Nee, nee... geen concurrent van 'dwars door Vlaanderen'... al komt het parcours dat ik vanmiddag met opa verkende, aardig in de buurt met een paar knapperige hellingen, enkele pittige stroken stugge kassei, smalle slingerpaden mét agrarisch slijkspoor, lange banen om lekker lang te 'waaieren'... en fraaie omgeving om mooie televisieplaatjes te schieten. Maar nee, onze dwars door Klein- Brabant was er een op vier wielen.
Onze koffer vol boeken trokken we na een uitgebreid ontbijt en de zon in de aanslag, op weg om alvast nog een pak boeken voor Pasen bij de intekenaars te bezorgen. Voor alle adressen buiten onze provincie, buiten de eigen omgeving en die van 'a touch of Rose', besteedden we inpak- en verzending uit, die ons trouwens aangenaam én spectaculair in snelheid pakte.
Zelf nog worstelend met de te verpakken boeken, papier op maat knippend, rollen plakband verslindend, adressen invullend... de voltaren gel voor de overbelaste schouder en arm binnen handbereik ... werd ik al overspoeld door enthousiaste mails en fb -berichten met bijhorende knappe foto's als bewijsmateriaal dat het boek was aangekomen en zelfs een prominent plaatsje had veroverd bij de paasdecoratie.
That's what professionals are for...
Maar ook het familiaal opgetrommelde privé leger leveranciers, versta hieronder tante Fawie en nonkel Guy, lieten zich niet onbetuigd en haalden de reeds verpakte, geadresseerde en per postnummer gesorteerde boeken op en gingen ermee "op weg naar een tevreden klant", de vrienden en sympathisanten van 'a touch of Rose'.
Opa en ikzelf besloten onze tour te beginnen bij het verste punt, Klein- Brabant. De in de GPS ingebrachte adressen zijn dan wel makkelijk te vinden, maar geven hun ligging tegenover elkaar niet prijs. Dat werd al gauw duidelijk toen we van hot naar her reden om vast te stellen dat we daar een uur eerder en amper een paar straten verder al een boek bezorgden. Ook wegenwerken zijn onvoorziene obstakels, die met een beetje oriëntatievermogen "relatief makkelijk" omzeild kunnen worden. Toch niet blijkbaar. Ten einde raad na het derde rondje toeren in dezelfde omgeving en dat zonder de 'flosh' te hebben gepakt, bel ik aan bij het laatste huis waarnaast de straat in een grote bouwput eindigt. Als de geraadpleegde autochtoon dan plots de juf van het eerste leerjaar van de twee kleindochters blijkt te zijn, dan kan je niet anders dan geloven in 'a touch of Rose'...
Dat uitgestrekt gebied, dat zich toch wel een beetje vals bescheiden: Klein- Brabant laat noemen... vergastte ons op een aangenaam tripje door kilometers bos waarvan de bomen met de voetjes in het water staan, dan weer een dorp als een 'nederzetting' rond een imposante kerk. Dan weer eindeloos lijkende smalle slingerende betonnen wegen met hier en daar een huis, 'in the middle of nowhere'. Kilometers lang de zon voor- en dan weer achter ons... kronkelend temidden van weiden met daarin een zeldzaam trekpaard, een hangbuikvarkentje, een paar geiten... en eindeloze velden, sommigen onder een duizenden vierkante meter plastieken afdekking, waar de wind golfslag in brengt... en waaronder iets lekkers kiemt, toch beducht voor misschien nog wat verraderlijke vorst aan de grond...
We rijden om te leveren en dus zijn we iedere keer weer blij het juiste leveringsadres te vinden. Blije gezichten als ze het boek in handen krijgen en het meteen koesteren. Sommigen kregen het pas bij thuiskomst, want ook dat is een positief gevolg van landelijk wonen, waar ons, ons kent en de buur met plezier het pakje zal afleveren. Opdracht die inmiddels ook succesvol volbracht werd, te merken aan de mails die inmiddels binnenkomen om te bedanken.
Maar ik ben het die iedereen wil danken voor die gulle giften voor 'a touch of Rose' waarmee de stichting kankerpatiënten en hun families dat vleugje Rose kan geven, dat het de moeite waard maakt om niet op te geven te blijven geloven en hopen dat enkel in een rechtvaardige wereld, liefde zin heeft...
Inmiddels krijgen we vragen of er boeken over zijn en of ze nog kunnen bekomen worden. We hebben een buffertje en wie daarvoor in aanmerking wil komen, kan een mailtje sturen naar myriamvanloon@skynet.be. Dan bewaar ik die mails in een lijstje en als alle leveringen gedaan zijn, zien we waar we staan en verwittig ik per mail hoe en wat we kunnen doen voor de gegadigden.
Voor nu, slaapwel en ook al is het morgen een uurtje minder lang slapen, maak van Pasen een feest, met chocolade of verse eitjes, maar vooral geloof en hoop op verrijzenis tot beter mens... en de nog niet geleverde boeken komen er de volgende dagen aan...
