aantal stappen: 3.140.520 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 260
aantal fietstochten: 82
Zoeken in blog
02-08-2024
Winkelen in de Decathlon.
Het is nu bijna 18u30 en ik kan eindelijk beginnen aan mijn dagelijks verslag. Ik heb weer niet kunnen blijven stilzitten vandaag, het was weer zo één van die dagen. Vanmorgen naar de bakker, vervolgens met de stadsfiets naar Eisden om wat benodigdheden te gaan kopen voor mijn fietstochten (oa. een spuitbus ontvetter) om daarna in mijn tuin te gaan werken tot omstreeks 17u30. Toen vond ik het welletjes. Eerst wat boterhammen gegeten als avondmaal en nu dus voor de pc, mijn tekst aan het uitschrijven.
Ja, ik had het een en ander nodig in Eisden, ik had dus gepland om in de voormiddag dat te gaan kopen om dan in de namiddag in mijn tuin te werken. Maar bijna ging mijn planning letterlijk de mist in. Toen ik vanmorgen de krant uit de bus haalde, was onze hele straat in nevelen gehuld. Dat heb je als de wind totaal is weggevallen. Even zag het ernaar uit dat die mist hardnekkig ging zijn, maar rond 9u00 begon de lucht toch op te klaren.
Ik ben dan vertrokken via Rekem om in Boorsem de brug over te steken. Hoe korter ik bij Eisden kwam, hoe meer de zon tevoorschijn kwam. Aan die tunnel kon ik niet anders dan nog enkele foto's nemen. En toen was deze jongen weer effe lomp (of vergeetachtig zoals jullie willen), aan de Decathlon heb ik mijn Strava op pauze gezet, ik wilde niet van die rare kronkels hebben op mijn kaartje van al dat geloop tussen de winkelrekken door. Maar als je iets op pauze zet, dan moet je dat ding natuurlijk ook herstarten, en dat was ik natuurlijk weer vergeten. Het is niet de eerste keer dat me dat overkomt. Heen had ik iets meer dan 22 km. terug zal het iets meer geweest zijn omdat ik een eind langs de Maas gefietst heb. Het zal mij (hopelijk) leren ...!!!
Op de terugweg heb ik wel iets nieuws geprobeerd, op mijn gsm had ik "Komoot" geïnstaleerd. Die app wilde ik wel eens testen op zijn deugdelijkheid. Je kunt er je huidige locatie op invullen (de plek dus waar je op dat moment staat) en dan geef je de bestemming in van je rit. De app geeft je dan de meest veilige en kortste weg die je dan kunt volgen. Je hoeft zelfs niet naar je gsm te kijken, 'n mooie damesstem geeft aan of je bvb. aan 'n splitsing rechtdoor moet rijden of moet afslaan. De stem zegt ook na hoeveel meter je moet afslaan. En thuis aankomend zoals vandaag, zegt de stem: "je bestemming is bereikt, tot snel". Nu ga ik die app natuurlijk niet elke keer gebruiken, ik blijf werken met de uitprint van de nrs. van het fietsroutenetwerk. De app kan wel zijn dienst doen als ik weer eens verkeerd gereden ben en de weg moet zoeken. Ik hoef dan maar de bestemming in te geven (bvb. ik was van plan naar Valkenburg te rijden), de vertrekplaats kent de app al.
En die laatste foto, onze moestuin is eigenljk veel te groot voor ons twee, we krijgen dat allemaal niet meer opgegeten, stel dat we elk perseel zouden inzaaien met groenten. Enkele perselen vol met bloemen, fleuren de boel wat op, en ... daar hoef ik geen onkruid te wieden. Tot de volgende!!
Vanmorgen werden we wakker door stevige plensbuien. Er stonden enkele ramen open en die hebben we maar direct dicht gedaan. Op het nieuws van zeven uur hoorden we dat wij hier in Lanaken nog goed zijn weggekomen, elders in het land (Westhoek -Brussel - Leuvense - streek rond Hoeselt - ...) hadden ze minder geluk. Het is me wat met dat Belgisch weer.
Na het ontbijt zagen we beiden effe kans om toch de neus buiten te steken, mijn vrouw wilde gaan winkelen, ikzelf had 'n kleine wandeling in gedachten. Het is ons beiden gelukt, al waren we maar juist op tijd terug binnen.
Veel foto's heb ik vandaag niet kunnen maken, het was gewoon de Postweg in, daarna de Eikelenweg en de Bremstraat om mij via de Pannestraat, het Uilenspiegelpark en de Bessemerstraat terug naar huis te haasten.
Wat de rest van de dag gaat brengen ....??? Wat rondlummelen, mijn boek uitlezen en wat stamboomwerk doen. Om in de tuin te werken - dat was toch de bedoeling vandaag - is het veel te nat, dat zal voor 'n andere keer zijn.
Mijn fietstocht van vandaag kan ik weer omschrijven in één woord: "mèsnaot" geworden (of het kan ook met 'n ander Lanaker woord: "zeiknaot"). Ik ben dus kletsnat geworden deze voormiddag. Nu had ik wel op de buienradar gezien dat het zou kunnen gaan regenen, maar ik had toch niet kunnen bevroeden dat er zoveel hemelvocht op mij neer zou komen. Nu, jullie kennen mij intussen, als hij zich iets in zijn hoofd gezet heeft, dan dient dat te gebeuren. Het zou alsnog warm worden en de wind zou omzeggens geen rol van betekenis spelen, er zou dus gefietst worden. Gelukkig was ik bij het vertrek alert genoeg om toch maar mijn regenjasje mee te nemen, en dat bleek nodig te zijn. Ik was Lanaken nog niet buiten, of het begon al te druppelen. In Herbricht had ik nog even de hoop dat het alsnog goed ging komen, de zon kwam er effe door, maar niet veel later was het weer van dat.
Hoe ook, ik vertrok via Herbricht en Kotem om daar de brug met de autosnelweg over te steken via het afgeschermde fietspad. In Meerssen ben ik nog maar eens die Waterval overgereden (2de maal deze week) om bovenaan naar rechts te fietsen, in de richting van Valkenburg. Daar had ik het al lang niet meer zo doods gezien, ik was er natuurlijk al vroeg maar ook die regen hield de toeristen letterlijk binnen. Maar in Valkenburg had ik één speciaal doel, nog eens die moeilijke Cauberg overfietsen. Regen of geen regen, samen met nog 'n andere wielertoerist, ben ik toch maar weer eens boven geraakt, zij het met 'n kleine versnelling.
En gezien mijn kont toch al doornat was, maakte het in feite niet meer uit waarlangs ik terug zou rijden. Ik was in de buurt van de oplopende Geulhemmerweg, die ben ik dan ook maar "en passant" opgereden. Natuurlijk was het wel voorzichtig zijn bij afdalingen, de wegen waren uiteraard ook kletsnat, het was dus oppassen in iedere bocht. Wat mij ook parten speelde, dat was het zweet dat in mijn ogen begon te prikken. Meermaals ben ik moeten stoppen om mijn zakdoek boven te halen.
Uiteindelijk ben ik teruggekeerd via Gronsveld en dat veldkappeletje in Maastricht. Vandaag ben ik de Maas overgestoken via de Wilhelminabrug. Thuis stond mijn vrouw mij al op te wachten om mij te helpen bij het ontdoen van die vuile en natte kledij. Alles de wasmachine in, deze jongen onder 'n lekker warme douche, 'n smakelijk middageten en het leed was weer vergeten. En mijn fiets? Die is weer eens schoon geregend, morgen ga ik hem wel eens bekijken.
Zoals gisteren voorspeld, heb ik deze nacht geslapen gelijk 'n roos. Meer zelfs, ... ik heb de gewoonte om te luisteren naar het ochtendnieuws van 7u00 op de radio (Radio 1), maar zelfs dat heb ik vanmorgen gemist. Die slaap was dus nodig. Maar véél later dan gewoonlijk was het nu ook weer niet dat we aan het ontbijt zaten, we zijn beiden ochtendmensen.
Met het oog op de warmte van deze namiddag, ben ik maar direct in mijn wandelkledij gekropen. Het doel was deze keer de koelte in het bos. Ik vertrok via de Blindevijversweg en de Sprokkelstraat het bos in. Ik volgde gewoon het hoofdpad tot boven aan het ziekenhuis en het rusthuis. Daar de grote weg over om vervolgens het bospad te volgen tot aan het fietspad Zutendaal - Gellik. Dat pad heb ik genomen tot bijna aan de Zilverdennenlaan in Gellik. Op het einde nog effe terug het bos in, links - rechts, om uit te komen op de Berkenlaan.
Via de Kewithdreef en Op de Puin keerde ik terug huiswaarts. Onderweg nog enkele mooie beelden aan de straatkant zien staan. Het viel mij op dat er deze voormiddag al veel dagjesfietsers op pad waren, vooral dan onder de bomen op hogergenoemd fietspad richting Zutendaal.
En thuis komende stond mijn vrouw zich al af te vragen waar ik bleef. Weer oponthoud gehad zeker? En idd. dat was het geval, eerst 'n babbel met een der naaste buren, Dirk, en daarna nog met mijn overbuurvrouw.
Als alles meezit, ga ik morgen in de voormiddag fietsen. Ik wil ten laatste tegen 12u30 terug thuis zijn. Nog even kijken waarheen de rit mij zal brengen.
Even de grens over van Nederl. Limburg en Duitsland.
Één ding staat al vast, ik ga vannacht goed slapen. Het was weer 'n stevige fietstocht met 'n paar klimmetjes, wat Strade Bianche-paden, 'n stralende zon en veel fietsverkeer langs het kanaal. En die stralende zon maakte het vandaag toch 'n tikkeltje moeilijker, er was minder zuurstof in de lucht.
Maar goed, ik mag natuurlijk niet klagen over mijn tocht, het beoogde doel werd bereikt, 'n stukje Duitsland. Ik kwam ondermeer in Tüddern, de hoofdplaats in de gemeente Selfkant en Millen (nee, niet het Millen van onze contreien). Ik vertrok via Meerssen en de helling met de mooie naam, "Waterval". En dan 'n hele trits dorpjes zoals Ulestraten, Genhout en Spaubeek. Om in Duitsland te geraken, diende ik via Sittard te fietsen. Daar zag ik op de Kallenberg 'n zevental "voetvallen" in de vorm van wegkapellen. Vier zijn er gemaakt in 1907, drie in 1925. Ze zijn gemaakt ter ere van St. Rosa die boven op de berg 'n kapel heeft, daterende van 1675. St. Rosa is trouwens de patroonheilige van Sittard.
En dan dat stukje Duitsland, op de kaart te zien in de blauwe cirkel. Lang ben ik er niet geweest, het was gewoon effe flirten met de grens, 'n stuk doorheen het bos, doorheen wat velden en de genoemde dorpen. Eens Duitsland terug buiten, was ik in Susteren. Ik hoopte daar te pauzeren, maar helaas ... In Maaseik aan de brug heb ik even halt gehouden om 'n pauzemogelijkheid te bekijken, ofwel in de stad zelf ofwel in Heppeneert. En fijn, het gekende Hepperhuys in Heppeneert was open. Niks te vroeg hoor, ik had daar al meer dan 60 km. op de teller, wat zoetigheid en 'n koffie waren meer dan welkom.
Terugkeren deed ik via het oude kolenspoor Maaseik - As. De bedoeling was om via As te fietsen, maar aan de Zuid-Willemsvaart vond ik het toch welletjes. De blakende zon deed mij besluiten om langs de kortste weg naar huis te fietsen. Ik ben wel goed getraind, maar ik moet de narigheid ook niet gaan zoeken.
In Lanaken mijn laatste pauze genomen, eerst 'n energiedrankje voor het herstel en de dorst, daarna mijn merk voor de smaak en de beloning voor 'n plezante fietstocht.
Zondag, rustdag .... voor velen is dat zo. Als je de hele week gewerkt hebt en op zaterdag klusjes hebt moeten doen thuis, dan kan ik mij nog herinneren dat er op zondag gerust wordt en dat de activiteiten beperkt worden tot familiebezoek of samen zijn met het gezin. Maar voor 'n gepensioneerde gelden andere normen, ik rust wanneer ik dat nodig vind, en dat kan evengoed 'n doordeweekse dag zijn. Vandaag was het de bedoeling dat ik nog eens 'n bakje aardbeien ging kopen, dit gekoppeld aan 'n wandeling.
Ik vertrok oa. langs de Kewithdreef met zijn vele paarden. Onderweg nog 'n babbel gehad met fietscollega Jo. Hij diende om 8u30 op het verzamelpunt te zijn om aan 'n groepsfietstocht deel te nemen. Ik wandelde doorheen de verlaten Kerkstraat, het was nog vroeg op dat moment. Dat elektriciteitskastje heeft nog steeds zijn mooie kleuren behouden. Aan de kiosk ging ik linksaf, richting de Wijerdijk om aan de andere kant van de brug, weer links te gaan, de Louis Paul Boonweg in.
De automaten aan de Beekveldweg waren al goed gevuld. Een bakje kost nog steeds 3,00 euro. Terugkeren deed ik via de Kiezelweg en de brug van Briegden. Een goede 8 km. vond ik voor vandaag voldoende. Ik had thuis nog wat opfrissingswerk aan mijn aangezicht (lees: wat scheerwerk wegens wat lui uitgevallen de andere dagen ). Deze namiddag gaan we 'n terrasje doen en morgen ga ik fietsen. Het zal vermoedelijk 'n rit worden doorheen Sittard, effe de grens met Duitsland over en dan terugkeren via Maaseik.
Nog ene fijne zondag iedereen. Hier hebben we alleszins 'n stralende zon.
"Kleddernat worden in Herbricht, droog zijn in Borgharen en vanaf Maastricht terug nat worden", dat is zo ongeveer de korte samenvatting van mijn fietstocht van deze voormiddag. Ik had niet naar de buienradar gekeken toen ik omstreeks 10u00 vertrok. Ik had mijn vrouw verteld dat mijn tocht om en bij de 30 km. zou zijn en dat ik iets na 12u00 wel terug thuis zou zijn.
Ik was idd. om 12u10 thuis en de afstand bedroeg 34 km, tot daar alles goed. Maar met dat gedruppel en regen, daar had ik toch geen rekening mee gehouden, maar wederom: "so what". Ik was onderweg, het was niet koud en het zou toch niet blijven regenen zeker ...???
Ik wilde 'n relatief korte rit maken met de stadsfiets. Ik vertrok naar Herbricht. Daar zag ik al vele eilandjes in de Maas, 'n teken dat het waterpeil toch aan 't zakken is. In Uikhoven waren we met drie op het veer naar de overkant. In Geulle a/d Maas is het kasteel altijd 'n eyecatcher. In Brommelen ben ik even gestopt om mijn mandarijntje op te eten. Ik geef het toe, meestal ben ik niet zo zorgvuldig met fruitschillen, die vliegen meestal de natuur in. Vandaag zijn ze in de vuilbak beland aan dat kapelletje uit 1959. Nog steeds staat de hele plaatselijke bevolking in voor het onderhoud van die kapel.
In Borgharen zag ik 'n hele bende Koninkspaarden. Ik vermoed dat deze 'n Nederlandse paspoort hebben want dergelijke paarden lopen ook bij ons, in Hochter Bampd.
En ja, zoals gezegd, bij het thuiskomen heb ik mijn natte kledij maar direct te drogen gehangen op de wasdraad. Wat de rest van de dag nog gaat brengen, wie weet ....??
Is het jullie opgevallen dat ik inmiddels de 2 miljoen wandelstappen bereikt heb (zie mijn gegevens in de linkerkolom)? Nu, dat is uiteraard gewoon 'n statistiek, meer moet je er niet achter zoeken.
In de voormiddag had ik nog 'n vies werkje, ik diende 'n afvoerput te reinigen. En als je er met je neus recht boven hangt, dan wil die geur wel eens blijven hangen. Wat is er dan beter dan 'n mooie wandeling ...? Vandaag wilde ik met de bus naar Eigenbilzen trekken om daar 'n wandeling te maken langsheen het kasteel Groenendaal. Mijn route had ik simpel gehouden, gewoon de nrs. 505-504-67-66 van het fietsroutenetwerk.
Ik vertrok via de Zangerheistraat, dat is in feite de kortste weg naar Munsterbilzen. Maar halverwege die straat, ging ik linksaf om mij even op het grondgebied van Hoelbeek te begeven. Honderd meter verder zag ik 'n nieuw bordje, ik was in Waltwilder. Eerst zie je 'n zeer mooie vijver in het Domein Groenendaal om wat verderop het kasteel te zien. Ik diende wel even linksop te gaan om 'n aanvaardbare foto te kunnen nemen. Het kasteel is privébezit en je kunt er dus niet korterbij komen.
Wat verderop loopt nog 'n oud spoor. Op de hoek van de Langstraat en de Jonckholtstraat staat er 'n kapelletje, gewijd aan de Heilige Antonius. Volgens de gegevens die ik vond, is het kapelletje van 1912. Op het einde van de straat was ik weer in Hoelbeek. Het was nu gewoon rechtdoor wandelen doorheen de velden. En opeens ben je terug in Eigenbilzen, het terras op de Hartenberg, naast de kerk, sprak me wel aan. Ik wilde wel eens proeven van 'n alcoholvrije Cristal. En ik moet zeggen, het is een van de betere alcoholvrije pilsbieren.
"Aan de hand van Eigenbilzen" kon ik niet zomaar voorbij, jullie moeten de geschiedenis van het maken van dit beeld maar eens lezen. Het gaat terug tot historische woorden, uitgesproken door toenmalig veldwachter Cornelius Meesters in 1910. Zoek maar eens op: "de hand van Eigenbilzen".
Terugkeren deed ik via de Vossenkuilstraat. En omdat ik toch in de buurt was, ben ik nog even mijn kleinzoon gaan bezoeken. Uiteindelijk belandde ik terug aan de bushalte. Er pal naast heb je daar de kapel van de Mijnlamp en recent hebben ze er ook 'n troostplek gecreëerd.
Dat was het weer voor vandaag, seffens mijn leesboek ter hand nemen want onze tv heeft sinds zondag verlof gekregen. De afsluitende tijdrit in de Tour de France, is het laatste wat we bekeken hebben. Sindsdien hebben we bespaard op elektriciteit. Tja, als er niks van je gading op dat kastje is, dan blijft hij uitstaan, zo simpel is dat.
Neem het mij niet kwalijk, maar vandaag had ik maar één doel, 'n terrasje gaan doen in Gellik. Na die stevige fietstocht van gisteren en na eerst 'n drietal uur gewerkt te hebben in de tuin (onkruid wieden - gras afrijden), was ik er wel aan toe.
Ik vertrok en ........ na 'n paar meter stond ik weer stil, effe 'n babbel met een van mijn naaste buren. En aan de sportoase stond ik weer stil, weer 'n babbel, nu met een van mijn fietscollega's. Het is altijd plezant om wat fiets-gerelateerde weetjes uit te wisselen.
Vervolgens ging het doorheen de Boonakkerstraat, 'n straat waar veel fietsers beginnen aan hun tocht. Op het einde van de straat, aan knooppunt 65, kun je alle richtingen uit. Daar ging ik rechtsaf, de Wijerstraat in. Ik had gehoopt 'n glimp op te vangen van een maat, hopende dat hij mee zou gaan naar dat terrasje, maar helaas, het zal voor 'n volgende keer zijn.
Voor ene keer eens niet mijn vast merk gedronken, dit biertje mocht er ook wezen. Het was effe genieten op dat terras aan de kerk, temeer daar langs mij 'n viertal dames - ik denk qua leeftijd, vooraan de zestig - veel leut hadden en 'n goei fles witte wijn aan 't kraken waren.
Terugkeren deed ik via de Kerkstraat. Als ik ooit mijn kruiwagen niet meer nodig heb, dan kan hij nog altijd dienst doen. Op de Kewithdreef zag ik vandaag 'n tiental paarden en op de Pastoorslindestraat heb je 'n bibliotheek aan de straatkant.
Meer is er vandaag niet te vertellen, zij het dat ik terug wat bezig ben met mijn stamboom en af en toe iets plaats op mijn 2de blog.
Gisteren stopte het uiteindelijk toch met regenen zodat ik nog enkele uurtjes kon besteden aan mijn tuin. Enkele uurtjes maar, want toen hield ik het voor bekeken omdat de stevige wind mij begon parten te spelen. Als er iets is waar ik niet van hou, dan is het die wind. Maar hierdoor kon ik wel vandaag gaan fietsen, ik had nog 'n drie-tal foto-opdrachten van mijn kinderen, de laatsten van 'n hele hoop.
Ik had die opdracht speciaal bewaard tot het laatst omdat ik wist dat ik doorheen de Haspengouwse velden diende te fietsen, velden die er lang (en nog steeds) vochtig bijliggen. Nee, het was er niet gemakkelijk fietsen, overal betonplaten (kedoek - kedoek, dat was het geluid dat ik hoorde als ik met mijn voorwiel weer zo'n betonrand raakte), veel plassen nog en op alle veldwegen lag er aangekoekte modder, achtergelaten door de tractoren. Ik vertrok via Gellik - Hees - Vlijtingen om in Rosmeer 'n foto te maken van de kerk. In Genoelselderen heb je dan dat prachtige wijnkasteel met 'n mooi verzorgd grasveld vooraan. In Millen, deelgemeente van Riemst, staan er verschillende oude boerderijen, oa. dit prachtexemplaar. In 'n ander stuk van Riemst, in het gehucht Elst (in 2016 waren er 108 inwoners) heb je die ruime kapel, gewijd aan O.L.V. van Lourdes. Vergezichten had ik vandaag bij de vleet zoals deze nabij Tongeren.
En dan kwam ik aan in Nerem, nu 'n deelgemeente van Tongeren (sinds 1977). Tot in 1973 was er zelfs 'n spoorweghalte. Bezienswaardigheden in Nerem zijn oa. het kasteel Rosmeulen, gebouwd in het begin van de 20ste eeuw en de voormalige chocoladefabriek van 1909. Later werd het 'n tingieterij, nu is het 'n woonproject. Die vroegere fabriek is trouwens een van de foto-opdrachten die ik nog moest afwerken.
Vervolgens kwam ik Tongeren aan, 'n oude stad waar achter elke hoek wel iets te fotograferen valt. Uiteraard, niet aan te beginnen, ik heb mij dus serieus moeten beperken. De Moerenpoort, de Basiliek en Ambiorix konden natuurlijk niet ontbreken. Het was nog te vroeg in Tongeren om te pauzeren, dat deed ik in Borgloon in de stroopfabriek.
En dan was het verder fietsen naar mijn volgende opdracht, het beeld ter nagedachtenis van de Bokkenrijders. Wie deze geschiedenis niet kent, zoek dat maar even op, boeiend om te lezen. Mijn derde opdracht en tevens mijn allerlaatste, was het station van Alken. Ik diende hiervoor wel even mijn route te verlaten. Hierdoor kwam ik wel langs Brouwerij Alken, het Limburgse bier bij uitstek.
Verder heb ik geen foto's meer gemaakt omdat ik al 'n vermoeden had dat ik mijn max. van 18 bereikt had. Meer zelfs, ik heb er 'n aantal moeten weglaten bij dit verslag. Jammer maar helaas.
Terugrijden deed ik via Diepenbeek en Bilzen. In Bilzen had ik de keuze, ofwel mijn route volgen via Munsterbilzen en Eigenbilzen ofwel de kortere weg nemen via de steile Brugstraat, het oplopend tussenstuk naar Waltwilder en dat hellend stuk om Waltwilder buiten te rijden. Hiermede kwam ik vandaag aan 666 hoogtemeters zonder 'n noemenswaardige geregistreerde helling te zijn overgefietst.
Vandaag geen afsluitende pauze, maar recht naar huis. En o ja, nog het vermelden waard, vanmorgen bij het vertrek werd ik uitgewuifd door enkele bevriende bloggers. Altijd prettig!
Een mens moet al eens geluk hebben, gaan wandelen en het verstand hebben om een paraplu mee te nemen. En die paraplu was nodig.
Ik vertrok naar Smeermaas om daar vóór de brug, links af te slaan, de Kanaaldijk in. Het is daar fijn wandelen, rustig ook, je hebt er nauwelijks fietsers of andere wandelaars ook al behoort deze route tot een der mooiste wandelpaden van de gemeente. Nu het struikgewas volop in bloei staat, moet je zoeken om 'n glimp op te vangen van het kasteel van Hocht. Een mooie foto maken hoorde dan ook spijtig genoeg niet tot de mogelijkheden.
En juist toen ik die foto aan het maken was van dat witte huis op de achtergrond - het punt waar het kanaal Briegden-Neerharen samenvloeit met de Zuid-Willemsvaart - begon het te regenen, en niet 'n klein beetje, 'n fikse bui. Zelf ben je dan wel droog met die paraplu, maar die broekspijpen werden toch kleddernat. Maar wederom "so what"!
Natuurlijk ben ik via de kortste weg terug naar huis gewandeld, via de tunnel in Tournebride en langs het kasteel in Pietersheim. Ik was dan wel overgoten met het hemelse vocht maar ik had uiteindelijk toch meer dan 11 km. gewandeld.
Ik had gehoopt nog wat in de tuin te werken, maar alles is veel te nat, dat zal voor morgen zijn. Donderdag kruip ik normaal gezien weer op mijn fiets.
En ik heb ze gevonden, die hoogtemeters in de Voer. In totaal had ik vandaag 951 hoogtemeters en ben over 5 geregistreerde cols gefietst. Niet slecht voor 'n 70-jarige zou ik zo denken. Het weer zat wel mee, het was droog, niet te veel wind, de conditie is goed en ik had er zin in. Wat wil je dan nog meer ....!
Ik vertrok via Maastricht naar Cadier en Keer. Eerst moet je voorbij Bemelen, de Sint-Anthoniusbank omhoog. En dan in Cadier en Keer, eerst dat door de buurtbewoners vermaledijde beeld op die rotonde. Er zijn veel negatieve opmerkingen gemaakt door de buurt, maar blijkbaar weet niemand dat dit beeld gekozen werd door 'n jury bij 'n prijsvraag. Wat verderop kon ik mijn fietsenmaker dankbaar zijn omdat hij nieuwe remmen had geplaatst op mijn fiets. De Örenberg oprijden is één ding (flink op de pedalen duwen) maar dit bergje afrijden vraagt toch wat behendigheid en goede remmen.
Mijn eerste korte stop deed ik in Mheer, enerzijds om enkele boterhammen achterover te drukken en anderzijds om even de plaatselijke kerk binnen te stappen. Eens Mheer goed en wel buiten, heb je eerst Noorbeek en dan ben je al direct in de Voer. Op punt 429 had deze jongen zich weer effe vergist, ipv. rechtsaf naar punt 424, was ik rechtdoor gefietst naar punt 428. "Het kan verkeren" zei Bredero.
In Sint-Pietersvoeren was het dan weer 'n traktor met achteraan 'n beerton die mij het zicht benam op 'n nieuw bordje. En ja, dan moet je telkens op je stappen terug. Het kasteel heb er ik vandaag niet gezien, ik wilde die onverharde strook aldaar mijden. Wel kwam ik langs 'n deel van de forellenkwekerij rond het kasteel.
Via Sint-Martensvoeren, 'n stevige klim en Remersdaal, naderde ik Teuven. Ik hoopte te kunnen stoppen bij "Moeder de Gans", maar helaas, sluitingsdag vandaag. Dan maar gestopt bij 'n hotelletje op dezelfde straat. Ik had het beter niet gedaan, meer dan 'n Brusselse wafel konden ze mij niet bieden. Volgende keer mijn fietsdag in die regio wat beter plannen.
Eenmaal terug in Nederland, fietste ik ondermeer doorheen Schin-op-Geul. Die brug sprak mij wel aan om er 'n foto te maken. Op weg naar Walem heb je dan 'n stevige kuitenbijter met de mooie naam "Kachelberg". Op sommige plaatsen was het stijgingspercentage meer dan 10%. In Elsloo viel mij dat witte huis met jaarankers van 1782 op. Ook de straat waardoor ik daar fietste, is altijd de moeite om te fotograferen. Alleen, .... die kinderkopjes staan mij niet zo aan ... zucht!
In Stein ging het dan gewoon de autostradebrug over, terug richting België en thuis. Er restte mij alleen nog één vraag, waar zou ik mijn Duvel gaan drinken. Eerst in Kotem geprobeerd aan de Ponderosa, maar daar was zelfs geen plaats meer om mijn fietst te zetten. De volgende gelegenheid kon Uikhoven zijn aan de Maas, maar tja, het is maandag en veel zaken zijn dicht. Meer geluk had ik in Herbricht aan de Maasbar, recht tegenover het voormalige café Maasvallei van Rudi Smeets.
Voila, voor jullie weer ene hele boterham om te lezen. Seffens met 'n boek in de zetel, de tv krijgt vandaag vrijaf. Waarom John Biden zich in Amerika terugtrekt als presidentskandidaat, daar heb ik geen boodschap aan.
Met dit warme weer is 'n mens al rap wakker, wij zaten dus ook al vroeg aan het ontbijt. Zo kwam het dat ik al om 8u04 thuis vertrok om te wandelen. Mijn doel lag op het einde, wat cash geld uit de automaat halen en 'n zondagskrantje bij de bakker meenemen.
Ik vertrok via de sportoase. Daar liggen verschillende brugjes over de Langkeukelbeek. Wat verderop zat 'n poes rustig onder wat struiken de omgeving af te speuren. Via het oude spoor ging mijn wandeling verder naar het Albertkanaal. Waar vroeger alle schepen voor anker lagen op zondag, zie je er nu veel varen, zelfs op feestdagen zoals vandaag.
En dan ten slotte mijn opdrachten van vandaag en terug naar huis doorheen de winkelgalerij. Op zon- en feestdagen is het daar ontzettend stil. Thuis diende ik op te passen waar ik mijn voeten zette, de vloer lag vol met speelgoed, onze kleinzoon was even op bezoek.
Voor de rest van de dag, zal het rustig zijn. Die feestdag zal zo voorbij zijn. En voor zij die het niet meer weten, op 21 juli 1831 legde onze eerste koning Leopold I de eed af als koning van België. Ik vind het nog altijd 'n gemis dat beide Limburgen niet meer samen horen.
Het is mogelijk dat ik morgen ga fietsen. Het weerbericht nog even afwachten.
Normaal heb ik 's morgens altijd 'n vast stramien, ontbijt - krant lezen - sudoku's invullen, maar dat laatste mag blijven liggen tot straks. Ik had eerst andere katten te geselen, naar de bakker, boeken inwisselen in de bibliotheek en 'n wandeling maken. Ja, die wandeling wilde ik toch in de voormiddag nog maken, in de namiddag zou het mij toch iets te warm worden. Ik heb weliswaar ook nog 'n dikke lip van die insectenbeet (gelukkig niet meer zo fel gelijk gisteren), maar dat kon mij niet weerhouden om een mooie wandeling naar Neerharen te maken.
Ik had speciaal gevraagd om het middagmaal iets later op tafel te zetten omdat mijn tocht iets langer was. Ik vertrok langs de kinderboerderij en de affiche van het optreden van Belle Perez deze avond op het Kerkplein. Wat verder bij het Domein Zangersheide, kon mij 'n medewerker vertellen dat er vandaag 'n kleine jumping op het terrein zou plaatsvinden. De ene na de andere auto met aanhangwagen, zag ik toekomen. Judy-Ann Melchior, dochter van, zorgt verder voor de verspreiding van de goede naam van de stoeterij.
In Neerharen, even halt gehouden aan de herinneringen aan beide wereldoorlogen. Aan het kanaal waren ze volop alles aan het klaarzetten voor eventuele terrasjesjagers. Het is voor het eerst dat ik daar dat terras zag. Terugkeren deed ik via de sluis in Neerharen en de linkerkant van het kanaal. Waarom links ...? Omdat die kant goed beschut is tegen de zon.
In Lanaken-centrum waren ze ook volop bezig met de technische installatie van het optreden van deze avond. Hopelijk blijft het droog. Seffens de krant opnieuw ter hand nemen, sudoku's oplossen en naar de koers kijken. En verder, de buitendeuren goed gesloten houden zodat de warmte buiten blijft.
Vanmorgen was ik al om 5u45 bezig in de tuin en om 8u45 zat ik onverwachts bij de dokter. Hoe dat zo kwam ...? Wel, ik zat op 'n bepaald moment onkruid weg te trekken onder mijn frambozenstruiken toen één of ander insect zich bedreigd voelde en mij in mijn lip stak. En die lip werd op korte tijd heel dik. Het zag werkelijk niet uit toen ik even later in de spiegel keek. Wat doe je dan op zo 'n moment, dat is 'n ceterizine nemen om het zwellen wat te doen stoppen. En omdat ik het toch niet helemaal vertrouwde, dan toch maar naar de dokter. Maar dat was niet zo simpel, ik ga altijd naar 'n dokter in 'n groepspraktijk, maar geen enkele van de dokters had nog ergens 'n vrij moment, dat is dikwijls zo op vrijdag en maandag. Gelukkig hebben ze nog van die geblokkeerde momenten voor spoedgevallen en dan moet je effe bellen. En oef, ik kon er nog terecht. Nadat ik onderzocht was, kon ze mij geruststellen, met 'n paar pilletjes per dag en wat crème op de buitenkant van de lip, zou ik binnen enkele dagen terug de oude zijn.
Hetgeen ik op dat vroege uur in de tuin wilde doen, is wel gebeurd en ook na de koffie - wat 'n beetje moeilijk drinken was met 'n dikke lip - ben ik toch even kort op wandel geweest. Ik kon het niet laten.
Op onze straat staat er sinds enkele dagen, ene grote Amerikaanse auto. Waarom of met welke reden, ....??? En dat het zomervakantie is, dat zie je aan de speeltuigen die rondslingeren aan de sportoase. Ik wandelde vervolgens verder door naar de Kounterstraat. Daar zie je perfect dat het grondwater, zeker in onze streek, op peil is. Er staan nog vele plassen.
Nadien ging het nog naar de Kewithstraat met een der best onderhouden oude woningen van de gemeente. Op het eind ga je dan over 'n onverhard pad, 'n pad dat je naar rechts kunt nemen tot aan de Bosstraat. En vandaar was het gewoon terug naar huis, enerzijds omdat ik zwemvijvertjes onder mijn oksels begon te krijgen en anderzijds omdat die ceterizine zijn werk begon te doen met wat slaperigheid tot gevolg. De dokter had mij trouwens 'n ander product voorgeschreven dat die bijwerking niet had en daarenboven 3 keer per dag mocht ingenomen worden terwijl ceterizine max. 1 per dag is.
Hoe ook, het was weer 'n dag met wat emoties en 'n ongewild lelijk gezicht. Dadelijk naar de koers kijken in de zetel.
Soms moet je al eens knopen doorhakken, zo ook vandaag. Nadat we met ons tweetjes in 'n goed restaurant op het Kerkplein, lekker gegeten hadden (hapjes - hoofdgerecht - dessert - wat wijn - koffie), zag die zetel thuis er zéér verleidelijk uit. Maar zoals al aangegeven, het was het een of het ander, en het is het ander geworden, rap de wandelkledij aan en naar buiten.
Ik wilde nog eens 'n groot stuk van de gele wandeling doen, beginnende achter het ziekenhuis. Daarvoor moest ik wel mijn fiets van stal halen om die paar kms. tot ginder te overbruggen. Gewapend met 'n volle drinkbus en 'n mandarijntje kon ik er aan beginnen.
Veel valt er uiteraard niet te vertellen over deze wandeling, zij het dat ik enkel het gedeelte rechts van de Molenbergstraat en de Daalbroekstraat afgestapt ben. Er is ook nog 'n gedeelte aan de andere kant, maar dat stuk was er mij vandaag toch te veel aan. Eens op de grote weg ben ik gewoon doorgewandeld tot ik opnieuw het bos in kon.
Onderweg in Rekem passeerde ik aan de eerste herpetotunnels in Vlaanderen, tunnels die er gemaakt zijn voor reptielen en amfibieën. Het was vandaag stevig klimmen, voor iets minder dan 10 km. wandelen, had ik 115 hoogtemeters. Een niet-geoefende wandelaar zou er met de warmte van vandaag, moeite mee gehad hebben.
Thuis heb ik nog het einde van de koers gezien en onze landgenoot Victor Campenaerts heeft gewonnen. Proficiat.
En ja, nog even iets over die laatste afbeelding, eentje van gisteren, ik weet wel dat het 'n momentopname is, maar ik was toch blij verrast dit te zien. Allemaal jullie verdienste uiteraard, merci hiervoor.
Deze week op maandag, 103 km. en nu vandaag woensdag, weer 100 km. En toch voel ik mij zo fris als 'n hoentje. Ik ben deze namiddag omstreeks 15u30 thuis gekomen, 'n tasje koffie gedronken, 'n bad genomen en de was in de machine gedropt. En nu, 'n paar uur later en terwijl ik dit schrijf, heb ik het gevoel de hele wereld aan te kunnen. Het is te zeggen, ... bij wijze van spreken natuurlijk. Maar toch, het is al 'n tijd geleden dat ik mij zo super gevoeld heb. Afwachten natuurlijk hoe ik morgen uit bed stap ....???
Het was weer 'n ideale dag om te fietsen, niet te warm, niet al te veel wind en 'n mooi parcours. Ik wilde naar Maastricht fietsen, daar links op naar Stein, verder door naar Roosteren, de Maas over en via As terugkomen. Oorspronkelijk had ik het idee om in Tongerlo te pauzeren, maar dan moest ik effe 'n omweg maken, dan maar Heppeneert, maar ook daar diende ik even mijn parcours te verlaten. Het werd uiteindelijk Illikhoven, 'n gehucht van Echt-Susteren en kort bij Roosteren. Het fietscafé was mij uiteraard bekend.
Ik vertrok zoals zo dikwijls aan de Noorderbrug in Maastricht. Daarna ging het richting het vliegveld van Beek. Mijn enige klim van vandaag situeerde zich in die buurt, de Biesenberg. In Elsloo viel mij dat beeld op en in Stein heb ik weer met grote ogen staan kijken naar die mooie muurschildering. Enkele weken terug zag ik daar al kunstenaars aan het werk om de vorige tekeningen weg te werken, maar de nieuwe die ze gemaakt hebben, mogen er ook wezen. Prachtig!!
Zonder het bijna zelf te beseffen was ik al rap in Roosteren. De wind zat goed, de fiets bolde gelijk 'n trein en er was weinig fietsverkeer op dat traject. In Roosteren even gestopt aan de Mariakapel. Ze werd in 1945 gebouwd door buurtbewoners. En België is dan vlakbij, gewoon de brug over naar Maaseik. Ik heb al veel van die wilde paarden gezien, maar nog zelden zo 'n grote kudde.
Om terug te keren, koos ik er voor om via de deelgemeente Neeroeteren te fietsen. Wat verderop zat ik terug op het oude kolenspoor Maaseik - As. Je komt dan oa. doorheen de Ecovallei Vossenberg dat in 2022 ingehuldigd werd. Fietsers, wandelaars en dieren kunnen nu veilig onder die brug door.
Aan het station van As ging het vervolgens naar Kattevenne in Genk en Zutendaal-centrum. Daar ben ik zowaar in 'n kleine miezerbui terecht gekomen. En eens Zutendaal buiten, werd het weer droog. Ik heb er nog 'n kleine anekdote over. Ik ben acht jaar postmeester geweest in Zutendaal en ik kwam regelmatig thuis met verhalen over hevige regenbuien aldaar terwijl mijn vrouw dan enkel kon vertellen dat het in Lanaken 'n beetje gedruppeld had. Blijkbaar heeft Zutendaal dus iets met regen. Van mijn belevenissen onderweg, toch nog 'n kleine kanttekening. Als je 'n groep van meer dan twintig gepensioneerden moet voorbij fietsen, dan is het altijd "fingers crossed", niet alleen voor mezelf maar ook voor die gepensioneerden.
In Eigenbilzen aan de brug, permiteerde ik mij ene lekkere Duvel aan de Kanaalbar. Er zat heel wat volk te genieten. Zo, weer 'n heel verhaal waarvan ik 100% genoten heb. Ik kijk al uit naar de volgende trip.
Rond 14u00 begon het vandaag donker te worden, regen op komst. Tijd dus om mijn tuinwerkgerief op te ruimen. En maar goed dat ik alert gerageerd had, ik was juist binnen toen er 'n fikse bui mijn mooi geschoffeld tuintje kwam besproeien.
Mijn wandeling had ik deze voormiddag al gemaakt, bijna 8 km. Gewoon naar Pietersheim en langs het kanaal terug. Geen hoog tempo, maar 'n rustige wandeling.
Ik vertrok aan de kinderboerderij om dan naar de Neerharenweg te wandelen. Tegenover de dienstingang van Domein Zangersheide, ging ik dan Pietersheimbos binnen. Het kasteel liet ik rechts liggen, ik stapte rechtdoor naar de Rodekruisstraat in Tournebride. Terugkeren deed ik via het kanaal en de sluis.
In het centrum had ik nog 'n boodschap te doen bij de apotheker. Meer valt er vandaag niet te vertellen. Morgen staat er weer 'n fietstocht op het programma. Ik denk via Maastricht en Stein, naar Roosteren te fietsen, daar de brug over naar Maaseik, 'n pauze in Tongerlo en langs het kanaal terug. Om zeker te zijn moet ik wel eerst de windrichting bekijken, altijd van cruciaal belang bij fietstochten.
De koers is nog maar net vertrokken, ik denk dat er niet veel spanning in de rit gaat zitten. De tv zal daarom pas aangaan op het einde om de mogelijke sprint te bekijken.
Dag vriendinnen en vrienden, ik bekend schuld, ik ken niks van planten en doe dan maar beroep op mijn app Obsldentify om te weten te komen welke naam sommige planten hebben. Maar als die app mij ook in de steek begint te laten, dan kan ik alleen maar zeggen: "schoenmaker, blijf bij je leest". Ik ga er mij niet meer mee moeien. Bedankt voor de info die sommigen onder jullie mij gaven, die reuzenpapaver was dus 'n heel andere plant.
Maar nu terug tot de orde van de dag. Ik had 'n fietstocht in gedachten in Ned. Limburg. Ik vertrok via Uikhoven aan onze kant van de Maas om dan in Kotem de brug over te fietsen naar Stein. Vervolgens ging het in de richting van Geleen en het kerkdorp Puth. Oude gebouwen trekken altijd mijn aandacht. In het gehucht Wintraak (hoort bij Sittard - Geleen) zag ik 'n klooster, Huize Seraphine. Volgens mijn info is in 1857, Zuster Seraphine, samen met enkele medezusters, haar intrek gaan nemen in 'n klooster in Sittard. Daar bleef de congregatie tot 2011 waarna ze zijn verhuisd naar Wintraak.
Het volgende dorp dat ik aandeed, was Oirsbeek. Daar heb je oa. de Fatimagrot, gebouwd in 1946 als dank voor het einde van WO II. In dat dorp nam ik ook mijn pauze. Ik ken er 'n zaak en de taart is er altijd lekker.
En dan kreeg ik het wat moeilijker, als je geen gps hebt en de bordjes van het fietsroutenetwerk worden kleiner - of ze zijn verstopt achter hoog gras - dan is het effe zoeken naar de juiste weg. Vooral in en rond Brunssum was het moeilijk fietsen. Daar ben ik dus even fout gereden. In Heerlen kon ik het natuurlijk niet laten die kleurrijke stenen zetel te fotograferen. Vervolgens zit je weer in volle natuur, oa. in de gemeente Eys.
In Partij heb je de weg naar Gulpen. Het fietsroutenetwerk leid je omheen de Gulperberg. Het is weliswaar wat klimmen, maar het is goed te doen. Maar vandaag, .... ik zag de berg in het landschap liggen en ik dacht bij mezelf, foert, daar ga ik vandaag naar boven. Het was effectief stoempen op de pedalen, bijwijle had je 'n stijgingspercentage van max. 18%. Een wandelaar had mij kunnen bijhouden. Maar ik ben zonder af te stappen, boven geraakt.
Nadien was het gewoon terugkeren naar Lanaken. In Banholt nog even gestopt voor mijn laatste boterham en 'n selfie. Ten slotte fietste ik naar Maastricht, daar de Noorderbrug over en terug naar Lanaken. In het centrum nog wat gedronken (aquarius en 'n niet-alcoholisch drankje). De dag zit er weer op, seffens met de benen omhoog.
Vanmorgen viel ik bijna uit mijn bed van het verschieten, Donald Trump zou ei zo na het loodje gelegd hebben bij 'n schietpartij. Als de schutter enkele cms. naar links (of was het rechts ??) gemikt had, dan had ik mij best kunnen voorstellen dat er in de VS rellen zouden uitgebroken zijn. Of de wereld hiermee beter af zou zijn geweest ....? Wie zal het zeggen.
Maar dit terzijde, zoals gewoonlijk zaten we vroeg aan het ontbijt en zo kwam het dat ik al om 8u11 aan mijn zondagse wandeling begon. Het is zalig om zo in alle rust te kunnen wandelen, geen mens op straat. Alleen die kinderstep stond daar wat zielig te zijn op een of andere oprit. Ik trok het bos in, in Sparrendaal achter de school, gewoon recht omhoog naar de Bessemerberg. Aan die legoblokken stak ik de grote weg over. Bij het rusthuis zag ik dat groot bed mooie planten. Ik was toch wel nieuwsgierig naar de naam van die plant. Het bleek de zeldzame reuzenpapaver te zijn. Uiteraard is dat plantenbed aangelegd.
En dan ging het terug het bos in, richting Pietersheim. Aan de beek zag ik helder water vloeien. Tot nu toe had ik nog geen mens gezien in het bos, ik was héél alleen. Dat heb je natuurlijk als je al zo vroeg vertrekt. Anders was het in Pietersheimbos, daar kwamen mij toch al wat wandelaars tegemoet, allemaal met 'n hond aan de leiband. Deze keer liet ik het kasteel en de ruïne letterlijk links liggen en keerde ik terug via de Koning Albertlaan.
In het centrum had ik wat briefjesgeld nodig en bij de bakker ben ik 'n zondagskrantje gaan uithalen. Rest mij vandaag te genieten van alle rust, de koers op tv en misschien 'n terrasje. Morgen ga ik normaal gezien fietsen, naar Ned. Limburg.
En o ja, dit moet ik toch wel zeggen, ik raakte vandaag niet op 'n normale manier op Seniorennet. De pc vertelde mij dat het onveilig zou zijn. Ik heb mij dus - zogezegd - in 'n onveilige situatie moeten begeven. Wat er aan de hand is ...?????
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Dat heb je als de wind totaal is weggevallen. Even zag het ernaar uit dat die mist hardnekkig ging zijn, maar rond 9u00 begon de lucht toch op te klaren. 
Het is niet de eerste keer dat me dat overkomt. Heen had ik iets meer dan 22 km. terug zal het iets meer geweest zijn omdat ik een eind langs de Maas gefietst heb. Het zal mij (hopelijk) leren ...!!! 
Nu had ik wel op de buienradar gezien dat het zou kunnen gaan regenen, maar ik had toch niet kunnen bevroeden dat er zoveel hemelvocht op mij neer zou komen. Nu, jullie kennen mij intussen, als hij zich iets in zijn hoofd gezet heeft, dan dient dat te gebeuren. Het zou alsnog warm worden en de wind zou omzeggens geen rol van betekenis spelen, er zou dus gefietst worden. 
Ik ben Eddy Meuris