|
Vandaag heb ik drie keer de bus genomen, eerst heen en terug naar Genk en tenslotte terug vanuit Maastricht na mijn wandeling. Het was weer even geleden, maar we zijn nog eens samen naar Genk getrokken om er te shoppen en ergens te gaan eten. Dat shoppen ging vrij vlot, dat eten iets minder, alhoewel zéér lekker.  We beginnen het beiden te merken dat we ouder worden, vroeger verslonden we zo 'n bord eten, nu hebben we allebei flink ons best gedaan aan dat gigantisch bord eten, maar het lukte niet om alles weggeduwd te krijgen. Het zij zo! 
Terug thuis heb ik mij wel geen seconde bedacht om het wandelen voor ene keer maar te laten, nee, absoluut niet. Ik heb direct mijn wandelkledij aangetrokken en tegen mijn vrouw de bestemming medegedeeld: Maastricht en met de bus terug. 
Ik vertrok uiteraard via Smeermaas, naar de Brusselseweg. Normaal neem ik altijd de kortste weg naar Maastricht, nu ben ik de hele Brusselseweg afgestapt tot aan de Brusselse Poort. Onderweg zag ik die mooie giraf op de speelplaats van 'n school. Aan de Brusselse Poort heb je de Sint-Lambertuskerk. Daar zit 'n heel verhaal achter. De kerk werd gebouwd tussen 1913 en 1916 maar omdat in die regio er vele kazematten zijn (ondergronds netwerk van verdedigingsgangen) van lang vervlogen tijden, is de ondergrond onstabiel. Dat bleek dus ook nadat de kerk gebouwd was. Regelmatig vertoonden de muren scheuren en waren er verzakkingen.  Deze problemen werden telkens hersteld maar op den duur werd het al te gortig met als gevolg dat de kerk in 1985 definitief buiten dienst werd gesteld. Er werd gedacht aan de afbraak van de kerk, maar uiteindelijk kwam de kerk in 2016 in particuliere handen. Nu is het 'n woonhuis - onderzoekscentrum - laboratoria - semi-openbare zaal voor culturele activiteiten. 
Via wat kleine straatjes, bereikte ik uiteindelijk het centrum. In de boekenkerk ben ik 'n tasje koffie gaan drinken en via de talrijke terrassen aan de Maas, ben ik naar de bushalte gestapt. Daar kon ik kiezen tussen lijn 45 en lijn 63. 
|
Lieve groetjes vanwege Annie & Rogier 
Ik ben Eddy Meuris