De achtste van je elf opmerkingen: "Je spreekt over zachtmoedigheid . Maar wanneer ik aangevallen word, dan vecht ik terug. En na elke overwinning voel ik mij sterker".
A.... zachtmoedigheid, mildheid, wordt genoemd als een onderdeel van de negenvoudige vrucht van de heilige Geest.
Maar jij beziet de dingen- en dat kan in jouw geval ook niet anders- toch van de aardse kant. Maar zachtmoedigheid is een hemels begrip. Het is heus niet zo, dat een zachtmoedige, wanneer hij wordt aangevallen, níet terugvecht. Zachtmoedigheid is niet iets, dat een kenmerk is van softies.
Wanneer een Christen wordt aangevallen door satan- en dat gebeurt om de haverklap- vecht hij heus wel terug. Het is dus onjuist om'zachtmoedigheid' een 'watjesmentaliteit' te noemen.
In Matth 11 v 29 leert Jezus ons: "Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart".
De Heer Jezus bedoelt hiermede, dat de nieuwe leer, die hij predikt, een leer is, die de mensen een nieuw soort gerechtigheid leert, de gerechtigheid van het koninkrijk van God.
En wat houdt die gerechtigheid, dat 'in harmonie zijn met God' nu alzo in: - wees nederig van hart, heb geen vrede met het onrecht in de wereld, maar tracht er met God samen tegen te strijden, (Matth 5 v 3 en 4) - wees zachtmoedig; alleen zó houd je op de duur stand - neem geen genoegen met allerlei onrecht, dorst naar de tijd, waarin aan al het onrecht een eind zal komen - wees barmhartig, want je hulp aan anderen en je ondersteunen van anderen komt tot jou terug - houd je hart zuiver van allerlei verontreinigende dingen als hardvochtigheid en onrecht doen en onbarmhartigheid. Dan zul je eens God in zijn glorie zien - bevorder de vrede, stil allerlei strijd. Zo doen de kinderen van God.
Och A, lees het maar eens door in Matth 5 en 10. Leer je aan de leiding van de Heer Jezus overgeven. Zo goed om in vertrouwend opzien naar hem je weg te gaan.
De wereld van die dagen legde aan de mensen allerlei harde en strenge Farizeeërsgeboden op. Daartegenover zijn de geboden, die Jezus proclameert, mild en zacht; mild en zacht, zoals Jezus zelf, die zélf zijn kruis droeg en de zelfverloochening, die hij ontegenzegelijk van anderen vraagt, ook zelf voorleeft. Jezus buigt zich in liefde naar het geringe, de mens in al zijn verwarringen. Hij blijft niet in zelfgenoegzame hoogheid op een afstand van degenen, die naar hem luisteren willen. A....heus...bij Jezus vind je rust voor je ziel, voor je diepste innerlijk bestaan.
A, jij volgt, als zo velen, de moeizame en vruchteloze weg van de zelfverlossing. Jezus biedt je zekerheid, voortkomende uit de genade van God.
A; wat zou het fijn zijn, als jij de rust van het kind-zijn van God zou willen beleven.
Doe nou eens wat A. Laat je nu toch eens weldoen. Volg je hart nu eens. Je verstand zegt: "Spitse dingen bedenken tegen al die zoetgevooisde woorden van Gerritse in. Hij lijkt de rattenvanger van Hameln wel met dat lokkende fluitspel van hem".
Maar je hart zegt: "Ik ben beurs gebeukt en ik word nog dagelijks beurs gebeukt en ik ben bij een strenge veeleisende heer in dienst. O....zou ik niet...zou ik niet overgaan naar..... de Héer...?"
Je schrijft, dat je huwelijk 'een open relatie' is.
Maar uit het vervolg van je brief meen ik op te merken , dat je niet bedoelt te zeggen, dat de term 'open relatie' zou wijzen op een sexuele vrijheid, die jullie elkaar toestaan.
Voor zover ik begrijp, bedoel je met deze term alleen, dat je de mogelijkheid open laat, dat jullie elkaar eventueel loslaten, wanneer je na vele jaren merkt, dat jullie uit elkaar gegroeid zijn.
Maar de bijbel is toch nog strenger. Het Oude en het Nieuwe Testament samenvattende, lijkt mij, dat de bedoeling is: een verbond tussen éen man en éen vrouw, dat in beginsel alleen door de dood kan worden ontbonden.
Een uitzondeing is wanneer een van de partijen overspel heeft gepleegd, want dan heeft hij de huwelijksband al door dat overspel verbroken. Als zulk overspel incidenteel is geweest, berouw is getoond en de kans op herhaling minimaal lijkt, kan naar mijn mening het huwelijk in stand blijven.
1 Korinthe 7 noemt nog een verder reden: als een vrouw zich tot Jezus bekeert van uit het samen met haar man voordien 'niet-Christen'zijn, en de man zegt naar aanleiding van haar veranderde inzichten: "Ik ga weg", dan is echtscheiding voor de vrouw een toegestane zaak.
Maar in jullie geval zou ik maar gewoon volhouden, ook al zou er een gevaar zijn, dat in latere jaren de karakters wat uit elkaar zouden gaan lopen.
Mijn vrouw en ik zijn al 65 jaar getrouwd op 11 april aanstaande. En in al die vele jaren zijn onze persoonlijkheden ook wel eens van elkaar afgedreven. Maar later dreven zij weer naar elkaar toe. We hebben altijd volgehouden en met dankbaarheid zien wij , samen met onze kinderen, naar die feestdag uit.
Johannes 9 v 31 : "Wij weten , dat God niet naar zondaars luistert, maar wel naar iemand, die vroom is en zijn wil doet"..
God hoort niet naar het gebed van een zondaar, wordt ook gezegd in Psalm 66 v 18. "Had ik kwaad in mijn hart gevonden, de Heer had mij niet verhoord` En Spreuken 15 v 29 zegt; `De Heer is ver verwijderd van de goddelozwn, het gebed van de rechtvaardige verhoort hij`. Hebr 11 v 6: "Zonder geloof is het onmogelijk God vreugde te geven; wie hem wil naderen, moet immers geloven, dat hij bestaat en wie hem zoekt zal door hem worden beloond".
Wie in zijn zonden blijft en zo gaat bidden, wordt niet verhoord, (Jesaja 1 v 13- 1.
En nu jullie, mijn vrienden en vriendinnen.... want al jaren ontmoeten we elkander en ik ben van jullie gaan houden met jullie ijverige meningen. Ik sta daar ook niet arrogant tegenover, zo in deze geest: " "Ach... zie ze toch hun best eens doen" Nee, ik geef jullie meningen het volle pond.
Jullie kent mogelijk Romeinen 3 v 23: "Iedereen heeft gezondigd en ontbeert de nabijheid van God 24 ...en iedereen wordt uit genade, die niets kost door God als een rechtvaardige aangenomen omdat hij ons door Jezus Christuas heeft verlost"
Jullie gelooft niet dat God bestaat, tenminste velen van jullie. Zij zijn dus eigenlijk 'goddeloos' in de neutrale zin van het woord. En...jullie allen, evenals ikzelf, staan schuldig tegenover God, hebt- mogelijk onbewust en onbeleden- 'kwaad' in jullie hart'omdat de duivel.... - van uit zijn prima uitgangspositie, het onzichtbare, - handig gebruik makende van de door-en-door verziekte omgeving - en ons eigen , gemakkelijk te beïnvloeden innerlijk ....ons heeft gecompromiteerd bij God, waarbij wij wel zelf verantwoordelijk blijven..
Wanneer je gelooft, dat Jezus je heeft gered uit je hopeloos gecompromiteerde staat, dan ben je in beginsel rechtvaardig en 'vroom'. En dan...ja dan...is God online', als je zo gaat zoeken om zijn wil te doen.
Nee...F. was ietsjes 'te kort door de bocht' en ik hoop, dat deze aanvulling nut doet.
Omdat zij, God kennende, Hem als God niet hebben verheerlijkt.... is hun onverstandig hart verduisterd geworden.
Is dit een moeilijke tekst?
Zeggen, ik ken God! Over God spreken! Kun je dan zeggen ik ken God, en Hem toch niet kennen?
Wat is dan een onverstandig en verduisterd hart?
Waarin God verheerlijken?
Dag N,
Je vraagt drie dingen: - als ik over God spreek, kan het zijn dat je hem dan toch niet kent - wat is een onverstandig en verduisterd hart - waarin kan ik God verheerlijken.
In Romeinen 1 v 19 -21 staat: ... Want wat een mens over God kan weten is hun (alle aardbewoners in verleden, heden en toekomst) bekend omdat God het aan hen kenbaar heeft gemaakt. 20 Zijn onzichtbare eigenschappen zijn vanaf de schepping van de wereld zichtbaar in zijn werken, zijn eeuwige kracht en goddelijkheid zijn voor het verstand waarneembaar. ER IS NIETS WAARDOOR ZIJ TE VERONTSCHULDIGEN ZIJN. 21 want hoewel zij God kennen, hebben ze hem niet de dank en eer gebracht die hem toekomen. Hun overpeinzingen zijn volkomen zinloos en hun onverstandig hart is verduisterd..
Om met je eerste vraag te beginnen, zonder die nu al helemaal te beantwoorden; het gaat hier niet om de diepere kennis, waarover Johannes 17 v 3 spreekt, wanneer Jezus zegt: "Het eeuwige leven, dat is, dat zij u kennen, de enige ware God en hem die u gezonden hebt, Jezus Christus". Het gaat hier om een basiskennis, waartoe iedere aardbewoner verplicht is: God kennen uit de natuur. Geen uitvluchten verzinnen: - de wetenschap zal alles eens verklaren - ik wíl hier niet over denken; niemand doet dat en je valt zo uit de toon, wanneer je het wel doet.
Gewoon God de eer geven. Niet je heil zoeken in allerlei filosofieën, die allemaal leiden tot steeds meer duisternis en steeds meer onverstand.
Maar, om je eerste vraag geheel te beantwoorden, nog het volgende: een dood geloof, waarin het eenvoudig gaat over een woordenspel, zonder daden, zonder geloofsdaden, die je oprechtheid kunnen tonen, is een van de vormen van zinloze overpeinzingen, die tot de geestelijke dood leiden.(Jacobus 2 v 17). Ook dan ken je God niet werkelijk.
Je tweede vraag: wat is een onverstandiog en verduisterd hart. Dat is een hart, waarin , door het niet gebruiken van je door God gegeven verstand, dat zich op hem moet richten, een steeds groter duisternis komt.
En je derde vraag is: wat is 'God verheerlijken'.
Als God ' het hem kennen uit de natuur' als uiterste basisvcoorwaarde stelt, dan is er natuurlijk ook iets veel heerlijkers: - tot berouw komen - in aanvankelijke bekering je vertrouwen aan Jezus schenken; leren zien, dat zijn offer op Golgotha volkomen genoegzaam is voor vergeving van jouw zonden in verleden en heden - in diepere bekering, naar 1 Petrus 1 v 23 toegeleid worden naar de wedergeboorte. - de kracht van de vervulling met de Heilige Geest in je leven ervaren. Dan ben je op de weg, waarop God pas goed met je aan de slag kan, de weg, waarvan je kunt getuigen: met Spreuken 4 v 18: " De weg van de rechtvaardige is stralend als de zon, die opkomt, hoger klimt, totdat de dag zijn licht verspreidt".
Ik hoop N, dat je hier voldoende aan hebt. Ik had eerst een veel mooier antwoord voor je, maar dat floepte weg en ik moest opnieuw beginnen, 's avonds al laat.
Kerstmis is voor mij het feest van 'het nieuwe begin'.
God volvoerde zijn plan; van eeuwigheid al vaststaand.
Hij kwam naar de aarde in de gedaante van hem, die later bekend zou worden al Jezus Christus.
Deze Jezus, God en mens, moest de verbroken verbinding tussen God en mens herstellen. Dat heeft hij gedaan, maar dat feest vieren wij met Pasen.
Maar het begin was al zo boeiend: - de aankondiging van een engel aan Maria - de engelenzang in de nacht - de aanbidding van de herders.
En dat begin herdenken wij in dankbare vreugde.
En natuurlijk zijn er daarnaast ook allerlei gezellige dingen: Vanmiddag zong ik met mijn zoon van zestig kerstliedjes bij de piano. En die zoon is agnost. Toch een speciaal gevoel voor een vader van 87.
En van de week zit ik aan aan een diner met kinderen en kleinkinderen. En daarvoor is er een lopend buffet met mede-gelovigen. En op derde Kerstdag komt een andere dochter een maaltijd bereiden bij mij thuis. Dat is ook Kerstmis.
Ik wil mijn antwoord beginnen met Romeinen 2 v 14: "Wanneer namelijk heidenen, die de wet NIET hebben, de wet van nature naleven, dan zijn zij zichzelf tot wet, ook al hébben ze hem NIET. Ze bewijzen door hun daden dat wat de wet eist in hun hart geschreven staat; en hun geweten bevestigt dit, omdat ze zichzelf met hun gedachten beschuldigen of vrijpleiten. Dit alles zal blijken op de dag waarop, volgens het evangelie dat ík (Paulus) verkondig, God door Jezus Christus oordeelt over wat in de mens verborgen is".
God, die toch ook wel zozeer te vrezen is, dat het schrikkelijk is om in zijn handen te vallen,(Hebr 10 v 31), is aan de andere kant zo positief staande tegenover de mensheid, dat wij dat zouden kunnen omschrijven als 'zeer royaal'.
Toen satan viel; en de eerste opstandeling werd, toen hij zijn "Nee" tegen God uitschreeuwde, (Ezechiël 28 v 15), was er daarmee sprake van de eerste 'neezegger' Vele engelen volgden hem en werden tot 'neezeggende' demonen. Vele andere engelen- bijvoorbeeld Michael en Gabriël-bleven in die vreselijke proef trouw aan God en bleken 'jazeggers' jegens hem te zijn.
Bij de mensen heeft dat verschijnsel zich voortgezet. Ook daar zijn 'neezeggers' en 'jazeggers'.
Die 'jazeggers' zijn er in alle eeuwen en over de hele wereld geweest. Zij onderscheidden zich doordat zij 'uit de toon vielen'.
Ik stel je iemand voor, die de rijke wet, waarop de Joden in de tijd van Paulus zo prat gingen, de wet op de Sinaï gegeven,(een 'hot item' destijds)....die deze wet níet had.
Stel je een eenvoudige Indiaanse vrouw voor, zoals ik die - bijvoorbeeld- schilderde in 'Bekering' op 'Vraag het Ger', code 1.8.4. en 1.8.5, zeer vooraan. Stel je zo'n vrouw nu eens voor in -zeg- 500 voor Christus. Uitgesloten dat ze iets van God weet, zoals tóen de Joden, als bevoorrecht boven alle volken, dat wisten. Van Jezus kan ze al helemaal niets weten, die moet nog kómen.
Maar in die vrouw leeft min-of-meer de ingeschapen 'wet', zoals die ook leefde in Abraham en in zijn tijdgenoot Job... en dan nóem je wel even een paar namen. Die wisten ook niet van de nog komende 'wet van de Sinaï', de eer en de glorie van de Joden. Maar net als deze twee grootheden heeft deze Indiaanse vrouw een nog goed reagerende, redelijk intact gebleven menselijke geest, die nog in staat is om met haar ziel de 'dingen van de dag' door te nemen en te toetsen, of alles nu wel in orde is met de handelwijzen van haar stam. Vaak loopt het met deze 'jazeggers', de rechtvaardigen onder de volken.... zo noemen de Joden dat nu nog, (onder andere in hun Yad Vashem- eretekenen) ...slecht af. Ze worden door de stam 'lastig gevonden' en moeten dat soms met de dood bekopen.
En van al die verborgen 'jazeggers' zijn er velen (door de gang van de wereldgeschiedenis in de vele verstreken eeuwen) in de invloedssfeer terechtgekomen van het Hindoeïsme, het Confucianisme en de Islam. Zij hadden geen enkele mogelijkheid om contact op te nemen met de gelukkigen, die God of zelfs Jezus hebben leren kennen. Daarom hebben ze binnen hun isolement getracht volgens hun geweten te leven.
Van de tientallen miljarden Islamieten in de vele eeuwen sinds 600, zullen er zeker miljarden in het eindoordeel van Matth 25 aan de rechterhand van Jezus staan. Verbaasd zullen zij vragen, deze rechtvaardigen, (37). "Heer....wanneer hebben wij u gediend...?!"(38,39).
En de Heer zal zeggen: "Jullie hebben dit aan andere mensen gedaan, die dienst".
De 'jazeggers' onder de Islamieten gaan naar de eeuwige vreugde. Een mens wordt niet geoordeeld naar de godsdienst, die hij heeft gehad, maar naar de mate, waarin hij Gods wil heeft gedaan.
En de 'neezeggers' onder de Islamieten gaan naar de eeuwige vuren, (41), waar zij tezamen zijn met de 'neezeggers' onder de Christenen enz.
Echter....nu zijn het de tijden van de grote kansen. De mondialisering maakt het mogelijk, dat alle wereldburgers steeds meer in contact komen met alle andere wereldburgers. Wie een 'jazegger' is onder de Islamieten, krijgt veel minder kans om te stamelen: "Ik heb het nooit geweten". Nu - in deze tijd- moeten de 'jazeggers' onder de Brahmanen, de Hindoes enz kenbaar worden naar buiten toe. En dat worden ze ook: legio zijn de verhalen van -bijvoorbeeld- Islamieten, die in een droom Onze Heer Jezus Christus zien. Er gebeuren in die wereld wonderlijke dingewn. Elke - van de goede dingen voorheen verstoken- 'verborgen' 'jazegger' verlaat zíjn 'Babel' (Jesja 52 v 11) en treedt toe tot de rijen van 'Godlovers van de nieuwe tijd'.
Velen onder mijn lezers hebben een Islamietische vriend of vriendin. Houd die relatie het evangelie van Jezus voor op door de Heilige Geest geleide wijze en zie , hoe er gereageerd wordt. Is er geen schijn of schaduw van een baanbrekend inzicht te bekennen, klinken er alleen de trotse zinnen: - Islam heeft alle andere godsdiensten in zich opgenomen en overbodig gemaakt. - Mohammed is de laatste en grootste profeet - zeker....zeker...Isa is geweldig, vertelt de Koran, maar hij is niet, zoals de Christenen hem schetsen - God héeft geen zoon - Jullie zijn polytheïsten met jullie 'drie goden' wij zijn monotheïsten - jullie hebben een god, die gewoon naar de w.c. gaat; zo iemand zou ík niet moeten - enz enz. ...en blijft dat zo....dan heb je niet met een 'uit de kast komende 'jazegger' van doen.
K. schreef: G.Gerritse schreef: En je weet, dat het God behaagd heeft om zijn Goddelijke Zoon naar de aarde te sturen met als opdracht om alle zonden van alle mensen te dragen en uit te boeten, zodat die mensen rechtvaardig voor God zouden worden , als zij het offer van Christus aanvaardden voor zichzelf
Er is niets mis in uw geloof in Jezus .Maar het idee dat deze alle zonden op zich genomen heeft is natuurlijk zeer onaannemelijk en naar mijn idee ook volkomen onterecht. Elk menselijk leven heeft een eigen ontwikkeling door te maken en zelf de gevolgen te dragen van zijn daden en andere weg om te ontwikkelen is er niet. Het beeld van zonden weg nemen door Christus is gecreëerd omdat men niet wilde dat men toegaf een zoon Gods te hebben vermoord dus is het omgebogen naar een zondeoffer en martelaarschap. Maar elk mens is onderhevig en gebonden aan de wet van oorzaak en gevolg. Indien ieder daarvan doordrongen is zal de narigheid en ellende weg zijn in deze wereld. En natuurlijk heeft Christus gezegt uw zonden zijn vergeven ... omdat Hij weet dat er voor God geen zonden bestaan enkel oorzaak en gevolg. groetjes, janx
Hé K.,
Wat zég je nou toch jongen !!!!
Matth 1 v 20 en 21 verkondigt de blijde boodschap al, wanneer de engel spreekt: "Jozef....zoon van David, wees niet bang je vrouw Maria bij je te nemen, want het kind dat ze draagt, is verwekt door de Heilige Geest. 21: Ze zal een zoon baren. Geef hem de naam Jezus, want hij zal zijn volk bevrijden van hun zonden".
Wat gebeurde er, toen de duivel in het paradijs de kroon van Adam en Eva's hoofd nam, doordat hij hen verleidde tot zondigen tegen God. Toen was er iets onherroepelijks gebeurd en had de duivel, de indringer, de bezettende macht, een schitterende uitgangspositie. Gebruik makende van zijn onzichtbaardheid, van de omstandigheden in de wereld en van het verzwakte geestelijke weerstandsvermogen van de ongehoorzame mens, verleidde hij ieder mens, die op aarde woonde, zoals Romeinen 3 v 23 zegt: "Iedereen heeft gezondigd en ontbeert de nabijheid van God".
K. !!!...het doet me zó plezier om aan jou goed nieuws te verkondigen: - er is geen ontwikkeling, die alleen maar op verderf uit kan lopen - er is geen onontkoombare wet van oorzaak en gevolg - er is geen slimme, door mensen bedache constructie, dat de moord op Jezus goedgepraat moest worden.
Nee; er is God, die onder alle narigheid een dikke punt zette voor al degenen, die die punt willen erkennen. Eens zal hij onze rechter zijn in Jezus, (Matth 25).
Maar voordien werd hij onze Redder, in Jezus. Daar staat de hele bijbel vol van; vooral het Nieuwe Testament.. Johannes de Doper zei het: ( Joh 1 v 29): "Daar is het lam van God, dat de zonde van de wereld wegneemt", op Jezus doelende. Petrus zei het in Hand 10 v 43: "Van Jezus getuigen alle profeten, dat iedereen, die in hem gelooft door zijn naam vergeving van zonden krijgt". David zegt het en het wordt maar weer eenas gereleveerd in Romeinen 4 v 6 - 8: "Gelukkig is de mens die door God rechtvaardig wordt verklaard, zonder dat hij enige verdienste heeft. 7 Gelukkig is de mens , wiens onrecht is vergeven, wiens zonden zijn bedekt, 8 gelukkig is de mens wiens zonden de Heer niet telt". En dat alles is gebeurd, doordat Jwzus in Gethsemanw die 'vuurbeker' leegdronk, (Matth 26 v 42). En zo K, zou ik bladzijden kunnen doorgaan.
K...!!! als je tegen de Heer Jezus zegt, met je hart erachterstaand: "Dank u Heer Jezus...u heeft mijn zonden in verleden en heden en toekomst weggenomen. Ik ben in de goede toestand gekomen tegenover God. Ik leef uit die genade`. wat valt er dan een last van je af. Je hoeft niet langer die zware steen van je tekorten en falen aldoor maar tegen die berg op te dragen. En telkens rolt hij weer terug en je bent bang, dat die steen je op het laatst verplettert. Dat Sisyphos-werk is voor jou voorbij.
En nu je uit genade leeft, wordt het ook veel gemakkelijker, naar Gods wil te leven.
Janx....denk nu niet: `Ger heeft weer wat !` Nee...de engel en Johannes de Doper en Petrus en David en honderden anderen , waaraan ik niet eens ben toegekomen; zij allen roepen het je toe, zoals Paulus het die cipier in Filippi toeriep:(Hand 16 v 31): "Geloof in de Heer Jezus en u zuil;t gered worden".
Een psalm van Asaf. God staat in de vergadering Godes; Hij oordeelt in het midden der goden;
Ja, Refowebbers. In het midden der goden. De kanttekeningen in de Statenvertaling leggen dit uit als "temidden van magistraten en andere overheidsfunctionarissen, koningen en dergelijke".
Hoe komt men hierop? Immers, de links naar Exodus (waar de kanttekeningen ook van spreken) leveren mij geen duidelijkheid op.
Wie o wie helpt?
Dag P,
Van belang is hierbij, dat Jezus in Johannes 10 v 34 - 36 opmerkt: ......... Staat er niet in uw wet geschreven "Ik heb gezegd: 'U bent goden' ".
35: De Schrift blijft altijd van kracht: als mensen tot wie God soreekt goden genoemd worden, 36:hoe kunt gij mij: - door de Vader geheiligd - ...en naar uw wereld gezonden, dan beschuldigen van godslastering, wanneer ik zeg, dat ik Gods Zoon ben ........ Jezus zegt hier: - Wat geschreven staat in 'de wet' heeft voor Jezus' gesprekspartners van dat moment... tot steniging van Jezus bereide Joden, (31) ...absoluut gezag - wat in 'de Wet' staat , verplicht tor gehoorzaamheid en 'zich er naar richten'.
Aardse rechter worden in Psalm 82 v 6 goden genoemd . Dat gebeurt niet.... ik volg- vrij en zo nu en dan- de korte verklaring van de H.S., uitgave Kok Kampen ..... om hun wézen aan te duiden, maar hun wáardigheid in hun ambtelijk optreden in naam van God, de hoogste rechter. Zij nemen ziijn plaats als rechter op aarde in . zijn dus met zijn gezag bekleed en behoren daarvan een dienovereenkomstig gebruik te maken.
De in psalm 86 bedoelde mensen waren zondige mensen, evenals wij allen ,(Romeinen 3 v 23).Wat een tegenstelling tot Jezus ! ( En nu komt er iets, dat voor de vraagbeantwoording niet zozeer nodig is, maar dat ik er vollediogheidshalve bij vermeld. - hij is door de Vader tot deze 'mission impossible' geheiligd en zo is het een 'mission possible' geworden - hij - Jezus- is zonder mate begiftigd met de Heilige geest. Hoe kan men dan boos worden op hem, de Volmaakte, wanneer het Gode behaagt,( Psalm 115 v 3 ) onvolmaakte mensen 'goden'te noemen)
Nu weer terugkerende tot de eigenlijke vraag: God noemt mensen in bepaalde hoogheidsposities , met het oog op hun WAARDIGHEID, niet op hun WEZEN: goden Zij dienen in hun ambtelijk optreden Gods plaats in te nemen. In die ambtsbediening zijn zij met zijn gezag bekleed, niet daarbuiten.
God zegt het, Jezus plaatst er zich achter. Als er dus een eindvonnis van een rechter valt, waartegen geen rechtsmiddel meer openstaat, dan hebben wij dat oordeel te eerbiedigen. Als het onjuist zou zijn, dan is dat een zaak tussen de rechter in hoogste instantie enerzijds en God anderzijds.
Maar.... er zit meer muziek in psalm 82.
Wij- gelovigen- ......zitten wíj niet in de rechter-opleiding voor de rechterlijke stand van de toekomst. Dan wacht ons: - het oordeel over de wereld - het oordeel over de engelen( 1 Cor 6 v 3)
Laten wij eens nagaan, wat er van de rechters van tóen werd gevraagd: - geen partij kiezen voor al wat kwaad is. Dat houdt dus in, ( ik noem zo maar wat) dat wij niet bleekjes meelachen, wanneer op kantoor een collega altijd gepest wordt en dat wij alsdan niet oordelen: "Maar de pesters zijn populair en sterk". - dat wij opkomen voor de weerlozen en de wezen, de verdrukten en de zwakken. Dat houdt dus voor ons in, ( ik kies een voorbeeld uit vele) , dat we in de sam- bij de koffie-ná- niet alleen trachten ons bij de fleurige groepjes te voegen rondom de sterken, de getapten. Nee.....we kijken speurend , door de Heilige Geest geleid, rond, waar ergens een geslagene wat alleen staat. We maken ook daár overigens weer geen systeem van.
U hoeft het leven niet haastig naar binnen te schrokken, en als u het zou doen zou u het niet kunnen verteren.
Dag B,
Misschien bedoel je het volgende: er zijn mensen, die deze idee hebben: dit leven ís het . In dit leven moet het gemaakt worden. Ouders, die deze idee hebben, zouden kunnen redeneren: "Ons kind moet alle kansen krijgen. Zo gauw mogelijk moeten al zijn bekwaamheden in kaart gebracht worden en vervolgens volledig benut. En we gaan hem leren en het daarheen richten, dat hij zo snel mogelijk alle dingen meegemaakt moet hebben, die maar meegemaakt kunnen worden, natuurlijk niet de slechte, slijtende, (dat hij dáartegen: 'Don't be involved' leert zeggen) maar alleen de positieve, plezier gevende. Want dat is ook onze denktrant en wij hebben teveel gelukseenheden verspeeld. Dat mag ons kind niet overkomen. O, wat is het leven heerlijk maakbaar, vandaag de dag".
O gunst B, misschien bedoelde je dat helemaal niet. Sorry dan. Maar de vorige reageerders begrepen je bedoeling ook niet goed, dacht ik.
Ik ben een Christen en geloof, dat wij het leven uit Gods hand ontvangen hebben. Psalm 139 onder andere leert mij, dat God van oneindigheid al een plan voor ons leven heeft klaargemaakt, een plan dat er al in de eeuwigheid lag, onvoorstelbaar lang, voordat wij geboren werden.
Dat plan was goed, want God maakt alleen goede plannen. Toen we metterdaad geboren wérden, behoefden we alleen maar in dat plan te stappen. Maar dan was het wel nodig, dat- om te beginnen onze ouders- ons - als eersten- met de opsteller van dat goede plan in kennis brachten.
Dat hebben mijn ouders, onderwijzers en andere opvoeders dan ook gedaan naar hun beste kunnen. Ik heb werkelijk een goede voorbereiding gehad. Maar ik stapte niet in dat plan en ontwikkelde mijn eigen plan, dat duisternis bracht. Maar tenslotte vroeg ik God om zijn goede plan. Dat bleek over Jezus en het erkennen van deze God en mens te lopen. Jezus erkennen als redder, die mijn zonden overnam.
Ik ga daar nu niet verder over uitweiden. Maar ik ben gaandeweg van dat plan gaan genieten als van ´goed, gul brood´, zoals een dichter het in het bevrijdingsjaar eens dichtte: `O...om van vrijheid te genieten als van goed, gul brood`.
En ik ben nu 87 en ik geniet van Gods gulle brood met kleine, bedachtzame hapjes. Vandaag vroeg ik God nog: "Heer...ik doe zo veel voor u, (denk ik), maar raak ik het contact met u niet een beetje kwijt. Ik bid te weinig. Mag onze relatie weer eens wat dieper worden. U hoeft zich niet te haasten met antwoorden. U weet het nu. Ik ben nu even heel stil. En als er na een poosje 'stil zijn'geen bericht van u komt, dan blijf ik vertrouwen, dat u aan relatieherstel werkt."
Je kunt dus zeggen, dat ik het leven niet naar binnen schrok. Ik geniet ervan met kleine, voorzichtige hapjes. En dat bevalt me best. Vooral op mijn leeftijd verslik je je zo gauw.
Is dit antwoord een beetje naar 't zin, B. Je zegt het maar hoor.
Je haalde een artikel aan uit een of ander blad over een onderhuidse chip, die ergens zou worden toegepast.
En natuurlijk kwamen er allerlei antwoorden, die tenslotte allemaal tendeerden in deze richting: "Zou dit alles, met dat steeds meer gebruiken van chips om identiteiten helemaal kenbaar te maken, wijzen op dat beroemde getal 666 uit Openbaring 13 v 18".
Maar Niem...je kan het beter niet die kant uit zoeken. Openbaring is een boek vol symboliek, alle zaken zijn alleen geestelijk te begrijpen.
Ik geef je een voorbeeld; in Openbaring 8 v 8 staat: "Iets dat er uitzag als een grote berg, waar de vlammen uitsloegen, werd in zee gegooid. Een derde deel van het water werd bloed. (9)...een derde deel van alle in zee levende wezens ging dood en een derde deel van de schepen verging".
Men heeft allerlei verklaringen in de natuurlijke wereld gegeven: over een atoombom of zo iets. Maar het totaal van deze pericoop gaat tot viermaal toe over "derde delen van 'van alles'" en je bent geneigd om er dan niets meer van te snappen bij een natuurlijke vertaling van 'al die natuurrampen en bergen en fakkels en hemellichaam-verduisteringem'. Je loopt altijd en altijd vast. Maar bij een geestelijke verklaring wordt alles veel meer begrijpelijk. Hoor maar: ............... In de zee van de 'godsdienstige en geestelijke wereld van de mensheid', stort zich een enorm sterke boze, demonische macht. Hij beschadigt het geestelijk leven van de mensheid. Dit leidt er toe, dat duisternis daalt in de harten van zeer veel mensen. Die ongelukkigen.... die dit overigen zélf over zich halen ....kunnen niet meer geloven omdat hun ogen verblind zijn en hun hart verhard is, (Johannes 12 v 40). Het bloed stelt voor, dat alleen het 'aardse' leven nog intact blijft, evenals in de dagen van Noach, toen alles alleen nog maar draaide om eten , drinken en huwen, (Matt 24 v 38). Talrijke organisaties die op het geestelijk leven rusten, vergaan als schepen op zee in een orkaan. ............ Kijk; daar heb je nu een 'geestelijke' verklaring, waarbij je niet telkens tegen 'hoe kan dat nu's' oploopt.
En zo is het nu ook met die chip. Dat is niet iets uit de natuurlijke wereld. Ik heb dan nog geen chip op of in mijn lichaam, maar ik heb allerlei kaartjes op zak: - geldpassen en benzinepomp-passen - bonuskaarten en 'weet ik veel' kaarten. Wanneer ik bel, wordt alles vastgelegd: waarheen ik bel, van welke plaats ik bel, binnekort- als alle plannen doorgaan- ook wát ik bel. Wanneer ik op straat loop, word ik talloze malen gefotografeerd. - binnenkort krijg ik een irisscanner-op-mijn-pinpas, met als ieder ander.
Van elk individu in de 'beschaafde' wereld kan nu al vrij nauwkeurig worden nagegaan, wat ze elke minuut gedaan hebben, waar ze kochten, wat ze kochten, wie ze belden, hoe ze belden, wie ze e- mailden, hoe ze e-mailden enz enz. En dat geldt voor alle burgers van de hele wereld, gelovig of ongelovig.
Maar het getal '666' is een geestelijke zaak. Johannes leefde erg met de heilige Schrift en zo'n weinig bij ons bekende tekst als die over 'het gouden beeld van Nebukadnezar in het dal Dura', leefde bij hem helemáal. En toen hij nog eens nadacht over die goddeloze en onnatuurlijke, vreeswekkende afmetingen: 60 el hoog en 6 el breed, zo helemaal afwijkend van de gewoone menselijk maat (7 staat tot 1), ( Daniël 3 v 1), toen kwam hij voor de vreselijke goddeloosheid van de eindtijd tot een verdieping van deze goddeloosheid óoit: niet 66, maar 666.
De knechten van God zijn in de eindtijd verzegeld aan hun voorhoofd met het zegel van God. Je kunt je toch niet voorstellen , dat God daar een soort chip in- of aanbrengt. De dienaren van God krijgen volgens Openbaring 7 v 3 zíjn zegel, dat niet anders kan zijn dan 'de vervulling met de Heilige geest', het waarmerk, dat zij in de geestelijke wereld bekend zijn als de grote bestrijders van satan.
Als dat een geestelijk teken is, dan is ook het zegel van de knechten van satan een geestelijk teken.
Maak je dus geen zorgen over de toenemende 'verchipping' van onze maatschappij. Dat is iets, dat iedereen raakt.
Maar deze twee 'geestelijke' merktekenen zijn alleen voor de 'kenners' te zien.
Het komt wel eens voor, dat je kennis maakt met iemand, waarvan je als gelovige met je 'gave van onderscheiden van geesten' direct bespeurt: "Wat heeft deze man iets geweldigs. Ik herken het 'als van de Heer'. maar wat is dat 'iets' sterk.Wat stralen die ogen, zo vriendelijk...je wordt er echt helemaal blij van. (Spreuken 15 v 30). Wat een liefde heeft hij, zo positief tegen alle mensen. Die zachte blijdschap, die van hem uitstraalt. Die vrede..."
In zo'n geval is dat een 'zegeldrager'van God ( in opbouw).
En ook het tegengestelde kan gebeuren. Dat je iemand tegenkomt en dat je met een van de gaven van de Geest, 'het onderscheiden van geesten' (1 Korinthe 12 v 10), bespeurt: "Wat een intens gemene grijns ligt er over dat gezicht. Wat zijn die ogen hard en driest. Wat is die blik uitdagend".
Dan heb je..... evenals die zegeldrager van God nog maar onvolkomen zichtbaar was ....te maken met een drager van 'het merkteken van satan'.(in ontwikkeling). In de eindtijd worden ze allebei nog meer geprononceerd.
Denk geestelijk Niem, leef geestelijk. Laat je vervullen met Gods Geest, zodat je eens tot de verzegelden behoort en niet tot de dragers van 'het teken'.
A. schreef: Hier staat zoveel uitleg en wijsheden over het leven, maar het werkelijke doel van het aardse bestaan is helaas niet bij, ik denk dat niemand daar een goed antwoord op heeft. De ene gelooft dit en de andere dat, en ieder heeft er z'n of haar waarheden van. En godsdiensten welk nut hebben die eigenlijk? Wat is het doel van godsdiensten? En wat hebben die voor ons leven te bieden?
Dag A,
Je stelt eigenlijk vier vragen: 1 wat is de zin van het leven 2 De Godsdiensten; welk nut hebben die eigenlijk 3...en wat voor doel streven zij na 4...en wat hebben ze nu eigenlijk voor ons leven te bieden.
Ik hoef die vragen alleen maar voor het Christendom te beantwoorden, aangezien ik een volgeling van Jezus ben. Het is aan anderen voorbehouden, je vier vragen te beantwoorden vanuit een van de vele zingevingen, die er zoal bestaan.
Ik wil beginnen met een tekst uit Micha en wel 6 v 8. "Er is jou, mens gezegd wat goed is, je weet wat de HEER van je wil: Niets anders dan: - recht te doen - trouw te betrachten - nederig de weg te gaan van je God".
Aan ons, mensen van de 21 ste eeuw is meer bekend over de weg van God, die wij nederig hebben te begaan dan aan de tijdgenoten van Micha, die 28 eeuwen voordien leefden.
Voor jou, Angélique, houdt het in, dat je nederig je weg gaat met God, zoals die weg zich in de 28 eeuwen sindsdien verder heeft ontwikkeld.
En je weet, dat het God behaagd heeft om zijn Goddelijke Zoon naar de aarde te sturen met als opdracht om alle zonden van alle mensen te dragen en uit te boeten, zodat die mensen rechtvaardig voor God zouden worden , als zij het offer van Christus aanvaardden voor zichzelf.
En je weet mogelijk niet, dat de Heer Jezus door zijn woord "Het is volbracht" (Johannes 19 v 30) de weg vrijmaakte voor God de Heilige Geest, die ons trouw aan God de Zoon( Jezus) en God de Vader leert.
Wat God wenst aangaande jouw leven, is voor jou de zin van het leven.
Nu kan je dat misschien niet helemaal volgen A. Je bent best slim, maar dit is allemaal zo ánders. Maar levensvolheid vind je, wanneer je tegen Jezus zegt: "Ja...ik aanvaard met mijn diepste innerlijk, dat mijn zonden in verleden, heden en toekomst door u gedragen zijn" En tegen God de heilige Geest kun je zeggen: "Neem me maar bij de hand en leid mij úit alle misverstanden en náar God de Vader" En tegen God de Vader kun je dan blij zeggen: "Ik word naar u toegeleid, Vader van alle lichten".
En dan vraag 2. 'Wat is het nut van de godsdienst'; voor de Christelijke Godsdienst is dit: je wordt in kennis gebracht met dat, wat je leven een eeuwige toekomst geeft. Als je de hand van de Heer Jezus vast gaat houden en vast blíjft houden, komt je grote beloning, ( werkelijk mens zijn, zoals God dat van eeuwigheid bedoeld heeft) in het leven na dit leven. Want niemand moet zich gouden bergen voorstellen van het leven aan deze kant van het graf. Satan verknoeit daarin te veel , om het werkelijk fijn te doen zijn.
Vraag 3. Het doel van 'het leven met Jezus' is om je in heden en toekomst innerlijk gelukkig en steeds meer innerlijk gelukkig te maken.
Vraag 4. En zo kan het geloof in Jezus jou van dienst zijn op een ongelooflijk heerlijke manier.
Is 'vrees niet, zie niet angstig rond' ook voor MIJ
m. schreef:
In Jesaja 41 vers 10 zecht God : Vreest niet, want Ik ben met u, zie niet angstig rond want ik ben uw God. Ik sterk u, ook help Ik u, ook ondersteun Ik u met mijn heilrijke rechterhand.
Voor wie worden deze woorden bedoeld die God zecht? ook over ons, mij als ik zo de tekst begin te lezen van af vers 8, zecht God deze woorden tegen Israel? (vers 9 tot wie Ik zeide)
Maar zegt God deze woorden dan ook tegen ons, mij?
Wie kan me hier wat duidelijkheid over vertellen en wat God er precies mee bedoeld?
Dag M,
Als antwoord wil ik eerst nog eens deze hele pericoop vanaf vers 8 geven.
" Maar jou, Israel, mijn dienaar, Jakob, die ik uitgekozen heb, nakomeling van Abraham, mijn vriend, jou, die ik heb weggehaald van de einden der aarde, die ik van haar verste uithoeken terugriep- jou zeg ik: jij bent mijn dienaar, jou heb ik gekozen, ik heb je niet afgewezen. Wees niet bang, want ik ben bij je, vrees niet, want ik ben je God. Ik zal je sterken, ik zal je helpen, je steunen met mijn onoverwinnelijke rechterhand".
Déze tekst komt in dit verband het eerst bij mij 'bovendrijven': ( 2 Cor 1 v 20): "In Jezus Christus, de Zoon van God worden alle beloften van God ingelost".
Ik weet oók wel, dat er mensen zijn, die zeggen: "Al die mooie teksten zijn er voor anderen, in een andere tijd, op een andere plaats".
Maar ik zeg : "Daarom is het ook door Jezus, dat we amen (Het zal waar en zeker zijn) zeggen tot Gods eer". Ik mag juichen: "Het oude testament behoort helemaal verklaard te worden vanuit het Nieuwe Testament. Ik ben zo blij, dat alle beloften van God er zijn voor mij, voor hier en voor nu".
En wat belooft de Heer hier, in eerste aanleg aan de Israelieten en dan nog alleen aan diegenen, die hun hart achter hun daden stelden en wat mag ik aannemen, dat de Here tegen mij zegt, die aan onze Heer Jezus Christus toebehoor:
Ger.....: - jij bent een dienaar van God. Berouw hebbende over je zonden, bekeerd, wedergeboren, vervuld met Gods Geest, alles uit genade....je bent in mijn sfeer gekomen en daardoor kun je een nuttige dienaar zijn. Je was mijn dienaar al, toen je mijn heilsweg nog maar nauwelijks had betreden, maar je wordt een steeds betere dienaar. - ik kies iedere mens uit, mijn roep gaat uit over de hele aarde, (Romeinen 10 v 18), maar jíj hebt geantwoord, al was ook dat: genade - je bent door je geloof een nakomeling van Abraham, die, volgens Genesis 15 v 6 " God geloofde en het werd hem tot gerechtigheid gerekend'. Zo'n 'mij vertrouwende' ben jij ook - weet je nog, naar welke verre streken je verdwaald was....maar ik haalde je daar weg - wees niet bang voor mijn afwijzing. je weet toch, dat ik in Jeremia 31 v 30 zeg: "Is Ger niet mijn geliefde zoon, is hij niet mijn oogappel ? Telkens als ik over hem spreek, rijst zijn beeld in mij op, dan raak ik diep bewogen. Ik móet mij over hem ontfermen" Hoe zou ik je dan ooit afwijzen ?
Ger... - nu niet bang zijn voor dat blaasonderzoek en voor die gek-makende jeuk. Ik ben toch bij je. ik ben toch je God- ik ga je sterken en helpen en steunen . -...en vergeet niet: mijn rechterhand, mijn Heilige Geest is ONOVERWINNELIJK.
Zo lees ik deze beloften. En zo lees ik al die vele beloften, die er zijn.
Nou zeg je misschien M: "Ger zorgt maar best voor zichzelf. Maar waar blijf ik nu ?".
Maar M....overal waar ik 'Ger' heb gezegd, daar mag jij 'M' zeggen, natuurlijk niet bij 'die blaas' en bij 'die jeuk'.
Hier wordt de vraag opgeworpen, of we bang moeten zijn voor de deeltjesversterker, waarmee bij Genève proeven worden genomen.
Uit Christelijk oogpunt ben ik van oordeel dat wij daar niet bang voor moeten zijn. Dit punt wil ik nu even laten rusten om eerst iets te zeggen over de angst, die allerlei mensen voor van alles hebben.
Er zijn al zo onnoemelijk veel angsten gepasseerd. Ik herinner me nog de angst voor ´de zure regen´, die omstreeks 1975 heerste. Ik kende toen een familie, waar een zoontje niet in slaap kon komen, omdat hij bang was dat het huis zou instorten doordat het voegwerk werd aangetast.
En ik herinnner mij mijn eigen dochter, die in 1979 in paniek was, toen de toenmalige Sovjet unie binnenviel in Afghanistan. "O...nu krijgen wij oorlog en de atoombom en gaan we er allemaal aan".
En nu dit weer. Het houdt nooit op. Telkens is er wel weer iets, waar we ons diep zorgen over dienen te maken.
Tegenwoordig krijgen al die angsten een nieuwe dimensie. Zo is bijvoorbeeld mijn kleindochter niet ingeënt tegen baarmoederhalskanker, omdat de ouders allerlei alarmerende dingen hadden gelezen op internet. Angst voor onbekende dingen lijkt tegenwoordig samen te gaan met rebellie, ( in sommige gevalen) en met sensatiezucht , die telkens grotere prikkels wil ontvangen. Laten wij, al iets oudere mensen wat rem zetten op al dat gegil, zodat onze tere jeugd wat meer onbezorgd kan opgroeien.
En nu het Christelijk element. 2 Petrus 3 v 10 schrijft: (NBG) "Op die dag, zullen de hemelen met gedruis voorbijgaan en de elementen door vuur vergaan en de aarde en de werken daarop zullen gevonden worden". Dit lijkt wat alarmerend, maar onder 'elementen'versta ik de huidige rechtsorde, die door een betere zal worden vervangen. En 'de hemelen zuleen voorbijgaan' zie ik met de NBV meer als een geestelijk begrip: de hemelsferen, een geestelijk begrip.
Maar het voornaamste acht ik dit: 'de aarde en de werken daarop zullen gevonden worden'.
De God van hemel en aarde laat zijn schepping niet ondergaan, ook niet door zwarte gaten, daarginds onder de grond in Genève, die de hele aarde - volgens zeggen- willen ophappen en in een korreltje zand veranderen, doordat alle ruimte tussen de atomen en de nog kleinere deeltjes verdwijnt.
God liet zijn schepping niet ondergaan in de dagen van Noach en hij zal dit ook niet doen in de dagen van wat wij Christenen de eindtijd noemen. De aarde, die mooie schepping , zo door de duivel bedorven, zal bevrijd en hersteld worden volgens Gods plan en dat werk zal helemaal voltooid worden.
God maakt geen nieuwe dingen, maar hij maakt alle dingen NIEUW, ( Openb 21 v 5).
God wil niet, dat wij angsten hebben voor allerlei hersenschimmen. Hij wil dat wij een gezonde afkeer hebben van de - tenietgaande- duivel en zijn trawanten. God wil dat wij ons voegen in zijn grote, bevrijdende plan . Dan zijn wij veilig voor alle nare dingen, die ongetwijfeld gaan komen, want Lucas 21 v 26 zegt: "Er zullen tekenen zijn aan de zon en de maan en de sterren, en op aarde zullen de volken sidderen van angst voor het gebulder en het geweld van de zee´. Zie 'die hemellichamen' en dat 'zeegebulder' nu niet zo letterlijk, maar meer 'overdrachtelijk' voor 'hemelse verschijnselen'.
Vertrouw op God en schuil bij Jezus en je zult veilig zijn wanneer al die voorbijgaande, maar toch wel echt vreselijke dingen gebeuren.
Daag Ger
Overigens is dit een persoonlijke mening. Het is niet de bedoeling om hier op dit net evangelisatie te bedrijven. G
Heel veel mensen vragen: Als God liefde is, waarom laat Hij dit dan toe? Als God bestaat, waarom laat hij zo weinig van Hem zien? Als, als, als- vragen... wat antwoorden jullie dan?
Wat actuéel O ! En weet je, wat nu zo lastig is. Ik kan je wel een mooi overwogen antwoord geven, zorgvuldig voorbereid en wikkend en wegend opgeschreven. Maar dat is de practíjk niet.
Want....hoe komen zulke vragen dikwijls tot je: - op een schoolplein of in de schoolaula - in het zwembad, wanneer je met een hele groep zit te zonnen langs de rand. En dan heb je niets aan keurige antwoorden, Nee; rondom je heen zitten schreeuwende jongens en meisjes, die behoefte hebben aan het maken van een 'one liner', en eigenlijk helemaal niet benieuwd zijn naar jouw antwoord. Of ze willen je alleen voor gek zetten.
Zo kán het althans gaan. Ik doe maar een greep uit de mogelijkheden.
Allereerst een uitspraak van Onze Heer Jezus Christus op dit gebied; (Matth 10 v 1: "Jullie zullen omwille van mij worden voorgeleid aan gouverneurs en koningen , en een getuigenis moeten afleggen ten overstaan van hen en de heidenen. (19) Wanneer ze je uitleveren, vraag je dan niet bezorgd af hoe je moet spreken of wat je moet zeggen. Want wát je moet zeggen, zal je op dat moment worden ingegeven. Jullie zijn het immers niet zélf die dan spreken, het is de Geest van jullie Vader die in jullie spreekt".
Om deze tekst voor jou 'werkbaar te maken', merk ik nu eerst op, dat voor een puber de vele ogen van klasgenoten, op hem gericht, net zo zwaar en belangrijk kunnen zijn als stadhouders en gouverneurs voor volwassenen. Je kunt je dan best 'aan de heidenen uitgeleverd' voelen. En dan moet je ook dit bedenken dat de Heilige geest niet alleen 'alle goede dingen' is, die je jezelf maar kunt indenken, maar ook zo heerlijk royaál! Hij gaat heus niet overwegen of jij eigenlijk wel ver genoeg gevorderd bent om door hem geholpen te worden. Nee...hij helpt 'pas in het geloof begonnen jonkmannen' net zo goed als oude rotten. En op een kort schietgebed: "Heer....help", is hij zó tot je hulp.
Maar ook ík laat je niet helemaal in de kou staan. Hier komen twee keurig 'aangeharkte' antwoorden, rustig achter mijn pc bedacht, in een braaf pogen al enigszins eenvoudig gehouden.
"Als God liefde is.....waarom laat hij dan al die vreselijke dingen toe, die dan toch maar gebeuren".
Mogelijk antwoord: "God is er niet alleen. Er is ook een tegenstander de duivel. Die doet allerlei rotdingen en geeft dan de schuld aan God".
"Als God liefde is, waarom merken wij dan zo weinig van hem".
Mogelijk antwoord; "Hij zou veel van zich willen láten merken. maar wij schreeuwen allemaal zo hard, dat hij 'er niet doorheen komt'. Maar hij heeft wel gezegd, dat hij alleen al heel veel spreekt door de natuur en dat je hem daaruit alleen al kunt kennen", (Romeinen 1 v 19 en 20).
Nu zul je zeggen O: "En dat zou ik dan - nog iets meer gepopulariseerd - kunnen gebruiken?! Bedankt maar weer hoor! Als ik zoiets zou zeggen, vertaald in de termen van míjn wereld, dan komen er natuurlijk veel vragen méer. Ik hoor ze al: - ik dacht toch dat God de baas was en almachtig. Waarom kan die duivel dan van die dingen doen -....en waar komt hij dan vandaan? En dan moet ik weer verder dáarmee!".
Hoor eens hier O....blijf vasthouden aan wat de heilige Geest tot jouw hulp wil zeggen; dan komt dat ook wel goed.
Geluk ermee....en mogelijk zit er tussen al die jongens en meiden, op hun fietsen vóor de broodjeszaak balancerende, gulzig etende; 'of ze thuis niets krijgen', ergens wel éen, die stil luistert en later jou aanspreekt: "Zeg O...jij zei dat nou, maar...."
O ...kom je nog eens op 'Vraag het Ger'. En niet alleen O is uitgenodigd, maar allemaal, afijn dat weten jullie!
janx schreef: Ik geloof dat daar ik verschillende gedachtes over zijn gezien heb in het forum. En dat is niet het enigste er zijn gelukkig vele inzichten die voor een ieder de zijne is. Ja ... en hoe dan de mijne? wat versta ik onder bewustzijn?. Eigenlijk het vermogen om te beseffen dat je een verlangen wil en kan uitwerken. Dus ik zie het niet als iets, als je dat hebt , dat je alleen maar goede en geen duistere zaken kun doen. En voorbeeldje; iemand wil bewust een miljonaire worden en zal daar alles voor doen omdat deze bewust daar mee bezig is gegaan. Zo ook een postzegelverzamelaar die bewust daar mee bezig is en niet te hooi en te gras maar wat oppot. Er zijn nog best veel mensen die nog geen echt bewustzijnsgevoel hebben en alles maar met zich laten gebeuren zonder te beseffen dat ze ook iets zelf kunnen gaan ondernemen. en dus niet van en ander afhangkelijk behoeft te zijn. Tenzij je het bewust wel zo wil. Tja ..... zo ook op het gebied van de geest en het menszijn kun je er bewust mee bezig zijn, maar evengoed ook uit nieuwschierigheid en door een vaag gevoel van 'je weet het nooit'. Dus volgens mijn idee is de aarde ook een plaats waar de mens dat gevoel kan ontwikkelen door de vele ervaringen die hem/haar dat kan bij brengen. Maar ik versta niet onder bewustzijn dat je alle geestelijke wetenschappen reeds eigen hebt gemaakt in de goede zin dan wel ... Het is meer het vermogen tot! groetjes, janx
Dag Janx,
Je ziet het volgens mij toch allemaal een beetje te kleinschalig, met miljonairs en postzegelhandelaars en zo. Laten jij en ik onze vleugels nu eens wat wijder uitslaan.
Er zijn meerdere soorten bewustzijn - planten hebben een bewustzijn, dat hen op de juiste manier helpt om te groeien en te bloeien. Maar uiteindelijk zijn planten eindig - dieren hebben een hoger bewustzijn. Maar uiteindelijk zijn zij ook eindig Dat leert ons Prediker 3 v 21. Wel wordt deze kwestie vragenderwijs aan de orde gesteld, maar uit 12 v 7 blijkt, dat het hier toch een uitgemaakte zaak betreft. - met God is het anders . Zijn eeuwig bewustzijn is van een zo hoge orde, dat ik er hier niet dieper op in wil gaan, bij gebrek aan woorden ook niet op in kán gaan. - maar ons eigenlijke doel is het bewustzijn van de mens. Toen God de mens schiep, was het al heel bijzonder, dat het op een zo andere manier gebeurde dan bij de dieren. Bij de dieren sprak God een machtswoord en de aarde en de zee brachten leven voort., (Genesis 1 v 24).
Maar de mens vormde de Heer uit stof van de aarde en er waren er ook niet tegelijk een heleboel, maar in eerste instantie éen, een man. En wat later, op een heel merkwaardige manier, (Gen 2 : 21) ook een tweede, Manninne, vrouw, ( 23), de latere Eva, ( 3 v 21).
( Even terzijde: nog vóor de ' moederbelofte',( v 15), was er al een eerdere belofte: God maakte de vrouw uit de man, omdat hij deze gedachte tot uitdrukking wilde brengen: Eens, na vele gebeurlijkheden, komt er een nieuwe man, (Jezus) en uit hem zal ik een bruid voor hém maken: (de gemeente).
Maar dit terzijde: terug naar ons onderwerp. Met de mens deed God iets heel bijzonder: hij blies hem de levensadem in ( 2 V 7).
En dat heel andere bewustzijn.............. Stel je voor: de Eeuwige, de Onuitsprekelijke, heeft met zijn levensadem ons ingeblazen !!!! ............daar gaat het nu over.
De mens, die het stoffelijke evenbeeld is van God,( 1 v 26) kreeg door zijn heel andere afkomst de heerschappij over al het geschapene
Later zijn er heel verdrietige dingen gebeurd, maar ook heden ten dage is het zo, dat de mens werkelijk van alles kan en onderneemt en de hele schepping gebruikt met alle natuurkrachten daarin, voor zover ze hem successievelijk bekend worden. Zijn goddelijke afkomst verloochent zich niet, ook niet nu de intíeme banden met God zijn doorgesneden, als gevolg van dat betreurenswaardige voorval met ' de vrucht'.
Satan, nu onze wederrechterlijke gebieder, deze tijdelijke bezetter van een rijk, waar hij niet thuishoort, zal wel eens denken: "Wat zíjn ze toch slim. Als ze de band met God kunnen herstellen, dan zal hun bewustzijn uit al mijn kluisters breken en is er geen redden meer aan".
Maar dan stelt hij zichzelf weer gerust: "Ze hebben niet in de gaten, welke mogelijkheden, de 'vervaarlijke tegenstander', ( zo noemt hij Jezus) voor hen ontsloten heeft . Ze kennen de toewijding niet, die opklimt van berouw, bekering en wedergeboorte tot 'doop in de Heilige Geest' ".
Maar steeds meerderen op aarde weten die weg wél, al is het nog maar 'in beginsel'. En overal bevrijdt het bewustzijn zich van satans boeien, die klein houden, wat groot moest worden. Overal ontwikkelen dwergcypressen, die zo zoet stonden in de vensterbank, naast de petunia, zich tot woudreuzen, ruisend in een hemelse, verkwikkende bries.
Er zit muziek in ons bewustzijn, de eeuwige adem van de griote Overwinnaar
Wel vaker lees je dat de Heere Jezus mensen genas die van de duivel bezeten waren. Wat moet ik me daarbij voorstellen? Mensen die ernstig gehandicapt zijn? Psychotisch?
Als je ook leest dat die man in de bergen en bij de graven ronddwaalde, zichzelf met stenen slaande, wat een mensonwaardig bestaan toch.
Komt dit nu nog voor?
Dag B,
In de bijbel en met name in de evangelieën wordt door Jezus zélf en door anderen, die Jezus' handelen beschrijven, heel veel over het optreden van de duivel beschreven.
Krachtens Matth 4 v 1 wordt Jezus in de woestijn geleid om verzocht te worden door de duivel. En in vers 5 wordt de macht beschreven, die satan heeft, wanneer hij Jezus mee kan nemen op een hoge berg. Er wordt dan wel gezegd door velen: " Ach..... Jezus stelde zich dat maar vóor. Het gebeurde allemaal 'tussen zijn oortjes'. Maar Jezus, God en mens, was niet iemand, ' die zich zo maar wat voorstelde' . Hij was helemaal vervuld met God de Heilige Geest. En het was ook de Heilige Geest, die hem deze vuurproef in zond.
In Matth 13 v 39 spreekt de Heer Jezus zélf over "de duivel, die het slechte zaad zaait"
En in Matth 25 v 41 waarschuwt hij de mensen, om niet ook te komen in het helse vuur, dat ( in eerste instantie) voor de duivel en zijn engelen bereid is.
Zo maar wat voorbeelden uit éen evangelie; uit de andere nieuw-testamentische geschriften zonder enige moeite uit te breiden.
Als iemand in Jezus' dagen van de duivel bezeten was, dan kon dat ook in vroegere dagen. Wat denk je bijvoorbeeld van Saul, die zijn speer wierp naar David, toen die hem met muziek trachtte verlichting te geven in een demonische kwelling, ( 1 Samuel 18 v 10 en 11).
En als het ook in vroeger dagen kon, dan kan het ook nú.
Maar wat is het waar, wat Wullempie schreef: "De duivel doet het wat slinkser tegenwoordig". De duivel heeft ten tijde van de eerste krachtontplooiing van het geloof in Jezus, in die eerste , geweldige eeuwen, gezien, hoe de Christenen hem in de gaten kregen, dat zij Efeze 6 v 12 terdege hadden gelezen en wisten, dat satan de eigenlijke vijand was, die listig gebruik maakte van: - zijn onzichtbaarheid - de omgevingsfactoren, ( de wereld) - onze kwetsbare menselijke natuur, 'ons eigen vlees'
En de Christenen wisten ook van het uitwerpen van demonen in de naam van Onze Heer Jezus Christus.
En dat was zo fnuikend voor onze grote vijand, dat hij besloot ´ondergronds te gaan´.
En toen satan meer stiekem opereerde, en de geestelijke bekwaamheid, een Geestesgave, om demonen uit te werpën, steeds meer vergetren werd, waren de gevolgen van de inwerking van de boze op de mensheid zeker niet minder.
Mensen, die oud worden, komen dikwijls in verpleeg-inrichtingen terecht. Daaronder zijn ook mensen, die tijdens hun krachtige, jonge bestaan de invloed van de duivel in hun leven verborgen hebben kunnen houden. Maar nu bij het ouderworden de remmingen verminderen in kracht, komen zij heel dikwijls tot verdrietige en diep-bedroevende handelingen en uitspraken. Attentie: ik spreek dus niet over ALLE ouderen, maar over een kleine minderheid. Ik heb twitig jaar als vrijwilliger gewerkt in de gesloten afdelingen van verpleeghuizen. Een enkel maal maakte ik daar wel situaties mee, die mij diep ontstelden.
B..: de in de bijbel genoemde mensen waren niet psychotisch of ernstig geestelijk gehandicapt, ook al zouden zij door moderne psychologen misschien als zodanig omschreven zijn.. Ze waren ´van de duivel bezeten´, want de Heer Jezus was er de man niet naar om de dingen niet bij hun naam te noemen. En goed...hij ´was wel een kind van zijn tijd´, maar dat was maar een oppervlakkig iets. In zijn hele onderwijs blijkt, dat hij dingen vertelde, die helemaal niet ´van zijn tijd waren´, zo schokkend zelfs voor de toenmalige oren, dat sommigen zeiden: `Deze rede is hard...wie kan die horen!!!`(Johannes 6 v 60).
En: Ja B; het komt nú nog voor. maar het is minder zichtbaar, omdat het voor de duivel meer rendabel is om zich wat te verschuilen en omdat de mensen, die zich zeer afwijkend gedragen en voor wie geen remedie is, dikwijls onzichtbaar zijn voor de grote massa van de mensheid, omdat ze verborgen zitten in 'krankzinnigengestichten', om dat nare woord nu maar eens te gebruiken, waar ze met geregeld 'platspuiten' in bedwang worden gehouden.
Daarmee wil ik nu ook weer niet zeggen, dat deze uitspraak alle krankzinnigen betreft, maar deze stakkers zitten ertussen.
En over oude mensen, die een enkele maal er zo rampzalig aan toe zijn, berichtte ik je al.
Daag Ger
Naschrift:
Vannacht kwam ik tot het idee, dat dit stuk toch te veel in mineur eindigt.
Laten wij teruggaan naar Jezus. De grootste negatieve kracht betekende niets voor hem, de voor 100% met 'God de Heilige Geest vervulde'. En hij dreef met name zo'n 'macht van de afgrond' uit, wanneer de bezetene het met die uitdrijving in het diepste van zijn machteloos gemaakte menselijke geest eens was, ( Markus 5 v 15).
En Jezus heeft beloofd, dat degenen die hem volgen, grotere dingen zullen doen: ook in Markus 16 belooft hij, dat gelovigen demonen zullen uitdrijven. (Johannes 14 v 12: "Waarachtig, ik verzeker jullie: wie op mij vertrouwt zal hetzelfde doen als ik, en zelfs meer dan dat, ik ga immers naar de Vader".
Zeker zullen wij sterke gelovigen gaan zien , die met grote kracht zullen zijn bekleed, nog vóor Jezus' tweede komst; de 'twee getuigen' uit Openbaring 11 En in de eerste herstelperiode, het duizendjarig rijk wordt dit nog heerlijker duidelijk, wanneer Gods beminden volgens Jesaja 61 v 4: "....wat eertijds vernield werd, zullen herbouwen' .
Dus B; je zult nog grote dingen zien, die je hart niet verontrusten, zoals de geschiedenis die je gelezen hebt, maar die je hart gaan blijmaken.
Als je vader een zondenaar is, is het nageslacht dan ook meteen de sigaar? In de bijbel staat al vermeld dat God de zonden van de ouders bezoekt aan het nageslacht. Dus als je vader een zondenaar was en God zijn zonde niet vergeven had voor zijn dood is het nageslacht automatisch de Sigaar...
Mijn antwoord: Nee T., dat zie je toch ietsjes te rechtlijnig.
Wat zegt Exodus 20 v 5: "Kniel voor afgodsbeelden niet neer, vereer ze niet, want ik, de HERE uw God, duld geen andere goden naast mij. Voor de schuld van de ouders laat ik de kinderen boeten, en ook het derde en het vierde geslacht, wanneer ze mij haten".
T.....zet die laatste woorden nu eens in grote letters voor je 'geestelijk oog' neer....: "WANNEER ZE MIJ HATEN".
De strekking van deze tekst is: De zonde van afgoderij is heel erg gemakkelijk overdraagbaar. Wanneer de ouders afgodenbeelden gaan maken, met de bedoeling om onder het teken van een 'stierkalf'- bijvoorbeeld-, toch echt nog wel de Heer God te gaan aanbidden, dan zien de kinderen al veel minder onderscheid en de kleinkinderen nog minder en in een paar generaties is een mensengeslacht helemaal verwilderd tot afgoderij.
Maar...wanneer die kinderen terugkeren tot God, de Heer God dus niet meer 'haten', (veronachtzamen), dan neemt de Heer ze weer toch zich als zíjn kinderen.
Want in Ezechiël 18 staat, vanaf vers 10: "Stel....een nette, oppassende man krijgt een gewelddadige zoon die alles doet, wat God verboden heeft...." (en dan volgt er een opsomming, waar 'de honden geen brood van lusten') ...... "...en ook die gewelddadige zoon krijgt weer een zoon en déze zoon ziet alle misstappen die zijn vader begaan heeft. Hij ziet ze allemaal, maar volgt ze niet....." ( en dan volgt een hele opsomming, hoe braaf en keurig en godvrezend die zoon wel is) ......... "...zó iemand zal zeker (geestelijk gezien) in leven blijven en niet sterven vanwege de schuld van zijn vader..."
"Iemand, die zondigt, zal sterven, maar een zoon hoeft niet te boeten voor de schuld van zijn vader( v 20) ...alleen wie zondigt....die zal sterven..." (vers 4)
Dus T.....je vader heeft gezondigd, dat zijn jouw eigen woorden. Maar jij bent niet de SIGAAR.
Nee hoor, als jij de Heer dient met een blij hart en je richt naar zijn liefdevolle aanwijzingen, die zeker niet onredelijk zijn, dan is het lot van jouw vader in genen dele jouw lot.
Ga maar met de Heer Jezus en de Heer God en met God de Heilige Geest op stap. Je hebt evenveel recht als iedereen.
Hoe denken jullie dat het met onze energie-voorziening is gesteld over honderd jaar?
Mijn antwoord:
Hierop zijn vele lezenswaardige bijdragen binnengekomen. Vooral het antwoord, waarin geschetst werd, hoeveel energie verloren ging bij transport en dergelijke , maakte diepe indruk op mij.
Maar I's concrete vraag was dus: hoe zal het met de energie- voorziening gesteld zijn in 2110.
En daarop, op die vraag, kreeg ik een onverwacht idee, toen ik een vraag over 'waarheid'van een posting voorzag.
Gaat- ie:
Ik geloof dat Jezus terugkomt om de aarde als wereldpresident te regeren. Natuurlijk weet ik ook wel, dat de bijbel uitdrukkelijk zegt, dat niemand van die dag en dat uur weet. Maar anderzijds zegt de bijbel ook, dat wij de wisseling van de seizoenen in de geestelijke wereld net zo goed in het oog mogen houden als de wisselingen in de aardse seizoenen. Als wij in de natuur zeggen: "De lente komt. De barre winter raakt op zijn eind. Ook al is de zegswijze waar: 'Als de dagen lengen, gaan de winters strengen', .....ik heb al sneeuwklokjes gezien", mogen we dat ook doen ten aanzien van de wederkomst van Jezus. En bij de voortdurende versnelling van de gebeurtenissen, mag ik in ieder geval zeggen: "Dit duurt zo geen honderd jaar meer met dit gekkenhuis". ( Let wel...dit is een mening, geen profetie)
Over honderd jaar is Jezus terug, zo neem ik aan. En wanneer hij terug is, begint een nieuwe, inventieve en innoverende periode in de geschiedenis van de mensheid, voor het eerst onder éen hoofd verenigd, ( Efeze 1 v 10).
En reken maar, dat er dan geen energie meer vermorst wordt en dat de meest milieu- en mensvriendelijke methoden worden gevonden. Wind-, waterval-, getijden- en zonne-energie, zonder milieuvervuiling, zie ik als de voornaamste 'duizend jaar'methoden. De aarde verwoesten door het aanboren van nog meer steenkoollagen,bruinkoollagen, olieboringen, zie ik niet zo zeer. Ook kern-energie heeft iets onvriendelijks, mensvijandigs. Nee, ik denk, dat het dan om natuurenergie zal gaan op wereldschaal gecoördineerd, onder de leiding van éen wereldleider, terzijde gestaan door kundige regionaal leiders, (Jesaja 32 v 1).
En daarmee heb ik I's vraag beantwoord, hoewel over de beantwoording 'an sich' nog wel andere meningen kunnen bestaan.
Ja, ik geloof in de bijbel. Ik ben de bijbel in 1959 intensiever gaan lezen, nadat ik hem daarvoor al extensief las.
Maar in 1959 kreeg ik deel aan een opwekking, waarin veel over de doop ín en de vervulling mét Gods Geest werd gesproken.
Men noemde mij als toegangspoort tot deze kostelijkheden de wedergeboorte en wees op 1 Petrus 1 v 23, waar staat: "Heb elkaar onvoorwaardelijk lief met een zuiver hart...( en nu komt het centrale gegeven)....äls mensen die opnieuw zijn geboren, niet uit vergankelijk maar uit onvergankelijk zaad, door Gods levende en altijd blijvende woord".
Ik ben de bijbel 'gerichter ' gaan lezen , met een toegenegen en welwillend ingesteld hart en merkte, dat mijn gedachtewereld anders werd. Ik kon de dingen ánders bekijken.Het leek wel of ik er van zekere afstand naar keek. Ik kreeg oog voor de onzichtbare wereld, waar God en de engelen strijden voor ONS tegen de duivel en zijn demonen. Ik zag de volstrekt centrale rol van Onze Heer Jezus Christus dieper dan ooit.
En toen ontdekte ik de Heilige Geest met zijn gaven en vrucht.
De doop ín en de vervulling mét de Heilige geest werd een realiteit voor mij.
Ik bezocht trouw de samenkomst en daar doordrong men mij van deze waarheid, dat alles wat ik bereikt had , alleen maar op de genade van God berustte, omdat hij het willen en het werken in mij bewerkte.
En wat leverde mij dat alles nu óp: Zoals velen van jullie weten, heb ik 6 blogs bij sennet. En éen daarvan is: mijn leven. Daaruit blijkt- ik ben nu tot 1974 met dit dagboek gevorderd- dat het een leven is, dat zeker zijn schokken heeft gekend, wat men van iemand van - nu- 86 ook niet anders verwachten kan.
Ik leef echter intensief en kan Jezus echt niet missen. Elk ogenblik zijn er weer uitdagingen. Zo schreef net een Duitse lezeres : "Kom toch ook eens op ons onderdeel 'Prophetic' kijken . Daar heb je zeker wel een mening over".
Gelukkig mag je toch een man wel noemen, die op deze leeftijd telkens weer voor nieuwe challenges wordt geplaatst.
Ik kan iedereen een leven met Jezus en met de bijbel aanraden. Sedert 1959 heb ik de bijbel nu TIENMAAL helemaal doorgelezen, zonder ooit éen bladzijde over te slaan. Met gerustheid zie ik door Gods genade zijn oordeel over mijn leven tegemoet. Ik weet, dat Jezus God en mens is en mijn verlosser.
Ik had ooit eens lang geleden een topic geopend over het Avondmaal maar daar werd zo erg van afgeweken dat ik het nog eens ga proberen.
1. Hoe leef jij toe naar het Avondmaal? 2. Wat doe je door de weeks voor "extra" naar de Avondmaalszondag? 3. Ga je ook wel eens niet, en waarom dan niet?
Dit zijn serieuze vragen. Ik heb erg geworsteld met het Avondmaal, zo erg zelfs dat mijn wijkouderling is gekomen om met ons te praten. Ik ben goed op weg en een tip gekregen van zijn vrouw (die kwam ook mee) om een boekje aan te schaffen.
Ik vind het Avondmaal een bijzonder gebeuren, en Jezus nodigt je dan ook persoonlijk uit om aan te gaan. Ik word dan altijd zo klein! Soms weerhoud ik mij er van ? Waarom ?! Omdat ik voor mijn gevoel geen goede voorbereiding heb gehad (amper bij stil gestaan). Maar is dat ook een reden om niet te gaan ?
Dag L,
Zouden wij even beginnen met 1 Korinthe 10 v 16 en 17. "Maakt de beker, waarvoor wij God loven en danken ons niet éen met het bloed van Christus ? Maakt het brood dat wij eten ons niet éen met het lichaam van Christus ? 17: Omdat het éen brood is, zijn wij, hoewel met velen, éen lichaam, want wij hebben allen deel aan dat ene brood".
Paulus heeft het hier over de geestelijke betekenis van het avondmaal.
En dan komt er gelijk al iets opmerkelijks. Hij wijk van de gewone volgorde af, die hij in 11 v 24 en 25 heeft getekend: - eerst het eten van het brood - daarna het drinken van de wijn.
Maar Paulus zegt: "De eigenlijke geestelijke volgorde is: - eerst de verzoening van de schuld, dat door de beker wordt uitgebeeld - daarna het vormen van de gemeente, die door het brood wordt voorgesteld.
Uit de beker drinken wij als het ware 'het bloed van Christus'. Denk nu niet aan het bloed, het zichtbare bloed van de mens Jezus, maar denk aan het onzichtbare bloed van Christus, de Gezalfde. In hem zijn wij. In hem hebben wij het eeuwig leven, door zijn offer. Dit vergoten bloed is de grond van het nieuwe verbond, zo veel heerlijker dan het oude verbond, (Matth 26 v 28).
Omdat het 'onzichtbaar' bloed is, getuigt de gebruiker hiermee, dat in de onzienlijke wereld zijn schuld is weggenomen en dat hij een levensgemeenschap met Christus heeft. Het gaat hier dus over onze positie in het koninkrijk van God. Zodra wij de Heer Jezus van harte geloven en vertrouwen, ziet de Heer God ons als rechtvaardigen. Het is dan aan ons om die roeping en uitverkiezing ook WAAR TE MAKEN, ( 2 Petrus 1 v 10).
In het avondmaal dankt een gelovige voor al het heerlijks, dat Christus hem geschonken heeft. Hij juicht het uit: "O Heer God...ik dank u, dat u de wereld in Christus met uzelf verzoenende was, ( 2 Cor 5 v 19)". Het is ook een beker van dánkzegging. Wij mogen God altijd hiervoor dankzeggen, dus speciaal naar deze dag toeleven met allerlei extra- inspanningen is niet nodig. Dat zou haast een beetje doen denken aan werkheiligheid en niet aan 'leven uit genade'. Ook 'bekommerd' toetreden is in tegenstelling tot de gevraagde 'dankzegging'.
En dan kijk je in die sam of in die kerk rond en je realiseert je, dat 12 v 12 zegt: " Een lichaam is een eenheid die uit vele delen bestaat; ondanks hun veelheid vormen al die delen samen éen lichaam. Zo is het ook met het lichaam van Christus".
En je denkt verder: "Ik vorm niet alleen een eenheid met mijn hoofd, de dierbare Heer, maar ook met die medegelovigen om mij heen. We vormen een geestelijke eenheid. Nu zal dat wel niet altijd éen gezegende broederschap zijn, maar God beschouwt ons vanuit een postief gezichtspunt: `Wat niet is, kan komen`. Laten wij ook zo elkander bezien en in die geest voor elkaar bidden. Probeer je maar eens voor te stellen, dat zl die mensen in de geestelijke wereld ´vele tarwekorrels vormen, die- gebakken zijnde- samen éen brood vormen'
Een gelovige behoort niet bij Christus omdat hij avondmaal viert en hij vormt daardoor ook geen eenheid met de andere gelovigen. Maar het zichtbare ´drinken van de wijn´en ´breken van het brood met de ánderen' zal behoren te rusten op een belijdenis voor God, de mensen, de engelen en ja...ook tegenover de demonen....déze belijdenis: `Wij zijn hier bijeen als gerechtvaardigden door het geloof, dat wij in Christus een eenheid vormen.
Nu eerst L: een antwoord op je drie vragen: 1 Ik leef niet speciaal naar het avondmaal toe. Ik ben altijd- door Gods genade- gereed om het te vieren 2 ik doen niets extra's...ik heb altijd de gedachten als boven-omschreven paraat. 3 Ik doe altijd mee met de viering.
Ik hoop, dat je in het hierbovenstaande vreugde vindt, voldoende voor 'oneindig véel avondmalen' . want Jezus gaat het in zijn eeuwige koninkrijk telkens met ons vieren, (Lucas 22 v 18).
. 
