1 Samuel 15:1-8 Op een keer zei Samuí«l tegen Saul: â?De HEER heeft mij destijds gezonden om u te zalven tot koning over zijn volk, over Israí«l. Luister dus nu naar wat de HEER te zeggen heeft. Dit zegt de HEER van de hemelse machten: Ik ben niet vergeten wat Amalek Israí«l heeft aangedaan: het heeft Israí«l de weg versperd bij zijn uittocht uit Egypte. Trek daarom op tegen de Amalekieten en versla ze. Wijd al hun bezittingen onvoorwaardelijk aan de HEER. Spaar ze niet, maar dood alles en iedereen: mannen en vrouwen, kinderen en zuigelingen, runderen en schapen, kamelen en ezels.â Saul liet het leger oproepen en hield wapenschouw in Telaí¯m. Er waren tweehonderdduizend man voetvolk en nog eens tienduizend man uit Juda. Toen hij bij de stad van de Amalekieten kwam, legde hij een hinderlaag in de rivierbedding. Intussen waarschuwde hij de Kenieten: â?Maak dat u wegkomt! Blijf niet bij de Amalekieten, want dan moet ik u samen met hen uitroeien, terwijl u de Israí«lieten tijdens hun uittocht uit Egypte juist goed behandeld hebt.â De Kenieten gingen dus weg bij de Amalekieten. Saul sloeg de Amalekieten terug van Chawila tot aan Sur, op de grens met Egypte. Hun koning Agag nam hij levend gevangen, maar de rest van het volk doodde hij.
Wie kan mij helpen met deze tegenstelling? "Gij zult niet doden" <-> "... dood alles en iedereen ..."
mijn antwoord hierna. Ger
Dag Hung,
Het is wel een krasse geschiedenis, die hier staat. maar ik wil in ieder geval opmerken, dat de '1951'-tekst "Gij zult niet doden", van Exodus 20 v 13 in 2004 vervangen is door: "Pleeg geen moord".
"Gij zult niet doden" is ook een beetje wazig, maar 'pleeg geen moord' schept meer duidelijkheid.
En nu de Amalekieten. Zij waren het eerste volk, dat vijandig optrad , zich Israel in de weg stelde, nadat het uit Egypte was bevrijd.
En....wie is de eerste die altijd vijandig optreedt tegen het volk van God van nú; driemaal raden Hung.... Hung: "Satan". Hung...jij mag nooit meer raden.
En God heeft er een heel erge hekel aan, dat een volk, door hem bevrijd, een vijand tegenover zich vindt. En dan zijn daar -toen- de Amalekieten, (natuurlijk door satan opgestookt), die als eerste zich zo diep-vijandig betonen, die zelfs door het nog 'verse' gebeuren in Egypte, -hun ongetwijfeld bekend- zich niet laten afschrikken in hun diepe haat. Direct toen ze zo verraderlijk de Israelieten aanvielen, ook nog eens van achter, in 'de tros', daar waar de vrouwen en kinderen vertoefden,(Deut 25 v 18), was er al die belofte van de wraak van Godswege, (Exodus 17 v 14 en 16). En later, wanneer de woestijnreis ten einde is, wordt die wraaktoezegging om deze verbitterde vijand uit te roeien, herhaald, Deuteronomium 25 v 17-19.
De Israelieten moeten met het zwaard der gerechtigheid de vijanden van de Heer met de strengste vorm van 'de ban' treffen.
Ik kan mij voorstellen Hung, dat dit alles in je 21-ste-eeuw-oren moeilijk klinkt.
Maar probeer de zaak nu eens in hemels licht te zien. - Er is een boze vijand, die altijd aanvalt op de zwakste schakel, dat begon al bij Eva, dat eten van de 'vrucht'. - De Heer heeft van deze bittere vijand van hem en van het menselijk geslacht, ook- ovedrdrachtelijk- gezegd, dat: 'niets op aarde nog aan het volk van Amalek zal herinneren'.(Exodus 17 v 14). Zo heeft de Heer ook de bedoeling, dat niets op aarde meer aan de duivel zal herinneren. En wat was de zonde van Amalek: het heeft de hand durven opheffen tegen de troon van de Heer, (16).
Zo heeft ook de duivel bij zijn 'oerzonde', de opstand tegen God, de hand opgeheven tegen God de Almachtige.
En zo moet je de thans voltrokken ban aan Amalek ook zien; als de 'aanwijzing vooraf' van wat de Heer God eens zal doen wedervaren aan zijn eerste en meest verbitterde vijand, de duivel, de gevallen aartsengel , met al zijn mede-gevallen engelen, de demonen.
Vele gebeurtenissen in het Oude testament vinden hun verklaring, wanneer wij ze niet 'op zichzelf' beschouwen , maar in het verband van de hele heilsgeschiedenis, zoals die na voltooiing van de heilige Schrift voor ons beschikbaar is aan het komen.
Nog steeds ben ik doende met de tegenstellingen, die ene meneer Anderson ooit eens 'in de groep heeft gegooid'.
Nu komt aan de beurt: bitterheid versus vergeving.
In het Oude testament staan vele schriftplaatsen, die over bitterheid spreken. Het zijn geen vrolijke teksten, maar moet alles altijd alleen maar lollig en licht verteerbaar zijn ? Als de slotsom maar voedzaam is.
Job kan er wat van ! In 7 v 11 zegt hij: God !!!...ik zal mijn mond niet houden, zo beklemd als mijn hart is , zal ik spreken, zo bitter als mijn ziel is, zal ik klagen".
En in Job 9 v 18: " God laat me nooit op adem komen, hij vervult mij met een diepe bitterheid".
en in 10 v 1: "Vervuld van afschuw voor het leven laat ik mijn klacht de vrije loop en zal ik spreken uit het bitterst van mijn ziel".
En in 27 v 2 maakt Job het helemaal 'van eieren': "Ja...!!!! GOD heeft mij mijn recht onthouden, de Ontzagwekkende heeft mij diep verbitterd".
Naomi kan er ook wat van: Toegegeven, haar leven is niet zo gladjes aan het verlopen. Maar om dan gelijk maar te zeggen: "Noem miij maar niet meer Naomi , (de lieflijke), noem mij Mara, (de bittere), want de Ontzagwekkende heeft mijn lot zeer bitter gemaakt".
Laten wij het eerst eens over deze teksten hebben...
Wij weten allemaal de achtergronden bij Jobs lijden. - de Heer God is verschrikkelijk blij mét en ook wel een beetje trots op Job. Zoals die man toch volhoudt in het leven en er iets moois van maakt, ondanks - dan al weer- 4000 jaar geknoei van de duivel....
(want Genesis 11 dekt een langere periode, dan je zo op het eerste gezicht zou denken)( hè lui, wie bijt er nu eens toe; jullie nemen alles maar voor zoete koek... na mijn laatste preek ontmoette ik een jonge felle vent, die tegen mij zei: "Hoorde ik dat nu goed ???!!!...suggereerde u , dat de dagen uit Genesis 1 LANGER waren dan gewoon 24 uur...daarover wil ik wel eens met u in debat"...hij nam het dus niet allemaal voor zoete koek!!!)
Goed dan: God is onnoemelijk trots op 'zijn Job' En wanneer de Heer dan weer eens 'ontvangstdag 'houdt en de duivel daar ook is met zijn aanklagend werk, dan weet de Heer, dat de duivel zich net zo veel ergert aan Job als God blij met Job is. Want satan hoort in de 'standhoudende Job' de doosklokken al beieren over zijn ambitie om het hele mensdom afvallig te maken. Goed....Job zondigt ook wel, (Romeinen 3 v 23), maar hij blijft een 'jazegger', zo éen die zich niet van God kán losmaken. En dan wrijft God zout in de open wond en hij zegt: "Ja...ik weet het wel; je hebt naar Job zitten kijken...en je staan verbijten". En dan ontwikkelt zich een gesprek en God zegt: "Je krijgt hem niet echt óm, wat je ook probeert" De satan vraagt verlof om zijn hele onheilstrommel over Job uit te storten. En omdat God weet, wat Job áankan, geeft hij tot op zekere hoogte toestemming: "Goed...doe met hem wat je wilt...maar : spaar zijn leven".( 2 v 6). En verder kon satan niet. Hij kon Job in alles treffen, zelfs ten dode toe in zijn gezondheid, maar God stelde grenzen, zoals hij dat bij elk optreden van satan jegens 'ja zeggers' doet.
En wanneer alle verschrikkingen zijn gekomen en een vreselijk ziekte Job kwelt, terwijl zijn zogenaame vrienden zijn lijden nog verzwaren, dan begrijpt Job er niets meer van. Hij is volkomen verbitterd, zegt dat hij toch heel niet gevaarlijk is, (7 v 12). Waarom acht God hem de dubieuze eer waardig om zo vreselijk op de proef te worden gesteld, (7 v 17). Waarom heeft hij heel geen rust. Die ziekte, die vreselijke ziekte, die hem telkens bijna doet stikken. Nooit even wat adem, altijd die bitterheid: "Waarom moet mij dat nou overkomen", 9 v 18, Zo'n afkeer van dit moeizaam bestaan en een ziel, die tot op het uiterste is verzuurd.(0 v 1) En God heeft het allemaal op zijn geweten. Hij ontzegt Job alle rechten en maakt zijn leven tot een hel van bitterheid", (27 v 2).
Job zondigt hier toch wel heel erg. Je kunt nu wel zeggen: "Maar zulk een lijden is toch ook niet doenlijk. Dan móet je wel zo reageren". Maar God denkt er anders over. Hij stuurt eerst Elihu voor het bestraffende vóorwerk. En daarna betuigt de Heer zélf zijn uitdrukkelijk misnoegen. De drie 'vrienden' krijgen ook een 'veeg uit de pan', ( 42 v 7), maar Job gaat toch niet vrijuit en moet excuses aanbieden, (42 v 6).
Hierin zit voor ons een les. Jullie zijn nu nog zo heerlijk jong. maar de tijd van beproevingen, achter verzoekingen schuilgaande, komt voor ieder mens.
Je weet de achtergronden niet. Je kent niets van Gods meesterplan. Daarom mag je niet bitterheid in je hart toelaten, wanneer onbegrepen tegenslagen je ooit kwellen. Goed...je mag tegen God klagen, Maar doe niet zo, dat je zonder enig begrip gaat spreken over dingen, die onderdeel vormen van een plan, uiteindelijk jou tot eeuwig heil, (42 v 3). Al ons meest logische verstand is, vergeleken met Gods volstrekte onbeperktheid, alleen maar ónverstand, ( v 3).
Niet verbitterd worden lui, ook wanneer het heel moeilijk wordt, bijna niet te dragen. Leg je hand op je mond....doe er het zwijgen toe, evenals Job uiteindelijk deed.(40 v 5).. hij wist niet, dat zijn volhouden deel was van Gods meesterplan, dat mede inhield: de duivel vertellen, dat hij de uiteindelijke verliezer zou zijn.
En volg altijd deze regel: " als g' ín nood gezeten geen uitkomst ziet Wil dan nooit vergeten God verlaat u niet Schoon g' ín 't verdriet nergens uitkomst ziet. Groter dan de Helper Is de nood toch niet. Schoon stormen woeden, vrees toch geen kwaad. God zal U behoeden, uw toeverlaat"
Job kreeg vergeving voor zijn tijdelijke , verzengende bitterheid. Dat blijkt hieruit, dat God hem jegens zijn 'moeilijke vertroosters' rehabiliteerde, ( 42 v 8).
Maar met jullie spreek ik nog even over Naomi. Ook zij was verbitterd, mede omdat de inwoners van Bethlehem haar klagerig in de put praatten. Laat je niet in de put praten, zodat je ondoordachte dingen gaat zeggen zoals Naomi dat deed. Ook zij kende Gods meesterplan niet, dat niet- Joodse vrouwen als voormoeders voor Jezus verkoos, zoals eerder Tamar, (Genesis 38) en Rachab, (Jozua 2), zo ook nú Ruth.
Maar met Gods vergeving is alles goed, wijkt elke verbittering voor Gods manna.
Over 'bitterheid' in het Nieuwe testament en over vergeving een volgend maal.
De vorige posting wijdde ik aan een gedeelte van de tegenstelling: bitterheid contra vergeving.
Ik behandelde teksten uit het oude Testament, die bitterheid jegens God behandelden.
Toch is dit, niet wat ik uiteindelijk zoek. De bedoeling van de tegenstelling is nog niet behandeld: - bitterheid die wij in on hart kunnen koesteren jegens andere mensen, ( een wrok, die ons op de duur tot een wrak maakt). - vergeving aan andere mensen, die ons wrak, ontstaan door de wrok, weer tot een hersteld persoon maakt.
Toch bracht het zoeken van teksten.... iets wat ik altijd allereerst doe ....ons tot een vruchtbare slotsom. Alleen....de kern van de kwestie raakten we niet wezenlijk.
Teksten uit het Nieuwe Testament brengen ons dichter bij die kern.
Hier komen ze: Efeze 4 v 31: "Laat alle wrok".... (NBG :bitterheid) ...."en drift en boosheid varen, alle geschreeuw en gevloek en alle kwaadaardigheid".
1 Corinthe 13 v 5: "De liefde laat zich niet boos maken". (NBG: zij wordt niet verbitterd).
Handelingen 15 v 39: Ëen en ander leidde tot grote onenigheid tussen Barnabas en Paulus"; (NBG: En er ontstond een verbittering tussen Paulus en Barnabas).
Hier hebben wij drie teksten, die ons nader tot ons doel brengen: - Efeze 4 v 31: de bitterheid over een aangedane belediging is, naar Hebr 12 v 15: "... een opschietende giftige kiem die onrust veroorzaakt en met zijn bitterheid velen besmet".
Hebben jullie het wel eens meegemaakt.... en als dat niet zo is, dan komt het nog wel ....dat iemand je nadeel bezorgde, kwaad deed op enigerlei wijze. Dat kan gaan van een dronken autobestuurder, die jouw kind doodreed tot een kind in de klas, dat andere kinderen tegen je opzette. Zoiets heeft de potentie in zich om jou tot een levenslange wrok te brengen. ..... Ik ken iemand met een ijzersterk geheugen, die zich als 70-jarige nog precies weet te herinneren, wat een medeschoolkind haar aandeed als zevenjarige. Zij kan zich dat kind en dat handelen nog precies te binnen brengen. En alle dingen, die ze daarna in die 63 jaar als negatief ervaarde, weet ze ook haarscherp. Dat alles kan haar boos en kwaadaardig maken. ........... Nu is dit een extreem geval. Maar doe zo'n giftige wortel van wrok uit je hart weg. Die maakt jou niet alleen zélf tot een wrak, maar veroorzaakt ook in brede kring onrust en besmetting met negatieve gevoelens.
1 Corinthe 13 v 5: Wanneer je door Gods genade vervuld bent met de Heilige Geest en de vrucht daarvan in je leven bespeuirt, die heerlijke negendelige vrucht van Galaten 5 v 22, waarvan ik nu neem dat 'eerste partje'; de agapè, de Goddelijke liefde, dan krijgt die bittere wortel geen kans om op te schieten. Dan laat je je niet meer boos maken. Strek je daarnaar uit.
Handelingen 15 v 39: Je ziet hier, hoe verbittering, grote onenigheid kan ontstaan zelfs tussen hecht verbonden gelovigen als Paulus en Barnabas.
Later zal alles wel weer goed gekomen zijn; tenminste Paulus ging later weer samen met de 'twistappel', Johannes Marcus, op weg. Maar wees waakzaam, dat in het verband waarin je- bijvoorbeeld in de christelijke gemeente- werkt alles liefdevol blijft toegaan. Streef ernaar in vrede te leven met allen, (Hebr 12 v 14). Laat- altijd mogelijke- zakelijke onenigheid je innerlijke persoon nooit in de war brengen.
En wanneer je deze raadgevingen ter harte neemt , wordt het ook mogelijk om te vergeven. De vergevende houding is zelfs mogelijk, wanneer de andere partij zich helemaal niet bewust is, wat hij heeft aangericht. Ja...de vergevende houding is zelfs mogelijk voor geestelijk denkende mensen, wanneer de schuldige partij geen zweem van berouw vertoont, zelfs als hij heel goed beseft, wat hij de ander heeft aangedaan.....wanneer een eventueel - in dat geval overigens niet aan te raden- zeggen: " Ik heb je vergeven", geen andere reactie wekt dan : "Nou...én?!" of: "Ik voel me hierdoor niet aangesproken"of....
Zulk een houding is om der wille van je eigen conditie zelfs absoluut noodzakelijk. Zulk een houding is ook bereikbaar, want , naar beneden kijkende uit Gods sfeer, wordt elke aardse berg, hoe hoog ook, tot een molshoop.
Elke gelovige kent het verhaal , dat de Heer Jezus vertelde, toen hij dat voorbeed gaf van een koning, die aan een van zijn onderdanen zoiets kwijt schold als 20 miljoen euro. Die man ging weg van de koning en viel een ander lastig om een bedrag van 50 Euro. U vindt deze geschiedenis in Matth 18. De gevolgtrekking is duidelijk: wat iemand ons ook heeft misdaan, het is geen vergelijk met wat ieder van ons aan God heeft misdaan, door al zijn weldaden, culminerend in het zenden van zijn Zoon om voor onze zonden te betalen....door al die weldaden te ontkennen.
Maar Lukas 6 v 37 zegt: "Je moet loslaten om zelf losgelaten te worden". Stel dat je tegen iemand, wie ook, een zo ernstige grief hebt, omdat aan jou bijvoorbeeld iets zeer ernstigs en onherstelbaars is aangedaan, en dat je zou zeggen: "Vergeven wel...maar vergeten niet", omdat bijvoorbeeld een lichamelijke invaliditeit je altijd eraan zal blíjven herinneren.
Toch moet die angel eruit, zodat het-niet-kunnen-vergeten bevrijd wordt van het bittere wortel - element erin. Een gelovige, in het bijzonder een wedergeborene, een gedoopte in de Heilige Geest, zal door Gods genade zover kunnen komen, dat de bitterheid uit het 'niet kunnen vergeten' verdwijnt. En dan kan het zo ver komen, dat de aangedane verminking in lichaam, ziel of geest op de duur een ereteken wordt van overwinning in de naam van Jezus. Wanneer je zo leert loslaten, dan verdwijnt het laatste restje 'binding aan je grief Is er bitterheid in je innerlijk tegen iets of iemand: leer vergeven, leer loslaten, roei de bittere wortel uit in Gods kracht.
De volgende tekst, die jou intrigeerde, was: "Zij zijn naar het evangelie vijanden om uwentwil, naar de verkiezing zijn zij geliefden om der vaderen wil".
Een vorig maal heb ik roet in jouw enthousiaste eten gegooid, door te zeggen: "Nou nou....'gans Israel'....volken en bloc bekeren zich nooit. Met 'gans Israel' wordt ook niet dat natuurlijke volk Israel bedoeld, dat nú in Jeruzalem en Tel Aviv woont, maar 'het Israel naar de geest en niet naar het vlees, de ware loten aan de wijnstok, de Geestvervulde kinderen van God' ".
Kijken, wat ik nu weer voor opmerkingen kan maken, die jou doen prevelen: "Ger Gerritse maakt het leven tot een feest...maar niet heus".
Ach....een grapje hoor; het wordt anders allemaal zo dodelijk ernstig.
Gaat ie:
Jan; ik heb al meer gezegd: "Boze daden worden voor eigen verantwoordelijkheid gedaan, maar ze passen hoe dan ook in Gods totaalplan om zijn heil te volbrengen".
De Israelieten van die dagen waren het evangelie, zoals door Jezus Christus gebracht, vijandig gezind. Maar wat zou er gebeurd zijn, wanneer zij volmondig "Ja" tegen Jezus en zijn blijde boodschap hadden gezegd. Dan hadden zij Jezus niet aan het kruis doen sterven en dan zou Hij die wereldbevrijdende woorden: "Het is volbracht", nooit hebben kunnen spreken. Dan zou de poort naar het koninkrijk voor de heidenen nooit zijn geopend.
Maar nú: de boze , vijandige daad van de Israelieten, hun keihard "nee", door Kajafas verwoord met instemming van allen, leidde tot Golgotha en tot 'het woord' en tot heil voor de hele wereld. Ook deze boze daad deed God medewerken ten goede, hoewel degenen, die dat woord spraken, er zelf verantwoordelijk voor bleven.
Maar God heeft altijd positief gestaan tegenover dit o zo dikwijls in zijn dwalingen hardnekkig weerstaánde volk. God had immers aan de vaders van dit volk beloften gedaan, die uiteindelijk moesten uitmonden in de komst van Gods eniggeborene in de wereld.
Ga maar na: - God vestigde zijn beloften niet op Arabieren, Chinezen of Grieken. Naar zijn vrijmacht besloot Hij zijn wereldbevrijdend werk te doen via het nageslacht van Abraham. En toen al vernauwde zich de kring: - "In Izaäk zal uw zaad genoemd worden" Niet de gehele nakomelingschap van Abraham was het voorwerp van Gods beloften, niet Ismael en niet de zonen van Ketura, maar Izaäk. - En verder werd de kring verkleind; niet Ezau, maar Jakob; híj zou 'heersen over zijn broeders'. - niet alle zonen van Jakob, maar Juda; U zullen uw broeders loven - niet alle mensen uit Juda, maar David: 'met u heb ik mijn verbond gesloten' - niet alle zonen van David, maar Salomo; 'Ik zal zijn koninklijke troon voor immer bevestigen'.
En wat zien wij dan; allen, die de beloften van God langs deze weg verwachtten, groepeerden zich rondom degenen, langs wie de lijn van de beloften liep.
En toen de lijn, na eeuwen lang verborgen te zijn gebleven, uitliep op onze Heer Jezus Christus, het einddoel en de vervulling van de belofte aan Adam en Eva, aan Noach, aan Sem....en meer concreet aan Abraham enz...toen groepeerden de verwachters van het heil zich rondom Hem.
Als nakroost van Abraham, omdat Gods beloften aan Abraham onberouwelijk waren, daarom werden de Israelieten aangewezen om zijn naam te bewaren, en om uit hen telkens een man te kiezen, uit wie de Geliefde zou voortkomen en in wien God uiteindelijk zijn hele heilsplan zou volvoeren.
Degenen, die in Christus zijn, worden nú genoemd: geliefden en 'een uitverkoren geslacht'; ( 1 Petrus 2 v 9).
Zo bezien is uit deze tekst niet meer te lezen dan hierboven vermeld.
Jan; ik rond mijn posting aan jou nu af; er is weer een blad klaar en daaruit zijn ook weer vragen blijven staan. Dus opruimen, alles van daarvoor!
Nog éen tekst trok jouw aandacht zodanig, dat je zei: "Tjonge; wat klinkt dat góed voor de Joden:
Romeinen 11 v 12: "Betekent nu hun val rijkdom voor de wereld en hun tekort rijkdom voor de heidenen....hoeveel te meer hun volheid".
Jan....ik zie hier echt niets bijzonders in, op die manier, zoals jij dat bekijkt.
Doordat de Israelieten "Nee" zeiden tegen Jezus... ik heb dat net in ander verband uitgelegd ....kon Gods plan voor de wereld doorgang vinden, op deze wijze, dat Jezus alle zonden van alle mensen van alle tijden ,van Gethsemane tot Golgotha, uitboette. Hun 'nee' betekent rijkdom voor honderden miljarden . Hun tekort aan inlevingsvermogen om uit hun verstarde uitwendige denken door te stoten naar de kern en met verlichte ogen de Heer Jezus te kunnen zien, ontsloot Gods rijkdommen voor iedereen.
Tekort staat tegenover volheid als een verhoudingsgewijs klein negatief iets staat tegenover een oneindig groot positief iets.
Het is dus een groot geluk, wanneer iemand uit dit volk "Ja" zegt tegen Jezus.
Paulus zei "Ja" en in hem heeft God onmetelijk veel aan de hele mensheid gegeven. Zijn brieven worden in steeds toenemende mate doorvorst en openbaren steeds nieuwe heerlijkheden.
- En denk ook eens aan Petrus , met zijn brieven en de bekering van Cornelius - En wat dacht je van Johannes met zijn brieven en zijn 'Openbaring'.
Hun volheid heeft de mensheid geweldige verdieping en activering gebracht.
Wel; en wellicht komen er in de toekomst nog weer grote evangelisten, herders en leraars uit het Joodse volk voort, die Jezus omarmen en zo tot een extra zegen worden, omdat iedereen zal zeggen: "En nog een Jood ook....en je weet, hoe moeilijk die uit de verstarring loskomen...nog moeilijker dan moslims".
Zo moet ie maar even kunnen Jan. Ik ga je archiveren.
Die meneer Anderson hè....die gaf mij onlangs aanleiding om een stukje te schrijven. Hij had deze tegenstelling ' in de groep gegooid' : "Namaak versus echtheid" en ik toetste die begrippencombintie aan 'de vrucht van de Geest, bestaande in liefde'
En nu heeft hij weer iets: " DECEPTION VERSUS TRUTH".
Wanneer je dat vertaalt, staat er : "Bedrog tegenover waarheid"
Nu zullen jullie in eerste aanleg zeggen: " Niets nieuws. Jakob bedroog zijn vader en zijn broer, daarbij opgestookt door zijn moeder, En wat was de vrucht: pa en ma gefrustreerd ... en- hoewel de Schrift dat niet vermeldt- ... waarschijnlijk ook wel in een onderlinge vertrouwenscrisis, die hun huwelijk geen goed gedaan zal hebben. ...en de zoons !?: - de een in ballingschap naar het Noorden - de andere afgereisd nar het Zuiden, het latere land Edom". (Genesis 27 en 28)
En de waarheid; samengebald in Jezus: 'Ik ben de weg....en de waarheid....en het leven' ".
En nu komt er gelijk iets uitspringen: Satan zou kunnen zeggen van zichzelf: "Ik ben de dwaalweg..... de leugen.... en de dood". Hij zegt het natuurlijk nooit, dat is juist zo kenmerkend. - de duivel verbergt zich en opereert in het duister - Onze Heer Jezus Christus toont zich door de Heilige Geest steeds voller en staat steeds in het heldere licht.
Even een illustratie. Ik weet van een meisje, dat 18 was. En in haar meisjes-tiener-kringen was het gebruikelijk dat je een soort proef aflegde van je volwassenheid: je ging naar Benidorm, voldoende aan de slogan: "Good girls go to heaven, Bad girls go to Benidorm". Wat zeiden haar vriendinnen: " Beesten en zuipen...je moet het bij het begin van je volwassen worden een keer gedaan hebben".
Welaan; op dus naar Benidorm. Haar ouders boden maar zwakjes weerstand: - toen ze over ' beesten' sprak zei haar ma: "Ho ho...nou nou" - en toen ze het over 'zuipen ' had, reageerde pa wat concreter met: " tut.tut..kom kom", met toch zoiets als: "Je kijkt wel uit hè...als je begrijpt wat ik bedoel ". Zo had ze toch énige richtlijn.
En toen wás ze in Benidorm. En ze had ' schik'. En ze voelde zich zelfstandig. En ze dronken zich geregeld ' lam'. Maar het ' sexuele', waarvan ze zich vaag- romantisch wel wat had voorgesteld, was niet eens zó frequent. Daarvoor waren zij en de ander meisjes en jongens veelal te dronken. ' De prins op het witte paard' maakte zich in ieder geval niet kenbaar.
En na drie weken kwamen de reisbussen, die hen naar allerlei windstreken vervoerden. En er waren de beloften: "Schrijven hoor". "Zeker...ik heb toch je adres". Maar daarvan kwam niets terecht.
En toen ze op het laatst - helemaal alleen- in de ' gewone ' bus naar huis zat, was het allemaal zo onwezenlijk. En ze voelde zich bedrogen.
Maar later heeft ditzelfde meisje zich weer herinnerd dat ze als zestienjarige op die praise-avond zo geroerd was geweest door die bijbelwoorden: "De Heer is mijn herder", (Psalm 23) En warempel, toen ze weer bij ' zo'n toestand' kwam, zongen ze het weer, (Opw . 121): " Mij ontbreekt niets" ...en ze dacht beschaamd terug aan die chlamydia-infectie, die van het teleustellende sexuele verkeer als ' bedrog' resteerde.
En toen ze bedacht, dat na die rottige ' bad girls'- weken alleen maar ellende was overgebleven, zongen ze net: " Hij doet mij nederliggen in grazige weiden. Hij voert mij aan rustige wateren; Hij verkwikt mijn ziel . Hij leidt mij in rechte sporen om zijns naams wil". En met tranen in de ogen dacht zij aan haar geplunderde spaarbankboekje, alleen maar: - om daar aan dat warme strand te bruinen ....en wat moest je uitkijken dat je niet verbrandde - en dat geschreeuw van de 'proppers' : "kom naar ónze discotheek". Dat was me even een ' rust en een verkwikkiing' . En daar, op al die 'kronkelwegen' , was die infectie ergens tot stand gekomen.
O....wat ging ze door een dal van duisternis. Wat was ze bang geworden voor 'van alles'... hé...wat zongen ze nú"
" Ik vrees geen kwaad, want gij zijt bij mij".
En toen kon ze alleen maar innerlijk roepen: " Heer. hebt u betere richtlijnen dan pa indertijd ? Heer...ik wil de overvloed van u...na 'schraalhans is keukenmeester' van de duivel. Geen beker vol ellende meer...Heer Jezus help !!!"
En toen kwam de Heer na al dat bedrog van 'de gemene' met de waarheid van ' de oprechte'..... en haar beker ging overvloeien met heil , heling en goedertierenheid.
En nu...jaren later: die chlamydia heeft toch niet tot onvruchtbaarheid geleid. Ze was er- toevalligerwijze, want deze infectie merk je bijna niet, voor het te laat is- redelijk vroeg bij. Daardoor kon de stille moordenaar zijn werk om onvruchtbaarheid te veroorzaken, niet voortzetten. Lieve, nog kleine kinderen, een leuke, gelovige man. Dat heeft de 'waarheid van Christus' haar al gebracht. En zij rekent nog op meer.
We mogen nu dus even spreken over dat intrigerende getal: 666:
Eerst even de teksten: Openbaring 13 v 16-18: En het (beeld van het beest) maakt, dat aan allen, de kleinen en de groten, de rijken en de armen, de vrijen en de slaven, een merkteken gegeven wordt op hun rechterhand of op hun voorhoofd, en dat niemand kan kopen of verkopen, dan wie het merkteken, de naam van het beest, of het getal van zijn naam heeft. Hier is de wijsheid: wie verstand heeft, berekene het getal van het beest, want het is een getal van een mens, en zijn getal ís: ZESHONDERDZESENZESTIG.
Tom....wat een heerlijk geheimzinnigs iets...dat getal!!
Er zijn al zoveel woordspelletjes mee gedaan, maar dat is de bedoeling niet.
Kijk; een bekeerd, wedergeboren, met Gods Geest vervuld mens gaat een merkteken dragen. Zulke mensen nóemen niet alleen de naam van de Heer, maar zij breken ook met de ongerechtigheid, (2 Tim 2 v 19). Zij krijgen geleidelijk aan een positie, die wel iets lijkt op die van Noach, de prediker van de gerechtigheid in de wereld van de voortijd, (2 Petrus 2 v 5).Zij zijn met de Heilige Geest van de belofte verzegeld, (Openb 7 v 4). Reken maar, dat 'kenners' iets van die verzegeling zien in de uitstraling van zulke gezegenden; en de kenners zullen zeggen; "Ha....een levensgeur ten leven" of "wegwezen jongens; een doodsgeur ten dode", (2 Cor 2 v 16).
Je ziet hier dus al, dat het 'teken' een geestelijke zaak is, niet met het natuurlijke oog te zien, al zal zelfs het natuurlijke oog iets bemerken van de rust, die de gekenden van de Heer (Galaten 4 v 9). uitstralen.
Maar in de eindtijd tekent zich een tegenbeeld van de ware gemeente af. Zoals in de ware gemeente de lijn loopt van God via de Heilige Geest, die Gods heilig kind Jezus ten volle doordringt en aan Onze Heer Jezus Christus een zalige gemeente geeft, zo is daar ook iets heel verschrikkelijks. De duivel, 'de aap van God', geeft al zijn kracht en macht aan het beest, een walgelijke, zeer sterke geest van occultisme. En die dodelijke geest beheerst geheel en al... is deel van een mens, de antichrist. En die antichrist schept zich een gemeente, een tegengemeente, die genoemd wordt: het beeld van het beest. En door het lidmaatschap van die tegengemeente krijgen de 'gemeenteleden' van die verschirikkelijke 'antikerk' ook een 'teken' - zij breken niet met de ongerechtigheid, nee....ze worden er éen mee - zij zijn geen predikers van de gerechtigheid, maar van de ongerechtigheid. - ze zijn niet met de Heilige Geest van de belofte verzegeld...nee zij zijn gebrandmerkt door de geest van de antichrist. In hen werkt de wetteloosheid. Er wannneer er wordt gezegd: "Een teken aan hun voorhoofd of aan hun rechterhand", dan bedoelt dit te zeggen: hun hele denken en handelen staat rechtstreeks onder invloed van het rijk van de duisternis. Hun wereld is niet 'het koninkrijk van God', maar 'het koninkrijk van de antichrist'. Die tegengemeente omvat mensen uit alle schakeringen van de wereldbevolking, evenals de ware gemeente zijn kleinen en groten enz kent. (11 v 18).
De volgelingen van de antichrist haten en smaden, in navolging van hun kwalijke meester, (Danií«l 7 v 25). de goddelijke wetten. Deze mensen noemen het kwade goed en het goede kwaad; zij stellen de duisternis voor als licht en licht als duisternis. Zij doen bitter doorgaan voor zoet en zoet voor bitter. Daarom roept Jesaja het 'wee' over hen uit, (5 v 20).
Reken maar, dat ook zó'n merkteken zichtbaar zal zijn voor degenen, die er oog voor hebben. En in de eindtijd zullen 'het goede teken van God' en 'het kwade teken van de antichrist zo duidelijk zijn, dat er heel veel mensen 'feeling voor zullen hebben.
In 'het rijk van het kwaad' zal het voor de volgelingen van 'het goede teken' niet meer leefbaar zijn. Ze zullen daar zogezegd niet meer kunnen kopen en verkopen. Gelukkig worden zij door God bewaard in die verschrikkelijke tijden.
Maar Tom....je zult zeggen: "Dat is nu allemaal best wel aardig Ger, maar kom nu eindelijk eens voor de draad met '666' ".
Tom; ik gaf al een aanwijzing: het zijn geen 'lettertjes op je voorhoofd', maar het is een geestelijke zaak.
En kijk nu eens naar 17 v 9. daar wordt gesproken over 'de zesde kop', die van het occultisme.
Je zult zeggen: "Ach....occultisme...zo oud als de mensheid".
Maar daar lígt een sleutel. In Nebukadnezars tijden werd afschuwelijke afgoderij bedreven via een afgodsbeeld. Dat afgodsbeeld had al 'buitenmenselijke' vormen, het was tien maal zo hoog als breed, (Danií«l 3 v 1), maar het was een beeld, een afgod.
En nu is dit het kenmerk van de volstrekte eindtijd. Het gaat nu niet meer om indirecte aanbidding van demonen door middel van afgoden, maar om directe gemeenschap met de draak, (de duivel) en het beest, (het occultisme) langs paranormale weg. De antichristerlijke kerk is een spititualistische kerk. Vroeger had men nog wel eens contact met -zogenaamde- overledenen, (maar men sprak in feite met de demonenen, de kwade machten, die zich vermomden als zodanig). Maar hier is: - rechtstreekste doelbewuste aanbidding van de duivel - rechtstreeks doelbewust contact met satan.
- En terwijl de ware gemeente rechtstreeks doelbewust, de Geest van God, God zelf aanbidt... - en terwijl de ware gemeente rechtstreeks contact heeft met God... - zo is dat bij de tegengemeente bewust precies andersom.
En om die tweevoudige verdieping van het occutltisme aan te geven, daarom gebruikt Johannes nu niet het getal '6' , om daarmee eenvoudig de zonde van occultisme aan te geven, maar met '666' accentueert hij de tweevoudige verdieping van dit verschijnsel.
Tom; je weet nu eens te meer, wat je te doen staat: verdieping en activering van je bekering...streven naar wedergeboorte en doop in de Heilige Geest.
Verder nu met 'de zesde bazuin'.Wat zie ik: we zijn er al weer door!
Openbaring 6 v 20 en 21: "En wie van de mensen overgebleven waren, die niet gedood waren door deze plagen, bekeerden zich toch niet van de werken hunner handen, om de boze geesten niet meer te aanbidden en de gouden, zilveren, koperen, stenen en houten afgoden die niet kunnen zien noch horen of gaan; en zij bekeerden zich niet van hun moorden, noch van hun toverijen, noch van hun hoererij, noch van hun dieverijen".
Hijo; de geschiedenis herhaalt zich: - eens was het zo, dat het volk Israel in grote meerderheid Onze Heer Jezus Christus verwierp en Hem aan het kruis nagelde - ooit wordt het zo, dat de valse kerk 'de getuigen van Onze Heer Jezus Christus' van zich stoot. Dan zal er geschreven kunnen worden: "Hun lijken zullen liggen op de straat der grote stad, die geestelijk genaamd wordt Sodom en Egypte, alwaar ook hun Heer gekruisigd werd", ( 11 v 8).
Er komt dus geen vooropname, maar een brute vervolging, waarin de 'ware gemeente' tot het uiterste zal gaan en handelen naar de voorspelling van Onze Heer: "Dit evangelie van het Koninkrijk zal gepredikt worden tot een getuigenis voor alle volken en dan zal het einde gekomen zijn", (Matth 24 v 14).
Let er hierbij op, dat de meest essentií«le tegenstand niet zal komen van Communisten, zoals in Noord-Korea...en ook niet van Islamieten, zoals in vele landen van het Midden Oosten, maar van mensen, die zich Christenen noemen, die ook denken , dat ze Christenene zijn, die misschien zelfs wel goedbedoelende Christenen zíjn, die denken, een goed werk te doen.
Bekend is het verhaal van Johannes Hus, een van de voorlopers van de reformatie, die om zijn geloof verbrand werd. Toen alles gereed was, zag de insgelijks voor de marteldood gereed staande Hus, dat er nog een oude mevrouw aan kwam met een laatste takkenbosje, dat zij op de brandstapel gooide. Hus sprak toen de geboekstaafde woorden: "Ach.....heilige eenvoud...".
In die laatste tijd zullen de leden van de 'ware gemeente' dezelfde werken doen als Jezus deed, ja zelfs nog grotere dan Hij, zoals Onze Heer zelf verklaarde, (Joh 14 v 12).
De zesde bazuin is de bazuin, waarbij 'de valse kerk' en 'de ware gemeente' tot het uiterste van hun mogelijkheden worden gebracht.
En het toppunt van 'de valse kerk' zal er niet alleen in gelegen zijn, dat zij elke band met de ware gemeente verbreekt; dat toppunt van 'die valse kerk' zal een herhaling zijn van datgene , wat ooit van Isreal geschreven werd: "Zij verwekten God tot naijver door vreemde goden, met gruwelen krenkten zij Hem; zij offerden aan de boze geesten, die geen goden zijn, aan goden, die zij niet hebben gekend, nieuwe goden, die kort tevoren opgekomen waren", (Deuteronomium 32 v 16 en 17).
Ik sprak iemand, die tegen mij zei: "Dus....als ik het goed begrijp, wil jij mij afbrengen van het idee, dat ik een onmachtige zondaar ben tot mijn dood...Dat nooit. Die idee houd ik vast".
Ik was diep ontsteld, dat iemand zo vast kon houden aan een duidelijke lering van boze geesten. Overigens bleek later , dat die vastheid toch niet zó diep van binnen verankerd was als gezegd werd. De band met Jezus bleek toch sterker dan alle misverstanden.
Maar iets heel anders: zijn er niet veel Christenen, die astrologische rubrieken en horoscopen lezen. Dat is een gevaarlijke bezigheid. Nu de eindtijd nadert, is het destemeer zaak om vrij te komen van al die kwalijke zaken.
En de kreet: "O Heilige Antonius...maak, dat ik mijn rijbewijs terugvind", aangeheven in de richting van een overleden heilige, die geacht wordt, verloren gegane voorwerpen terug te bezorgen...: ook niet goed; men zegt wel: "Och...is maar een lolletje, dat ook nog wel eens helpt. Occulte bindingen. Kom nou..." Niet meer doen; we moeten topfit zijn, nu de kreet wordt gehoord: "De bruidegom (Jezus) komt eraan". Er mag 'geen lek zijn in ons kannetje met olie'.
In Protestantse kring wordt wel gezegd: "Nooit is er zoiets goeds geschreven als 'de Heidelbergse Catechismus'. Daaraan houd ik vast. Ik hoef daarnaast -en naast de bijbel natuurlijk- niets". Nu zeg ik niets van de Heidelberger. maar de opstellers konden geen weet hebben van zulke dingen als: - doop in de Geest - Geestesgaven en Geestesvrucht - strijd in de hemelse gewesten, zaken, die onontbeerlijk zijn in deze tijden, waarin, zoals we gezien hebben, satan alles uit de kast haalt. Wie alleen bij vroegere gezegende wijsheden leeft, houdt vast aan de leer van de voorvaderen, zonder acht te slaan op de steeds voortgaande openbaring. Dat is een vorm van voorvaderverering, die wij - op het scherpst gesteld- als een occulte binding zouden kunnen zien.
Daarnaast; Christenen, die zich aan de hierboven genoemde dingen overgeven, worden kwetsbaar ook voor zwakheden in de 'natuurlijke' wereld.
Zonden worden o zo gemakkelijk goedgepraat. Haat, nijd, twist en tweedracht, die altijd op de loer liggen, springen toe.
Ook de gang naar waarzeggers, magnetiseurs enz wordt gemakkelijker.
En over het bezit van een ander wordt soms heel lichtvaardig beschikt.
Wie "nee" zegt tegen de steeds voortgaande heerlijke nieuwe openbaringen, loopt alle kans om ook, dat wat hij heeft, kwijt te raken en, 'lid' van de valse kerk geworden', 'takkenbosjes' aan te slepen voor de 'brandstapels' van 'de leden van de ware gemeente'.
Je kan zeggen; "Nu ja; Johannes Hus had er toch nog een goed woord voor over". Maar het is naar mijn mening zo, dat God er anders over zou kunnen denken, nu de tijden al weer zoveel verder zijn voortgeschreden.
Zijn er nog demonen in de hemel? De strijd van Michaël met de Draak, is die al voltooid of moet dat nog geschieden? De satan kreeg toegang tot de hemel, (Job) heeft hij die toegang nog steeds
Mijn antwoord: Daar heb ik nu echt schik in; weer eens een vraag naar een situatie, zoals in de bijbel geschetst.
Allereerst Job: je kent dat begin: satan is op een hemelse samenkomst gewoon tussen de hemelbewoners- de niet gevallen engelen- aanwezig.( 1 v 6).Je vraagt je af: "Waar haalt hij de brutaliteit vandaan. Hij was toch uit de hemel gebannen. (Ezechiël 28 v 17). Onder welke titel heeft hij dan toch toegang"
Wel , hij is daar als aanklager, ( Openbaring 12 v 10).
Daar staat namelijk: "Want de aanklager van onze broeders en zusters, die hen dag en nacht bij God aanklaagde, is ten val gebracht".
Over dat 'ten val brengen' kom ik nog te spreken. Maar in ieder geval is nu duidelijk dat ' aanklager' de titel was, waaronder satan toegang had tot God. Dit om te zeggen: "De mens die u geschapen hebt, brengt er niets van terecht. U zult er iets op moeten vinden om uit dit dilemma te komen, wat toch echt een onontkoombare eis van uw gerechtigheid is. Hoe wordt de collectieve en individuele schuld, die de mensen door hun zonden opbouwen, ooit uitrgedelgd".
Wel: God ' heeft er iets op gevonden'.... van eeuwigheid was deze ' vondst' al deel van zijn plan. Hij kwam zélf uit zijn hemel.... want onze Heer Jezus Christus is ook God ....en droeg onze zondeschuld. En zo werd hij onze Redder voor hij ooit (Matth 25) onze Rechter zal zijn.
Een ander, die voor het hemelse gerecht in moeilijkheden werd gebracht door aanklager satan, is de hogepriester Jozua uit de tijd na de ballingschap. Lees Zacharia 3 maar eens door.
Maar waarom kan er dan in Openbaring 10 v 12 zo blij uitgeroepen worden, dat de aanklager verdreVen is.
Wel; de hele geschiedenis door werd de machtsbasis van de duivel niet efficient aangepakt. De gelovigen hadden en hebben een onbeschrijflijk machtig wapen in hun gebeden. Met die gebeden komen zij voor Gods troon, zijn dus bezig in de onzienlijke wereld. Maar het machtscentrum van satan blijft , ondanks de enorme kracht van het gebed, die veel bereikt, buiten schot. Die centrale positie, die 'egelstelling' kan pas bestormd worden, wanneer de gelovigen de duivel op zijn eigen terrein, in de onzienlijke wereld, te lijf gaan. En dat gebeurt, wanneer de Heilige Geest steeds meer gelovigen deze ontdekking laat doen: " met de Geestesgaven heb ik een wapen tegen satan om hem uit te drijven in de machtige naam van Jezus. Ik kan weerstand bieden tegen zíjn aanvallen en hem tot de aftocht dwingen, Volgens Jacobus 4 v 7 ' kunnen wij ons verzetten tegen de duivel en dan zal hij van ons wegvluchten'.
Maar we kunnen ook het initiatief nemen en in de naam van Jezus demonen uitdrijven (Markus 16 v 17)" .
En.... naarmate steeds meer Geestvervulde gelovigen steeds koener doordringen in de centrale vesting van satan ....wordt zijn heereschappijbasis ondergraven en tenslotte zo kwetsbaar, dat satan vlucht.
Op dit grootse gebeuren, dat dus nog moet plaats vinden, doelt Jezus, wanneer hij in Lucas 10 v 18 zegt; " Ik heb satan als een lichtflits uit de hemel zien vallen". In een visioen ziet de Heer Jesus , dat met dit rechtstreeks aanvallen van deze discipelen op het rijk van de duisternis, de val van satan begonnen is. Een hoofdmoment in die strijd is geweest: de verzoeking in de woestijn, waar de duivel een nederlaag leed. Een allesbeslissend moment zal zijn dat woord : "Volbracht", (Johannes 19 v 30), maar de val van satan zal volkomen zijn , wanneer een voorhoede van Gods kinderen alle wapenen, die God verstrekt, ook in de volle omvang gaat gebruiken.
En in die tijd van de totale bewustwording van de voorhoede van de christenen kan ook Openbaring 12 v 7 gezien worden.
De engelen zijn DIENAREN van God. Wanneer de gelovigen, althans een voorhoede, hun KIND schap van God volledig hebben ingevuld, hebben de engelen eindelijk het kader, waar ze alle eeuwen door al 'op hebben zitten springen'. En dan kan de satan uit de hemel worden geworpen.
Niekie, jouw en mijn plaats bij de gelovigen is éen ding. Maar het -door genade, niet door eigen verdienste- doordringen tot de voorhoede is een ander ding.
Niekie...volhouden...een plaats bij de 'commando's van de Heer' eist een hele aparte training.
Wat leuk om weer van je te horen. En wat een nuttige vacantiebesteding: leiding van een kinderkamp.
En of ík vacantie heb gehad: ja en nee.
Natuurlijk heeft een gepensioneerde altijd vacantie. Maar de conditie van mijn echtgenote maakt het onmogelijk, dat wij met vacantie gaan. En diezelfde omstandigheid maakt het ook zo, dat ik huisman ben.
Maar wij hebben genoten van de rust rond onze woonplaats. En wanneer wij door die stille straten reden en weer terugkwamen in onze verlaten wijk, dan zeiden wij tegen elkaar: "Dit is ónze vacantie".
En wat een levensmoed klinkt er door uit die woorden van jou: "Ha...lekker vacantie gehad...en straks weer fijn naar school. Ik heb er echt zin in".
Houden zo....dat kan je hele leven: zin in dat leven hebben.
Prediker zegt over 'zich verheugen' feestelijke dingen. Ik noem er als eerste éen: "Verheug u o jongeling ( en jongedochter) in uw jeugd en uw hart zij vrolijk in uw jongedochtersjaren...ja: volg de lust van uw hart en wat uw ogen aanschouwen..."
En op dat gedeelte, waarvan jij zult zeggen: "Nou Prediker...je bent hierin wel érg 'licht'", volgt dan:
"...maar weet, dat God u om al deze dingen in het gericht zal doen komen.."
En jij zult zeggen: "Aha....daar is 'het vingertje' weer. Ik dacht al: 'Gaan we lollig worden'. Maar nee hoor; Prediker is er weer hélemaal".
En dan gaat het in vers 20 verder: "Weer dus het verdriet van uw hart en houd de kwalen weg van uw lichaam, want....jeugd en jonkheid zijn ijdelheid".
En nu zwijg jij verbluft: "Wat wíl Prediker nu toch!?"
De kanttekeningen vermelden hierbij: "De jeugd mag wel vreugde scheppen in haar jonge jaren, ja tot op zekere hoogte ook haar wensen en begeerten volgen, mits zij terdege bedenke, dat zij van alles, wat zij doet, voor Gods rechterstoel rekenschap zal moeten afleggen. Onder voorbehoud hiervan mag de jeugd staan naar een geestelijk opgewekt en lichamelijk gezond bestaan, want de jonge jaren zijn spoedig voorbij".
Wel Maike; wanneer ik je zo beluister, ben jij in prima conditie.
En overigens : jij bent 20 min en ik ben 80 plus, maar ik verheug me elke dag weer. Met Prediker 3 v 12 en 13 kan ik zeggen: "Als men zich verheugt en zich tegoed doet in zijn leven, kortom als iemand eet en drinkt en het goede geniet bij al zijn zwoegen, dan is dat een gave van God".
En Manuela....ik zwoeg dikwijls op mijn postings aan jullie. Maar zelfs dat zwoegen is voor mij zo'n pure vreugde geworden.
Er is toch ook niets heerlijkers dan dat een mens zich voor Gods aangezicht kan verheugen in zijn werken, (Pr 3 v 22).
God gaf mij veel rijkdom en schatten in de geestelijke wereld. Geestelijk krijg ik bij het uitdelen van die schatten ruimschoots mijn deel . Ik verheug mij in mijn zwoegen voor God, (Prediker 5 v 18).
En zo nog veel meer in Prediker....en verder overal door Gods woord heen.
Dus Maike, wanneer de jeugdjaren toch echt voorbij zijn; de mogelijkheden om je te verheugen, blijven voor een Christen vele.
Helemaal los van die meneer Anderson, wiens werk ik ook niet ga opzoeken op Internet, omdat dit mijn aanpak nu eenmaal niet is: valt daar iets van te zeggen : Namaak versus echtheid.
Wel degelijk: Uit het rijk van de duisternis komt veel namaak. De duivel kan alleen maar vernielen. Dat begon al direct, toen hij uit de hemel gebannen was wegens rebellie Ezechiël 28 v 16 en 17). "Wel...ben ik dan op de aarde geworpen als een banneling !.....dan zal ik van 'de planeet van het plan' eens even een chaos maken. (Genesis 1 v 2).God wilde er geen baaierd van maken, maar een oord , waar goed te wonen viel. (Jesaja 45 v 18). Maar ik ga er een chaos van maken".
En zo is het doorgegaan. God echter blijft de mensen trekken door de heerlijkheid van zijn macht :Colossenzen 1 v 11: "Gij zult door zijn luisterrijke macht de kracht ontvangen om alles vol te houden en alles te verdragen".
En zo'n kracht wil de satan ook wel meedelen om mensen altijd te laten volhouden en bestand te maken tegen alles, totdat hij ze veilig 'beneden' heeft.
En wanneer ik nu de vrucht van de Geest volg, je weet wel: liefde, blijdschap, vrede, enz....dan spitst de duivel zich allereerst toe op dat eerste en hoogste: de liefde.
Maar, het werd al gezegd, hij kan alleen maar namaak aanbieden, dat is nu eenmaal het enige , wat hij in zijn voorraadschuren heeft. En het is nog levensgevaarlijke rommel ook. Want Jesaja zegt dat zo mooi: " Ze- de rechtsprekers- broeden slangeneieren uit , ze weven spinnewebben . Wie hun eieren eet zal eraan sterven; als er een wordt ingedrukt , komt er een adder uit". En die spreuk geldt op allerlei gebieden van het leven voor het namaakwerk van de duivel.
Immers: er zijn drie begrippen voor liefde:
- agapè: de onvoorwaardelijke liefde van God, onweerstandelijk uitstralend naar alle zijden als zonnestralen; hiervan kan satan selfs geen namaak bieden.
- philomeia: de genegenheid van vrienden onder elkaar, de trouwe hartelijke kameraadschap, zoals David en Jonathan die voor elkaar koesterden, omdat zij beiden de Heer God liefhadden.
Die warme genegenheid en hulpvaardigheid is er over de hele wereld heen van Godswege, maar nu zegt satan: "Hé....daar heb je nu iets, dat ik kan namaken". En nu komt er even iets moeilijks: in de oorlog kreeg ik toevallig een inblik in de warme kameraadschap, die Duitse S.S.-ers onder elkaar hadden vooral in de 'begintijd', met nog iets van idealisme erin. Zeg nu niet: " Zou Ger toen N.S.B.- er geweest zijn? "
Nee, dat was het helemaal niet. Maar gewoon, door een toevalligheid maakte ik kennis met die 'valse phliomeia', gestoeld op het verderfelijke beginsel van 'Bloed en bodem' en 'trouw aan de Führer'. En je weet hoe dat allemaal te loor ging en van die vriendschap , op valse gronden rustende, bleef ook niets over.
- eros: de lichamelijke liefde Maar dat laatste begrip van 'liefde', door God oorspronkelijk bedoeld om gebed te zijn in een huwelijk tussen éen man en éen vrouw als een veilige omgeving, die ' eros'....wat satan daarvan heeft nagebootst; dat hoef ik jullie niet te vertellen: er is geen enkele manier om dat Goddelijke begrip te ontadelen, die hij niet heeft geprobeerd. Uiteraard heb ik het allemaal gadegeslagen. Pure hartstocht van een 18-jarig meisje, die haar ín het bed deed belanden met een veel oudere 'vriend'. En na een half jaar zei die vriend: "Nou...je was een mooi boek...maar ik heb het uit". En toen ze wanhopig, toch bleef hangen, toonde hij zijn ware aard en begon haar te slaan, totdat ze uiteindelijk maar wegging Ze bleef ontredderd achter. Ze zei achteraf ' dapper': "Was toch heel gewoon. Nee...ik heb er geen bittere gevoelens bij. Voor hem een ander. Zo gaat het immers atijd in deze tijd". Maar ze leed toch averij. En die openbaarde zich als een adder op ander gebied, nu ze het ei van de hartstocht op een te vroeg ogenblik had uitgeknepen. En dat terwijl Hooglied daar zo tegen waarschuwt8 v 4 bijvoorbeeld): " Meisjes van Jeruzalem...( en van de hele wereld)....ik bezweer je , wek de liefde niet, laat haar niet ontwaken voordat zij het wil " ( en dat toont, doordat jij er klaar voor bent en alle omstandigheden er klaar voor zijn).
Tegenover alle namaak van satan , die jullie elke dag meemaken en waardoor je omringd bent op ieder uur van de dag, als je maar op straat loopt en naar de billboards kijkt, staat het heerlijke, pure van God, dat je ook op alle manieren tegemoetkomt en je uitnodigt, zoals Spreuken het zegt in 1 v 20: " Wijsheid roept in de straten, over de pleinen klinkt haar stem, ze laat zich horen bij de poorten, temidden van alle rumoet roept ze uit: ' Hoe lang nog , onnozele mensen , hechten jullie aan je onvolwassenheid, willen jullie spotters, blijven spotten, haten jullie dwazen , kennis ? .... Luister, neem mijn berispingen ter harte- dan stort ik mijn geest over je uit, dan laat ik je delen in mijn wijsheid' ".
En vermijd de in Spreuken 9 v 23 genoemde: "Vrouwe Dwaasheisd ...zij bazelt maar, door haar domheid heeft ze nergens weet van. Ze zit bij de deur van haar huis, in een zetel , hoog in de stad. Ze roept naar de voorbijgangers, naar hen die rechtdoor willen gaan: ' Onnozele mensen (!) , kom toch deze kant op' Wie geen verstand heeft roept ze toe: ' Gestolen water smaakt verrukkelijk, geroofd brood is een lekkernij' . Maar wie zij naar zich toe lokt,weet niet dat hij afdaalt naar de schimmen, hij daalt af tot in het dodenrijk".
Met deze ernstige bijbelteksten wil ik afronden. Er zit vast wat bij voor ieder van jullie
Wat een gezellige vraag; wat was er voor het Christendom?
Het antwoord op deze vraag zou heel eenvoudig gegeven kunnen worden aan de hand van een bijbeltekst: (Handelingen 11 v 26): "En het geschiedde, dat Barnabas en Paulus een vol jaar in de gemeente gastvrij ontvangen werden en een brede schare leerden EN DAT DE DISCIPELEN HET EERST TE ANTIOCHIE C H R I S T E N E N genoemd werden."
Maar er is natuurlijk een veel dieper antwoord mogelijk.
Toen Adam voor het eerst via mondelinge overlevering in zijn 930 levensjaren aan tallozen de berichten uit de eerste hand gaf, hoe alles was begonnen, vertelde hij hun onder andere: "In den beginne schiep God de hemel en de aarde", Genesis 1 v 1 "En God zeide: 'Laat ONS mensen maken, naar ons beeld, naar onze gelijkenis' "(v 26). "De slang nu was het listigste van alle dieren des velds....en zij zeide tot de vrouw...", 3 v 1).
En tot op de huidige dag houdt het Christendom vast aan : - God, die hemel en aarde schiep - God, die zich in zijn volstrekte verhevenheid aan ons wil kenbaar maken als een Meervoudige en nochtans "Eenvoudige", krachtens dat "Ons" - de kwade tegenkracht, die bederf zaait , toen en nu.
Toen de wereldgeschiedenis zich begon te ontwikkelen, ontstond voor het eerst in de dagen van Enos een gemeente van gelovigen, (4 v 26).
En toen kwam, na een periode van verwording, de zondvloed. Maar na Noach begon diens nageslacht opnieuw weg te drijven van Gods waarheden. Daarom koos God Abraham uit en gaf hem de belofte van een nageslacht, waarin God zijn waarheden zou bewaren, totdat de tijd van ruimere ontplooiing dáar was.
En de nakomelingen van Abraham kregen op de duur de naam van Israelieten en door alle stormen heen, bleven bij hen de 'woorden', de heil- en levenbrengende woorden, die de Heer God ook na Genesis bleef spreken, bewaard.
En toen kwam de grote dag, dat God besloot, om het heil, zo lang bewaard binnen de kring van dat ene volk, wereldwijd te doen worden.
En uit het volk Israel koos Hij zich een vrouw, Maria. En zij werd door Gods Heilige Geest bezwangerd met Gods eigen Zoon, die wij hebben leren kennen als onze Heer Jezus Christus.
En onze Heer gaf aan de aloude woorden een nieuwe, frisse, wérkelijk levendmakende inhoud. En zo begon het Christendom zijn triomftocht over de wereld een zege- (en zegen) tocht, die nog steeds duurt en doorgaat tot een grote climax.
Je ziet: het Christelijk geloof heeft eeuwige wortels in de begrippen, die God leerde aan ons aller vader Adam.
Natuurlijk waren er in het verleden vele godsdiensten, maar zij zijn niet oorspronkelijk. Zij zijn allen verbasteringen van het oorspronkelijk geloof, zoals God dat in oervorm aan Adam en Eva leerde en zoals het de eeuwen door bewaard gebleven is en verdere ontwikkeld, eerst in éen volk en daarna, uitbotttend, in alle volken.
You wrote: "because Adam introduced sin into the human race (Romans 5:12-14).
I don't agree with this.Although you wrote many good things also in this topic, I want to oppose you in this respect.
Romans 5 v 12 writes: "Therefore , just as the sin entered the world through one man , and death through sin, and in this way death came to all men , because all sinned- ".
What did Adam do. He obeyed to the devil. in this way he became the servant of the devil . He gave his kingdom overe to the devil. Now the devil had become the master of the world. He came with all his bad' fellow-travellers', falsehood -demons, sin-demons, illness-demons and confiscated earth. In this way the cosmos came into the influence sphere of the evil one. This occupier now tried to change and transform this nice whole to a part of the kingdom of evil. Sin, lawwlessness from this moment on could infiltrate the cosmos. This well- ordened and functioning total was infiltrated with destructing forces and laws. The following of this occupation is that mankind is now surrounded with dark and evil powers. Mankind is individually seduced, infiltrated and brought to obediance to these forces from the dark world and in this way mankind is also submitted to death..
Just as death has found its way to all who have sinnend, so Jesus has found the way to life for all who obey him.
Man is not automatically from his birth a sinner, just as he is not an ill person automatically. He has no inherited sin, (original sin), he has no hereditary debt; he has no hereditary taint. Adam has only given over the world to satan and everybody is oppressed biy satan and seduced by satan to sin. Adam has nothing to do with the whole thing. His role was over, when he had obeyed to satan. The devil is the real enemy. He has brought the lie of original sin and so on , this falsehood into the world via Augustinus as the first one, who brought it to a definition. All the texts , used for it, are extremely weak. I call them: Genesis 6 v 5, Genesis 8 v 21, Job 14 v 4 and, (what they call the 'king's text): psalm 51 v 7.
But satan needed to remain invisible for the natural Christian, after Paul had made him absolutely visible in Ephesians 6 v 12. But since the devil has made himself invisible through the errings of : - original sin - hereditary debt - hereditary taint, many people say: "It is all the guilt of Adam. I cannot help to be born from him. It is his guilt and -if you think it through- it is the fault of the Lord himself".
Romans 3 v 23 says: "All have sinned and fall short of the glory of God". Yes....but they have been seduced themselves for their own reponsability and cannot point back to Adam.
By the way Abednego; did you already read my 'biblestudies' in the forum 'Biblestudies'. For a man like you it is very basic, but perhaps....
Hallo! Habe vor ungefähr 3Monaten den Weg zu Gott wieder gefunden. An Gott glaube ich schon immer aber ich dachte ich könnte ohne ihn leben (aus trotz heraus) ich weiss das war falsch und ich wünsche mir nichts mehr als das er mir verzeiht. Aber in diesen 3 Monaten habe ich schwere Rückschläge erleben müssen. Habe Depressionen, Körperlich geht es mir auch nicht gut geschweige denn Finanziell. Ich bete nicht dafür das es mir finanziell bessert geht ich bete nur für Gesundheit da ich ja nur dieses eine Leben habe aber alles beten hilft nichts. Sonst sind mir auch viele Missgeschicke passiert und auch komme ich immer wieder vom rechten weg ab so als würde eine böse Macht mich verleiten wollen. Langsam verlässt mich meine Kraft. Ich versuche mit aller kraft nicht wütend auf meinen Gott zuwerden aber doch kommt auch wenn ich es nicht will dieser Zorn immer wieder in mir hoch. Ich weiss ja das es menschen gibt denen es schlechter geht aber ich will doch einfach nur freude am leben haben. Meint ihr ich verlange zuviel? Will Gott mich testen?
Meine Antwort:
Dein Schreiben hat folgende Hauptmomente: - seit drei Monaten bin ich wieder bei Gott zurück - Ich wünschte wohl dasz Gott mir Verzeihung gibt für alles was ist passiert - aber in diesen drei Monaten habe ich so viel schlechtes erlebt: Depressionen. Körperlich geht es schlecht. Finanziël geht es schlecht. - Ich kann auch nicht auf dem rechten Weg bleiben mit Gott. Es ist als wie eine böse Macht mich verleiten wollte - Ich kann doch so böse werden auf Gott; das ist nicht gut, aber immer wieder kommt das in mir auf. - Will Gott mich testen.
- Das ist eben das beste was ein Mensch tun kann: zurückkehren zu Gott. Der verlohrene Sohn aus Lukas 15 tat das und liest du bitte die Geschichte: der Vater war so liebenswürdig zu ihm und er bekam Verzeihung. - Und das ist eben dasselbe dasz du erwarten könnst: Verzeihung. Denn Jesus Christus, Gott und Mensch, hat sein Opfer am Kreuz gebracht und wenn er ausrief: "Es ist vollbracht", (Johannes 19 v 30), waren damit alle Sünden von allen Menschen, die sein Opfer für sichselbst annehmen wollten, ausgebuszt. - Aber es ist noch ein Dritter im Spiel: das ist eben der Teufel. So lange du auf seinem Weg, immer mehr herab, spazierte, sagte der Satan; " Alles klappt. Der ist mit starken Schritten auf dem Wege zur Finsternis, wo ich ihn haben will". Aber jetzt ist es Alarmfase in der Hölle: "Der Kerl versucht aufwärts zu klettern . Schnell; wir schicken ihm allerhand Unfug". - " Und auch etwas Direktes. Ja...gefunden!!! Jetzt musz er erst recht sündigen. Wir schicken ihm eine Verführung. Was ...eine...mehrere.. er musz böse werden auf Gott...ja, das wäre groszartig". - aber: eine Verleitung, eine Verführung durch Satan ist zugleich ein Test Gottes. Er will wissen , wie du dich hälst.
Aber du mein lieber Junge.... ich kann das sagen: ich bin 84... ......AUSHARREN !!!!
Bete im Namen vom Herrn Jesus. Das hat Gott gerne. Er hat seinen Sohn geschicket und Gott will auch dasz wir den Namen seines Sohnes in Liebe nennen. Weiszt du was ...ich gehe mit um dich bei Gott ein zu leiten. Das tue ich wohl mehr. ........ Lieber HerrGott. Hier ist Ger und er hat einen Deutschen bei sich , dessen Name er selst nicht kannt, leider. Aber Du lieber HerrGott weiszt alles. Er wollte zurück zu dir. Er ist auch zurückgekehrt. Aber alles ist so schwer....Hilf ihm bitte. Lege bitte sofort, wenn es möglich ist, einen Notverband, sodasz er einen Augenblick Veratmung hat. Und sorgst du auch weiter für ihn. Danke HerrGott.
Hier ist der Mann selber.... (Und nun kannst du alles sagen zu Gott was du nur wollst. Aber bitte : höflich bleiben...auch ehrbietig und so weiter. Du sprichst nicht zu 'nur so einem'...aber zu IHM) ......
Ach ja...noch dies; Ueber den Teufel sagt Jakobus 4 v 7: "Wiederstehet dem Teufel, so flieht er von euch".
Leistet Wiederstand in dem Name von Jesus. Denn ohne Jesus bist du nirgends.
Wanneer ben je nu eindelijk volleerd in het geloof
Met je nieuwe bericht ben ik erg blij. De Heer is in jou aan het werk. Hij is een goed werk in jou begonnen en Hij gaat het ook voltooien.
Natuurlijk onder deze voorwaarde, (maar het is overbodig om die aan jou te noemen); mits jij blijft meewerken.
Er is een oud spreekwoord: "Keulen en Aken zijn niet in éen dag gebouwd".
En zo is het ook met het geloof, zich via voortgaande bekering en voortgaande wedergeboorte en voortgaande vervulling met de Heilige Geest ontwikkelende tot steeds groter hoogten en blijdere vergezichten.
Je weet, dat ik een oude man ben. Maar nog steeds ben ik bezig mijn gedrag bij te stellen. Laat je dit niet tot de gedachte leiden: "Gunst....Ger is 81, 9inmiddels 84)....en hij is er ook nog in genen dele. Wie is er dan wél klaar?! Zou ik- met mijn achttien jaartjes er maar niet mee ophouden om -misschien- een fata morgana na te jagen?!".
Nee, Jantine, doe zoals Leontien Zijlaard-van Moorsel in het natuurlijke deed. Op zondag viel zij jammerlijk en pijnlijk. Maar met een overal pijn doend lichaam won zij op woensdag goud.
En doe als Pieter van den Hoogenband. Men vroeg hem: "Kuier je nog een eindje verder met mij mee naar de journalistenverblijven". Maar hij zei: "Nee...nú is al mijn energie voor de Spelen. Die 700 meter staat niet in mijn programma. En hij won goud, met acht honderdste van een seconde, misschien net een fractie meer aan energie dan die 700 bespaarde meters hem opleverden.
Dappere, zoveel mogelijk totale inzet, krachtige, zo totaal mogelijke geconcentreerdheid, helpen jou aan het eeuwige goud.
Denk niet; gunst, die totale inzet....wat saai....geen enkele pleziertje meer. Nee; dit is toch ánders: die inzet en die toewijding brengen ook een sfeer van blijheid met zich mee, die jou een heel rijk leven geeft.
Volhouden en uitbouwen en geduldig zijn en in training blijven en weglopen van die put en contact zoeken met blijde, Geest-vervulde mensen en niet terugschrikken bij teleurstellingen en je kopje erbij houden, wat je nu eigenlijk wilt met je bestaan: TOT GODS EER LEVEN
En dan ook nog...alle serie van 'Vraag het Ger' lezen om de trainingen van al die anderen te volgen.
......als het allemaal zo lekker voor de wind gaat.....
Dag Sunshine,
Wat fijn dat het zo goed gaat met je. Heerlijk dat je zoveel kunt doen voor de Meester. Jezus zelf wist zo goed dat dit allemaal ging gebeuren.
Toen hij in de verte die hele stroom mensen uit die stad in Samaria, Sichar, zag aankomen, zei hij tegedn zijn discipelen " Kijk om je heen , dan zie je dat de velden rijp zijn voor de oogst", ( Johannes 4 v 35). En op een andere plaats zegt Jezus, bij het beschouwen van een -voor het geestesoog zichtbare- uitgeputte en hulpeloze schare: " De oogst is groot, maar er zijn weinig arbeiders. Vraag dus de eigenaar van de oogst of hij arbeiders wil sturen om de oogst binnen te halen".
Iemand uit mijn kennissenkring begon een werk in Brabant. Hij zei zo echt hartig tegen mij: "Waarom blijven al die sterke, jonge venten toch maar in ' het Westen' zitten, waar de 'arbeiders in Gods wijngaard' zitten 'als de haren op een hond'. Hier in Brabant zijn er zovelen, die wíllen luisteren en zo wéinigen, die echt iets goeds te vertellen hebben".
En een soortgelijke ervaring heb jij nu in Zuid Limburg. Jij zit daar niet 'als de haren op een hond', jij hebt velden, die wit zijn om te oogsten, jij hebt schapen zonder herder, die best een herderin willen hebben om ze de weg te wijzen.
Ik heb in Engels sprekende gebieden en ook in Duitsland nu ook mijn 'witte velden' gevonden. Die trokken een tijdlang mijn aandacht wel een beetje van HQ af. Maar recentelijk keek ik daar weer eens rond en wat zag ik: ook hier zijn uitgeputte en afgematte 'schapen zonder herder'.
Dapper dat je zonder levensgezel je weg gaat op dit ogenblik. Ik heb nog onlangs gezien, hoe een goed-ogende 28-jarige, die ook geduldig wachtte, opeens kon uitroepen: "Ik heb AANZOEK; in....( maand)....gaan we trouwen !!!!" Wat hebben we met haar meegejuicht
Veel zegen bij het hoeden van je schaapjes, herderin.
O ja, nog even over die zwerver, met wie je zo nu en dan spreekt. Judas 23 zegt (misschien ook híerover) : "Uw medelijden met sommigen moet gepaard gaan met vrees; verafschuw zelfs de kleren die ze met hun lichaam bezoedeld hebben".
Bedoeld wordt: "Sommigen van degenen, die je erbarmen opwekken, naar Jezus' grote voorbeeld, hebben zo'n zware zondengeschiedenis, dat je niet te veel jezelf met hen moet identificeren". Een andere vertaling zegt; " Wees jegens anderen barmhartig in vreze..." Behoedzaam blijven dus. Enige afstand bewaren
Ikzelf kreeg laatst een telefoontje: "Mag ik eens bij u thuis komen praten". Het kwam slecht uit: ziekte van mijn vrouw. Door omstandigheden kwam er toch een gesprek op een minder gevoelige locatie: het inloophuis. van onze gemeente. En daar kwam ik echt in aanraking met een geval, dat heel moeilijk lag, zodat je behoorlijk afstand moest nemen bij alle erbarmen.
Je vraagt, als zovelen, wat er zoal te zeggen is over de eindtijd.
Wel; daar is zóeel over te zeggen en zoveel verschíllends over te zeggen, dat het een mens gaat duizelen, wanneer hij alle meningen zo eens tracht dóor te lezen.
Eerst even dit; in 'Vraag het Ger' heb ik al veel over de eindtijd geschreven. Lees er de diverse vragensamenvattingen maar eens op na. Laatstelijk heb ik aan Hijo nog diverse antwoorden gegeven. Die vind je in serie 11, deze serie dus, bladzijden 1 t m 5. Lees die ook eens door.
Eerst enkele veel gehoorde argumenten: - ach wat; slechtheid van de eindtijd; zo slecht als Sodom en Gomorra kan het toch nooit zijn.
Daar zit iets in. Maar Sodom en Gomorra staan aan het begin van de geschiedenis, de eindtijd aan het eind. De slechtheid is misschien niet erger, maar heeft zich wel verdíept , is als het ware een rijpe vrucht geworden.
- het hele leven bestaat uit golfbewegingen; het wordt wel eens iets slechter en dan bedaart het weer wat. In roerige tijden wordt er meer over de eindtijd gesproken.
De eindtijd wordt vaak vergeleken met de eindweeí«n van een vrouw; die volgen elkaar steeds sneller op, worden ook steeds heviger. Het element van 'steeds sneller' is er wel degelijk. Er is altijd sprake geweest van golfbewegingen, maar de toppen en dalen worden steeds dieper en hoger.
Vergelijk het met karresporen op een modderige weg. Vele karren rijden daarover en maken de oneffenheden steeds duidelijker, totdat er op het laatst geen doorkomen meer aan is. In de bijbel volgt dan als katharsis: de komst van de antichrist en de komst van de CHRISTUS.
- er is geen zinnig woord over te zeggen; die dag komt immers als een dief in de nacht, zegt de bijbel in 1 Thessalonicenzen 5 v 2. Jawel; maar wanneer je iets verder leest, dan zie je dáar staan: "Terwijl ZIJ zeggen: 'het is alles vrede en rust', overkomt HUN, als de weeí«n een zwangere vrouw en zij zullen geenszins ontkomen", (daar heb je die weeí«n weer). en : "Maar GIJ broeders, zijt niet in de duisternis, zodat die dag U als een dief overvallen zou".
Er zijn wel degelijk gezegenden, die 'de dag' zien aankomen.
- er moet toch eerst een verbond met Israel gesloten worden en weer verbroken; (Danií«l 9 v 27)
Dit gaat alles terug op een periode van zeven jaar en daar weer de helft van, die in Danií«l en andere bijbelboeken wordt omschreven. Maar het is goed om getallen in allerlei bijbelse eschatologische teksten symbolisch te zien en de geestelijke zin ervan te zoeken. Het is ook aanbevelenswaardig om niet allerlei teksten te verbinden met het volk Israel, zoals dat nu in Tel Aviv en Jeruzalem leeft. Dar volk is een volk geworden als alle andere volken , nu het de Christus verworpen heeft en heeft net als alle andere volken bekering tot God en Jezus nodig. Dat profeteerde Kajafas toch al, toen hij in Johannes 11 v 50 zei; "Gij weet niet en gij beseft niet, dat het in uw belang is, dat éen mens sterft voor het volk (hier een woord in de zin van: verbondsvolk) en niet het gehele volk, (hier wordt een woord gebruikt, dat neutraal betekent: natie, volk zoals alle volken)verloren gaat".
- veel gehoord is ook: "Waarom maken wij ons druk over de eindtijd; de Christenen worden toch, voordat de grote verdrukking onder de antichrist komt, ten hemel opgenomen.
Foutief, in Matth 13 v 30 zegt Jezus in de volstrekte sleutelgelijkenis over het goede en slechte zaad, dat "eerst het onkruid bijeengehaald wordt en verbrand en dat daarná het koren, het goede zaad, bijeengebracht wordt in Gods schuren. Nog duidelijker vers 41-43.
Er is wel een opname, maar die is pas, wanneer Gods kinderen beproefd zijn gebleken in harde strijd. Daarvan spreekt 1 Thess 4 v 15- 18: "Want dit zeggen wij u met een woord des Heren; wij levenden, die achterblijven tot de komst des Heren, zullen in geen geval den ontslapenen voorgaan, want de Here zelf zal op een teken, bij het roepen van een aartsengel en bij het geklank ener bazuin Gods, nederdalen van de hemel, en zij, die in Christus gestorven zijn, zullen het eerst opstaan; DAARNA zullen wij levenden, die achterbleven, samen met hen op de wolken in een oogwenk weggevoerd worden, den Here tegemoet in de lucht en zó zullen wij altijd bij de Here wezen. Vermaant elkander dan met DEZE woorden".
Dat tegemoetreizen in de lucht veronderstelt een zó diepe ingeleid zijn in Geestesgaven en Geestesvrucht en al wat er verder volgt, dat je de gezegende genademogelijkheid hebt om over te gaan van de zienlijke in de onzienlijke wereld....een mogelijkheid, waarvan in de voór-zondvloedtijd Henoch en veel later Elia de voorlopers waren. Ongeoefende en onbeproefde Christenen hebben deze staat zeker nog niet bereikt.
- ach....over die eindtijd zijn altijd al voorspellingen geweest. Deze tijd is net als alle andere, niks meer en niks minder ellende. Het blijft altijd maar gelijk.
Dat lijkt erg veel op een bijbeltekst: ( 2 Petrus 3 v 3 en 4): "it vooral moet gij weten, dat er in de laatste dagen spotters met spotternij zullen komen, die naar hun eigen begeerten wandelen en zeggen: ' Waar blijft de belofte van zijn komst? Want sedert de vaderen ontslapen zijn, blijft alles zó, als het van het begin der schepping af geweest is' ".
Blijf nu maar WAAKZAAM.
Weet je, wat je doet Niem; lees eerst eens door, wat ik allemaal aan Hijo schreef. En wanneer je dan vragen hebt...kom gerust terug. Ik ben er voor om vragen te beantwoorden.
Dit wil ik nú vast zeggen: Openbaring beschrijft de gang van Gods ware gemeente door de wereld. Ook wordt de ondergang van de valse kerk beschreven. Het goede zaad en het slechte zaad uit Matth 13 worden hier nader verklaard. Het is heel wel denkbaar, dat de grote massa van de wereldbevolking van de kernstrijd niets zal merken....en zelfs bij 'Jezus' terugkomst met de wolken des hemels' totaal niet zal weten, 'hoe de vork in de steel zit'. En pas naarmate het duizendjarig rijk vordert, zal dit zegenrijke tijdperk aan steeds meerderen van de totale wereldbevolking duidelijk worden.
Verder nu met 'de zesde bazuin'.Wat zie ik: we zijn er al weer door!
Openbaring 6 v 20 en 21: "En wie van de mensen overgebleven waren, die niet gedood waren door deze plagen, bekeerden zich toch niet van de werken hunner handen, om de boze geesten niet meer te aanbidden en de gouden, zilveren, koperen, stenen en houten afgoden die niet kunnen zien noch horen of gaan; en zij bekeerden zich niet van hun moorden, noch van hun toverijen, noch van hun hoererij, noch van hun dieverijen".
Hijo; de geschiedenis herhaalt zich: - eens was het zo, dat het volk Israel in grote meerderheid Onze Heer Jezus Christus verwierp en Hem aan het kruis nagelde - ooit wordt het zo, dat de valse kerk 'de getuigen van Onze Heer Jezus Christus' van zich stoot. Dan zal er geschreven kunnen worden: "Hun lijken zullen liggen op de straat der grote stad, die geestelijk genaamd wordt Sodom en Egypte, alwaar ook hun Heer gekruisigd werd", ( 11 v 8).
Er komt dus geen vooropname, maar een brute vervolging, waarin de 'ware gemeente' tot het uiterste zal gaan en handelen naar de voorspelling van Onze Heer: "Dit evangelie van het Koninkrijk zal gepredikt worden tot een getuigenis voor alle volken en dan zal het einde gekomen zijn", (Matth 24 v 14).
Let er hierbij op, dat de meest essentií«le tegenstand niet zal komen van Communisten, zoals in Noord-Korea...en ook niet van Islamieten, zoals in vele landen van het Midden Oosten, maar van mensen, die zich Christenen noemen, die ook denken , dat ze Christenene zijn, die misschien zelfs wel goedbedoelende Christenen zíjn, die denken, een goed werk te doen.
Bekend is het verhaal van Johannes Hus, een van de voorlopers van de reformatie, die om zijn geloof verbrand werd. Toen alles gereed was, zag de insgelijks voor de marteldood gereed staande Hus, dat er nog een oude mevrouw aan kwam met een laatste takkenbosje, dat zij op de brandstapel gooide. Hus sprak toen de geboekstaafde woorden: "Ach.....heilige eenvoud...".
In die laatste tijd zullen de leden van de 'ware gemeente' dezelfde werken doen als Jezus deed, ja zelfs nog grotere dan Hij, zoals Onze Heer zelf verklaarde, (Joh 14 v 12).
De zesde bazuin is de bazuin, waarbij 'de valse kerk' en 'de ware gemeente' tot het uiterste van hun mogelijkheden worden gebracht.
En het toppunt van 'de valse kerk' zal er niet alleen in gelegen zijn, dat zij elke band met de ware gemeente verbreekt; dat toppunt van 'die valse kerk' zal een herhaling zijn van datgene , wat ooit van Isreal geschreven werd: "Zij verwekten God tot naijver door vreemde goden, met gruwelen krenkten zij Hem; zij offerden aan de boze geesten, die geen goden zijn, aan goden, die zij niet hebben gekend, nieuwe goden, die kort tevoren opgekomen waren", (Deuteronomium 32 v 16 en 17).
Ik sprak iemand, die tegen mij zei: "Dus....als ik het goed begrijp, wil jij mij afbrengen van het idee, dat ik een onmachtige zondaar ben tot mijn dood...Dat nooit. Die idee houd ik vast".
Ik was diep ontsteld, dat iemand zo vast kon houden aan een duidelijke lering van boze geesten. Overigens bleek later , dat die vastheid toch niet zó diep van binnen verankerd was als gezegd werd. De band met Jezus bleek toch sterker dan alle misverstanden.
Maar iets heel anders: zijn er niet veel Christenen, die astrologische rubrieken en horoscopen lezen. Dat is een gevaarlijke bezigheid. Nu de eindtijd nadert, is het destemeer zaak om vrij te komen van al die kwalijke zaken.
En de kreet: "O Heilige Antonius...maak, dat ik mijn rijbewijs terugvind", aangeheven in de richting van een overleden heilige, die geacht wordt, verloren gegane voorwerpen terug te bezorgen...: ook niet goed; men zegt wel: "Och...is maar een lolletje, dat ook nog wel eens helpt. Occulte bindingen. Kom nou..." Niet meer doen; we moeten topfit zijn, nu de kreet wordt gehoord: "De bruidegom (Jezus) komt eraan". Er mag 'geen lek zijn in ons kannetje met olie'.
In Protestantse kring wordt wel gezegd: "Nooit is er zoiets goeds geschreven als 'de Heidelbergse Catechismus'. Daaraan houd ik vast. Ik hoef daarnaast -en naast de bijbel natuurlijk- niets". Nu zeg ik niets van de Heidelberger. maar de opstellers konden geen weet hebben van zulke dingen als: - doop in de Geest - Geestesgaven en Geestesvrucht - strijd in de hemelse gewesten, zaken, die onontbeerlijk zijn in deze tijden, waarin, zoals we gezien hebben, satan alles uit de kast haalt. Wie alleen bij vroegere gezegende wijsheden leeft, houdt vast aan de leer van de voorvaderen, zonder acht te slaan op de steeds voortgaande openbaring. Dat is een vorm van voorvaderverering, die wij - op het scherpst gesteld- als een occulte binding zouden kunnen zien.
Daarnaast; Christenen, die zich aan de hierboven genoemde dingen overgeven, worden kwetsbaar ook voor zwakheden in de 'natuurlijke' wereld.
Zonden worden o zo gemakkelijk goedgepraat. Haat, nijd, twist en tweedracht, die altijd op de loer liggen, springen toe.
Ook de gang naar waarzeggers, magnetiseurs enz wordt gemakkelijker.
En over het bezit van een ander wordt soms heel lichtvaardig beschikt.
Wie "nee" zegt tegen de steeds voortgaande heerlijke nieuwe openbaringen, loopt alle kans om ook, dat wat hij heeft, kwijt te raken en, 'lid' van de valse kerk geworden', 'takkenbosjes' aan te slepen voor de 'brandstapels' van 'de leden van de ware gemeente'.
Je kan zeggen; "Nu ja; Johannes Hus had er toch nog een goed woord voor over". Maar het is naar mijn mening zo, dat God er anders over zou kunnen denken, nu de tijden al weer zoveel verder zijn voortgeschreden.
Mag een 'Geestvervulde' dan helemáal geen emoties tonen
Deze reactie te lezen na die over het 'shaken'.
Ik heb in de afgelopen dagen veel over jouw reactie nagedacht. En toen kwam mij voor de geest, dat Onze Heer Jezus Christus ook niet als een houten klaas over de wereld rondging. Ik kwam te denken aan dat gebeuren in Johannes 11 v 33: "...Geërgerd en diep bewogen vroeg Jezus"
De NBG heeft het wat pittiger: "Hij werd verbolgen in de geest en diep ontroerd". En de ' Korte Verklaring' heeft hierbijverkort) : ............ Jezus kreeg een heftige ongearticuleerde gevoelsexpressie. De interne emoties werden hem schier te machtig en beroerden hem ZICHTBAAR .Hij werd wrevelig, verbolgen; zo was het inwendig, in de geest, maar het werd uitwendig zichtbaar aan het heen en weer beven en schokken van zijn lichaam en de uitdrukking van zijn gelaat. En waarom werd hij zo verbolgen: over de bittere algemene gevolgen van de zonde: dood, rouw en tranen ........... Tot zover de Korte Verklaring, die natuurlijk niet zegt, dat Lazarus en zijn zusters hier specifiek zélf gezondigd zouden hebben.
Maar ik heb nog iets voor je:: Lucas 10 v 21: "Op dat moment begon Jezus, vervuild van de Heilige Geest, te JUICHEN..."
Hier is de NBG weer wat minder uitgesproken.
In ieder geval laat Jezus zien, dat diepe emoties in de meest innerlijke persoonlijkheid, de menselijke geest, heel wel naar buiten zichtbaar kunnen worden.
En een minder illuster voorbeeld vind ik in 2 Koningen 8 vanaf v 11. Ik geef het bij uitzondering weer in NBG-taal: "En Eliza, de man Gods, zette een strak gelaat en hield het onbewogen tot verlegen wordens toe; daarop barstte hij in wenen uit. En Hazaël zei: ' Waarom weent mijn heer' ".
Terwijl Eliza met Hazaël in gesprek is, toont de Heer hem een visioen. En terwijl dit visioen zich ontrolt, is Eliza niet in staat, zich gewoon te gedragen. Hij kijkt maar star voor zich uit in de richting van Hazaël, totdat die het benauwd krijgt van verlegenheid.
Ook hier weer een heftige interne, geestesemotie, die in uiterlijke gedragingen merkbaar wordt.
Dus Gurk.....wanneer jij begint te trillen onder de heiligheid van een krachtige tegenwoordigheid van de Heilige Geest, die door jouw menselijke geest wordt geregistreerd, dan heb jij bijbelse voorbeelden in Oude en Nieuwe Testament.
Ik heb alleen geageerd tegen zielse impulsen; emoties uit ons zieleleven, ons verstand, gevoel en wil, die op hun lager niveau worden aangeraakt en dat tot uitdrukking willen brengen in lichaamstaal.
Maar daarin zijn wij het dus volkomen eens; op dat lagere nivau kan de grote vergeler sneller binnenkomen en zijn grauwsluier gemakkelijk heentrekken over edele gevoelens.
Bij sommigen liederen, zoals bij lied 585 word ik diep-geestelijk geroerd,....dan lopen soms de tranen over mijn gezicht. Maar laatst merkte ik, dat dit ook al gebeurde bij lied 609 en opeens wist ik het: " Dit zijn geen tranen van geestelijke geroerdheid. Hier spelen emoties uit de zielensfeer een rol".
Dit zijn persoonlijke bevindingen. Huil maar gerust bij 609 ook, als je diepere emoties worden geroerd. Dat is allemaal zo persoonlijk.
Maar Gurk...jij zult waarschijnlijk door mijn antwoord, zo niet helemaal, dan toch wel gedeeltelijk bevredigd zijn, mag ik hopen.
Hoort 'shaken'ook bij de 'vervulling met de heilige Geest'.
Broeders en zusters van mij die wel eens naar de conferentie van TRIN gaan, manifesteren vaak. Dat wil zeggen, ze beginnen op sommige momenten te shaken zonder dat ze er wat aan kunnen doen. Is de Heilige Geest dan met ze bezig? Is dit ook bijbels? (niet dat ik twijfel aan hun oprechte geloof, maar om het gedrag naar anderen te kunnen onderbouwen) Zegt Paulus, of een andere apostel, of Jezus hier iets over? Wat vind u van het 'Dronken zijn in de Geest' ?
Zo zijn er wat vragen. Kan manifestatie ook door demonen komen? en hoe onderscheid je of een manifestatie komt door God, iemand zelf of een demon?
Mijn antwoord:
Allereerst dít: in onze gemeente was er in een dienst dít beeld:
Hoog in de lucht zweefde een edele adelaar. Daar beneden liepen allerlei vogels, die -zonder het te beseffen- adelaarsvleugels hadden. Toen de schaduw van de grote adelaar over hen heen trok, werden zij door een heerlijk heimwee overvallen. Ze wilden naar die adelaar toe. En vele vogels gingen 'op de wieken'. Sommige kwamen niet verder dan een zeker plafond. Andere vogels streken weer neer, ontmoedigd dat het niet lukte om 'hoogte te krijgen'.
En er was dit woord bij: .... Mijn kinderen; stijg op naar mij toe in mijn sfeer. Ik wil je daar ook weer beschermen onder mijn vleugels. Ik weet, hoevelen van jullie het geprobeerd hebben en teleurgesteld omdat zij niet konden dóorbreken, op hetzelfde niveau zijn gebleven of teruggekeerd. Maar mijn kinderen; houd moed !!! Ga opnieuw in mijn kracht. Ik wil jullie bij mij hebben in mijn sfeer om jullie steeds meer te zegenen .................. Dit is toch een nobel beeld. God roept toch ziijn kinderen door zijn heerlijkheid en macht. Want 2 Petrus 1 v 3 zegt; "Zijn goddelijke macht heeft ons alles geschonken wat nodig is voor een vroom leven, door de kennis van hem die ons geroepen heeft door zijn majesteit en wonderbaarlijke kracht".
Zoals die adelaar daar zweefde in zijn majesteit en wonderbaarlijke kracht en de zijnen riep via een onbedwingbaar heerlijk verlangen naar hem. zo is de Heer. Hij is toch veel te chique om te roepen via shakingen en rillingen en 'over de grond gerol' en dergelijke. Want deze laatste manifestaties komen ook voor. Gingen de mannen in Efeze, die in Handelingen 19 de doop in de Geest ontvingen, zo te keer met groot geroep en getril en gekrijs. Nee....ze spraken in tongen, spraken klanktaal en profeteerden, gebruikten hun menselijke vermogens op een opzienbarende, maar niet op een stuitende en schrik verwekkende wijze.
En al die heidenen, die bij Cornelius waren in Handelingen 10. Geen opvallende verschijnselen, dan alleen hemelse tekenen: klanktaal en God prijzen, (46).
En wat zag Simon de tovenaar, toen de mensen in Samaria vervuld werden met de Heilige Geest. Iets principieel anders dan toen zij verbijsterd hadden gestaan over zijn toverkunsten, ( 9) .En hij- de 'kenner'- besloot: "Dit moet ik hébben", ( 19).
En bij de eerste vervulling met de Heilige Geest, die van Hand 2. Ja...er waren vuurverschijnselen bóven de discipelen, (v 3) en vaardigheden in hun mond ( 4), maar het bleef 'stijlvol'.
Maar wanneer die kennissen van jou gaan shaken , een soort 'stuiptrekken', dan spelen demonen daarin hun verwarrende en ontluisterende deuntje mee. Dat zegt niets ten nadele van die lieve broeders. Zij moeten alleen bevrijd worden van het kwalijke- door satan bewerkte - bijproduct van hun 'aanraking door de Heilige Geest'. Zij denken wellicht dat zij iets moeten tonen in de uiterlijke wereld. Maar de Heilige geest werkt door- uiteindelijk- innerlijke tekenen, zoals bovengeschetst.
Nee, Niekie; deze verschijnselen zijn al veel voorgekomen, maar zij zijn niet 'de eenvoud die kenmerk is van het ware'. 'Dronken in de Geest' komt helemaal niet in de bijbel voor. Als omstanders het in Hand 2 suggereren, (13 en 15), spreekt Petrus dat ten sterkste tegen. Wel kan er sprake zijn van 'zinsverrukking', (Hand 10 v 10; 22 v 17), maar dat is net zo verheven als dronkenschap ontadelend is.
Moet een Christen vergeving vragen voor zijn nú bedreven zonden
Er is een theologie, idee dat een christenen geen vergeving hoeft te vragen voor zijn of haar zonden.
Wel dat je je zonden moet belijden. Maar vergeving vragen hoeft niet omdat Jezus het al vergeven heeft op Golgotha, De zonden van de wereld zijn al weggedragen. De vraag of Jezus de zonde wil vergeven is een overbodige omdat hij dat al gedaan heeft en dus wil. Vergeving voor zonden vragen is voor sommigen (die dat vinden) dus ook niet nodig.
Mijn antwoord: 1 Johannes 2 v 1 zegt: "Kinderen....ik schrijf u dit opdat u niet zondigt. Mocht iemand van u echter toch zondigen, dan hebben wij een pleitbezorger bij de Vader, Jezus Christus, de rechtvaardige. Hij is het die verzoening brengt voor onze zonden..."
Let wel; er staat hier niet: ' verzoening heeft gebracht', maar ' brengt'.
Ik doe ook nú nog - als 84-jarige- zonden. Telkens bespeur ik, dat er omstandigheden zijn, die mij weer net iets terug zetten op de weg naar het goede land van God. - Soms zeg ik wel eens iets wrevele inplaats van liefdevolle dingen - ook ben ik wel eens zwartgallig, waar blijdschap blijvend de grondtoon behoort te zijn - soms ben ik wel eens onvriendelijk, wat kortaf -...of ongeduldig...enz enz.
En al die dingen brengen mij een klein beetje terug in het rijk van de kilte. En dan ga ik altijd naar Jezus en ik zeg: "Heer ...vergeef..." En Hij zegt tegen de Vader: "Ook voor deze zonde heb ik mijn leven geofferd". En dat stemt mij blij.
En nu kan je allerlei dingen gaan bedenken van "Als wij onze zonden belijden , dan is het toch al goed". Maar dat blijft zo academisch , zo 'bloedeloos'. Even dat warme contact met de Heer: "Lieve Heer Jezus, bent u daar nog. U zag het wel...dat gebrek aan zelfbeheersing...dank U Heer, dat u ook dat vergeeft".
Je vraagt, hoe je 'sexuele zonden' nu eens kunt omschrijven.En daarbij haal je Colossenzen 3 v 5 aan en Hebr 12 v 16 , zoals die in 'Het Boek' luiden.
Van 'sexuele zonden' kan men een hele opstelling maken. Maar aan zo'n lijst komt nooit een eind. En het is helemaal niet leuk om al die nare dingen op te schrijven.
Ik zoek dan ook naar een algemene omschrijving, waarbij ik me niet teveel in details hoef te begeven.
Het sexuele leven van mensen is de afbeelding van een groot, heerlijk geheim van God.
Toen Hij mensen en engelen schiep, was zijn bedoeling om zijn eeuwige vreugde met 'wezens' te delen. God wilde zijn oneindige liefde niet alleen in wisselwerking met zijn eniggeboren Zoon beleven, maar Hij wilde meerderen in die vreugdekring hebben, zoals ook in het natuurlijke leven een jongen en een meisje elkaar zeer kunnen liefhebben, maar nochtans de behoefte gevoelen om anderen in die liefde te laten delen, hoewel ze aan elkaars vreugde al genoeg hebben. En dan verloven zij zich en geven een feest.
Maar God wilde wél vrijwillige wederliefde hebben. Het was zinloos om wezens te scheppen, die geprogrammeerd waren om hun liefde terug te schenken, wanneer Hij de zijne aanbood. Hij schiep dus wezens met een vrije wil, mensen en engelen. En met zijn Heilige Geest als zijn 'bruidswerver' staat Hij sindsdien aan de deur van elk mensenhart om zijn geestelijke liefde bekend te maken. En wanneer degene, aan wiens deur hij staat, "Ja" zegt en de deur opent, dan komt Hij binnen om maaltijd met zo iemand te houden,(Openbaring 3 v 20). om zogezegd een relatie aan te gaan. En naarmate er volhardender en blijvender "Ja" wordt gezegd, wordt de relatie verdiept. Dan komt er de Goddelijke omarming in de wedergeboorte, zie BIJBELSTUDIE, en daarna de vervulling met de Heilige Geest, die een stroom van goede gaven met zich brengt, Geestesgaven en Geestesvrucht, allemaal 'kinderen' van Gods Geest en de menselijke geest.
En toen God dit heerlijke wilde uitbeelden in begrippen, die tot de aardse werkelijkheid behoorden, koos Hij daarvoor het sexuele leven, de echtelijke gemeenschap van éen man en éen vrouw, die in een levenslange verbintenis kinderen verwekken/baren, (Genesis 1 v 28). Het sexuele leven is dus een geschenk van God om een hoogst mogelijke gave van Hem uit te beelden.
Alles, wat afvoert van God, is zonde. Alles, wat toeleidt naar de duivel is zonde. Alles, wat niet uit geloof is, dat is zonde, Romeinen 14 v 23.
(Ik ga nu even voorbij aan het gegeven, dat er mensen en engelen zijn, die jegens God een keihard en blijvend '"Nee" laten horen. Dat is een heel ander onderwerp).
- er zijn mensen, die het sexuele lkeven helemaal lospellen van de Goddelijke oorsprong en die alleen belangstelling hebben voor 'aardse prikkels'.
- er zijn mensen, die een opbloeiende liefde overhaasten en zo de sfeer bederven, (Hooglied 2 v 7).
- er zijn mensen, die alleen maar om eigen zingenot denken en een surrogaatliefde halen, waar die tegen betaling maar te krijgen is.
- en zo zou ik door kunnen gaan.
Maar de jongen of het meisje, die/dat de sexuele liefde rein wil beleven, probeert die zó te beleven, dat het in overeenstemming is met de Goddelijke afkomst: - hij/zij overhaast niets, Hooglied 2 v 7; laat alles met gebed gepaard gaan; - hij/zij laat alles in orde geschieden; God is geen God van wanorde, (1 Corinthe 14 v 33). Gezorgd wordt voor een maatschappelijk verantwoord 'bedje' om een kindje in te leggen; beschermd door een degelijk huwelijk met een degelijke financií«le basis. - hij/zij begint niet aan de echtelijke gemeenschap, voordat die basis er is; de vorming van een huwelijkskoppel behoort niet gepaard te gaan met allerlei spanningen. - hij/zij....ach; vul zelf maar in. De 'betekende zaak' is iets van een en al harmonie....dan behoort ook 'het teken' vrede en harmonie uit te stralen.
Alles, wat de ideale gang van zaken verstoort, is zonde.
En nu kan men tegen mij zeggen, dat geen mens op volkomen wijze tot de echtelijke gemeenschap voor het leven komt en dat er allerlei kwetsuren gebleven zijn, wanneer de gang naar het stadhuis gemaakt wordt.
Voor alle misgrepen geldt: "God zal u alle jaren vergoeden, die de kaalvreter heeft kaalgevreten", (Joí«l 2 v 25). Waar we ook zijn; wij hebben de Heer leren kennen; ook voor de situatie op sexueel gebied geldt: in het goede spoor, waarin wij geraakt zijn....in dat spoor dan ook verder!,(Filipp 3 v 16).
Niem; er blijft veel te vragen. maar ik ben voor alle vragen tot antwoorden bereid.
Ezechiël 28 v 16 en 17).
