerlijk ontspannen, ( door mij geparafraseerd): "De Heer is van een peilloos veel hogere orde dan wij mensen. Er zijn verborgenheden, waarin wij als mensen niet kúnnen schouwen. maar geopenbaarde dingen zijn er te over En ons deel van dit hele samenstel is om die te DOEN".
En dan kunnen wij ons rustig voegen naar het woord door Jezus gesproken, ( door mij ook weer geparafraseerd): - áls je al je onder tranen van berouw en schuldigerkenning je bekeerd hebt - áls je al door getrouwe bijbellezing- met-het-hart ( 1 Petrus 1 v 23) wedergeboren bent. - áls je al de Heilige Geest met al zijn gaven en vrucht deelachtig geworden bent.... ....dan is dat nóg genade van God.
Ik sta voor een school of zoiets met een onnoemelijk aantal lokalen.
Rondom mij krioelt het van mensen.
Nu klinkt een signaal. Het plein stroomt leeg, de gangen vol. Van daarbinnenuit komt een sfeer van feestelijkheid me tegemoet, 'puilt' als het ware naar buiten, het plein op. Maar terwijl het op het plein steeds eenzamer wordt, blijf ik maar rondlummelen. Tenslotte- als de laatste van de laatsten- ga ik dan ook maar naar binnen.
Uit alle lokalen klinkt gelach. Er is de geur van koffie en van gebak.Wij- allerlaatsten- worden de een na de ander binnengelaten . Tenslotte ben ik nog alleen in de gang. En voor mij blijft elke deur gesloten.
Woedend op mijzelf dwaal ik nu rond op het ontluisterde plein.
Even later ben ik toch binnen in een van die feestelijke zalen. Ik zit naast andere mensen. maar tussen mij en hen is een onzichtbare plasticwand. Zij zíen mij niet eens, ik hen wel. Maar wanneer ik hen toeroep, reageren zij niet. Zij kunnen ook mijn geroep niet horen. Ik verlaat tenslotte die zaal maar weer, waar ik allerlei leuke dingen hoor en ruik, maar daar geen deel aan krijg.
Mismoedig sta ik buiten in regen en gure wind.....
Jullie kennen mij allen als een Christen. Ik heb sterk het idee, dat ik hier in een droomgezicht iets zag van hemel en hel, zoals ik mij die voorstel.
. Hij werd uit de hemel gebannen en werd satan. Een aantal engelen rebelleerde met hem en werd demon. 
