als een lang gekoesterde droom realiteit is geworden De schrijffouten , zijn eigen creatie's en mogen niet gecopïeerd worden , zonder toestemming van ondergetekende
14-01-2013
update
Prachtige materialen bewonderd en goeie deals afgesloten.... meer moet dat niet zijn, nu alléén nog ruimte maken....
Op jacht voor degelijke materialen... hopelijk geraken we zonder miserie waar we willen zijn.... neemt toch wel veel tijd in beslag, maar uiteraard is dit ook wel héél erg plezierig...
Het doet toch deugd om te zien hoe ons gastenverblijf.... al verandert is op een dik jaar tijd..
Door al het geduvel van iedereen, vergeten we soms hoe het was toen we hier begonnen.... op zo een korte tijd hebben we echt met ons tweetjes al mirakels verricht , ik weet het eigen stoef stinkt vreselijk... maar volgende foto's bewijzen dat het de waarheid is....
Het is droog en het zal vele kouder worden denk ik
straks na de koffie, ons dagelijks potje yohurt en als iedereen beantwoord is (mails)... naar de badkamer de plaquist haar job gaan controlleren ( dus mijn eigen werk)
Ik vond het gisteren al héél egaal geworden maar eigenlijk kan je dat maar zien als alles goed droog is en dat zal nog wel enkele dagen in beslag nemen....
Het heeft wat werk geweest van langere adem, omdat ik de muren en de plavonds... helemaal bezet heb,( dus net zoals je gewoon op stenen zou bezetten )Maar het resultaat zal navenant zijn,
Als je een plavond hebt die onderbroken wordt door balken heb je meer werk met de afwerking van de randen rondom, maar zijn de oppervlakte's die je optisch vlak moet maken vele kleiner...Als je darentegen een gewone effen plavond, met sierlijsten en een rozet gaat bezetten is dat een heel ander verhaal ,en wees gerust, om een biljarttafel resultaat te verkrijgen , ben je een hele tijd bezig... met plamuren schuren, nog eens plamuren nog eens schuren enzovoort... een huzarenwerkje als je het perfect wil afwerken.
Maar uiteindelijk krijg je natuurlijk voldoening... als mensen zeggen wie heeft die plavond afgewerkt , hoe mooi en fijn afgewerkt... dan voel je , je toch wel een meter groeien, (de idioten niet te na gesproken, die zowiezo een afkeurende opmerking zullen maken )
En niets is zo ergerlijk als je in bad zit, op bed ligt, of op de sofa, en je oog valt op een plavond , dat meer op een maanlandschap trekt dan op iets dat vlak moet zijn.... Zo dat was ... Maak er vandaag iets plezierigs van
Op zijn vlaams , op zijn nederlands of op zijn frans... het is gebeurd, De badkamer is volledig in de knauf gezet... en staat te drogen zodat ik daarna plavonds (2) en de muren van het badkamermeubel en toilet.... boven de lambrizering kan schuren, en dan in de primer zetten, pas daarna kunnen er tegels gezet worden... we hebben ons les geleerd in de keuken, en ik heb absoluut geen goesting om de dure wandtegels ( het zijn eigenlijk geen tegels)... het zijn meer echte steentjes...het is al eender... het is gewoon prachtig materiaal en elke euro waard.... !!!!
Nu de foto's van de geplaqte badkamer (uiteraard zijn de muren en het plavond nog NIET geschuurd)
De randen aan het plavond.... daar zijn spleten ,maar dat is om de specie voor de mooie sierlijsten tussen te verankeren.. dus het is geen knoeiwerk, maar dat wisten jullie wel zeker hé ? )
Gisteren is er ook naar onze echte toekomstplannen gevraagd...
Gewoon zonder bijbedoeling.... en ik heb eerlijk geantwoord.... Op dit moment zijn we héél erg teleurgesteld in bepaalde mensen, die ons een rad voor de ogen hebben gedraaid .... We houden enorm van onze hoeve en de mooie natuur van de Haute -Marne en we restaureren en renoveren ze met met alle plezier..Maar daar houd het dan ook mee op, we zullen ( onze huidige toestand in acht genomen verschillende jaren bezig zijn, met het meeste plezier .. want we doen dat héél graag) Maar als het klaar is zou ik me dus zielsgraag enkel bezig houden met mijn hobby's en eventueel mijn ervaringen doorgeven met cursussen en natuurlijk ook leeraars van harte ontvangen.... Dat houd dus in... dat ik me met gans de zaak van gite's enzovoort enzoverder me wil terug trekken en waarschijnlijk een gerante .... uitbater zal zoeken die gans het complex afhuurt of in loondienst van ons zal zijn.... In elk geval iemand met de nodig now-how en ons zienswijze.... diploma's en geen uitdraaiselkes van de printer.... het gaat tenslotte over een serieuse investering...Alles zal door een advokatenkantoor op punt worden gezet en gecontrolleerd.... Uiteraard mensen die de kennis hebben van het fiskaal recht in Frankrijk en ook genoeg kennis van zake in verband met diploma's ( Belgïe , Nederland, Engeland)
Ook wil ik binnen de kortste termijn , bij brandweer en de franse instantie's graag de nodige regelementen in verband met brandveiligheid, hygïene , huisvesting .. Gite's en B&B ... het is tenslotte niet niks en als alles in orde is wil ik niet opnieuw beginnen breken omdat iets niet regelementair is.
We hebben nog enorm veel tijd..Om echt alles wat we willen op papier te zetten zodat het de gepaste vorm heeft zodat we achteraf van onze noeste arbeid met volle plezier kunnen genieten.... Het feit dat er mensen zijn die me in mijn oude dag nog voor hun kar willen spannen heeft mijn haren recht omhoog laten komen
En je wil je geliefde eens trakteren op een romantisch weekendje bvb voor Valentijn... ( lievekesdag ,) dan kan je toch wel hele mooie B|&B ontdekken .... die qua prijs wel verschillen ( dus een beetje uitzoeken wat je portemonai qua romantiek aankan) maar dan heb je ook waar voor je geld ... Sober maar degelijk en romantisch ingericht.... met kwaliteits-interieur...De inrichting van deze B&B is een beetje hetgeen wij voor ogen hebben.... met alle respekt voor de mooie inrichting :La maison des "Demoiselles"
La petite maison du "Bouïs"
Theo zijn beer was beginnen grommen, en hij heeft me van de ladder geplukt
Om eerst en vooral een broodje te komen eten en koffie te drinken... terwijl ik aan het plaquen ben is hij de rommel hier een beetje aan het opruimen.... Ik moet zeggen op sommige plekken vind mijn lodderig , en kieskeurige oogskes dat ik drie lagen op het plavond moet zetten wil ik het egaal afgewerkt krijgen.... uiteraard doet de schuurmachine nadien dan ook haar werk..... ik zal straks foto's zetten...
Ondertussen nog een onderwerp gevonden dat ik erg belangrijk vind.....
Af en toe... lees ik wel eens in de roddelblaadjes , als we naar de dierenkliniek gaan of naar de kapper of wathever !!!! en dan lees je dat de ene of andere dokter weer eens zijn ei uitgebroed heeft en 1 of ander voedselfabeltje de wereld instuurt, en meestal gaat het dan over cholesterol , of kankerverwekkend enzovoort....
Ik gebruik meestal olijfolie en ook wel lijnzaadoliedie is goed voor alle gewrichten en hetgeen de gewrichten samen houd, maar als fijnproever en minikok..... aanbid ik echte hoeveboter.... Het maakt de smaak van alle gerechten gewoon vele lekkerder.... uiteraard als het niet zwart is door oververhitting.... en nu .. zijn ze met zijn allen er weer eens over eens dat hoeveboter eigenlijk , feitelijk toch zo slecht nog niet is, en ook niet ongezond voor de cholesterol....
Zonnebloemolie
Was lange tijd het evangelie onder de vetten. Dé reden waarom boter werd verguisd als hart- en vaatziektebron nummer 1. Tot de meest recente wetenschappelijke onderzoeken werd onderscheid gemaakt tussen goed en kwaad vet: onverzadigd vet (alle olieën) was goed en verzadigd vet als boter en harde aanverwanten fout. Uit recent onderzoek blijkt juist dat verzadigd vet, zoals roomboter, zich niet met andere stoffen kan binden. De stabiele harde, smeerbare vorm valt ook bij verhitting niet uiteen in schadelijke stoffen. Onverzadigd vet kan zich wél met andere stoffen binden. Enkelvoudig onverzadigd vet, zoals olijfolie, maar op één manier. Meervoudig onverzadigd vet, zoals zonnebloemolie, op verschillende. Hierdoor kunnen snel schadelijke stoffen ontstaan, waaronder vrije radicalen. Ook zou onverzadigd vet minder stabiel dan verzadigd vet zijn en bij verhitting of langdurige blootstelling aan zuurstof oxideren. En meervoudig onverzadigd vet is dan weer instabieler dan enkelvoudig onverzadigd vet. Als in meervoudig onverzadigd vet zoals plantaardige zonnebloemolie wordt gebakken, komen stoffen vrij die schadelijk kunnen zijn voor de gezondheid. Daarom lijkt bakken in verzadigd vet (roomboter) of in enkelvoudig onverzadigd vet (olijfolie) toch beter.
foto's van mijn plaquistenwerk volgen later op de dag !!
Ondertussen weet iedereen die hier komt snuffelen wel dat ik héééééél graaaaag kook!
We zijn ook van plan om hier op een hele natuurlijke manier te leven en als alles klaar is dat zeg ik er wel bij , want soms breekt nood wet !Ook zoveel mogelijk zelf groenten te kweken... zelf kippen voor de eitjes zeker en vast , maar om lekkere kipjes aan het spit te krijgen zal ik ze toch moeten kopen, want ik zie theo niet zo 1...2...3.. een kip den bol af te kappen... het is een held in die zin dat het de mijne is.... en daar houd het dan ook mee op, heldhaftigheid om ons hongersnood te besparen, zal ik eerst moeten kopen in een pakske denk ik.... dus ..... dat blijft dus.... gewone kip ooit in een vorig leven, kocht ik steeds kuikens van een paar weken.... en hield die dan geruime tijd tot ze ongeveer een dikke kg wogen en dan kwam er iemand die slachten en was het hard werken geblazen... om de kippen te plukken de stoppels weg te branden en natuurlijk daarna de diepvriezer in ,meestal deed ik dat twee keer 52 kippen voor mezelf, dus elke week een ferme kip, en dan nog eens een stuk of 30 om te ruilen voor een stuk rundsvlees of hespen , of manden deelvis recht van het vissersschip een gezonde ruilhandel... ik had toen ook een groententuin, maar ach dat is allemaal zolang geleden en het was ook andere grond... dus ik weet van tuinieren echt niet veel meer.... en ja... dat de mensen op de vlaamsen boerenbuiten toch anders zijn dan op het franse platteland.. héél anders....
Ik krijg het gevoel ( en daar hebben we het vandaag ook met de andere vlamingen over gehad, dat hier gastvrijheid, verkeerd bekeken wordt, of ze denken dat je stampens rijk bent, of ze denken dat je een dikke idioot bent die alle graantjes van zijn bord laat pikken )
Ge hebt mensen die van gezelligheid houden, maar dan wel op een ander.... bij een vlaming is het schuif aan, is het biefstuk geeft elk een stukje af voor de onverwachte meeëter, maar is het choco moet je daar natuurlijk ook tevreden mee zijn, en het spreekwoord bij ons is " Ge moet het maar terug komen opeten" en dat zijn meestal geen loze woorden... De vlaamse gastvrouwen, al dan niet graag /goed kokend doen hun uiterste best om op haar beurt die mensen te verwennen..... met de vlaamse gastvrijheid in het vaandel....
.Ik ben weer afgedwaald want ik wou iets schrijven over ons zoutgebruik....
Iedereen weet dat veel zout eten héél slecht is, nu weet ik uit ervaring, door mensen die blijven eten, steevast naar het zoutvaatje grabbelen, maar ook doordat ik met een bus zout (aldi,lidl, makro, carrefour, maakt niet uit, dat kartonnen geval met wit strooideksel ) echt jaren toekom, en dan nog het meeste gebruik om de insekten van de sla te spoelen in het water , of als het gesneeuwd heeft te strooien op de stoep !!dus heeel weinig zout eten.... wel soms verborgen ... in fijne vleeswaren en uiteraard ook verse worst (verschrikkelijk , je proeft echt alleen maar zout)
Wij gebruiken een beetje zout in het kookwater van de groentjes aardappelen en om het vlees te bereiden, ook heb ik zout nodig in mijn brooddeeg of het rijst niet goed genoeg... enfin het spierwitte zout.... heeft nu afgedaan, en ga ik uiteraard enkel voor mijn culinaire perikelen het handgeschepte zout van de camargue gebruiken, het is redelijk grof, en grijzig grauwig beige van kleur.... dat komt omdat er nog kleine partikeltjes klei inzitten boordevol mineralen....want het is niet geraffineerd, hier zitten nog kleine natuurlijke deeltjes in, die ons lichaam erg hard nodig heeft.... het is wel relatief wat duurder ... maar ocharme dat beetje zout dat wij gebruiken zal zeker en vast geen hap uit onze ( zogezegde )goudberg halen.(Het is /en wordt streng gecontrolleerd op bezoedeling ,pollutie verontreiniging van zware metalen en ander modern gevaarlijk afval) maar ondanks dat het met de hand op een 2000 jaar oude tradionele manier wordt geschept en gedroogd... is het 100% zuiver
Ons lichaam bestaat grotendeels uit water , als foetus zitten wij in water dat gelijk is aan de oceaan in de moederschoot zelfs ons bloed bezit een enorme hoeveelheid zout, maar niet het witte vergif dat we kennen en eigenlijk niets kost ( althans nu niet meer hier in de westerse landen,maar in bepaalde werelddelen in verwegniestan is het nog steeds een betaalmiddel )
En alle kleine beetjes helpen ... dus ook ongeraffineerd zout, want ik ben van plan om lang te leven zodat ik lang van ons getranspireerd zout water , met andere woorden ZWEET tot de laatsten druppel te genieten....
IN DE ALLEREERSTE PLAATS WIL IK "TALKING FOOD"BEDANKEN.Want hier heb ik dus echt een bron aan inlichtingen.... ontdek het zelf...
übervintage
Vintage foods zijn de nieuwe foodklassiekers. Herdrukken van antieke kookboeken àla Brillat-Savarin zijn dé hit. Hoe verder terug in de tijd - van de Romeinen tot de oertijd - hoe beter. Zelfs in complete restaurantconcepten, zoals van de Amerikaanse (neo)moleculaire chefs Grant Achatz (Next) en Heston Blumenthal (Dinner). 'What is old is the new new', aldus Achatz in zijn ebook Next - Paris 1906. En waarom is vintage zo gewild? Omdat het er niet meer is, en ook nooit meer zal zijn. Hoe hard je ook probeert. In deze maakbare samenleving is dat wat geweest is, het enige niet maakbare. Oud is schaars. En dus aantrekkelijk. Enter: de kitchen detective, een mix van genealogie en kookcultuur om die familierecepten tot op de gram terug te halen.
Aardpeer
Ook wel: topinamboer of Jerusalem artisjok (hoewel schijnbaar niet helemaal hetzelfde). Lichtverteerbare knolvormige wortel met een smaak die richting artisjok en schorseneer gaat. Begeleidt steeds vaker wild.
Voor een recept: zie 'Trendrecepten'.
Alsem
Doorgaans wordt de variant absintalsem (Latijn: Artemisia absinthium) bedoeld. Aan de knoppen van deze plant wordt vanouds geneeskrachtige werking toegeschreven. Het bittere aftreksel hiervan vormt een belangrijk bestanddeel voor vermout en klassieke absint.
Bloemen
Geen groter seventies déjavue-gevoel dan met het garnituur van viooltjes, orchideeën en ander perkgoed bij de salade of het luxe belegde broodje. Het grote verschil met toen: we laten ze nu niet meer op de rand van het bord liggen, maar schrokken de eetbare bloemen gewoon mee naar binnen. Zulks dankzij een moderne gifvrije teelt.
(foto: links broodje met naar witlof smakende orchidee van kookstudio De Laurier, Amsterdam; rechts salade met viooltjes van De Kas, Amsterdam)
Bread-and-butter-pudding
Eigenlijk een chiquere manier om oud brood te verwerken dan bijvoorbeeld wentelteefjes. Met boter, krenten en melk is de traditie. Vaste gasten gijzelen dit dessert al jaren in restaurant Halvemaan, maar ook Pont 13 heeft een heel behoorlijke versie.
Chioggia
Zie rood-wit krootje.
Eierkoch
De zucht naar een beter heden, die zich vertaalt in het graven in een (zeker niet altijd beter) verleden, levert soms mooie vondsten op. Zoals deze eierkok uit 1933 van de Duitse firma Jenaer Glas. Oneerbiedig gezegd een glazen mosterdpotje met weckbeugel. Eerbiediger: een vernuftig apparaatje van hittebestendig glas uit Jena. Ooit ontworpen door Bauhaus-designer Wilhelm Wagenfeld en tot voor kort slechts nog designmuseummateriaal. Met de eierkok kunnen op een aubainmarie-achtige manier roerei, soufflé en zelfs pasteitjes worden gemaakt, door het gevuld met ingrediënten en hermetisch afgesloten met de beugel een beperkte tijd in een pan met heet water te zetten. Is het toeval dat de fabriek dit wondertje uit de vorige grote Depressie juist nu weer op de markt brengt? En dat nog wel tegen een crisisprijsje. www.jeaner-glas.com
Erfgoedspermabank
Op verschillende lokaties in de wereld ontstaan initiatieven om met uitsterven bedreigde vissen, vee en gewassen te verzamelen en herintroduceren. Dit gebeurt via spermabanken waarop boeren en wetenschappers bevroren zaad(jes)deposito's van de erfgoedsoorten kunnen doen. Vervolgens worden spruiten daarvan op zwaarbeveiligde plantages uitgezet en gepamperd. In het geval van dieren gebeurt dat uitzetten in de baarmoeder van een nog in ruimere mate aanwezige huis-, tuin- en keukendraagmoedervariant. Het gaat bij deze erfgoedkwekerijen doorgaans om soorten die niet in de afgelopen eeuw zijn doorgefokt of -geteeld tot slappe, atypische en vooral zwakke aftreksels van het oorspronkelijke ras. Maar juist om de sterke, want onbezoedelde oervarianten. Die wisten zichzelf in de loop der eeuwen genetisch perfect aan te passen aan lokale bodem- en klimatologische omstandigheden, vóórdat de landbouwindustrie ten behoeve van hogere hectareopbrengsten een greep in hun genen deed. Zon voorraadje reservebedreigden is trouwens ook uiterst handig bij plots optredende catastrofes als pakweg een nieuwe filoxera-besmetting. Of aardappelziekte.
(foto: Barnevelder erfgoedkippen op het erf van restaurant AS, Amsterdam)
Financier
In dessertkringen weer salonfähig madeleine-achtig cakeje, doorgaans gemaakt met behulp van een mal. Echter niet met bloem, maar volgens traditie met gemalen amandelen en beurre noissette (boter die wordt verwarmd tot het moment dat de eiwitten beginnen te bruinen en een nootachtige smaak ontstaat). Door moderne chefs graag traditievreemd bereid met kokos en vooral Japanse matchathee.
(foto: schaal financiers bij gebr. Niemeijer, Amsterdam)
Freekeh
Sinds jaar en dag wordt het wereldnieuws beheerst door de ontwikkelingen in en rond het Midden-Oosten. Deze week was daar met de revolutie in Egypte geen uitzondering op. Voordat de gebeurtenissen er hun grimmige wending kregen, schreef een in Caïro wonende foodblogger dat plaatselijke middenstanders de aanwezige westerlingen vroegen om in lokale eettentjes te komen eten, om zo solidariteit te betuigen met de bevolking en deze tegelijk financieel te ondersteunen. Het gaf een nieuwe kijk op het nu zo veel gebezigde begrip lokaal eten. Eten verbroedert en kennis over en begrip voor de ander begint vaak in de keuken of het plaatselijke restaurant.
Toen ik een tijdje geleden las over het Midden-Oosterse graan freekeh (of farik of groene tarwe) dat in trendkringen de Nieuwe Quinoa (dat hippe semigraan uit de Andes) wordt genoemd, ging hij meteen op mijn foodlingolijstje. Freekeh paste namelijk zo goed in de huidige op zoek naar de historische wortels van ons eten-trend. En die wortels blijken nogal eens in het Midden-Oosten te liggen. Zoals van veel van onze granen. Erfgoedgranen als eenkoorn, emmer, sorghum, teff, kamut en spelt komen stuk voor stuk uit die contreien en passen allemaal erg goed in onze zucht naar historie, traditie en bakermatvoedsel al dan niet lokaal. De populariteit heeft daarnaast zeker ook te maken met de groeiende groep eters die voor een dag of meer per week alternatieven zoeken voor vlees en vis. En juist de Midden-Oosterse keuken is een bron van smakelijk vleesloos eten.
Deze week zou ik freekeh gaan bespreken. En ineens beheerste het Tahrirplein het wereldnieuws. Zou ik nu wel of niet? Net over dit Midden-Oosterse graan schrijven terwijl het Tahrirplein brandt, leek me plots zo oppervlakkig en ongepast. Aan de andere kant, freekeh is een graan dat ook in Egypte onderdeel van het basisvoedsel is. Ik besloot het lingo toch te maken, als eerbetoon aan al die demonstranten op en rond het Tahrirplein die roepen dat ze geen brood of graan nodig hebben, maar vrijheid.
Om freekeh te maken, wordt harde tarwe (durum) jong geoogst. Dat wil zeggen, als de graankorrels van buiten nog groen en van binnen sappig zijn. Traditioneel worden de aren vervolgens in bundels rechtop in de akker gezet en gecontroleerd in brand gestoken, om de onverteerbaar harde schilletjes te lozen. De zwartgeblakerde korrels worden daarna schoongewreven (het Arabische al-freek betekent zoiets als dat wat gewreven is) en nagedroogd in de zon. Het levert een notige en vooral rokerige smaak op. Eventueel wordt freekeh, net als dat andere trendgraan bulgur, ook nog gebroken voordat het wordt verwerkt in soepen en salades of dient als begeleider van geroosterd lam. Egyptenaren vullen graag duiven met freekeh.
Maar ook al is freekeh volgens de culinaire avant-garde de Nieuwe Quinoa, de verkrijgbaarheid in ons land laat te wensen over. Toen ik in verschillende bazars om freekeh vroeg, dachten de verkopers stuk voor stuk dat ik frikadel wilde hebben. Over lokaal voedsel gesproken Ik blijf doorzoeken.
Gele biet
Op het rood-witte krootje gelijkende biet (=ABN voor 'krootje'). Echter niet rood-wit gevlamd, maar donker- en lichtgeel.
Past ook in de slow-streektrend.
(foto: De historische groentehof. Links de rood-witte, rechts de gele biet)
Guinguette
Wat Paul Bocuse, de nestor van de moderne Franse cuisine betreft, hadden de niet voor niets vergeten groenten underground mogen blijven. Maar de 84-jarige chef wil nog wel graag een vergeten' horecaconcept uit de grond trekken. Namelijk een guinguette. Een meestal aan het water gelegen openlucht uitspanning, waar vooral in de achttiende eeuw het gewone volk bijeenkwam om op de klanken van een orkestje te dansen en een eenvoudig maal te genieten. Goed voor idyllische taferelen die impressionisten als Van Gogh graag vereeuwigden in hun zo kenmerkende stippeltechniek.
Guinguettes, waarvan de naam volgens sommigen verwijst naar de jonge groenwitte wijn guinguet die op dergelijke met druivenranken overwoekerde edelterrassen in ruime mate vloeide, waren vooral populair op zomerse zon- en feestdagen. Dan zochten Parijzenaren verkoeling en versnaperingen langs het rivierwater van bijvoorbeeld de Marne. Volgens anderen zou de naam daarom juist eerder verwijzen naar een district rond de lichtstad. In 1952 speelt zo'n etablissement in de film Casque dOr met Simone Signoret nog een prominente rol. Tegenwoordig zijn het vooral Franse campings met karaoke-applicaties die zich met de feeërieke naam tooien. Maar met een beetje geluk wordt de lommerrijke pleisterplaats nu dus uit de vergetelheid gerukt langs de Rhône. Wat ons betreft hopelijk het begin van een stevige revival. Zelfs zónder vergeten groentes op het simpele aardewerk.
(foto: Eugène Atget (1857-1927), Porte de Menilmontant - glacis de fortifications Guinguette (20e arr) (1907), verzameld door George Eastman House)
Hangop
Alweer wat jaren geleden door voorhoedekoker Sander Louwerens van Amsterdams restaurant Lof in trendy jasje gestoken vergeten bereidiningswijze, waarbij yoghurt in een (kaas)doek wordt opgehangen. Hierdoor blijft de romige witte substantie achter en druppelt het zure stremsel door de doek heen weg. Traditioneel gegeten met beschuit en (bruine) suiker. Nu liever met vers rood fruit.
Hysop
Van het Hebreeuws 'ezob', heilg kruid; latijn: hysoppus officinalis. Komt uit het Midden-Oosten en landen rond de Middellandse Zee en verspreidde zich wereldwijd tijdens de Romeinse overheersing. Het gebruik van dit ritueel kruid staat al beschreven in het Oude testament. Winterharde vaste plant met vaak lila bloemen, die dankzij bijenbezoek heerlijke honing opleveren. Hoewel een geneeskrachtige plant (waaruit zuiverende etherische olie wordt gewonnen), ook steeds vaker gebruikt in de keuken, zoals in die van de Obama's sinds zij dit 'kruid' zelf verbouwen op het zuidelijke gazon van het Witte Huis. Heeft een licht bittere, muntachtige smaak.
Past ook in de body, beauty, brains & hearttrend
Jerusalem artisjok
Ook topinamboer of aardpeer (hoewel volgens sommigen niet geheel identiek). Lichtverteerbare knolvormige wortel met een smaak die richting artisjok en schorseneer gaat. Begeleidt steeds vaker wild. Maar wordt in wel heel bijzondere verschijning opgediend in moleculair gastronomisch restaurant t Brouwerskolkje in Bloemendaal.
Kapucijner
Behoorlijk 'vergeten' groente. Ook: 'raasdonder' (vanwege het na-effect in de broekstreek), 'velderwt' en op Texel 'grauwe gans'. Behoort tot de erwtachtigen (pisum sativum). Bloeit met paarse bloemen en krijgt purperen peulen. Lijkt op de bruine boon, maar is ronder, minder bruin én smakelijker. Combineert goed met chorizo, maar ook traditioneel met appel en ui.
(foto: de blauwschokker kapucijner, voor de (micro)moestuin in zaadvorm te koop bij Bakker, www.bakker-hillegom.nl)
Voor een recept: zie 'Trendrecepten'.
King pepermunt
Fris naar munt smakend snoepje, geliefd bij gereformeerden om in de harde kerkbanken de ellenlange preek mee door te komen. (Het rijdt op wielen, zingt psalmen en ruikt naar King: een bus gereformeerden) Ooit ook als huis, tuin & keuken maagmedicijn gebruikt en nog steeds zeer gewild bij Nederkolonies in Australië, Canada en the vowel county's in de States. Hier te lande sterk in de vergetelheid geraakt. Tot nu. Veelgestelde vraag onder adepten: 'Kingetje?'
Mizuna
Elegant, diepgroen en zaagtandig blaadje, voor de leek makkelijk te verwarren met rucola. Heeft een mild-pittige smaak. Goed voor in soepen of salades, waar minzuna wordt gemixt met andere slasoorten om uiterlijk, smaak en voedingswaarde van de salade te verhogen. De gesneden blaadjes kunnen ook op het einde van de bereidingstijd worden toegevoegd aan hete soep, die ze dan voldoende gaart.
Past ook in de slow-foodtrend.
Oca (klaverzuur)
Qua Latijn: oxalis tuberosa. Ongelijkmatig rood, geel of wit gekleurd klein knolletje. Komt oorspronkelijk uit de Andes, waar het al duizenden jaren tot op grote hoogten groeit in met name Ecuador en Peru. Tot wel zo'n vierduizend meter. Krijgt eerst mooie klavervormige, eveneens eetbare, blaadjes en dan gele bloemetjes. De smaak is zoetig met een bittere noot, afhankelijk van het oxaalgehalte (oxaalzuur komt ook voor in rabarber, spinazie en cacao, bijvoorbeeld). Die bitterheid verdwijnt als sneeuw voor de zon na een zonnebad van een dag of wat. Heerlijk rauw in salades, maar ook gegrild in de oven. Zoals tijdens de allereerste editie van Nachtrestaurant in Amsterdam in het kader van 7 Days of Inspiration.
Pannenkoek
De toevoeging van de 'tussen-n' aan de vertrouwde spelling vermocht de oer-Hollandse lekkernij van bloem, roomboter, melk en eieren geen boost geven. Pas met de vergeten-etentrend werd deze multifunctionele gebakken schijf uit de kinderhoek getrokken. Maar nu verschijnen dan ook de eerste hippe pannenkoekenhuisjes in de steden.
Pastinaak
Ook: witte wortel (vanwege wortelvormige knol). Early adopter in deze trend, want al jaren geleden uit de vergetelheid gehaald als begeleider van de destijds snel populairder wordende eendenborst. Heeft een zoetige smaak en matcht goed met bovengenoemde eend. Werd vroeger ook als koffiesurrogaat gebruikt.
Past ook in de slow-foodtrend.
Pimpernel
Geen vergeten groente, maar vergeten kruid met komkommersmaak. Groeit al heel vroeg in het jaar en blijft tot ver in het najaar groen. Vanwege de rode bloemhoofdjes ook wel rode Pimpernel genoemd. Lekker in salades.
Past ook in de slow-foodtrend.
Pontack sauce
Het opgraven van ons culinaire erfgoed gaat gek genoeg in foodgroepen. Na de hervonden groenten, vlees, gerechten, bereidingswijzen, (cocktail)bitters en kruiden, zijn nu de condimenten aan de beurt. Smaakmakers, zoals een simpele saus à la mosterd. Mag Engeland wellicht weinig onvergetelijks hebben bijgedragen aan de wereldkeuken, het is wel hét land van de condimenten. Waarvan Worcestershire en HP sauce slechts twee legendarische voorbeelden zijn. Condimenten zijn überhaupt een dingetje sinds zout-, suiker- en vetreducties ons dwingen elders smaak vandaan te halen. Denk aan de wereldwijde hype rond de vermeend Thaise Sriracha chilisaus.
In de Pontack sauce van donkere vlierbessen en geurige specerijen komen traditie, historie en smaakmakendheid samen. Stond-ie al een tijdje te verstoffen op de plank der culinaire historie, nu beleeft de saus een come-back 2.0 met zelfs een Twitter-account.
Dit geheime wapen van het keukenkastje, aldus het legendarische Britse restaurant River Cottage, verwijst in naam naar François-Auguste de Pontac (1636-1694), erfgenaam van de beroemde Premier Cru uit de Bordeaux, Haut Brion. Hij opende in 1666 in Londen een taveerne om zijn wijnen te promoten: Enseigne de Pontac, oftewel Pontacs Hoofd vanwege het portret van zijn illustere vader op het uithangbord. In deze instant fashionable plek tolden types als John Locke, Daniel Defoe en Jonathan Swift regelmatig na een urenlang verblijf naar buiten. Op de kaart: erfgoedgerechten als ragout van vetgemeste slakken en kippen krap twee uur uit het ei.
Pontacs taveerne is helaas niet meer, maar de man heeft, zo wil de historie, ons een saus nagelaten. Een perfecte begeleider van wild en stoofpotten. Duurzaam en de ideale keukenkastbewoner bovendien, want het schijnt dat het flesje na zeven jaar stof vergaren op zn best is. Desondanks wordt de zeventiende-eeuwse saus, net als sriracha, momenteel veelvuldig thuis vers gehacked. Inclusief de waarschijnlijk allereerste kunstmatige toevoeging ooit gevonden in een condiment: de letter k die niet van nature in de Pontacjes werd aangetroffen.
www.pontack.co.uk; Twitter: @Pontacksauce.
Pottertjes
Wie zich deze ongeëvenaard hete zwarte hoestkussentjes van bonsaiformaat en laurierextracten nog kan herinneren uit zijn jeugd, kan zich maar beter niet meer als dertiger voordoen. Het nostaligsche Engelse blikje in zwart-goud met leeuwmotief dat zijn gloriedagen beleefde in de jaren zestig en zeventig is nu weer totaal handtasfähig!
Radicchio Castelfranco
In de volksmond: Venitien (maar dan op zijn Frans uitgesproken). Honderden jaren oud wit slageslacht met gele of rode spikkeltjes, afkomstig uit de rijke mediterrane gronden in de Veneto (Noord-Italië). Heeft bij volgroeiing gelijkenissen met een roos. Opkomende sla in de horeca, vooral vanwege de decoratieve zeggingskracht. Te koop bij ondermeer de Lindenhoff in Baambrugge.
Past ook in de slow-foodtrend.
Rammenas
Winterradijs. Kruidachtige plant, meestal langwerpig als een wortel, maar kan ook rond zijn. Met wit vruchtvlees, maar zwarte tot witte schil. Zomerrammenas (wit) wordt in Duitsland Rettich genoemd en is licht-pittig van smaak. De zwarte winterremmenas is pittiger.
Past ook in de slow-foodtrend.
Rauchbier
Curieuze biersoort met de smaak van gerookt bacon. Gaat terug tot de begintijd van bierbrouwen toen het mout nog werd gedroogd boven open vuren van beukenhout of turf, waardoor een rooksmaak ontstond. Nu gebeurt dit enkel nog in de Duitse stad Bamberg en sinds roken van etenswaren en drank trendy is, met veel internationaal succes. Dit ondanks zijn 'acquired taste' die slechts op één manier te beslechten valt: stug doordrinken, dan wordt het vanzelf lekker.
Rood-wit krootje
Ook bekend onder de naam chioggia. Zoet rond krootje, met inwendig opvallende witte en roze ringen. Om decoratieve redenen dan ook vaak rauw verwerkt in salades. Ook in de raw-foodkeuken.
Past ook in de slow-foodtrend.
(foto: de Historische Groentehof. Links chioggia, rechts gele biet)
Schorseneren
Werden vroeger wel surrogaatasperges genoemd. Zijn alleen heel wat moeilijker te ontdoen van de bijna zwarte grondige schil, die bovendien bij het schillen een plakkerig slijm afgeeft. Werd daarom ook wel keukenmeidenverdriet genoemd. Smaakt heel wat minder verfijnd dan de asperge, eerder knolachtig. Is vanwege de wat grondige smaak een graag geziene arm candy van wild.
Past ook in de slow-foodtrend.
Slak
Beeldmerk van de slow-foodbeweging, maar in New York ook 'this season's lobster'. Oftewel supertrendy, deze helix pomatia (bourgogneslak, de meest bekende) of ook de helix aspersa (kleine wijngaardslak). Vers geserveerd in de trendtenten die er niet tegenop zien de aan giftige planten verslingerde beestjes eerst te ontgiften, of anders ingeblikt aan te werven van zulke culisnobdeli's als Dean & Deluca. In Amsterdam serveert Le Garaga de bourgognevariant. Slijm van dit glijertje wordt ook in huidcrèmes gestopt vanwege het zelfherstellende vermogen ervan.
Past ook in de slocaltrend.
Snijbiet
Of: warmoes. De meest bekende variant heeft een rode steel. Is ook in het wild te plukken en goed te eten als sla, maar ook gekookt of gegratineerd. In Noord-Italië wordt de wilde variant gebruikt als vulling voor handgemaakte ravioli.
Past ook in de slow-foodtrend.
Tijgerbol
Restaurant Lakes in Hilversum deelt er één uit bij het eten, die zo goed is dat je instant een Proustiaanse ervaring krijgt. De tijgerbol, een knapperig wit bolletje met een designy korst waarvan de vlekken vaak eerder verwijzen naar die van een giraffe dan van een tijger. Deze vlekken ontstaan door de bovenkant van de bol in te smeren met zogenaamde tijgerpap van rijstmeel, gist, water en suiker. Tijdens het bakken breekt deze laag in ontelbare knapperige korstjes.
Past ook in de broodtrend.
Tonkaboon
De boomvrucht tonkaboon was tot voor kort vrijwel uit de handel verdwenen. Werd tot in de achttiende eeuw gebruikt om voedsel en vooral tabak te aromatiseren. Tot een eeuw later werd er van de olie ook tonkaboter, een margarine, gemaakt. Bevat veel cumarine (natuurlijke aromatische benzopyrenen die ook voorkomen in citroenmelisse en krenten), wat ze tamelijk allergeen maakt. In België dan ook verboden in de voedselverwerkingsindustrie. Op een hekserijsite staat de waarschuwing: Let op! Ondanks vele recepten op het internet zijn tonkabonen gevaarlijk bij inwendig gebruik!Hier in Nederland wordt er crème brûlée of ijs van gemaakt. Zelfs nog niet zo lang geleden door Cees Helder in het toenmalige driesterren-Parkheuvel.
Past ook in de slow-foodtrend.
Topinamboer
Ook: aardpeer en Jerusalem artisjok. Lichtverteerbare knolvormige wortel met een smaak die richting artisjok en schorseneer gaat. Begeleidt steeds vaker wild. Maar wordt in wel heel bijzondere verschijning opgediend in moleculair gastronomisch restaurant t Brouwerskolkje in Bloemendaal.
Past ook in de slow-foodtrend.
Uitsmijter
Op de lunch- en ontbijtkaart van sterrententen en tenten met sterrenambities (als De koperen hoogte in Zwolle) weer salonfähig truckersgerecht: boterhammen met twee spiegeleieren op ham. Het liefst retro begeleid met plakjes tomaat en augurk.
Vergetengroentenkroket
Door Gijs van den Beucken in samenwerking met de Historische Groentenhof in het Limburgse Beesel ontwikkelde kroket, gevuld met pastinaak en kalfstong. Eventueel met een koriandermayo on the side.
Vintage
Food=Fashion! roepen we altijd. En niet enkel omdat het zo lekker bekt, maar omdat er veel parallellen bestaan tussen wat er in mode en in food gebeurt. Om deze zichtbaar te maken, noemen we bijvoorbeeld de huidige retrorage in food vintage. Een term die ooit exclusief was voorbehouden aan kleding en design (en, nou ja, champagne).
Ging het met vintage in food eerst vooral om vergeten groenten die inmiddels hervonden of erfgoedgroenten worden genoemd, daarna kwam een stoet aan vintage ingrediënten. Van wijndruiven tot vlees. Die weer werden gevolgd door hervonden bereidingswijzen uit de tijd van vóór de conveniencemaatschappij. Zoals pekelen, rijpen en fermenteren. En juist dat rijpen en fermenteren wordt ook in de horeca steeds vaker aangeduid met vintage. Vintage staat in dat geval voor gerijpt door de tijd. Waardoor jonge, frisse ingrediënten een geschiedenis meekrijgen. Een smaakgeschiedenis. Verse groenten, maar ook zaden, kruiden en wieren worden gerijpt, zoals kaas rijpt. En zoals wijn op houten vaten rijpt. En tegenwoordig zelfs complete cocktails en punches (zie foodlingo: punch(house)).
Sergio 'Oud Sluis' Herman en zijn sous Nick Bril serveerden bij de presentatie van hun nieuwe Antwerpse restaurant-in-wording La Chapelle, onder meer een salade van quinoa, biogroentjes en vintage soja. Een sojasaus die op een vergelijkbare wijze als balsamico heeft gerijpt. En René daar is-ie weer Redzepi uit Kopenhagen serveert zijn gasten bijvoorbeeld vintage wortelen die twee jaar onder de grond hebben liggen rijpen. Slow food, the next level.
(foto: La Chapelles quinoa-biogroentjes salade met vintage soja; @theorverplancke)
Violet aubergine
Niet peer- maar grillig bolvormige aubergine, paars van buiten en wit van binnen. Ideaal voor op de grill, vanwege de stevigheid.
Past ook in de slow-streektrend.
(foto: violets op de markt in Palermo, Sicilië)
Wentelteefjes
Op zijn Frans 'pain perdu'; Engels 'French toast', Vlaams 'gewonnen brood' (indien van oud) of 'verloren' (indien van vers brood). Alweer op de eerste trendy menukaarten gesignaleerd, deze ideale manier om de kids (en klanten) oud, uitgedroogd wit brood door de strot te duwen. Dit door het in een mengsel van melk, suiker en ei te weken en vervolgens in roomboter in de pan te wentelen, waarna het goudbruin en knapperig resultaat nog een nabehandeling krijgt met kaneel.
Zeevenkel
Oude seizoensdelicatesse (latijn: crithmum maritimum) opnieuw op de kaart gezet. Onder spartaanse omstandigheden op het grensgebied tussen land en zee groeiende groente met aan de vertakte zijstengels aromatische vlezige blaadjes, rijk aan vitamine C. Dankzij de kruidige aspergesmaak van mei tot juli te gebruiken in dressings. In die maanden ook lekker bij vlees of vis. De van oorsprong mediterrane plant wordt steeds vaker aan de Zeeuwse kust gespot.
Zuring
Officieel geen bladgroente, maar een pittig smakend kruid. Ooit door driesterren-Jonnie Boer (De Librije, Zwolle) weer op de culinaire kaart gezet. Dit familielid van de rabarber bevat veel vitamine C, heeft een rond- of lancetvormig blad en groeit ook in het wild. Lekker in (zuring)soep, maar ook in salade.
Past ook in de slow-foodtrend.
Zwarte aardbei
Zwarte tijden, zwart eten? Alsof de wereldsituatie nog niet donker genoeg is, bestaat er een hang naar zwart drama op het bord. De allesbehalve doorgeteelde noviteit, maar juist historische aardbei uit begin 1900, de fragaria x ananassa 'Hansa', past daar perfect in. Dieprood van kleur met dito sap en een zoete smaak. Te koop bij ondermeer Vreeken's zaden, www.vreeken.nl
(foto: c h e e s e roc, flickr)
Marjan Ippel
Talkinfood
Talkinfood Sea bass popiette at Izakaya, #amsterdam @ izakaya Am*dam instagr.am/p/UW1lwHrARR/
49 minutes ago · reply · retweet · favorite
Talkinfood Jalapeno & octopus sashimi @ Izakaya, #amsterdam instagr.am/p/UWtf1CLAZu/
2 hours ago · reply · retweet · favorite
Talkinfood 'We're selling trust.' 'It's a martial art form.' Short documentary on the subculture of (Californian) local #butchers eater.com/archives/2013/
4 hours ago · reply · retweet · favorite
Talkinfood Oh-oh! Computer weigert duty. Voor nu alleen bereikbaar via twitter...
12 hours ago · reply · retweet · favorite
Join the conversation
Designed by Lean & Mean / Powered by Du
En ik denk dat ondanks het in ons vaste telefoonlijn-contrakt inbegrepen is, er geen tv zal komen.... wij genieten vollop van elke avond, uiteraard gooien we niet alle moderne toestanden overboord, wij zijn echt wel verslaafd aan het internet.... aan een leuke hele lange babbel (vaste lijn ), dat vraag je maar aan Liesbeth ... , Die heeft ondervonden dat theo ook net zolang kan telefoneren als ikzelf met mijn vriendin.... In de zomer zitten we buiten en genieten we na met een lekker wijntje.... na een bbq..... de vogeltjes op de achtergrond.... vleermuisjes die aan en afvliegen tussen de huizen door.... onze zwaluwen die plagend over ons haar scheren..... dat is dus hemels, maar ook in de winter missen we de tv niet.... Het internet is voor mij 1 groot leerboek, elke avond heb ik wel iets nieuw te ontdekken over dingen die me aanbelangen, of produkten waar ik toch het fijne van wil weten.... en ben ik dus tot de vaststelling gekomen dat de mensen zoals ik zelf redeneer over voedingswaren Foodie's genoemd worden.....
Mensen die graag gezond eten zonder blasé te willen doen , dus zonder eigenlijk meer geld uit te geven aan het zogezegde bio-voedsel , dat veel te veel betaald wordt, door de naam....
'Eigenlijk een goed idee om als Thema te gebruiken voor onze gastenverblijven, de mensen wegwijs maken in eerlijk voedsel, want niet alle bio is eerlijk, ( Meestal wordt dit de mensen aangesmeerd die de noodzaak nodig hebben om duur te doen ) gewoon goed uit je doppen kijken wat je koopt welke additieven er in dit of dat zit, zelf je wasprodukten en zeep maken, al dan niet geparfumeerd, adressen uitwisselen waar je tegen een normale prijs groenten kan kopen, die gewoon thuis gekweekt zijn voor eigen gebruik en het niet nodig is om er stralend , wit , rood ,oranje of fluo-groen uit te zien, Iemand die kippen kweekt op de oude manier, een varkentje slacht en wil delen idem met rundsvlees of konijn.... het kan allemaal er zijn nog mensen die gezond leven en willen delen , het is een wereld op zich.... en die gaat niet op de comerciële toer..... dus echt een weetje die adresjes in Belgie en frankrijk ...
Een 1,5kg lekker frans rundsvlees Bovine....boeuf bourguignon,maar wij eten graag stoofvlees, niet te verwarren met potjesvlees want dat is nog iets anders....Dat is dacht ik een oorspronkelijk recept van de west-vlaanders...
Nu is het dus stoofvlees voor verschillende keren, wij eten ons buikske morgen lekker rond met stoofvlees , zelf gemaakte appelmoes ( van belgische jonagold) en gebakken aardappeltjes in de oven a mon facon !
Het is dus nog altijd de nieuwjaarsmaand.... en omdat wij deze morgen bezoek hebben gekregen van onze vlaamse lotgenoten ( zal ik het maar noemen, want verschillende toestanden is hun ook overkomen .... grrrr ) en we beloofd hadden van ook vlug langs te komen om hun werk te bewonderen ( eventueel raad te geven/en of te krijgen over een frans produkt dat wij niet kennen en/of mee gewerkt hebben.... de knoop doorgehakt... en vandaag is nog een beuzeldag geworden... doordat ik dus met die mensen over de badkamer aan het praten ben geweest heb ik op het allerlaatste nippertje nog een gedeelte veranderd in het natte gedeelte en moesten we onverrichter zake terug naar de bouwmaterialen firma... Het gevaar bestaat er in, niet dat ze niet meer te verkrijgen zijn, maar dat het zou kunnen dat er een kleurverschil zou zijn bij een volgende partij !! en er stonden niet teveel dozen meer in zijn loods.... het is tenslotte niet het goedkoopste produkt en stockeren kost veel geld !! dus moderne bedrijven stockeren niet maar (beloven in elk geval) een vlugge levering, na een bestelling met voorschot.
Dus wij om nog verschillende dozen, en nadien dan naar onze vlaamse kennissen... die we natuurlijk op voorhand hadden verwittigd dat wij langs kwamen, we zijn dan na een paar gezelllige uren bij hen, naar een stukje frankrijk geweest waar het wondermooi is en ook een kasteel gaan bezoeken, een echt kasteel dat nog bewoond wordt . wondermooi... met een omheining die zelfs in het grote bos ( eigenlijk een woud) doorloopt.....met verschillende entree's , die afgesloten worden met prachtige antieke en authentieke hekkens met de monogrammen van de bouwheer destijds, een koetshuis, paardestal en een rentmeesterswoning, ( nu dus de congierge genoemd ) ... Het was een deugd doende dag, die ze ons niet meer kunnen afpakken.... Eigenlijk zijn wij vlamingskes toch gezelligaards, en kunnen met een stuiver een gezellig feestje bouwen , waar iedereen zich vlug thuis voelt....
Lekker geslapen.... en we waren nog niet goed wakker en we hadden al bezoek
van vlamingen die verderop wonen..... ( Jussey... )
Het wel en wee van het dorp werd besproken de mentaliteit van de mensen en hoe andere vakantie-emigranten zullen we het maar noemen zich gedragen.....
Met een lekkere bak koffie.... en een stuk zelf gebakken appeltaart ( vroeg voor een traktatie, maar het is eigenlijk een super lekkere boterham met appelkonfituur moet je maar denken )
Het schijnt allemaal zo herkenbaar te zijn, de jaloezie, de hebberigheid, de stokerijtjes, sabotage's... dus kleinzieligheid van sommigen met grote K, die enkel maar laten zien dat ze hele slechte zakenmensen zijn, dat er volgens hun in een dorp of een stad maar 1 bakker, 1slager ,1 restaurant mag zijn, die, die er het eerst is neergestreken,Andere mensen zoeken maar een andere stek.. om hun droom waar te maken.....
Wat onze toekomst plannen zijn?...
en natuurlijk werd de gite het gedeelte dat enkel nog de afwerking moet krijgen van sierlijsten op de lambrizering, de vloeren aan mekaar laten aansluiten ( keuken en gang) de plinten aanzetten nadat al de houten vloeren zijn opgeschuurd. en uiteraard ingeolïed.... De badkamer ( vinden ze het een origineel idee)
Wij gaan er prat op , om ons eigen inrichting te ontwerpen en niet de ideetjes van een ander te stelen....Het geeft ook , hoe moet ik dat uitleggen: een speciale voldoening, niet alléén dat je de klus geklaard hebt, maar ook hetgeen je in je gedachte hebt samengesteld, héél mooi klopt !!! een reden om dubbel fier te zijn!!!
Deze namiddag ... zijn we op stap geweest naar onze tegelmagazijn !!
Deze morgen eerst en vooral nog een laag op de gyproc gesmeerd en dan lekker gegeten....
Omdat ik nu toch veel in de ruimte waar de badkamer komt bezig ben.... heb ik natuurlijk tijd om alles goed in me op te nemen.... en me voor te stellen hoe het er dan uitziet met de materialen die we al gekocht hebben en de wastafel enzovoort....
De vloeren waar ik al lang gek op , ( is een replica van een oude keukenvloer in een franse eeuwenoude boerderij, jammer dat ik de serie niet kon krijgen van 60/60 die waren op dat moment nog héél duur... en omdat ze dan ook nog besteld moesten worden, en een leveringstijd van maanden heb ik daar dan van afgezien en de kleinere versie genomen... aar ik ook echt héél blij mee ben) de lambrizering die in gans de gite doorloopt... trekken we dus ook een gedeelte door in de badkamer ( ongeveer op een meter hoogte en dan gyprocwanden op het droge gedeelte van de badkamer, dus ook de buitenkant van de natte kamer)..... in het natte gedeelte gaan we volledig met de vloertegels tot tegen het plavond tegelen.........En dan vandaag !!! aan mijn half verongelukte super-man gevraagd of hij zich in al op de baan kon begeven zonder dat hij scheel zou zien van de hoofdpijn en ja dat zou lukken. Ik had namelijk een ei uitgebroed en wou dat natuurlijk direkt in de praktijk brengen, door naar het tegelmagazijn te gaan en voor de muur waar de dubbele supermoderne wasbak komt te staan wou ik een contrastmuur... en voila .... wij hebben gezocht en gevonden.... de struktuur van de tegels is dus zoals op de foto , maar het is een andere kleur (meer zilver-grijs ) het zal dus fantastisch zijn !!! ik ben er echt van aangedaan want ik zie zo het resultaat voor mij!!! Omdat we modern moesten gaan met het wasmeubel in verband met rolstoelgebruikers.... zat ik toch een klein beetje met iets, van het is toch echt niet wat ik echt graag zie, en ook niet echt mijn stijl.... MAAAAR NUUUU HOELADIEEAAYYYYYYYY........
Ik heb de muren en het plavond in het droge gedeelte van de badkamer afgewerkt tot zover het kon.... het gedeelte dat ondertussen aangesmeerd is en geplakt is aan het drogen... en het gaat langzaam... want het is koud en er is geen beetje luchtverplaatsing.... omdat Theo nog altijd niet de oude is ..... moet er nog 1 plaat tegen het plavond geschroefd worden, en de doorgang naar de keuken ( de muren zijn 80 cm dik) moet ook nog bekleed worden....
Ik ben samen met theo daarnet mijn stuckwerk gaan bekijken..... en het ziet er ondanks dat het nog eens aangesmeerd moet worden al super egaal uit... menig zou al tevreden zijn.... maar ik wil niet , dat er later een zure opmerking over ons werk wordt gemaakt, vandaar moet het 100% juist zijn.....
straks een lekkere hete douche ( het antiek klein kacheltje staat nu hevig te snorren zodat ik het straks behagelijk zal hebben in de badkamer ), ondanks dat ik toh al een paar uurtjes in de oude woonkamer bij de verwarming zit, geraakt de kou maar niet uit mijn knoken.....
en natuurlijk ... zit ik nu ook te werken, Omdat we ons aan een budget moeten houden is het toch echt wel uitpluizen wat we hier in frankrijk aanschaffen , en wat we van Belgïe, Nederland of zelfs Duitsland moet meebrengen of gaan halen.... ( of zelfs met transport laten brengen en toch nog goedkoper uit zijn dan hier in Frankrijk )We zouden het ons zoveel gemakkelijker kunnen maken met echt minderwaardige kwaliteiten, en dan zijn we echt zo klaar !
Neem nu Laminaat-vloer !! De goedkoopste rommel betaal je in Ikea ( Belgïe en Nederland) een euro of vijf dacht ik ! Hier kan je in bepaalde brico's laminaat kopen voor nog geen 3 euro de vierkante meter !!... Heel goedkoop, ziet er fantastisch uit, kost een minimum aan werk.... Maar het is karton met een velleke plastiek !! inderdaad het krimpt niet, het zet niet uit, en als je het fatsoenlijk verzaagt heb je ook geen kieren, hetgeen je met echte planken vloeren wel kan hebben, want als het hout redelijk jong is , verliest het nog een deel van zijn volume door het drogen , reken toch 3 a 5 mm in zijn geheel...
hout stockeren( om te drogen) kost geld, voor de houtzagerij, maar ook aan de koper , want dan betaal je natuurlijk een serieus gedeelte meer....
De voordelen van echte houten vloeren ,wanden en meubels vind ik , het geeft een fantastische uitstraling, zelfs met de spleetjes die ontstaan doordat het hout droger is geworden.... het voelt warmer aan, en het geeft ook de authentieke sfeer van vroeger weer.... Zelfs als de muren/of de meubeltjes geschilderd zijn , zoals wij gedaan hebben in de eerste slaapkamers (muren en eiken plavondbalken) ....... Het feit dat we eigenlijk" proberen" dat zeg ik erbij, om ook op een eerlijk manier te leven .... houd dit ook in , dat we voor het echte stuff gaan.....voor ons moet de boerderij , echt als een boerderij aanvoelen.... soms kan het niet anders en moet je zeker in het geval van de anders-validen gite een beetje schipperen.... maar dan nog.... zullen we toch proberen om zoveel mogelijk de realiteit te benaderen.....Wij gaan voor "natuurlijk" dus dat houd in, dat we natuur produkten hoog in het vaandel dragen...... en het is daarom niet altijd even betaalbaar, maar wel haalbaar als je maar lang genoeg zoekt en hard genoeg werkt.
Ik denk dat mensen vlug genoeg inzien, dat een kamer niet zomaar eventjes vlug in mekaar geflanst is..... maar dat er met veel liefde voor het gebouw en zijn verleden , onze hoeve bvb. dateert van 1802( datum in de gevel )en datum van Huwelijk met de initialen van de bouwheer en zijn vrouw staan in de schouwmantel in de keuken gebeiteld.... Dus hier hebben mensen geleefd, hier zijn kinderen geboren, getrouwd, mensen zijn hier ziek geworden en gestorven...
Het tweede gedeelte van de hoeve ( is eigenlijk ook een boederij op zichzelf) is blijkbaar een bij mekaar geraapte troep , van stenen ramen balken enzovoort...( zoals het zelfs nu nog gaat), hier zijn huizen waarvan niemand weet wie de eigenaar is, dondert zoiets in mekaar, zijn er allicht dorpelingen die het 1 en ander goed kunnen gebruiken en wordt dus het bruikbare mee naar huis gesleurd... waar het zijn volgende leven kan beginnen.Het kleine boerderijtje dat we onlangs hebben bijgekocht... uit pure noodzaak.... voor parking!!( en niet omdat we den enen of den anderen de ogen willen uitsteken, wij zitten zo niet in mekaar !!)
Dateert van de jaren 1600 het huis is kleiner, en de schuur heeft oorspronkelijk bij onze eerste schuren behoort, De eigenlijke doorgang ( maar dat wisten we toen niet) was een gedeelte ingestort en theo heeft die dus grotendeels al hersteld, nu we natuurlijk in de aanpalende schuur ook komen zien we dat het oorspronkelijk een deuropening is geweest, met een houten bouwsel bak, hok ??? het eerste is blijkbaar een varkenskot geweest, om het varken slekvet te mesten en daartegen... dat houten geval !! het is precies iets zoals in een smidse... om paarden te beslaan ?!?!Maar dan kleiner....
We gaan deze avond .... een goedkopere versie van Osso-buco eten
wat heb je hier voor nodig..... een hele grote hammeschijf... zo eentje zoals je kan zien op 1 van mijn foto's bbq vorige zomer....
Ik moet zeggen hier in Frankrijk eten ze nog bijna alles van het varken, zeker de mensen die niet bang zijn van een pondje min of meer aan hun knoken...... hier zie je dus gepaneerde varkenspootjes in de koeltoog, ook met gelatine, varkenstong.... op alle manieren ook triepen ( varkensdarmen gekookt in tomatensaus , in het zuur in een vel in worstvorm enzovoort.... dus ook grote hammeschijven.... ik heb er eentje uit de diepvries gevist en die weegt toch meer dan 1 kg, op de bbq smelt het vet natuurlijk weg, en wordt het zwoerd, lekker krokant met een notesmaakje, het is lekker warm, maar als je de overschot koud in plakjes snijd is het ook niet te versmaden.....
maar goed het is nu winter en koud en vochtig dus geen bbq-weertje....
Ik heb dus de hammeschijf deze morgen op de kachel gezet in zo een gietijzeren kookpot, met een bouquet garni en wat soepgroentjes....die is dus heerlijk gaar....
Ik heb voor volgende bereiding....
3a4 knoflookteentjes genomen en een goeie uit de kluit gewassen ajuin ( anders een stuk of drie kleinere) 2 laurierblaadjes, en een goeie soeplepel provensaalse kruiden....
maak de olijfolie in de pan heet, en kruid de afgekoelde hammeschijf met peper en zout.... bak die mooi bruin ( het zwoerd en vet aan laten voor de smaak ) bestrooien met de pr.kruiden uit de pan nemen in dezelfde pan de gesnipperde ui fruiten tot die mooi bruin en glazig is bijna op het einde de look toevoegen, daarna blussen met de rode wijn en de tomaten en voeg de laurierblaadjes toe ... doe het vlees terug bij de saus in de pot en laat nog een half uurtje lekker sudderen..... van het vuur laten afkoelen...... als alles afgekoeld is zet dan de kookpot ergens zeer koud ( in de ijskast bv, of nu in een koude berging) om je ijskast te vrijwaren leg tussen deksel en kookpot een stuk huishoudfolie, zo zal uw ijskast niet naar look ruiken....Deze handeling dient om het vet dat nu gestold is van het vlees weg te halen..... zodat je eigenlijk een magere maar zeer smaakvolle bereiding overhoud... heel lekker met stokbrood of een rijstsalade
Colombey-les-Deux-Eglises
Charles de Gaulle had een buitenverblijf in Colombey. Het huis 'Le Boisserie' werd in 1933 gekocht door zijn familie. In de oorlog moesten zij het huis verlaten toen het beschadig raakt. Na de restauratie ging hij er vaak in de weekenden naartoe. Na de nederlaag in het referendum in 1969 trok hij zich definitief terug in zijn landhuis. Hij stierf er ook op 80-jarige leeftijd en weigerde een staatsbegrafenis. Charles de Gaulle ligt begraven op de plaatselijk begraafplaats. De grafsteen van de Gaulle is zeer eenvoudig en bevindt zich naast het graf van zijn eerder overleden gehandicapte dochter. In het woonhuis van de Gaulle kan men in zijn eveneens eenvoudige werkkamer vanachter zijn werktafel door een raam uitzien op de heuvels van Loraine precies in de richting van Parijs. De begraafplaats is inmiddels een soort bedevaartoord geworden voor veel Fransen. De vele eretekenen zijn hiervan de getuigen. In Colombey werd een reusachtig, 44 meter hoog, bronzen Kruis van Lotharingen opgericht ter ere van Generaal de Gaulle. Het Kruis van Lotharingen is een traditionele Franse wijze om een kruis af te beelden. Ook kunt u een bezoek brengen aan het Memorial Charles de Gaulle. Deze herdenkingsplaats, gelegen aan de voet van het Kruis van Lotharingen, is in oktober 2008 officieel geopend door de Franse President en de Duitse Bondskanselier. Naast een historisch centrum, is het Memorial Charles de Gaulle ook een culturele ontmoetingsplaats waar theater, muziek, beeldhouwkunst en schilderskunst een belangrijke plek innemen. www.memorial-charlesdegaulle.fr.
Op het randje af..... van temperatuur om de specie op het plavond en de muren te zetten en helemaal niet goed om de weber producten daarna aan te brengen....
theo ligt in bed heeft nog last van hoofdpijn....
Heeft deze morgen koffie gedronken en een stuk pannetone gegeten ( den eerste keer dat ik zo iets gekocht heb, laat staan geproefd) het is denk ik een soort spaans of italiaans kerstgebak/rozijnachtige brioche..... met veel sucade derin,( appelsienschilletjes, daar ben ik zelf niet echt héél gek op, maar het is te doen) en het was eigenlijk feitelijk wel lekker in acht genomen dat het industrieel massavoer is.
Nu eerst en vooral de tweede laag gaan aanbrengen op de stukken die al genoeg uitgehard zijn.... ( terwijl ik mijn blogje kom bijwerken staat het produkt te drinken, zodat het als ik er de mixer inzet het een klontervrije pasta wordt) en nu juuu.... aan de slag !!!
)
.... grrrr ) en we beloofd hadden van ook vlug langs te komen om hun werk te bewonderen ( eventueel raad te geven/en of te krijgen over een frans produkt dat wij niet kennen en/of mee gewerkt hebben.... de knoop doorgehakt... en vandaag is nog een beuzeldag geworden... doordat ik dus met die mensen over de badkamer aan het praten ben geweest heb ik op het allerlaatste nippertje nog een gedeelte veranderd in het natte gedeelte en moesten we onverrichter zake terug naar de bouwmaterialen firma... Het gevaar bestaat er in, niet dat ze niet meer te verkrijgen zijn, maar dat het zou kunnen dat er een kleurverschil zou zijn bij een volgende partij !! en er stonden niet teveel dozen meer in zijn loods.... het is tenslotte niet het goedkoopste produkt en stockeren kost veel geld !! dus moderne bedrijven stockeren niet maar (beloven in elk geval) een vlugge levering, na een bestelling met voorschot.
Deze morgen eerst en vooral nog een laag op de gyproc gesmeerd en dan lekker gegeten....
