Foto 1: Meter Dina Tersago en Burgemeester De Boeck van Bornem knippen het lint dat door Amélie en Eline wordt gedragen, mee in naam van Alexander en Marnix...

Foto 2: Zus Ann- Marie met dochters Amélie en Eline, die ook Alexander en Marnix vertegenwoordigden, samen met Meter Dina, nonkel Bak en ik als fiere, maar ontroerde getuige dat grote zus, Roosjes droom waar maakt...

Met veel genodigden, speeches, muziek en een lint… ging woensdagavond het welzijnscentrum van start in de kapel van het Sint- Jozefziekenhuis in Bornem.

Op uitnodiging van de directie van het ziekenhuis konden de vele genodigden met eigen ogen zien dat ‘a touch of Rose’ er staat. Inhoudelijk maar ook qua vorm.

Een gezellige leefruimte waar niet de ziekte, maar de zieke aan zet is. Waar de ruimte, maar ook de sfeer en het klimaat bijdragen tot “beterschap”.  Waar de geest van ons Rose inspirerend zal werken om er de moed in te houden… zal men in ieder mens die hier op zoek is naar dat extraatje, de glimlach en dankbaarheid van ons Roosje herkennen… 

Ons Roosje komt er niet mee terug, maar haar energie, optimisme, vrolijkheid, wil om er alsnog iets van te maken, zijn hier bijna tastbaar aanwezig. En dat is méér dan de mooie foto aan de muur die herinnert aan de muze voor dit prachtig initiatief.

Patiënten en families inspireren om moed te putten uit haar voorbeeld, is de meest waardevolle erfenis die ze kon nalaten. Dagelijks wordt er in zoveel gezinnen gesproken over Marie- Rose, worden haar boeken terug ter hand genomen om nog eens in te lezen en te beseffen dat er méér is dan ziek, gekwetst, bang of droevig zijn…

Vanavond vertrouwde een aanwezige arts me dat Marie- Rose wezenlijk iets had veranderd aan ziek- zijn. Dat patiënten in zijn praktijk, maar ook bij vele collega’s die hem dat vertelden, haar naam en verhaal geregeld aanhalen en dat ze werkelijk ‘geschiedenis’ schreef

Iedereen was het er over eens dat ze zou genieten bij het zien van zoveel interesse, van zoveel genegenheid die mensen verbindt, van zoveel inzet die dit mogelijk heeft gemaakt. Maar ze zou al denken aan het vervolg. Het volstaat niet aan dingen te beginnen…maar volhouden, continu bijsturen en verbeteren en anderen motiveren om mee te doen. Aanstekelijk zijn voor anderen en hen meenemen in de wereld van geloof, hoop en liefde… Maar dat gaat men hier waarmaken, je voelt de gedrevenheid om het verschil te maken. En dat zullen ze hier ook doen.

A touch of Rose betekent een vleugje Rose, maar ook ’raken’, ‘aanraken’, “geraakt” worden… wat ze zelf zo vaak gedaan heeft, wat zoveel mensen nu voor haar en ons betekenen. Met ons geloven, hopen dat liefde het antwoord is op vele vragen…!!!  

Hartverwarmend vast te stellen dat alvast het hele ziekenhuis in Bornem mee aan de kar trekt. Multidisciplinair de handen uit de mouwen steken, dat is innoverend. Elkaar niet tegenwerken maar samenwerken, uit diverse hoeken kijken hoe de volledige mens terug op weg te helpen. Leve het leven en ‘valse hoop bestaat niet…’

Het was een emotioneel moment in de met roze bloemen versierde kapel van ziekenhuis, maar het was vooral heel mooi. Als moeder sta je daar en ziet die ‘grote zus’ die de droom van ‘kleine zus’, (een eufemisme)…gestalte geeft.

Het maakt warm en week, maar tegelijk ook sterk en moedig en iedereen weet zonder woorden wat dat betekent. De toekomst daagt ons uit om de Rose in haar prinsen tot bloei te helpen komen.

Het cordon dat Rose als onethisch wilde opbreken, wil men nu rond ons leggen.

Maar de eerste regel naar een betere samenleving heet ‘let ‘s face it” . En we zullen het met de gedrevenhed en charmes doen die we gezien hebben bij ons Rose en wat leidde tot ‘a touch of Rose”.

In de paar fijn bedachte kleine details, was Roosje er vanavond helemaal en toch subtiel extra bij. Kleine dingen als een paar ogenschijnlijk niets zeggende kadertjes met foto’s uit… Gone with the Wind, North and South,  Sissi… fijne verwijzingen naar helemaal Rose. J

Voortaan zal de klank, de geur, de kleur van roze… symbool staan voor het gedragen worden door geloof, hoop en liefde, alles wat Roosje uitstraalde. Vandaag is het internationale dag tegen kanker en worden er veel mensen verwacht die ook bij “a touch of Rose” een kijkje zullen komen nemen. De rode en witte wijn die ten voordele van de stichting wordt verkocht, zal in vele gezinnen, op vele feestjes, met de eindejaarsdagen, menige feesttafel een extra gezellige toets geven en wedden dat… de naam van Roosje en haar prinsen vaak zal vallen… en dat het toasten van harte zal zijn ‘ter ere van…’

Intussen zijn alle prachtige beren geadopteerd. Geschonken door een bijzonder lieve mevrouw die Roosje goed gekend heeft en nu in liefdevolle herinnering aan haar overleden echtgenoot, ook Roosjes droom helpt uitkomen. Een mooi moment deze dame te ontmoeten en ik kan me voorstellen dat de superzachte knuffels vannacht dicht bij blije kindjes mogen slapen... 

Bedankt voor alle solidariteit. Zo ook deze namiddag, waar ter gelegenheid van de nationale dag tegen kanker het ook 'open deur' in het nieuwe centrum was. Zoveel mensen die een kijkje kwamen nemen en die kennismaakten met het aanbod van diensten waarop kankerpatiënten en hun familie vanaf nu beroep kunnen doen. Nochtans wens ik voor ieder van u dat het nooit hoeft, ook al is het geruststellend te weten dat ook als dat wél het geval zou zijn… 'a touch of Rose' bestaat…en dat het zal helpen alsnog "la vie en rose" te mogen ervaren.

De exclusieve T- shirts (wit en fuchsia) met de pioenroos, cfr de corsage die haar poortkatheter destijds verhulde... , vonden meteen enthousiaste afnemers. Zondag bij 'Wintertulpen" zullen ze nog eens aangeboden worden aan de zaal...en de opbrengst gaat integraal naar " a Touch of Rose"... 

De virtuele facebookdames, werden plots heel reëel...