Chriske, copain,

Bedankt voor de intense vriendschap en de ontelbare geweldige herinneringen…

We deelden onder andere na onze studies samen een bureau bij een kantoor in Brussel, voor ons “ons” eiland dat we aanzagen als ons eigen kantoor, je noemde me “Le Grand Maître” en je had jezelf de naam “The Talent” toegeëigend, volkomen terecht …je kwam altijd binnen met je laptop rond je nek, dit om je eigen muziek voor ons te kunnen afspelen en zo een aangename werksfeer te creëren… na een goeie babbel met een straf verhaaltje en voor we uitgebreid gingen lunchen in ons pizzeria’tje, ging je dan gedreven aan het werk en lukte het je om “meesterlijke” besluiten neer te pennen…

Hoewel je ook razendsnel van tong was en onevenaarbaar snedig en gevat kon reageren, verkoos je om je muzikale talenten verder te ontplooien en als Meester DJ “ Vince Hilton “ door het leven te razen, je was hierin briljant en was vertrokken om naam en faam te maken!

Topvoetballer ook, balletje lekker afleggen met de rug naar de goal en onmogelijke goals heerlijk in de pin knallen, maar op de eerste plaats moest er gewonnen worden, met de nodige grinta nam je steeds de ploeg mee op sleeptouw, je bent onze favoriete nummer 9 die we nooit gaan vergeten.

Maar je harte troef is je warmte en liefde die je mij steeds opnieuw gaf. Ik heb daar zo van genoten en hoop dat ik ze op de één of andere manier nog voldoende zal voelen, in ieder geval probeer ik ze op jouw manier door te geven.

Copain nogmaals van harte bedankt dat je er altijd was voor mij en mijn gezin, niets was je teveel gevraagd, altijd aanwezig voor een goeie babbel, draaitafels mee naar Spanje voor onze trouw, je draaide steeds opnieuw met alle plezier feestjes op onze tennis en voor het verjaardagsfeest van LouLou met een 50 tal andere kinderen …

Je kwam vaak, en ook meestal onverwachts, eens langs bij ons in Temse voor een goeie babbel en knuffel, ik weet echt niet hoe ik dit gemis ga kunnen opvangen.

Ik heb er echt van genoten en ben je eeuwig dankbaar dat je de laatste twee weken nog een paar keer bent langsgekomen, we hebben nog samen kunnen lunchen met de kindjes die je zo graag zien, hun “Nonkel Chris Muziek” is nu hun “Muziekelfje”.

Je kwam de week erna dan langs met het droevige nieuws dat het wel eens heel ernstig kon zijn. Ik wou dit maar niet geloven maar het is gewoon onwerkelijk snel gegaan, zelfs vorige week vrijdag, in ons laatste uurtje samen deed je er alles aan om het zo aangenaam mogelijk te maken en naast de sessie van ongeloof en tranen, hebben we nog goed kunnen lachen en onze beste herinneringen bovengehaald.

Amuseer je daar boven en laat je smakelijke lach weergalmen en je warmte gloeien op deze onvoorspelbare aardbol.

Je bent een getalenteerde mafkees en supervriend, we gaan je heel hard missen en ik hoop dat de ontelbare waanzinnige herinneringen aan je ons allen hier samen de kracht zullen geven om je ondraaglijk heengaan te kunnen plaatsen en aanvaarden, i love you copain!!!

Liefste Chris

Vandaag is het uitgelezen moment om je te bedanken voor zoveel verschillende dingen.

Mede dankzij jou heb ik een schitterende jeugd gehad. De zondagen in Brecht waarin we zoveel kattenkwaad uitstaken en avonturen beleefden zal ik nooit vergeten. We trokken met de kar van Vake het bos in om kampen te bouwen, je leerde me voetballen wat helaas nooit een groot succes geworden is. Jij was de sterspeler en ik de zeer gematigd getalenteerde keeper, geen echt gelijke strijd dus J. We reden de Tour de France op onze BMX’n of speelden uren op de shotterkes van Michel Platini. Het was eens wat anders dan barbiepoppen en schooltje spelen!

Ook in het Ganzenhof beleefden we de tijd van ons leven. Tot grote spijt van je zussen die toen moesten blokken, speelden wij alle afleveringen van The A-team na inclusief de mitraillette-geluiden, jawel. Op die vele zonnige dagen die onze jeugd rijk was, enterden we mekaars boten tot het halve zwembad leeggespat was en wij onze armen niet meer voelden. Schitterende en onvergetelijke momenten.

Toen we groter werden, gingen we samen naar fuiven en nadien zelfs naar I love Techno. Ons mama was er niet helemaal gerust in, maar toch heb je mij een fantastische avond bezorgd én bracht je mij ook veilig weer thuis in de Celica van je mama.

Het was al snel duidelijk dat een 9 to 5-job en huisje-boompje-beestje niet jouw ding was maar in je eigen club Natural voelde je je als een vis in het water. Je ontving iedereen als koningen, was altijd joviaal en helemaal klaar om er een onvergetelijk feest van te maken. Ook in je loft in Brussel heb je ons steeds royaal en met open armen ontvangen.

Je bent ook nog mee komen werken in ons huis: gietijzeren baden 3 verdiepingen naar beneden dragen, een plafond afbreken of een put van 2 meter op 3 schuppen. Je begon aan alles met een onstuitbaar enthousiasme en plezier.

In wat later de laatste week van je leven bleek, heb je jezelf ook legendarisch gemaakt. Op de dienst Intensieve Zorgen waren ze volgens mij niet voorbereid op zo’n wervelwind als jij! Ook nu bleef je weer enthousiast, charmant en innemend. Je was even blij met mijn flessen Dan’Up als met de fles Hendrickx Gin die je kamer werd ingesmokkeld.

Zelfs toen bleef je plannen maken en wou je de situatie naar je hand zetten, het zou op jouw manier en op jouw voorwaarden verlopen: we hebben aan je bed nog goed gelachen en plannen gemaakt voor barbecues, terrassen, feestjes met lekker eten en drinken en mensen die u graag zagen. Zo spijtig dat we het niet meer écht hebben mogen doen, maar aan het plannen hebben we ook al plezier beleefd.

Chris, je blijft voor altijd mijn avontuurlijke grote neef en ik hoop wat van je levensvreugde en enthousiasme altijd bij me te kunnen blijven dragen.

Dikke kus

Je nichtje Evi