Acht,

Op de prachtige virtuele adventskalender die we met onze kinderen en kleinkinderen delen, is er dagelijks een heel mooi levendig pre- kerst bewegend tafereel met bijpassende muziek. Ook al was het in uitgesteld relais , op woensdagnamiddag met de prinsjes de 7 eerste adventsdagen ingehaald en samen genoten. Al zorgde de bekommernis waar de snoepjes zouden uitkomen, even voor verwarring…  ;-) Maar de culturele smaakmakers haalden het …

En dan openen we venstertje 8.

Weer de 8ste, elke maand komen we hem op de kalender tegen om telkens even expliciet stil te staan, te denken aan…  en de kracht te vinden om door te gaan....

Langs alle kanten vernemen we hoe mooi de biografie wel is en dat ze in alle boekenwinkels permanent aangevuld dient te worden, een gegeerd eindejaarsgeschenk, net als ook haar 2 dagboeken, ‘Leve het leven’ en ‘Geloof, hoop en liefde’ die nog steeds getuigen wat positivisme en veerkracht vermag. Over de dood heen.

Roosje, mijn Roosje… toen je klein was las ik voor uit de vier deeltjes van  Woppie, het engeltje dat op je schouders zat en steeds liet kiezen tussen goed en kwaad…  Je keek dan over je schouder en als je iets ondeugends deed, zei je dat het mocht van Woppie...

Echt of niet, ook de non believers weten niets ‘zeker’ en wat is het gevaar om te geloven dat jij als engel naast ons staat en een doorschijnende, doch voelbare hand op tere schouders legt tegen elke vorm van eenzaamheid.

Liefste kind, op dit eigenste moment zitten we bij ons Vake. Dankbaar om dat mooie leven dat hij hier en nu zacht afrondt. Ik zoek mijn kracht in deze donkere nacht, bij jou. Wil geloven dat je hem samen met moeke opwacht, blij zult zijn hem te zien en reeds naar hem lacht … Half twaalf vannacht, was zijn offer volbracht en net als bij jou, lieten we zijn ziel vertrekken naar een nieuwe dageraad.   

De regen gutst in bakken neer, de wind raast door de kale takken. We drukken een laatste zoen op zijn koelende voorhoofd en bedenk… weer de 8ste...

Bedankt lieve grote sterke vader, grootvader en overgrootvader.... die alles kon en alles deed. Het melancholische  "I'll be home for Christmas", wordt voor jou dit jaar waar.

Vaarwel, Vake, verdriet maakt plaats voor DANKBAARHEID. Je was een schitterende vader, waaraan we zoveel te danken hebben en zoveel van leerden. En toch was jij het steeds die 'Dank U' zei. En graag gezien werd door iedereen die je pad kruiste, menselijk, zakelijk, verzorgend... iedereen is het er roerend over eens dat je een heel bijzondere man was, correct, lief en steeds bereid. Zo zal je in alle harten herinnerd worden. De grootste onderscheiding die een mens kan verdienen. We zijn altijd heel trots op je geweest, en zullen dat voor altijd blijven.