Aan iedereen die vandaag – en het waren er velen, met bloemen, kaarten, berichtjes… zelfs een in de lucht geschreven verjaardagswens … ons Roosje herdachten op haar 40 ste verjaardag, hartelijk bedankt.

Zoals ze de kunst verstond iedereen en alles aan te voelen, toen ze nog gewone sterveling hier op aarde was, doet ze dat nu zeker en nog beter als … of waar ze ook is …

Elke dag, maar zeker op dagen als deze, missen we haar en de prinsjes enorm… begrijpen we het ene al niet, het andere nog veel minder.

Al wordt een feest nooit meer als voorheen, de touch of Rose is nooit veraf.

Daarom deden die vele lieve attenties zoveel deugd, zeker van die schare vele echte vrienden die zoveel meer om haar gaven dan alleen maar om haar gulheid.

Zij die de échte Rose graag zien, haar zo missen, wetend dat de leegte nooit opgevuld raakt, maar gelukkig zijn haar te kennen en te koesteren in wat ze ons naliet. Geloof, hoop en liefde... en haar rotsvaste overtuiging dat 'valse hoop niet bestaat'...

We hebben haar hier thuis vandaag rustig gevierd. Zoals het voor ‘tante Rose’ betaamt, wel de bubbels losgelaten, de taart aangesneden en veel over haar gepraat… terwijl ze er de ganse tijd glimlachend mooi bij stond te wezen: een echte engel…

Gelukkige verjaardag Roosje, vermits het daarboven allemaal oneindig en dus tijdloos is, blijf je 4ever Young… en mooi… voor altijd in ons hart.