26-05-16 15 jaar Child Focus-vermiste kinderen... zijn ook kinderen die 'gemist' worden...
Gisteren "vierde" ons land anderhalf decennium Child Focus - Vermiste kinderen ...opmerkelijk dat het niet respecteren van bezoekrecht één van de vijf categorieën is die ressorteren onder de definitie 'vermist'?
geplukt van de website van:
Child Focus
tel: 116 000
Vermiste kinderen Child Focus deelt de gevallen van vermiste kinderen op in vijf categorieën. Voor elk type verdwijning worden verschillende procedures toegepast. Er bestaan ook verschillende samenwerkingsverbanden met politie, justitie, de FOD Buitenlandse Zaken en Justitie, en met verschillende hulpverleningsorganisaties.
Wat kan ik doen als mijn kind vermist is?
Weglopers Minderjarige weglopers die hun ouderlijke woning, een instelling of het pleeggezin verlaten.
Internationale kinderontvoeringen door ouders Internationale ontvoering van één of meer kinderen door een ouder (of voogd) die het kind (of de kinderen) meeneemt naar een ander land dan het land waar deze doorgaans verblijven, zonder wettelijke toelating van de andere ouder. Onder deze definitie vallen eveneens internationale dossiers waarbij het bezoekrecht van de andere ouder niet wordt gerespecteerd.
Dit gehavend kaartje was de toegangsbadge die ik opgekleefd kreeg bij mijn eerste kruistocht langs de commissie justitie, voor een afspraak met Goedele Uyttersprot. Zij heeft vandaag het uiteindelijke wetsontwerp voor grootoudercontact ingediend, dat ik gedragen weet over de partijen heen. Het bewijs dat opgeven geen optie is en valse hoop niet bestaat... nu velen vandaag het als 'a touch of Rose' voelen...Reden om dit onooglijk papiertje dankbaar als een relikwietje te koesteren.
foto van toegangsbad Kamer van Volksvertegenwoordigers, ecember 2014
myriamvanloon@skynetblogs.be
Uitgerekend vandaag werd in de kamer van Volksvertegenwoordiging een wetsvoorstel ingediend tegen de ONMENSELIJKHEID om kleinkinderen te vervreemden van hun grootouders. Méér dan een onmenselijk leed voor beiden wordt het als een 'gescheiden' ouder van jonge kinderen overlijdt en de innige vertrouwensband met de familie van de overleden ouder abrupt wordt verbroken. De wreedheid van wie dit bewerkstelligt, is het flagrante bewijs dat niet gehandeld wordt in het belang van het kind. Bemiddeling is een edel middel, maar als de afspraken die er uit voortvloeien, eenzijdig niet nageleefd worden, is er maar één alternatief en dat is de rechtbank. Die velt een vonnis waarbij de kinderen één weekend en een woensdagnamiddag per maand in de familie van de overleden ouder mogen doorbrengen, maar de kinderen zijn op dat moment uit school gehaald, of de datum werd vergeten... In de plaats van de 'pester' want dat is het natuurlijk, daarvoor te 'straffen', verandert het dossier in een POS (VOS) dossier en is het voor kleinkinderen en grootouders 'game over'... Die laatsten zijn - of kunnen we straks zeggen- "waren" : quantité négligeable, net als kleinkinderen uit hoofde van hun minderjarigheid, automatisch onmondig en derhalve eenzijdig manipuleerbaar.
Het onder toezicht van de jeugdrechtbank staan zonder contact met de familie van de overleden ouder, herleidt de kleinkind- grootouderband tot het statuut van erfgenaam na diens dood... niet meteen het meest leuke perspectief, na de ervaring dat zonder bescherming van 'eigen volk', het testament van een overleden ouder, boven de hoofden van minderjarige kinderen, verdobbeld kan worden... cry
