8 juni
Hoopvol keek ik op 8 juni 's morgens naar de lucht. Immers het weer van die dag was bepalend voor dat van de komende zes weken... wat in 50% van de gevallen ook uitkwam...
Misschien leuk de weerspreuken eens in herinnering te brengen?
Zoals Sint Medardus 't weder vindt, blijft hij zes weken met zijn wind.
Als het op Sint Merardusdag regent, dan regent het zes weken alle dagen.
Als met Merardus buien jagen, zo duurt de regen vele dagen.
Het weer van Sint.Medardus feest, heerst in de oogst tijd wel het meest.
Was Sint Petrus een grote visser, Sint Medardus is een grote pisser.
Wat Sint Medaar geeft voor weer, brengt hij ook in de oogst tijd weer.
Als Medardus pist, regent het zes weken aan een stuk.
De grote pisser Sint Medardus hoog, maakt de aarde droog.
Als Sint Medardus zijn sluizen openzet, is er voor zes weken weinig pret.
Medardus met zijn regen, hou je in zes weken niet tegen.
Sint Medardus van omhoge, laat beneden hier het weer droge.
Wat Sint Medardus geeft voor weer, brengt hij ook in de oogsttijd weer.
Wat Sint Medardus geeft droog of nat, zes weken duurt het, dit of dat.
Sint Medard geeft zijn zegen met zes weken wind en regen.
Op Sint Medardus, voor ons zonden, regent het dikwijls katten en honden.
Regen op Sint Medaar, zes weken te voor of zes weken er naar.
Zoals Sint Medardus het weder vindt, blijft het zes weken met zijn wind.
Zoekt Sint Medardus in regen troost, dan zendt hij die ook in de oogst.
Wie was die Medard eigenlijk?
Geboren rond het jaar 470 in de Picardische plaats Salency, Noord-West-Frankrijk. als zoon van Gallo-Romeinse ouders. had hij een tweelingbroer Gildard, die later bisschop van Rouen zou worden. Medard op zijn beurt werd in 530 tot bisschop gewijd van Vermand door de beroemde heilige bisschop Remigius van Reims, die in 495 koning Clovis doopte. Dat stukje geschiedenis komt ons bekend voor... denk maar aan de Artis-Historia prenten uit onze jeugd...
Medard kreeg de opdracht de laatste resten van de Germaanse geloofsgebruiken opruimen en ze vervangen door christelijke feesten. Zo bedacht hij het feest 'van de rozen', dat nog heel lang in Franse parochies heeft bestaan. Bij die gelegenheid draagt de plaatselijke bevolking een maand voor het feest bij de heer van Salency drie meisjes voor die zowel vlot moeten zijn als deugdzaam. Hij kiest de beste uit en laat haar naam van de preekstoel aflezen, zodat ieder die wil nog aanmerkingen kan maken. Wordt haar keuze bekrachtigd, dan wordt zij uitgeroepen tot 'rozenmeisje van het jaar' en gekroond met rozen. De prijswinnares kleedt zich op 8 juni in het wit en wordt in plechtige processie naar het kasteel gebracht, begeleid door twaalf meisjes, eveneens in het wit. De heer van Salency brengt haar temidden van zijn eigen gezin met plechtig vertoon naar de parochiekerk. Na de vesperdienst gaat het temidden van de geestelijkheid in processie naar de kapel van Medardus. Daar ontvangt zij uit handen van de oudste priester de rozenkroon en bovendien een geldbedrag van vijfentwintig livres.
Sint Medard heeft wat met regen. Men beweert dat op het moment van zijn dood en dus zijn ziel het lichaam verliet, de hemelen zich openden, waaruit een warme weldadige regen begon te vallen, veertig dagen lang. Dat was op dat moment zeer welkom, want er had een langdurige droogte geheerst en de mensen dreigden om te komen van de dorst. Vandaar dat men ook meende dat aan Medardus bij zijn komst in de hemel de zorg voor de regen werd toevertrouwd. Als het tijdens het werk op het land plotseling begint te gieten, zeggen de boeren onder elkaar: "Sint Medard geeft zijn veulentjes weer te drinken"
Altijd weer die kr8 van 8, elke maand opnieuw... naast alle andere dagen, zeker vandaag een moment om z8 te herinneren... met blijvend groot gemis, maar gelukkig met 'a touch of Rose'...
