Niet enkel de slijtage van ramen die 40 jaar weer en wind trotseerden, ook het feit dat enkel glas niet langer verantwoord is in tijden van energie besparing, noopte tot het "warm" maken van de mede-eigenaars voor compleet nieuwe ramen met energiebesparend  hoog rendementsglas. 

Financiële tegemoetkomingen vanwege de overheid, gecombineerd met een belastingsvoordeel voor energiebesparende renovaties, maken dat in de Algemene eigenaars Vergadering  van 19 december 2007 het voorstel op tafel ligt. Het moet een gezamenlijke beslissing worden met een privatief prijskaartje. Met dien verstande dat de basisakte vermeldt dat alle studio’s hetzelfde uitzicht dienen te hebben, wat concreet vertaald wordt in het verkrijgen van het akkoord van ¾ van de quotiteiten om het licht op groen te zetten en overal de dubbele schuiframen te vervangen.

Nadat via mede- eigenaars met ervaring ter zake, reeds in 2005 offertes opgevraagd waren bij diverse leveranciers voor aluminium en PVC- ramen met dubbele beglazing, werd na de AV van eind 2007, beslist om in een kleinere werkgroep voor- en nadelen van het een en ander, in combinatie met de prijs en de plaatsingsmodaliteiten uit te werken, zodat uiteindelijk een concreet voorstel op tafel zou liggen. Op de algemene vergadering van 5 maart 2008 werd dan unaniem beslist door te gaan.

Teneinde iedereen toe te laten zijn vereiste financiële mogelijkheden te onderzoeken, werd vastgelegd dat alle ramen voor eind 2011 dienden vervangen te zijn. Iedere eigenaar die op dat moment of later instapt, betaalt zelf contant aan de leverancier tegen het meest gunstige groeps tarief . Daarop kan hij meteen beroep doen op subsidies van de federale-, regionale- en lokale overheid alsook van de energieleverancier. De VVM stelt zich borg ten overstaan van de uitvoerende firma.

Aan het einde van de vergadering telt de intekenlijst de toezegging van 23 eigenaars, goed voor 71 studio’s. Tegen de start van de werken, meteen na het bouwverlof begin augustus 2008, is deze lijst aangegroeid tot 112 van de 118 ramen. De nog overblijvende 6 studio’s vervangen hun raam in 2010. Daarmee is het vooropgestelde doel netjes binnen de termijn gerealiseerd, goed voor een gezamenlijke totale investering door de eigenaars van 300 000 euro, in een realisatie van de firma Witt.

Een huzarenstukje…

Realisatie van dergelijk omvangrijk werk vereist een goede planning en een efficiënte aanpak. Al lijkt elk raam op het eerste zicht identiek, veiligheidshalve werd elk raam apart opgemeten. Vermits het om een 'bewoond' gebouw gaat waar de oude ramen eerst ook moesten worden uitgebroken, diende per studio, alles in één dag beklonken zijn.

Vermits het voor- en achtergevels betreft en de ramen voor de achterliggende studio’s via de voorsten dienen binnengebracht te worden, was het zaak daar tijdig duidelijke afspraken rond te maken en correct te respecteren. Een gebouw van 9 verdiepingen met 14 studio’s per verdieping, waar enerzijds een bestaand raam zorgvuldig dient uitgehaald, via de ladderlift naar beneden gevoerd, een nieuw raam via de ladderlift naar boven moet- en geplaatst worden, vraagt organisatietalent. Dat het gebouw daarenboven op een drukke verkeersas ligt, met een busstrook voor de deur, dienen ook heel wat vergunningen aangevraagd. Kortom: een maand lang ‘dorp in de stad op stelten…’

Maar niet voor de individuele bewoner. Als die ’s morgens vertrekt en zijn studio is aan de beurt, moet die terug bewoonbaar zijn bij zijn terugkeer op een poetsbeurt na. Maar het zacht lopende hagelwitte schuifraam met geluidwerend glas, dat ook het rumoer van de stad buitensluit, …maakt een paar extra uurtje sschoonmaak ruimschoots goed en velen krijgen bovendien een handje hulp van hun eigenaar.

A rato van 4 exemplaren per dag, is er toch ruim 6 weken intense bedrijvigheid. Al die tijd zijn een paar mensen van de VVM elke dag stand by met de sleutels van die studio’s waar mensen uit werken gaan en wiens hebben en houden uiteraard beschermd moet zijn. Geen enkel incident in geen enkele studio verhoogt alweer het intussen blindelingse vertrouwen van de bewoners in de aanpak.

Ons bewijs dat kwaliteit in tegenstelling tot zo vaak, ook kan zonder prijs …  Het heeft me wel de hele maand augustus en een zonnig stuk september gekost… maar het resultaat was schitterend en de tevredenheid groot.

Om toch niet 'onbevlekt' dit hoofdstuk af te sluiten… De zeer specifieke indrukwekkende boormachines van de installateurs, bleven in de gang liggen op de verdieping waar de volgende dag zou gewerkt worden. Wekenlang werd er door niemand één vinger naar uitgestoken. Allemaal eerlijke mensen en bovendien kan niets ongemerkt, vermits camera’s permanent een oogje in ’t zeil houden.   

Tot op die morgen een zeer specifieke accu de benen had genomen. 'Geen mens die daarmee iets kan uitrichten', aldus de werfleider, want alleen bruikbaar op deze specifieke industriële boormachine. Wel vervelend, want één ploeg was nu minstens voor een halve dag technisch werkloos en dat terwijl alles zo minutieus was uitgerekend.

Geen nood, de videobewaking nakijken en meteen is duidelijk wie er met de accu vandoor is…

De man, geregeld bezoeker bij een mede-eigenaar die in het gebouw woont, met de gênante gewoonte me bij iedere ontmoeting met een belerend vingertje een of ander vermeend gezegde van een of ander vermeend filosoof te debiteren altijd met dezelfde aanhef: “Also sprach Zarathustra…” in een walm van 40%vol.

Om het oponthoud van de plaatsers te minimaliseren, bel ik hem  en zonder der doekjes om te winden stel ik hem voor de keuze: binnen het kwartier met de gestolen accu in het gebouw zijn, of ik geef de politie het bewijs van zijn werfdiefstal en stuur hem de kosten van het verlet van de installateurs….

Even sputtert Zarathustra nog tegen dat hij niets…  stokkend in zijn ontkenning als ik hem de permanente videobewaking in herinnering  breng… "Na een poosje werd toen even dit berichtje doorgegeven" beneden werd een pakje afgegeven met daarin de accu met de melding dat hij … toch niet paste op zijn boormachine… Enkele minuten later was de technisch werkloze ploeg aan het inhaalmanoevre bezig… tot meerdere eer en glorie van een kordate aanpak…

En Zarathustra? Niets meer van gezien of gehoord....zelfs niet door het nieuwe raam...