"Door mijn geloof word ik behouden..maar toch is anderszins geloof een gave van God".
Mijn antwoord: Over 'behouden worden door je geloof' hoef ik verder niets te zeggen. Dat staat zovele malen in de bijbel; goed: éentje dan; die bloedvloeiende vrouw, uit Matth 9 v 22: "Jezus draaide zich om en bij het zien van de vrouw zei hij: ' Wees gerust, uw geloof heeft u gered' ".
Maar dat andere: 'geloof is een gave van God'. Als Efeze 2 v 8 'zoiets' lijkt te zeggen, ís dat dan eigenlijk wel zo. Laten wij dat vers er eens bij halen:
NBG: "Want door genade zijt gij behouden, door het geloof, en dat niet uit uzelf; het is een gave Gods".
NBV: "Door zijn genade bent u nu immers gered, dankzij uw geloof. Maar dat ( gered zijn) dankt u niet aan uzelf; het is een geschenk van God".
Al direct bij lezing van de NBG moet je jezelf afvragen: "Hier klopt iets niet". Immers , in 1 Thess 1 v 8 staat;(NBG): " Allerwegen is uw geloof dat zich op God richt, bekend geworden". (Dit staat nu weer iets minder duidelijk in de NBV).
Het geloof is een scheppingsgave in ieder mens, evenals het verstand. Dieren kunnen niet geloven, noch hun verstand gebruiken.
In het oorspronkelijk staat er ook 'doron' en niet 'charisma'.
Er staat niet dat het geloof een gave zou zijn in de zin van 'charisma'. Er staat alleen, dat de genade er is voor alle mensen., zoals ook Titus 2 v v 11 zegt: "Gods genade is openbaar geworden tot redding van alle mensen".
Vele mensen verschuilen zich ten onrechte achter deze tekst in de NBG- vertaling en oudere vertalingen. Ze zeggen: "Geloof is een gave, het moet je gegeven worden. Mij is het niet gegeven. Dus doe ik maar niets". ' Afwachten tot het God behaagt ons geloof te schenken' , neemt elke verantwoordelijkheid van de mens weg. Later-Matth 25- zal blijken, dat die eigen verantwoordelijkheid er wel terdege is, ook al koesterden sommigen zich in de schijnzekerheid: " Ik heb gewacht, maar God kwam maar niet met het geloof".
Maar zo ís het dus niet. Genade is een heerlijk goed uit de onzienlijke wereld en kan alleen gegrepen worden door geloof, ook een goed uit de onzienlijke wereld.
Wat een drogreden ook . God is allang gekomen met genade voor alle mensen en zij, die zo redeneren hebben dit pure , geestelijke goud niet willen oprapen.
Je bent een tikje gepuzzleerd door twee bijbelteksten uit 1 Johannes:
Hoewel je ze zelf ook al voluit neerschreef, doe ik dat ook nog eens een keer. Want nieuwe lezers kúnnen niet genoeg de echte, originele woorden van 'het goede boek' tot zich nemen. Komen ze:
2 v 1: "Als iemand gezondigd heeft....: wij hebben een voorspraak bij de Vader, Jezus Christus, de Rechtvaardige;....en Hij is een verzoening voor onze zonden...en niet alleen voor de onze, maar ook voor die der gehele wereld...!" 3 v 9: "Een ieder, die uit God geboren is, doet geen zonde; want het zaad Gods blijft in hem....en hij kan niet zondigen, want hij is uit God geboren..."
En dan neem ik er nog bij3 v 6) "Een ieder, die in Hem blijft, zondigt niet; een ieder, die zondigt, heeft Hem niet gezien en heeft Hem niet gekend".
Nu geef ik jou eerst een paar overwegingen vanuit de 'kanttekeningen':
Bij vers 6: Bedoeld is: aanhoudend zondigen, léven in de zonde. Zulk soort mensen heeft de bedoeling van Christus' komst niet doorzien en verstaan, ook al praat die iemand misschien heel veel over 'het geloof'.
Bij vers 9: Het beginsel , waaruit de wedergeborene leeft, verhindert hem, werkelijk 'in de zonde te leven'.
En nu borduur ik daarop door met het volgende:
Niem.....God werkt haast altijd langs lijnen van geleidelijkheid. Neem nu 'bekering'. Bij 'het laatste avondmaal' zegt Jezus tegen Petrus: "...als gij eenmaal tot bekering gekomen zijt...versterk uw broeders.."
Wat nu....wat nu!?...Petrus wás toch al bekeerd!? Hij geloofde toch al van harte in de Here!? Dat erge....die verloochening had nog geen plaats gehad. Maar....Petrus kende zichzelf en eigen zwakheid en verdorvenheid nog niet. Hij stond nog te veel in eigen kracht. Hij moest zich ook nog van díe verkeerdheid bekeren.
Wat zien wij hieruit. Naast 'bekering' is er ook nog 'de voortgaande bekering'. Daarin leert de Heer ons in zijn genade, een heel leven lang, steeds maar exacter:'de puntjes op de i te zetten'.
En denk eens aan de 'vervulling met de Heilige Geest'. Een jongen, die in een 'Holy Ghost rally' naar voren is gegaan om zich de handen op te laten leggen, die zal toch ook niet overleggen: "Zo,,....dit heb ik nu ook weer....dat is ook weer klaar". Welnee; als het goed is, dan weet hij, dat hij aan het begin staat van een lange , heerlijke weg, een weg, waarvan ik zojuist toevallig schreef aan Talitha: "Het pad van de rechtvaardige is als het glanzende morgenlicht...dat steeds helderder straalt tot de volle dag".
En zo is het nu ook met de wedergeboorte. Het stralende eindpunt daarvan is: "Een ieder, die uit God geboren is, doet geen zonde, want het zaad Gods blijft in hem en hj kan niet zondigen".
Maar, hoewel de wedergeboorte, die kiem van een nieuw hemels leven, door God in zijn vrijmachtige genade, in ons hart wordt gelegd, is het daarmee niet gelijk gereed. Wij moeten ook in dezen 'onze roeping en verkiezing vast maken', bevestigen, (2 Petrus 1 v 10).
Op de weg naar het stralende 'voorlopige eindpunt' zal er voor een kind van God geen sprake meer zijn van' zondigen uit beginsel'. De duivel kan hem soms op een heel gemene manier terugzuigen, maar : "de rechtvaardige valt zeven maal, doch staat weer op", (Spreuken 24 v 16). ( zeven is hier een getal voor een 'volheid' van miskleunen).
En zo zijn die bijbelteksten uit 1 Johannes te rijmen met elkaar.
Niem; jij neemt waar, dat je nog zondigt. Maar je leest je bijbel met warmte en toegenegenheid. Want uit 1 Petrus 1 v 23 weet je: "....wedergeboren ...niet uit vergankelijk , maar uit onvergankelijk zaad, door het levende en blijvende woord van God"....en wedergeboren worden, ja!....dat wíl je.
En méer vervuld worden met de Heilige Geest....já!....dat wil je...
En 'dieper, steeds nmaar dieper bekeerd worden, ja....dat WIL je.
En...als het op die koninklijke weg naar het 'wenkend ideaal': helemaal en helemaal bij God horen, een keer of 'zeven keer' fout gaat, dan is daar altijd Onze Heer Jezus Christus , jouw voorspraak bij God de Vader.
Maar het einddoel van én bekering én vervulling met de Heilige Geest én wedergeboorte blijft wenken: - volop genieten van Gods genade en liefde - stralend blij zijn met reinging van schuld, herstel, heling en genezing. - Gods zaad, zijn geestelijk 'sperma' niet meer willen loslaten...nooit - in geest, ziel en lichaam het Goddelijke vernieuwingsproces beléven - eindelijk een goede boom zijn, die alleen maar goede vrucht kan voortbrengen, (Matth 7 v 18).
Zo een beetje duidelijker alles, Niem.
Je vraagt maar hoor.
Ik ben er voor om 'de heiligen steeds maar verder toe te rusten'.
Allereerst is het goed om deze twee teksten tegenover elkaar te stellen uit een groot aantal beschikbare teksten.
Jesaja 55 v 1: " Hierheen...!!!; HIERHEEN ...!!! hier is water, voor iedereen, die dorst heeft. Kom, ook al heb je geen geld. Koop hier je voedsel en eet. Kom...koop voedsel zonder geld, koop wijn en melk zonder betaling".
Johannes 6 v 44: (Jezus zei): "Niemand kan bij mij komen, tenzij mijn Vader, die mij gezonden heeft, hem bij mij brengt..."
Ja...dat willen we allemaal wel: op dat hemelse water en die hemelse wijn van bekering, wedergeboorte en doop in de Heilige Geest afstormen. En we weten best, dat we geen geld hebben, dat we niets in te brengen hebben dan lege briefjes. Maar dat hemelse voedsel van de liefde van de Drieënige God is gratis, is genadebrood, dat wij willen hébben, waar wij naar snakken.
Maar wat is dat ? Worden wij nu tegengehouden ? Is daar een hand, die ons opzij schuift. Worden we NIET bij Jezus gebracht door God de Vader ??
Wat is de oplossing: God is God. Hij is niet na te speuren. Zijn wegen zijn hoger dan onze wegen. Dat is de ene kant. Als wij bij Jezus gebracht worden, dan is het de Vader, die ons bij hem brengt. Maar hij kan ook 'niet brengen'.
En tegelijk wordt gezegd: "Je kúnt toch komen. je hebt toch benen om te lopen. Je hebt toch een dieper leven dat God toe kan juichen: "Ja...ik wil".
Die twee zijn niet te rijmen. En de oorzaak is zo groots. Wij hebben een hoogverheven God, die zo ontzaglijk is dat hij niet te omvamen is. Laten wij dan hem 'in zijn waarde laten' en niet trachten, dit gedeelte van zijn grote plan met ons te doorgronden. En laten wij tegelijk op hem toestuiven om zijn water te drinken, zijn brood te eten, van zijn wijn en melk gratis te genieten. Dat is onze kant. Mozes zei het al in Deuteronomium 29 v 29: "Wat verborgen is, behoort de HEER onze God toe; wat openbaar is, komt ons toe". En er is zo veel openbaar.
Misschien zeg je: "Nou...dun hoor...heel dun". Maar het is maar een eerste beantwoording. Er volgen er nog dertien.
Wat vraagt Jezus veel terug voor dat 'eventjes aan het kruis'
De vraag:
Kan iemand die beperkt lijden heeft ondergaan voor een ander die ander een eeuwigdurende straf opleggen bij blijvende ongehoorzaamheid?
Mijn antwoord:
Mag ik deze vraag iets anders formuleren om hem wat 'handzamer' te maken.
Komt ie:
" Waar haalt Jezus het recht vandaan om voor die paar uurtjes lijden aan het kruis van mij te eisen om hem te volgen en bij afwezigheid van dat volgen mij met de eeuwige hellestraf op te zadelen".
Deze vraag valt uiteen in de volgende deel - stellingen: - die paar uurtjes aan het kruis - ...mag in ruil daarvoor zo'n eis gesteld worden met zo'n bedreiging annex.
Mijn antwoord:
God de Zoon heeft zich van eeuwigheid bereid verklaard om voor alle mensen van alle tijden een plaatsvervangend lijden te ondergaan. In psalm 40 v 7 tot 9 lezen wij: "Offers en gaven verlangt u niet, brand- en reinigingsoffers vraagt u niet. Nee....u hebt mijn oren voor u geopend 8: en nu kan ik zeggen: ' Hier ben ik, over mij is in de boekrol geschreven' . 9: Uw wil te doen, mijn God, verlang ik, diep in mij koester ik uw wet".
En Hebr 10 v 5-10 zegt, dat het hier wel degelijk om de Christus gaat. Immers; hier staat; ....... Daarom zegt Christus bij zijn komst in de wereld: " Offers en gaven hebt u niet verlangd, maar u hebt mij een lichaam gegeven; brand- en reinigingsoffers behaagden u niet. Toen heb ik gezegd: 'Hier ben ik'. Want dit staat in de boekrol over mij geschreven: ' Ik ben gekomen, God, om uw wil te doen' ".
Alle besluiten van God vallen in zijn raad, die van eeuwigheid is. Daarom meen ik ook te kunnen zeggen, dat het altaar, dat aan Jesaja in 6 v 6 getoond wordt, het volgende voorstelt: het eeuwige bereid zijn van Jezus om het offer van zijn leven te brengen. Immers: wanneer een kool van dat altaarvuur de lippen van Jesaja aanraakt, wordt door de seraf tegen hem gezegd: - nu zijn je lippen gereinigd - nu is je schuld geweken - nu zijn je zonden tenietgedaan, ( 7). En wie kan dit anders zeggen of laten zeggen dan Jezus.
En díe Jezus heeft maar niet 'een paar uur pijn geleden aan het kruis' . Nee; het was heel anders: - van eeuwigheid bereid - van eeuwigheid onder de claim liggend van wat zou gaan gebeuren - en als het uur daar is: een kruisweg van 33½ jaar, versneld in de laatste 3½ jaar, tot het uiterste versneld, toen op 'donderdagavond' de beker werd leeggedronken en Jezus 'dood was in de misdaden en zonden', niet zijn eigen zonden, maar de zonden van misschien wel duizend miljard mensen. (Vanaf Noach.... daarvóor durft niemand een schatting te maken ....hebben er tot op heden wel 100 miljard mensen geleefd. En wie zal zeggen, hoevelen er nog in deze bedeling en in het duizendjarig rijk komen).
En al die niet te peilen geestelijke nood, die zeker een euwigheid geduurd heeft, want Gods eeuwigheid is niet te vergelijken met onze tijd, doe jij dan af met : "Die paar uurtjes pijn aan het kruis". die alleen al een intens lichamelijk lijden en een zeer diep zielenlijden inhielden, nog afgezien van het niet- te- peilen geestelijk lijden.
Nee,dat is wel het meest complete 'understatement' dat ik ooit gehoord heb.
En wie deze gave van God wegwuift en denkt, dat het met zijn zonden wel mee zal vallen in het eindgericht van Matth 25......die wordt niet door Jézus in de eeuwige rampzaligheid geworpen....; nee hij springt er zelf in.
Doe dat nu niet , mijn vriend, maar hoor tot degenen, die ingaan in de heerlijkheid van Jezus' eeuwig rijk.( Matth 25 v 34).
- Wat gebeurt er met gehandicapten die soms wel soms niet in staat zijn om het geloof te aanvaarden door hun beperkingen?
Mijn antwoord:
Het eindoordeel over alle mensen, die ooit geleefd hebben, leven of nog zúllen leven, ligt in de handen van de heer Jezus, zoals onder andere Mattheüs 25 dat aangeeft.
Zijn oordeel is volkomen rechtvaardig en Hebr 4 v 12 zegt van dat oordeel van Jezus, die naast mens ook God is, het volgende: "Levend en krachtig is het woord van God , en scherper dan een twee snijdend zwaard; het dringt diep door tot waar ziel en geest, been en merg elkaar raken, en het is in staat de opvattingen en gedachten van het hart te ontleden (13): Niets van wat geschapen is, blijft voor hem verborgen, alles is onverhuld en volkomen zichtbaar voor de ogen van hem aan wien wij rekenschap moeten afleggen".
Je kunt het oordeel over gehandicapten, die soms op jouw een zielige en verloren indruk maken, vooral wanneer zij volslagen idioot zijn, met een gerust hart aan de Heer Jezus overlaten. Niets kan er in de eindbeoordeling fout gaan. Hij, die in staat is om het innerlijk van elk mens volkomen juist in te schatten, heeft elk mens, die ooit geleefd heeft, volkomen verantwoordelijk gemaakt. Want Romeinen 1 v 19 en 20 zeggen: "Want wat een mens over God kan weten is hun bekend omdat God het aan hen kenbaar heeft gemaakt. 20: Zijn onzichtbare eigenschappen zijn vanaf de schepping van de wereld zichtbaar in zijn werken, zijn eeuwige kracht en goddelijkheid zijn voor het verstand waarneembaar. ER IS NIETS, WAARDOOR ZIJ TE VERONTSCHULDIGEN ZIJN".
Maar daarna heeft God ook in Romeinen 2 v 14 en volgende laten zeggen: "Wanneer namelijk heidenen, die de wet niet hebben, de wet van nature naleven, dan zijn ze zichzelf tot wet, ook al hebben ze hem niet. 15: Ze bewijzen door hun daden , dat wat de wet eist in hun hart geschreven staat; en hun geweten bevestigt dit, omdat ze zichzelf met hun gedachten beschuldigen of vrijpleiten. 16: Dit alles zal blijken op de dag waarop, volgens het evangelie dat ik verkondig God door Jezus Christus oordeelt over wat in de mens verborgen is".
Deze laatste heerlijke tekst is niet alleen bestemd voor mensen in een ver verleden tijd in verre landen... (ik zeg bijvoorbeeld wel eens : een Indiaan in Vuurland, in de tweede eeuw voor Christus,) ....nee: de strekking is wijder. Zelfs nu, in Nederland, kunnen er ' jazeggers' zijn, bedolven onder zo'n berg rotsblokken van misverstanden, dat ze Jezus niet kunnen ontdekken. Maar ik neem wel aan, dat Jezus, door die dikke laag afleiding en leugens en 'schaamte voor de anderen' heenbrekende, hen - evenzeer als Paulus- zal brengen tot de vreugdevolle uitroep: "O...nu zie ik hem, waarnaar ik mijn hele leven heb gehunkerd".
Dus, lieve vragensteller; laat de gehandicapten nu maar aan God over en doe vooral dit: let op Lucas 13 v 23 en 24: "Iemand vroeg Jezus: 'Heer, zijn er maar weinigen, die worden gered ?' Jezus antwoordde: 'Doe alle moeite om door de smalle deur naar binnen te gaan, want velen, zeg ik jullie, zullen proberen naar binnen te gaan maar er niet in slagen".
Jezus antwoordt deze man niet eens persoonlijk. Mogelijk was het een Jood, die dacht: "Als zoon van Abraham zit ik wel goed...maar al die anderen". Laten ook wij niet denken: "Met mij zit het wel goed. Ik ben 'van het volle Evangelie' " ...of wat je maar kiest. Net zoals je hartslag weinig speling kent, zo is ook de deur naar het heil een deur met weinig speling. Maar evenals er bij die beperkte keus in hartslag binnen die ruimte plek genoeg is, zo is ook voor diegene, die Jezus liefheeft en dat in zijn leven toont, ruimte genoeg.
Eerst je vraag over 1 Samuel 19 v 9: "Maar de boze geest des HEREN kwam over Saul, toen hij in zijn huis zat, met zijn speer in de hand en David tokkelde de snaren".
Je weet het; Saul grijpt die speer, maar David- zeker wel beschermd door de Heer- weet hem te ontwijken.
Maar daarover gaat het jou nu niet. Je vriend en jij hebben tegen elkaar gezegd:
"Wastanou?!....een boze geest van de Heer God".
Nu eerst even een uitwijding Gerben. Zo dikwijls vragen mensen: "Hoe is nu toch al het verschrikkelijke, dat op aarde gebeurt, te rijmen met de almacht van God"
Kijk Gerben; De Heer God is bezig een geestelijke tempel op te richten van onvoorstelbare pracht. Maar voor elk bouwwerk is steigerwerk nodig.En....de satan en zijn boze geesten en alle slechte daden, begaan door mensen, maken deel uit van dat steigerwerk, dat toch ook nodig is om Gods schitterende, eeuwige bouwwerk te doen verrijzen.
En zo passen alle negatieve daden, die mensen en engelen voor eigen verantwoordelijkheid begaan, nochtans precies in het eeuwige raadsbestek van God, volgens hetwelk Hij zijn tempel door alle eeuwigheden heen gestalte geeft.
En....wanneer het bouwwerk gereed is en al Gods beminden daar- door zijn genade, waarin zij eeuwig roemen- zijn ingepast, dan wordt het steigwerwerk voor eeuwig weggeruimd, zoals dat gaat met steigerwerk.
En....zo bezien, doen de boze geesten niet anders dan Gods plan volvoeren.
Een voorbeeld: in het gezin van Izaí¤k ligt daar de duidelijke opdracht, bij een profetie gegeven, dat de oudste, Ezau, de jongste, Jacob, dienstbaar zal zijn. De echte zegen is voor Jacob. Hoewel Izaí¤k zeker van die opdracht zal hebben geweten, is hij vast van plan, de grote zegen aan de onverschillige bonk, Ezau, te geven, omdat hij die nu eenmaal voortrekt.
Maar Gods plan is, dat Jacob die zegen moet krijgen. En....je kent de geschiedenis , zoals ik die ken: door minderwaardig verraad van Jacob, hem ten dele ingefluisterd door zijn moeder Rebekka, ( die zich weer zal hebben laten ophitsen door een boze geest)komt de grote zegen toch bij Jacob terecht. Gods grote plan gaat door, maar wat hebben Rebekka en Jacob voor hun grove zonde moeten boeten. Rebekka heeft haar dierbare zoon nooit meer teruggezien en Jacob kreeg vroeg en laat van Laban een 'koekje van eigen deeg'. Het 'steigerwerk van hun zonden' had gediend om Gods plan te verwezenlijken, maar wat hebben deze steigerbouwers voor hun zonden moeten boeten!
Nu terug naar die boze geest. Die boze geest is wel een schepsel van God, maar de boosheid van die geest vindt in God niet zijn oorsprong. De Heer gebruikt deze boze geest om Saul te tuchtigen en te straffen. Zo kan dus gezegd worden, dat deze geest 'van de HERE kwam'. Alles geschiedt naar de raad en wil van God....
Hier volg ik dus de onderaantekeningen bij de 'Nieuwe vertaling'.
Maar de boze geest vindt deze opdracht wel lekker. Uit eigen aandrift komt hij Saul benauwen en beangstigen. Hij doet de boosheid naar eigen behagen en voor eigen verantwoording. De Heer gebruikt de boze geest naar zíjn wil in zíjn dienst, maar het is de boze geest, die naar eigen begeren het boze werkt, en het is ook Saul zélf, die door eigen zonde en schuld de boze geest vat op zich geeft.
Gerben; je eerste vraag acht ik zo genoegzaam beantwoord. Wil je aanvullende informatie, dan ben ik altijd bereid om die te geven.
De bijbel was oorspronkelijk wel waar en Gods woord, maar: - nu is hij onder de helemaal veranderde omstandigheden verouderd - de bijbel is ook achterhaald door de steeds vorderende wetenschap - de bijbel is door allerlei ingebrachte interpretaties bij talloze vertalingen onherkenbaar veranderd , vergeleken bij het ooit bestaan hebbende oorspronkelijk.
Ik ga op deze belangrijke stelling binnenkort in.
Daag Ger
Mijn antwoord:
Dat argmument: 'door de veranderende omstandigheden helemaal verouderd' is echt niet houdbaar. Als je toch al die bijbelse mensen ziet, met hun flinkheid soms en bangheid dikwijls; je zou daarvoor mensen uit de tegenwoordige tijd kunnen invullen. En dan al die Spreuken van Salomo. Het zijn er duizend. En eigenlijk allemaal wel: vol lering voor elke situatie vandaag. En het Hooglied. De zuivere liefde van een plattelandsmeisje voor een dorpsgenoot. En ook koning Salomo kan haar door zijn rijkdom niet van haar ' innig geliefde' aftrekken. En aan het eind vinden de geliefden elkaar in een rein begonnen huwelijk. Zo'n les in normen en waarden voor vandaag-de-dag nog. Och en zo zou ik kunnen doorgaan. Maar je kunt de bijbel eigenlijk allen maar steeds meer liefhebben en alle antwoorden voor alle tijden daaruit putten, wanneer je hem met een liefdevol-, geestelijk open hart leest.
En dan: 'door de wetenschap achterhaald'. De moderne wetenschap staat verwonderd over de wijze hygiënische maatregelen, die de Heer in Leviticus gaf; met een cultische betekenis annex, omdat de Israelieten dat beter begrepen. Maar toch: maatregelen bij melaatsheid, besnijdenis in zijn hygiënische betekenis in die stoffige landen, niet- aanraken van lijken of dierenkadavers, geen gemeenschap bij menstruatie, huwelijksregels ter voorkoming van inteelt, ach noem maar op. God wist toen al, wat de medische wetenschap in een moeizaam proces van eeuwen bezig is, zich eigen te maken.
En tenslotte dat 'onherkenbaar veranderd zijn bij al die talloze vertalingen'.
Maar al die vertalingen grijpen terug op het oorspronkelijk. En als er een ouder document wordt ontdekt, nog meer vlak bij het verdwenen origineel liggend, dan wordt dat oude, meer zuivere, meer oorspronkelijk document gebruikt. Het gaat nooit over 'vertalingen van vertalingen', maar altijd geldt: terug naar de grondtekst. Zeker: er werden in de vertaling soms 'eigen gedachten 'gelegd. Maar die verdwenen wel bij een volgende vertaling, omdat een latere generatie weer andere stokpaardjes had. Een voorbeeld: De statenvertaling van 1651 (?) zag met ergernis, dat er eigenlijk niets over 'de kinderdoop' in de bijbel stond. En om toch ergens een suggestie te wekken, dat de kinderdoop wél in de bijbel stond, werd Markus 16 v 16 als volgt vertaald: "Wie geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn". Ach; een klein stoutigheidje, verder een beste vertaling. Maar in 1951 schreef men: "Wie gelooft en zich laat dopen", misschien wel wat overtrokken om zich vooral maar van die eerdere vertaling te distantiëren. En in 2004 werd het weer anders: "Wie gelooft en gedoopt is".
Oude stokpaardjes verdwijnen, nieuwe komen ervoor in de plaats en verdwijnen ook weer, maar de oersterke tekst gaat toch van geslacht op geslacht over.
Neen hoor, lees de bijbel en die bijbel maakt je blij, zoals hij miljarden mensen vóor jou heeft blijgemaakt en nog miljarden mensen ná jou..
3 v 6)
