De Herfst blaast op den horen
en t wierookt in het hout,
..
doch alle schoonheid zal verdwijnen,
want alle schoonheid is slechts droom,
..
Een ganzendriehoek in de luchten,
nu komt de wintertijd.
Felix Timmermans
Vreemd hoe verplichte parate kennis van weleer, sluimerend in ons onderbewustzijn, perfect weet wanneer op te borrelen.
In de herfst van het eigen leven staat enerzijds de weelde van het pakket schakeringen van elke kleur in de laatavondzon, symbool voor vele intens beleefde vreugden. Bij diezelfde herfstcollectie, maar dan met storm en regen, waait weemoed binnen en getuigt van striemend verdriet. Als blad en vrucht in snelvaart afknappen en de kale koude winter oprukt, koesteren we het geloof en de hoop van vernieuwing, op elke tak geënt
Perpetuum mobile
Allerheiligen en Allerzielen: jaarlijkse retrospectieven
panoramische terugblik om vooruit te kijken. Eens de litanie van alle heiligen Allerheiligen- voorbij, volgt intiemer na het orgel, de stille hulde van de harp.. Allerzielen. Alle®zielen, het feest van geliefden over de eeuwen heen, vaak 'only known but to God'
Elk van hen ooit oorzaak en gevolg en zelf bron van diep geluk en immens verdriet
voorlopers van alle volgenden
want alle leven is altijd en ontegensprekelijk tijdelijk.
Met twee eenvoudige koud stalen urnen midden de fotogalerij, blijven ons Roosje en onze Chris midden onder ons in hun ouderlijke thuis. Is de liefde die hen droeg, koesterde en moest loslaten, nog altijd intens en heel nabij.
Meer dan met bloemen, kaarsen, wierook en tranen, houden geloof, hoop en liefde en in de variante met kleine, maar niet onbelangrijke nuance, peace love and 'happiness', hun aanwezigheid levend.
Ervaren dat ze elk met hun eigengereide strijd tegen onrecht over de dood heen, voor anderen bron van kracht kunnen zijn, vervult ons met dankbaarheid en sterkt ons, niet op te geven om rechtdoor te blijven gaan.
De roep om een rechtvaardiger rechtspraak, klinkt steeds luider. En ook kunst en cultuur, traditionele appetizers voor een breed maatschappelijk debat, werpen zich in de strijd.
Het vonnis, De Ridder
actuele eigen Vlaamse producties die de vinger op de wond leggen, houden een niet verholen waarschuwing in voor de gevolgen van een justitie die faalt. Zolang nog enig respect kan overeind blijven, is het recht in eigen hand nemen, geen optie. Een verpletterende verantwoordelijkheid voor wie recht moet spreken. Laat ook deze bezinningsdagen hen inspireren om te leren zien met hun hart.
In perspectief bekeken, is het leven slechts een doorn in het oog van de eeuwigheid.
Al- dan niet geloven in hemel of hel verandert niets aan die ene zekerheid, dat het finale laatste woord Gerechtigheid zal zijn. Geen kleed of toga, goud noch geld, gepretendeerde macht of suprematie blijft overeind als stof tot stof is weergekeerd.
Dat is, over de geneugten van een herfstvakantie heen, de ware toedracht van Allerheiligen
die we zullen beleven met a touch of Rose en a sound of Chris.
