Deze week op maandag, 103 km. en nu vandaag woensdag, weer 100 km. En toch voel ik mij zo fris als 'n hoentje. Ik ben deze namiddag omstreeks 15u30 thuis gekomen, 'n tasje koffie gedronken, 'n bad genomen en de was in de machine gedropt. En nu, 'n paar uur later en terwijl ik dit schrijf, heb ik het gevoel de hele wereld aan te kunnen. Het is te zeggen, ... bij wijze van spreken natuurlijk. Maar toch, het is al 'n tijd geleden dat ik mij zo super gevoeld heb. Afwachten natuurlijk hoe ik morgen uit bed stap ....???
Het was weer 'n ideale dag om te fietsen, niet te warm, niet al te veel wind en 'n mooi parcours. Ik wilde naar Maastricht fietsen, daar links op naar Stein, verder door naar Roosteren, de Maas over en via As terugkomen. Oorspronkelijk had ik het idee om in Tongerlo te pauzeren, maar dan moest ik effe 'n omweg maken, dan maar Heppeneert, maar ook daar diende ik even mijn parcours te verlaten. Het werd uiteindelijk Illikhoven, 'n gehucht van Echt-Susteren en kort bij Roosteren. Het fietscafé was mij uiteraard bekend.
Ik vertrok zoals zo dikwijls aan de Noorderbrug in Maastricht. Daarna ging het richting het vliegveld van Beek. Mijn enige klim van vandaag situeerde zich in die buurt, de Biesenberg. In Elsloo viel mij dat beeld op en in Stein heb ik weer met grote ogen staan kijken naar die mooie muurschildering. Enkele weken terug zag ik daar al kunstenaars aan het werk om de vorige tekeningen weg te werken, maar de nieuwe die ze gemaakt hebben, mogen er ook wezen. Prachtig!!
Zonder het bijna zelf te beseffen was ik al rap in Roosteren. De wind zat goed, de fiets bolde gelijk 'n trein en er was weinig fietsverkeer op dat traject. In Roosteren even gestopt aan de Mariakapel. Ze werd in 1945 gebouwd door buurtbewoners. En België is dan vlakbij, gewoon de brug over naar Maaseik. Ik heb al veel van die wilde paarden gezien, maar nog zelden zo 'n grote kudde.
Om terug te keren, koos ik er voor om via de deelgemeente Neeroeteren te fietsen. Wat verderop zat ik terug op het oude kolenspoor Maaseik - As. Je komt dan oa. doorheen de Ecovallei Vossenberg dat in 2022 ingehuldigd werd. Fietsers, wandelaars en dieren kunnen nu veilig onder die brug door.
Aan het station van As ging het vervolgens naar Kattevenne in Genk en Zutendaal-centrum. Daar ben ik zowaar in 'n kleine miezerbui terecht gekomen. En eens Zutendaal buiten, werd het weer droog. Ik heb er nog 'n kleine anekdote over. Ik ben acht jaar postmeester geweest in Zutendaal en ik kwam regelmatig thuis met verhalen over hevige regenbuien aldaar terwijl mijn vrouw dan enkel kon vertellen dat het in Lanaken 'n beetje gedruppeld had. Blijkbaar heeft Zutendaal dus iets met regen. Van mijn belevenissen onderweg, toch nog 'n kleine kanttekening. Als je 'n groep van meer dan twintig gepensioneerden moet voorbij fietsen, dan is het altijd "fingers crossed", niet alleen voor mezelf maar ook voor die gepensioneerden.
In Eigenbilzen aan de brug, permiteerde ik mij ene lekkere Duvel aan de Kanaalbar. Er zat heel wat volk te genieten. Zo, weer 'n heel verhaal waarvan ik 100% genoten heb. Ik kijk al uit naar de volgende trip.
|