Hey coole mensen, please help, ik ben de laatste tijd vet aan het twijfelen over mn geloof, maar kwil God niet kwijt maar aan de andere kant denk ik, bestaat God wel, kunnen jullie helpen?
Mijn antwoord.
Graag wil ik je helpen, wat ik maar kan.
Twijfel is zo iets naars: Efeze 6 v 12 zegt in dit verband duidelijke, richtinggevende woorden: "Onze strijd ís niet gericht tegen ménsen"... (dus ook niet tegen onszelf) ...."maar tegen hemelse vorsten, de heersers en de machthebbers van de duisternis, tegen de kwade geesten in de hemelsferen"
Wat staat hier dus in feite: "satan, de overste van de boze geesten, is in principe de enige, waartegen wij te strijden hebben".
Eva, ons aller moeder, leerde het twijfelzaaien van de duivel al kennen, toen hij, via de slang sprekende, zo echt versluierd zei: "Is het waar dat God gezegd heeft"....(Genesis 3 v 1 NBV). "God heeft zeker wel gezegd...", NBG "Is het ook dat God gezegd heeft..."(Statenvert)
En Eva, (toen nog 'manninne' geheten) was ook de eerste, die er bij hem invloog. Ze begon te redeneren, terwijl het feit, dat een slang sprak, haar al een alarmseintje had moeten geven; "Er is iets raars met dat dier; goed, hij is de slimste van alle dieren, maar het is de áard van dieren niet om te spreken". Ze wist niet, dat de slang 'bezeten' was, maar ....even doordenken....en niet gelijk antwoorden...dat ware beter geweest. Maar ja; gedane zaken nemen geen keer. Of zoals mijn goede moeder dat zo kon zéggen: "Als....als....as....as....as is verbrande turf".
In ieder geval; wanneer de duivel met een soortgelijke, onzeker makende smoes komt bij jou, dan is het goed om te zeggen: "Satan....wijk in de naam van Jezus".
En dan spreek je verder met de Heer en laat de duivel buitenstaan; bijvoorbeeld zó: "Lieve Heer; u weet, dat ik het zo moeilijk heb met Ezechiël 24 v 15- 18. Over díe hobbel kom ik écht niet heen. Heer....wilt u mij inzicht geven en mij met adelaarsvleugels ook over dat vréselijke heendragen. Dank U Heer..."
(En nu maar eens kijken of hier een vráag over komt).
Kijk; fluistert de duivel jou twijfel in, dan praat je met hém niet verder, maar dan praat je dat door met de Heer.
Trouwens op oneindig lager niveau ben ik er altijd om die moeilijke brokken voor jou meer verteerbaaer te maken.
Laat je niet in de war brengen door al die mensen, die zeggen: "Twijfel hoort er helemaal bij. Wie niet op zijn tijd twijfelt, is geestelijk niet gezond".
Nu ja; bij twijfel spreekt de duivel of een van zijn trawanten in je hart. Dat kun je niet voorkomen. Maar praat in geen geval met hem verder. Praat verder met de Heer.
Op school gaat het toch ook zo. Mariëlle komt bij je en zegt: "Weet je wat Gladys over je zegt". Als het goed is, maak je het gesprek met Mariëlle gauw af en vraagt ronduit aan Gladys, wat er aan de hand is. Of eigenlijk: in een dergelijk geval spreek je eerst even met de Heer, hoe je je woorden jegens Gladys kiezen zult.
Toen je wat jonger was, droeg je zo'n armbandje 'wwjd'. Dat armbandje "Wat zou Jezus doen", ligt nu in je kast te verstoffen. Het is ook maar een armmoedig 'jonge tiener ding'. Je hebt nu veel mooiere sieraden. Maar Jezus liet zich nooit van de wijs brengen. Eén keer had de duivel het heel listig ingekleed, probeerde hem in de war te brengen via een belangrijke leerling , Petrus. Maar wat zei Jezus: "Ga achter mij vandaan satan", Matth 16 v 23.
Dus Niem; wanneer de duivel weer komt met zijn praatjes: "God bestaat niet. Dat van tóen, bij Soul Survivor, was allemaal zelfbedriegerij", wat zeg je dan: "Ga weg satan, in de naam van onze Heer Jezus Christus".
En klaag het dan maar uit bij God: "Heer...help...hij was er weer...en ik voel me zo 'vies gemaakt'. Dank u Heer, dat u mijn bewijstzijn reinigt van deze dingen, die appeleren aan kwade influisteringen".
De dood als iets, dat 'er eigenlijk niet bij hoort'
Dag Niem,
Je vraag luidde: "Waar komt de dood vandaan. Wij léven, dat is het gewone. maar 'doodzijn' is toch iets ongewoons". Je vraag luidde iets anders, maar ik neem aan dat het hierop neerkomt.
Letterlijk vroeg je: "Waarom zou er dood zijn, als er ook leven is".
Mijn antwoord, waarbij ik mijn formulering van jouw vraag maar aanhoud:
In Genesis 2 v 16 staat het volgende; "God hield de mens het volgende voor: 'Van alle bomen in de tuin, ( de hof van Eden, het paradijs) mag je eten, maar niet van de boom van 'de kennis van goed en kwaad'; wanneer je daarvan eet, zul je onherroepelijk sterven".
De mens wist wat 'sterven' was. Later, toen ze toch van die fatale boom gegeten hadden, staat er: 'God, de Heer, maakte voor de mens en zijn vrouw kleren van dierenvellen en trok hun die aan'.Genesis 3 v 21.
Adam en Eva wisten dus, wat 'sterven'was, maar hadden dit verschijnsel alleen bij dieren waargenomen. Voor hen was de gewone toestand 'leven'. Eeuwig leven zouden zij verkregen hebben , wanneer zij ná het eten van de boom 'van kennis van goed en kwaad' ook zouden eten van de vruchten van die andere boom, de 'levensboom' en eeuwig leven, (3 v 22). En- om als zondig mens eeuwig te leven' is een kwade zaak.
De dood, de ongewone toestand voor mensen, is er dus gekomen na een eerste ongehoorzaamheid van Adam en Eva aan God.
En die ongewonen toewstand duurt voort tot ver na de tijd, waarin wij nú leven. Na de tijd, die wij nu beleven, komt er een andere , gelukkiger wereld, het duizendjarig rijk. Maar zelfs daar is nog sprake van dood; Jesaja 65 vv 20- 22 spreken van 'sterven' als iets , dat ook dán plaats vindt.
Maar daarna, wanneer de tijd nóg heerlijker wordt, komt eens de dag, dat , naar in 1 Corinthe 15 v 26 staat: "De laatste vijand die vernietigd wordt, de dood is".
Eens zal dit onvolkomene, de dood, deze vijand, deze verminking van ons menszijn, voor eeuwig verdwijnen.
Maar Niem; jij hoeft niet te 'wachten tot Sint Juttemis'.
De dood, de scheiding van ons lichaam van onze ziel en van onze geest, is nu al niet het laatste woord. De mensen, die God willen dienen kunnen na hun aardse dood al het eeuwige leven bereiken. Voor zover ze van God en Jezus hebben gehouden naar de mate van hun kennis over God de Vader, God de Zpoon en God de heilige Geest, geeft God hun na hun aardse dood eeuwig , geestelijk leven en worden hun ziel en geest zelfs eens verenigd met een door God gegeven lichaam.
Dit houdt echter voor jou Niem, veel meer in dan voor vroeger geleefd hebbende mensen.
Zíj wisten veelal niets van Jezus, zelfs niet van God, maar er was alleen die hunkering in hun hart, naar Romeinen 2 v 14-16. En op grond van die hunkering worden ze volgens Matth 25 beoordeeld.
Maar jij Niem en alle mensen van tegenwoordig in de door de blijde boodschap bereikte wereldgemeenschap...wij weten veel en veel meer. En wanneer wij daar wat mee doen in gunstige zin, dat wij 'Ja' zeggen tegen het meerdere dat wij weten: - Gods bevrijdende werk in Jezus Christus - Christus' overwinning, die onze verwijdering van God ongedaan maakt - de heilige Geest, die on sterk en vaardig maakt om ons niet alleen te bekeren, maar ook wedergeboren te worden en vervuld met de Heilige Geest, dan geldt die eeuwige zaligheid, dat eeuwige leven ook voor ons..
Dus Niem, het eeuwige leven ligt voor je klaar en de vereniging van je ziel en geest met je lichaam, waardoor de dood ook uit het tijdelijke leven wijkt, evenzeer.
Een interessante vraag, die je stelde: Je vraag kwam hierop neer;
"Ik kan enig begrip opbrengen voor de stelling van ene Milton: 'Het is beter te regeren in de hel dan dienstbaar te zijn in de hemel' Immers: in de hemel is je verstand onbruikbaar bij het begrijpen van God. En mijn verstand is het dierbaarste, wat ik bezit. Ik voel argwaan tegen alles, wat mijn verstand buiten spel wil zetten.
Waarom is het dan zo de moeite om naar de hemel te gaan ? ".
Mijn antwoord: - het verstand wordt niet op non-actief gezet in de hemel. Het wordt integendeel bevrijd van kluisters, naarmate je verder gaat met de Heer God. Een berg van misverstanden. - Allereerst is de stelling van Milton niet in overeenstemming met wat de bijbel leert over de hel; Allerlei kwalijke begrippen zijn daarop van toeppassing: wroeging, tandengeknars van spijt, pijniging enz., maar het woord 'heersen' komt daar niet voor. In de hemel daarentegen komt het woord 'heersen' wél voor. Jesaja 32 v 1 spreekt van 'vorsten die zullen heersen naar het recht'
- Aan de andere kant is het geenszins zo, dat in dat ándere eeuwige oord, de hemel, je verstand onbruikbaar wordt. Het is juist anders: na de zondenval is het zó geworden, dat door de doorwerking van de zonde er overal in mensenbreinen 'klemmetjes' kwamen te zitten, die delen van dat brein 'verlamden', zodat ze minder konden functioneren dan God, de Schepper had bedoeld.
Wanneer mensen zich tot God keren, wordt het bij de bekering al zó, dat er een aarzeling begint te ontstaan om er maar naar hartelust 'op los te zondigen'. Bij de meeste mensen bestaan de zonden niet uit uiitbrekende , opvallende dingen, maar uit kleine beschadigingen en 'klemmetjes-aanbrengers'. Wat denk je van: - wrevel, onderlinge irritatie, geërgerdheden,'onliefde' eigenlijk, daar waar God het middelpunt van alle liefde , van alle Góddelijke liefde is. - zeurderigheid, tobberigheid, 'onvreugde', daar waar God vreugde in zijn vaandel heeft - onvrede, ontevredenheid, geklaag over laag loon en minder volmaakte werkomstandigheden, daar waar God ons steeds spreekt van 'innerlijke vrede' - onvriendelijkheid, gepest en getreiter, terwijl God de vriendelijkheid bemint.
En al die kleine zonden, die onopvallende dingen van iedereen ...díe brengen de afsnoeringen aan in ons brein. En die maken, al voortwoekerend, dat wij ook niet meer geduldig kunnen zijn met anderen, geen lankmoedigheid meer kennen, niet meer 'lang van gemoed' zijn, zodat wij ons eens over iets onhandigs van een ander kunnen heenzetten.
En de deur gaat open voor echt slechte dingen; ziekelijke roddel, zwartmakerij.
(Even terzijde: ik heb iemand gekend, die zó roddelde, dat het echt ópviel. Na een lange periode ontmoette ik die persoon nog eens. Toen had zij die roddel niet meer, nee: die roddel had haar, maakte haar ziek, deed haar sterven van verzuurdheid)
Mildheid wijkt voor hardvochtigheid en zelfbeheersing voor 'het zich altijd maar uitleven in driftbuien'.
Klemmetje na klemmetje. En de bekering verlost je al van de meest hinderlijke.
En de wedergeboorte zet dit heerlijke proces voort. En de 'doop in de Heilige Geest' begint met de lange weg van 'je klaarmaken voor de eeuwigheid met God'. En zijn hemel is zo iets verrukkelijks. Verlost van alle beperkingen zal ons verstand zich ontplooien op een manier zoals wij ons dat nooit hadden kunnen dromen.
Wij hebben hondermiljard hercencellen. Die hebben allemaal 80 tentakels, waarmee ze gedachten uit kunnen wisselen met vele die andere hercencellen.
Stel je toch voor: al die obbstakels wég.
In de hemel zul je je vertstand kunnen gebruiken op een volkomen, aan het oneindige grenzende manier.
Laat die Milton nu maar. Alle dwaasheden, die ooit geponeerd konden worden, zijn al rondgestrooid door al die denkers á la Milton.
Het is goed in de hemel. Ga op weg naar het goede land: het land van de blijde lach en het vrijgekomen brein.
Je vraag was dus: "Waar ga je heen, wanneer je zelfmoord pleegt".
Je somt zelf al op, dat een mens geen recht heeft om zelf te bepalen of hij het door God gegeven leven mag afleggen. Maar je blijft ermee zitten. In jouw omgeving is het al enkele keren gebeurd en het is wat moeilijk om dan ook nog eens tegen de nagelaten betrekkingen, die toch al behoorlijk in de war zijn, te moeten zegen, dat er onprettige, eeuwige vooruitzichten zijn.
Niem.....het is zo goed, dat wij daarover niet te beslissen hebben. Ik heb het al talloze malen gezegd: in Matth 25 staat de gang van zaken bij Gods eindoordeel duidelijk beschreven.
Allereerst heeft God dat hele eindoordeel aan zijn Zoon, onze Heer Jezus Christus, opgedragen.
En dan; Onze Heer beschikt over alle miljoenen gegevens, nodig om een oordeel te vellen, gegevens, waarvan wij alleen een fractie kennen.
Wat weten wij van zelfmoordenaars. Ik zal je éen voorbeeld noemen.
Laatst hoorde ik het verhaal van een man, die vast zat in dat nare drieluik: ellende, verlossing en dankbaarheid.
Hij was al zestig jaar bezig om zijn ellende diep te kennen....en dat terwijl je die ellende pas goed leert kennen, wanneer je eerst leert rusten in de genade van de Heer, die ons Jezus gaf als een volkomen verzoening van al onze zonden. Maar deze 'ongelukkige' was al die tijd aan het verkeerde eind begonnen. En hij bleef maar in zijn ellende ronddwalen, totdat hij er echt 'gek' van werd. En toen wilde hij zichzelf ophangen. Maar de ontstelde huisgenoten troffen hem aan, terwijl hij maar 'tegen het tot een strop geknoopte koord' áan leunde. Nog vóor hij van de kast, waarop hij zat, kon afspringen, velde een hartverlamming hem.
Wat een zielsbenauwdheid moet er hier geweest zijn. Zelfs al zou hij metterdaad hébben gesprongen dan twijfel ik toch niet aan zijn 'goede, eeuwige staat'. Of: juister gezegd: ik onthoud mij van een uitspraak, heb alleen 'goede moed'. De Heer is barmhartiger dan wij mensen, (2 Samuel 24 v 14). Zou hij niet de tranen afgedroogd hebben(Openbaring 21 v 4) van dit arme , afgepeigerde hoofd, verblind door een uitzichtloze leer.
Ik ga nu geen verdere voorbeelden geven. Maar in ieder geval: laten wij ons van oordelen onthouden. Eens velt de Heer Jezus het volkomen rechtvaardige eindoordeel. Hij kent 'het in de mens verborgene', (Romeinen 2 v 16).
En laten wij ons niet door de duivel laten verleiden om de smart van de achtergeblevenen nog te vergroten. Geen begrafenissen op het 'zelfmoordenaarshoekje' van het kerkhof, waar in 'ongewijde aarde' deze ongelukkigen rusten. Zo zal het niet meer zijn, maar ook alle andere vormen van leedverzwaring behoren achterwege te blijven. Troost elkaar met woorden, die de Heilige Geest ook dan zal weten te geven. En natuurlijk; roep mensen terug van dit verdrietige pad, wanneer je merkt, dat zij het willen betreden.
Welk nut voor ons hebben sommige lastige Leviticusteksten
Leviticus 19 v 19: "Mijn inzettingen zult gij bewaren; gij zult van uw vee niet twee verschillende soorten laten paren, uw akker zult gij niet met tweeërlei zaad bezaaien en een kleed, uit tweeërlei stof vervaardigd, zult gij niet dragen".
Ook hier Marianne, is het goed om eraan te denken, dat God hier tot mensen spreekt uit overoude tijden, die vele andere gedachtengangen hadden dan die wij tegenwoordig hebben. In een wereld, waarin voortbrenging van nieuw leven zeer in het centrum van de belangstelling stond, was het paren van dieren, die niet bij elkaar hoorden, een daad, die weerzin opwekte. Wij weten tegenwoordig, dat een mannelijk paard, (hengst) en een vrouwelijke ezel(ezelin) kunnen paren en een nieuw dier voortbrengen. Ook is het zo, dat een vrouwelijk paard, (merrie) en een mannelijke ezel een nieuw dier kunnen verwekken. Noch het muildier, noch de muilezel kunnen zich echter verder voortplanten.
Hoe kort zulke gevoelens van afkeer soms maar duren, blijkt wel hieruit, dat in Davids dagen , zo'n zeshonderd jaar later, muilezels bij Israel in gebruik waren en dat niemand zich daaraan heeft geërgerd, (2 Samuel 13 v 29; 18 v 9 enz). Maar goed...in de tijden, dat dit gebod werd gegeven, leefde die weerzin nog en zelfs nu nog is het zo, dat de termen 'muildier' en 'muilezel'....van andere voorbeelden weet ik niet...gedachten opwekken zo van: "Eigenlijk geen complete dieren; kunnen zich niet voortplanten".
Wat nu een kleed uit tweeërlei stof geweven, betreft: in overoude tijden pleegden afgodendienaars in de regio stoffen uit dieren- en plantenrijk in hun kleding te vermengen en op grond van deze vermenging pleegden zij dan toverij op een door ons niet meer te achterhalen manier.
In ieder geval was het toen zo, dat alle dieren- en plantensoorten een eigen 'levensziel' hadden in de volksmening. Men achtte het toen zo, dat door vermenging van twee 'levenszielen' schade kon ontstaan.
Niet eens zo gek. Wij weten, dat elke afzonderlijke levensvorm zijn eigen Desoxynucleribeïnezuur heeft, (DNA. A= ACID= zuur). Op iets ander vlak ligt de tegenwoordige idee, dat verwijdering van DNA- bestanddelen uit de ene soort en het inbrengen daar van in een andere soort, (genenmanipulatie), ongewenste gevolgen kan hebben, wat nog best eens zo kan zijn ook. Hier ligt dus een 'link' tussen 'vroeger' en 'nu'.
Deze gedachte kan ook een rol gespeeld hebben bij het niet mogen bezaaien van een akker met verschillende plantensoorten.
Wat is nu van dit alles de samenvattende gedachte, die wij ook tegenwoordig nog kunnen benutten: ook tegenwoordig geldt nog deze gedachtengang: een bepaalde orde, die God in de schepping heeft gelegd, behoort in de gedachten voort te leven.
Voor de mensen van die tijd ontstond eerbied voor God uit deze idee; wij doen geen dingen, die naar het idee van onze tijd strijdig zijn met zijn bedoelingen.
Voor onze tijd zouden wij dit zo kunnen stellen: wij doen geen dingen, die manipuleren aan de orde, die Hij heeft geschapen.
God schiep in Genesis alles 'naar zijn aard'. Het inbrengen van een menselijk gen in de DNA- keten van een rund, om daardoor een bepaalde afweerkracht tegen sommige ziekten in de melk te brengen, is een zaak, die met enige omzichtigheid moet worden benaderd. Gebleken is al, dat schapen, waarmee op deze of een daarmee verbandhoudende manier was geëxperimenteerd, (het schaap Dolly bijvoorbeeld), in hun verdere ontwikkeling vreemde verschijnselen toonden.
Misschien deze les voor de tegenwoordige tijd: Doe geen dingen, die in het kader van het denken van jouw tijd te veel ingrijpen op de startsituaties, zoals door God in het begin van het leven gegeven.
Marianne....als je nog meer van die interessante vragen hebt: kom naar 'Vraag het Ger'.
Maar al die mensen, die God nooit hebben kunnen kennen....
Dag allemaal en in het bijzonder Stefan,
Leuk Stefan, dat je mijn bijdrage 'mooi' vond. Maar verder zei je iets zó opwindends, dat ik dacht: "Dit móet Stefan weten !"
Je vraag kwam er op neer: "Hoe moet het nu met al die mensen die nooit van God, laat staan van Jezus geweten hebben.".
En weet je, dat de bijbel, door Zoemerke zo terechr aangeprezen, daar een uitspraak over doet !!! Romeinen 2 v 14 schrijft; "Wanneer namelijk heidenen die de wet níet hebben, de wet van nature naleven, dan zijn ze zichzelf tot wet, ook al hébben ze hem niet. Ze bewijzen door hun daden dat wat de wet eist in hun hart geschreven staat en hun geweten bevestigt dit, omdat ze zichzelf met hun gedachten beschuldigen of vrijpleiten. Dit alles zal blijken op de dag waarop, volgens het evangelie dat ik (Paulus) verkondig , God door Jezus Christus oordeelt over wat er in de mens verborgen is".
Naar onze tijd en begrippenwereld overgebracht, betekent dit:
"Over de hele wereld zijn alle eeuwen door 'potentiële jazeggers' geweest, mensen die Gods ingeschapen zedewet in het hart droegen, mensen met een nog goed werkend 'samenspreken van hun menselijke geest en hun ziel', hun 'geweten', waardoor zij innerlijk niet ver van Gods paden afweken.
Die mensen zouden God en Jezus juichend aanvaard hebben, gesteld dat zij ze hadden kunnen kennnen".
Maar ja....stel je eens een eenvoudige Indiaanse vrouw voor in wat tegenwoordig Peru heet. Maar ze woonde daar in de vijfde eeuw voor Christus. Zij wás zo'n potentiële 'ja-zegger' jegens God. Ze viel op in de clan doordat ze een beetje 'raar' was; maakte bezwaar tegen mensenoffers, dat soort gedachtekronkels. Ze werd dan ook een keer verbrand. Ik schrijf over haar in mijn boek 'Bekering' onder code 1.8.4./1.8.5.
Volgens Matth 25 komen dergelijke mensen uit alle volken van alle tijden een keer bij het eindoordeel vcóor onze Heer Jezus Christus te staan en vragen dan verwonderd: "Maar....wij hebben nooit het genoegen gehad u te kennen. En dan zegt u toch, dat wij jegens u goede dingen gedaan hebben ? " En dan anrtwoordt Jezus;( v 40): "Ik verzeker jullie; alles wat jullie gedaan hebben voor de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor miij gedaan". En dan staat deze rechtvaardigen het eeuwige leven te wachten., ( v 46).
Voor alle duidelijkheid: er zijn mensen, die zeggen: "Nou....dan is er voor mij niets aan de hand. Ik ben lief tegen iedereen".
Nee, zo zit het nu ook weer niet. Wanneer je Jezus hebt leren kennen, wordt er vanaf dát moment méer van je gevraagd.
Dat brengt me gelijk, Stefan, bij je volgende vraag: "Is de opinie dat alle andere godsdiensten dan het 'Christendom' van de duivel zijn, niet fascistoïde ?"
Nee Stefan....dat is niet zorgvuldig genoeg geformuleerd. Er zijn twee partijen: - God, die alleen het goede wil voor alle mensen - De duivel, die alleen het slechte wil voor alle mensen. Met satan hebben wij allemaal als -eigenlijk ten pricipale enige- vijand te maken, (Efeze 6 v 12).
Het is het baantje van de duivel om alles altijd overal te verrzieken. Zodra een goed, edel mens of ook een slecht, onedel mens ergens een grote gedachte ontwikkelt, die de eeuwen kan verduren, komt de duivel kijken of hij daar iets mee kán. En ten diepste kan hij er altijd wat mee, in zoverre hij altijd wel een gaatje ziet om de mensen weg te leiden van de weg naar God.
Soms breidt de duivel zijn web ocver zo'n groot deel van de wereld uit, dat de 'jazeggers' van zoëven gewoon geen gelegenheid hebben om met iets anders kennis te maken dan met de door hem bedorven ideeën van een grote denker of met de door de duivel nog kwalijker gemaakte ideeën van een verdorven denker. En dan maken de 'jazeggers' er in hun beknotte situatie er toch nog dikwijls het beste van en krijgen dat volgens Matth 25 eens tot hun heil vergolden . Men kan een dergelijke gedachtegang fascistisch noemen, wanneer men er in eerste aanleg kennis van krijgt, maar ik hoop,m dat je het nu iets anders kunt zien.
Stefan; ik kom als regel hier zo eens in de twee weken kijken. (Dit keer dan wat eerder).Dat heeft twee reedenen: - laatst werd hier door iemand gezegd.... 't kan Zorro zijn geweest, nog een oude kennis van 'ooit', dag Zorro.. .."Hoe is 't...is op dit topic alleen nog maar ruimte voor de Christenen en niet ook voor de niet-Christenen". Die klacht sneed mij... als zijnde uitermate bescheiden ....door de ziel. Ik wíl hier eenvoudig niet te dominant aanwezig zijn. - ooit....begin 2005...is er rond een door mij gestart topic zo'n heisah geweest, dat ik hier eenvoudig niet meer dan eenmaal in de -zeg- twee weken wil komen. Je weet zelf, dat iemand laatst schreef: "De Gerritse is herrezen. Nou gaan wij wat meemaken". Die lezeres had nog herinneringen aan die tijd.
Maar wanneer je mij wilt bereiken....je kunt mijn e-mailnummer zó vinden.
Jullie vraag was; "Wat was dat toch voor gedoe op 6 juni 2006, 6.6.06, 666. Waar waren sommige mensen bang voor"
Dat idee over het getal '666' is gebaseerd op een bijbeltekst, zoals jullie wel zullen weten.De tekst is : Openbaring 13 v 18: "Hier komt het aan op wijsheid. Laat ieder die inzicht heeft het getal van het beest ontcijferen; er wordt een méns mee aangeduid. Het getal is zeshonderdzesenzestig".
Jullie zult het met me eens zijn, dat dit 'lekker geheimzinnig' klinkt.
Wat was de voorgeschiedenis om tot deze tekst te komen ? In Openbaring 13 v 1 wordt de opkomst uit de zee 'van meningen van alle volken wereldwijd' getekend van een afschuwelijk gedrocht: 'het beest uit de zee'.
Daarvoor was er iets anders afzichtelijks te zien: een grote draak; daarmee wordt de duivel bedoeld, de duivel, die in de hemel al zijn macht verloren heeft, maar die in de aardse sfeer die macht nog uit kan oefenen, (12 v 9).
Die macht is groot: volgens Efeze 6 v 12 is de duivel de enige wezenlijke tegenstander van ons mensen ... en niet , zoals velen menen: een verzinsel.
De grote eindstrijd gaat nu beginnen. Dat stemt overeen met onze algemeen bestande idee, dat vlak voor de wederkomst van Onze Heer Jezus Christus nog een geweldige krachtmeting zal plaats vinden tussen helse en hemelse machten. Daarin zegevieren de hemelse machten, maar wie onder de mensen 'het geloof er maar zo'n beetje bíj doet', wordt in die laatste strijd onherroepelijk meegezogen naar de verkeerde kant. Een aansporing te meer om niet alleen bekeerd te zijn, zelfs niet alleen wedergeboren, maar voluit vervuld met de Heilige Geest.
In het kader van die laatste strijd vindt de satan het nodig om al zijn kracht over te dragen aan 'de draak', het beest uit de zee, 13 v 2.
Onder die slotkracht, totaal vervuld van satans grote kracht, kan het occultisme in zijn meest vreselijke vorm worden gezien. Een aansporing te meer om zich verre te houden van alles wat naar occultisme zweemt.
En dan is daar het tweede beest: het beest uit de aarde, (v 11). Kennelijk is dit geen duivelse macht, maar een méns, bezeten door die duivelse macht, een mens, waarover wij vol huiver spreken als te zijn: de antichrist.
De antichrist dwingt de hele mensheid, die niet aan Onze Heer Jezus Christus vasthoudt, in een keurslijf. Zijn teken..... daar kómt het dan ....komt te staan op de rechterhand of op het voorhoofd van al die ongelukkigen. Ze kunnen niet anders meer handelen en zelfs niet anders meer denken dan de antichrist, de volkomen bezeten mens, die alles eraan doet om zoveel mogelijk op Onze lieve Heer Jezus Christus te lijken, (v 11), maar het is alles het meest vreselijke bedrog.
En dan volgt dat teken, dat alle verlorenen gaan dragen: 666, zeshonderdzesenzestig.
Johannes laat zich -is mijn veronderstelling- leiden door een voorbeeld uit het Oude Testament. Iedereen kent het verhaal van de drie mannen in de vurige oven uit 'Daniël'.In hoofdstuk 3 vers 1 wordt daar getekend, hoe koning Nebukadnezar een beeld laat maken, dat door iedereen in zijn rijk moet worden aanbeden. Dat beeld is.... luister nu even goed .....zestig el hoog en zes el breed, dus tien maal zo hoog als breed. De gewone maten van het menselijk lichaam zijn: zeven maal zo hoog als breed. Een beeld van dergelijke kolossale afmetingen... een el is een halve meter .....is door zijn afwijkende maten uitermate vreeswekkend, zoals er ook om de toekomstige antichrist een sfeer van ontzetting hangt.
En wat bedoelt de apostel Johannes nu te zeggen: ............... De afschuwelijke afgoderij in de dagen van Daniël zal nog verdiept worden, doordat er bij dat getal 60 en dat getal 6 nog een dimensie komt ,in cijfers uitgedrukt: 600. En zo komt hij tot dat getal 666. De bedoeling, die daarachter nog verscholen ligt is deze: ons waakzaam maken: als er onder al die velen in het dal Dura maar zo weinigen waren, die de strijd met de dreiging aandurfden, hoeveel te meer moeten de Christenen van de eindtijd dan alle zeilen bijzetten om het grote gevaar van dán te weerstaan.
Maar de 'ziels denkende mensen' van nu hebben er van alles van gemaakt. Met cijferkunstjes konden zij in 'het getal' de naam lezen van Hitler of van de Paus of van wie dan ook. Ja, het is mogelijk om met het toepassen van een bepaald rekenkunstje elke naam van iedereen om te zetten in 'het getal'. Men heeft maar 'welke naam dan ook' aan de ene kant te zetten en het getal 666 aan de andere en de computer opdracht te geven een algemeen geldende omrekenfactor daartussen te plaatsen...ewn het zaakje is al gepiept.
Andere mensen dachten aan 6 juni 2006, zoals jullie signaleerden.
Maar de werkelijke bedoeling is.... volgens mijn beste inzicht .......zoals bovenomschreven.
Slot van een discussie over 'voor-zondvloedleeftijden'.
Dag ...
Uitvoerig hebben we van gedachten gewisseld over de vóor-zondvloedleeftijden, leeftijden, die er ook ná de vloed nog wel waren, (Noach was met 930 jaar nog heel goed), mzar die toen toch terugliepen.
Jij bleef het er wat moeilijk mee houden.
Dat komt, omdat jij een rechte curve aanneemt, in het verre verleden rapmpzalig, nu duidelijk omhooggericht.
Daaertegen huldig ik de mening, dat de mens, toen hij nog maar zo pas uit Gods hand kwam, op een hoogtepunt stond, waarvan hij geleidelijk aan is teruggevallen door de doorwerking van de zonde.
Inderdaad is er de laatste twee eeuwen in bepaalde gebieden van de wereld een zeker herstel waarneembaar. Dit herstel heeft de laatste vijftig jaar versneld doorgezet door allerlei ontwikkelingen op medisch gebied.
Maar dit partieel herstel in bepaalde delen van de wereld doet niet af aan de opvatting, dat het geloof in Jezus Christus de grote oplossing is voor elke neergang.
Je zult wel eens gehoord hebben, dat vele Christenen na de huidige periode een nieuwe, gelukkiger periode komende achten, die zij betitelen als 'het duizendjarig rijk'.
In de mening van zeer vele Christenen gaat dit 'duizendjarig rijk' beginnen , wanneer Onz Heer Jezus Christus weerkomt . Over dat 'komende rijk', dat ook weer de overgang is naar een nóg gelukkiger tijd daarná wordt veel nagedacht.
Voor ons onderwerp is het van belang, dat een van de vele vingerwijzingen naar die tijd is; ( Jesaja 65 v 22): "Zij zullen niet bouwen, opdat een ander er wone; zij zullen niet planten, opdat een ander het ete, want: als de levensduur der bomen zal de leeftijd van mijn volk zijn; en van het werk hunner handen zullen mijn uitverkorenen genieten".
Er valt nog niet veel te zeggen over de daadwerkelijke toestand in dat komende 'vrederijk', maar 'leeftijden der bómen voor de ménsen' vond ik toch wel interessant om deze discussie min of meer mee te besluiten.
Maar al deze dingen worden in hun volle heerlijkheid beleefd en begrepen door de mensen, die nú al Onze Heer Jezus Christus als hun redder, verlosser en bevrijder zien.
Ik zou haast zeggen met die bekende leus: "..zorg dat je erbij komt".
Je vroeg of merkte op: ....................... Over die leeftijden heb ik altijd getwijfeld. Misschien is het niet goed vertaald. Of meer geloofwaardig, overdreven om meer effect te weeg te brengen. Een goed boek behoeft natuurlijk wat drama.
Laten we Methusalem's (de oudste) leeftijd eens door 12 delen. Dat blijkt hij ruim 80 geworden te zijn. Een hoge leeftijd als je nagaat dat de mens volgens evolutionair oogpunt steeds ouder aan het worden is. In die tijd was de gemiddelde leeftijd vast geen 40 jaar. Zou het niet waarschijnlijker zijn dat de leeftijden van de stamvaders eigenlijk maanden of manen moeten zijn?
Na de zondvloed begon het met broers met zusters of nichten trouwen-proces opnieuw met Noach en zijn familie. ..................
Goed zeg; die vragen van jou ! Ik orden ze voor beantwoording als volgt: 1 Is het allemaal wel goed vertaald 2 Kan het ook wat overdreven of gedramatiseerd zijn 3 Kunnen met 'jaren' misschien 'maanden' of 'manen' bedoeld zijn. 4 Uit een oogpunt van evolutie moeten mensen toen toch veel jonger gestorven zijn dan nu. 40 jaar was al een hele leeftijd toen. 80 jaar was al 'heel knappies' 5 Na de zondvloed begon dat gedoe met broers en zussen en nichten en neven toch opnieuw.
ad 1: De algemene gedachte onder geleerden, die de bijbel erkennen als althans authentiek gegeven, is deze: Genesis 5, dat geslachtstregister, is een soort lijst geweest, blijkens het opschrfift, een schriftelijke vastlegging, die in de bijna oorspronkelijke vorm nog is bekend geweest bij de Israelieten tijdens hun verblijf in Egypte. Toen heeft een eerste codificatie plaats gehad van mondelinge kennisoverdracht en van documenten. Die persoonlijke kennisoverdcracht gaat vér. Toen Lamech, Noachs vader 140 was, overleed Adam. Lamech kan het verhaal dus nog rúim gehoord hebben van Adam, de ooggetuige van het eerste begin. Lamech weet sommige begin-bijzonderheden van vlak na de zondeval, (3 v 17), nog volkomen nauwkeurig te citeren. En hoever heeft de 930 jaar geworden Noach dit mondeling over te brengen verhaal kunnen doorvertellen volgens de regels van toen, dat er niets aan veranderd mocht worden, een methode, nu nog in gebruik bij stammen in Afrika.
Níet aan Abraham, al maakt Genesis 10 dit rekenkundig mogelijk. Maar dat zou mij te ver voeren. In iedergeval: een heel eind.
Maar goed; we hadden het over 'die lijst'; die komt zo authentiek over ! zie die leeftijden: 930,912, 905, 910, 895, 962, 365 (!), (maar dat was de speciale 'Henoch-situatie, en hij stierf ook niet, maar werd 'ten hemel opgenomen'),...weer verder;969, 777. In deze lijst is geen enkele, bedachte regelmaat te ontdekken. Dat zou in een verzonnen lijst wél het geval zijn. Dan had men Adam het oudst laten worden en dan keurig de leeftijden laten afnemen door de voortschrijdende verzondiging. Nee; deze lijst, misschien oorspronkelijk in een soort 'spijkerschrift' uitgevoerd, maar voor de 'Israelieten in Egypte', 2000 jaar voor Christus, in ieder geval nog toegankelijk, maakt een hoogst betrouwbare indruk.
ad 2: Nee; er is niet overdreven of gedramatiseerd. De hele bijbel is al drama genoeg met die machtige uitroep van Onze Heer Jezus Christus: "Het is volbracht", als het grote hoogtepunt. Het is een nuchter verslag, waarbij het volgende nog als bewijs 'van opzij' kan dienen.
300 jaar voor Christus was er in Babylonië een priester, zekere Berosus, die een 'Vaderlandse kroniek' schreef om alles eens vast te leggen, onder andere wat nog aan herinneringen over de oude en oudste tijden leefde.
Bekend was al het 'Gilgamesh-epos', dat de gebeurteniissen rond de Zondvloed, verbasterd tot een 'slecht naverteld verhaal' vastlegde. Maar Berosus wilde vérder terug en vond als oerverhaal: .................. Vóor de vloed, dus nog vóor de enige familie, die de vloed doorstond, waren er ook al mensen; Er hebben tien koningen geregeerd...... (precies evenveel als in de lijst van Genesis 5 als namen voorkomen. Sem, Cham e en Japheth meegerekend). ....Die koningen leefden ongelooflijk lang...van 10.000 tot 65.000 jaar. ....................... Verder kwam Berosus niet. Maar men ziet hier een algemene erkenning van enorme leeftijden vóor de vloed, al zijn die dan door Berosus, in navolging van de herinneringen, daaraan bestaande, zeer verbasterd.
ad 3: Met maanden kom je er niet: - Adam zou dan 11 jaar zijn geweesrt, toen hij na Kaïn en Abel Seth verwekte. - en Seth was 9, toen hij voor het eerst vader werd. - En Kenan uit vers 12 was 6, toen hij Jered in zijn wiegje zag spartelen. Nee....die kant moeten wij niet uit. Leg je nu maar neer bij die hoge leeftijden. Ze zijn logisch.
ad 4: uit een oogpunt van evolutie kunnen de mensen toen hooguit 40 zijn geworden, zeg je. Vanuit mijn standpunt kan ik helemaal níets met 'evolutie' en zo.
ad 5: Bij Noach ging het weer op dezelfde manier toe, denk je: broers en zussen, neven en nichten. Broers en zussen kan niet. Er kwamen acht mensen uit de ark, vier mannen en vier vrouwen. Noach met zijn vrouw, zijn zonen Sem, Cham en Japhet met hun vrouwen. En dat was het dan. Neven en nichten, tantes en tantezeggers, ooms en oomzegsters wel, dat kan zo geweest zijn in het begin, maar al gauw was er weer keus genoeg.
Nou; dat was het dan weer voor dit keer . ik houd mij aanbevolen voor verdere vragen, maar ook voor al die vragen van de vele onbekende lezers en lezeressen.
Hoe zit het Ger, met zeden volgens de Bijbel. In de Bijbel wordt er met de eigen kinderen seks gehad, en mogen broers met zusters of nichten trouwen.
Tegenwoordig vinden we dat uit den boze..
Mijn antwoord:
Inderdaad is er een voorbeeld bekend van 'sex met eigen kinderen'. We lezen het in Genesis 19 verzen 30- 38. Het gaat hier over Lot, die geslachtsgemeenschap heeft met zijn twee dochters, waarvan de een een zoon krijgt, Moab en de ander een zoon, genaamd Ben-Ammi. Wanneer je dit gedeelte goed leest in zijn verband, dan zul je zien, dat de bijbel dit afschuwelijke gebeuren absoluut niet 'zomaar voorbij laat gaan', maar duidelijk een verband legt met de verwording van Sodom en Gomorra, uit welker verwoesting Lot en zijn dochters wel zijn ontsnápt, maar welker giftige geestelijke erfenis de dochters nog helemaal met zich meedragen.
Dit gebeuren hoorde toen niet tot de dagelijkse zeden, maar er werd evenzeer van gehuiverd als thans nog.
En wat je daar schrijft over broers en zusters en nichten en neven, splits ik nog even in twee aparte punten. Bekend en altijd weer naar voren komende is de vraag naar 'Kaïns vrouw'. In Genesis 4 v 17 lezen wij, dat : "Kaïn gemeenschap had met zijn vrouw en zij werd zwanger en bracht Henoch ter wereld".
En dan wordt er gevraagd: "Hoe kan dat nu ?? Van Adam en Eva zijn alleen als kinderen bekend: Kaïn en Abel (Gen 4 v 1 en 2)....en later Set dan (25). Waar komt die vrouw dan vandaan ?".
Het antwoord is haast teleurstellend eenvoudig: een van de dochters, die Adam en Eva kregen, (5 v 4). Dus: Kaïn trouwde met zijn zúster. Inderdaad !! Maar dat was toen helemaal geen bezwaar. De mensheid kwam net 'puntgaaf' uit de hand van God. Adam leek op God, (5 v 1). Set leek weer op Adam, (v 3).
Wat een geslacht was dat: De duivel was nog maar nauwelijks zijn stormloop begonnen om de mens lichamelijk, in zijn zielenleven en in zijn geestelijk leven van elke glans te beroven. De mensen bereikten geweldige leeftijden: - Adam 930, Set 912 - Mahalel 895, Jered 965 - en Methusalem zelfs 969,( v 25). Kom daar nu ereis om !
Bij zulke sterke mensen deed het er niet zozeer toe of de bloedbanden erg nauw waren. Al gauw was er overigens keus genoeg.
Een ander verband is er weer bij 'Abraham en Saraï'. Abraham is de halfbroer van Sara, (Genesis 20 v 12). Let op dat Abraham hier zegt; "Sara is de dochter van mijn váder. Ze is alleen niet de dochter van mijn móeder en zó kon ze mijn vrouw worden". Daaruit blijkt dat in Abrahams dagen een huwelijk met een 'volle zus' al 'not done' was.
En nu heb ik tóch nog in later dagen een tante-neef- verbintenis voor je. Exodus 6 v 20 zegt: "Amram trouwde met Jochebed, een zuster van zijn vader. Zij baarde hem Aäron en Mozes. Amram werd honderdzevenendertig jaar".
Een huwelijk zo nauw in de linies stuit ons tegenwoordig tegen de borst. Denk maar aan het oorlogsversje over Ir.A.A.Mussert, de leider van de N.S.B.: "Wie een nieuwe staat wil bouwen, moet niet met zijn tante trouwen".
Maar ook toen nog waren de mensen behoorlijk sterk, getuige Amrams leefijtd.
Overigens gaf God kort daarna in Leviticus strenge regels, waardoor huwelijken in de naaste familie voor altijd werden verboden. (Hoofdstuk 18 bijvoorbeeld).
De conclusie is deze: bij het ontwikkelen van het menselijke geslacht werden de regels strenger. In Adams dagen was trouwen in de naaste familie aanvankelijk niet te voorkomen en ook niet gevaarlijk bij dit ongeschonden geslacht.
Veel later trouwde Izaäk met een verre bloedverwante, omdat er geen vrouwen in zijn omgeving te vinden waren van voldoende 'religieus kaliber'. (Genesis 24 v 3). Maar later zie je dat alles aan strakkere regels werd gebonden, zoals wij die nu ook kennen. Een en ander werd dus niet veroorzaakt door een 'nu overwonnen verwording', maar door de voortschrijdende ontwikkelingen.
De vraag werd gesteld: "Waarom zijn wij op aarde".
Een eenvoudig antwoord luidt: "Om God te dienen". In dat antwoord wordt er dan nog bijgevoegd: "....en om later in de hemel te komen". Deze toevoeging lijkt mij overbodig en verwarrend.
De God, die eeuwig is en alomtegenwoordig en ver boven onze begrippen uitgaat, heeft van eeuwigheid besloten, dat Hij zich wilde omringen met een schare van wezens, die later bekend werden als ENGELEN en MENSEN. Het voegt ons niet om te formuleren, waarom dit besluit van eeuwigheid viel. Maar gezegd zou kunnen worden, dat God zijn oeverloze vreugde wilde delen. ' God de Vader' had al een Persoon, die hij liefhad. Zijn ZOON: 'God de Zoon'. Die grote onderlinge liefde werd tussen deze twee overgebracht door de derde in het verbond, 'God de Heilige Geest'.
Maar mensen op aarde, die gelukkig zijn, willen anderen in die vreugde doen delen en zo de kring van blijdschap verbreden. Mogelijk is het zo, dat God uit zo'n soort motief handelde, maar op eindeloos veel hoger niveau.
Van de te scheppen wezens verwachtte hij wederliefde uit vrijwilligheid gegeven. Maar de 'wezens' moesten dan wel een vrije wil hebben. Wanneer zij zonder vrije wil als robots alleen maar 'ja' tegen God konden zeggen, was dat waardeloos.
De mogelijkheid bestond echter, dat ze vanuit die vrije wil 'Nee' tegen God zouden zeggen en hoe ging dat dan passen in Gods almacht. Maar van eeuwigheid was het besluit, dat de 'neezeggers' net zo goed in Gods plan gingen passen als de 'jazeggers'. Zij zouden er met hun negatieve daden inpassen, zoals de 'jazeggers' er in pasten met hun positieve gedragingen. Tezamen zouden alle daden van alle mensen en engelen passen in Gods grote plan: zijn eeuwige tempel, waarin hij ooit voor eeuwig samen zou zijn met zijn 'kinderen'.
Toen God allereerst de engelen schiep als zijn 'dienaren', kwam éen van hen in opstand, liet zijn duidelijk 'nee' horen en werd uit Gods nabijheid gebannen. Hij werd degene, die wij nu 'duivel' noemen. Hij kreeg de taak opgelegd om engelen en mensen te verzoeken, waardoor aan de dag zou komen of die 'jazeggers' of 'neezeggers' zouden zijn.
Later werden de mensen geschapen met de mogelijkheid in zich om uit te groeien tot 'kinderen ( en geen dienaren) van God en bekend is, dat de eerste mensen zondigden en daardoor de hele , komende mensheid uit de gemeenschap met God trokken.
En nu is dit jouw opgave in dit leven:
Jij bent hier omdat God jou wilde als ' medegelukkige' in zijn heerlijk rijk. Maar om daar te komen, is deel van jouw taak, deel van jouw 'zijn op aarde' om de duivel weerstand te bieden , wanneer hij komt om jou af te testen. Deel van jouw aardse leven is om je te bewijzen als iemand, die God lief heeft en wil doen,wat God wil, doordat je in de verzoekingen van satan stand houdt.
Je vroeg , wanneer je iemand mag zegenen. Is dat een speciale bevoegdheid, die alleen aan oudsten en voorgangers toekomt.
In Lucas 6 v 28 zegt Jezus: "Tot jullie die naar mij luisteren zeg ik: 'heb je vijanden lief, wees goed voor wie jullie haten, zegent wie jullie vervloeken, bid voor wie jullie slecht behandelen' ".
Deze tekst spreekt van een positieve gezindheid tegen alle medemensen. Jezus richt zich hier nadrukkelijk tot de algemene kring van omstanders. Wat hij zegt, moet een leefregel voor alle mensen zijn.
In ons leven kunnen wij van alles tegenkomen: - mensen die ons vijandig gezind zijn en vijandig tegen ons handelen - mensen die ons haten in hun harten en dat tonen door wat zij tegen ons doen of misdrijven. - mensen die ons onterend , krenkend, kwetsend, dreigend of handtastelijkheden plegend benaderen.
En daartegenover hebben wij te plaatsen: - niet enkel een innerlijke stemming of gezindheid...maar: een liefdevolle werkzaamheid, een daadwerkelijk betonen van liefde door dienovereenkomstige handelingen - ZEGENEN, dat is: het goede wensen en toebidden, het goede voor hen vragen van God. Het goede voor hen werken. - slechteriken hun slechte daden liefdevol onder het oog brengen, hen liefdevol van hun slechte weg aftrekken - aan die anderen doen, wat in zichzelf goed is, en wat voor hén goed is.
Let vooral op dat woord ZEGENEN, gedefineerd als: het goede wensen en toebidden. Dat mag dus ieder mens doen en wie zich een volgeling van Jezus noemt, behóort het ook te doen.
Nu is er nog een andere vorm van zegenen: in de 'altarcall' komen mensen naar voren en door de gemeente gemachtigde , beproefde gelovigen, leggen aan de 'naar voren gegane mensen' de handen op. Dat is dus een voorbeeld van 'limitering' van 'zegenen'.
Maar er blijft zo'n ruim veld van zegeningen over:
Eerste voorbeeld: een Christen had een buurman, die hem op allerlei wijze zijn minachting toonde, hem in beginsel onterend, krenkend, kwetsend, hatend en grievend bejegende. Op zekere dag was die buurman in de modder vastgeraakt met zijn wagen. De Christen starte zijn auto en trok 'de boze buurman' uit de blubber. Er werd geen woord gewisseld dan het hoognodige. Beiden waren met de zaak verlegen. Ik weet niet, hoe het verder liep. Maar hier was wel sprake bij de Christen van een 'zich in daden uitende 'innerlijke liefde, goede dingen voor die andere werkend'.
Tweede voorbeeld: zeker meisje van 14 had op school een vijandin, die alles aan haar smaadde. Op zekere dag kwam ons 'voorbeeldmeisje' op school met modieuze laarsjes. Ze zag er echt leuk uit. Maar die ander was zo onaardig, spande samen tegen haar, kreeg wat meelopers aan haar kant, die de laarsjes ook 'echt gek' vonden. Stijf van zenuwen liep de belaagde naar binnen, innerlijk wiltgloeiend, maar uiterlijk niets tonende, want denkende: "Niets laten merken van mijn geschoktheid, anders is dat het begin van 'het gepeste kind in de klas' ".
Maar tot rust gekomen in het lokaal onder de les, besloot ze voor haar vijandin te bidden. En alweer ...ik weet niet, hoe het afgelopen is, maar ze had wel 'een positieve grondhouding' ontwikkeld, een term, waarin ooit onze ex-premier Ruud Lubbers zo goed was. Ze voldeed wel op ideale wijze aan de huidge campagne van onze regering, waarin wordt aangedrongen op meer zelfbeheersing en minder ruwheid in de onderlinge omgang.
Kan het zo, Mark? O, je wilde nog iets zeggen: "Hoe het dan moet met een pizzabezorger op het moment, dat een aantal jongeren hem van zijn geld beroven onder zijn werk".
Ja, dat is weer een apart geval. Soms kunnen die anderen zo'n direct gevaar vormen, dat er direct iets moet gebeuren. Maar wanneer die pizzabezorger een Christelijk jochie is, zal hij, wanneer de anderen roepen: "We maken je helemaal dood, we steken je dood, wanneer je niet direct je geld geeft", roepen tot God. En wanneer hij dan zijn geld kwijt is, (eventueel), want er kan 'van alles' gebeuren, heeft God toch weer middelen en wegen om hem te troosten en de verdere weg te wijzen.
Hoe kan het dat er in de bijbel geschreven wordt dat mensen slecht zijn en dat ze in zonde geboren worden en dergelijke. Terwijl er in een ander deel geschreven wordt dat mensen uniek en waardevol zijn? Dat is toch niet in overeenstemming met elkaar?
Mijn antwoord;
In de bijbel staat inderdaad letterlijk; Psalm 51 v 7: "Zie...in ongerechtigheid ben ik geboren, in zonden heeft mijn moeder mij ontvangen".(NBG).
Dit is een uitspraak van David. maar ga nu eens na, onder welke omstandigheden hij die uitspraak deed. De profeet Nathan was net bij hem gekomen en had hem meegedeeld dat de zoon, uit het overspel met Bathseba geboren, zou sterven, (2 Samuel 12 v 14).
Staat je hoofd er dan naar om een ingewikkelde uitspraak te doen, waaraan later in sommige westerse delen van de wereld Christelijke theologen enorme consequenties zouden verbinden, zoals : erfzonde, erfschuld en erfsmet. Wel nee; David denkt aan zijn twijfelachtige afkomst: Het is niet voor niets: - dat David bij de zalving door Samuel pas wordt geroepen als zijn zeven broers al voorgeleid zijn, zo in deze geest: "Gunst ja....die hebben we ook nog". Hij moet van het veld geroepen worden, terwijl iedereen verder thuis is. - David was 'roodachtig', blond zeggen weer andere vertalingen, ( 1 Samuel 16 v 12 en 17 v 42), heel ongebruikelijk in Israel, want het wordt afzonderlijk meegedeeld. Hij had' vreemd bloed'. - dat met betrekking tot Davids verwekking zo'n vreemd woord wordt gebruikt, door de bijbelvertalers wel overgebracht als 'ontvangen', maar Calvijn merkt al op, dat het bevreemdt, dat hier van grove, dierlijke hartstocht wordt gesproken, te vergelijken met 'overspel'. - dat de naam 'David' in de bijbel verder nooit meer voorkomt en van Babylonische afkomst is - dat David even later in deze psalm zegt; "Neem met 'majoraan', (met hysop), ( een soort 'cultisch' reinigende plant), mijn zonden weg en ik word rein" - dat de gedachte achter deze woorden is: "de mens is van nature niet slecht, want hij wordt gereinigd van vuil dat niet wezenlijk bij hem hoort. Hij wordt zuiver wit". Deze gedachte is in zijn volkomen heerlijkheid naar voren gekomen in de overwinning van Christus, die uiteraard als eeuwige verzoening ook gold voor David. - dat de afstamming van David uit de bijbel niet is na te gaan, terwijl er aanwijzingen zijn dat er een nauwe band was met een buitenlandse koning, ene Nahas - dat zijn zeven broers hem aanleiding gaven tot deze uitroep,(Ps 69 v 9): "Ik ben voor mijn broers een vreemde geworden" - dat geen van die broers onder Davids regering ooit tot een ambt werd geroepen, terwijl dit toch de handelwijze was van koningen in die tijd.
Kort en goed: David was zelf in overspel verwekt en had als klacht déze: "Ik ben, net als dit kind van mij, in overspel verwekt....en ik mocht blijven leven. Waarom dit kind dan níet", een heel begrijpelijke uitroep, waarop men geen 'in zijn cosquenties ingrijpend en verwarring zaaiend gebouw' mag laten verrijzen. (Gelukkig dat mijn jonge lezers hier helemaal niet meer van weten. Deze kwalijke leer heeft onder een ouder geslacht zijn duizenden verslagen, maar jullie weten gelukkig van niets meer).
Nee; de mens is- zoals ik al zei, niet in wezen verdorven.
Elk mens wordt weer opnieuw door de duivel gecompromiteerd. In 'Mijn leven' heb ik in mijn laatste posting aangegeven, hoe de duivel zijn stormloop op mijn ziel begon, toen ik zes jaar was.
En het is deze stormloop, die ertoe leidt, dat het oordeel van Romeinen 3 v 12 luidt: "Allen hebben zich afgewend, heel de mensheid is verdorven".
Maar die conclusie zegt, dat wij ons hebben afgewend, toen wij persoonlijk door de duivel verleid werden om kwaad te doen. Geen mens,uitgenomen de Heer Jezus.... met die heel speciale bescherming in zijn jonge jaren, die later vervangen werd door de volkomen doop in de Heilige Geest ...ontkomt aan die nederlaag, toegebracht door een vijand, die opereert vanuit de onzienlijke wereld. Dat is dus iets volkomen anders dan de Dordtse leerregels het zo náar zeggen in Hoofdst III/iV, artikel 2: "Zodanig als nu de mens geweest is na de val, zodanige kinderen heeft hij ook voortgebracht, namelijk hij, verdorven zijnde , verdorvene; alzo dat de verdorvenheid, naar Gods rechtvaardig oordeel, van Adam op al zijn nakomelingen, (uitgenomen alleen Christus) gekomen is....door voortplanting der verdorvene natuur".
En....door de verzoening, die Christus heeft aangebracht, kan de mens, in wezen niet slecht van oorsprong, maar door persoonlijke zonde zichzelf 'strafwaardig gemaakt hebbende voor God', gereinigd worden als met hysop door die verzoening van Christus, (mits aanvaard).
En dán komt uit, wat God in wezen met de mens bedoeld heeft te scheppen: het hoogste wezen in het heelal, boven de engelen verheven, zoals een zoon verheven is boven 'de bedienden'. Slechts de Drieënige God boven die unieke mens, geheiligd door God de Heilige Geest, teruggeleid door die Geest tot Christus en tot God en daarna doorstijgende door Gods genade tot steeds hogere toppen, in dít leven en vooral in het eeuwige leven, dat wacht.
En op déze manier bekeken, is er geen sprake van een onderlinge tegenstelling, maar van een machtig heldendicht met een schitterende ontknoping.
Dit was dus je vraag: ................. "Waarom bidden wij eigenlijk vóor het eten en danken wij ná het eten. Dat staat toch niet letterlijk zó voorgeschreven in de bijbel. .................. Mijn antwoord: ............. In 1 Timotheüs 4 v 3 en 4 ataat: "God heeft het voedsel geschapen om door de gelovigen , die de waarheid kennen onder dankzegging te worden gegeten. (4) Alles wat God geschapen heeft is goed. Níets hoeft te worden verworpen als het onder dank wordt aangenomen, want het is geheiligd door het woord vzn God en door het gebed".
(Ik ga nu even voorbij aan de hoofdgedachten: - Gods woord, -de Schriftlezing aan tafel- heiligt voedsel, waaraan een nare herinnering kleeft- bijvoorbeeld; in die tijd : aanvankelijk aan de afgoden gewijd- - dit geldt natuurlijk alleen voor alles, wat goed geschapen is. Marihuana enze enz zijn later door de duivel zó verwórdend beïnvloed, dat zij 'niet goed' meer zijn).
Hier zie je twee elementen, gebed en dankzegging, die in ietwat afgesleten vorm nochtans redelijk zuiver worden teruggevomnden in de 'tafelgebeden': - Here zegen deze spijze amem - Here, ik dank u voor deze spijze amen. Ik weet nog, hoe vertederd ik naar mijn blondkopjes keek , wanneer zij deze zinnetjes - nog een beetje krom soms- uiitspraken.
En dan dacht ik aan mijn moeder, die op een vraag mijnerzijds: "Moeder"...( zo zei je dat toen)..."waarom bidden wij eigenlijk voor het eten", antwoordde op die 'wat hoekige' manier van tóen; (zie ook 'Mijn leven', tweede posting): "Hoor eens hier....wij zijn toch geen varkens die maar op de trog aanvallen".
En inderdaad; onze hele wijze van leven als mensen is al anders dan die van de dieren. En 'kinderen van God' maken zich nog iets extra's eigen; gebed, schriftlezing en dankzegging 'veredelen' de maaltijd.
Jezus zegende ook zélf een massale maaltijd, (de wonderbare spijziging), (Johannes 14 v 19) als volgt: "Jezus keek omhoog naar de hemel, sprak het zegengebed uit en brak de broden". Hij volgde hierbij de al millennia bestaande Joodse gewoonte.
En dezelfde gewoonte bij de eerste Christenen vinden wij in Romeinen 14 v 6, al is het dan ook als 'bijgedachte': "Wie álles eet, doet dat om God te eren en...hij dankt God voor zijn voedsel. Wie iets níet wil eten, laat het staat om de Heer te eren en ook hij dankt God".
(De hoofdgedachte, 'dat er destijds sommigen waren, die tegen bepaald voedsel, in eerdere aanleg aan de afgoden gewijd, bezwaar hadden', laten we nu even ter zijde).
Er staat: "Hij dankt God".
Dus Niem; vroeger heb ook jij gestameld: "Here, zegen deze spijze amen".
Maar bid jij nu maar, tot je verstand gekomen, voor je witlof met sudderlapjes gezeten, gereed om aan te vallen op de kruimige aardappels, uiteraard ongehaast, elk woord wegend, want aan een afgeraffeld gebed heeft niemand iets: "O Vader die al 't leven voedt, Kroon onze tafel met uw zegen En spijs en drenk ons met dit goed", (want er is een toetje) "Van uwe milde hand verkregen Doe ons voor overdaad ons wachten Dat w'ons gedragen als 't behoort. Doe ons het hemelse betrachten Sterk onze zielen met uw woord", (De schriftlezing, waarover jij niet eens sprak, die nog vóor het dankgebed komt).
Je kunt uiteraard andere woorden kiezen.
Hád je nog iets Niem? ..."of ik ook een suggestie heb voor het dankgebed?!" Nee; dat 'standaardgebed' is me even ontschoten. Misschien helpt iemand mij.
Je vroeg, waaraan men een Christen herkent. Je noemde zelf al voorbeelden:
- in de naam van Jezus demonen uitdrijven - in klanktaal spreken - op zieken de handen leggen ter genezing.
Maar de bijbel verhaalt van een gesprek bij het laatste oordeel:( Matth 7 v 22) "Op die dag zullen velen tegen Mij (Jezus) zeggen: 'Heer...Heer!!...heben wij niet in uw naam geprofeteerd, hebben wij niet in uw naam demonen uitgedreven en hebben wij niet vele wonderen verricht in uw naam'. En dan zal ik hun rechtuit zeggen: 'Ik heb jullie nooit gekend. Weg met jullie, wetsverkrachters' ".
Het is dus mogelijk om gote tekenen te doen in de naam van Jezus en toch een onbekeerd hart te hebben. Judas Iskariot heeft ook duivelen uitgedreven. Natuurlijk is het ook weer niet zo, als sommigen zeggen: "Omdát je demonen uitdrijft, ben je een vervloekte". Het is zó; zelfs als je 'op zieken de handen legt', is dat nóg niet een voldoende waarmerk. Let op wat Jezus zegt in vers 20: "Je zult de mensen kennen aan hun vruchten".
Wanneer iemand de vrucht van de Geest heeft: "liefde, blijdschap, vrede vriendelijkheid, lankmoedigheid, -zachtmoedigheid, goedheid, trouw - zelfbeheersing", of - om het iets anders te zeggen-: "De wijsheid van boven is vooreerst: rein, vervolgens ook vreedzaam, vriendelijk, gezeglijk, vol van ontferming en goede vruchten, onpartijdig en ongeveinsd, (Jacobus)", dan straalt dat van hem of haar uit. Al die heerlijke dingen kunnen niet verborgen blijven. Ook deze heerlijke verworvenheden kunnen teloorgaan, als men 'de Geest uitblust', maar zolang die eigenschappen er zijn, zijn zij een beter herkenningspunt. Bovendien is het zo, dat een Christen niet 'in klanktaal sprekende' over straat loopt om even naar de supermarkt te gaan, daarbij demonen uitdrijvende en op zieken de handen leggende. Wanneer je echter als jong Christen iemand ontmoet, waarbij je je geestelijk op je gemak voelt, terwijl je bespeurt: "Hij of zij héeft iets", ga daarmee aan het werk.
Je vierde vraag: "Jij zegt, dat vrede een regel is. Maar ik wil in voorkomende gevallen 'terugvechten'.
Zarra; we hebben het dan niet over hetzelfde. - Ik heb het over innerlijke vrede, die een Christen in zijn hart hoort te hebben. - Jij hebt het over iets heel anders: conflictueuze situaties, waarin je verzeilt. En dan wil je in zo'n toestand kunnen 'terugvechten'.
Het een sluit het ander niet uit. Wij Christenen geloven, dat wij een duidelijke tegenstander hebben, satan, vroeger 'Lichtdrager', een tegen God in opstand gekomen aartsengel.
En omdat die engel God haat, heeft hij ook een felle haat tegen 'Gods oogappel', de mensheid, waarmee God grote plannen heeft.
En dikwijls valt de duivel aan met verleidingen en verzoekingen en afleidingsmanoeuvres en rookgordijnen en wat niet al, om de mensen het zicht op God te ontnemen en God en de mensen uit elkaar te jagen.
En tegen die duivel hebben wij nu onze overwinnende strijd. Want sedert hij op beslissende wijze is verslagen door Onze Heer Jezus Christus, kunnen wij ons altijd op de naam van Jezus beroepen. Wanneer satan ons plaagt met een verleiding tot het verliezen van onze zelfbeheersing, kunnen wij terugvechten en zeggen: "Satan...in de naam van Jezus, wijk van mij met dat mij aanzetten tot een driftbui".
Maar dat is heel iets anders dan jij bedoelt: iemand roept krenkende dingen tegen jou en jij weet die ander met jouw weerbare tong van repliek te dienen.
-En dan dat begrip : vrede. Jij denkt, dat de vrede is verbroken, wanneer er een conflict gaande is. Maar een Christen vecht zijn geestelijke conflicten met satan uit en stelt zich vriendelijk-bescheiden tegen mensen op, want hij weet, dat satan de eigenlijke tegenstander is, die zich achter mensen verschuilt.
En terwijl jij, wanneer je je te weer stelt tegen hoon of anderszins, je adrenalinegehalte voelt stijgen en wanneer de ruzie achter de rug is, je behoorlijk ontregeld voelt en echt even op de een of andere manier tot rust moet komen, is het bij de Christen zo, dat hij zelfs in felle gevechten met satan en in de veel mindere voorkomende gevechten met mensen.... immers hij heeft geleerd de-escalerend te werk te gaan ....een innerlijke rust behoudt...een innerlijke vrede:immers, de Here Jezus heeft bij zijn afscheidrede gezegd, ( Johannes 14 v 27): "Vrede laat ik u...mijn vrede geef ik u...niet gelijk de wereld die geeft, geef ik hem u". In Israel was het een gewone groet bij het weggaan: "Vrede laat ik u". Maar Jezus geeft een verdieping aan de wereldse groet. Immers ; op dat eigenste moment is hij zich aan het voorbereiden op de grote eindstrijd, die over enkele uren gaat beginnen. In Gethsemane gaat hij de beker drinken met alle zonden van alle mensen van alle tijden. En wanneer hij die beker tot de bodem leeggedronken zal hebben, zogezegd tot op de laatste druppel.... mischien jouw druppel Zarra...misschien mijn druppel ....en wanneer hij geroepen zal hebben : "Het is volbracht", heeft hij de wereld een bovenaardse vrede geschonken, die zich in de loop van vele eeuwen gaat tonen in zijn volheid.
En naar die regel: 'de door onze Heer Jezus Christus verworven vrede' leven de Christenen in gelovig uitzien naar het volkomen worden van die innerlijke vrede, waarna wij worden toegeleid door 'God de Heilige Geest'.
Je vraag was dus: "Is Mohammed: 'de leugenprofeet' ".
Mijn antwoord:
Mohammed is 'de leugenprofeet' NIET.
Alle eeuwen door heeft de doorsnee-Christenheid gepoogd aan een persoon of een systeem, die of dat in een bepaald tijdsgewricht bij de diverse denominaties 'wat moeilijk lag', een van de abjecte rollen toe te kennen, zoals die in Openbaring worden getekend. De Paus, Luther, Calvijn...noem maar op, hebben de rol van 'valse profeet', 'hoer op het beest', 'getal 666', al opgedrongen gekregen.
Maar die kant moeten we helemaal niet uit. Dat is 'gelegenheidsuitleg'.
De valse profeet van de eindtijd, hij is de 'leugenprofeet bij uitstek', in wie alle leugenachtig geprofeteer zijn absolute climax vindt.
Lees over hem Openbaring 16 v 13, 19 v 20 en 20 v 10. Hij is de valse , leugenachtige profeet, waarvoor Jesaja in 9 v 12-14 al schreef. Hij is de staart met afschuwelijke kracht, (Openbaring 9 v 10, 9 v 19), waarover Jesaja in 9 v 14 al profeteerde.
Oproep: hoor bij het leger van Jezus in de eindtijd. Het leger van de anti-Jezus, de antichrist, zal dan een enorme zuigkracht hebben, die alleen te weerstaan is in de kracht van de Heilige Geest.
Daag Ger
Nadere toelichting: In Jesaja 9 v 13 en 14 staat tegenwoordig: "Daarom zal de HEER bij Israel in éen haal kop en staart, palmtak en riet afsnijden; 14: de kop zijn de oudsten en aanzienlijken, en de staart de leugenprofeten".
In oudere vertalingen, waarop de vraag is geënt staat: "De profeet die leugen onderwijst...díe is de staart".
Van oudsher werd dan een link gelegd naar de antichrist en naar de tekst in Openbaring 12 v 4: "...en met zijn staart sleepte hij (de duivel) een derde deel van de sterren aan de hemel mee en smeet ze op de aarde".
Ik ga het nu niet zo ver drijven om deze tekst uit te leggen. Als iemand er naar vraagt, is het altijd nog tijd genoeg. Maar in de nieuwe vertaling blijkt wat duidelijker dat Jesaja alleen de 'leugenprofeten' uit zijn tijd op het oog had. En hij hekelde het volk dat naar die leugenprofeten luisterde.
En als zodanig heeft deze tekst toch ook weer een les: - de valse profeten van nú zeggen allemaal op de een of andere wijze: " Er zijn vele wegen die naar redding en bevrijding en naar 'breken van de kluisters' en naar 'hoger 'menszijn' voeren. En al die wegen zijn beter dan dat 'oude tijd-idee': 'via het geloof in Jezus' ". - de ware profeet echter zegt slechts: "Er is maar éen weg, die leidt naar verzoening met God, de ultieme bevrijding , redding en verlossing en opwaardering: Jezus Christus".
Wat mij verder treft in deze vraag is het 'zij-wij'denken dat er in doorklinkt. Die polarisatie is door God niet gewild. Laten wij voor dat heiloze denken: - de moslims tegen ons - wij tegen de Moslims waken.
Hieronder stroomlijn ik je vraag een beetje. Dat is , omdat ik tegenwoordig mijn antwoorden op meerdere netten vermeld. Technisch is éen posting dan handiger.
De vraag dus: 'De politici' praten maar en praten maar, maar het is nooit eens de 'echte wijsheid van God', zoals in Jacobus 3 v 17 staat: "De wijsheid van boven is vóor alles zuiver, en verder vredelievend, mild en meegaand; ze is rijk aan ontferming en brengt niets dan goede vruchten". Maar wat merk ik bij al 'die verborgen agenda's' van zuiverheid. En ga zo maar door.
Sommigen hebben alleen spot en verdachtmaking voor 'de politiek' over. maar hoe moet de houding zijn van 'kinderen van God'.
Mijn antwoord: Het is niet goed, wanneer wij 'Den Haag' en in mindere mater ook regionale en plaatselijke overheden als nutteloze en belachelijke 'praatfabrieken' zien.
Nuchter vastgesteld is het toch zo, dat- bijvoorbeeld- de landelijke overheid zich gesteld ziet tegenover enorme problemen zoals 'de vergrijzing' en bij voorbaat op zoek is naar oplossingen. Al zijn die oplossingen dan mensenwerk en vol fouten....die worden dan later weer bijgesteld door nieuwe regeringen en zo gaan de 'ordenende wereldgeesten', zoals wij de overheden ook wel kunnen noemen, al struikelend hun weg, die uiteindelijk in België en Nederland, gezegende landen, er dan toch maar toe leidt, dat wij 'een stil en gerust leven kunnen leiden'. We mogen heel dankbaar zijn, want in vele andere landen gaat het heel anders toe.
In dit verband wijs ik op 1 Timotheüs 2 v 1: ""Allereerst vraag ik (Paulus) (als opdracht voor de gemeente), dat er voor alle mensen gebeden wordt, dat er smeekbeden , voorbeden en dankgebeden voor hen worden uitgesproken. 2: Bid voor alle koningen en gezagsdragers, opdat we rustig en ongestoord kunnen leven, in alle vroomheid en waardigheid".
In de gemeente, die ík bezoek, wordt dat ook geregeld gedaan voor onze regering, welke dat ook is, Kok of Balkenende. We bidden ook voor de leden van de eerste en tweede Kamer enz.
Kille, hatelijke spot is natuurlijk nóoit goed. Liefdelooas afkraken is altijd een wapen van satan om ons allerlei zekerheden te ontnemen. Hij denkt altijd negatief. maar.... zoals je in de aangehaalde bijbeltekst hebt kunnen lezen .....is Gods wil altijd op het positieve gericht.
Je haalde ook wat uitspraken aan: - de gulden moet weer terug -....en dergelijke, onzinnige, populistische uitroepjes. Maar dat zijn ook niet de uitspraken van 'hen, die in hoogdheid zijn gezeten'. Dergelijke 'praat' komt, zoals ik in een lang leven van 'de politiek gadeslaan' heb gezien, meestal van hen, die zich willen profileren en nooit werkelijk de echte regeerstoelen zullen bereiken.
Denk ook aan het beroemde Romeinen 13 v 1 en 2: "Iedereen moet het gezag van de overheid erkennen, want er is geen gezag dat niet van God komt; ook het huidige gezag is door God ingesteld. 2: wie zich tegen dit gezag verzet.... ook door denigrerende opmerkingen, zonder een spoor van tot voorbede leidende geestelijke liefde ....verzet zich dus tegen een instelling van God en wie dat doet roept over zichzelf een veroordeling af".
Dat deze bijbeltekst in de oorlog werd gebruikt om elke verzet tegen de Duitswers te veroordelen, is een heel ander hoofdstuk. Er is namelijk een andere tekst: "Men moet Gode meer gehoorzamen dan de mensen", die echt verzet wegen de deportatie van de Joden wettigt.
De houding van kinderen van God is dus: - geen zure spot, maar erkenning - voorbede, opdat het onszelf uiteindelijk welga. - maar die voorbede niet om die reden, maar omdat wij aan de overheid gezag-namens-God toekennen - ons schikken onder het bestel, omdat wij aan God willen gehoorzamen.
En niet meer, wegens onbekookte uitingen van 'mindere goden' de echte machthebbers becritiseren.
Toelichting: tot goed begrip diene, dat deze ontboezeming dateert van begin 2005, toen allerlei dingen -rond Van Gogh bijvoorbeeld - nog zo vers in het geheugen lagen. Maar er is nog steeds actualiteit in de aangesneden materie.
Dag Niem,
Wat een hartenkreet !!
Jij vindt, dat de Nederlandse regering en het Nederlandse volk veel te zacht optreden tegen 'de Moslims', die van hun kant tot geen enkele concessie bereid zijn en er alleen op loeren om 'Nederland over te nemen' en 'óns' te onderdrukken'.
Maar Niem.....daar past toch een enkele kanttekening bij:
- Laat tussen ons vaststaan dat er in de Koran en de daaromheenhangende uitleggingen veel geweldselementen zitten, die er op lijken te wijzen, dat de duivel een grote klauw gehad heeft in het ontstaan van Islam. Want toen het Christendom in de zevende eeuw na Christus, dat is dus vanaf ongeveer 600 veel van zijn aandrijfkracht verloor... onder andewre als gevolg van de door Augustinus sedert de vijfde eeuw gepropageerde dwaalleer van de erfzonde, waardoor de duivel 'met pensioen kon gaan' .....kwam er een frisse tegenkracht op, die tot 1200 scherp en fel bleef, om daarna in vormen te verstarren. Maar in de bloeiperiode...: wat héeft het Islam-geloof het Christendom bedreigd: in de aanvang tot diep in Frankrijk toe; (Spanje was eeuwenlang onder Moslim-invloed). En later , toen de linkervleugel van de omarming was terugedreven, zo omstreeks 1400, kwam er van rechts nog eens een dreiging, die in de zeventiende eeuw tot aan Weenen reikte.
Maar al is het dat wij , volgelingen van Christus, duidelijk de helse wortels van deze , bedrieglijk veel op het Christendom lijkende leer onderkennen....daarom zijn niet alle Moslims te kenschetsen als blind-fanatieke volgelingen van Islam. Laten wij er Romeinen 2 v 14- 16 eens bijhalen: "Wanneer namelijk heidenen, die de wet niet hebben, de wet van nature naleven, dan zijn ze zichzelf tot wet, ook al hébben ze hem niet. Ze bewijzen door hun daden dat wat de wet eist in hun harten geschreven staat; en hun geweten bevestigt dit, omdat ze zichzelf met hun gedachten beschuldigen of vrijpleiten. Dit alles zal blijken op de dag waarop, volgens het evangelie dat ik (Paulus) verkondig, God door Jezus Christus oordeelt over wat er in de mens verborgen is".
Deze mensen, met hun nog goedwerkend overleg tussen een nog redelijk werkende menselijke geest en de menselijke ziel, met hun ingeschapen kennis van Gods zedenwet, die ook ten grondslag ligt aan de 'Tien geboden', betitel ik als 'verborgen jazeggers', die , volgens Matth 25, verbaasd zullen reageren op hun vrijspraak met de woorden: "Wij weten niet, o grote koning, (Jezus), wanneer wij al deze goede dingen aan u hebben gedaan".
En nu kom ik tot mijn eigenlijke punt: toen islam zich over een steeds groter deel van de wereld uitstortte, werden ook miljoenen van zulke 'jazeggers' afgesloten van de bron van kennis. En in landen als Arabië zijn ze nu al veertien eeuwen(!) volledig van die kennis verstoken.
Onder de Moslims die naar Nederland zijn gekomne, kunnen ook talloze 'potentiële jazeggers' zijn verscholen. En het is niet goed om deze 'hoopvollen' , die zovele eeuwen in de geslachten de werkelijk goede dingen hebben moeten ontberen, over dezelfde kam te scheren als 'alle Moslims'. (En die 'alle Moslims' zijn in hun totaliteit ook weer net zo veelsoortig als alle mensen overal).
Ik kan het nog stérker zeggen: in theorie is het mogelijk, dat zelfs terroristen enigen in hun gelederen hebben, die een 'Saulus' zijn, maar een 'Paulus' zouden kunnen worden.
En in het algemeen gesproken, Goddelijke liefde doorbreekt elke dodelijke cirkelgang. Haatgedachten, het wapen van de duivel, versterken deze, naar de ondergang voerende, draaikolk.
Nu noem ik daar het woord 'liefde'. Maar natuurlijk bedoel ik 'de Goddelijke liefde', die door de Heilige Geest in onze harten wordt uitgestort.
Als er alleen maar sprake is van 'menselijke liefde' of nog erger; van een soort hoogmoed: " Kijk eens hoe goed wij zijn om jullie moskeeën te beschermen, terwijl jullie gezellig thuis zitten" ....dan ja dan: haalt ons streven niets wezenlijks uit.
Maar 'geestelijke liefde'; van mensen , vervuld met de Heilige Geest, zal aan de 'verborgen jazeggers' de ogen openen, zodat zij opeens inzien: "Tientallen geslachten lang is dít verborgen gebleven. maar nu zie ik, hoe het werkelijk zou moeten".
Mijn slotconclusie blijft dus: "Word vervuld met de Heilige Geest".
