Vele maandagen lang werd de week ingezet met een dagboekfragment van ons Roosje. Duizenden reacties vertellen ons dat mensen uitkeken naar de eerste dag van de week met een vleugje Rose ...
Voor wie "nu pas inschakelt", dit is het waar gebeurend verhaal waarin ik terecht kwam, toen we een studentenkot voor een van onze kinderen kochten. Hoe had ik kunnen weten dat het ons zo zou tekenen. Dat we na een leven van werken en plicht, niet ontspannend zouden genieten van een rustige oude dag... maar dat we op de bres zouden gaan staan voor dit "dorp in de stad", de verworven eretitel voor dit 118 wooneenheden tellende gebouw, hartje stad. Misschien een verhaal dat ook u kan aanzetten zelf iets te doen aan een uiteenvallende samenleving. Een weg terug is er niet
Wordt gerust mijn reisgezel in deze never ending story...met "a touch of Rose"...
Surprise ei
Met "volgende week: een apart verhaal", eindigde hoofdstuk 27
Dus ben ik eraan gehouden. Met een beetje schroom, maar zonder enige bijbedoeling, krijgt u hier een toch wel apart en het mag gezegd, bizar verhaal
uit het recentere verleden van ons dorp in de stad
Een delegatie verantwoordelijken uit een aantal ontwikkelingslanden, zou gedurende enkele maanden, deelnemen aan een universitair programma en gezien de gunstige ligging en dito accommodatie, was de groep gehuisvest in ons gebouw.
Het enthousiasme bij aankomst was hartverwarmend. "Amazing, nice, a warm welcome"
het was er allemaal tot tevredenheid van iedereen. Het heeft steeds weer heel wat voeten in de aarde eer iedereen het reilen en zeilen uitgelegd heeft gekregen, de internetverbindingen operationeel zijn, en iedereen zijn draai heeft gevonden. Niemand wordt hier aan zn lot overgelaten, helpende handen te over, de gastvrijheid van de Antwerpenaar wordt alle eer aangedaan, zolang het respect, terecht wederzijds gehonoreerd wordt.
De uitgebreide delegatie was goed gestart. Uit wel 15 verschillende landen onder de zon, waren ze afgereisd naar het kille herfstige Antwerpen, om dat meteen in het hart te sluiten, een verdienste van iedereen.
Het mysterieuse waterlek.
Na enkele dagen kwam er telefoon dat in een bepaalde studio af en toe water op de vloer van de badkamer stond.
Zonder dralen ging ik ter plaatse. Niets te zien. Een natte badhanddoek op de badrand, was het enige tastbare bewijs dat er wellicht wel water in het spel was geweest. Maar de vloer was kurkdroog. Bad en lavabo laten vollopen en dan alles tegelijk het stopje eruit trekken, toilet diverse keren doorspoelen
geen druppel water te bespeuren
In een nagelaten berichtje werd verslag van de bevindingen uitgebracht, met de melding dat in het geval het terug gebeurde, men ons meteen mocht verwittigen.
Twee dagen later. Bingo.
De bewoner een respectabel man van rond de 40- meldde dat de badkamervloer opnieuw nat was.
Meteen werd de loodgieter erbij gehaald en werd het hele watercircuit doorlopen op zoek naar een lek.
Niets. Geen druppel.
Het enige dat nog kon, was toch een scheurtje in een of andere buis, waarbij dan het toilet als eerste in het vizier kwam, vermits er onder de voet een beetje vocht te zien was, gewoon in de spatie tussen vloer en voet.
Nee, besloot ik, geen getalm meer: een nieuw toilet. Meteen alle hens aan dek terwijl de bewoner buitenshuis was, zodat alles perfect zou zijn bij zijn thuiskomst. De loodgieter bezorgde een nieuw toilet dat ook meteen geplaatst werd. Alle buizen werden aan een grondig onderzoek onderworpen, ettelijke keren getest op enig verlies om vervolgens alles op te ruimen. Een zucht van opluchting, niet gedeeld door de vakman die niet het minste scheurtje kon detecteren in het meegenomen toilet en overtuigd was van diens onschuld
.
Met dank voor de goede service, werd teruggeplooid naar de orde van die dag. Maar de dag erna was het weer van dat. Opnieuw melding van water op de vloer. De loodgieter werd opnieuw opgetrommeld, die bevestigde dat het NIET van die badkamer kon komen, dat alle buizen nagekeken waren, dat er GEEN lek waar dan ook was. Dat het geen zin had terug te komen, dat het bij de bewoner moest liggen.
Hoe kon dat nu? We hadden de man gevraagd of hij soms de lavabo liet overlopen, of wasgoed in het bad waste en dan kletsnat ophing waardoor het water op de vloer lekte
Maar steeds was zijn antwoord ontkennend geweest. Hij had geen idee hoe het kon dat de badkamer af en toe onder water stond
Telkens in die dagen de telefoon rinkelde, hield ik mijn hart vast
Met weer een dag tussen liep ik op een middag door de gang en hoorde heel duidelijk douchen
.in de bewuste studio. Vreemd, want al de cursisten waren op excursie en derhalve verwonderde het mij net hier die douche te horen.
Aangebeld, een paar keer kloppen op de deur, zonder dat werd open gedaan en dat terwijl ik het water duidelijk hoorde lopen.
In het scenario van de onverklaarbare overstromingen, nam ik het zekere voor het onzekere en ging met de reservesleutel de studio binnen, net op het moment dat de bewoner uit de badkamer kwam.
Met excuses, dat ik gebeld én aangeklopt had, maar niemand opende en vermoedend dat hij ook op excursie was, wilde ik checken waar het geluid van stromend water vandaan kwam, gezien de klachten. Omdat de deur van de badkamer openstond, zag ik dat de ganse vloer blonk van het water en hij zei bijna triomfantelijk : "so you can see it by yourself
"
Nu was mijn verbazing nog groter. De man compleet gekleed, hemd, das, sokken en schoenen, enkel een badhanddoek rond het middel
kon toch niet uit de douche komen, wat hij op mijn retorische vraag dan ook met een knik bevestigde.
Even duizelde het me voor de ogen en een beetje geïrriteerd vroeg ik dan wat hij gedaan had, omdat ik duidelijk water had horen lopen en de hele vloer blank stond. De man reageerde verbouwereerd : I was only on the toilet. Maar dat is een compleet nieuw toilet, en dat lekt geenszins, vanwaar dan dat nat?
En wat toen gebeurde, tart elke verbeelding.
Weliswaar zedig met de handdoek om het middel, ging de man boven op het geopende toilet staan, een voet aan elke kant op de bril en legde uit dat hij als moslim na een groot toilet, zijn edele delen met de sproeier reinigde. Daarop kreeg ik een demonstratie. Staand op de wc, nam hij de douche sproeier uit de houder en voorzag de badkamer van een aquatoning
Toen kon ik het niet laten hem te vragen waarom hij water op de vloer als een mysterie zag, als hij zelf kwistig in t rond sproeide
Na de lichte verontwaardiging waarmee hij opmerkte hoe het dan wel zou moeten
.werd het probleem naar het universitair niveau overgeheveld, waardoor het intussen deel uitmaakt van de mini inburgerscursus bij aankomst
Tegelijk werd ook de gebruiksaanwijzing voor een waterkoker, waar geen eten in bereid mag worden, ondanks het enthousiasme over de snelheid waarmee het kookpunt wordt bereikt
en de handleiding voor een stofzuiger, die niet met water moet gevuld worden
met in het verlengde daarvan de vraag waar wekelijks het tapijt kon gelegd worden om af te schuren
uitvoerig uitgelegd.
Het behoort intussen allemaal tot de basis informatie, naast verplicht sorteren en het huishoudelijk reglement, die allemaal bijdragen tot goede verstandhoudingen en optimale leefbaarheid
AMDG, voor wie daarvan de betekenis nog kent
ad majorem Dei gloriam, tot meerdere eer van God, van welk merk ook
Zalig Paasfeest.
