In het oude testament word uitgebruit aandacht besteed aan dat je moet proberen te leven met alleen maar christenen om je heen. Dat is bijna niet te doen, maar moeten we dat wel proberen. Een soort kloosterleven, maar dan anders. En dan af en toe naar buiten om te evangelizeren. Er staat zelfs dat je eigenlijk niets mag kopen bij iemand die niet geloofd. Dan word het leven wel erg moeilijk. Maar zouden jullie het willen om alleen maar met gelovigen om je heen te leven, als dat mogelijk was. Of moet het toch maar lekker gemixt blijven?
En dit is het antwoord:
Hè Niem; wat formuleer je onzorgvuldig. In het Oude testamdent was er veel aandacht voor om het volk Israel vrij te houden van de buren. Dat waren 'assimilatie-overwegingen', die ik toevallig in mijn -net hiervoor- posting besprak in verband met Ezra en Nehemia. Het volk Israel had een duidelijke missie. Het moest zich afzonderlijk houden van andere volken, niet door hun afgodendienst opgeslokt worden, teneinde precies het klimaat te hebben, dat nodig was, om te zijner tijd 'de grote bevrijder', Onze Heer Jezus Christus volledig tot zijn recht en volledig tot zijn bestemming en volledig tot het voltooien van zijn missie te brengen.
Maar dat je hier dan het woord 'Christen' gebruikt! Nu ja; ik kan de zon in het water zien schijnen. maar dat woord is , zó ver voor Christus' geboorte, toch wel een tikje onjuist gekozen.
En dan zeg je, dat er zelfs niet bij 'niet Christenen' gekocht mocht worden. Maar waar stáat dit dan toch: ik sluit niet uit, dat er iets staat, dat zó zou kunnen worden uitgelegd. Ik weet echter zelf alleen maar van Galaten 6 v 10, waar staat: "Laten wij dus, daar wij de gelegenheid hebben, doen wat goed is voor allen, maar inzonderheid voor onze geloofsgenoten". Mijzelf is het overkomen, dat een kruidenier, die Christen was, mij opwekte, bij hem en niet bij de supermarkt te kopen. Mijns inziens had deze tekst niet direct betrekking op hem, maar was deze meer bedoeld voor diaconale hulp.
Maar goed; van de antichrist staat beschreven, dat niemand in zijn tijd kan kopen en verkopen dan alleen degenen die 'geregistreerd' zijn, die het merkteken van het beest hebben, (Openbaring 13 v 17). Dat is dus juist een maatregel, die disrcriminerend voor Christenen werkt. Kan het ook zijn, dat je die twee dingen door elkaar gehaald hebt.
Nee hoor, geen muizenissen. Een Christen is het zout van de aarde. Nooit is bedoeld, dat het zout op een kluitje blijft zitten. De hele mensheid wordt er mee doordesemd.
De Heer Jezus gaf een sprekend voorbeeld: "Het koninkrijk der hemelen is gelijk aan een zuurdesem, welke een vrouw nam en in drie maten meel deed, totdat het geheel doorzuurd was". (Matth 13 v 33). Dit is nu echt 'een stille kracht'. Die vrouw werkte niet met allerlei machtsmiddelen. ( zie 12 v 19), ,maar zij rustte niet, voordat zij met dat stukje zuurdeeg 40 liter meel had doorkneed. Het koninkrijk der hemelen lijkt op dat zuurdeeg. De werking is verborgen, maar er zit een levenskracht in, die ALLES doortrekt.
Nu een aanhaling uit 'de korte verklaring':
" In deze bedeling, de periode tot aan de wederkomst des Heren, is de komst van het koninkrijk dus te vergelijken met een langzaam voortschrijdend proces. Het heeft betekenis voor het hele leven. Het vraagt overal toegang en dat in alle verhoudingen om daar zijn kracht te doen gelden en het leven te doorzuren".
Niem; voor jou een drieledige taak: - allereerst: nóg zorgvuldiger formuleren - dan: dat eigen leven van je overdrachtelijk vergelijken met 'veertig liter meel'. Laat dat leven van jou maar helemaal 'doorzuren' door 'God de Heilige Geest'. Wat zal je aan het eind van dat proces ZOET en AANGENAAM VAN SMAAK zijn. - en dan....de wereld in: evangeliseren dichtbij en ver, niet eens zozeer met woorden, maar door jouw blijde lach en vriendelijk stralende ogen, die het hart van mensen verheugen. Natuurlijk ook het woord van het evangelie goed kennen. En dát doe je dan weer door toch de samenkomsten en de bijbelstudies en de bijbelkringen naar vermogen te zoeken. Als je weer eens ferm 'de Umwelt' hebt doorzuurd, even een geloofsversterking tot je nemen temidden van de broers en zussen.
Nou hoop ik niet, dat jullie gaan zeggen: "O gunst....als je alles gehad hebt, dan krijg je hèm nog".
Ik bedoel het echt goed hoor, maar - om weer eens terug te komen op de eerste vraag-: het staat dan toch maar in de bijbel:
In Openbaring 7 v 4 staat: "Toen hoorde ik het aantal van hen die het zegel droegen, hinderdvierenveertigduizend in totaal, afkomstig uit elke stam van Israel."
En dan neem ik er gelijk v 9 bij: "Hierna zag ik een onafzienbare menige , die niet te tellen was, uit alle landen en volken, van elke stam en taal. In het wit gekleed en met palmtakken in hun hand stonden ze voor de troon en voor het lam".
Nu zal misschien iemand zeggen, als eerste indruk van deze twee teksten: "Hee, die tweede tekst klinkt leuker. - 144.000 is maar een betrekkelijk klein aantal van een totale wereldbevolking van 7 miljard, nog niet twee honderdste pro mille.. - maar 'een schare die niemand tellen kan': daarmee kan ik veel beter uit de voeten - en dan: 'uit het volk Israel'. -- zij, ( de Israelieten), willen het niet horen; zij erkennen het Nieuwe Testament niet -- en ik...ik ben geen Jood, heb er niets aan.
Weet je, wat ik als uitleg wil geven..... haal nu niet direct verlicht adem; er zijn duizend meningen over deze teksten; de mijne is er éen uit vele ... maar hier is-t-ie dan: ................... die 144.000 en die 'schare die niemand tellen kan': het gaat over dezelfde mensen.
Ga ik jullie uitleggen: als Christen kan je je ook in het Christendom ' bekwamen'. Je kunt zeggen: " 'k ben gered....retteketet" en het daarbij laten. Maar je kunt ook met een toegenegen hart in de bijbel gaan lezen. En zulk lezen leidt tot de wedergeboorte. (1 Petrus 1 v 23). En je kunt de smaak te pakken krijgen en gaan bidden om 'vervulling met de heilige Geest'.
En dan krijg je ook de gaven en de vrucht van die Geest, als je hart er tenminste in is en het niet louter een verstandskwestie blijft.
En die gaven, dat is nu wat moeilijk om het daarover te hebben, dat zou allemaal te ver voeren. Maar die vrucht: - liefde, blijdschap, vrede - vriendelijkheid, geduld, mildheid - trouw, goedheid en zelfbeheersing, die maken je tot een aangenamer mens.
Maar er is nog meer. Je wordt er sterk van. En er komen moeilijke tijden, waarin alle mensen het heel lastig krijgen.
Maar de mensen, die heel ver met Jezus zijn doorgegaan, zullen in die moeilijke tijden heel flink zijn.
In begrippen van de tijd van Johannes, die dit boek schreef, was 10 x 10 x 10 x 12 x 12 een getal van de absolute volkomenheid. En er zijn veel mensen, die heel gelukkig gemaakt worden door de Heer Jezus; een 'schare, die niet te tellen is'.
Dat is dus de verklaring, die ik geef.
Nu zullen sommigen van jullie zeggen: "Allemaal gekheid".
Mag hoor...ik kan de zon in het water zien schijnen.
Het was ook niet de bedoeling om iemand te overtuigen. Ik heb van mijn leven nog niemand ´geestelijk´ergens van overtuigd.
Maar ik wil een getuige zijn van de blijde achtergronden van deze tekst.
Anderen zullen zeggen: "....Hm...kan ik wel wat mee"
En weer anderen: "Verklaring van 'lik m'n vestje' ".
Ik las een dezer dagen in Matth.24:37 "En gelijk de dagen van Noach waren, alzo zal ook zijn de toekomst van den Zoon des mensen. 38 Want gelijk zij waren in de dagen voor den zondvloed, etende en drinkende, trouwende en ten huwelijk uitgevende, tot den dag toe, in welken Noach in de ark ging; 39 En bekenden het niet, totdat de zondvloed kwam, en hen allen wegnam; alzo zal ook zijn de toekomst van den Zoon des mensen".
Wie zijn die "zij'"?
Chaver.
Hallo Chaver,
In het nu volgende volg ik in grote lijnen ' de korte verklaring', hoewel er veel eigen gedachten tussendoor lopen . ......................... De dag van Christus' komst is een verborgenheid. Maar het verborgen zijn van die dag houdt het grote gevaar in, dat de aandacht van alle mensen gaat verslappen. Natuurlijk worden met ' ze ' uit jouw vraag wel allereerst diegenen bedoeld, die wel eens van God en Jezus gehoord hebben. De mensen uit de voor-zondvloedtijd wisten ook nog wel veel van het échte verhaal. Want Noach heeft dat verhaal zeker van zijn vader Lamech gehoord. En Noach werd een goede veertig jaar na Adams sterven geboren. Lamech heeft Adam nog heel goed gekend kunnen hebben. Maar van de zeven miljard mensen, die nu de aarde bevolken, zullen er zeer velen niet onder jouw ' ze' vallen, als geheel vervreemd van de oergeschiedenis. Ik denk aan de drie miljard Chinezen en India's, afgezien van de Christenen onder hen.
De centrale vraag is dus: zullen de Christenen niet eigelijk in engere zin de 'ze' zijn, die tegen zorgeloosheid gewaarschuwd worden. Want de dag van Jezus komt even onverhoeds, als destijds de zondvloed. Zeker....Noach had al 120 jaar gewaarschuwd . Maar 120 jaar is lang hoor en Noach zal wel onderhand een 'instituut' zijn geworden, waaraan men gewend was: "Die gek is er ook nog steeds met dat rare schip van hem, dat overigens nu dan toch bijna klaar is".
En altijd maar ' etende en drinkende zijn', altijd daar mee bezig,. En zijn wij Christenen, niet evenals alle mensen op de hele wereld, in het gevaar... ik wil niemand bang maken hoor ...om alsmaar bezig te zijn met de dingen van alle dag, te veel om op te noemen.
Voortdurend en onbekommerd feesten, alsof men nog een hele toekomst tegemoetgaat. En tenslotte zeggen: "Die Noach hè...die is nou klaar...ja en dan moet je toch wat...hij moet die comedie volhouden en dus in die ark gaan, die gekkigheid tot het eind toe volhouden. Beetje raar toch wel, met al de dieren, die maar naar die ark toestromen, maar ja.....ach; 't hoort er zeker allemaal bij. .......... A propos: Heeft de vakbond nu die nieuwe loonsverhoging er al door. En ....kan ik morgen weer met de bus mee....dat duurt ook maar. Kijk, dat zijn de dingen, waar het om draait".
En toen kwam dan de vloed.
Het doet me zijdelings zo denken aan Openbaring 11: .......... "Er zijn toch van die die-hearts hè. Zo'n kleine groep borduurt maar steeds op dat stramien van berouw, bekering, wedergeboorte, doop in de Heilige geest....dat was al zo in de tijd van mijn vader...of er niet allerlei items zijn, die veel dichterbij liggen. Soms erger ik mij wel eens aan die mensen. Laatst weer zo een. Ik schreeuw hem toe: "Doe liever wat aan de 'opwarming van de aarde' ". Ik had op dat moment echt een hekel aan hem. Hij zei allerlei dingen terug, want dat volk heeft z'n bekkie wel bij zich. Merkwaardig: ik had even het idee, of ik diep van binnen aan het bevriezen was' ". ..........................
Ik heb daarover laatst een artikel geschreven in mijn amerikaanse forum. Ik voeg het - onvertaald- hierbij. Dat mag toch geen bezwaar zijn.
Blijkt het dat later wel te zijn, dan kómt die vertaling er hoor.
Komt ie:
Re: The two witnesses..............
Revelation teaches us that during the Great Tribulation, God will send two witnesses to earth to stand in opposition against the Anti-Christ. I have heard several theories from various individuals about who these two witnesses are. I do have my own opinion but I'm also interested in other views our membership may have. Please contribute your thoughts on this subject. And please, explain why you've come to your specific conclusion.
.....................Ethos
Oh...Ethos;
You make me happy ! One of my beloved themes !!!
Those two witnesses from Revelation 11 are NOT Moses and Eliah. NEITHER are they Joshua and Zerubbabel, from Zechariah 3 and 4, who have certainly the same ' right' as Moses and Eliah to be mentioned as 'the two witnesses' .
No....these four men: - building the temple, (Joshua and Zerubbabel) - sending fire, like Eliah (2 Kings 1 v 10) (Rev 11 v 5) - sending plagues,( 6) as Moses did in Egypt ......are standing symbolically for: the Spirit-filled followers of Jesus in the end-time. ...the time of the antichrist.
With their 'inner person', their human spirit, they are already in God's eternal temple, ( Rev 11 v 1). By their pure worship they already build this temple, like Joshua and Zerubbabel did with the visible temple With their 'outer person' , their soul and body they are in the 'outer court', (2 )where are : - all those Christians, busy with ' peanuts' - - the spiritual signification of the carnal people of Israel - - original sin - - the trinity - .- ...and all that kind of things, - but in many cases dwindled away much further.
And there, in that ' outer court' lying so unprotectedly against the demons ( 2 ), they go around and warn all those Christians, strongly tied to their visible church somewhere.....rigid and formal and - sometimes- backsliders. Some of those ' Christians' - the most far away- try to harm the ' commando's' , but then comes spiritual fire from the mouthes of the spirit filled Christians and the rest of life is fading away from these opponents and spiritually they die, ( 5)
But at last some of these ' Christians' in the outer court can not stand it any longer to hear the words that are spoken to them an betray the frontline Christians to the Antichrist, the beast, ( 7). And the beast kills Jesus' warriors....
- Just as Lord Jesus was betrayed by his own people, so the front line soldiers of Jesus Christ are betrayed by their own ' brothers' . - just as Jesus died by the hands of the Romans, the Gentiles, so these brave warriors die through the power of the ' super - gentile' , the Antichrist - just as Jesus was in the grave for 3½ days, they are, ( 8 an 9) - Just as Jesus arose from the dead, they arise, ( 11) - Just as Jesus went to his heavenly destination, they do, ( 12). For the Christians in the ' outer court' this is a last warning: - some choose to remain in the false neighbourhood of the beast and die( 13). - others repent and come to a new conversion , ( same text) and remain alive.
Now Ethos, try to belong to those in the temple by being filled with the Holy Spirit more and more. Take care, not to be too much busy with ' peanuts' and then stay in the ' outer court', when all these things happen.
Greetings Ger( from 'Ask Ger, another forum up here, where you can also find an ongoing biblestudy)
De vraag was: 'wat heeft de wet van de tien geboden mij te zeggen'.
Nu heb ik daarop een kort antwoord, waarvan ik haast niet anders kan dan aannemen, dat het in enigerlei vorm al lang gegeven is, maar ik kan al die 36 bladzijden niet nalezen. dan zou het mij gaan duizelen. Bij een doublure geldt: `Sorry hoor; schiet niet op de pianist; hij doet zijn best`, ( een vroegere bekendmaking in saloons van het ' Wilde Westen')
Komt-ie..
Matth 22 v 36: Jezus antwoordde: "Het grootste gebod in de wet is: 'Heb de Heer, uw God lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het grote en eerste gebod. Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf'. Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de Wet en in de Profeten staat".
De Joden hadden in die tijd met de Wet en rondom de Wet 613 geboden opgesteld, die ze dan weer verdeelden in 248 geboden en 365 verboden. En aan Jezus werd als vraag gesteld: "Welke van die 613 geboden is het belangrijkste". Echt een strikvraag, want zo kom je tot eindeloos in- en uitgepraat.
Maar Jezus is geen vruchteloze in- en uitprater. Hij haalt er een tekst bij , die ze hadden moeten kennen met hun hart: Deuteronomium 6 v 5. En ook verwijst hij naar Leviticus 19 v 18.
Die heerlijke, al lang gereedliggende samenvattingen hadden zij met al hun wettenmakerij helemaal 'onder laten sneeuwen'.
En die richtlijn geldt ook voor nu: - God liefhebben niet met je GEVOEL - God liefhebben met je hele mens, al je krachten en vermogens ten dienste stellen van God - met je 'hart', het centrum in je hersens, vanwaar heel het psychische leven voortkomt en wordt aangedreven en aangestuurd ( Dat centrum is wel aanwijsbaar door deskundigen met "Dáar gebeurt het". Maar er is geen antwoord op de vraag : " Hóe gebeurt het" ) - met heel je ziel: je meer uiterlijke persoon, hier zowel het verstand en de wil en het gevoel omvattende, alsook het lichaam - en dan: de naaste liefhebben als uzelf.
Het Oude testament behoort te worden gelezen in het licht van het Nieuwe Testament. Zelfs de meest vreemde tekst in het Oude Testament vindt zijn zingeving in het Nieuwe Testament.
En al die bekende geboden: - gij zult niet doodslaan - gij zult niet echtbreken - gij zult niet stelen - gij zult geen overspel plegen - enz. gaan altijd weer uit van God, die liefde is, het grote grondbeginsel van het geloof in Jezus.
Wanneer je zo bijvoorbeeld die ene regel ziet: "Gij zult niet doodslaan", dan wordt het je bij het licht van het Nieuwe Testament duidelijk, dat je God liefhebt en de naaste liefhebt, wanneer je niet alleen: ...de ander althans niet doodslaat, maar dan wordt je duidelijk, dat je die ander lief moet hebben en niets mag doen om die ander te kwetsen, te krenken enz. : - door van hem te roddelen - door hem in zijn gezicht te beledigen - door zijn zelfbeeld ongunstig te beïnvloeden - door hem verdacht te maken - door hem onzeker te maken - enz enz. - in ieder geval: door hem met iets anders dan liefde en hoogachting te behandelen.
Iemand zal zeggen: "En...als die ander nu een misdadiger is...." God zal door zijn Heilige Geest zeker wegen wijzen in alle gevallen.
De bijbel helemaal lezen...wat is een handige manier
Namens Bevlogen:
Op diverse forums heb ik deze vraag al gesteld en de antwoorden zijn altijd weer verrassend. Ik ben benieuwd hoe jullie met het bijbellezen omgaan. Heb jij wel eens de Bijbel in zijn geheel doorgelezen? Zo ja: waarom? Zo nee: waarom niet?
Moet je de Bijbel helemaal doorgelezen hebben? En wat voor rol speelt de Bijbel in jouw leven? Interesseert het je? Of denk je dat het niet nodig is, zolang het in je hart maar goed zit?
Dag Parsival,
Je vroeg, wie van ons de bijbel wel eens helemaal doorgelezen had. Ik heb met 'ja'geantwoord en ik zag dat dit het antwoord was , waarop de meeste stemmen waren uitgebracht.
Wat je verdere vragen betreft: - moet je de bijbel helemaal doorgelezen hebben ? Er is geen sprake van 'moeten' maar van ' vanzelfsprekendheid' . Geen verliefde jongen, ( stel: een soldaat in Uruzgan) vraagt toch aan het begin van een lang epistel van zijn vriendin, ver weg in Holland: "Moet ik dit nu helemaal doorlezen ?!"
Evenmin zal een soldaat van Onze Heer Jezus Christus en van God de Vader vragen: "De bijbel, (Gods liefdesbrief aan de mensheid)....zal ik die nu helemaal gaan lezen".
- welke rol speelt de bijbel in jouw leven. Sinds ik gedoopt ben met de Heilige Geest : een steeds grotere rol.
- interesseert het je. Soms is het wel eens taai. maar ik ga je nog uitleggen, waarom ik overal kom, zelfs op plaatsen, waar nog nooi iemand over heeft gepreekt. Overal blijken dingen te staan, die interessant zijn.
- het hoeft allemaal niet, als het met mijn hart maar goed zit. Dat is het hem nu juist. De duivel gaat geregeld op bezoek bij je, om te kijken of hij iets kan vinden om te verarmen, te verschralen en uit te mergelen. En wanneer je niet in de bijbel leest, krijg je niet genoeg binnen om verrijkt te worden , ' vet en glanzend; te worden ' en goed in je vel te zitten.
Om de duivel van repliek te kunnen dienen, heb je geregelde bijbellezing, verlicht door de Heilige Geest, nodig.
En nu dus die ervaring van mij vanmorgen. Eerst even uitleggen, hoe ik bijbellees. Ik ga telkens 100 bladzijden verder lezen, dus 1.....101.....201.....301. enz. Bij het nieuwe Testament, dat weer opnieuw nummert , is het even rekenen, maar dat lukt jullie allemaal. Als ik klaar ben, wordt het 2....102....202.... 302...enz. Zó ben ik de hele bijbel al bijna 6 maal doorgekomen, want ik heb voor éen rondgang acht jaar nodig.... bedenk hierbij, dat ik een maal per twee dagen een bladzijde bestudeer. De andere dag heb ik niodig voor bijbelraadpleging in het kader van mijn werk op forums ....... en ik ben begonnen op mijn 37-ste, toen ik mij ' diep bekeerde'.
Vanmorgen was ik bij 1 Kronieken 26 v 20. Sla dat maar eens op, dan zul je het met mij eens zijn, dat het geen uitgezochte preekkost is. En ik las daar v 24: "Sebuël, een afstammeling van Mozes'' zoon Gersom...(kreeg een mooie functie)" En even later in v 25: "Selomit, een nakomeling van Eliëzer, (zoon van Mozes)....( kreeg een mooie functie)".
Nu heb ik altijd deze vraag ergens in mijn achterhoofd gehad: "Toch sneu dat je van die zoons van Mozes niet meer hoort. Zou dat komen, omdat Zippora niet Joods was".
Geen dringende vraag...en ik zou uit wat ik vond, niet zo gauw preekstof kunnen scheppen. maar het deed me toch goed, nu eindelijk eens te lezen, dat die jongens en hun nageslacht echt wel meetelden in Israel.
Iemand zou kunnen zeggen: "Nou,....en wat maakt dat nu uit voor je zieleheil" Niet direct iets. Maar dat hoeft toch ook niet. En ook zou kunnen worden opgemerkt: "Als je het namenregister in je concordans maar had nagegaan, dan was je al lang tot ontdekkingen gekomen, wat dit betreft". Nou ja; zou kunnen, maar het ging nu eenmaal anders.
Ik kwam hierachter, omdat de NBV het allemaal in zulke overzichtelijke taal zegt. Het was me nog nooit opgevallen. Ach; gun me die kleine vreugd maar.
1 v 5-8: "Komt een van u wijsheid tekort? Vraag God erom en hij, die aan iedereen geeft, zonder voorbehoud en zonder verwijt, zal u wijsheid geven. Vraag vol vertrouwen, zonder enige twijfel. Wie twijfelt is als een golf in zee, die door de wind heen en weer wordt bewogen. Wie zo aarzelend en onberekenbaar is bij alles wat hij doet, moet niet denken da hij íets van de Heer zal krijgen".
En toen je dit las begon je wat ongemakkelijk op je stoel heen en weer te schuiven.
Je overlegde: "Ik merk al wel dat God soms heel duidelijk tot me spreekt. Van zíjn kant hapert het niet met de communicatie. Maar ík....voordat ik eens in de gaten heb dat ik word aangesproken! Ik heb zo'n moeite om 'in te schakelen'. En wanneer ik dan eindelijk mijn zender op de goede golflengte heb, dan is het moment al voorbij. Dan is Gods spreken al gewéest.
En nog iets; (voorbeeld van mij- Ger-): Soms vraag ik bij dreigende regen aan de Heer of ik droog mag aankomen en dan regen ik kletsnat. En dan twijfel ik al weer
En nog iets: ik maak nog teveel verkeerde keuzen.
Ben ik nu zo'n mens zonder vertrouwen, zo aarzelend en onberekenbaar bij alles wat ik doe. Hoef ik nérgens meer op te rekenen??"
Djmexx; Ik sla je nu al weer meer dan een jaar gade; ik krijg echt de indruk van je dat je heel oprecht de Heer wilt volgen.
En als je dat nu toch léest: God, die zonder enig voorbehoud en verwijt je wijsheid wil geven....vráag jij, 'jazegger' daar dan gewoon om.
Zeg maar tegen de Heer: "Heer God...in de naam van Jezus kom ik bij u: ik wil zo graag wijsheid van ú; de wereld heeft zakken vol 'wijsheid'; maar dat is niet wat ik zoek. Daarmee ben ik al te veel op mijn neus gevallen. Heer....u gaat het doen, staat hier in Jacobus".
Maar Djmexx; weet je waar een belangrijk punt zit: de gave van wijsheid is een onderdeel van de 'gaven van de Geest'. En ik ken de Heer genoeg om te weten, dat hij jou na die vraag om wijsheid er gelijk andere Geestesgaven bij wil geven, zoals ik die nu ook behandel in BIJBELSTUDIE, waar ik toevalligerwijze net gevorderd ben tot de 'gave van wijsheid'.
En ik ben er zeker van dat de Heer er 'vertrouwen' bij gaat voegen, zodat je niet meer zo'n dan eens hier- dan eens daarheen gedreven golf bent.
Want....hoe wordt een mens heen en weer gedreven?: doordat hij dan weer eens luistert naar de stem van God en dan weer naar het listige fluisteren van de duivel, die allerlei mooie voorspiegelingen doet, soms zo listig verpakt, dat zelfs een al enigszins met de Heer gevorderd gelovige erin trapt. Ik ken zo'n knul, die al een klein tikje met de Heer gevorderd was, toen hij op aanraden van anderen een boek las, waarin beschreven werd, hóe Mozes de stem van de Heer verstond, die leek te komen van boven het verzoendeksel en van tussen de twee cherubs. Het zouden dan zogezegd trucjes zijn geweest van superieure wezens, die vergevorderde kennis hadden van electriciteit...nou ja, zoiets lekker-geheimzinnigs. En daar werd toen zo'n draai aan gegeven, dat het voor hem het begin werd van een helemaal foute bibliotheek over ufo's en zo.
Maar de wijsheid van de Heer zal je steeds meer deze gedachte in het hart leggen: "Wat doe ik met al die boeken zus en zo en schijnbaar heel 'goedbedoelend'. En dat terwijl ik van Gods woord nog veel te weinig weet. Ik ga proberen, de bijbel te lezen....elke dag een bladzijde. Niet allemaal achter elkaar. Maar zo'n beetje 'telkens honderd bladzijden verder'" (bijvoorbeeld).
Djmexx...je bént al niet aarzelend en onberekenbaar meer; je bent echt 'op weg'. Dat je daarbij nog wel eens twijfelt....ik wees je zoëven een weg om daaraan te ontkomen. En geloof me; bij de wijsheid, die je gaat vragen, gaat de Heer nog véel meer geven. Je hebt recht , niet op 'iets' van de Heer. Je hebt recht op 'veel' van de Heer. Je bent immers een 'koningskind'.
Ik weet, dat je 'op de aarde' een bescheiden jongmens bent. Maar in de sfeer van God mag je véel vragen. Hij zegt immers: "Ik ben de HEER , je God die je wegleidde uit Egypte OPEN WIJD JE MOND....IK ZAL HEM VULLEN!!!' (Psalm 81 v 11).
En dan krijg je ook- vraag het anders in een afzonderlijk gebed- wijsheid om op tijd je ontvanger in de richting van God te zetten. En dan wacht God heus wel even, tot je de goede golflengte hebt. En dan zeg je , met die lekke band, nochtans: "So ...what?!...". (zo'n kleine tegenslag, zoals die er zijn in het leven).
En dan maak je nog wel eens een verkeerde keus. Maar net als met die damesstem bij die routeplanner in de auto, is er dan de stem van de Heer: "Je ging even links....draai nu om , dan is de goede route er weer kant-en-klaar uitgestippeld. Nu niet opnieuw naar de verkeerde kant gaan".
In een eerder bericht heb ik al verteld, hoe volgens mij het Hooglied naar de mens gesproken , is ontstaan. - al van ouds waren er lange bruiloften in Israel. men nam er de tijd voor. Een week was er zo maar mee gemoeid. En al die tijd zat men natuurlijk niet stijf op zijn stoel, zijn gebakje te eten. Nee ...er werd gedanst en gezongen. En op een bruiloft wordt er licht over de liefde gezongen, de eenvoudige, gezond-sexuele plattelandsliefde, waar de dingen nog bij hun naam genoemd worden. En in Israel was de volkscultuur een tijdlang heel goed, je merkt dat ook uit het bijbelboek Ruth, zodat deze bruiloftsliederen ´goed´ konden ziijn in het oog van de Heer. - en wat is er natuurlijker dan dat er in de traditie geworden liederen in de dagen van Salomo ook iets komt 'van de rijke koning, die het mooie plattelandsmeisje wel in zijn harem wilde hebben' . Er kan zelfs een werkelijk gebeurd voorval aan ten grondslag liggen. Maar zij versmaadde de verlokkingen van het hofleven en keerde terug naar haar vrolijke, frisse, onbedorven jeugvriend.
- en de Heer, die het kostelijke geheim van zijn Zoon, onze Heer Jezus, al kende, weefde toen deze alledaagse zaken samen tot iets heerlijks met twee glorieuze boodschappen:
- allereerst de verrukkingen van het sexuele leven, ingebed in een ordelijk huwelijk. Daar kan het zich vele jaren lang steeds heerlijker ontplooien, zoals ik in mijn eerste bijdrage al heb uiteengezet.Want de sexuele liefde is na vijf jaar niet opgebrand, zoals pessimisten je willen doen geloven. De Christen, die ook dit deel van zijn totaal-leven met gebeden begeleidt, zal bemerken, dat er soms na vijftig jaar huwelijk nog nieuwe mogelijkheden zijn op dit gebied, Als men maar aan het welbevinden van de andere partij prioriteit geeft.
- Maar- zonder dat men nu elke tekst zal mogen vergeestelijken.... want Spreuken 7 vv 2- 6 lenen zich hier totaal niet voor ...kan toch zeker gezegd worden, dat onze Heer Jezus Christus naar zijn bruid, de gemeente verlangt met deze wens, verwoord in Efeze 5 v 27: "Mannen...heb uw vrouw lief, zoals Christus zijn gemeente heeft liefgehad en zich voor haar heeft prijsgegeven om haar te heiligen, haar te reinigen met water en woorden, en om haar in alle luister bij zich te nemen, zodat ze ZONDER VLEK OF RIMPEL OF IETS DERGELIJKS ZAL ZIJN, HEILIG EN ZUIVER".
Onze Heer Jezus verlangt naar ieder van jullie. Hij heeft er alles voior over gehad. Daarom: - Onze geestelijke kleren geregeld gewassen, want er mag geen modderspatje van ' maar gedoogde zonde' op blijven zitten. - ons getooid met de Geestesgaven en Geestesvrucht als kostelijke sieraden - geen zorgenrimprel meer van : "Dit gebed kan God echt niet verhoren. Misschien wil hij het ook niet".
Armandine heeft het een beetje moeilijk met die twee registers over Jezus' afstamming, volgens Mattheüs en Lucas.
Ze vindt het al zo raar dat van Jozef tot Zerubbabel in Matt. zo afwijkt van idem in Lucas. Maar ik had al eerder verteld, dat Maria ook afstamde van David, maar via een andere lijn. Die liep over Eli, die als kind had Jakob, die als zoon had Jozef. En Maria was kleindochter van Eli via een andere lijn, lijkt althans mogelijk.
En dat de ongewijde geschiedenis niets zegt over Zerubbabel, na zijn plotselinge verdwijning uit de annalen , zo vijf eeuwen voór Christus. en de bijbel nadien een hele stamboom geeft, ja zelfs twee lijnen, een uitmondende in Maria en de andere in Jozef, dat komt hierdoor: Los van wat de officiële annalen zeggen, hebben de Joden een eigen register van afstamming, dat ze piekfijn behoren bij te houden.
In Ezra en Nehemia vind je ettelijke voorbeelden van mensen, die hun stamboom niet hadden bijgehouden en die daarom uit priesterlijke functies werden geweerd. Anderen hielden klaarblijkelijk wél die registers bij en werden als zodanig aanvaard. En zo kwam het , dat bij Jozef en Mari hun afstamming wel bekend was.
En dat de bijbel ook vermeld dat de stamboom via Salomo liep en dat op een andere plaats staat : via Natan, dat komt weer hierdoor: de Joden noemen op ettelijke plaatsen in de schrift de grootvader ook wel eens de vader.
Nee Armadine...ik heb er geen moeite mee,. Maar jij wel. Dat komt ook al, doordat jij denkt, dat veel van de bijbel in later tijd bij elkaar geflanst is. Ik denk dat niet. Ik denk, dat de gebeurtenissen omtrent Jezus toen en in die tijd, heet van de naald zijn beschreven.
Armandine, zijn wij elkaar iets nader gekomen. In ieder geval: ik waardeer je betrokkenheid. Die is eigenlijk groter dan die van mij. Ik flits ook heen en weer: van Amerika naar Duitsland naar mijn blogs in België en dan weer naar Nederland.
Je zit helemaal niet lekker in je vel. En je voelt je zo onbehaaglijk, omdat: - je zo maar wat doet, dat je maar 'wat aán rotzooit' zogezegd, zoals iemand het eens omschreef. - je naar dat leven van jou zit te kijken, denkende: "Wat moet ik er mee. Als ik nou maar wist, wat 'dit allemaal' ( met die hele wereld en al die mensen, die tegen elkaar schreeuwen) nou eigenlijk ís, dan kon ik mijn eigen leven misschien ook iets beter plaatsen". - je niet eens weet, wat je nu eigenlijk wilt. - ...je overlegt: "En bídden...het is net of ik tegen een muur praat .. en ik zou best God blij willen maken, maar ik weet niet hóe". - je alleen maar kunt overleggen: " God is zo ver weg en ik maak maar fout op fout".
Nou zeg...ik kan me voorstellen, dat je rillerig bent van 'onbepaalde onlustgevoelens'.
Maar ik wil jou zo graag motiveren en wat richting geven en meewerken eraan, dat jij je weer wat beter voelt.
En weet je wat zo goed zou zijn? Wanneer wij nu eens samen tegen God zeiden .....of nee; zeg jij het maar zelf: ................. "Lieve Heer God in de naam van de heer Jezus, die alle deuren naar u, die dicht zaten, helemaal wijd open heeft gezet....mag ik even... Door zo'n open deur kom ik nu eens naar u toe. - Lieve Heer...Ger kan mij geen richting geven, maar u wel - wilt u mij vertellen, wat ik nu eigenlijk met mijn leven áan moet, zodat ik ergens héen wil. En wilt u mij laten inzien, dat onder dat hele gedoe hier beneden ergens een groot plan van u daarboven als fundament ligt - en wilt u mij helpen met bidden, door zélf eens door die muur heen te breken en mij te vertellen hoe ik u blij kan maken - Heer...u bent zover weg...en ik doe zo dom en ik wil u om vergeving vragen voor alle rare dingen die ik doe - Heer!!...ik ben nog maar zo jong...vergeef me die domme dingen van mijn jong zijn .................. Ik ben er zeker van dat jij, wanneer je dit gebed nabidt met nog meer woorden daarbij, lieve dingen van de Heer God hoort.
Maar mag ik- in afwachting van die veel mooiere dingen, die God tegen je gaat zeggen, jou vast íets influisteren?: - als de Heer God in je leven komt, ontdek je, dat je hem in ieder geval blij kunt maken door tegen hem te zeggen: "Dank u , dat u zélf - in de gedaante van de Heer Jezus- naar onze planeet bent gekomen om ons te dienen. U ...almachtige God, die ons de voeten wil wassen, zodat we helemaal schoon worden". - en dan 'dóe je maar niet wat', maar dan komt er iets van blijdschap bij jou binnen en je gaat naar mensen op zoek, die ook willen leren van God. En zo kom je vanzelf op een andere manier in je jeugdclub en in de sam. Je bootje vaart een andere, steeds steviger koers, met steeds minder afwijking ván die koers. - je ziet de zin van je leven: "God dienen", zijn naam groot maken door een vriend en een steun en een kracht ten goede te zijn voor je medescholieren - en je weet wat je wil: niet meer dom meelachen met gore bakken, niet meer zo'n beetje bezig zijn met 'tikje toveren', maar daarvoor vergeving vragen en alles opbiechten en 'de dingen willen, die je dichter bij God brengen' - Ik denk te weten dat God dan niet zover meer af is. En ik heb ook de indruk, dat al die jongemensenfouten gaan afnemen en afnemen en afnemen.
Waarom wordt Jozef in het stamboomregister van Matt.1 genoemd, terwijl hij niet de vader van Jezus was.
Sophie 1 schreef:
Waarom wordt Jozef in het geslachtsregister van Mt. 1 genoemd, terwijl hij niet de natuurlijke vader van de Here Jezus is?
Lieve Sophie 1,
Ergens, heel in de verte, waren Jozef en Maria allebei afstammelingen van David. Toen Gabriël met zijn heerlijke boodschap bij Maria kwam, had zij al te kennen gegeven, dat zij nog geen gemeenschap kon hebben met haar verloofde, Jozef, omdat zij nog niet getrouwd waren. En toch zei de engel: "De Heer God zal aan uw zoon de troon van zijn vader David geven".
Daarin lag begrepen, dat Maria , net als Jozef, wiens afstamming van David in Matth 1 duidelijk blijkt, een afstammelinge van David was. In die zin waren zij alle twee - schertsend gezegd- prnis en prinses.
God werkte dus via Maria de heerlijke belofte uit, die hij aan Abraham, Izaäk en Jacob en veel later aan David had gedaan.
Maar waarom wordt Jozefs naam dan in Matth 1 genoemd ?
Ik volg in het hiernavolgende 'de korte verklaring der Heilge Schrift' en maak de ingewikkelde professorale zinsneden hier en daar wat 'lichter'. ................ Jozef was niet de vader van Jezus. In de bijbel wordt heel duidelijk aangegeven, dat het met hem heel anders gesteld was dan met die voorgangers in de stamboom. Volkomen afwijkend wordt hier vermeld dat Jozef de man was van Maria,uit wie geboren werd Jezus. Lucas distantieert zich nog eens uitdrukkelijk van Jozef als de vader van Jezus met deze zinsnede, ( 3 v 23): " Jezus was, zoals algemeen werd aangenomen, de zoon van Jozef". De woordkeus, die over Jozef over deze wijze spreekt: "...de man van Maria..." en '...werd aangenomen dat ...' geeft aan, dat die woordkeus wordt bepaald door het wonder van de ontvangenis uit de Heilige Geest, elders uitdrukkelijk vermeld.
Jezus werd aan Jozef als zoon geschonken . Jezus was Abrahams zaad en Davids zoon. En dat was hij mede, doordat zijn moeder Maria uit Davids geslacht was, zoals daarstraks aangegeven.
Maar waarom dan niet háar stamboom ? Jozef is , als Christus geboren wordt, de vertegenwoordiger van Davids huis, een huis, waaraan deze schitterende belofte was verbonden, dat uit dat huis de grote bevrijder zou vootkomen. Naar menselijke berekening had Jozef Jezus moeten 'gewinnen'. Maar op het beslissende ogenblik, de verwekking, worden Davids huis en Abrahams geslacht uitgeschakeld. De belofte , aan Abraham en later aan David gedaan, kon niet op de natuurlijke wijze vervuld worden. Louter mensenkracht kan de Messias niet voortbrengen. De geschiedenisrijke stamboom van Abraham tot David kan deze prachtigste van alle loten niet genereren. Buiten die stamboom om moest een mens als Jezus, (God en mens), aan die stamboom GEGEVEN WORDEN. God intervenieerde in de aardse stamboom met deze kostelijkste van alle genadegiften, zijn eigen Zoon. ....... Dit alles is in het kort zodanig: - God vervult zijn beloften aan Abraham en David. - Hij doet dat echter- in Goddelijke vrijmacht- door de verwekking een Goddelijk geschenk te doen zijn, ingeplant in een aardse stamboom, die in het noemen van de naam van Jozef nog eens uitdrukkelijk als een aards gegeven is aangeduid.
Zou het zo een beetje kunnen Sophie. Overigens: ik houd van dit soort diepe vragen.
Waarom staat het 'onze Vader' in de nieuwe vertaling 'anders'.
hallo! las matt. 6 op http://www.biblija.net/ en dacht even, laat ik naar andere Bijbels kijken, wat er nou precies anders is...
als je dan naar het gebed kijkt, met name het laatste stuk (vers 13) zie je dat bij sommige Bijbels een stuk is weggelaten. nl.:Want Uw is het Koninkrijk, en de kracht, en de heerlijkheid, in eeuwigheid, amen.
terwijl het volgens mij wel goed is om in elk gebed God te loven door te zeggen dat alles van Hem is, Heerlijk is en dat Hij eeuwig is.
ik vind het jammer dat er dan toch een stuk is weggelaten (staat er in openbaring niet: 18 Ik verklaar tegenover eenieder die de profetie van dit boek hoort: als iemand er iets aan toevoegt, zal God hem de plagen toevoegen die in dit boek beschreven zijn; <of geldt dit alleen voor het boek openbaringen?)
graag jullie reacties!
mvg
Hallo Corne,
In de NBG staat deze zinsnede al tussen haakjes.
De Korte verklaring zegt hierover het volgende: ................... De lofverheffing aan het slot ( evenals het woordje 'amen') ontbreekt in de belangrijkste handschriften en wordt daarom in de regel als niet-oorspronkelijk beschouwd. Men vat haar gewoonlijk op als een zeer oude, liturgische formule, waarvan in het vóor-Christelijke Jodendom reeds zekere analogieën zijn aan te wijzen en waarmee men in de Oud-Christelijke gemeente somtijds de gebeden en zo ook het O.V. zou hebben besloten. .......... Ik heb hierover ook de New International version nagekeken en daar komt het ook niet voor. In de gerevideerde Duitse Lutherbijbel van 1960 staat het weer wéL, maar ook weer 'tussen haakjes'.
Het betreft hier dus een dispuut-tekst, waar we wel nooit achter zullen komen.
De K.V. zegt overigens, dat deze lofverheffing zich uitstekend aanpast bij de rest van de tekst.
Laat je overigens door dergelijke 'tussen haakjes' teksten niet in de war brengen. Ze zijn nooit in strijd met de rest van de bijbel. Leer er mee te leven.
Je wilde 'de wapenrusting' nog eens graag uitgelegd hebben.
Hierna eerst de tekst: Efeze 6 v 10- 17: "Tenslotte, zoek uw kracht in de Heer, in de kracht van zijn macht. Trek de wapenrusting van God aan om stand te kunnen houden tegen de listen van de duivel. Onze strijd is niet gericht tegen mensen maar tegen hemelse vorsten, de heersers en de machthebbers van de duisternis, tegen de kwade geesten in de hemelsferen. Neem daarom de wapens van God op om weerstand te kunnen bieden op de dag van het kwaad, om goed voorbereid stand te kunnen houden. Houd stand: - met de waarheid als gordel om uw heupen - met de gerechtigheid als harnas om uw borst - met de inzet voor het evangelie van de vrede als sandalen aan uw voeten - ...en dragende bovenal het geloof als schild waarmee u alle brandende pijlen van hem die het kwaad zélf is kunt doven. Draag: - als helm: de verlossing - ...en als zwaard: de Geest, dat wil zeggen: Gods woorden".
Boye, dit is niet anders dan de vervulling met de Heilige geest, waartoe ik jullie steeds weer oproep, want de tijden van een grote verdrukking, zoals die nooit geweest is en ook nooit meer zijn zal,komen er aan. Zij zullen bestaan in een vloed van verleidingen. Denk nu niet zozeer, dat je met pek onmwikkeld, als een toorts zal branden als martelaar. Dat heeft nooit zo goed gewerkt. Het bloed van de martelaren was altijd het zaad van de kerk. Denk aan zulke ideeën, die je van binnen leegbranden van elke bevlogenheid voor God en zijn heilig kind Jezus.
Wanneer jij gedoopt en vervuld bent met Gods Geest, ( een kwestie van volhouden), dan zie jij ook, dat je vijand niet is die pesterige klasgenoot, die je zo hartgrondig zou kunnen haten, maar de boze machten, die hem gebruiken als marionet om jou kwaad te doen. Natuurlijk blijft hijzelf verantwoordelijk en zal daarvoor rekenschap hebben af te leggen aan God, maar dat is hier en nu voor jou het punt niet.
Voor jou geldt, dat het hier een geestelijke strijd is met onzichtbare machten. En nu geeft de Heer je een verrassend advies. Er komt een tijd, waar het niet eens zozeer gaat om 'vooruitstormen in overwinning' , maar om 'goed voorbereid stand houden' en zo weerstand bieden op de dag, die 'een uur is van de duisternis', zoals Jezus dat uitdrukte, toen hij zijn grote lijden inging, (Lucas 22 v 53). Er komen tijden, waarin je gewoon al je handen vol hebt aan 'stand houden', net als Romeinse soldaten van tóen, die in de loodzware gevechten met barbaren aan de landsgrenzen als enig consigne hadden om in hun zware uitmonstering stand te houden. Vooruitstormen kwam later wel, wanneer de vijandelijke horden uitgeput waren.
En wanneer je daar dan staat Boye, in de kracht en de genade van 'God de Heilige Geest', druk dan de waarheid van God, zoals vastgelegd in zijn goede boek, de bijbel, vast tegen je aan als een gordel, die je direct om je lichaam draagt. Natuurlijk heb je tegen de tijd van de grote strijd de bijbel voldoende leren kennen , zodat je hem als gordel gebruiken kunt en altijd kunt zeggen: "Maar de Bijbel zegt...." en dan volgt er niet iets 'ziels', maar iets 'geestelijks'.
En dan is er bij jou ook het vaste weten, dat door dat woord "Het is volbracht" van Jezus de band van God met jou is hersteld, dat je in harmonie bent met God de Vader , dat die harmonie, dat zalige weten: "Jezus heeft mij vrijgemaakt, gered en verlost en gedoopt met zijn Geest", het pantser is, dat je levensbeginsel beschermt, ook al wordt je uiterlijk wellicht beschadigd.
En wanneer je dan denkt aan die helden van Openbaring 11, die in de felste gevechten het woord van God blijven verkondigen, dan heb je ook zelf weer moed om altijd maar weer je te kunnen inzetten voor de blijde boodschap, die vrede brengt, ook al is overal om je heen de felle geestelijke strijd. Met die bereidheid ben je als het ware geschoeid.
En dan komen de pijlen: "Zie je niet dat je helemaal alleen staat. Zie je niet, dat er nu een tegenevangelie wordt verkondigd, waarmee verder iedereen meegaat, alleen jij domoor nog niet". Dan weet je, dat maar niet allerlei ondergeschikte krachten tegenover je staan, maar hij....de duivel...die het kwaad zélf is. En ook dan zul je door de Heilige Geest met kracht aangedaan, kunnen blijven roepen: "Ik geloof in Jezus, die mijn Leidsman en Verlosser is. Op hem houd ik ook nu het oog gericht". En pijl voor pijl zal doven op dat schild.
En voorzover de pijlen om je hoofd zoeven, is dáar de helm van de verlossing. En de blijde gedachte, dat je verlost bent en dat je na de strijd God zelf gaat ontmoeten in eeuwige heerlijkheid, zal alle paniek van je weren. Rondom je zie je hoe anderen door die paniek worden weggezogen, omdat ze niet helder kunnen denken. Maar door genade van God zijn jouw gedachten beschermd, omdat je in Gods sfeer hebt leren denken.
En toch....en toch...net als die helden uit Openbaring 11 draag je een zwaard, een geestelijk zwaard en alle vijanden, die jij met het zwaard van het woord treft, worden dodelijk getroffen in geestelijk opzicht.
Boye.....probeer die wapenrusting te dragen. Hij is zwaar, maar...hij is afdoende.
Handel net een ander, zoals u zou willen, dat met u gehandeld zou worden.
Dag allemaal,
Dit topic werd geopend met het poneren van deze leus: 'Doe niet met een ander wat je zelf niet graag hebt'
En ons oordeel werd gevraagd over deze leus.
Het is een leuk initiatief om te zoeken naar wat ons verenigt en niet naar wat ons scheidt.
Met deze leus kan ik het wel eens zijn. Maar iemand heeft ergens gezegd: "Behandel anderen steeds zoals je zou willen dat ze jullie behandelen". Deze formulering acht ik toch veelomvattender.
Dit ' zeggen' is eigenlijk hetzelfde als hiervoor staat, maar toch heel anders. Ik heb de spreuk, die hierboven als eerste staat: 'Doe niet met een ander wat je zelf niet graag hebt' vaker gehoord in déze vorm: "Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet". Dat klinkt zo negstief,maar de uitspraak, die ik aanhaalde is positief.
Die heeft namelijk déze inhoud: " Steeds, in alle omstandigheden, niet alleen de gemakkelijke en eenvoudige , maar in ALLE situaties, dient men zich in te denken in de omstsndigheden van de ander. Men moet zich dan afvragen, wat men zelf in die situatie zou willen ontvangen. En dat doe je dan aan die ander".
Voorbeeld om positief tegenover negatief te plaatsen. Liefde is oneindig veel meer dan het achterwege laten van vijandschap.
Het woord 'niet' heeft iets negatiefs. Het onuitgesproken 'wel' in de door mij aangehaalde formulering heeft iets positiefs.
Stel : iemand gebruikt in een discussie een vreemd woord verkeerd. Dan behoor je je eigenlijk - als gesprekpartner- af te vragen: "Als ík dat woord verkeerd zou gebruiken, zoals ik dat nu door hém hoor doen, zou ik dan willen, dat mijn tegenpartij daar hatelijk op inging. Zou ik het niet veel fijner vinden, dat hij later, op een geschikt ogenblik, mij vriendelijk, zo mogelijk onder vier ogen, op mijn ´faux päs´zou attenderen en daarna het gesprek met aangename, opbouwende woorden zou afsluiten" .
Dit ene voorbeeld is al zo moeilijk in de practijk te brengen. Het houdt een liefdevolle gezindheid in met betrekking tot het verkeer met andere mensen.
Om deze eenvoudige leus goed toe te passen, dient men eigenlijk een mentaliteitsverandering te ondergaan . - waarbij elke kwaadaardigheid uit eigen wezen wordt uitgebannen, en daarvoor vriendelijkheid in de plaats wordt gesteld. - elke wrevel dient ingeruild te worden tegen een liefdevolle gezindheid - elke verbittering dient plaats te maken voor vreugde - ....en ga zo maar door.
Daar staat het volgende: 28 [16:28] Mark 9:1. Luk 9:27.Voorwaar zeg Ik u: Er zijn sommigen van die hier staan, die de dood niet smaken zullen, totdat zij de Zoon des mensen zullen hebben zien komen in Zijn Koninkrijk.
Dit zegt Jezus tegen zijn discipelen. Weet iemand hoe ik dit moet nterpreteren? Nu staat er dat enkelen van hen nog levend zullen zijn als bij zijn terugkeer op de wolken. Betekent dit dat dit al snel - nog in de nieuw-testamentische tijd- moet zijn gebeurd? Of dat sommige discipelen simpelweg niet zijn gestorven?
Hoe moet ik dit zien? Bij zoeken op google wordt deze tekst voornamelijk gebruikt om het christendom onderuit te halen. Oftewel, Hij zou haastiglijk komen maar Hij is er nog steeds niet.
2: Zie ook verder in Mattheus 24 vers 34: Voorwaar, Ik zeg u, dit geslacht zal geenszins voorbijgaan, voordat dit alles geschiedt. De hemel en de aarde zullen voorbijgaan, maar mijn woorden zullen geenszins voorbijgaan.
Ik weet niet zo goed wat ik hier mee aan moet. Het lijkt wel of Jezus zegt dat Hij in die generatie nog verwacht terug te komen.
Mijn antwoord:
Twee vragen over moeilijke bijbelgedeelten; Ik geef nog eens even de NBV, niet om de moeilijkheden kleiner te maken, maar om alles nog eens helder vóor ons te hebben:
Matth 16 v 28: Ik verzeker jullie: sommigen van de hier aanwezigen zullen niet sterven voor ze de komst van de Mensenzoon in zijn koninklijke heerschappij hebben meegemaakt
Matth 24 v 34. Ik verzeker jullie: deze generatie zal zeker nog niet verdwenen zijn wanneer al deze dingen gebeuren.
Eerst Matth 16 v 28 maar eens.
Na kennisneming van wat daarover in 'de korte Verklaring' is geschreven, heb ik, de bedoeling daarvan vrij weergevende en die sterk aanvullende met wat mij tijdens het schrijven te binnen schoot, de volgende mening. ............... Onze Heer lichtte zijn tijdgenoten niet nauwkeurig in over de verschillende stadia van zijn verheerlijking. Dat konden ze toch niet dragen. Als hij bijvoorbeeld over zijn opstanding uit de doden sprak, dan bleef dat helemaal en helemaal voor hen verborgen. Onze Heer Jezus Christus sprak wel veel over zijn verheerlijking, zijn heerlijke terugkomst en dergelijke, maar de mensen van tóen stonden te dicht op de feiten, dan dat ze ook maar bij benadering een opeenvolging in die gebeurtenissen konden waarnemen. In hun idee lag alles in éen vlak. Toen de Heere dan ook in v 27 sprak over zijn grote oordeelvelling, ook beschreven in Matth 25, klonk het in hun oren als 'behorende tot de raadselachtige toekomst'.
En eigenlijk zegt Jezus in v 28: "Nog vóor hun dood zullen sommigen van jullie die heerlijke toekomst beginnen te zien. En gelijk zal dan aan hen duidelijk worden, dat al die gebeurtenissen, waarover de vele uitspraken van mij handelden, in elkaars verlengde liggen".
Die mensen zijn de echte doordouwers. Zij zijn Jezus trouw gebleven door alle verschrikkingen rond Golgotha heen en door dat trouw blijven gaan zij 'de lijn zien'.
Maar er zijn ook mensen, die de voortgaande lijn nooit zullen zien, omdat zij: - of Jezus niet trouw bleven - of hem wel trouw bleven, maar niet tot helderder inzicht konden komen.
Zo bezien heeft dit woord een volkomen actruele waarde: jullie, mensen van de 21 ste eeuw, blijf ook nu de altijd maar voortgaande lijn zien. Dan zie je steeds meer van de heerlijke toekomst, die nu al aan het beginnen is. Word van een 'kijker' een 'ziener', die door alle verwarring van het heden heen de komst van de Mensenzoon en zijn koninklijke heerschappij ziet baanbreken, die heerlijkheden eigenlijk al 'beleeft'.
Deze woorden van Jezus zijn dus geen raadselachtigheden, maar vormen een aansporing, mede door die aanhef: 'ik verzeker jullie', (voorwaar...voowaar)....en dan komt er altijd een 'grondwet van het koninkrijk'.
Over Matth 24 v 34 kan ik nu kort zijn. Ook hier wordt in een enkele uitdrukking het hele complex van toekomstige gebeurtenissen, Jezus betreffende, samengevat; zijn dood, zijn opstanding, zijn hemelvaart, zijn wederkomst, zijn 'gezeten zijn ten gerichte'.
En van de mensen, die er toen stonden, die generatie, zouden er zijn, die tijdens hun verdere leven steeds meer van de legpuzzle zouden ontwarren en blij uitroepen: "O....wat zie ik nu veel meer, van wat er gaat geschieden met en door onze Heer Jezus Christus. Ik ben zo blij dat hij zijn Heilige Geest heeft gegeven om ons verstand te verhelderen".
En nóg is ook hier de volkomen actrualiteit: zorg dat je behoort tot 'deze generatie', de gelovigen, die door alle verwarring van de duizenden stemmen in deze tijd de zachte, maar nadrukkelijke ondertoon leren verstaan van Gods tempel, die aan het gereedkomen is en die eens op aarde zal nederdalen, (Op 21).
Is er iets te zeggen over de toestand tussen sterven en opstanding
Dag Niem,
In feite vraag jij: "Hoe moeten wij ons de tijd tussen sterven en opstanding voorstellen".
Het is goed om de beantwoordig te laten beginnen bij Lucas 16, de gelijkenis van 'de rijke man en de arme Lazarus'.
- De rijke man heeft een leven achter de rug van ongebreidelde zelfzucht. God heeft in dat leven geen enkele plaats. - de arme man heeft een leven achter de rug van totale rampzaligheid. Echter is er in zijn innerlijk wél plaats geweest voor God. Hierop kan zijn naam: Lazarus, (Eliëzer: God is mijn hulp)duiden. (Niemand wordt immers zalig louter door een leven vol ellende). Na beider overlijden zijn de bordjes drastisch verhangen: - Lazarus vindt zichzelf terug 'in Abrahams schoot'; wij noemen dat tegenwoordig: 'de lichtzijde van het dodenrijk' - De rijke egoïst vindt zich zelf terug in pijndoende vlammen; wij noemen dat tegenwoordig: 'de donkere zijde van het dodenrijk'.
Voor beiden is dat een plaats van 'voorlopige bewaring'. Krachtens Matth 25 spreekt Jezus eens het eindoordeel uit over 'volledige mensen', dat zijn mensen , wier geest en ziel zijn herenigd met een stoffelijk lichaam; niet het aardse lichaam, maar een stoffelijk lichaam , door God gegeven met behulp van de daden, die wel of niet voor hem gedaan zijn in dat aardse leven.
Alle mensen van alle tijden herleven volgens Daniël 12 v 2. - sommigen, onder andere 'de rijke man' 'zien er niet úit'. Zij hebben een stoffelijk lichaam, dat niet meer is dan een onvernietigbare, zielige rest, een 'worm', (Marcus 9 v 44). -Mensen zoals 'de arme Lazarus' beërven de eeuwige volledige zaligheid. Er zijn beschadigingen, maar daarvan worden zij genezen, door te eten van de bladeren van de boom des levens, die in het paradijs van God staat, (Openbaring 22 v 2).
Hiermede is echter niet het gehele verhaal verteld, alleen maar het ervaren van -zeg- 98% van alle mensen, die ooit geleefd hebben, leven of zullen leven.
Er is een kleine groep, die door de genade van God in een tijd leeft, waarin het mogelijk en bekend en ontsluierd is, dat er een doop ín en een vervulling mét de Heilige Geest van God bestaat.
De mensen, die daarin helemaal en helemaal doorgaan, worden de helden van Openbaring 11 v 11 en 12 en- voor zover ze leven op het moment van Jezus' wederkomst, de helden van 1 Corinthe 15 v 51.
Streef naar de vervulling met Gods Heilige Geest, Niem. Kijk na, wat ik daarover in BIJBELSTUDIE al gezegd heb en D.V. nog gá zeggen.
In deze tijd, die naar de grote ontknoping jáagt, kan je niet met mínder toe. En méer is niet nodig.
Het woord 'gepraktizeerd', dat ik gebruikte, is een in onbruik geraakt Noord Nederlands woord, dat zoveel betekent als: 'betrokken', 'in de practijk ermee werkzaam'. Oudere mensen in Nederland zeggen - als het zo in de praat te pas komt- wel onder elkaar : Ïs hij/zij nog wel een praktiserende gelovige'.
Let wel: 'prakkizerende gelovige' is nog weer iets anders.
Ook jouw woord 'communicerend' is het niet helemaal voor mij. Wat denk je van 'in een positieve persoonlijke relatie tot God staande'.
Nui ja; doet er ook niet zoveel toe.
En wat het wonen van God in ons betreft: Romeinen 8 v 8 en 9 zegt: "Wie zich door zijn eigen wil laat leiden , kan God niet behagen. (9|) Maar u leeft niet zo. U laat u leiden door de Geest, want de Geest van God woont in u"
En nu even iets moeilijks: Jij zegt: "Als je wedergeboren bent, dan is God in jou". (Dat is dus God de Heilige Geest). Ik lijk het hier mee eens te zijn, maar ik zie toch een nuance.
Wie wedergeboren is, die is een baby in het onzichtbare rijk van God. Je wordt ook niet wedergeboren door God de Heilige Geest. Nee...je wordt wedergeboren door het lezen van 'het levende en blijvende woord van God', 1 Petrus 1 v 23) , dus door eigen activiteit, door de genade van God uiteraard opgewekt.
En wanneer de Heilige Geest in je werkt, dan wil hij niets liever dan dat de zuigeling in Gods onzienlijke rijk opgroeit tot een MAN in Gods hemelse rijk. Een man- dat kan dus ook een vrouw zijn- met sterke , brede schouders, die een zwaardere last kunnen dragen.
En de groeihormonen van de Heilige Geest zijn de gaven en de vrucht, die ik jou natuurlijk niet hoef uit te leggen.
Daarom is dit mijn boodschap voor alle diep bekeerde= wedergeboren mensen: Wordt vervuld met de Geest, zoals ook Ef 5 v 18 zegt: "Laat de Geest u vervullen en zing met elkaar psalmen, hymnen en liederen, die de Geest u ingeeft".
Zeg nu niet: "Ik wist het ...ik wíst het...hij IS een engerd. Hij spreekt vast in tongen, misschien zingt hij er ook wel in...gezongen klanktaal noemen zíj het". (ik maak zo graag een grapje)
Nee hoor...ik ben heel gewoon...nu ja ...ik spreek in tongen, om mijzelf geestelijk op te bouwen,1 Kor 14 v 4.
De twee getuigen. De Openbaring leert ons dat gedurende de grote verzoeking God twee getuigen gaat zenden naar de aarde , welke getuigen zich tegenover de Antichrist stellen. Ik heb van een heleboel mensen al allerlei theoriën gehoord over deze twee getuigen, met name wie dat zijn. Ik heb mijn eigen idee daaromtrent, maar ik ben ook benieuwd welke opinies dienaangaande bij de vriendenschaar bestaan. Deel me jouw gedachten eens mee. Ethos.
O....Ethos...!!!!
....wat maak jij mij gelukkig. Eén van mijn geliefe thema's. Die twee getuigen uit Openbaring 11 zijn NIET Mozes en Elia. Ze zijn óok niet Jozua en Zerubbabel uit Zacharia 3 en 4. Die hebben zeker hetzelfde 'recht' als Mozes en Elia om als 'de twee getuigen 'genoemd te worden.
Nee....deze vier mannen: - die de aardse tempel bouwen, Jozua en Zerubbabel - die vuur werpen, zoals Elia, (2 Koningen 1 v 10), (Openb 11 v 5) - die plagen doen ontstaan, (6), zoals Mozes deed in Egypte .....staan symbolisch voor: de Geestvervulde disscipelen van Jezus in de eindtijd....de tijd van de antichrist..
Met hun 'innerlijke persoon', hun menselijke geest, zijn ze al in Gods eeuwige tempel (Openb 11 v 1) .Met hun zuivere aanbidding bouwen zij al mee aan die tempel, net zoals Jozua en Zerubbabel deden met de zichtbare tempel. Met hun 'buitenkant persoon', hun ziel en hun lichaam, vertoeven zij in de ' voorhof' ( 2), daar waar al die Christenen zijn : - die zo bezig zijn met ' kruimelwerk'. - -de eventuele geestelijke betekenis van het vleselijke volk Israel - - de Drieëenheid - - ....en al dat soort dingen, die wel belangrijk zijn, maar nu even niet op de voorgrond behoren te staan. - met daarenboven de velen, die al verder af zijn gedwaald.
En dáar....in die voorhof , die zo open en bloot ligt vcoor de demonen, ( 2), dáar gaan zij rond em waarschuwen alle Christenen: - die zo vast zitten aan die ene , bepaalde kerk ergens - die zo verstard zijn in hun denken, zo formeel - die soms echt ' aan het wegglijden zijn'
Sommigen van die 'Christenen'- zij, die het verst zijn weggeraakt-trachten deze commando's van Jezus te beschadigen. Dan echter komt er geestelijk vuur door middel van de woorden van deze Geestvervulde Christenen. De rest van leven, die er nog was in deze bestrijders vervaagt . Zij sterven geestelijk, (5).
Tenslotte zijn er sommige ' Christenen' in deze voorhof , die de tot hen gesproken woorden niet langer kunnen aánhoren. Zij verraden de 'frontlijn- Christenen'. Zij verraden hen aan de antichrist, het beest(7). En de antichrist doodt deze strijders van Jezus.
- Net zoals de Heer Jezus werd verraden door zijn eigen volk ,juist op die manier worden deze frontlijn-soldaten verraden door hun eigen broeders - Net zoals Jezus stierf door de handen van de Romeinen, de heidenen, zo sterven deze dappere strijders door de macht van de 'super- heiden', de Antichrist. - Net zoals Jezus in het graf was gedurende 3½ dag, is het ook met hen, ( 8 en 9). - Net zoals Jezus vanuit de doden opstond, zo staan ook zij op, (11) - Net zoals Jezus opsteeg naar zijn hemelse bestemming , net zo gaat het met hen( 12) Voor de Christenen in de voorhof is dit een laatste waarschuwing. - sommigen kiezen ervoor om in de valse nabijheid van 'het beest'te blijven en sterven, (13) - anderen tonen oprecht berouw en komen tot een nieuwe bekering, (zelfde tekst). Zij blijven leven. Wel Ethos...tracht ernaar om te behoren bij de tempel door meer en meer vervuld te worden met de Heilige Geest. Neem je ervoor in acht om te veel bezig te zijn met betrekkelijke beuzelingen en dientengevolge in de voorhof te zijn , wanneer al deze dingen gaan gebeuren.
Jij poneert als stelling: "Eens gered....altijd gered".
Maar lees nu eens Hebr 6 v 4-6: "Want....; - wie ooit door het licht beschenen is, - geproefd heeft van de hemelse gave - deel gekregen heeft aan de Heilige Geest - wie het weldadig woord van God - ....en de kracht van de komende wereld ervaren heeft ...en vervolgens afvallig is geworden, kan onmogelijk een tweede maal worden bekeerd, omdat zo iemand: - voor zichzelf de Zoon van God opnieuw kruisigt - ...en aan bespotting blootstelt".
Het is nogal wat , wat hier wordt genoemd: Het gaat hier maar niet over iemand, die ooit door het licht van het evangelie beschenen is. Nee, hij heeft deel gekregen aan de doop met de Heilige Geest. Hij heeft de gaven doorproefd van 'kennis' en 'wijsheid' en 'onderscheiden van geesten'. Kortom...hij is heel diep doorgedrongen in de heerlijkkheden van God. En toch valt hij daarna af.
Wat moet men aan zo iemand nog voor woord van bekering brengen. Hij wéet alles al, zegt bij elke bekeringspoging neerbuigend: "Ach; dat heb ik allemaal meegemaakt. Ik heb dat allemaal ervaren. En jij gaat diezelfde weg als ik. Eerst enthousiast, werkelijk 'het menend'. En daarna: dat vrieskoude weten, waarmee je op een dag opstaat: 'Ik ben erdoor. Ik schud dit van mij af' ".
Zulke gesprekken worden ook híer, op ons eigen HQ gevoerd.
Voor zulke mensen blijft inderdaad geen woord van bekering over. Zij weten alles heel goed. Zij verwerpen Jezus en zijn offer, net zoals het volk Israel, dat ook de woorden Gods gehoord en de tekenen en wonderen gezien had, Jezus niet aanvaardde. Zulk afvalligen zeggen in feite ook: "Weg met hem". Door hun levenswandel maken zij Jezus tot een bespotting , evenals Israel hem eenamaal verachtte en een smadelijke kruisdood deed sterven. Zij moeten ZELF berouw krijgen en zich bekeren. Zij wéten de weg om als de verloren zoon weer naar huis te gaan.
Nee Niem....het ís niet zo, dat wanneer iemand eenmaal gered is, hij automatisch altijd behouden blijft. Er is volharding nodig om te bewaren wat men heeft en om te verkrijgen hetgeen verder nog beloofd is. Men moet blijven in de woorden van God.
Trouwens Niem; een vlugge rondgang over HQ leert je toch ook, dat vurige getuigen van vroeger hun codenaam veranderden en felle bestrijders werden. En ongetwijfeld weet je (zoals wij allen) voorbeelden te noemen van 'vrienden in het geloof', die nu zeggen: "Nee....het zegt mij niets meer".
Wanneer je dezulken nog eens ontmoet, is het goed om toch nog eens een poging te doen om hun de heerlijkheden van het geloof in God voor ogen te stellen. Maar als zij belérend zeggen: "Leuk, dat je het probeert.....maar ik heb dat station nu echt achter mij gelaten", dan kun je beter voor hen gaan bidden, dat hij, die ons allen zo liefheeft, berouw en terugkeer in hun eigen hart bewerkt.
En draag er zelf zorg voor, dat je geen 'backslider' wordt....iemand, die er 'steeds minder aan doet'.
Lees je bijbel, bid elke dag... opdat je groeien mag.
En zoek ook het contact met medegelovigen, ...doe al de dingen, die ik je hier aanraad en die ook andere gelovigen je aanraden. Houd vast wat je hebt.
En denk niet, dat mensen, die maar betrekkelijk weinig gehoord hebben van 'de blijde boodschap' en die het er 'al gauw bij lieten zitten', gemakkelijker terugkeren. 'Even de klok horen luiden, maar niet weten, waar de klepel hangt', en dan schouderophalend zeggen: "Och...nu maar weer eens een ander liedje", ontneemt aan een nieuwe bekeringsboodschap al veel van zijn 'verrassende frisheid'.
Ik heb echt mensen horen beweren uit volle overtuiging, het 'volgen van Jezus' aanbevelende: "Kom ga met ons en doe als wij".
En ik heb gehoord, hoe ze later alle mogelijke dingen buiten en tegen God aanprezen en wéer riepen: "Kom ...ga met ons en doe als wij".
"The proof of the podding is in the eating", zeggen de Engelsen, wanneer zij het over hun nationale trots hebben, de kerstpudding, die 'podding' heet en niet 'pudding'.
Hoeswel het wat oneerbiedig klinkt zou ik deze regel ook voor God willen laten gelden. Zovelen spreken veel over hem. Maar hoe weinigen nemen nu eens de proef met hem.
Psalm 34 v 9 zegt: "Smaak en ziet, dat de HERE goed is; welzalig de man*, die bij hem schuilt
* en natuurlijk ook: de vrouw.
Ik neem al vele jaren de proef met God. Ik neem voortdurend 'ferme happen' van zijn barmhartigheid, liefde, blijdschap, vrede, vriendelijkheid, goedheid, trouw, mildheid en geduld.
En het smaakt echt naar: méer.
Niet om God heenlopen...maar van hem genieten.
Maar hóe...?: in de gedaante van Onze Heer Jezus Christus kwam hij naar de aarde om recht te zetten , wat fout was gegaan en de mensen weer in de rechte verhouding met zichzelf te brengen. Begin hem daarvoor eens te bedanken om tot een relatie met hem te komen.
Ik las een dezer dagen in Matth.24:37 "En gelijk de dagen van Noach waren, alzo zal ook zijn de toekomst van den Zoon des mensen. 38 Want gelijk zij waren in de dagen voor den zondvloed, etende en drinkende, trouwende en ten huwelijk uitgevende, tot den dag toe, in welken Noach in de ark ging; 39 En bekenden het niet, totdat de zondvloed kwam, en hen allen wegnam; alzo zal ook zijn de toekomst van den Zoon des mensen".
Wie zijn die "zij'"?
Chaver.
Hallo Chaver,
In het nu volgende volg ik in grote lijnen ' de korte verklaring', hoewel er veel eigen gedachten tussendoor lopen . ......................... De dag van Christus' komst is een verborgenheid. Maar het verborgen zijn van die dag houdt het grote gevaar in, dat de aandacht van alle mensen gaat verslappen. Natuurlijk worden met ' ze ' uit jouw vraag wel allereerst diegenen bedoeld, die wel eens van God en Jezus gehoord hebben. De mensen uit de voor-zondvloedtijd wisten ook nog wel veel van het échte verhaal. Want Noach heeft dat verhaal zeker van zijn vader Lamech gehoord. En Noach werd een goede veertig jaar na Adams sterven geboren. Lamech zou Adam nog heel goed gekend kunnen hebben. Maar van de zeven miljard mensen, die nu de aarde bevolken, zullen er zeer velen niet onder jouw ' ze' vallen, als geheel vervreemd van de oergeschiedenis. Ik denk aan de drie miljard Chinezen en India's, afgezien van de Christenen onder hen.
De centrale vraag is dus: zullen de Christenen niet eigelijk in engere zin de 'ze' zijn, die tegen zorgeloosheid gewaarschuwd worden. Want de dag van Jezus komt even onverhoeds, als destijds de zondvloed. Zeker....Noach had al 120 jaar gewaarschuwd . Maar 120 jaar is lang hoor en Noach zal wel onderhand een 'instituut' zijn geworden, waaraan men gewend was: "Die gek is er ook nog steeds met dat rare schip van hem, dat overigens nu dan toch bijna klaar is".
En altijd maar ' etende en drinkende zijn', altijd daar mee bezig,. En zijn wij Christenen, niet evenals alle mensen op de hele wereld, in het gevaar... ik wil niemand bang maken hoor ...om alsmaar bezig te zijn met de dingen van alle dag, te veel om op te noemen.
Voortdurend en onbekommerd feesten, alsof men nog een hele toekomst tegemoetgaat. En tenslotte zeggen: "Die Noach hè...die is nou klaar...ja en dan moet je toch wat...hij moet die comedie volhouden en dus in die ark gaan, die gekkigheid tot het eind toe volhouden. Beetje raar toch wel, met al de dieren, die maar naar die ark toestromen, maar ja.....ach; 't hoort er zeker allemaal bij. .......... A propos: Heeft de vakbond nu die nieuwe loonsverhoging er al door. En ....kan ik morgen weer met de bus mee....dat duurt ook maar. Kijk, dat zijn de dingen, waar het om draait".
En toen kwam dan de vloed.
Het doet me zijdelings zo denken aan Openbaring 11: .......... "Er zijn toch van die die-hearts hè. Zo'n kleine groep borduurt maar steeds op dat stramien van berouw, bekering, wedergeboorte, doop in de Heilige geest....dat was al zo in de tijd van mijn vader...of er niet allerlei items zijn, die veel dichterbij liggen. Soms erger ik mij wel eens aan die mensen. Laatst weer zo een. Ik schreeuw hem toe: "Doe liever wat aan de 'opwarming van de aarde' ". Ik had op dat moment echt een hekel aan hem. Hij zei allerlei dingen terug, want dat volk heeft z'n bekkie wel bij zich. Merkwaardig: ik had even het idee, of ik diep van binnen aan het bevriezen was' ". ..........................
Ik heb daarover laatst een artikel geschreven in mij amerikaanse forum. Ik voeg het - onvertaald- hierbij. Dat mag toch geen bezwaar zijn.
Blijkt het dat later wel te zijn, dan kómt die vertaling er hoor.
Komt ie:
Re: The two witnesses..............
Revelation teaches us that during the Great Tribulation, God will send two witnesses to earth to stand in opposition against the Anti-Christ. I have heard several theories from various individuals about who these two witnesses are. I do have my own opinion but I'm also interested in other views our membership may have. Please contribute your thoughts on this subject. And please, explain why you've come to your specific conclusion.
.....................Ethos
Oh...Ethos;
You make me happy ! One of my beloved themes !!!
Those two witnesses from Revelation 11 are NOT Moses and Eliah. NEITHER are they Joshua and Zerubbabel, from Zechariah 3 and 4, who have certainly the same ' right' as Moses and Eliah to be mentioned as 'the two witnesses' .
No....these four men: - building the temple, (Joshua and Zerubbabel) - sending fire, like Eliah (2 Kings 1 v 10) (Rev 11 v 5) - sending plagues,( 6) as Moses did in Egypt ......are standing symbolically for: the Spirit-filled followers of Jesus in the end-time. ...the time of the antichrist.
With their 'inner person', their human spirit, they are already in God's eternal temple, ( Rev 11 v 1). By their pure worship they already build this temple, like Joshua and Zerubbabel did with the visible temple With their 'outer person' , their soul and body they are in the 'outer court', (2 )where are : - all those Christians, busy with ' peanuts' - - the spiritual signification of the carnal people of Israel - - original sin - - the trinity - - ....and all that kind of things, - but in many cases dwindled away much further.
And there, in that ' outer court' lying so unprotectedly against the demons ( 2 ), the wiitnesses go around and warn all those Christians, strongly tied to their visible church somewhere.....rigid and formal and - sometimes- backsliders. Some of those ' Christians' - the most far away- try to harm the ' commando's' , but then comes spiritual fire from the mouthes of the spirit filled Christians and the rest of life is fading away from these opponents and spiritually they die, ( 5)
But at last some of these ' Christians' in the outer court can not stand it any longer to hear the words that are spoken to them and betray the frontline Christians to the Antichrist, the beast, ( 7). And the beast kills Jesus' warriors....
- Just as Lord Jesus was betrayed by his own people, so the front line soldiers of Jesus Christ are betrayed by their own ' brothers' . - just as Jesus died by the hands of the Romans, the Gentiles, so these brave warriors die through the power of the ' super - gentile' , the Antichrist - just as Jesus was in the grave for 3½ days, they are, ( 8 an 9) - Just as Jesus arose from the dead, they arise, ( 11) - Just as Jesus went to his heavenly destination, they do, ( 12). For the Christians in the ' outer court' this is a last warning: - some choose to remain in the false neighbourhood of the beast and die( 13). - others repent and come to a new conversion , ( same text) and remain alive.
Now Ethos, try to belong to those in the temple by being filled with the Holy Spirit more and more. Take care, not to be too much busy with ' peanuts' and then stay in the ' outer court', when all these things happen.
