Spreken is zilver, zwijgen is goud
Fout
.
Iemand het zwijgen opleggen: synoniem voor vermoorden
Terwijl de overheid enorme budgetten investeert
-om mensen aan de praat te krijgen,
-niet de andere kant op te kijken als iets fout loopt,
-pesten aan te pakken,
-misbruik niet in de doofpot te stoppen,
Maar vooral en al zeker niet als er kinderen in het spel zijn
want vanzelf gaat het niet over... zegt de kostelijke tv- spot.
Tal van overheidscampagnes, bedoeld om mensen te sensibiliseren misbruiken van alle slag aan te kaarten, blijken nog steeds meer propagandistisch dan effectief te zijn.
Zolang wiens brood men eet, diens taal men spreekt, klokkenluiders moet ontmoedigen, blijft het potje gedekt en tieren wantoestanden ongestoord verder.
Met massas begrip en steun van professionals die de pijnpunten binnen justitie zeer goed kennen, maar ook van vele honderden gewone mensen in vergelijkbare onrechtvaardige situaties, hebben we geen andere weg dan onze nek uitsteken om de rechten van de kinderen van een overleden moeder te vrijwaren. Hopelijk overleven we tot Roosjes zonen groot genoeg zijn om niet langer opgedrongen te krijgen wat ze moeten denken, maar we hen nog kunnen meegeven hoe je eerlijk leert denken. Het is een strijd die niet eens zou moeten gevoerd worden als het belang van kinderen zou primeren. Wat is er leuker dan die veilige plek die zelfs van voor je geboorte voor je bestemd is in het hart van je grootouders, in het veilige familienestje
Het is dé reden waarom onze familie na 10 maanden morele gevangenschap opgelegd door de jeugdrechter nu toch uitbreekt in het Story- interview rond Allerheiligen en het witgekalkte graf van verontwaardiging openbreekt
Altijd maar weer de aanvallen van een vader en de stiefmoeder op de overleden mama van twee jonge kinderen, afdoen als vergissing, niet goed gehoord, verkeerd begrepen
is geen optie meer en is de waarheid geweld aandoen. In onverbloemde taal is dat liegen. We zijn de incubatietijd voorbij die elke manipulator zichzelf toebedeelt alvorens het masker dan toch valt. In Nederland is het gevallen, hier duurt alles wat langer.
Tijd zou er niet toe doen, mocht het om materieel recht gaan. Maar hier staan twee jonge, erg beïnvloedbare en gekwetste kinderen terecht, die spontaan en niet geïndoctrineerd loyaal moeten kunnen zijn. Hun ganse leven dragen ze de sporen mee van die kind- en jeugdjaren. Minstens de helft van hun genetisch materiaal vormt mee de basis van tot wie ze kunnen uitgroeien. Dat in de kiem smoren, is een misdaad tegen de menselijkheid.
Geen enkele menselijke instelling is perfect en ook elk geval is anders. Dat impliceert dat een rechter nauwgezet en goed geïnformeerd moet zijn en over een flinke portie psychologisch doorzicht moet beschikken. Weten begint bij opzoeken en daar is ook het verleden deel van.
Justitie is de instelling die bemiddelt in conflict en sanctioneert bij niet naleven van afspraken.
Roosjes smeekbede haar kinderen te behoeden voor eenzijdige beïnvloeding, wordt hoe langer hoe duidelijker een hartverscheurende schreeuw van een ervaringsdeskundige vrouw.
We beseffen dat we niet de enige grootouders zijn die hun kleinkinderen zoveel meer te bieden hebben dan wat we hen kunnen geven. Als beide ouders leven is het de verantwoordelijkheid van elk van hen om normen en waarden naar familie, grootouders en alles wat daarbij hoort, te leren respecteren.
valt een van beiden weg, dan is er gelukkig nog de familie waarin de kinderen hun geliefde plaats hebben en zichzelf terugvinden.
Dat geloof, die hoop en vooral die oneindige liefde bezielt ons om de krachten te bundelen van mensen die niet langer willen aanvaarden dat recht voorbijgaat aan rechtvaardigheid.
Achter de inhoud van de Story van deze week staan we met heel ons gezin, de titel is voor rekening van hun marketeers... maar hoe breder het draagvlak om dit kindermisbruik aan te kaarten, hoe groter de kans dat rechtvaardige rechters opstaan.
