Voor mijn Vlaamse contacten: dit leeft bij jullie anders. Maar het is goed om Hollandse denkwijzen te leren kennen. Ger
Dag Niem,
Heel goed kan ik mij de sfeer van je ouders voorstellen. In vele kringen is het begrip van de 'zondagsheilging' zeer ver uitgesponnen.
Uit mijn eigen jeugd herinner ik mij, dat mijn ouders een toen in onze kring algemeen geldende richtlijn volgden: op zondag ging je niet schaatsen.
Maar nu was er een aarzelpunt: wat doe je nu met Tweede kerstdag. Viel die dag toevallig op een zondag, dan was er geen moeilijkheid. Maar wanneer hij nu op een doordeweekse dag viel....? En mijn vader, die tot 'de gematigden' om niet te zeggen 'de lichten' behoorde, oordeelde dat je dan wél mocht schaatsen.
Maar ik weet nog goed dat er in de kerk mensen waren, die de 'strenge', de 'harde' lijn volgden en die mijn vader een beetje bevreemd aankeken. "Heb je dat gehoord: op tweede kerstdag schaatsten die jong van de bakker. Dat mocht van hun vader". (Nu ja; in die tijd was een winter nog een winter. Tegenwoordig speelt dat niet meer zo).
Evenals bij het oude Israel had zich een hele gedragscode ontwikkeld. In het oude Israel mocht je op de sabbat niet reizen. En meer dan 880 meter wandelen, (uiteraard de maten van toen inplaats van meters, maar omgerekend dezelfde afstand), was het maximum. Dan namen ze echter een krukje mee en gingen daar even opzitten en dan konden ze weer 880 meter verder, vandaar het woord 'sabbatsreis'(Handelingen 1 v 12). En dan was er wel weer een stroming, die vond dat die onderbreking op dat stoeltje een paar minuten moest duren en anderen pleitten weer voor een langere tijd. (Overigens hadden de Joden voor die '2000 ellen' nog wel een schriftplaats, Numeri 35 v 5, alhoewel er bij deze interpretatie wel sprake was van 'inlegkunde')
Maar die gedragscode is aan het vervagen, in overeenstemming met het bijbelwoord (Colossenzen 2 v 20-22): 'Als u met Christus dood bent voor de machten van deze wereld, waarom laat u zich dan geboden opleggen alsof u nog in de wereld leeft. - Raak dit niet aan - proef dat niet - blijf daarvan af... - (doe dat niet op sabbat/zondag; het staat er inderdaad niet, maar het is van dezelfde orde). - het zijn menselijke voorschriften en prinipes over zaken die door het verbruik vergaan".
Dit alles is zo negatief "Je mag dit niet en je mag dat niet", met alle égards uiteraard voor al die brave, goedbedoelende kinderen van God, die -gevangen in de tijdgeest- naar beste weten handelden.
Maar het is mogelijk om de zaak ook vanuit een positieve gezichtshoek te bezien.
Vanmorgen had ik kinderdienst. Toen ik -wat vroeg- in de sam kwam, stonden er al mensen achter de boekentafel en bij het informatiepunt. Binnen oefenden de zangers met de band. Technische en huishoudelijke dienst waren volop bezig. De lui van het 'powerpoint' stelden hun apparatuur in. En toen ik in mijn lokaal kwam, lagen daar al de flanellen figuren voor mijn verhaal.
Al die mensen, ikzelf dus ook, hadden een taak binnen de gemeente. Als ze al wilden gaan sporten, zoals jij dat zo graag doet, ook op zondag, dan moesten ze in ieder geval toch 's morgens in de gemeente vertoeven om de eredienst mogelijk te maken.
Zie de zondag nu eens in dat licht. Je bent deel van een gemeente of je wordt deel van een gemeente. Maar dan wil je er ook al je krachten aan wijden, zo echt 'je schouders eronder zetten' om die gemeente te dienen met zang en muziek, met technische of 'stoelenzet'dienst, met boekentafel of ondersteuning van de kinderdienst, met....enz. En voor dat heerlijk positieve doel breng je graag een offer.
En zo zie ik jou ook al in de toekomst: de opname van de dienst op geluidsdragers voorbereidende en regelende....en daarna: als je dat dan nog als liefhebberij hebt: óp naar de plas en....zeilen maar...
Daar zegt de profeet Daniël wat nare dingen over in 12 v 2. Maar laten we dat nu maar niet vermelden..., beweer je, Ger. Gaat het echt te ver of ? Ik heb je reactie met aandacht gelezen en stel vast dat het bol staat van 'uitspraken door profeten'...voorspellende uitspraken dus. Kun je me uitleggen wat de functie is van 'voorspellende uitspraken'? Groet...franslj.
Hallo Franslj,
Wat Daniël zei, laat ik hier nu volgen: "Velen van hen die slapen in de aarde , in het stof, zullen ontwaken: - sommigen om eeuwig te leven - anderen om voor eeuwig te worden veracht en verafschuwd" .
Ik had met Sofie 1 een heel verhaal, over de opstanding uit de dood en hoe de mate van schittering van de gelovigen zal worden bepaald naar de hoeveelheid 'van God afkomstige goede werken', die zij door zijn genade hier op aarde hebben mogen verrichten. Daar past een betoog niet bij, dat er ook nog een keerzijde aan de medaille zit.... dat állen opstaan en dat degenen, die op aarde heel niets van de door God aangewezen werken hebben gedaan, ook een 'opstandingslichaam' ontvangen , maar van heel andere, kwalijker orde. En dat was, wat Daniël zei.
En dan je vraag over 'profeten'. God, die alles altijd weet, die 'aan het begin van de stoet het eind al overziet'...die God heeft er soms behoefte aan om iets van zijn plannen te onthullen, die hij al kant en klaar heeft, maar waarvan de mensen iets moeten weten. En over de komst van 'de Zoon van God' als mens: Jezus, vond God, dat de mensen daar speciaal iets van moesten weten. En daarom komen er in de het Oude Testament driehonderd profetieën voor, die van alles over zijn toekomstig leven op aarde vertellen.
In het Nieuwe Testament, toen de Heilige Geest royaal begon uit de delen van Gods geheimen, traden de profeten 'van dit slag' een beetje terug. De Nieuw-Testamentische profeten geven meer geestelijke impulsen aan de gemeente door hun stichtende, vermanende en bemoedigende woorden, hoewel het 'gebeurtenissen voorspellen' ook nog wel geschiedt.
Ik las in een ander topic een opmerking die me bezig bleef houden:
Quote:
Straf van God is bedoeld om je iets te leren, om je uiteindelijk te reinigen. Dat is net als wanneer een vader z'n kind slaat omdat die zichzelf in gevaar heeft gebracht.
Is dat zo? Waarom straft God eigenlijk? Is dat omdat Hij rechtvaardig is en Hij daarom gerechtigheid en genoegdoening wil? Of is dat omdat Hij ons met liefdevolle hand op het rechte pad wil brengen?
Dag Denker,
Stráft God eigenlijk wél ? Ja later....bij de grote af0rekening van Matth 25. Daar zijn zwermen teksten over te vinden. Misschien kom ik daar nog wel aan toe. maar nú bleef ik maar kijken naar 1 Johannes 4 v 18. Daar staat: " De liefde laat geen ruimte voor angst; volmaakte liefde sluit angst uit, want angst veronderstelt straf"
Die grote, sterke, machtige, liefdevolle God van ons...is die eingenlijk niet veel te chique ( tegenwoordig: sjiek) om te straffen. In zijn vaandel en ook in het vaandel van Jezus, Gods Zoon, zie ik, bij dat breed- uitwapperen daarvan, alleen maar de woorden: herstel en bewaring. Houd je daaraan , dan kom je nooit beschaamd uit en ga je nimmer onder.
Vrees houdt verband met straf. Je bent bang voor iets , wat God je aan kwaad zou kunnen aandoen. Maar hij is toch vol iliefde en ontferming. Hij hoopt zijn toorn op tegen de dag van het oordeel, maar die dag is nu nog niet.
Vrees, angst en bezorgdheid....dat ga je niet in verband brengen met God. Al die nare begrippen kan je eigenlijk alleen maar in verband brengen met 'die andere', die zwelgt in al die ordinaire woorden. Ik bedoel natuurlijk de duivel, onze grote vijand, zoals Efeze 6 v 12 dat omschrijft, de vijand , waartegen Jezus nooit ophield te waarschuwien tijdens zijn eerste verblijf onder ons.
Laat je menselijke geest niet onder druk zetten.
Laatst vroeg een meisje aan mij: "Ger...ik hou zo van uitgaan op zaterdagavond. maar hoe doe ik het nu eens zo, dat God niet kwaad wordt".
Het was best wel een oppassend meisje. Zij verzekerde mij, dat zij echt zondagmorgen in de kerk zou zitten, hoe laat het 's nachts ook werd. Toch heb ik haar aan moeten raden om te handelen naar Spreuken 8 v 20: " Ik wandel op het pad van de gerechtigheid, MIDDEN OP de wegen van het recht" (NBG. In de NBV is dat smaakmakende woordje 'middenop'nu juist vervallen)
Maaf aan de hand van NBG heb ik haar erop kunnen wijzen, dat je het pad van de gerechtigheid niet te knijperig moet belopen. Ga maar gerust middenop. Niet de randjes opzoeken.
En dat leidt me nu tot deze gedachte: .............. Je blijft binnen de 'palissade'van de Heer, wanneer je middenop de wegen van het recht loopt. Bijvoorbeeld: niet in de vacantie doen, wat je in je geregelde leven wel zou láten.
Je kunt op alle mogelijke manieren buiten de palissades van God komen.
Toen ik al lang bekeerd was, wedergeboren, ja zelfs vervuld met Gods Geest, waagde ik eens, door hebzucht gedreven, een gokje op de beurs. Werd ik minder in al die heerlijke dingen van God. Ik meen toch van niet. De schade bleef beperkt, maar dat even 'buiten de palissade gaan' op éen gebied kostte mij wel 50.000 euro.
Heb ik dat als een straf van God gezien. Welnee; haarscherp zag ik, dat ik buiten zijn veilig gebied was gekomen en terecht gekomen in de valkuilen en slangennesten van de duivel en zijn trawanten, die daarbuiten overal te vinden zijn. Het was mijn eigen stomme schuld, dikke bult. Nu ja; het is verleden tijd, ik heb ervan geleerd tot mijn eeuwig heil.
Maar gaat het ons allemaal niet zo. Even aan het kantje van de weg van het recht, even buiten de veilige omheining. En wanneer het dan fout loopt....en het loopt gegarandeerd fout....God niet de schuld geven.
De vrienden van Job zeiden bij diens tegenspoeden: "Je hebt zeker iets heel ergs gedaan dat je zo door God gestraft wordt". Jullie weten allemaal, dat het in het geval van Job heel anders lag. En God wees die vervelende 'vrienden' later heel duidelijk terecht.
Elk geval op zijn eigen mérites beoordelen. Maar zorgen, dat je niet eens, op de grote dag van het eindoordeel strafwaardig bent in het oog van de barmhartige, lankmoedige en genadige God, die lang van geduld is, ...lang, maar niet eindeloos lang.
Lees dienaangaande maar eens: - Matth 25 v 46, Galaten 5 v 10 - 2 Thess 1 v 8, Hebr 10 v 29 - Judas 7, 2 Cor 10 v 6 - 2Petrus 2 v 9, Rom 3 v 19.
Antwoord op vraag , luidende; "Ik geloof wel en mijn vriend ook. Hoever kun je dan gaan"
Dag Niem,
Jij gelooft...je vriend gelooft... En dan is de vraag: "Hoe ver mag je dan gaan met elkaar".
Er zit iets verdrietigs in die vraag. Zoiets dat me doet denken aan dat bekende verhaal: ............... Er is een weddenschap. Gevraagd wordt: "Wie durft het dichtste bij de afgrond te komen"
Nou; de eerste waaghals rent toe en blijft een decimeter van de afgrond vandaan. De tweede loopt nog gedurfder en weet met zwaaiende armen een centimeter voor de kloof te stoppen. Maar de derde komt aangewandeld en blijft méters en méters van de gapende opening vandaan op 'het pad langs het ravijn'. Gevraagd naar zijn beweegredenen zegt hij: "De bijbel leert mij om in het 'geestelijke' (Spreuken 8 v 20): '....te wandelen MIDDEN op de wegen van het recht'. Wel, dat doe ik dan ook maar in dít geval". ............... Het is eigenlijk niet goed om te vragen: "Wat zou God nog nét...nét goedvinden".(negatief)
Eigenlijk is het beter om te vragen: "Waarmee kan ik de Heer nóg meer plezier doen", (positief).
Denk eens aan deze bijbeltekst; Maleachi 2 v 16): "Wees op uw hoede voor uw hartstocht". Ik weet het verhaal van een meisje, dat op een gegeven ogenblik 'haar hoofd verloor', toen de hartstocht over haar kwam. Natuurlijk 'gebeurde er niets náars', want zij gebruikte 'de pil'. Maar later trouwde zij met een heel andere jongen dan met 'die knaap van tóen' en 'dat gebeuren' van 'die keer' bleef toch een pijnlijk brandende plek.
Denk ook eens aan Hooglied 3 v 5: "Meisjes van Jeruzalem, Ik bezweer je bij de gazellen , bij de hinden op het veld: wek de liefde niet, laat haar niet ontwaken voordat zij het wil". De liefde is zo iets moois, iets teers, net als die sierlijke dieren, gazel en hinde. Waarom zou je daar ruw doorheen bezemen met 'een vlaag van lust en hartstocht'.
Zijn die er maar érgens mee gebaat, wanneer: - je handelingen steeds wilder worden - je hart steeds onstuimiger gaat kloppen - het 'point of no return' nadert.
Denk er ook eens aan, dat de sexuele liefde een hemels voorbeeld heeft. God nadert ons met zijn Heilige Geest. Hij wil die Geest laten samensmelten met onze menselijke geest. Uit die 'echtvereniging' komen de heerlijkste gedachten voort.
Zou je dan de afdbeelding in de zichtbare wereld bezoedelen door onachtzaamheid en roekeloosheid.
Als je nu dit alles eens samenvat: - deze vriend ís het mogelijk tóch niet - ware liefde wacht; gazel en hinde worden niet opgeschrikt - liefde , vriendelijkheid, geduld en zelfbeheersing staan in tegenstelling tot 'haastig je gang dan maar gaan'.
Breng jezelf ook niet nodeloos in moeilijkheden door geheel ontkleed of 'overschaars' gekleed met zijn tweeën in een gesloten vertrek te te vertoeven.
Waarom zou je 'de kat op het spek binden'.
En....als je werkelijk weet voor elkaar bestemd te zijn...wanneer je al maanden of misschien zelfs jaren van elkaar zo onderhand wel weet, 'welk vlees je in de kuip hebt'....wanneer er echte liefde ontbloeit...enz enz.... doe dan zo: - mogelijk ben je allebei 'student'; leg je studietoelagen bij elkaar - heb het er eens met je ouders over, op zij iets kunnen doen op financieel gebied - enz...
Maar laat jullie liefde bij voorkeur ontluiken tot volle wasdom bínnen een geordend verband, het huwelijk.
In bespreking was Jeremia 29 v 11:: "Mijn plan met jullie staat vast- spreekt de HEER. Ik heb jullie geluk voor ogen, niet jullie ongeluk: ik zal je een hoopvolle toekomst geven". "( prachtige nieuwjaarswens eigenlijk; laten wij hem daarvoor maar mede gebruiken)
Die tekst gaf Will, een opponent aanleding om uit te roepen: "Ja....jullie geluk...maar niet het geluk van hém. Hij staat overal buiten"". En hij voegde een foto bij van een zielig, verhongerend negerjochie.
Maar Wil nou toch.....
Die belofte van Jeremia 29 v 11 geldt voor alle mensen uit verleden en heden en toekomst. Echt....dit joche heeft ook een rijke belofte van de Heer.
Op het moment dat ik dit schrijf, is het kind misschien al van honger en ellende omgekomen.
Maar éen keer zal hij, temidden van duizend miljard anderen..... (tot op heden hebben er al 100 miljard mensen een bewust bestaan gekend vanaf Noach-na-de-zondvloed, daarvóor is geen schatting te maken) .....herleefd staán voor het aangezicht van de Heer Jezus, die , volgens Matth 25, het oordeel van God aankondigt over alle mensen.
En de Heer Jezus zal volkomen rechtvaardig oordelen over het leven van dit dreumesje, dat misschien maar drie jaar is geworden.
Laten wij die beoordeling nu maar aan de Heer Jezus overlaten.
Maar inderdaad: er zullen daar in het oordeel mensen staan, waarover ook Romeinen 2 v 14 en volgende schrijft, die verbaasd- ongelovig zullen zeggen: "Mag ík daarbínnen, in al die weelde en de kleuren en muziek en geuren, alles even heerlijk, wat daar door die openstaande deuren op mij komt toegegolfd, (Matth 25 v 34 - 40). (Natuurlijk is er ook een keerzijde, lees maar verder, maar daar gaat het nu even niet over) En hoe dat nu allemaal geregeld wordt voor die peutertjes, die nog niets van hun karakter hebben kunnen tonen....Wil...voor ons niet te doorgronden. Maar Jezus, mens en God, is zo onpeilbaar hoog en wijs.
Dat neemt niet weg Wil, dat wij hier op aarde alles zullen doen om dergelijke 'dikke buiken en dunne armpjes'-kinderen hier al een hoopvollere toekomt te geven.
"want alzo blijve; geloof, hoop en liefde, maar de meeste van deze is de liefde."
was gewoon ff beniewd. gr esra
Dag Esra,
Eigenlijk moet je je los maken van allerlei denken en proberen Paulus in zijn hoge vlucht te volgen.
Paulus ziet voor zijn geestesoog al een verre, verre toekomst. Hij ziet de eindtoestand van de mensheid, die behouden is door het offer van Jezus en nu tot in alle eeuwigheden juicht en gelooft en hoopt en liefheeft en 'bijleert'..
Hij ziet ze allemaal: - de voorlopers van Openbaring 11, ( de symbolisch de voorhoede van de gemeente voorstellende ´twee getuigen')... en de in de lucht opstijgenden uit 1 Thessalonicenzen 4 v 17.
Maar hij ziet ook de vele Christenen, die het in hun aardse leven niet helemáal ´hebben kunnen waarmaken´, maar die toch de Heer Jezus van harte liefhadden en geloofden. Zij hebben de voorlopige verrukkingen van het duizendjarig rijk niet kunnen meemaken, (Openbaring 20 v 5), maar daarna hebben zij gegeten van het geboomte des levens, ( de reeds volledig in Gods heerlijkheid verkerende 'voortrekkers') (Openbaring 22 v 2).
En nu ziet Paulus hen allen tezamen. En de eeuwig creatieve God brengt telkens nieuwe gedachten naar voren om daaraan je geloof op te trekken en dit gaat door in een nooit eindigende, eeuwige climax.
En ook de hoop, die altijd al mensen deed leven, (Romeinen 15 v 13) , die hoop, die telkens nieuwe verrukkingen van God ontdekt en zich daaraan vastklemt, die hoop blijft ook in een eeuwige climax.
Maar bovenal is daar de liefde, Gods diepste kenmerk, waarin zijn wezen als het ware is 'samengevat', die liefde, die hij in de komst van zijn Zoon naar de aarde op het heerlijkst heefdt getoond. En ook de liefde van de gezaligden schouwt telkens nieuwe aspecten van Gods peilloze liefde. En die liefde draagt al het andere tot in eeuwigheid.
Die aspecten zag Paulus.
O...Esra....houd het goede vast....en eens zul je in die juichende schaar zijn.
ik kan me de laatste tijd erg slecht concentreren. Het maakt niet uit waar: thuis, op school, in de kerk... etc. Dan legt iemand iets uit en dan heb ik het wel gehoord, maar niet 100%. Ik heb nu al een paar proefjes op school verpest, haal slechte punten terwijl ik toch leer en het lijkt wel of ik de hele dag aan het dagdromen ben. Het rare is dat ik dit sinds kort heb. Ik weet dat het niet van God is. Zou dit iets van de duivel kunnen zijn? Ik weet dat ik niet te snel moet oordelen en de duivel erbij moet halen, maar ik wil me echt concentreren op m'n school en hoe ik ook m'n best doe het lukt niet. Hoe denkt u hierover? En heeft u zoiets een keer meegemaakt??
Gods zegen, Steffanie
Dag Steffanie,
Wat je mij daar vertelt, zou je misschien, als het zo blijft aan een medicus kunnen voorleggen. Want....in geloofsaangelegenheden wil ik graag helpen, maar het is toch zó: 'schoenmaker...houd je bij je leest'
Maar ik kan natuurlijk wel een paar aanwijzingen geven, zoals alle mensen die vanuit eigen ervaring wel kunnen communiceren naar anderen. Ik weet, dat je heel wat hebt meegemaakt op je toch nog jeugdige leeftijd. En ik zou mij voor kunnen stellen, dat je brein zo volgelopen is met indrukken de laatste jaren, dat het nu even een achterstand in moet halen en nog bezig is met de verwerking daarvan.
En ik kan mij ook voorstellen, dat je wat overwerkt bent. Of ook, dat je slaap tekort komt. Of dat er iets is, dat je - niet helemaal afdoende gerealiseerd- drukt.
Doe nu zó: houd die raad: "Raadpleeg een dokter" in je achterhoofd.
Maar het is toch wel zo, dat het menselijke organisme de mogelijkheden van zelfregulatie in zich draagt.
Ik zal je een voorbeeld geven: ooit kende ik een eenvoudige boerenvrouw, die - zonder nu bepaald religieus te zijn- weinig naar de dokter ging. Dat was nu eenmaal zo - vele jaren geleden- in dat plattelandsgebied. De dochters zeiden wel eens, op bezoek komend: "Moe....wat staat oewen mond weer scheef". (Dan had 'moe' weer 'iets' gehad in haar hersenen).
Maar zíj zei, (lijzig en wat moeilijk sprekend, want dat wás dan zo): "Och keind....dat trekt wel weer recht". En dat gebeurde ook. En ze werd er 86 bij.
Wij mogen niet te gering denken over de krachten tot genezing die in ons eigen organisme huizen. En de 'levensgeest' die alle processen reguleert en waarvan deze 'zelfgenezingmogelijkheden' deel uitmaken, gedijt vooral in een klimaat, waarin je vrede met God hebt door het offer van Golgotha. Heb je geen vrede met God, dan staat ook je levensgeest onder druk en kan de 'mogelijkheden tot genezing' ook minder laten ingrijpen bij calamiteiten.
Doe nu zó: je kent de tekst: (Filippenzen 4 v 6): "Weest in geen ding bezorgd, maar laten bij alles uw wensen door gebed en smeking met dankzegging bekend worden bij God".
Spreek dit nu eens zélf met God door. En wanneer je - naar je lichaam luisterende- bespeurt, dat hier toch echt professionele hulp bij moet komen, schakel die dan zonder aarzelen in.
Maar ook wíj blijven in contact, neem ik aan. Want ik ben echt benieuwd naar de ontwikkeling.
ik ben dat toch niet met je eens. Er is wél een 'heilige' drieëenheid, zoals er ook op onuitsprekelijk hoger niveau een 'HEILIGE DRIEëENHEID IS: - God de Vader - God de Zoon - God de Heilige geest.
Is het geen boeiende gedachte, dat hij, die de mens schiep, te werk is gegaan volgens het eeuwige patroon, dat aan de 'Heilige Drieëenheid', ..... onpeilbaar mysterie van de Schepper voor ons, uiteindelijk : schepselen ....ten grondslag was gelegd in de oneindige eeuwigheid ...... dat hij dat zelfde patroon volgde bij de schepping van de mens.
In Spreuken 21 v 1 staat: " De gedachten van de koning zijn als waterstromen in de macht van de HEER, hij leidt ze waarheen hij maar wil"
Ik bepaal mij nu bij dat woord: 'gedachten'. (Deze hele tekst heb ik in ander verband elders gebruikt) De NBV heeft voor het wat fletse 'gedachten' :'het hart' en de 'Kanttekeningen' vermelden hierbij: - het binnenste van de mens, waardoor zijn daden beheerst en beslist worden - heel de mens naar zijn innerlijk bestaan , zijn innerlijk zíjn en wíllen. - het levenscentrum van de mens, centrum voor heel het leven, de zetel van de levenskracht, het centrum van het leven van de geest - zetel van aandoeningen en innerlijke bewegingen en drijfveren - centrum van het gedachten- en wilsleven - centrum van plannensmeding en opwelling van neigingen - centrale die heel het leven bestuurt en beheerst. Dat is me nogal wat. Daarom zegt 1 Thess.5 v 23 ook zo duidelijk: " ....mogen heel uw geest (hart), ziel en lichaam zuiver bewaard zijn bij de komst van onze Heer Jezus Christus".
Wat een verschil hè: - de poytheïstische godsdiensten met hun scheiding tussen die drie bestandelen van de menselijke persoonlijkheid, waardoor vreselijke dwalingen, zoals zielsverhuizingen mogelijk worden - de moderne, armelijke psychologie, die alleen maar van ziel en lichaam wil weten - nee. dan dit rijke. Een 'drievuldigheid', die 'in zijn totaliteit' bestemd is om vernieuwd en volmaakt te worden.
Sofie...je zegt dikwijls zulke wijze dingen. laat je dat rijke van 'geest, ziel en lichaam ' niet ontwringen. Je mag echt nooit en nooit de meerderheid in het kwaad volgen, (Exodus 23 v 2) en de rijkdommen van God verarmen.
Nu zul je zeggen: "Maar het lichaam gaat toch te niet".
Echter: 1 Corinthe 15 v 35 en 36 zegt: ............. Nu zou iemand kunnen vragen: "Maar...hoe worden de doden opgewekt ? Hoe zou hun lichaam eruit moeten zien". Dwaas die u bent ! Als u iets zaait, moet dat eerst sterven, voordat het tot leven kan komen. En....wát u zaait heeft nog niet de vorm die het later krijgt, het is nog maar een naakte korrel, een graankorrel misschien of iets anders. God geeft daaraan de vorm, die hij heeft vastgesteld, en hij geeft elke zaadkorrel zijn eigen vorm. ......... verder met 43: ........... zo zal het ook zijn wanneer de doden opstaan . Wat in vergankelijjke vorm wordt gezaaid, wordt in onvergankelijke vorm opgewekt. Er wordt een aards lichaam gezaaid , maar een geestelijk lichaam opgewekt. .......(einde citaat)
Dus: mensen die de Heer Jezus en de Heer God gediend hebben en alle ammunitie gebruikt hebben die God de Heilige Geest hun kon geven, gaan het graf in met een lichaam, dat soms al in tien jaar volledig is verpulverd.
Maar dan moet je zien, wat voor lichaam ze van God terugkrijgen. Ze hebben veel 'bouwstoffen' naar boven geschoten tijdens hun aardse leven en dat gebruikt God om een echt, onvergankelijk lichaam te maken naar het voorbeeld van Jezus na zijn opstanding.
Je zou nog kunnen vragen: "Maar de mensen dan, die de Heer Jezus en de Heer God niet hebben willen dienen en die voor de onderwijzende stem van de Heilige Geest willens en wetens doof bleven".
Daar zegt de profeet Daniël wat nare dingen over in 12 v 2. Maar laten we dat nu maar niet vermelden. Dat voert allemaal wat ver.
Sofie...ik waardeer je zo...ik gun jou van harte het beste. Ik hoop, je te hebben kunnen dienen.
O ja....je zou nog kunnen zeggen: "Wat zégt de apostel dat nu hard: "Dwaas die je bent". Maar Paulus leert altijd, dat de mens geestelijk inzicht moet verwerven en niet vanuit zijn natuurlijk denken moet redeneren. In Romeinen 1 v 22 staat ook: "Bewerende wijs te zijn, zijn zulke mensen dwaas geworden". Dus probeer Paulus ook hierin te begrijpen.
De laatste tijd heb ik vooral de strijd ervaren van het geloof en weet echt niet hoe ik hier goed mee om kan gaan. Oké, bidden tot God, praten met Hem.. maar toch.. Als dit geloven is, als dit nou alles is, dan kan ik het zo niet langer volhouden.. Jullie hebben vast wel eens dit meegemaakt.. Hoe hebben jullie dit ervaren?
Dag GeeruQu,
Zou het volgende een tip kunnen zijn. ...ik heb toch zoveel baat gehad bij de doop in de Heilige Geest. Het begon er al mee, dat ik op een keer de bijbel weer eens ging lezen met een echt toegenegen hart en een positieve benadering.
Dat leidde tot meer begrip voor Gods sfeer en Gods koninkrijk. Het was net of ik daarin min of meer ingeboren werd. 1 Petrus 1 v 23 zegt ook: "Heb elkaar onvoorwaardelijk lief, met een zuiver hart....als mensen die opnieuw zijn geboren, niet uit vergankelijk maar uit onvergankelijk zaad, door Gods levende en altijd blijvende woord".
Later maakte ik kennis met de doop in de Heilige Geest, zoals bijvoorbeeld beschreven in Hand 8, 10 en 19.
Dat gebeurde al in 1960. En dat heeft er toe geleid, dat ik als - nu al -oude man toch overeind ben gebleven en mijn enthousiasme voor God en Jezus heb behouden.
Je zou kunnen zeggen: "Nu ja...zo denderend is dat allemaal niet".
Maar het leven is ook onvoorstelbaar slijtend. En het is goed om gebruik te maken van elke versterking, die God aanbiedt. De strijd tegen de duivel, met al zijn listen en lagen vanuit zijn sterke positie in de onzienlijke wereld, is geen kleinigheid. (Ef 6 v 12). En de geestelijke wapenrusting is heel erg nodig. Hij ligt voor jou klaar, Geert. Trek hem aan.
Hij raakte mijn lippen aan met een vurige kool van het altaar
Dag allemaal,
Nu ik toch bezig ben, nóg een overdenking. Zoemerke vroeg laatst: "Waar blijf je toch Ger".
Nou ja, ik heb het overal zo druk. maar nu krijgt Zoemerke dan toch 'zijnen goesting'.
Gaat-ie;
Jesaja 6 , het aangehaalde gedeelte is mij te lang. om helemaal weer te geven. Jesaja ziet de Heer op zijn troon. De Heer is omringd door serafs, engelen, hemelwezens, alleen hier genoemd. Jesaja wordt , in tegenwoordigheid van zoveel heiligheid, zich bewust van zijn zondigheid en schreeuwt het uit van schrik, datr hij zal moeten sterven: "WEE MIJ".(5). Maar dan komt de tekst, die ik speciaal wil noemen, in aansluiting op Jesaja's angstkreet. Vers 6: "Toen nam een van de serafs met een tang een gloeiende kool van het altaar en vloog daarmee op mij af. 7: Hij raakte mijn mond ermee aan en zei: - 'Nu zijn je lippen gereinigd - Je schuld is geweken - je zonden zijn tenietgedaan' " .
Direct kwam de vraag bij mij op: "Maar alleen het offer van de Heer Jezus kan toch deze heerlijke dingen bewerken ?"
Maar in Hebreeën staat;( 10 v 5 ): .............. Daarom zegt Christus bij zijn komst in de wereld: "Offers en gaven hebt u niet verlangd, maar u hebt mij een lichaam gegeven; brand- en reinigingsoffers behaagden u niet. Toen heb ik gezegd: 'Hier ben ik'. Want dit staat in de boekrol over mij geschreven: 'Ik ben gekomen , God, om uw wil te doen'". .................. En opeens ging mij een licht op. Het offer van Christus, waarvan Hebreeën , een van de psalmen van David citerende , spreekt , is lang, lang voordien, al in 'Gods eeuwige raad' , in eeuwigheid , besloten. Deze gang van zaken lag van eeuwigheid vast.
Daarom brandt de bereidheid van 'de Zoon van God', de tweede Persoon van de Heilige Drieëenheid, van eeuwigheid, totdat die vlam, dat offer, dat 'altaar' hier op aarde bekend werd als 'Onze Heer Jezus Christus'.
En dat altaar, die 'kool van dat altaar' deed voor Jesaja al die heerlijke dingen, hierboven genoemd. Dat reinigen van zijn lippen stelde Jesaja in staat om al die heerlijke profetieën over de komende Heilbrenger uit te spreken met Hoofdstuk 53 als 'eerste onder zijns gelijken'.
En..... nog even teugkomende op mijn vorige artikel: die van eeuwigheid gegeven bereidverklaring brengt ook erbarmen aan al die miljarden onbekende 'Jazeggers', die ooit geleefd hebben, leven of zullen leven
Je schrijft daar, dat mijn postings wel een beetje op een stokpaardje gaan lijken. Begrijp ik volledig. Hier op 'Refonet' komt een bepaald aspect wat veel naar voren.
Maar op een ander net heb ik een vraag-en antwoordrubriek voor leeftijd 15-25. En daar kan ik voluit gaan op allerlei gebied, nu al 3000 vragen lang. Ik doe uit die vragen een piep-kleine willekeurige greep: ........................ - wat is volgens jullie 'het geweten' - Wat doe je met Romeinen 12, waar gevraagd wordt om je leven als een God welgevaliig offer te leven - zijn de 'tien geboden' vandaag de dag nog altijd actueel - hebben wij als Christen altijd het idee een oprecht en gehoorzaam leven te leiden net als Zacharia en Elizabeth - het is nog steeds heel 'taai' thuis met mijn 'reiki'-moeder - kan je 'geloven' op je eentje doen of in gemeenschap met anderen - het gaat beter met mij, maar nu ben ik weer bangj dat ik alles wat ik heb aan zegeningen, ook weer kan verliezen - was dat tussen Adam en Eva met die zoons Kaïn en Abel....was dat eigenlijk incest - En Noach na de zondvloed. Was er bij latere huwelijken, toen er nog zo weinig keuze was, ook sprake van incest. - Ik word compleet gek van al die rottige tegenslagen en-slagjes - In Johannes 17 v 9 verwacht Jezus zo veé van ons: -- dat we zijn glorie weerspiegelen -- dat wij hem op aarde wáardig vertegenwoordigen -- dat wij net dezelfde vreugde in onze harten hebben als hij in het zijne -- dat wij onder de ' speciale' ongemakken, die wij als Christen te verduren hebben, vertrouwend blijven zeggen: " 't hoort er allemaal bij". -- dat wij zijn boodschap verspreiden -- ....en meer van dat soort dingen. Voldoen wij daaraan. Hoe kan dat beter. - Ik houd van God, maar hij is zo stíl. En de Heilige geest doet ook maar niks. - hebben de R.K. tradities geen recht van bestaan naast de bijbel. - O Ger...het gaat nu allemaal weer zo leuk!!! (zie de eerste vraag op deze bladzijde). - Ger....!!! ik heb ' kennis' !! (bedoeld wordt: 'verkering' ) - wat doe je nu toch met een warhoiofd op je site, zoals wij dat hebben. Steeds maar ' ín de liefde blijven ?' Maar hoe moet dat nu in de practijk - hadden Adam en Eva een navel - wat te denken van alternatieve geneeswijzen - waarom schrijven mensen 'brieven aan God' - kan de bijbel zichzelf bewijzen - Nu hebben we dan een leuke praiseband. en nu zit die praiseband weer vól met onzekere tieners. - hebben jullie ook stille tijd; hoe ziet die er uit; wnneer heb je die. - wat is het grootste christelijke feest. - Blijf je een kind van God, als je hem, na aanvankelijke bekering, alsnog de rug toedraait. - Is 'Narnia' goed of fout - Is Jezus wel of geen God - Wat moet ik zeggen tegen Jehovahs, die de Drie-eenheid ontkennen ................ Dáar dus geen stokpaardjes. Ik berijd die ook niet.
Dan schrijf je over vreugde. Maar de bijbel staat vól vreugde. 1 Petrus 1 v 8 schrijft: "U hebt hem (Jezus) lief zonder hem ooit gezien te hebben; en zonder hem te zien gelooft u in hem en ervaart u een onbeschrijflijke, hemelse vreugde, omdat u het einddoel van uw geloof bereikt hebt: uw redding".
En Habakuk kan er ook wat van: " Al zal de vijgeboom niet bloeien, al zal de wijnstok niets voortbrengen, al zal de oogst van de olijfdboom tegenvallen, al zal er geen koren op de akkers staan, al zal er geen schaap meer in de kooien zijn en geen rund meer binnen de omheining- TOCH ZAL IK JUICHEN VOOR DE HEER, JUBELEN VOOR DE GOD, DIE MIJ REDT".
En voor mijzelf geef ik maar als persoonlijke toepassing: "-Al heb ik ook na 62 jaar huwelijk mijn vrouw onlangs in een verpleeginrichting moeten onderbrengen - al zit ik met betrekking tot dit gebeuren op het ogenblik in een moeilijk web van bureaucratie- toch zal ik juichen voor de Heer jubelen voor de God, die mij redt".
Het geloof in Jezus behoort uit te monden in een eeuwige jubel, die hier op aarde al begint, onafhankelijk van aardse omstandigheden.
Laten alle 'treurenden van Sion' troost putten uit dit woord van Jesaja 57 v 18: " Ik (God) zal de treurenden genezen...leiden...barmhartigheid bewijzen...troostrijke woorden bieden".
Helemaal in het begin van deze thread had 'Video- Fred' zo'n aardige opmerking. Die sneeuwde onder, zo dikwijls het lot van 'aardige opmerkingen': Deze vraag: "Kunnen ook mensen zalig worden, die nooit van Jezus gehoord hebben".
Ik zou Fred willen wijzen op Romeinen 2 v 14 t.m. 16: "Wanneer namelijk heidenen, die de wet niet hebben, de wet van nature naleven, dan zijn ze zichzelf tot wet, ook al hebben ze hem niet. Ze bewijzen door hun daden dat wat de wet eist in hun hart geschreven staat en hun geweten bevestigt dit omdat ze zichzelf met hun gedachten beschuldigen of vrijpleiten. Dit alles zal blijken op de dag waarop volgens het evangelie dat ik verkondig , God door Christus Jezus oordeelt over wat er in de mens verborgen is"; (die dag is in Matth 25 nader omschreven).
Vóor ik met de uitleg begin, even een onduidelijkheidje wegnemen. Er wordt gesproken over : "Die de wet niet hebben". Paulus richtte zich in eerste aanleg mede tot Joden, die het idee hadden, dat mensen die de wet (van Mozes) niet hadden, eigenlijk 'buiiten elk eeuwig heil stonden'. Dat waren dus : de niet-Joden. Naar onze tijd overgebracht, zou dat kunnen gelezen worden als : "mensen, die God en Jezus niet kennen'. Zo maken wij het wat meer 'up to date'.
En nu de uitleg: Aannemelijk is, dat over de hele wereld verspreid overal mensen leven, die 'Jazeggers' tegen God zijn, evenals er over de hele wereld verspreid mensen geleefd hebben, leven en zullen leven, die "Nee" tegen God zouden willen zeggen.
En allerlei andere godsdiensten dan het Christendom, die zich alle over een deel van de wereld verspreid hebben, zoals Islam, Boeddhisme, Confucianisme, Hindoeïsme, omsloten als een olievlek daar wonende potentiële 'Ja zeggers', die daarna nooit de gelegenheid kregen om te horen over God en Jezus. Wat voor kans had bijvoorbeeld een eenvoudige vrouw in de hooglanden van wat nu Toerkmenistan heet, een vrouw die leefde in de vijfde eeuw voor Christus, om ooit met het 'echte heil' in aanraking te komen. Maar als 'innerlijke Ja-zegger' onderscheidde zij zich toch van 'de grote hoop'. Zij kon, uit kracht van haar geweten, de meerderheid in het kwade niet volgen, (Exodus 23 v 2). En dat bracht haar onherroepelijk in moeilijkheden. Wanneer een mensenoffer gebracht werd, dan werd er over gepraat, dat zij gezegd had: "Van binnen vóel ik als het ware dat wij verkeerd bezig zijn. Ik wil hiermee niets te maken hebben". En dat bleef niet zonder gevolgen.
Maar deze tekst uit Romeinen biedt hoop voor haar. Zeker is zij hiervoor zelf een keer geofferd, maar Matth 25 zegt, dat zij in het eindoordeel blij-verbaasd aan Jezus vraagt: "Wanneer heb ik u trachten te beschermen". En zijn antwoord zal zijn: "Zover je dat aan de minste van mijn broeders hebt gedaan, heb je dat aan mij gedaan, ( 39 en 40).
Zulke 'ja-zeggers'kunnen onder elke godsdienst hebben verkeerd en ze hebben altijd getracht van hun omstandigheden 'het beste' te maken, in overeenstemming met hun geweten, dat nog diverse beslissende glimpen bevatte, afkomstig uit het paradijs.
Als zo'n 'ja-zegger'beschouw ik bijvoorbeeld koningin Wasti uit het boek Ester. Toen koning Ahasveros haar op zijn dronkenmansfeestje wilde laten bekijken in haar schoonheid, weigerde zij. Ik neem aan, dat haar geweten haar verbood, om 'lustobject' te zijn voor vele door drank vertroebelde mannenogen.
Wat hier nu van zij: ik ga nu even verder de zaak wat minder ruim stellen dan Video-Fred. Hij zegt: "Alle mensen van goeden wille worden wel zalig". En hier zeg ik: "Ho ho Fred, komkom, nounou, nee, dit gaat te ver".
Een 'mens van goeden wille' zal bewijzen, dat hij een ´jazegger´is, door.... zodra hij werkelijk kennis krijgt van de Heer Jezus als degenen, die de zonde der wereld wegneemt, zich juichend aan Hem te geven als discipel. Er zullen ook ´mensen van goeden wille´zijn, die zeggen: "Nou neu...ik zoek toch nog wat verder". Dat zijn dan geen ´jazeggers´.
...Leven in de verdoemenis....nou, nou; wat een zware term
Maar Boekenlezer nou toch,
Hoe kun je nu zulke droevige dingen zeggen. Ik ben 85 en heb door mijn leeftijd heel wat meegemaakt. maar mijn leven is vol vreugde .
Ik weet mij gered door het bloed van Jezus, ik weet mij gerechtvaardigd door het offer van Golgotha
Maar door de genade van God heb ik lust en kracht en toegenegenheid gekregen om de bijbel te lezen met een toegewijd hart. En toen werd 1 Petrus 1 v 23 aan mij bewaarheid:. Ik werd door de genade van God...` "...een van die mensen, die opnieuw geboren zijn, niet uit vergankelijk, maar uit onvergankelijk zaad, door Gods levende en altijd blijvende woord".
En toen ik als een geestelijke zuigeling was ingeboren in de sfeer van God, in zijn 'koninkrijk', waren er ook mensen, die mij wezen op de doop ín en de vervulling mét Gods geest.
En mij werden de handen opgelegd, net als aan die mensen in Efeze, (Hand 19) en ik ging steeds meer ontdekken. Eerst het bidden in tongen, om mijzelf op te bouwen, daarna de profetie om de gemeente te stichten, daarna de zeven verdere bekende gaven uit 1 Corinthe 12, daarna nog vele andere gaven, tenslotte of gelijktijdig de vrucht van de Geest uit Galaten 5 v 22, - liefde, blijdschap, vrede, - vriendelijkheid, geduld - goedheid , trouw, - mildheid, zelfbeheersing.
Niet dat ik dat alles nu onder de knie heb, maar ik kan maar doorleren en doorleren en telkens zie ik nieuwe, feestelijke dingen.
Zou dat niet een wat leukere weg zijn, dan die, waarop je nu gaat.
Neem de bijbel nu eens serieus door hem lief te hebben
Dag allemaal,
Het motto waarmede deze thread gestart werd, was : "Hoe serieus neem jij de bijbel".
Mijn antwoord is, dat ik de bijbel volkomen serieus neem. dat weten de oudgedienden onder jullie wel. In januari 2005 vocht ik als 82 jarige nog op de barricaden op deze website. Nu- 85 jaar geworden- heb ik de bijbel nog even lief. maar ik lees hem nóg meer in het licht van de ´vervulling met de Heilige Geest´.
Op een van de sites, waar ik mag dienen, was een vraag, hoe men nu toch moest handelen, wanneer het innerlijk geplaagd werd door haat, wrok enz over een in het verleden ondergaan onrecht, terwijl men toch vol van Gods Geest denkt te zijn.
In het kader van mijn anwoord had ik al vele dingen gezegd, die ter zake dienstig kunnen zijn, zoals: - alle kamers van je hart openzetten voor de Heilige Geest - in je gebed niets achterhouden. Voluit en onbevangen spreken met God. En toen opeens ging een tekst uit 'Hooglied'door mij heen. 4 v 18: "Ontwaak , noordenwind ! Kom , zuidenwind ! Waai door mijn hof laat zijn balsem geuren".
Mijn eerste gedachte was: "Nee, dit kán niet; deze passage gaat over een gezond, blij sexueel verlangen", Maar toen werd het mij duidelijk, dat de Heilige geest soms ook zo in ons leven wil werken: - streng, hard, corrigerend, maar toch uiteindelijk lieflijk - ....en daarna weer genezend als een zoele wind uit het zuiden. En ik heb deze tekst geplaatst.
Wat wil ik nu hiermee zeggen: neem de bijbel serieus. maar lees hem bij het licht van God de Heilige geest,die je dag aan dag wil onderwijzen en verder brengen in de kennis van onze Heer Jezus Christus.
Dan wordt bijbellezren echt een feest. Een feest wordt het niet, wanneer je met opeengeklemde kaken van inspanning zit te denken: "Ik moet hem seroieus nemen". De bijbel verdient het om ' liefgehad te worden'.
Ik geloof wel dat Jezus Heer is, maar niet dat hij precies hetzelfde als God is. Het =-teken wordt hier onjuist gebruikt!
Verder vind ik het prima als anderen in een drie-enige God geloven, maar accepteer dan ook dat ik dat niet geloof, terwijl ik mij wel op de bijbel baseer. Het valt niet expliciet uit de bijbel te halen dat God een drie-eenheid is, ik heb er goed naar gezocht, maar kon het niet vinden (misschien op die ene dubieuze tekst na). Dan is het toch niet raar als ik liever niet op die manier over God praat? Bij zulke moeilijke dingen houd ik mij liever aan de woorden van de bijbel. De Here Jezus en God de Vader liggen heel dicht bij elkaar, maar er wordt duidelijk onderscheid tussen gemaakt. Voor mijn persoonlijke geloof heeft het ook niets veranderd toen ik de drie-eenheidsleer niet meer besloot aan te hangen. Dus ik begrijp niet dat er zo'n ophef over wordt gemaakt.
De bijbel zegt dat ooit elke knie zal buigen en elke tong zal belijden dat Jezus Heer is, tot eer van God, de Vader. Maar als ik deze tekst echt geloof, dan word ik hier op refoweb vaak tot ketter uitgemaakt. Ik ben er inmiddels wel aan gewend, maar soms maakt het me nog erg verdrietig. Dus laten we samen de bijbel grondig bestuderen... en elkaar accepteren in verschillende interpretaties.
Dag Lalage,
Mag ik nog even op jou terugkomen.
Je postte dit, vlak na mijn wat strenge posting, die overigens niet voor jou expliciet bedoeld was, maar zeer algemeen gesteld.
En uit wat ik hierboven quote, maak ik op, dat jij een beetje terneergeslagen bent.
Kop op, Lalage, wij twijfelen er geen van allen aan, dat jij de Heer Jezus liefhebt. En dat is toch maar het voornaamste.
En wat de Drieëenheid betreft: bekijk eens de volgende vergelijking: Wanneer je een vis op je bord hebt, geniet je van de vis en legt de graatjes gewoon opzij.
En zo is het - tot op zekere hoogte, want elke vergelijking gaat mank- ook met het geloof in Jezus.
Jij geniet van al zijn warmte en liefde en hulp , zoals iemand van een smakelijke vis zou kunnen genieten. En zie de "Drieëenheid' nu eens als een graat. Laat je er niet door ophouden om steeds meer van de Heer Jezus te weten te komen. De Heilige geest s daarbij een goede raadgever. Hij vertelt je steeds maar meer over onze Heer Jezus Christus.
En ' de graat' van de Drieëenheid'. In een later stadium merk je misschien opeens, dat die graat een smakelijke vismoot is geworden.
De situatie, dat God er alleen was en niemend, niemand meer, heeft zich voorgedaan.
Jesaja 43 v 6 en 7 geeft een aanwijzing in die richting. Daar staat: "Breng mijn zonen terug van verre, mijn dochters van de einden der aarde, allen over wie mijn naam is uitgeroepen, en die ik omwille van mijn majesteit geschapen heb, gemaakt en gevormd".
Poging tot verklaring:
God is de totaal van ons verschillende. Hij zegt over zichzelf: (Jesaja 55v 8 en 9) " Mijn plannen zijn niet jullie plannen en jullie wegen zijn niet mijn wegen- spreekt de HEER. Want zo hoog als als de hemel is boven de aarde, zover gaan mijn wegen jullie wegen te boven, en mijn plannen jullie plannen".
Hoewel God niet te omvamen is, heeft hij in de bijbel wel heel veel over zichzelf verteld. En uit al die gegevens rijst toch een beeld op:
Inderdaad is er een eeuwigheid geweest, waarin God de enige was, die alles vulde. Voortdurend deed God de Vader liefde uitgaan naar God de Zoon en God de Heilige geest bracht die liefde over en bracht de liefdegroet van de Zoon terug.
En toen 'nam God redenen uit zichzelf' , in zijn ' eeuwige raad´om twee soorten wezens te scheppen, mensen en engelen, die zijn liefde als een gigantisch klankbord zouden ontvangen en weer terugkaatsen, zodat de vreugde van die onderlinge liefde miljardvoudig zou worden herhaald.
Dit besluit van God hield dan wel weer in, dat liefde zich moet bewijzen via een proef, want wat heb je aan eer- en majesteitverhogers, die hun liefde niet als écht in een proef hebben kunnen bewijzen.
Maar de jubelende mogelijkheid om `Ja` te kunnen zeggen, leidde er toe, dat er een mogelijkheid moest zijn om `Nee`te zeggen.
En bij de eerstgeschapen wezens, de engelen, bleek, wie er 'van het goede hout gesneden was' . Die proef luidde: " Kunnen jullie er genoegen mee nemen, om voortaan niet meer de eerste viool te spelen als mijn schepsels, maar de tweede. Ik ga een wezen scheppen, dat mijn ' zoon' zal kunnen worden, terwijl jullie positie steeds die van ' dienaar' zal zijn.
Een hoge engel, de ' Perfecte' wilde dat niet opbrengen en schreeuwde zijn "Nee" aan God toe, (Ezechiël 2. Hij werd uit de hemel gebannen en werd satan. Een aantal engelen rebelleerde met hem en werd demon.
Andere aartsengelen, Michael en Gabriël , hielden stand en met hen een aantal engelen.
Satan kreeg van God een nieuwe taak. "Toets alle mensen in alle tijden en plaatsen af, of ze 'neezeggers' of 'jazeggers' zijn". Dat is nu zijn werk. Met zijn verzoekingen beproeft hij ieder mens, ' vroeger, vandaag en morgen' .
Door het vele zondigen waren echter ook de potentiële 'jazeggers' van God verwijderd geraakt.
God de Zoon kwam toen zelf naar de aarde en boette de zonden van alle mensen van alle tijden en van alle plaatsen.... ook de zonden van de kleinkinderen van onze kleinkinderen .....uit in een ontzaglijke strijd, (uiteraard gold dat 'uitboeten' alleen voor die mensen, die dat offer wilden aanvaarden). En toen konden de ' ja-zeggers' hem accepteren als hun zaligmaker en kon God juichen: (Jesaja 43 v 5 - 7): " Wees niet bang, want ik ben bij je, ik haal je nakomelingen uit het oosten terug, uit het westen breng ik jullie bijeen. Tegen het noorden zeg ik:Geef hier ! Het zuiden gebied ik: laat los! ....enz enz...zie hierboven.
En de 'nee-zeggers' ?: ze krijgen niog vele kansen om "Ja" te zeggen tegen Jezus.... zoals God de Zoon zich hier op aarde openbaarde ....en tegen God de Heilige Geest..... zoals die zich met grote kracht na het woord "Het is volbracht", (Johannes 19 v 30) ging manifesteren. Maar die kansen gaan niet altijd maar door; éen keer komt de laatste kans en dat kan bij wijze van spreken vandaag nog zijn.
Wel; dat moet het dan maar zijn voor vandaag.
Maar bedenk, dat al die plannen er al waren, volkomen voltooid, toen God nog helemaal alleen was.
Sedert oktober 2001 ben ik nu bij allerlei forums betrokken en ik heb in die tijd natuurlijk vele malen de Drieëenheid zien passeren in eindeloze discussies, die zich soms 40 bladzijden voortsleepten. En dan waren er soms weer voorschriften, dat 40 bladzijden het maximum was en dan werd er ogenblikkelijk een vervolgforum gelanceerd.
Al de teksten, die jullie genoemd hebben, passeerden daar al de revue.
Maar mag ik het eens van een andere kant benaderen ? : Jesaja 55 v 8 schrijft: " ' Mijn plannen zijn niet jullie plannen, en jullie wegen zijn niet miijn wegen' - spreekt de HEER. ' want zo hoog als de hemel is boven de aarde, zover gaan mijn wegen jullie wegen te boven, en mijn plannen jullie plannen " .
Over wie hébben wij het eigenlijk : over Hem:
- die alle levens van alle mensen, die geleefd hebben, leven en zullen leven.... (tot aan het eind van het duizendjarig rijk het getal eindelijk vól is) ( om het wat concreter te maken: ook de levens van de kleinkinderen van jullie kleinkindereen zijn bij God van eeuwigheid bekend) .....volledig kent van geboorte tot sterven....en dat van eeuwigheid. Immers: Jeremia zegt: "De Heer richtte zich tot mij: ' Voordat ik je vormde in de moederschoot, had ik je al uitgekozen' " en ook psalm 139 spreekt duidelijke taal.
- die alle atomen van het heelal en alle niet-te-benoemen bestanddelen van de onzienlijke wereld van seconde tot seconde onderhoudt.... immers Paulus zegt in Handelingen 17 v 25: "...God schenkt aan iedereen leven en adem en al het andere" en Hebr. schrijft in 1 v 3 over Jezus: " In hem schittert Gods luister, hij is zijn evenbeeld, hij schraagt de schepping met zijn machtig woord".
Kunnen wij ook maar iets over God zeggen, voor zover hij zich niet overduidelijk aan ons geopenbaard heeft in de bijbel en in de schepping, (Hand 1 v 20).
En al die kristalheldere plekken in de bijbel, waar hij zich geopenbaard heeft als in drie verschijningsvormen optredend.....die WOORDEN kunnen wij nu wel onder allerlei woordjes begraven....maar wie zijn wij nu eigenlijk tegenover zijn eeuwige raad.
Elkaar laten wij vaak in onze waarde; wij zeggen: " Ja...als je dat zó ziet....dan willen wij daar niet in treden".
Zouden wij dan tegen de eeuwige raad van God ingaan ??
Maar ik zie iets heel anders. Bij een onderzoek van die x maal 40 pagina's , waar ik zoëven over sprak, trof mij telkens, tussen alle goedbedoelde postings in, dat er ergens een bepaalde lijn was in sommige bijdragen; Onze Heer Jezus Christus mocht niet gelijk God en mens zijn, hij moest echt alleen maar mens zijn.
En nu zeg ik even iets, dat misschien een beetje moeilijk overkomt: achter die hele discussie zit diep verstopt óok het gestook van de duivel, die Jezus zo klein mogelijk wil maken, tot hij tenslotte helemaal verdwijnt. Dit is een van de manieren, waarop de komst van de antichrist wordt voorbereid, waarop Johannes al doelt , wanneer huij schrijft in zijn eerste brief, 2 v 18: " ...Nu al treden er veel antichristen op, en daardoor weten wij, dat dit het laatste uur is".
De antichirist, die komende is, stelt er zich niet tevreden mee, dat hij tegen onze Heer Jezus Christus is,...nee hij wil in diens plaats treden, hij wil zich zélf zetten in de tempel van mensenharten.( 2 Thess 2 v 4)
Nog eens: laat niemand zeggen: "Hoor je dat...hóor je dat...Ger zegt dat ik een antichrist ben". Ik wijs alleen maar een tendens aan, die ergens in deze discussie ' een vinger in de pap wil krijgen', werkzaam wil zijn.
Ik heb in voorkomende discussies wel eens ' de knuppel in het hoenderhok geworpen', door te stellen: "Jullie concentreren je zo op de figuur van Jezus. maar begin nu ook eens aan de Heilige Geest te morrelen. De bijbel zegt, dat hij God is, Alwetend, Almachtig, dat je tot hem kunt bidden, dat hij bindende raad geeft...om maar wat te noemen van de honderden teksten, die over God de Heilige Geest gaan.
Dan kreeg ik dikwijls antwoorden zoals: "Ja hoor eens....wij hebben nu nét uitgelegd, dat Jezus geen God kan zijn...." veel hoor je spreken, niet over 'onze Heer Jezus Christus', maar kortweg over 'Jezus'. "....en nu kom jij weer met iets nieuws: wat jij noemt , is veel te 'secundair'...de Heilige Geest...zo'n wazig begrip. nee: Jezus; daar heb je 'houvast' aan".
Dus...laat de Drieëenheid in zijn waarde; gun God nu eens om God te zijn en zijn eigen plan te trekken. En zie daarnaast de felle geïnteresseerdheid in deze discussie van de duivel, onze wezenlijke vijand, Efeze 6 v 12,
Wat was dat fijn, wat Sophie schreef. Wat kan ik mij in grote lijnen daarachter plaatsen. Het is zo goed , wanneer het ene 'kind van God' een levensteken krijgt van het andere 'kind van God'.
Ik wilde alleen even iets zeggen over die vreemde tekst: "De aarde nu was woest en ledig en duisternis lag op de vloed".
Wie kan de aarde zo woest en ledig gemaakt hebben. Dat kan God niet geweest zijn. Van hem staat geschreven in Jesaja 45 v 18: " Want zo zegt de HEER, die de hemelen geschapen heeft- Hij is God- die de aarde geformeerd en haar gemaakt heeft, Hij heeft haar gegrondvest , niet tot een baaierd heeft Hij haar grschapen, maar ter bewoning heeft hij haar geformeerd".
God heeft dus die verwoesting niet tewweeggebracht.
Dat heeft de duivel gedaan, over wiens val uitvoerig wordt gesproken in Ezechiël 28.
Hij was het, die op aarde een zo grote beving deed ontstaan, dat mogelijk alle water in contact kwam met de gloeiende kern, wat een enorme explosie tot gevolg had, die resulteerde in een enorme dikke wiolk gruis, stenen, rotsblokken, die rondwentelde en het zicht op de zon, ( die er al was), totaal wegnam. En eenvoudig gebruik makende van de zwaartekracht, heeft God gaande weg het licht laten doorbreken, sterker worden enz,.
En pas daarna is op de derde dag het eigenlijke scheppingswerk begonnen. En hoeveel tijd voor dat slinken van de dikke, dikke band rond de aarde nodig was....dat weet God alleen.
Maar lui....ik zei dat nu wel dat ik Sophie zo aardig vond...Maar jullie weten wel: ik houd van jullie allemaal. En ...als er een dikke wolk van duisternis rond jullie leven ligt dan kan het nog net zo gaan als toen. Er kan licht komen....steeds meer licht..
Hierbij eerst een antwoord, door mij elders gegeven. Na de vermelding van dit antwoord, maak ik deze posting verder meer toegesneden op de híer gestelde vraag
Eerst dus die aanhaling. Je vroeg op Islamieten in de hemel konden komen.
Ik wil mijn antwoord beginnen met Romeinen 2 v 14: "Wanneer namelijk heidenen, die de wet NIET hebben, de wet van nature naleven, dan zijn zij zichzelf tot wet, ook al hébben ze hem NIET. Ze bewijzen door hun daden dat wat de wet eist in hun hart geschreven staat; en hun geweten bevestigt dit, omdat ze zichzelf met hun gedachten beschuldigen of vrijpleiten. Dit alles zal blijken op de dag waarop, volgens het evangelie dat íÂk (Paulus) verkondig, God door Jezus Christus oordeelt over wat in de mens verborgen is".
God, die toch ook wel zozeer te vrezen is, dat het schrikkelijk is om in zijn handen te vallen,(Hebr 10 v 31), is aan de andere kant zo positief staande tegenover de mensheid, dat wij dat zouden kunnen omschrijven als 'zeer royaal'.
Toen satan viel; en de eerste opstandeling werd, toen hij zijn "Nee" tegen God uitschreeuwde, (Ezechií«l 28 v 15), was er daarmee sprake van de eerste 'neezegger' Vele engelen volgden hem en werden tot 'neezeggende' demonen. Vele andere engelen- bijvoorbeeld Michael en Gabriël-bleven in die vreselijke proef trouw aan God en bleken 'jazeggers' jegens hem te zijn.
Bij de mensen heeft dat verschijnsel zich voortgezet. Ook daar zijn 'neezeggers' en 'jazeggers'.
Die 'jazeggers' zijn er in alle eeuwen en over de hele wereld geweest. Zij onderscheidden zich doordat zij 'uit de toon vielen'.
Ik stel je iemand voor, die de rijke wet, wasrop de Joden in de tijd van Paulus zo prat gingen, de wet op de Sinaí gegeven,(een 'hot item' destijds)....die deze wet níet had.
Stel je een eenvoudige Indiaanse vrouw voor, zoals ik die - bijvoorbeeld- schilderde in 'Bekering' op 'Vraag het Ger', code 1.8.4. en 1.8.5, zeer vooraan. Stel je zo'n vrouw nu eens voor in -zeg- 500 voor Christus. Uitgesloten dat ze iets van God weet, zoals tóen de Joden, als bevoorrecht boven alle volken, dat wisten. Van Jezus kan ze al helemaal niets weten, die moet nog kómen.
Maar in die vrouw leeft min-of-meer de ingeschapen 'wet', zoals die ook leefde in Abraham en in zijn tijdgenoot Job... en dan nóem je wel even een paar namen. Die wisten ook niet van de nog komende 'wet van de Sinaí ', de eer en de glorie van de Joden. Maar net als deze twee grootheden heeft deze Indiaanse vrouw een nog goed reagerende, redelijk intact gebleven menselijke geest, die nog in staat is om met haar ziel de 'dingen van de dag' door te nemen en te toetsen, of alles nu wel in orde is met de handelwijzen van haar stam. Vaak loopt het met deze 'jazeggers', de rechtvaardigen onder de volken.... zo noemen de Joden dat nu nog, (onder andere in hun Yad Vashem- eretekenen) ...slecht af. Ze worden door de stam 'lastig gevonden' en moeten dat soms met de dood bekopen.
En van al die verborgen 'jazeggers' zijn er velen (door de gang van de wereldgeschiedenis in de vele verstreken eeuwen) in de invloedssfeer terechtgekomen van het Hindoeísme, het Confucianisme en de Islam. Zij hadden geen enkele mogelijkheid om contact op te nemen met de gelukkigen, die God of zelfs Jezus hebben leren kennen. Daarom hebben ze binnen hun isolement getracht volgens hun geweten te leven.
Van de tientallen miljarden Islamieten in de vele eeuwen sinds 600, zullen er zeker miljarden in het eindoordeel van Matth 25 aan de rechterhand van Jezus staan. Verbaasd zullen zij vragen, deze rechtvaardigen, (37). "Heer....wanneer hebben wij u gediend...?!"(38,39).
En de Heer zal zeggen: "Jullie hebben dit aan andere mensen gedaan, die dienst".
De 'ja-zeggers' onder de Islamieten gaan naar de eeuwige vreugde. Een mens wordt niet geoordeeld naar de godsdienst, die hij heeft gehad, maar naar de mate, waarin hij Gods wil heeft gedaan.
En de 'neezeggers' onder de Islamieten gaan naar de eeuwige vuren, (41), waar zij tezamen zijn met de 'neezeggers' onder de Christenen enz.
Echter....nu zijn het de tijden van de grote kansen. De mondialisering maakt het mogelijk, dat alle wereldburgers steeds meer in contact komen met alle andere wereldburgers. Wie een 'jazegger' is onder de Islamieten, krijgt veel minder kans om te stamelen: "Ik heb het nooit geweten". Nu - in deze tijd- moeten de 'jazeggers' onder de Brahmanen, de Hindoes enz kenbaar worden naar buiten toe. En dat worden ze ook: legio zijn de verhalen van -bijvoorbeeld- Islamieten, die in een droom Onze Heer Jezus Christus zien. Er gebeuren in die wereld wonderlijke dingen. Elke - van de goede dingen voorheen verstoken- 'verborgen' 'jazegger' verlaat zíjn 'Babel' (Jesja 52 v 11) en treedt toe tot de rijen van 'Godlovers van de nieuwe tijd'.
Velen onder mijn lezers hebben een Islamietische vriend of vriendin. Houd die relatie het evangelie van Jezus voor op door de Heilige Geest geleide wijze en zie , hoe er gereageerd wordt. Is er geen schijn of schaduw van een baanbrekend inzicht te bekennen, klinken er alleen de trotse zinnen: - Islam heeft alle andere godsdiensten in zich opgenomen en overbodig gemaakt. - Mohammed is de laatste en grootste profeet - zeker....zeker...Isa is geweldig, vertelt de Koran, maar hij is niet, zoals de Christenen hem schetsen - God héeft geen zoon - Jullie zijn polytheísten met jullie 'drie goden' wij zijn monotheísten - jullie hebben een god, die gewoon naar de w.c. gaat; zo iemand zou ík niet moeten - enz enz. ...en blijft dat zo....dan heb je niet met een 'uit de kast komende 'jazegger' van doen.
Doe allemaal hiermee je voordeel.
Daag Ger
.. Nu de aanpassing:
Het ging jou niet om Islamieten of Confucianisten of om mensen uit een ver verleden. Het ging jou om mensen van hier en nu, in de Rotterdamse koopgoot.
Maar ook zíj vallen onder de werking van deze Bijbeltekst. Zo veel mensen leven ook tegenwoordig in ons land, in volstrekte onkunde. Zo stelde iemand mij ooit deze trouwhartige vraag: Het is over een poosje Pasen hè. En nu hoorde ik iemand zeggen, dat dit feest is, omdat Jezus is opgestaan. Ik vind dat zo gek. Ik ben vanmorgen toch óok opgestaan.
Laten wij nu eens aannemen , dat alle mensen in die ´koopgoot´aan het geloof in Jezus en God zijn ontvallen. Dan kan het toch heel goed zijn, dat sommigen, van Jezus horende, opeens een heimwee in hun hart voelen: O .hiernaar heb ik altijd gezocht Dan kun je met een verborgen ja-zegger te doen hebben.
Laat het oordeel over al die mensen maar aan de Heer over. Math 25 leert, hoe Jezus aan het eind der tijden onfeilbaar recht spreekt. Maar doe jij alles, wat je kunt, om het goede nieuws van Jezus bekend te maken.
In Nederland heeft iedereen wel eens van Jezus gehoord. Maar de duivel heeft zoveel stof opgeworpen, dat Jezus al die tijd, ook voor de verborgen ja- zeggers onzichtbaar is gebleven.
Misschien is jouw woord nu net wel op een moment, door God bepaald, dat deze verborgenen úit de kast moeten komen.
1 Petrus 1 v 23 zegt: "Heb elkaar onvoorwaardelijk lief, als mensen, die opnieuw zijn geboren, niet uit vergankelijk, maar uit onvergankelijk zaad, door Gods levende en altijd blijvende woord".
In de bijbel staat dus zelf: - dat er geen zweempje vergankelijkheid in zit. Alle dingen op aarde zijn vergankelijk; de tand des tijds knaagt eraan. Maar aan de bijbel kan niet worden geknaagd - de bijbel, (zegt God in de bijbel), (volgens ons Christenen), is onvergankelijk. Wanneer al het tijdelijke is vergaan, zal de bijbel tot in alle eeuwigheden Gods onvergankelijk woord blijven. - de lezing van de bijbel kan doen wedergeboren worden. Door deze levendheid en altijd blijvendheid is dit heerlijke te bereiken: een nieuw mens worden. Helemaal opnieuw beginnen.
Maar dan dient de bijbel wel gelezen te worden vanuit een hart, dat niet tegenstrevend is en bij zichzelf denkt: "Ik geloof het toch niet.....ik geloof het toch niet..." De bijbel dient altháns gelezen te worden met een gemoed dat aan die bijbel een eerlijke kans wil geven en zonder vooringenomenheid te werk wil gaan.
En wanneer er dan gesproken wordt over volkomen verouderde normen en waarden dan wil ik toch even wijzen op Galaten 5 v 22: " De vrucht van de Geest is: - liefde , vreugde en vrede - geduld, vriendelijkheid en goedheid - geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Deze heerlijke normgevingen zijn toch vcoor alle tijden.
Natuurlijk weet ik ook wel, dat in Leviticus teksten staan, die aan velen zorgen baren. Maar ik acht mij door Gods genade in staat om - bij voorkomende vragen- die teksten zo te verklaren, dat men zal moeten zeggen: "Hé...zo had ik het nog niet gezien".
In de bewust ' bekeerde' jaren van mijn 84 levensjaren heb ik de 'rank van mijn leven' geënt op de ware wijnstok Jezus Christus, (Johannes 15 v 1). En Jezus Christus wordt ook 'het woord' genoemd.
De grote wijngaardenier heeft mijn rank langs de voorgespannen leidraden geleid, zijn woorden, die door de bijbel worden weergegeven. Mijn bladeren heb ik uitgestrekt naar zijn licht, dat op die manier tot mij kwam. En de vrucht die door zijn genade kwam, heb ik hierboven genoemd. Ik raad deze leefwijze aan iedereen aan.
. Hij werd uit de hemel gebannen en werd satan. Een aantal engelen rebelleerde met hem en werd demon. 
