Antwoord op een brief van een blij meisje, dat eindelijk vrede heeft in Jezus
Dag .......,
Wat een lieve, blijmakende brief!
Goed er is nog wel het een en ander: - je hebt nog onbeantwoorde vragen - je zit nog wel eens achter je pc met een verdrietig gezicht - je denkt nog wel eens spijtig terug aan je domheden als 15-jarige met het chatten enz .... Maar nú!!: - je bent 19 - er worden zoveel woorden in preken en zo gezegd; er zijn zo veel lieve ervaringen; en daarachter de Heer, die je resterende wonden balsemt met geneeskracht - dat heerlijke weten: "Ik ben ten goede veranderd" - die zekerheid: de antwoorden komen op Gods tijd - die nare gedachten van vroeger; zo hevig als toen komen ze niet meer terug - o....die verrassing: ik kan al nuttig zijn voor de Heer...ik kán iets...ik kan mimespelen en alles wat ik heb meegemaakt, kan ik in dat mimespel leggen!
Talitha; wat góed allemaal. Ik sla je met blijdschap gade.
Zit maar niet meer met een spijtig terugdenkend gezicht achter die pc. Ikzelf huil ook wel eens achter mijn pc. Maar dat is om aangrijpende vragen en dan geeft de Heer mij weer een antwoord voor de zielen-in-nood. En dat zijn toch ándere tranen.
In die cruciale jaren van vijftien tot negentien 'overeind gebleven' , alleen maar door de bijstand van de Heer. ................ En nu komt er even een wat moeilijk voorbeeld: Een heel erg spastische jongen wilde zo graag meedoen aan de trialton, ( de zwaarst denkbare sport). Zijn vader, een goede atleet, 'hielp' hem: - zwom voor het bootje waarin de gehandicapte - fietste, met de gehandicapte in een soort draagstoel vóor zich - duwde de invalidewagen van zijn zoon tegen een helling op. - enz. En....de hopeloos gehandicapte 'won'!!!...volbracht in ieder geval de trialton. .............. Je begrijpt het al: hoever we ook komen: - met bekering en wedergeboorte - met de vervulling met de Heilige geest - met het gebruik van de Geestesgaven - met het ontdekken van de Geestesvrucht.... alles is uiteindelijk 'genade van God'.
Híj is het die ons karretje door de hele trialton van het leven trekt; alleen met dit verschil: - wij beginnen inderdaad als 'bedelaars' -....en wij eindigen als koningen. Maar we zijn niet trots over dat 'koningschap', maar weten dat alles vrije gunst is van hem, die hij voor alle mensen heeft weggelegd. maar wij moeten wél 'ja' zeggen. ................. Nu weer verder: O ja; ik ken het, al die ideeën, die je peurt uit preken, al die dingen die gebeuren en waarvan je bemerkt dat alles meewerkt ten goede degenen die geloven, (Romeinen 8 v 2. "Wij weten dat voor wie God liefhebben, voor wie volgens zijn voornemen geroepen zijn, alles bijdraagt aan het goede". Alle mensen zijn geroepen: "De roep van de boodschap (van het heil in Christus) klinkt over heel de aarde, de woorden ervan tot de uiteinden van de wereld". (Romeinen 10 v 1. Gelukkig de mens, die te rechter tijd 'ja' zegt tegen die roep, zoals ook jíj hebt gedaan.
Ik weet ook van verandering, van de heerlijke blijdschap om 'nuttig te kunnen zijn voor de Heer'. Er is een tijd geweest dat ik allerlei delen van de wereld zag, bergen beklom, op wilde rivieren vaarde, (voer),maar toen was er vaak het idee: "Dien ik hierin optimaal de Heer" Mijn wilde sprongen raakten gedaan, mijn leven schrompelde in tot de omvang van nú, (op mijn studeer achter de pc onder andere). Maar ik voel mij zo gelukkig.
En ik kan mij voorstellen, dat jij heel erg blij bent dat je met 'mimespelen' iets kunt 'betekenen'.
Talitha....op 1 januari wens ik het jullie allemaal. Maar nu vast: Veel heil en zegen in het nieuwe jaar".
In Jezus Christus maakt God ons klaar tot al het goede.
Hallo Stefan,
Jij begreep onderstaande tekst niet. (Hebr. 13 v 20)
"De God nu des vredes, Die de grote Herder der schapen, door het bloed des eeuwigen testaments, uit de doden heeft wedergebracht onze Here Jezus Christus, Die volmake u in alle goed werk, opdat gij Zijn wil moogt doen; werkende in u hetgeen voor Hem welbehagelijk is, door Jezus Christus; Dewelke zij de heerlijkheid in alle eeuwigheid
Er is nu een nieuwe bijbelvertaling voor de vlaamse en nederlandse lezers. Die heeft:
"Moge de God van de vrede, die onze heer Jezus, de machtige herder der schapen, door het bloed van het eeuwig verbond uiit de wereld der doden heeft weggeleid, u toerusten met al het goede, zodat u zijn wil kunt doen. Moge hij in ons datgene tot stand brengen, wat hem welgevallig is, door Jezus Christus , aan wie de eer toekomt, tot in alle eeuwigheid. Amen".
Nu kan ik mij voorstellen, dat je zegt: "In de meest hypermoderne vertaling begrijp ik het nog niet".
En je hebt alweer gelijk.
Mag ik dan nu eens, naar beste weten, een parafraze geven. Kijk je nauwkeurig mee Stefan, of die parafrase redelijk blijft: .................. Ik, ( de schrijver van de Hebreeënbrief) wens u van harte toe, dat God u toerust met al het goede, zodat u Gods wil, (die tevens de wil van Jezus is) kunt doen. Onze Heer Jezus is het grote, Goddelijke werktuig , waarvan God zich heeft bediend om de basis te leggen voor alle verdere heerlijke mogelijkheden. Onze Heer Jezus Christus is de machtige hoofd-herder van alle gelovigen. Hij verwierf die bevoegheid door zijn offer, voorgesteld door zijn bloed. God heeft eerst vrede gemaakt door het offer van ziijn zoon te aanvaarden als genoegzaam voor alle zonden van alle mensen, die dit offer zouden accepteren voor zichzelf, niet met hun intellect, maar met hun hart. Daarna heeft God Onze Heer Jezus Christus teruggebracht uit de doden; hij heeft Jezus laten opstaan tot nieuw, eeuwig leven. En daarna heeft God gezegd, dat Jezus , boven alle geestelijke leidslieden van zijn volk verheven, de opperherder zou zijn. En nu, in deze trijd, die wij nu meemaken, wordt door Jezus Christus al het goede tot stand gebracht, ( door God de Heilige Geest), waardoor wij innerlijk steeds meer op de Heer Jezus gaan lijken. Aan Jezus komt alle eer toe en tot in alle eeuwigheid zullen wij die eer aan hem geven. ................... Wat zeg je Stefan; heb je wel in de gaten, dat ik de komma achter 'weggeleid' verplaatst heb tot achter 'verbond'. O Stefan ,wat ben jij slim. Maar een heleboel bijbelvertalingen doen dat ook en je krijgt echt een betere zin. Wat zei je Stefan?: "Begrijp je het nu nog niet".
Het is ook een moeilijke, samengebalde tekst. Maar bekijk hem nog eens.
In de moderne charismatische beweging geloven velen dat iedereen die met de Heilige Geest Vervuld wordt, in tongen moet spreken. Het hoeft ons niet te verbazen dat sommige mensen tengevolge hiervan vertwijfeld naar zon bewijs zoeken. Een jonge man lag urenlang op de grond te smeken om deze gave. In een ander geval werd iemand aangeraden door mensen van de charismatische beweging om steeds maar weer het woord Halleluja te herhalen totdat de tongentaal zou doorbreken. In beide gevallen ontvingen deze mensen wat ze zochten. Een latere toetsing bracht aan het licht dat in beide gevallen een demon was binnengekomen, die tongentaal had geleverd.
Het is tégen de Schrift, en dientengevolge een satanisch bedrog, om te geloven dat iedere Christen die met de Geest vervuld wordt in tongen moet gaan spreken. Volgens 1Cor. 12:30. Vandaag de dag zijn deze theorie een praktijk tot een weg geworden waarlangs de menselijke persoonlijkheid geopend wordt voor demonische beïnvloeding. Hoe beslissend is het daarom dat we alles beoordelen", en het kwade mijden in al zijn vormen (1 Thess. 5:21-22). Paulus zet in de Corinthe brief hoofdstuk 12-14 uiteen, aan het begin van zijn verhandeling over de geestesgaven, het contrast tussen enerzijds de geestesgaven en anderzijds het vroegere dienen van de stomme afgoden (1 Cor. 12:2). Die afgodendienst was met demonie verbonden (1 Cor.10:20), en Paulus wilde zijn lezers bewaren voor ieder spreken van een valse geest.
Samenvattend stelt hij dan vast: niemand, die door de Geest spreekt, vervloekt Jezus, en niemand kan Jezus Heer noemen dan door de Heilige Geest (1 Cor. 12:3). Als Gods Geest spreekt door een mens, zal hij altijd betuigen dat Jezus Heer is. Staat er echter een demon achter een bovennatuurlijk spreken, dan zal deze de heerschappij van Christus niet aanvaarden, maar juist zijn haat jegens Christus uiten. De gemeente moet dus volgens 1 Cor. 12:3 toetsen.
1 Joh. 3 "En hieraan onderkennen wij dat Hij in ons blijft: aan de Geest, dien hij ons gegeven heeft. Geliefden, vertrouwt niet iedere geest, maar beproeft de geesten of zij uit God zijn: want vele valse profeten zijn in de wereld uitgegaan. Hieraan onderkent Gij de Geest Gods: iedere geest, die belijdt dat Jezus Christus in het vlees gekomen is, is uit God; en iedere geest die Jezus niet belijdt, is niet uit God."
Mag ik, hoewel vrij laat, nog even op jouw brief terugkomen. Je zegt, dat velen in de charismatische wereld de stelling verdedigen, dat iedereen, die met Gods Geest is gedoopt, in tongen moet spreken. maar dit hoef ik gelukkig niets op mijzelf te betrekken. Ik heb dat nog nooit beweerd en kan , naar analogie van wat Paulus zei in 2 Thessalonicenzen 2 v 2: "Verlies niet meteen uw verstand en raak niet in paniek wanneer een profetie, een uitspraak of een brief door ons (= mij: Paulus) ZOU zijn geschreven", .....zonder meer zeggen: " Als iemand dat al eens beweerd zou hebben ....en ik heb het in de 48 jaar, dat ik van tijd tot tijd in tongen spreek, nog nooit meegemaakt....dan is het op het ogenblik in ieder geval geen item in Pinksterkringen. Het is volgens mij iets uit de oude doos, uit de wilde beginjaren.
En van een jongeman, die uren lang op de grond lag te jammeren, weet ik ook niets. nooit meegemaakt. En als het al eens gebeurd is, dan is het allemaal een misverstand bij die jongen, voor wie mijn hart overigens bloedt. Ik heb nooit anders meegemaakt, dan dat tegen mensen, die niet direct in tongen konden spreken, (klanktaal konden spreken) werd gezegd: "Ach....doe er niet te moeilijk over. Het breekt heus in de ontspanning wel door. Ga maar naar huis en wees maar gewoon blij".
Een huisvrouw vertelde me ooit, dat het haar onder de handoplegging ook niet lukte. Maar men troostte haar op bovengenoemde wijze en zij ging vrolijk en ontspannen weg. En een paar dagen later was het in het huisgezin op een gegeven ogenblik 'spitsuur'. Ze wist niet, wat ze het eerst moest aanpakken. En toen opeens was het er....en al tongen sprekende, werd alles overzichtelijker en liep op rolletjes.
Dan zeg je dat aan iemand werd aangeraden, om maar voortdurend het woord ' Halleluja' te zeggen. Maar zo'n advies,....als het al eens gegeven zou zijn....is in de 49 jaar , dat ik bij 'Pinksteren"ben, .... want ik heb daar éen jaar vertoefd, zonder klanktaal te spreken ....in ieder geval nooit door iemand gebruikt bij mijn weten. Iedereen weet toch, die enigszins geestelijk is, dat elk woord , dat op die manier gebruikt wordt, een 'mantra' wordt. En daarvoor behoort iedereen toch vuurbang te zijn.
Niemand kan ook beweren, dat iedereen, die met de Geest vervuld wordt, in tongen MOET gaan spreken. Elke herder en leraar in deze kringen kan je vertellen, dat het alleen een goede raad is voor álle Christenen. Zeker...wij hebben als kinderen van God, broers en zusjes van onze Heer Jezus, allemaal dat machtig wapen van het gebed. En daarmee hebben we , zolang er mensen zijn op aarde, ons al bewogen in de hemelse gewesten. Maar ontegenzeggenlijk worden de tijden moeilijker. Zeker.....we weten dag noch uur, maar wij kunnen in ieder geval deze raad volgen, ons gegeven in Matth 24 v 32; " Leer van de vijgeboom deze les : zo gauw zijn takken uitlopen en in blad schieten, weet je dat de zomer in aantocht is. 33: Zo moeten jullie ook weten, wanneer je ' dat alles' ziet, dat het einde nabij is.... (al het tot dan toe gestelde uit hfdst 24) ....en dan neem je natuurlijk je voorzorgen. Naast een goed functionerend gebedsleven, bouw je jezelf op door het bidden in tongen. Dat is opbouwend, geestelijk baat gevend en stichtend, (1 Corinthe 14 v 4). Dat is nu net, wat je nodig hebt, nu een dikke nevel van verwarring over 'van alles en nog wat' zich over de wereld begint te versspreiden.
En het is toch een goede zaak om in naar het einde toe snellende tijden tegen elkaar te zeggen: "Wees waakzaam....zet alle zeilen bij...trek je volledige wapenrusting aan...zie ook mijn eerdere bijdrage hier
Je haalt 1 Cor 12 v 30 aan: Daar staat in de NBG: " Spreken soms allen in tongen ?". Ik volg nu even 'Van den Brink, waar hij zegt: ............ Paulus bedoelt hier niet ' het spreken in éen tong , éen taal' ( 14 v 4), maar de geestesuiting van ' menigerlei talen', (Staten vertaling), die een speciale begaafdheid is. Het gaat hier, in 1 Cor 12 v 30 over ' tongenspreken' met meer dan éen taal, bijvoorbeeld ' talen der mensen en engelen', hfdst 13. Van ieder kind van God dat gedoopt is in de Heilige Geest, wordt verwacht dat hij minstens in éen tong of vreemde taal spreekt (ik zou hier liever formuleren: mag gewenst worden) "Ik wílde wel, dat jullie allen in tongen spraken", (14 v 5) ............ Tot zover deze korte aanhaling. Paulus uit in 14 v 5 een wens, stelt geen gebod. Maar waarom zouden wij ons niet naar dit heerlijke uitstrekken op de hiervóor door mij geschetste, ontspannen wijze. Ik meen je bezwaar op hoofdlijnen te hebben behandeld.
Lezers; denk om mijn eerdere opmerking; in aan mij gerichte brieven laat ik het taalgebruik van de vrager staan voor de autenthiciteit. Ik doe dat echter alleen, wanneer de vragensteller anoniem is.
Uit andere kolommen. Mijn antwoord volgt. Ger
ik was vandaag met 2 vriendinnen en hun wouden film gaan kijken, die hele film leek me al niks maarja kging er toch maar bij zitten... en elke keer kwamen er vloeken in voor, en zat maar steeds van bij de volgende ga ik weg, nou toen ben ik na een kwartier weg khad cker wel 6 vloeken gehoord, noujah toen zei ik, ik hoef dit niet te zien kom over 2 uur wel weer terug! en ben toen naar huis gegaan.. kom ik dus 's avonds weer terug vinden ze het raar dat ik weg ging zeggen ze het was maar een film, dan hoef je toch niet weg te gaan.. Dus ik legde uit dat ik dat niet goed vind, oke 1 dat is wat anders (ook niet goed trouwens) maar nu was het steeds. Dan denk ik van tjahh dan maar kinderachtig he..
Ik weet niet, maar zouden er nog meer mensen weggaan, of ben ik de enige...?
Dag Niem,
Allereerst dit algemene bericht: waarom quote ik tegenwoordig wat meer. Ik kom nu ook in Vlaanderen. En om allerlei redenen is het soms goed om daar een probleem op te nemen in mijn blog, dat dáar zeker ook speelt. En dan is het technisch handig om vraag en antwoord in extenso bij elkaar te hebben.
En nu je vraag:
Je hebt er goed aan gedaan om weg te gaan. De bijbel zegt in Spreuken 13 v 20: "Wie met wijzen omgaat, wordt zelf wijs, wie met dwazen verkeert, is er ellendig aan toe". En een film vol vloeken is een besmeurende , bezoedelende, onrein makende, uit conditie brengende aangelegenheid, die 'dwaas', ( destructief) is in de ogen van God.
In het gewone leven kennen wij termen als: "Wie met pek omgaat, wordt ermee besmet".
Ja zelfs in het huishouden kennen wij dit principe: "Wanneer je een schoon bord op een vuil bord zet, dan wordt het schone bord vuil, maar het vuile bord wordt niet schoon".
Toen ik nog in 'de dagen van Olim' op school zat, vertelde een meisje uit een keurig gezin eens: "Jullie kennen allemaal Atie. Je weet, hoe die vloekt. Nou....en laatst thuis zei ik opeens ook zoiets. Mijn pa en ma schrokken allebei zó: "Kind....hoe kom je dáaraan".
Echt...wanneer je was blijven zitten, had de slechtheid van al die vloeken zich meer aan jou gehecht dan andersom jouw puurheid aan die lelijkheid. Voor je vriendinnen is het een téken dat je weggegaan bent. Ze gaan er vast en zeker over nadenken. Je hebt in ieder geval een signaal afgegeven.
Weet je Niem, wat mij ooit eens is overkomen?: Ik reisde mee met een bus. En in die bus werd vreselijk gevloekt. Nu kun je in zo'n geval zeggen: "Houd daar eens mee op. Het stoort me".
Maar dat is vaak niet de goede manier. Je kunt beter met God over de mensen praten dan met de mensen over God, is een leus, die vrij vaak opgaat.
En ik wist al iets meer van 'de wereld van God en die van de duivel'. En ik begon in mijzelf in de naam van Jezus de machten van satan die dat vloeken hadden geaktiveerd en aangestookt, te bestraffen.
En ....het hield op. Dat kan natuurlijk in een film niet. Maar jouw aanpak was goed. Ga daar gerust mee door....met te trachten je in de naam van Jezus vrij te houden van de besmeurende invloed van gevloek en zo in films en dat soort dingen,
Bedenk ook, wat de apostel Paulus gezegd heeft in 1 Corinte 15 v 33: "Slecht gezelschap bederft goede zeden". Denk niet: "Paulus had altijd aanmerkingen". De apostel ontleent dit woord aan de griekse blijspeldichter Menander, dus 'in de wereld' leefde die wijsheid ook al. Paulus- het kwam laatst ook al eens ter sprake- kende zijn klassieken.
Blijf maar doorgaan met 'je te onttrekken aan de zuigkracht van allerlei demoraliserende en zedeloze gewoonten, films, t.v-programma's enz. Zoek de Christelijke deugden en de godsvrucht op.
Dat lijkt wat zwaar voor een jong, levenslustig meisje. Maar ik geef je de verzekering; bij de Heer Jezue en de Heer God ....daar word je pas echt jóng en levenslustig.
Ik ga Wil gelijkgeven. Dat komt nu misschien even hard aan, Blue Velvet. maar ik vind je toch een KANJER hoor. Je leest het zó al: "Ik zeg u heden: gij zult met mij in het paradijs zijn". of "Ik zeg u: heden zult gij met mij in het paradijs zijn".
In de eerste zin is het woord 'heden' onzinnig. In de tweede lezing is dat woord zwaar van gewicht. En Jezus, die nooit iets overtolligs zei, heeft dat zeker niet gedaan bij de zeven kruiswoorden.
Hoe kwam Jezus nu tot deze zeldzame royaliteit.
Bekend is uit Lucas 16, dat 99,9 % van de mensen na hun dood naar het dodenrijk gaan : - of naar de niet meer veranderbare, maar door het oordeel van Matth 25 nog te bekrachtigen zaligheid, (Abraham en Lazarus) - of naar de niet meer veranderbare, maar door het oordeel van Matth 25 nog te bekrachtigen rampzaligheid, ( de rijke man).
Slechts enkele wereldbewoners onttrekken zich aan deze tussenfase: - Henoch; Genesis 5 v 24 - Elia; 2 Koningen 2 v 11. - De helden ujit Openbaring 11 v 12; dat zijn niet Mozes en Elia en dat zijn niet Jozua en Zerubbabel, maar dat zijn mensen van nú, van stráks, zo je wilt. - en de mensen uit 1 Thess 4 v 17 - en natuurlijk de Heer Jezus, direct na zijn overwinnings-proclamatie: "Het is volbracht", Joh 19 v 30.
En die moordenaar met zijn bekering en toewijding en erkenning op het meest cruciale ogenblik van Jezus' onbeschrijflijk lichamelijk, mentaal en vooral ,vooral geestelijk lijden. Vlak voor de 'diepe duisternis', die zijn zwaarste lijden aan het oog onttrok....: die stem, die bemoediging , die er vanuit ging. Eindelijk iemand, die Jezus niet alleen liet, niet meer hoonde, (Matth 27 v 44), maar zijn discipel werd.
Een commandant te velde kan en mag in het heetst van de strijd een dappere soldaat bevorderen tot - zeg- luitenant. De Heer van Hemel en aarde, de hoogste koning, besloot over deze helper te rechter tijd, (Spr 15 v 23: een woord te rechter tijd gesproken): "Deze bevorder ik tot de rechtstreekse heerlijkheid van het paradijs. Voor hem geen dodenrijk, maar direct: volzaligheid".
En wanneer de Hoogste Heer zó spreekt, zo'n beslissing neemt.... wie zijn wij dan om te zeggen: "Is dat niet een béetje overdreven".
Het teken, dat gelegen is in 'klanktaal', ( in tongen spreken)
Jantjes schreef:
In de wet is geschreven: Ik zal door lieden van andere talen, en door andere lippen tot dit volk spreken, en ook alzo zullen zij Mij niet horen, zegt de Heere. Zo dan, de vreemde talen zijn tot een teken niet voor hen, die geloven, maar voor de ongelovigen; en de profetie niet voor de ongelovigen, maar voor hen, die geloven (1 Korinthe 14 : 21, 22). Deze passage vertelt naar mijn mening ons het Bijbelse doel van de tongen
Dag Jantine,
Mag ik op deze tekst toch nog eens wat dieper ingaan. Ik geef hem in de NBV.
21: Er staat in de wet: "Ik zal tot dit volk spreken door mensen die vreemde talen spreken, door de mond van vreemdelingen, en zelfs dán zullen ze niet naar mij luisteren" - zegt de Heer. Klanktaal is dus een teken., dat niet bestemd is voor gelovigen, maar voor ongelovigen, en profeteren is niet voor ongelovigen maar voor gelovigen.
Laten wij nu eerst eens teruggaan naar Jesaja 28 v 11, waar deze aanhaling vandaan komt. ................. Voor een goed begrip voeg ik er vers 10 bij. En lees voor jezelf eens vanaf vers 7 door. "Tsav latsav, tsav latsav, kav lakav, kav lakav, beetje van dit, beetje van dat" zeggen de priesters. "Inderdaad door mensen met een vreemde tongval, in een andere taal, spreekt de HEER tot dit volk". antwoordt Jesaja. ...................... Laten wij de situatie nu zó trachten te begrijpen: Jesaja komt langs een stel dronken priesters, die hem honen als 'die vervelende vent, die altijd wat heeft'.
In hun dronkenschap roepen zij hem wat onverstaanbare woorden toe, die uiteindelijk wat meer begrijpelijk worden en iets schijnen te betekenen van: "Beetje van dit, beetje van dat".
En nu zegt Jesaja, teruggrijpende op een woord uit Deuteronomium 28 v 49: "Zoals een arend onverwacht opdoemt , zo zal uit de verste uithoek van de wereld een volk op u afkomen. De Heer stuurt een volk dat een onverstaanbare taal spreekt..." ......Jesaja zegt dus: "Ga maar door met je dronkenmansjool, door drank versufte en benevelde priesters, ga maar door met het lallen van deze onverstaanbare of nauwelijks te duiden klanken. Het eindje zal de last dragen. De Assyriërs en Babyloniërs zullen jullie in ballingschap wegvoeren. Nú beledigen jullie mij met je onverstaanbaar gebrabbel. maar straks zullen jullie zeggen: 'Wat zeggen deze lieden toch'. Jullie zullen je overheersers niet kunnen verstaan, maar zij voeren jullie wél weg als gevangenen. Dat gebeuren, dat komt , is voor jullie, ongehoorzame Joden, een teken, dat je onder het gericht en de straf ligt, nu nog ongeweten, maar dán terdege geweten, al zullen jullie ook dán het nog niet willen of kunnen begrijpen in zijn volle diepte`.
Maar waarom haalt Paulus deze woorden nu aan. Wie zijn die ´ongelovige Joden´.
Dat zijn óok die leden van een Christelijke Kerk, die wel horen spreken over de doop in de Heilige Geest met als een van de tekenen het spreken in tongen, maar die in feitelijke ongehoorzaamheid deze 'nieuwe zaken' afdoen met zulke gemeenplaatsen als: "Ik weet dat er twee dorpen zijn, die Oude Tonge en Nieuwe Tonge heten, maar van dit rare heb ik nog nooit gehoord`.
Nu is dit wel heel verachtelijk gesproken, maar al degenen, die denken, dat dit vele spreken over ' de doop ín en de vervulling mét de Heilige geest' maar een voorbijgaand geknutsel is.... " Ach....er is al zoveel gepasseerd. deze bui drijft ook wel weer over', .....hebben niet in de gaten, dat er een nieuwe tijd is aangebroken, waarvan het 'spreken in tongen' een eerste teken is.....
( staar je toch niet zo blind op dat ' spreken in tongen'. Dat is een básisvorm van ' je bewegen in de geestelijke sfeer' om de werkelijke vijanden, de ook in de geestelijke sferen vertoevende duivel met zijn onderhorigen, -Ef 6 v 12- effectief te bestrijden. En ieder gelovige van de nieuwe tijd behoort te kunnen spreken in nieuwe tongen, klanktaal te gebruiken. Maar er is nog zoveel méer).
Kijk, die laveloze priesters in de dagen van Jesaja, waren ook ' kinderen van Israel', evenals Jesaja. Ze hadden ' genoeg' aan hun positie. Heiligmaking en heerlijkmaking stonden niet op hun programma. Ze meenden bij 'het volkje' te behoren, maar begrepen niet dat het volk Israel met zijn toenmalige leefstijl al onder de vloek lag, de vloek, die alleen nog even talmde met komen.
Elke Christen van tegenwoordig behoort af te zien van allerlei beuzelarijen en zich te richten op werkelijke bekering in de menselijke geest, op wedergeboorte, op doop ín en vervulling mét de Heilige Geest, die verder leidt op het pad van heiligmaking en heerlijkmaking.
Allerlei gedoe over 'van alles' , is zo klein , vergeleken met de grote, beslissende tijden, die ons wachten.
Wanneer de dingen gebeuren, waarvan Lucas 21 v 25 en 26 spreken :.... " op aarde zullen de volken, ( die ten diepste aan die aarde verbonden zijn met hun geest|) sidderen van angst voor het gebulder en het geweld van ' de zee'; de mensen worden onmachtig van angst voor wat er met de wereld zal gebeuren....", ....dan zal veel geredekavel van nu : " Tsav latsav...kav lakav" blijken te zijn. Onderken de tijd. Doe de wapenrusting nu eens goed aan, Efeze 6 v 13 e.v.)
Maar de mensen, die naar de vervulling met de Heilige Geest op weg zijn, zullen genieten van profetieën. Door de genade van de Heer mocht ik onlangs een profetie uitspreken, die in het kort hetzelfde zei als de daarop volgende- mij uiteraard nog onbekende- preek. Na afloop van de dienst hielden broers mij aan en zeiden, dat ze niet alleen door de preek, maar ook door de profetie gebouwd en bemoedigd en getroost waren.
2.Ik schaam me er een beetje voor, maar ik vindt God aanbidden zo moeilijk. Sommige mensen zeggen dat je God moet aanbidden met je leven. Door te leven zoals Hij wil aanbidt je Hem. Nu moet God nog heel wat veranderen aan mij. Stel dat dit zo'n 4 jaar duurt voordat de eerste veranderingen zichtbaar zijn, betekend het dan dat ik God in die 4 jaar niet kan aanbidden? Ik wil God wel loven en prijzen, maar ik vindt het zo moeilijk de juiste woorden te vinden. Meestal kom ik niet verder dan: dank U wel voor alles wat U voor mij heeft gedaan en dank U voor uw trouw, liefde, genade, geduld en zo nog wat wonderlijke karaktereigenschappen van God. Maar of God daar nou zo'n welbehagen in heeft betwijfel ik maar... Hoe kan ik God nu "goed" aanbidden?
Hopelijk kunt u me verder helpen.
Mijn antwoord:
Steffanie....Onze Heer Jezus Christus zegt in Johannes 4 v 23 tegen de Samaritaanse vrouw: "Er komt een tijd...en die tijd is nú gekomen...dat wie de Vader écht aanbidt, hem aanbidt in Geest en in waarheid. De Vader zoektr mensen die hem zó aanbidden, want God is Geest, dus wie hem aanbidt, moet dat doen in Geest en in waarheid".
Jezus weet dan al, dat Hij straks twee dingen gaat doen: - hij zal de mensheid uit diepe ravijnen van hopeloosheid op vaste grond zetten door ze van diep beneden op te trekken - hij zal diezelfde mensheid arendsvleugelen geven om die mensheid, gekomen uit de diepste diepten omhoog te laten wieken naar 'de sterren', hij zal de Heilige Geest zenden. Het grote punt is die kostelijke uitroep: "Het is volbracht". En, wetende, dat hij overwinnaare zal blijven in de grote strijd, zegt Jezus dán: "Nu al is het zover. De gemeente van de nieuwe tijd, nog slechts belichaamd in mij en toch ook wel min of meer in mijn volgelingen , is al begonnen. En wanneer straks , na de Pinksterdag,, God de Heilige Geest de mensen vervult, dan zullen zij binnentreden in de sfeer van God. Immers hij is Geest en zij die hem aanbidden, moeten met zijn Geest vervuld zijn. Allerlei mensen zullen wel te goeder trouw trachten God te aanbidden. maar echt goed 'lukken' kan dit alleen aan mensen, die met Gods Geest zijn vervuld.
God zoekt naar mensen, gevuld met de Heilige geest. Dat is zijn verlangen: zulke aanbidders".
Dus Steffanie; jij begint nog zo pas. onlangs was er die vreselijke ontsporing. Streef naar de vervulling met Gods Geest. De wegen ken je; zoek mijn BIJBELSTUDIE maar eens door. (Ik voel mij echt gedrongen om even aan dat nare gebeuren te refereren. Neem het mij maar niet kwalijk).
En dan vind je het zo jammer dat je God niet eens kan loven en prijzen.
Maar Steffanie....je hebt echt nog niet zoveel geschiedenis met de Heer. En in het begin is het zo, dat je je nog wel eens afvraagt: "Tja; wat moet ik nu eigenlijk zeggen. Ik kan nu wel zeggen: 'O Heer...ik loof en ik prijs u', maar bij wijze van spreken, menselijk gesproken, gaat God 'er dan voor zitten' en vraagt: "Nou, kom maar op". En dan komt er niets van allure".
Maar Steffanie, mag ik eens wijzen op psalm 18: Daar zegt David: "Ik heb u lief HEER, mijn sterkte, HEER, mijn rots, mijn vesting, mijn bevrijder. God, mijn steenrots, bij u kan ik schuilen, mijn schild, kracht die mij redt, mijn burcht, Ik roep:'Geloofd zij de HEER', Want ik ben van mijn vijanden verlost".
Kijk....David had hier al heel wat meegemaakt; hij had God leren kennen als zijn: - sterkte,rots, vesting - bevrijder, steenrots, schuilplaats - schild, reddende kracht, burcht - verlosser van vijanden.
Nu zul je zeggen: "Ja...maar ik heb toch ook al heel wat meegemaakt. Toen ik laatst van Jezus heel hard wegliep, zogezegd arm-in-arm met de duivel, liep Jezus me achterna en hij scheurde mij los van de duivel".
Maar David had de leeuw en de beer ( 1 Samuel 17 v 34-37 al achter de rug. En Goliat was al geweest....en zo nog het een en ander meer.
Ja; dan heb je al wel zoveel ervaring, dat je God kunt liefhebben, loven en prijzen, omdat hij -in Christus - de rots is waarop je staat, waneer je zingt: "Vaste rots van mijn behoud". En ervaring doet je ook weten, dat de naam van de Heer een strerke toren is en dat de rechtvaardige daar maar heen hoeft te vluchten en ...hij is behouden, (Spreuken 18 v 10).
En ga zo maar door.
Ga jij ook maar door Steffanie, en je zult zien, dat je steeds meer woorden vindt, wanneer je 'geschiedenis met de Heer' - zonder al dat nare 'terugvallen'- steeds rijker wordt.
En wanneer je al heel blij bent met al dat loven en prijzen, dan komt ook nog 'de aanbidding'.
Wat een rare god, die zich door Jacob knock out liet slaan
Nee Will,
Dat zit toch wat anders. De allerlaatste zet van God was, dat hij Jacob op de heup tikte. En toen was Jacob gelijk mank.
En de laatste vraag van Jacob was:
"Ik laat u niet gaan, tenzij gij mij zegent"
Goed dat je dit zo wist. Maar Jacob worstelde met een menselijke gedaante, die God had aangenomen, omdat hij wel eens aan mensen wil verschijnen in verhulde vorm.
Laten wij ook maar zo eens met God worstelen met hetzelfde doel als Jacob had, blijkens die laatste woorden.
Veel mensen groeien op buiten elke vorm van geloof en/of kerk. Veel andere mensen groeien op binnen de kerk, maar gaan uit gewoonte naar de kerk, maar "geloven het wel".
Toch komen mensen ook echt tot geloof. Hier op Refoweb zijn mooie getuigenissen te vinden.
Hoe ben jij tot geloof gekomen?
Dag Rafael,
Hoe ik tot geloof ben gekomen ?
Dat is in mijn geval zo'n geleidelijk proces geweest.
Ik was 8. Het was 1930. De herfstregen kletterde tegen de ruiten van het klaslokaal. Maar daarbinnen was het intens-genoeglijke licht van enkele gasbolletjes. In die veilige sfeer zong de juf liedjes met ons. En op een gegeven ogenblik zongen wij: "Open uwe mond, Eis van mij vrijmoedig". En ik kreeg zo'n heerlijke aanraking. God toonde hier voor het eerst heel duidelijk, hoe hij met mij bezig was.
En toen was ik elf. En ik liep buiten in weer en wind. En plotseling was er zo'n vreugd in mijn hart, dat ik voelde, dat God mij aanraakte.
Maar er was ook een heel naar moment geweest toen ik 6 was. Toen raakte de duivel mijn heel prille leventje aan. Wij waren naar het strand geweest. En mijn oudst aanwezige zusje zei: "Naar huis. Moeder wacht met het eten". Ik wilde niet. Er ontwaakte een razende drift in mij. Ik sloeg met mijn strandschepje haar zo hard in het gezicht, dat haar lip bloedde. Daarna kwam er zo'n ontreddering over mij, dat ik alleen maar kon weglopen. Natuurlijk kwam dat allemaal wel goed. Maar satan had zijn eerste stormloop op mijn leven geopend om mij rijp te maken voor de toestand, zoals geschetst in Romeinen 3 v 23: "Want allen hebben gezondigd en derven de heerlijkheid van God".
Maar goed....ik wil nu niet een volledig dagboek schrijven. Ik wil alleen zeggen, dat ik met mijn 14 de echt heel duister was, terwijl ik toch trouw kerk, catechisatie en knapenvereniging bezocht.
Daarna kwam langzaaaan een kentering en deed ik op mijn 19 de belijdenis des geloofs. De ouderling, die mij ondervroeg, zei: "Hoe is je motivatie". Ik antwoordde: "Ik ben zo bang, dat ik van het geloof wegval, wanneer ik nu niet iets duidelijks doe". Hij keek mij twijfelend aan, zei tenslotte: " 't Had iets enthousiaster gekund. Maar ik neem er genoegen mee".
Toen kwam de onderduikerij en al die ellende van de oorlog en werd ik geleidelijk aan serieuzer.
Ik trouwde, kreeg kinderen, kreeg het razend druk, Tot 1959 leek het of de distels van de zorg om het dagelijkse bestaan (Matth 13 v 22) het zaad van de bekering verstikten. Maar in 1959 kwam de omkeer. Ik hoorde van wedergeboorte en doop met de Heilige Geest en van toen af aan kreeg het geloof 'vlees op de botten' als ik dit vreemde beeld mag gebruiken voor een geestelijke zaak,. Nog een ander beeld : mijn geestelijk leven kreeg 'merg in de knokken' en dat proces van groei gaat, zij het ook nog steeds met wat mindere perioden, tot op de huidige dag door. Toch is het geloof de laatste jaren, bij belangrijke tegenslagen in het persoonlijhke leven.... mijn vrouw is 84 en ik 85 ...en wij voelen onze kwetsbaarheid terdege ...eigenlijk steeds sterker geworden door de genade van God. Wij mogen zeggen met 2 Corinthe 4 v 16: " Ook al gaat ons uiterlijk bestaan verloren, ons innerlijk bestaan wordt van dag tot dag vernieuwd".
Ons tot geloof komen is een zaak van de lange adem, die een heel mensenleven beslaat.
. 
