aantal stappen: 3.017.320 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 250
aantal fietstochten: 79
Zoeken in blog
16-08-2024
Eigenbilzen - Lanaken.
Als onze dochter, schoonzoon en kleinzoon een aantal dagen het huis uit zijn, dan dient er altijd iemand te gaan kijken naar hun katten en kippen. Vandaag was mijn vrouw aan de beurt om die beestjes de nodige aandacht te schenken. En omdat mijn vrouw toch de bus tot ginder nam, ben ik maar mee gegaan om vervolgens te voet terug te keren.
De bedoeling was om langs de kerk van Eigenbilzen te gaan en daar de weg links te nemen, doorheen de velden richting Gellik. In één der eerste straten waar ik passeerde, voelde ik al direct de wijsheid in mij opborrelen, kijk maar naar foto nr. een. En dan kwam ik aan de kerk met rechts ervan, 'n statige woning. Veel van die oude woningen hebben van de stad Bilzen 'n bordje gekregen met 'n summiere uitleg omtrent het gebouw, ook bij dit huis. Ik heb het misschien ooit geweten, maar in deze woning werd acteur en theatermaker Julien Schoenaerts geboren in 1925. Hij vertolkte oa. 'n belangrijke rol in de film Daens en in de Leeuw van Vlaanderen. Hij is toch een der beste acteurs die Vlaanderen ooit gekend heeft. Zijn zoon Matthias is tegenwoordig misschien nog bekender, hij had 'n hoofdrol in de film Loft.
Eens de kerk voorbij, ging het dan linksaf, richting Gellik, één lange weg naar Gellik. Wij plattelandsmensen hebben het voordeel dat we nog kunnen wandelen tussen de velden en héél ver kunnen kijken, iets wat de stadsbewoners mankeren. Je ziet al eens 'n kruis, veldbloemen, dieren die beschutting zoeken voor de zon, enz. Ik geniet er telkens van.
Aan de Wijerdijk stak ik de straat over om via de Louis Paul Boonweg, te wandelen naar de brug van Briegden. Aan de sportoase koos ik ervoor om de kortste weg naar huis te nemen omdat ik enkele druppels regen voelde vallen. Nu achteraf beschouwd, bleef het bij die enkele druppels, blijkbaar heeft het in Antwerpen meer geregend.
Eenmaal thuis heb ik mij opgefrist en toen mijn vrouw terug toekwam, zijn we samen nog lekker gaan eten, niet in onze vertrouwde stek, maar eens op 'n andere plek. En ook daar heeft het gesmaakt. Nadien nog naar de Tour de France voor vrouwen gekeken, en wat morgen brengt, daar moet ik nog 'n nachtje over slapen ....
Ik kon mij vandaag geen beter fietsweer toewensen, droog, niet overdreven warm, 'n zwakke wind en veel goesting. Ned. Limburg stond weer op het menu, 'n mens zoekt altijd de betere fietspaden op. Iets na 9u00 was ik al op pad, 'n teken dat ik hunkerde naar beweging.
Via Maastricht ging het rechtsaf richting Sint Geertruid. Maar toch effe gelet op die eerste foto, je bent de stad nog maar goed en wel buiten en dan heb je al direct mooie vergezichten. Ik moet dus niet ver fietsen om in de prachtige natuur te toeven. Aan die Mariagrot ben ik 'n eerste keer gestopt om wat mondvoorraad achter de kiezen te duwen, 'n sultanakoek, mijn vaste energierepen.
Vervolgens ging het naar Gulpen waar ook schitterende vergezichten je dag opvrolijken. In Voerendaal, de bakermat van de fam. Meuris, heb je die Mariakapel, gebouwd in 1938 door de fam. Senden - Lipperts. Mijn tocht ging verder naar Stein waar ik de autostradebrug nam om de Maas over te steken. Jullie weten intussen dat er op die brug 'n afzonderlijke strook is voor fietsers.
Maar voor ik de Maas overstak, had ik nog 'n omweg te maken naar Genhout. De normale weg was volledig afgezet (wegenwerken) en we dienden enkele kilometers te fietsen op 'n onverhard pad met veel steentjes. Niet mijn plezantste bezigheid, maar het ging niet anders. Eenmaal toch in Genhout geraakt - en op dat moment 66 km. op de teller - besloot ik daar 'n voor mij nieuwe brasserie te testen op zijn deugdelijkheid. En het viel mee, prijs - kwaliteit van het gebodene was in evenwicht, en de bediening was oogverblindend, toch voor zo 'n oude pee gelijk mezelf .... ha, ha, ha.
Eenmaal terug in België had ik mijn route zo gepland dat ik via Herbricht kon fietsen, daar is meestal de Maasbar geopend. En idd. daar kon ik mijn merk drinken. Om tenslotte de 100 km. op de teller te krijgen, ben ik teruggekeerd via Hochter Bampd. En je ziet ze in deze tijd van het jaar niet dikwijls, maar vandaag stonden er 'n drietal paarden op het fietspad.
Met deze sluit ik mijn verslag af. Ik heb weer genoten van mijn tocht, hopelijk jullie ook van mijn verslag met de enkele bijhorende foto's. Tot morgen.
Nee, ik ben vandaag niet naar Valkenburg gefietst om de start van de rit voor vrouwen in de Tour de France mee te maken. Mijn vriend Hubert had mij nochtans gevraagd om met hem mee te gaan. Ik zat toch nog met enige schroom om daar ter plaatse te gaan kijken, de pandemie is nog niet helemaal verdwenen. En je kon er gif op innemen, het zou in Valkenburg over de koppen lopen zijn. Nee, ik had geen goesting om mij in die mensenmassa te begeven om uiteindelijk toch maar 'n glimp op te kunnen vangen van dat hele circus.
Daarbij, ik had ook nog werk te doen thuis, met die hitte van de voorbije dagen, heb ik buiten niet veel gepresteerd. Achteraf gezien was ik blij dat ik thuis gebleven ben, al in de voormiddag is het beginnen te regen en het is pas gestopt rond halfzes. Ik heb thuis op tv naar de koers gekeken, het gedeelte op Waals grondgebied. De Nederlandse vrouwen doen het goed. Maar ja, ze hebben geluk, onze Lotte Kopecky doet niet mee.
Na het avondeten kon ik dan eindelijk vertrekken, het was wel 'n pull frisser dan gisteren. Via de kanaalkom en het Albertkanaal, trok ik naar Gellik, eerst onder de brug van Briegden door en nadien onder de oude spoorbrug. In Gellik aan de Wijerdijk, was het direct naar rechts, de Boonakkerstraat in. Daar zag ik dat oud landbouwwerktuig. Eens de grote straat over, de Kounterstraat in, daar zie je altijd wat paarden lopen. Op het einde van de Kleine-Hofstraat ben ik voorzichting naar die straatnaamborden gewandeld om die duiven niet te laten schrikken.
Zo, deze dag zit er ook weer bijna op. Seffens uitzonderlijk nog eens naar 'n voetbalwedstrijd kijken, de supercup tussen Real Madrid en Atalanta. Morgen, bij leven en welzijn, ga ik fietsen.
Het was vandaag weer 'n kwestie van de hitte vóór te zijn indien ik wilde gaan wandelen. Uiteraard doe ik dat dan ook want zo 'n ganse namiddag binnen zitten gelijk gisteren, dat trekt mij niet aan. En ik vrees dat het deze namiddag weer van dat is, binnen blijven.
Niet zo vroeg als gisteren - tegen 8u40 - vertrok ik naar de Industrieweg om over het niet meer in gebruik zijnde spoor te wandelen. Nog enkele jaren, en je ziet niks meer van de spoorbedding. En dan ging het linksop richting Oud-Caberg. Eerst zie je een der grenspalen, daarna 'n herdenking aan de slag op het Lanakerveld.
Aan het ijzeren kruis op de Zouwweg, ging ik linksaf. En om de Zouwweg te situeren, dat is 'n weg doorheen 'n natte ondergrond. Bij felle regen moet je daar niet gaan wandelen, toch zeker niet op het onverharde gedeelte. En dan heb je de veldkapel, ooit 'n plek op grondgebied van Lanaken. Maar na de splitsing Nederland - België, grondgebied van Maastricht (Oud-Caberg).
De weg die je vervolgens bewandelt heet de Lanakerweg. Deze straat komt uit op de Brusselseweg. Die weg volgde ik richting de grens. Maar juist vóór de grens, kun je linksaf doorheen de Kantoorweg en de velden richting Smeermaas. Er staan daar 'n viertal woningen op wat je 'n eilandje kunt noemen.
In Lanaken moest ik mij doorheen de mensenmassa werken, allemaal op zoek naar iets op de wekelijkse markt.
Zo, dadelijk ons middagmaal en straks, .... 'n boek van de bib. Of ... 'n schaakpartijtje op de pc. Jawel, ik speel nog regelmatig het spelletje thuis.
De goesting was er om vandaag te gaan fietsen, alleen die aangekondigde hitte, ..... méér dan 30°. Wat doe je dan, .... vroeg vertrekken uiteraard. Om 6u00 liep de wekker al af en iets later zaten we met ons tweetjes aan het ontbijt. Mijn fiets had ik gisteren al gecontroleerd, ik kon dus om 7u00 vertrekken met mijn tocht. De bedoeling was om vóór 11u00 terug thuis te zijn.
Maar het begin van mijn tocht was meer 'n blindemanstocht, door die laag hangende zon zag ik nauwelijks iets op de weg. Het was dus effe "traag - trager - traagst" om geen ongevallen te veroorzaken. En dan moet je weten dat er op dat uur verschillende personen naar hun werk fietsen, velen met 'n speedpedelec. Die flitsen je voorbij met 'n tempo van om en bij de 40 km/uur. Ik was toch effe blij daar zonder kleerscheuren doorheen te zijn gekomen.
Maar goed, ik wist het op voorhand dat ik op veiligheid diende te fietsen, zeker het eerste stuk. Na Rekem heb je dan Boorsem waar ik de brug over het kanaal overstak. Aan die kant van het kanaal ben je al wat meer beschut tegen die zon door de rij bomen langs het fietspad. En in Eisden diende ik links af te slaan om daar de zon in de rug te krijgen. Maar dat links afslaan was gemakkelijker gezegd dan gedaan. Door grote werken heb ik 'n kleine omleiding moeten volgen. Zo kwam het dat ik toch 'n foto kon maken aan de oude koolmijn van Eisden.
Via enkele boswegen raakte ik vervolgens in As om daar die fietsbrug over te rijden. De teller gaf aan dat ik nr. 86 was vandaag. Na As, ben ik deels door Opglabbeek gefietst om dan uit te komen aan het voetbalstadion van KRC Genk. Ze hebben gisteren Club Brugge weer 'n ontgoochelende avond bezorgd, 3 - 2 voor Genk en Club ziet nu de nieuwe competitiestart helemaal de mist ingaan, 1 punt op 9.
Aan de mijn van Waterschei, was het verder "sightseeing" in Genk, tot wegenwerken weer eens de pret gingen bederven. Gelukkig had ik wel 'n vermoeden om op de juiste weg te zitten, mij ergens aan opwinden, was dus zeker niet nodig. Zo fietste ik het centrum van Genk nog eens binnen via de Weg naar As, de straat waar ooit het oude ziekenhuis stond.
Terugkeren deed ik via Zutendaal en Eigenbilzen. In Gellik wilde ik nog 'n tasje koffie gaan drinken, maar ik was er té vroeg. Dan maar naar huis via Kompveld en Veldwezelt. En ik had goed gegokt, om 10u50 was ik binnen. De temperatuur was tot dusver goed meegevallen, nu echter is het bakken en braden en zeker binnen blijven.
In het bos in 'n mountainbikewedstrijd terecht gekomen.
Ga je gewoon braaf 'n stuk van 'n wandelroute doen in het bos, 'n route die gemarkeerd wordt met rode pijlen, en dan zit je ineens in 'n wielerwedstrijd voor mountainbikers. En niet zomaar af en toe 'n renner, soms groepen van tien man. Al bij al heb ik toch zeker 'n vijftigtal renners gezien. En ik ken iets van fietsen, de snelheid waarmee zij door het bos gingen, die snelheid haal ik zelfs niet op gewone wegen.
Ik vertrok aan de Sprokkelstraat het bos in. Vandaar ging het naar camping San Lanaco. De camping stond goed vol, bijna uitsluitend Nederlanders aan de vele auto's te zien. Aan het kruispunt van boswegen, ging ik rechtdoor, af en toe slalommend langsheen de vele modderstroken. Nu ken ik de meeste boswegen wel en ik kon mij dus veroorloven om de rode route effe te verlaten. Maar toch slaagde ik erin om de foute richting uit te wandelen. Gelukkig zag ik 'n herkenningspunt en kon ik op mijn stappen terugkeren.
Nu zou dat geen ramp geweest zijn, met de stand van de zon heb je altijd 'n richtpunt om de juiste weg te nemen, alleen had het mij iets te ver van huis gebracht om tijdig aan het middageten te kunnen zijn.
Via de kinderboerderij en de Wijngaardstraat, wandelde ik terug naar huis. Iets meer dan 9 km., genoeg voor 'n zondag. En die cartoon wil jullie tenslotte niet onthouden. Die stond vandaag in het krantje: "de Zondag". Onze Nafi Thiam wordt wel 'n héél lange sportcarrière toegedicht.
Aanvulling op mijn fietstocht van vandaag, zaterdag 10/8/2024.
In mijn fietsverslag schreef ik dat de app "MyCols" mij in de steek gelaten heeft vandaag. Uiteindelijk, na het afsluiten van mijn dagelijks verslag, kreeg ik toch ineens de melding van deze app, ik had weer heel wat geregistreerde bergjes overgereden. Ik was dus even te rap met mijn verslag neer te schrijven, of .... die app had last van de warmte ....
Vooral die eerste was pittig, je ziet wel het percentage gemeten over 100 meter, maar eigenlijk zijn er plekken waar het percentage hoger ligt. Ik heb alleszins 'n kleine versnelling moeten gebruiken.
Voor mijn verslag van vandaag, scroll dus maar naar beneden.
Vandaag had ik mij voorgenomen om wat bergjes op te rijden. Ik had intussen 'n nieuwe achterband laten leggen op mijn koersfiets - de blauwe tussenlaag werd zichtbaar - en die wilde ik wel eens testen. Voor de kenners, ik rij met "Schwalbe Durano Plus 250 mm".
Mijn rit vertrok richting Wallonië om daarna via Visé, Eijsden, Margraten en Valkenburg, 'n Ned. Limburgs tintje te krijgen. Mijn vrouw suggereerde al om mijn bed daar neer te zetten omdat ik er zo dikwijls ga fietsen. Er is maar één goede reden om daar te fietsen, de fietswegen zijn er zeer goed onderhouden, weinig tot geen afval te bemerken en het fietsgedeelte bolt gewoon goed.
Maar voor ik in Ned. Limburg toekwam, kwam ik eerst doorheen Kanne, vervolgens Eben Emael, dan oa. langs die oude kapel in Bassenge (gebouwd in de 18de eeuw) om tenslotte in Roclenge sur Geer, links af te slaan, de Chavée Arecht op, 'n pittige kuitenbijter. Daarna fietste ik via Visé naar Eijsden. Onderweg had ik nog verschillende klimmetjes, oa. de Heiweg in Mesch en de Piemert tussen Slenaken en het klooster Hoogcruts. Ook op deze laatste is het duwen op de pedalen.
Mijn pauze nam ik vandaag in Banholt, ik had toen +/- 60 km. op de teller. Even vreesde ik lang te moeten wachten op het gevraagde - er zat véél volk, zowel buiten op het terras als binnen - maar gelukkig was ik toch rap geholpen. Mogelijk dat ik onbewust 'n gezicht getrokken heb naar de garçon dat ik het nodig had om terug op krachten te komen. Hoe ook, de man was zeer vriendelijk, duidelijk dus 'n plaats om terug te keren.
Terugkeren deed ik via de "Van Tienhovenmolen" op de grens tussen Bemelen en Eijsden - Margraten in het buurtschap Wolfshuis. De molen is van 1855 en sinds 2000 is ze weer maalvaardig. Toen ik er aankwam, waren de wieken volop aan 't draaien. Nadien volgde nog Berg en Terblijt (waar er duidelijk 'n massamanifestatie bezig was) om tenslotte via de Wilhelminabrug in Maastricht terug te keren naar huis. In Smeermaas zag ik dat de Maas bijzonder laag staat, op sommige plaatsen kun je er met 'n beetje geluk, te voet over. Ik zag alleszins dat sommige kajakkers moeite hadden om voldoende water te vinden onder hun vaartuig.
Deze keer nam ik mijn verfrissing niet in Lanaken zelf, maar in Neerharen bij Mesjeu, 'n plek waar je ongestoord kunt zitten. Het was weer 'n mooie rit, het enige negatieve is dat mijn app MyCols mij vandaag letterlijk in de steek laat, geen melding dus van al mijn beklimmingen in mijn Strava-account.
Mijn verslagje van vandaag begin ik met 'n korte samenvatting van het begin van mijn wandeling.
1. van de bus stappen
2. honderd meter wandelen
3. tien minuten schuilen onder een boom vanwege de regen
Tja, je moet het weer nemen zoals het is, soms heb je geluk, soms valt het wat tegen. Nu, ik ga niet klagen, na die tien minuten ben ik toch vertrokken, zij het met nog 'n heel klein beetje gemiezer. Even verderop werd het dan toch droog.
Ik wilde nog eens in Zutendaal gaan wandelen, niet al te ver, want morgen wacht mij weer 'n stevige fietstocht met enkele klimmetjes. Ik wilde dus geen krachten verspillen, maar 'n wandeling doorheen Zutendaal zag ik wel zitten. Ik heb mij beperkt tot 'n deel van de fietsroute, 'n stukje naar nr. 29 - 534 - 251. In feite 'n wandeling die ik ook maakte, jaaaaren terug toen ik nog postmeester was te Zutendaal en ik mijn middagpauze diende in te vullen.
Ik vertrok langsheen de Hoogstraat, dan voorbij manège Bosscherhof om dan aan dat kruispunt, rechts af te slaan. Rechtdoor ga je naar recreatiegebied Kattevenne. Aan de kruising van de Beverstseweg en de Veugenstraat, ben ik nog even gaan kijken aan de Mariagrot. Ik was blijkbaar de enige, het café er tegenover, dat zat wel goed vol.
Zutendaal is ook 'n gemeente waar de fietsstraten goed zijn aangelegd, in heel het centrum kunnen de scholieren veilig fietsen. Zo, dat was in 'n notendop mijn bezigheid van vandaag. Straks nog naar de olympische spelen kijken, onze landgenoten maken kans op 'n medaille in de zeven-kamp.
Ik heb mij voorgenomen om er vandaag 'n rustige dag van te maken. Natuurlijk ben ik wel eerst naar de bakker geweest, vervolgens naar de bibliotheek om dan na de koffie, aardbeien te gaan kopen. Deze namiddag ga ik nog het gras afrijden en dan gaat het met de benen omhoog, effe genieten van wat rust.
Uiteraard is 'n wandeling voor mij niet zoiets gelijk bewegen van punt A naar punt B, nee zeker niet. Er zal wel altijd 'n ommetje bij zijn, zo ook vandaag. Ik vertrok via het Uilenspiegelpark. Daar maak ik mij altijd de bedenking, hoeveel tijd het kost om dat gazon proper af te rijden, zo 'n oppervlakte? Eens de brug van Briegden over, ging het naar links, de Briegdenstraat in. Daar vind je 'n kapel van 1943. Op het einde van de straat, vertrek je aan de holle weg oftewel de Winevenstraat. Rechtdoor tot aan het voetbalveld, is het pad begaanbaar gemaakt met kinderkopjes, ik diende evenwel rechts af te slaan, ook 'n holle weg, maar deze is gewoon 'n veldweg gebleven.
Op het einde van dat pad, diende ik de straat over te steken om iets verderop mijn aardbeien uit de automaat te kunnen halen. Via het Louis Paulboonpad en de brug van Gellik, keerde ik terug langsheen de Boonakkerstraat. Ten slotte kwam ik uit aan de sportoase, tijd om mij naar huis te haasten. En ik kon direct aanschuiven, de kok was er tijdig aan begonnen.
Wat morgen brengt, daar heb ik nog geen idee over.
Het was vandaag 'n dag met verschillende gezichten, vanmorgen vrij fris en bewolkt, daarna felle regen om ten slotte toch nog zonnig te worden. Ik heb eerst buiten wat gewerkt, onkruid verwijderen aan de straatkant en mijn paden in de tuin. Tegen elven alles maar weer opgeruimd want het begon donker te worden. En ja, niet veel later kregen we flink wat regen over ons heen.
Na het middagmaal, iets na 13u00, zag het er naar uit dat het ergste leed geleden was. Mijn wandelschoenen aangedaan en 'n drinkbus met water mee voor onderweg, ik wilde namelijk heen en terug wandelen naar Maastricht, toch ruim 13 km. Ik vertrok in Smeermaas aan de grote grens om vervolgens via het nieuwe fietspad uit te komen aan de Noorderbrug. Die graffiti krijg je daar telkens te zijn als je er passeert. Wat verderop staan nog de resten van de oude Noorderbrug, deze zijn bewaard gebleven als 'n soort aandenken of monument.
Ik wilde in de "Gedeelde Weelde" mijn koffie gaan drinken, maar helaas, het verbruikerslokaaltje was niet geopend. Dan maar naar de Markt, naar Brasserie Capital. Eerst maakte ik nog 'n paar foto's van een der oudste kerken van Maastricht, de Sint-Matthiaskerk. De eerste steen werd gelegd in 1351.
En die coffeeshop, ..... daar moet ik uiteraard geen tekening bij maken, nee dus, geen koffiebar! Terugkeren deed ik via het Bassin en de kleine grens (langs de Maas dus). Mijn laatste foto maakte ik juist over de grens in Smeermaas.
Ik vertrok met nog wat licht gemiezer, maar ik keerde terug met 'n stralende zon. Een fijne wandeling dus. Tot morgen.
Het was weer 'n goed gevulde dag vandaag. Normaal had ik deze ochtend 'n afspraak bij de kapper om 8u00, maar gisteren had hij mij gevraagd of ik eventueel 'n kwartier vroeger kon komen. Voor mij was dat geen probleem maar ik heb hem toch laten weten dat mijn vrouw akkoord diende te zijn omdat we op dat uur nog lekker liggen te "knoevelen" in bed ...... ha, ha, ha. Ik kon het niet laten hem dit zo te laten weten. En vanmorgen, ik had mijn neus nog maar net bij hem binnengestoken, vroeg hij mij of we "uitgeknoeveld" waren. Wie het woord niet kent, laat je fantasie maar werken ...
Daarna nog even naar de bakker om dan thuis te horen dat onze kleinzoon al gearriveerd was. Bomma en bompa hebben het weer geweten. Eens zijn papa hem had afgehaal - omstreeks 15u00 - kon ik de deur uit om wat boodschappen te doen en 'n wandeling te maken. Het was gewoon naar het centrum voor die boodschappen en daarna naar Pietersheim. Ik vertrok langs dat mooie bloemenbed aan het politiebureau. Daarna naar het kasteel in Pietersheim. Ik volgde daar gewoon wat veldwegeltjes, oa. langs de toegang tot de dreef. Aan de Neerharenweg zie je dat alle verkeer met auto's, onmogelijk gemaakt is, gelukkig maar want anders zou die straat 'n heuse sluipweg geworden zijn.
Terugkeren deed ik via de visvijver en de kinderboerderij. En thuis diende ik nog even mijn koersfiets van stal te halen omdat mijn fietsenmaker mij gisteren had verwittigd dat mijn bestelde buitenband was toegekomen. Daar ben ik dus nog even naar toe gefietst en ik mocht effe wachten, want hij zou hem er direct opleggen.
Zo komt het dat ik nu om 19u00, pas bezig ben met mijn verslag. Het zijn drukke dagen. Misschien seffens opnieuw kijken naar het athletiekgebeuren op de olympische spelen, gisteren hebben wij het ons niet beklaagd dat we gekeken hebben, 'n nieuw wereldrecord polstokspringen zie je niet elke keer live.
Vandaag had ik 'n mooie fietstocht in gedachten die mij deels naar Wallonië bracht en deels naar Ned. Limburg. De Abdij van Val Dieu wilde ik passeren om vervolgens via Aubel en Slenaken terug te fietsen. Het weer kondigde zich goed aan, droog, niet te veel wind en 'n aangename temperatuur.
Ik vertrok weer via Maastricht om vervolgens in de richting van Eijsden te fietsen. Daar ging het linksaf, naar Warsage, 'n deelgemeente van Dalhem. Om aan de Abdij van Val Dieu te komen heb je dan twee mogelijkheden, gewoon rechtdoor ofwel rechtsaf, de helling Bois de Mauhin over. Ik hou wel van wat bergjes oprijden, deze kon er zeker nog bij. Aan de Abdij ben ik deze keer niet gestopt, ik had daar nog maar 33 km. op de teller, te vroeg dus voor 'n pauze.
Ik vervolgde mijn weg naar het centrum van Aubel waar zich de Ravel 38 aandiende, een oud kolenspoor, nu een aantrekkelijk fietspad van +/- 40 km. tussen Chênée en Plombières. Het is daar fijn fietsen met soms mooie vergezichten. Via Remersdaal was ik al rap in Teuven, hopelijk "the place to be" voor 'n pauze. En idd. in het oude schooltje kon ik terecht om verse krachten op te doen. Voorheen was het 'n jongens- en meisjesschooltje uit 1870. De bediening van café Modern was in het Engels, voor de rest, alles "pico bello".
Even buiten Voeren heb je dan de Schilberg, 'n stevige kuitenbijter met percentage's die op sommige punten flirten met max. 16%. Daarna was het 'n simpel terugritje, eerst de Bemelerberg naar beneden, dan doorheen Kasen (een buurtschap in de gemeente Meerssen) en langs dat O.L.Vrouwkapelletje. Ik kreeg laatst 'n opmerking van Monique dat ik veel kapelletjes fotografeer. Dat heeft eigenlijk 'n doel. Onderweg moet ik steeds alert zijn in het verkeer, opletten op mijn nrs. van het fietsroutenetwerk en altijd putjes en hindernissen scannen die overal opduiken. Effe stoppen bij zo 'n kapel brengt mij even tot rust, zeker in landelijke omgevingen zijn dergelijke kapelletjes 'n oase van rust. En daarbij, alhoewel ik geen pilaarbijter of kerkganger ben, mogelijk waarderen hogere sferen het dat ik daar stop en "baat het niet, dan schaadt het niet". Die kapel is trouwens van 1880.
Via de Biesenberg in Humcoven en de Sandersweg in Maastricht, ging het terug naar Lanaken. Met 'n niet-alcoholisch biertje in het Cultuurcafé kon ik weer 'n mooie dag afsluiten. Morgen kom onze kleinzoon voor enkele uurtjes.
Het wordt vandaag 'n rustige zondag. Eerst ging ik via 'n kleine wandeling naar de bakker, en seffens gaan we met zijn tweetjes uit eten. Daarna met de benen omhoog en hopen dat onze landgenote Lotte Kopecky ook 'n medaile kan veroveren in de wegrit voor dames.
Ik diende vooreerst wat medische briefjes in de brievenbus van onze ziekenkas te steken waarna ik doorheen mijn geboortestraat, de Wijngaardstraat, wandelde. Achter dat witte huis, daar was in onze kindertijd "the place to be" om te ravotten. Het tracé van het oude tramspoor lag er nog. En vervolgens ging ik naar Pietersheim, even langs de grachten en met zicht op de ruïne. Korterbij lukte vandaag niet, het evenement "Ibiza Market" was in volle opbouw en de meeste toegangspaden waren afgesloten. Straks betalen de geïnteresseerden 6,00 euro toegangsgeld.
Via de oprijlaan naar het kasteel en De Merodelaan, wandelde ik verder naar het centrum om bij de bakker mijn bestelling te gaan afhalen. En dat beeldje op die paal, de Heks, het teken van carnaval en het logo van de Raod van Laon tot Aoke.
Zo vrienden, meer valt er vandaag niet te vertellen, ik ben sowieso geen persoon die meegaat in de discussies over de grote vraagstukken in het leven. Ik heb wel 'n mening maar ik besteed geen energie om anderen te overtuigen van hun ongelijk. Morgen ga ik weer fietsen, dadelijk eens bekijken waarheen.
Vanmorgen was ik aan 't werk in de tuin toen er lichte paniek ontstond ten huize Meuris. Wat was er aan de hand ....? Mijn vrouw riep dat ik onmiddelijk moest binnenkomen, de volledige stroom was uitgevallen. Ik ben dan direct poolshoogte gaan nemen bij de buren. Jullie moeten weten dat zowel onze toekomstige overburen en onze naaste buren links, aan 't werk zijn aan hun woning. Vermoedelijk was er bij een van hen 'n probleem. En idd. onze buur links had met zijn slijpschijf hun hoofdlijn doorgesneden. Fluvius was inmiddels ter plaatse en zij hebben om veiligheidsredenen de linkerkant van de straat zonder stroom gezet. De overburen hadden meer geluk, zij zitten op 'n andere stroomlijn. Gelukkig was mijn vrouw nog niet bezig met het middagmaal. Dat hebben we wijselijkshalve maar uitgesteld tot deze avond. Je ziet maar weer hoe afhankelijk we zijn van de stroom, niks werkte nog.
Maar goed, mijn werk in de tuin heb ik toch kunnen afronden. Het ziet er weer netjes uit, tot ..... de volgende regenbui. In de namiddag had ik mij voorgenomen om 'n fietstocht te maken, nog eens in eigen provincie. Ik vertrok naar Zutendaal en vandaar naar Genk. Kort aan de Molenvijvers dien je die fietsbrug op te rijden, effe in de carrousel, bij wijze van spreken. Via Boxbergheide ging het verder richting Bokrijk. Boxberg was vroeger 'n halte op de spoorlijn Genk - Hasselt. Vermoedelijk zal de een of andere politieker die halte afgedwongen hebben, hetzij voor zichzelf, hetzij voor zijn "inner circle". De halte bestaat al lang niet meer, veel volk is er trouwens nooit op- of afgestapt.
Het domein Bokrijk zelf ben ik niet binnengereden, ik wilde de kms. beperken vandaag. In Godsheide (gehucht van Hasselt) ben ik over de Langeman gereden, de naam van die mooie fietsbrug. In Hasselt-centrum ben ik niet geweest, dat is op 'n zaterdag niet aangewezen met al die shoppers. Het ging deze keer linksaf, richting Diepenbeek. In het gehucht Lutselus stopte ik even aan die O.L.Vrouwekapel, gemaakt einde de 19de eeuw.
En in Munsterbilzen stond ik stil, 'n wielerwedstrijd doorlaten. Daar heb ik 'n plaatselijk rondje gereden en opnieuw mijn app "Komoot" aangezet om mij terug thuis te krijgen. Op gewone wegen is de stem op mijn gsm goed te horen, op drukke wegen met véél verkeer zou ik oortjes moeten indoen. Maar dit laatste heeft dan weer het nadeel dat ik het verkeer niet meer hoor, wat onveilig is. Nee, ik laat het zo, ik kan nog altijd op het kaartje kijken op mijn gsm.
In Gellik voelde ik toch 'n dorstige keel, tijd dus om even te stoppen. Nadien heb ik nog 'n ommetje gemaakt langs het grensoverschrijdend fietspad. Als ik die weg neem, dan ontdoe ik mij daar altijd van de nodige afval in mijn achterzakken. Sorry vrienden-Nederlanders, het is wel 'n vuilbakje op grondgebied van Maastricht.
Voila, deze dag zit er ook weer bijna op. Het is 'n geweldige dag geworden, onze landgenoot Remko is olympisch kampioen geworden.
Het is nu bijna 18u30 en ik kan eindelijk beginnen aan mijn dagelijks verslag. Ik heb weer niet kunnen blijven stilzitten vandaag, het was weer zo één van die dagen. Vanmorgen naar de bakker, vervolgens met de stadsfiets naar Eisden om wat benodigdheden te gaan kopen voor mijn fietstochten (oa. een spuitbus ontvetter) om daarna in mijn tuin te gaan werken tot omstreeks 17u30. Toen vond ik het welletjes. Eerst wat boterhammen gegeten als avondmaal en nu dus voor de pc, mijn tekst aan het uitschrijven.
Ja, ik had het een en ander nodig in Eisden, ik had dus gepland om in de voormiddag dat te gaan kopen om dan in de namiddag in mijn tuin te werken. Maar bijna ging mijn planning letterlijk de mist in. Toen ik vanmorgen de krant uit de bus haalde, was onze hele straat in nevelen gehuld. Dat heb je als de wind totaal is weggevallen. Even zag het ernaar uit dat die mist hardnekkig ging zijn, maar rond 9u00 begon de lucht toch op te klaren.
Ik ben dan vertrokken via Rekem om in Boorsem de brug over te steken. Hoe korter ik bij Eisden kwam, hoe meer de zon tevoorschijn kwam. Aan die tunnel kon ik niet anders dan nog enkele foto's nemen. En toen was deze jongen weer effe lomp (of vergeetachtig zoals jullie willen), aan de Decathlon heb ik mijn Strava op pauze gezet, ik wilde niet van die rare kronkels hebben op mijn kaartje van al dat geloop tussen de winkelrekken door. Maar als je iets op pauze zet, dan moet je dat ding natuurlijk ook herstarten, en dat was ik natuurlijk weer vergeten. Het is niet de eerste keer dat me dat overkomt. Heen had ik iets meer dan 22 km. terug zal het iets meer geweest zijn omdat ik een eind langs de Maas gefietst heb. Het zal mij (hopelijk) leren ...!!!
Op de terugweg heb ik wel iets nieuws geprobeerd, op mijn gsm had ik "Komoot" geïnstaleerd. Die app wilde ik wel eens testen op zijn deugdelijkheid. Je kunt er je huidige locatie op invullen (de plek dus waar je op dat moment staat) en dan geef je de bestemming in van je rit. De app geeft je dan de meest veilige en kortste weg die je dan kunt volgen. Je hoeft zelfs niet naar je gsm te kijken, 'n mooie damesstem geeft aan of je bvb. aan 'n splitsing rechtdoor moet rijden of moet afslaan. De stem zegt ook na hoeveel meter je moet afslaan. En thuis aankomend zoals vandaag, zegt de stem: "je bestemming is bereikt, tot snel". Nu ga ik die app natuurlijk niet elke keer gebruiken, ik blijf werken met de uitprint van de nrs. van het fietsroutenetwerk. De app kan wel zijn dienst doen als ik weer eens verkeerd gereden ben en de weg moet zoeken. Ik hoef dan maar de bestemming in te geven (bvb. ik was van plan naar Valkenburg te rijden), de vertrekplaats kent de app al.
En die laatste foto, onze moestuin is eigenljk veel te groot voor ons twee, we krijgen dat allemaal niet meer opgegeten, stel dat we elk perseel zouden inzaaien met groenten. Enkele perselen vol met bloemen, fleuren de boel wat op, en ... daar hoef ik geen onkruid te wieden. Tot de volgende!!
Vanmorgen werden we wakker door stevige plensbuien. Er stonden enkele ramen open en die hebben we maar direct dicht gedaan. Op het nieuws van zeven uur hoorden we dat wij hier in Lanaken nog goed zijn weggekomen, elders in het land (Westhoek -Brussel - Leuvense - streek rond Hoeselt - ...) hadden ze minder geluk. Het is me wat met dat Belgisch weer.
Na het ontbijt zagen we beiden effe kans om toch de neus buiten te steken, mijn vrouw wilde gaan winkelen, ikzelf had 'n kleine wandeling in gedachten. Het is ons beiden gelukt, al waren we maar juist op tijd terug binnen.
Veel foto's heb ik vandaag niet kunnen maken, het was gewoon de Postweg in, daarna de Eikelenweg en de Bremstraat om mij via de Pannestraat, het Uilenspiegelpark en de Bessemerstraat terug naar huis te haasten.
Wat de rest van de dag gaat brengen ....??? Wat rondlummelen, mijn boek uitlezen en wat stamboomwerk doen. Om in de tuin te werken - dat was toch de bedoeling vandaag - is het veel te nat, dat zal voor 'n andere keer zijn.
Mijn fietstocht van vandaag kan ik weer omschrijven in één woord: "mèsnaot" geworden (of het kan ook met 'n ander Lanaker woord: "zeiknaot"). Ik ben dus kletsnat geworden deze voormiddag. Nu had ik wel op de buienradar gezien dat het zou kunnen gaan regenen, maar ik had toch niet kunnen bevroeden dat er zoveel hemelvocht op mij neer zou komen. Nu, jullie kennen mij intussen, als hij zich iets in zijn hoofd gezet heeft, dan dient dat te gebeuren. Het zou alsnog warm worden en de wind zou omzeggens geen rol van betekenis spelen, er zou dus gefietst worden. Gelukkig was ik bij het vertrek alert genoeg om toch maar mijn regenjasje mee te nemen, en dat bleek nodig te zijn. Ik was Lanaken nog niet buiten, of het begon al te druppelen. In Herbricht had ik nog even de hoop dat het alsnog goed ging komen, de zon kwam er effe door, maar niet veel later was het weer van dat.
Hoe ook, ik vertrok via Herbricht en Kotem om daar de brug met de autosnelweg over te steken via het afgeschermde fietspad. In Meerssen ben ik nog maar eens die Waterval overgereden (2de maal deze week) om bovenaan naar rechts te fietsen, in de richting van Valkenburg. Daar had ik het al lang niet meer zo doods gezien, ik was er natuurlijk al vroeg maar ook die regen hield de toeristen letterlijk binnen. Maar in Valkenburg had ik één speciaal doel, nog eens die moeilijke Cauberg overfietsen. Regen of geen regen, samen met nog 'n andere wielertoerist, ben ik toch maar weer eens boven geraakt, zij het met 'n kleine versnelling.
En gezien mijn kont toch al doornat was, maakte het in feite niet meer uit waarlangs ik terug zou rijden. Ik was in de buurt van de oplopende Geulhemmerweg, die ben ik dan ook maar "en passant" opgereden. Natuurlijk was het wel voorzichtig zijn bij afdalingen, de wegen waren uiteraard ook kletsnat, het was dus oppassen in iedere bocht. Wat mij ook parten speelde, dat was het zweet dat in mijn ogen begon te prikken. Meermaals ben ik moeten stoppen om mijn zakdoek boven te halen.
Uiteindelijk ben ik teruggekeerd via Gronsveld en dat veldkappeletje in Maastricht. Vandaag ben ik de Maas overgestoken via de Wilhelminabrug. Thuis stond mijn vrouw mij al op te wachten om mij te helpen bij het ontdoen van die vuile en natte kledij. Alles de wasmachine in, deze jongen onder 'n lekker warme douche, 'n smakelijk middageten en het leed was weer vergeten. En mijn fiets? Die is weer eens schoon geregend, morgen ga ik hem wel eens bekijken.
Zoals gisteren voorspeld, heb ik deze nacht geslapen gelijk 'n roos. Meer zelfs, ... ik heb de gewoonte om te luisteren naar het ochtendnieuws van 7u00 op de radio (Radio 1), maar zelfs dat heb ik vanmorgen gemist. Die slaap was dus nodig. Maar véél later dan gewoonlijk was het nu ook weer niet dat we aan het ontbijt zaten, we zijn beiden ochtendmensen.
Met het oog op de warmte van deze namiddag, ben ik maar direct in mijn wandelkledij gekropen. Het doel was deze keer de koelte in het bos. Ik vertrok via de Blindevijversweg en de Sprokkelstraat het bos in. Ik volgde gewoon het hoofdpad tot boven aan het ziekenhuis en het rusthuis. Daar de grote weg over om vervolgens het bospad te volgen tot aan het fietspad Zutendaal - Gellik. Dat pad heb ik genomen tot bijna aan de Zilverdennenlaan in Gellik. Op het einde nog effe terug het bos in, links - rechts, om uit te komen op de Berkenlaan.
Via de Kewithdreef en Op de Puin keerde ik terug huiswaarts. Onderweg nog enkele mooie beelden aan de straatkant zien staan. Het viel mij op dat er deze voormiddag al veel dagjesfietsers op pad waren, vooral dan onder de bomen op hogergenoemd fietspad richting Zutendaal.
En thuis komende stond mijn vrouw zich al af te vragen waar ik bleef. Weer oponthoud gehad zeker? En idd. dat was het geval, eerst 'n babbel met een der naaste buren, Dirk, en daarna nog met mijn overbuurvrouw.
Als alles meezit, ga ik morgen in de voormiddag fietsen. Ik wil ten laatste tegen 12u30 terug thuis zijn. Nog even kijken waarheen de rit mij zal brengen.
Even de grens over van Nederl. Limburg en Duitsland.
Één ding staat al vast, ik ga vannacht goed slapen. Het was weer 'n stevige fietstocht met 'n paar klimmetjes, wat Strade Bianche-paden, 'n stralende zon en veel fietsverkeer langs het kanaal. En die stralende zon maakte het vandaag toch 'n tikkeltje moeilijker, er was minder zuurstof in de lucht.
Maar goed, ik mag natuurlijk niet klagen over mijn tocht, het beoogde doel werd bereikt, 'n stukje Duitsland. Ik kwam ondermeer in Tüddern, de hoofdplaats in de gemeente Selfkant en Millen (nee, niet het Millen van onze contreien). Ik vertrok via Meerssen en de helling met de mooie naam, "Waterval". En dan 'n hele trits dorpjes zoals Ulestraten, Genhout en Spaubeek. Om in Duitsland te geraken, diende ik via Sittard te fietsen. Daar zag ik op de Kallenberg 'n zevental "voetvallen" in de vorm van wegkapellen. Vier zijn er gemaakt in 1907, drie in 1925. Ze zijn gemaakt ter ere van St. Rosa die boven op de berg 'n kapel heeft, daterende van 1675. St. Rosa is trouwens de patroonheilige van Sittard.
En dan dat stukje Duitsland, op de kaart te zien in de blauwe cirkel. Lang ben ik er niet geweest, het was gewoon effe flirten met de grens, 'n stuk doorheen het bos, doorheen wat velden en de genoemde dorpen. Eens Duitsland terug buiten, was ik in Susteren. Ik hoopte daar te pauzeren, maar helaas ... In Maaseik aan de brug heb ik even halt gehouden om 'n pauzemogelijkheid te bekijken, ofwel in de stad zelf ofwel in Heppeneert. En fijn, het gekende Hepperhuys in Heppeneert was open. Niks te vroeg hoor, ik had daar al meer dan 60 km. op de teller, wat zoetigheid en 'n koffie waren meer dan welkom.
Terugkeren deed ik via het oude kolenspoor Maaseik - As. De bedoeling was om via As te fietsen, maar aan de Zuid-Willemsvaart vond ik het toch welletjes. De blakende zon deed mij besluiten om langs de kortste weg naar huis te fietsen. Ik ben wel goed getraind, maar ik moet de narigheid ook niet gaan zoeken.
In Lanaken mijn laatste pauze genomen, eerst 'n energiedrankje voor het herstel en de dorst, daarna mijn merk voor de smaak en de beloning voor 'n plezante fietstocht.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
En omdat mijn vrouw toch de bus tot ginder nam, ben ik maar mee gegaan om vervolgens te voet terug te keren. 
En dan kwam ik aan de kerk met rechts ervan, 'n statige woning. Veel van die oude woningen hebben van de stad Bilzen 'n bordje gekregen met 'n summiere uitleg omtrent het gebouw, ook bij dit huis. Ik heb het misschien ooit geweten, maar in deze woning werd acteur en theatermaker Julien Schoenaerts geboren in 1925. Hij vertolkte oa. 'n belangrijke rol in de film Daens en in de Leeuw van Vlaanderen. Hij is toch een der beste acteurs die Vlaanderen ooit gekend heeft. 
Nu achteraf beschouwd, bleef het bij die enkele druppels, blijkbaar heeft het in Antwerpen meer geregend.
Nadien nog naar de Tour de France voor vrouwen gekeken, en wat morgen brengt, daar moet ik nog 'n nachtje over slapen .... 
Achteraf gezien was ik blij dat ik thuis gebleven ben, al in de voormiddag is het beginnen te regen en het is pas gestopt rond halfzes. 
Wat doe je dan, .... vroeg vertrekken uiteraard. 
Ik ben Eddy Meuris