Inderdaad is het niet zo, dat de slogan: "Eens gered....altijd gered", altijd maar opgaat.
Laten wij eens zien, wat Het Nieuwe testament zegt over 'afval' en afvallen': AFVAL: 2 Thessalonicenzen 2 v 3 zegt: '1951': "Eerst( voor de Heer Jezus terugkomt) moet de afval komen en de mens der wetteloosheid zich openbaren..." '2004': "De dag van de Heer breekt niet aan voordat velen zich van het geloof hebben afgekeerd en 'de wetteloze mens' verschenen is..."
Flower....het is toch een bekend feit, waarvan alle gelovigen wel voorbeelden hebben, dat er mensen zijn, die enthousiast voor Jezus kozen, en later dat van zich af zetten, er niets meer mee te maken willen hebben. En in de laatste dagen, waarin wij nu , naar mijn stellige overtuiging, wel aan het binnentreden zijn, gaan er zulke enorme verleidingsgolven door de mensheid, dat velen, die niet hecht gefundeerd zijn in de waarheid van Jezus Christus, zich van hem afkeren, van hem afvallen. Dit verschijnsel, dat wij nu al kennen, zal zich dan steeds sterker openbaren, omdat juist in die tijd de antichrist begint met zijn verleidende werk.
En hoe gaat dat dan in zijn werk?: 1 Timotheüs 4 v 1 zegt hierover: "Maar de geest zegt nadrukkelijk, dat in de eindtijd sommigen het geloof zullen verlaten, doordat ze luisteren naar dwaalgeesten en naar wat demonen hun leren ".
En Hebreeën 3 v 12 leert; "Zie er dus op toe, broeders en zusters, dat niemand van u door een kwaadwillig , ongelovig hart afvallig wordt van de levende God"
En Lucas 8 v 13 zegt ook leerzame dingen: ""Het zaad op de rotsachtige bodem, dat zijn zij die het woord vol vreugde aannemen wanneer ze het horen, maar het schiet geen wortel; ze geloven zolang het hun goed uitkomt, maar als ze op de proef worden gesteld, worden ze afvallig".
Wat leren wij nu uit al deze dingen?:
Het is mogelijk om 'af te vallen'; Gods vermaningen en richtlijnen los te laten en daarmee te breken. Dan gaat men de leugen zo vast geloven, alsof dat de waarheid is, (2 Thess 2 v 11).
Onmondige Christenen zijn vaak het slachtoffer van allerlei dwalingen, (Ef 4 v 14).
Maar de mensen, die hecht gefundeerd zijn in de waarheid, lopen minder gevaar. Onmondigen, we lazen het, worden licht verleid. Maar wie na de eerste bekering dieper bekeerd is, wedergeboren, gedoopt en later vervuld met de Heilige Geest, zo'n mens, door Gods genade mondig geworden , een mond gekregen hebbende in de onzienlijke wereld, zo'n mens is beter bestand tegen de grote verleidingen, (een vorm van 'verdrukking'), die op dit ogenblik, in deze tijd beginnen los te barsten. Hij heeft niet alleen 'een mond' in Gods sfeer, maar ook in de hele onzienlijke wereld, ook tegen de duivel, die zijn onreine geesten uitzendt ( Openb 16 v 3).
Het is wel mogelijk voor sterke kinderen van God, gedoopt met Gods geest om afvalligen weer terug te brengen. In Openbaring 11 worden zulke Christenen getekend, die vermanend rondgaan temidden van de wegzakkende overige Christenheid en vers 13 lijkt er op te wijzen, dat hun herbekeringsinspanningen zeker niet altijd vruchteloos zijn.
Er is éen categorie 'afvalligen', waartegen voor menseninspanning 'geen kruid gewassen is'. Dat zijn de afvalligen uit Hebr 6 v 4. Dat zijn zeer vergevorderde gelovigen, die de verrukking van het 'vervuld zijn met Gods geest' al heel ver hebben doorproefd en toen tóch van God weggingen. Voor mensen is het onmogelijk om zulke mensen nog terug te roepen. Maar wat bij mensen onmogelijk is, dat is mogelijk bij God.
Nogeens: kijk uit voor de dwaalgeesten, die tegen je zeggen- bijvoorbeeld-: - och....Christendom of soefi of islam of....ze zeggen allemaal, dat zij gelijk hebben - maar je moet ze allemaal gelóven - reken nu met wat je hébt: je gezonde verstand; dat hoef je niet te geloven, dat héb je.
Alleen op deze manier zijn er duizenden achter de afgod van hun door de duivel bedorven verstand aangegaan.
En zo zijn er nog vele, vele dwaalgeesten meer. En allerlei, altijd actieve demonen zijn er altijd op bedacht, om jou een kwaadwillig en ongelovig hart te geven.
Flower; je weet het nu voor jezelf. maar je hebt een blijde taak om erop toe te zien, dat je vriendinnen en vrienden niet deze naar de dood leidende wegen gaan, doordat zij niet voldoende wortel hebben geschoten in Gods goede aarde, zodat zij bij de minste verzoeking 'voor de bijl gingen'.
Het had jouw aandacht getrokken, dat Paulus in 1 Corinthe 11 v 14 schrijft, "...dat lang haar een man te schande maakt".
En dat vind je maar raar, vooral ook omdat Paulus erbij schrift: "Leert de natuur uzelf niet...enz enz"
Ik heb er 'VandenBrink' eens op nageslagen. Eerst eens die zinsnede...'leert de natuur u niet...'.Hier wordt een woord gebruikt voor natuur,'phusis', welk woord niet per se behoeft te zien op de oorsprong, op wat krachtens de geboorte aanwezig is, maar ook kan doelen op het resultaat van een gewoonteproces. Immer: de gewone natuur van de oorsprong af is dusdanig, dat een man, die geen schaar of scheermes gebruikt, óok lang haar heeft.
De traditie was in Paulus' dagen nu eenmaal zo, dat Romeinse en Griekse mannen geen lang haar droegen, maar 'clean shaven' waren.
Paulus bedoelt dus eigenlijk te zeggen, dat een Christen zich in zijn kleding en uiterlijke verschijning niet te zeer mag onderscheiden van wat de 'gewoonte' de 'phusis' dán en dáar voorschrijft. Totr zover 'VandenBrink'
Laten wij eens een voorbeeld nemen uit het oude testament. Leviticus 19 v 27 zegt: "Wanneer je een dode te betreuren hebt, scheer dan het haar aan je slapen niet weg en knip geen stukken uit je baard, kerf geen tekens in je lichaam en breng geen tatoeages aan. Ik ben de HEER".
Dit klinkt wat vreemd voor onze 21- ste eeuwse oren. Maar in die tijd werden er bij de afgodische rouwgebruiken haaroffers gebracht, inkervingen gemaakt en tekens ingeprikt. En ook was het toen gebruik bij heidenvolken, waardoor Israel omringd was, om - ook bij 'niet in de rouw zijn'-de slapen kaal te scheren, zodat alleen een pluk haar bovenop de schedel overbleef. In andere vertalingen staat ook: "Gij zult de rand van uw baard niet versnijden" of: "Gij zult uw baard niet rond afknippen", gebruiken, die er toendertijd op wezen, dat de dusdanigen een haardracht hadden, die ze uiterlijk tot 'niet het volk Israel' stempelden.
Vandaar dat men nu nog wel eens een traditionele Jood ziet, zo een, helemaal in het zwart met een zwarte hoed, die een tikje rafelige baard draagt met wat 'slordige' uiteinden, buitenkanten van de baard, die een beetje langer dan de rest naar beneden afhangen.
Wat in 1500 voor Christus 'not done' was, omdat dan direct de idee opkwam: "Zeker een vereerder van Astarte, Tammoez, Baäl of de een of andere woestijngod', dat heeft heel geen zeggingsgkracht voor het heden.
Bij de beoordeling van allerlei omsrtandigheden zal de Christen zich dienen af te vragen. "Heeft deze regel uit het verleden voor tegenwoordig nog zin in het licht van deze hoofdgedachte: "Doe niet iets met je kleding of lichaam, dat te sterk afwijkt van de in jouw tijd gangbare normen. Wijk ook in je gedragingen niet te zeer af van de in jouw omgeving heersende tradities". Vraag je af: "Is dat wat ik doe ten voordele van het komende koninkrijk van God of ten nadele".
Daag Ger
Je ziet, dat in deze tekst tatoeages niet voor alle tijden verboden worden evenmin als inkervingen. Ook in de tegenwoordige tijd zullen tatoeages over het gehele lichaam en buik-piercings - ook 'nep'piercings- de idee kunen wekken: "Is dat nu nodig ?" , maar dan 'krachtens de algemene norm' G
Uit een Amerikaans onderzoek is gebleken dat bidden bij operatiepatiënten niets hielp. 750 proefpersonen waren onderverdeeld in twee even grote groepen. - Voor de ene groep werd, voor zover bekend , niet gebeden - voor de tweede groep werd wél gebeden.
Resultaat: de groep van 'door gebed begeleiden' was er niets beter aan toe dan de anderen. De soorten van operaties waren van dezelfde zwaarte.
Gelijktijdig bleek ook, dat personen, die aan bed werden begeleid met muziek, intelligentie-oefeningen en dergelijke, wél betere resultaten hadden bij de operatie dan de niet- begeleiden.
Alleerst dit: Laten we niet in de fuik zwemmen van: - hoera; de wetenschap is het met 'de godsdienst eens'. Fijn. - allemaal flauwekul, de wetenschap is het niet met 'de godsdienst' eens. Zie je wél; ze zijn vijandig. Dat is niet in overeenstemming met de Christelijke 'standing'. We kíjken de wetenschap niet naar de ogen.
In Jacobus 5 v 14- 16 lezen wij: "Laat iemand die ziek is de oudsten van de gemeente bij zich roepen; laten ze voor hem bidden en hem met olie zalven in de naam van de Heer. Het gelovige gebed zal de zieke redden en de Heer zal hem laten opstaan. Wanneer hij gezondigd heeft, zal het hem vergeven worden. Beken elkaar uw zonden en bid voor elkaar , dan zult u genezen".
Hier wordt nogal wat genoemd !: - de oudsten van de gemeente worden geroepen - die oudsten gaan voor de zieke bidden - zij brengen de kracht van de Heilige Geest, die in de gemeente werkt, in de symbolische vorm van olie naar hem toe. - Die olie wordt onder het aanroepen van de naam van de Heer Jezus over hem uitgegoten - de oudsten hebben de kracht en de vrijmoedigheid in zich om 'in het geloof te bidden'. - zij vragen aan de zieke: "Heb je iets te belijden". - de zieke antwoordt: of: "Nee; ik ben in harmonie met God" of: "Ja; ik heb iets te belijden". - de oudasten bieden hem namens de Heer Jezus vergeving aan.
Maar wanneer mensen op afstand of van vlakbij voor deze zieke bidden, weet je allerminst zeker, of aan deze 'randvoorwaarden' is voldaan'. - oudsten zijn hoeft niet. Elke Christen mag voor anderen bidden - olie zalven hoeft ook niet altijd. De bidders hoeven niet in zodanige situatie te zijn dat ze gemachtigd zijn namens de gemeente, waartoe de zieke behoort - maar het bidden mag niet iets plichtmatigs zijn, zo van: "God zegen de greep. Baat het niet, het schaadt ook niet". - de zieke zal 'schoon schip dienen te maken van datgene, wat hem als zonde bezwaart'. Daarmee dient niet geschipperd te worden - er dient een morele volmacht te zijn bij de bidders, om de zondenbiecht aan te horen op zodanige wijze, dat zij met de 'gaven van onderscheiden van geesten, kennis en wijsheid' tot een goed oordeel kunnen komen.
Maar het Amerikaanse onderzoek houdt geen rekening met al die 'randvoorwaarden'. Wanneer 'rijp en groen' maar een gebed prevelt, vlakbij of op mijlen afstand van de zieke, dan is het voor dit onderzoek al voldoende.
Nog een vraag. Er was ook een onderzoek dat aantoonde dat muziek en persoonlijke zorg wél tot betere resultaten leidden. Was dat onderzoek bij dezelfde 750 operatiepatiënten ? Dat kan natuurlijk niet. Dan worden er twee onderzoeken door elkaar gedaan.
Dit laatste echtere terloops. Wij hadden afgesproken, dst wij neutraal tegenover de resultaten van de 'wetenschap' zouden gaan staan.
Blijf maar bidden hoor, maar wel met een hart, dat poogt: - zélf rein te zijn - zélf vol met althans enige geloofsmoed te zijn. - dat een eventuele zieke wél kan helpen, als hij steun nodig heeft om op te biechten.
Zo'n gebed met een zieke of een gezonde met andere problemen wordt door de Heer aangevuld op zwakke punten. Dat je persoonlijke zorg geeft op het punt van hartelijkheid , belangstelling en een attentie, spreekt uiteraard vanzelf.
Wat een moeilijke correspondentienaam. Ik noemde jou toch Celeste, of was dat iemand anders. Vertel je dat nog even.
Maar nu je vraag: "een Jehovah getuige zei tegen mij, dat Jezus geen GOD is, maar 'een god'. En hij zei ook, dat 'de Drieëenheid' een verzinsel is. Wat móet ik daar nu mee?"
Celeste -ik waag het er maar op- alle eeuwen door, sinds Jezus , bij zijn menswording voor de eerste maal bij ons was.... ( dat hij als 'de Engel des HEREN' in het Oude Testament al 'het terrein verkende', laat ik nu buiten beschouwing) ....heeft de duivel storm gelopen tegen de idee, dat Jezus ook God is. Als hij dat maar kon ondergraven....als hij Jezus maar kon neérpraten, dan zou het wégpraten ook wel een keer lukken.
En een weg tot dat doel was: het ontkennen van de Goddelijke Drieëenheid. Dat God de Heilige Geest ook deel uitmaakt van die Drieëenheid, kon hem niet schelen. Daar besteedde hij geen aandacht aan, omdat 'De Heilige Geest' toch niet zo bij de mensen leefde. Maar Jezus....die leefde wel in de harten....die moest neergesabeld worden en een eerste stap was: Jezus wegpraten door te zeggen, dat er geen Drieëenheid was, dus dat Jezus er ook geen deel van kon uitmaken, dus ook geen God was, maar uiteindelijk alleen mens. En voor die mening waren altijd wel mensen te porren, beste brave mensen met prachtige bedoelingen, maar op dit punt waren zij toch maar al te vaak ongewild en onbedoeld het voertuig van helse gedachten.
Nu weet jij ook wel, dat er op HQ aan de de lopende band topics zijn, waar over het mysterie van de Goddelijke Drieëenheid gestreden wordt. Naar mijn mening zijn van die Drieëenheid overduidelijke schriftbewijzen. Maar altijd, wanneer bijvoorbeeld gezegd wordt: "In Genesis 1 alleen al staan er zulke overduidelijke bewijzen: - God schiep de hemel en de aarde - Gods Geest zweefde over de wateren. - ...en in Johannes 1 staat, dat er zonder het Woord, dat God was, niets is ontstaan, dat ontstaan is. ...Alsjeblieft...toen al waren de drie verschijningsvormen van God gezamenlijk en in volle overeenstemming actief", dan lachen de 'anderen' maar eens en ze beginnen weer te ..práten.. Want....de duivel is een beste prater...hij praatte indertijd Eva(Manninne) al ondersteboven en doorredeneren is echt 'de moriaan geschuurd'. En deze geïndoctrineerden 'hebben d'r bekkie best bij zich', ook al hebben ze meest niet in de gaten, dat heel die woordenvloed 'made in hell' is.
En wanneer je daarna zegt: "Er staat toch in Johannes: 'Het woord was GOD' en even later (14): het woord is méns geworden en heeft onder ons gewoond...", dan praten ze maar weer door, de 'gesprekpartners'.
Echt: wanneer je Jezus wilt verdonkeremanen en daartoe een aanval op de Drieëenheid inzet, dan blijf je maar doorratelen, totdat de andere partij vermoeid en verward dan maar zwijgt.
Niet doen dus. Ik geef nog enkele teksten over de Drieëenheid, maar mogelijke tegenstanders zullen ook daarover glimlachend en superieur het hoofd schudden, zo van : "Die Celeste toch. Wat doet het kind haar best met een ijver, een betere zaak waardig". Hier komen ze nochtans: - De Engel des HEEREN komt in gesprek met Hagar, die voor haar meesteres Sara vlucht, (Genesis 16) De Engel des HEREN is dezelfde als de Heer Jezus; immers: 'het Woord is méns geworden', lazen wij zoëven. - ...en zo staat het Oude Testament vól van deze verschijningsvorm van de Heilige Drieëenheid. En dat is juist het zwakke punt vanb de bestrijders. Zij hebben zich- bijvoorbeeld- gebaseerd op 1 Johannes 5 v 7: " Er zijn dus drie getuigen in de hemel: de Vader, het Woord en de Heilige geest: en deze drie zijn éen". Als ze je daarheen weten te brengen, dan krult hun neus: "En het staat niet eens meer in '2004' ", kraaien ze. "Allemaal onbetrouwbare handschriften". Maar op 'de Engel des Heren' hebben ze zich niet zo toegelegd. Blijf daarom weg van hun 'succesnummer'.
Wel kun je vragen: "En wat denk je van 'de Heilige Geest'. Die wordt toch op vele plekken "God" genoemd. En ook dan zijn ze even vleugellam, totdat ze ook maar weer gaan ...praten.
Maar goed: geloof jij nu maar , dat er in dat prachtige overweldigende mysterie van de voor het verstand niet in de verste verte te peilen GOD nog een ander mysterie schuilt; dat hij zich op drie verschillende, rijke manieren aan ons openbaart, voor zover mogelijk: - als de centrale figuur... want gelijkheid( allemaal God) kan heel goed samengaan met een rangschikking: GOD DE VADER. - als hem, die de weg van God naar ons heeft gebaand, zodat wij 'de Onnoemelijke' Vader, zelfs pappie (abba) mogen noemen: GOD DE ZOON - als hem, die de weg van ons naar de Vader altijd maar weer wijst en ons begeleidt: GOD DE HEILIGE GEEST.
En nu nog enkele teksten, die wijzen op de Godheid van Onze Heer Jezus Christus. Die anderen' zullen altijd weer komen met hun 'ja maars'. maar goed; hier zijn ze: - In Matth 3 v 17 zegt God over Jezus sprekende: "Deze is mijn Zoon, de geliefde". (En 'zij' zullen zeggen: "Nou...én....wat bewijst dat: ik ben toch ook een geliefde van God") - in Matth 4 v 6 zegt de duivel in directe confrontatie met Jezus: "Indien gij Gods Zoon zijt, werp uzelf dan van de tinnen van de tempel". En in dat gesprek, waarin beide partijen heel persoonlijk met elkaar omgaan, blijft Jezus overwinnaar. - In Math 8 v 29 zeggen een legioen duivelen tegen Jezus: "Wat hebt gij met ons te maken, Zoon van God".
En altijd zullen 'zij' zeggen: "Niet overtuigend", hoewel in mijn concordance een bladzijde vol van dergelijke teksten staan.
Denk aan dat oud-Nederlandse spreekwoord: Ach.....wat baten kaars en bril als den uyl niet sien en wil".
Vasthouden aan wat wij hebben en je niet in de war laten brengen.
En als ik hiervóor soms wat badinerend gesproken heb over 'zij', neem dan van mij aan, dat ik ook van 'hen' houd. Ze zijn zo ontroerend 'te goeder trouw', soms houden zij zo ziels veel van de Heer Jezus. Als ik mij hier en daar wat ongenadig uitlaat, weet dan: dat God genadiger is dan de mensen'.
Deze annonce plaats ik bij sommige blogs. En de resultaten ?
Over mijn blog 'geloofsaangelegenheden' ben ik zeer tevreden. Meer dan 1200 inputs. Bijbelstudie gaat ook nog wel, 764 inputs.Maar: - JanJoke, 493 - Mijn boeken, 431 Mijn leven, 448 blijven wat achter. Jullie vinden hieronder de vindplaatsen. Kom mensen, ga daar ook eens heen. Ze zijn het zo waard !!!
Dag Ger
Daag.....
Zonet even gastvrijheid mogen genieten op je blog. Geweldig, zoals iedereen toch bezig is. Wat een veelheid van interessante dingen in de blogs, die ik systematisch de een na de ander bezoek.
Mag ik ook jouw aandacht vragen voor míjn vijf blogs;
1 Geloofsaangelegenheden, te vinden via 'andere' 2 Bijbelstudie, idem. 3 Jan en Joke, groepskroniek, te vinden via 'Actualiteit en maatschappij' 4 Mijn boeken, te vinden via 'andere' 5 Mijn leven, idem.
Dus dít was je probleem: .............. ik wil heel graag vrienden die niet geloven over het geloof vertellen.. maar ik weet nooit hoe je dat op een goede manier kan doen. er zijn altijd wel dingen van Gods liefde als voornaamste ding houden.. maar in de praktijk is dat een stuk lastiger ................. Jelle....moeten we eigenlijk wel -om te beginnen- zoveel van het geloof vertellen. Moeten wij het eerst niet vóorleven. Een kaars kletst toch ook niet. Hij geeft licht. Dat wil niet zeggen, dat ik tegen 'getuigen' zou zijn.
Maar in jouw geval: je kúnt eenvoudig niet 'à bout pourtant', 'zo maar opeens' tegen je vriend gaan zeggen: "Mag ik je iets over de Heer Jezus vertellen". Op zijn gunstigst zal hij zeggen: Hè née...nou effe niet".
Is het niet beter om vóor alles met de Heer te overleggen. Is het niet aanbevelenswaardig, wanneer je een aardige vriend hebt, die- stel- Karel heet, eerst eens met God te overleggen: "Heer.....u kent Karel.... beter dan wie ook, beter dan ik, beter dan hijzelf. Ik wil zo graag eens met Karel spreken over u. Wilt u eens een gelegenheid scheppen ?"
Laat het niet bij dat ene gebed blijven. Houd je contact met de Heer in dezen warm. Het is ook zo goed voor je eigen geloofsgroei. Dan word je zelf ook meer aanvaardbaar voor Karel. Stel dat Karel op het schoolplein een zachte band heeft en jij staat daar met een fietspompje gereed. Zulke dingen. Ach; ik noem maar wat. Dan kan het zo maar opeens gebeuren dat Karel zo zonder enige aanleiding zegt: "Ik slaap tegenwoordig zo slecht". Kán toch. En dan kan je daarop inhaken, niet eens met het zwaarste geschut, maar zo even met een aaloopje: "O ja joh...?!...enig idee, hoe het kan komen?!"
Je toont je belangstelling. Hij heeft al ervaren, dat je een vriend voor hem wil zijn. Hij heeft bemerkt dat je voor iedere scholier een vriend wil zijn. En dat spreekt gemakkelijker.
Natuurlijk weet ik dat er op dit pad voetangels en klemmen liggen. Medeleerlingen kunnen zeggen: "Hij is altijd zo vriendelijk. Wacht eens; zou hij soms dat geloof van hem willen promoten door zo zijïg te doen" En ze kunnen denken: "Die goedzak kan ik wel voor mijn karretje spannen". Ja; ze kunnen zelfs denken: "Hij is vast homo". Leer mij de schoolwereld kennen.
Maar God schept soms verrassende gelegenheden.
Voorbeeld: bij mij in de buurt is een kleine terreinverheffing, die wij- ietsjes aandikkend- 'een heuvel' noemen. Ik gebruik die 'heuvel'- toe dan maar- om te mediteren en te bidden.
Gisteren naderde een gezelschap mijn 'stiltepunt'. Ik riep ze toe: "Niet van die kant moeizaam beklimmen. Aan deze kant is een trap". Bovengekomen.... geloof het of niet ....hadden wij binnen enkele minuten een gesprek, doordat zij 'gerichte vragen' stelden aan mij, voor hen een volkomen onbekende, want het waren vacantiegangers van elders. En ik kon fijn getuigen.
De Heer houdt van jou zoals hij van mij houdt. En hij zal wegen voor je effenen en verrassingen aan je bereiden.
Deze raadgevingen nog: - wees betrouwbaar, Spreuken 11 v 1 - wees bescheiden, 2 - wees eerlijk, 3 - sta in de goede verhouding tot God, doordat je zijn redding in Jezus voor jezelf helemaal en helemaal aanvaardt, 4 - wees oprecht, 11 - bevorder het 'zelfbeeld' van je vrienden, 12 - RODDEL NOOIT!!!13 - heb visie voor je vrienden; God wil ze redden; ze zijn kostbaar in zijn oog, dus ook in jouw oog, 14 - lever jezelf niet aan de luimen van je vrienden over; weet wat voor streken ze in hun staart kunnen hebben, 15 - laat geestelijke liefde van je uitstralen, 17 - bedrieg niemand, door zijn of haar geheimen te verraden, 20 - wees een royale kameraad, die mee wil delen, die bijspringt als een ander zijn pinpas in de kantine uitgeput blijkt te hebben en hij 'het er niet op aanstuurt, dat jij hem helpt', 24 - doe goed om goed terug te krijgen, 25, ook al moet je wel eens even wachten - zoek de goede dingen voor je kameraden, 27
Ach, zo wat puntjes, die je een bredere ingang geven.
Ik heb iets gedaan dat dwars tegen de wil van God is. Hij had d.m.v. de Heilige Geest het mij in mijn hart gelegd, dat ik het niet mocht doen en toch deed ik het. Is dit de zonde tegen de Heilige Geest, wie kan met bijbelse argumenten komen?
Ik heb God al 100 keer vergeving gevraagd, maar ik krijg geen antwoord.
De zonde tegen de Heilige Geest is iets heel anders dan jij denkt. Van 'de zonde tegen de heilige Geest' héb je geen berouw. Je weet wat je doet.
Een voorbeeld: de duivel was ooit een stralende 'engel van het licht'; Ezechiël 28 v 11- 18 vertelt van hem: - hij was een toonbeeld van perfectie, vervuld van wijsheid, volmaakt van schoonheid - hij woonde in een heerlijke, door God geschapen, geestelijke omgeving - zijn kleding was enkel licht, edelstenen en goud - hij beschermde het denken van zijn mede-engelen - hij had een heerlijke taak van Godswege, die hij onberispelijk vervulde... ...... ...totdat het moment kwam, dat hij meer vervuld raakte van zijn taak vóor God dan van zijn afhankelijkheid ván en gehoorzaamheidsplicht áan God. Toen werd hij verbannen en werd tot duivel.
Wel; - was satan door het licht beschenen, (Hebr 6 v 4), Nou en of. Hij wist álles, wat maar te weten is van God - wist hij van de hemelse gaven en de Heilige Geest. Niets was voor hem in zijn hoge staat verborgen, (4) . Niemand wist beter en meer van God dan hij met zijn perfectheid, wijsheid en al die andere heerlijke gegevenheden.
En tóch zei hij "Nee" tegen God en werd daarmee : de eerste 'neezegger'.
Laten wij nu eens lezen Hebr 6 v 4 - 6: "- Want wie ooit door het licht beschenen is - geproefd heeft van de hemelse gave - deel gekregen heeft aan de Heilige Geest - wie het weldadig woord van God -...en de kracht van de komende wereld ervaren heeft en vervolgens afvallig is geworden, kan onmogelijk een tweede maal worden bekeerd, omdat zo iemand voor zichzelf de Zoon van God opnieuw kruisigt en aan bespotting blootstelt".
Kijk...hier wordt nu iemand geschetst, die heel dicht bij 'de zonde tegen de Heilige Geest' is gekomen.
Het is me toch ook wat: - Gods licht werkelijk zien; zover gerijpt zijn dat je na het overwinnen van allerlei misverstanden dat licht duidelijk ziet doorbreken; niet maar zo'n beetje, als op de eerste formeringsdag,(Genesis 1 v 5), maar helder, zonder versluierende 'broeikaslaag', (v 11), maar helemaal, onbelemmerd, (v 15). - vól van de gaven en het wezen van de Heilige Geest; niet alleen maar een enkel woord van klanktaal, maar het hele scala van de vele gaven - inzicht hebben gekregen in de krachten, die zich volledig zullen ontplooien in het duizendjarig rijk .............. en dan toch nog zeggen: "Nee".
En dat is nóg niet de zonde tegen de Heilige Geest.
Want er staat alleen maar: "...kan onmogelijk een tweede maal worden bekeerd". Zelfs híer wordt de mogelijkheid opengelaten dat het gemoed ontvankelijk blijft voor het rechtstreeks ingrijpen van God.
Pas, wanneer ook dít stadium is gepasseerd...wanneer niet alleen mensen, maar ook God zelf zwijgen bij deze ijskoude vijandigheid...dan...ja dan is er sprake van zonde tegen de Heilige Geest.
Maar een pas beginnende jonge Christen is nog mijlen en mijlen ver verwijderd van dit verschrikkelijke.
Zélf heb ik als jonge man, in een verschrikkelijk ogenblik uitgeroepen: "Satan...als je dit of dat voor mij doet , dan mag jij mijn ziel hebben".
Dat is toch wel heel bar, heftiger kan toch eigenlijk niet. Maar God heeft me vergeven omdat Jezus voor mij pleitte. ( 1 Johannes 2 v 1).
Zolang je zonde je benauwt, heb jij de 'zonde tegen de Heilige Geest' niet gedaan.
De duivel, het prototype van deze zonde,heeft ook geen berouw. Na het duizendjarig rijk , na een zolang machteloos gemaakt zijn, komt hij , bij die 'laatste kans' , (die overigens -en dat weet hijzelf ook wel- geen eigenlijke laatste kans ís) terug, onverzoenlijk en onberouwelijk zoals altijd daarvoor.(Openb 20 v 7 en .
Maar jij....ga maar dapper door met de Heer. Geniet van zijn vergeving en vraag hem om kracht om steeds meer los te komen van dat wat je kwelt.
Lui.....wat dóen jullie nu toch. Het begon ermee, dat er gesproken werd over een jongen, die Gothic was en problemen had en nu ook glaasje draaide en wel eens naar de satanskerk ging. En later ving ik - naast veel goeds-klanken op in nadere postings zoals: - ze draaien harde muziek...nou wat zóu dat - ze zonderen zich af van de maatschappij...nou én - ach....het is alleen maaer 'doorgevloeide' punk - er is niets verkeerd aan - ik ben Christin, maar ik heb een vriend, die satanis is - Jezus ging toch ook met dit soort mensen om - Er is nog een fijn onderscheid tussen satanisten en satananen - ze vereren natuurgoden...en wat dan nóg - en ik weet niet, wat al meer.
Zeker....er zaten puur Christelijke geluiden bij.
Maar wat zegt de bijbel, Gods woord?: 2 Corinthe 6 zegt hierover, te beginnen met vers 14: "Loop niet in een en hetzelfde span met ongelovigen. Wat is de verwantschap tussen gerechtigheid en wetteloosheid. Wat heeft licht met duisternis te maken. Waarin lijken Christus en Beliar op elkaar, (Beliar is een van de vele namen voor de vijand, de duivel) Wat hebben een gelovige en een ongelovige gemeen. Wat heeft de tempel van God met afgoden te maken. ........... Ga wég van de ongelovigen, zonder je van hen af en raak niets aan dat onrein is".
Jullie hebben allemaal als jonge , veelbelovende Christenen , de maarschalkstaf in handen. Een grote toekomst wacht jullie. Onze Heer Jezus Christus heeft het door dat woord "Het is volbracht" mogelijk gemaakt, dat de Christenen vanaf tóen veel intensiever in aanraking konden komen met God de Heilige Geest, die met zijn Geestesgaven en Geestesvrucht oneindig gelukkig kan maken , terwijl al die enge dingen van Gothic en zo het in zich hebben om je oneindig ongelukkig te maken.
Wat hebben jullie van doen met: - glaasje draaien en ander occult snoepgoed en bezoekjes aan de satanskerk - harde muziek met onverstane , maar zeker werkzame satansklanken - hoogmoedig je afwenden van de maatschappij, met als voorwendsel, dat die maatschappij jullie niet begrijpt en afwijst. - ach...het is alleen maar iets , dat voortkomt uit punk en je kunt er best mee omgaan, terwijl de bijbel leert, dat 'slechte omgang goede zeden bederft'. - gewoon dit soort mensen tot vriend hebben, met het idee: "Jezus ging toch ook om met tollenaars en zondaars, zelfs met de moordenaar aan het kruis"....zonder in te zien, HOE en waarom Jezus met die mensen omging en te trachten, zíjn voorbeeld van omgang te volgen, daarbij ervoor zorgende, gevuld te zijn met de Heilige Geest, zoals in volkomenheid Jezus dat was. - je te verdiepen in het fijne onderscheid tussen al die stromingen van 'boomomarmers' en satanisten en 'praters met dolfijnen' - je niet te verdiepen in het aan Gods hand leren kennen van de sprake van de natuur, psalm 19 v 4.
In de samenkomst zingen jullie, soms nog hand in hand ook: "Maak ons een leger o Heer...!!". Maar dat moet een eensgezind ,Geestvervuld leger zijn, zonder vreemde smetten.
O...jullie tot het goede afgezonderden...jullie kinderen van het licht...jullie, dappere bestrijders van satan...jullie, prille gelovigen...jullie, tempelen van God...(2 Cor 6 v 14-16)...: wat zou ik jullie, oude en nieuwe vrienden eens gaarne 'geestelijk omarmen' in 'Vraag het Ger'. Kom (nog) eens.
In de NBV lees ik; (enkele meerdere verzen inbegrepen):
"( de HEER heeft mij gezalfd om aan armen het goede nieuws te brengen) ........ (3) "Om aan Sions treurenden te schenken - een kroon op hun hoofd..inplaats van stof - vreugdeolie....inplaats van een rouwgewaad - FEESTKLEDIJ INPLAATS VAN VERSLAGENHEID".
NBG heeft hier: "...EEN LOFGEWAAD INPLAATS VAN EEN KWIJNENDE GEEST"
Ik zie hier geen reden om iets ingewikkelds aan te nemen van bijvoorbeeld 'de boze geest die Saul kwelde', zoals jij oppert. Nee hoor; volgens mij zit hier helemaal geen 'dubbele bodem'. De bedoeling is tegelijk heerlijk en eenvoudig..... voor zover je bij Jesaja kunt spreken van 'eenvoudig'.
Het gaat hier om een profetie aangaande Onze Heer Jezus Christus,(v 10), hoezeer ook verhuld in oud-testamentische termen en verweven met de directe nood en de directe verwachtingen van het Joodse volk tóen en dáar.
Want wie zijn die armen, aan wie het goede nieuws wordt gebracht ?: zijn dat niet alle mensen, die zich afvragen of afgevraagd hebben: "Hoe komt die breuk tussen God en de mensheid óoit goed. Hoe kán God dit oplossen".
En wanneer dan de oplossing komt: God komt zelf in zijn eniggeboren Zoon naar de aarde om zélf de twee stukken van het gebroken koord tot éen koord te scheppen. En wanneer hij uitroept "Het is volbracht", dan is het koord weer heel. Dan: - ben je niet arm meer, maar RIJK - dan ben je niet meer verslagen, maar vol heerlijke hoop, die zekerheid is, - dan ben je niet meer een gevangene van de duivel, maar dan masseer je je polsen, waarin de moeten van de boeien nog zitten, maar je bent VRIJ - dan biggelen de tranen niet meer over je wangen, maar dan word je getroost, (2) - dan is er niet meer het stof op je hoofd van je verdriet, maar dan blinkt er een kroon van overwinning - dan is er geen plaats meer voor rouwkleding, maar dan is je hoofd , je denken, gezalfd met de vreugdeolie van de vervulling met Gods Geest. - dan is er het witte gewaad van Openbaring 7 v 9 en is elke verslagenheid geweken. - dan is er geen sprake meer van 'voortgaan van klacht tot klacht', maar van voortgaan van 'kracht tot kracht'(Psalm 84 v , van een verschijnen in Gods feestzaal als pilaren, terebinten van gerechtigheid, heerlijke bomen in Gods hof, bomen vol van luister. - dan is er geen sprake meer van rouw en droefheid, van een kwijnende geest, een geest met ternauwernood nog innerlijke levenskracht, dan is het hele denken feestelijk getooid met vreugde, met aanheffen van de lofzang.
Je vroeg iets over 'oordelen'. Ergens had je gelezen: Ordeel niet, opdat gij niet geoordeeld wordt. En uit andere teksten had je weer begrepen, dat je in bepaalde gevallen weer wél mocht oordelen.
Matth 7 v 1 zegt: "Oordeel niet opdat er niet over jullie geoordeeld wordt"
Johannes 7 v 24 zegt: "Ga in uw oordeel niet op de schijn af, maar laat uw oordeel rechtvaardig zijn".
Ik wil even nagaan of deze twee teksten samen voldoende zijn om tot een juiste afbakening te komen. Zijn deze schriftgegevens te 'mager' om een gevolgtrekking eraan te verbinden, dan zoeken wij er nog andere plaatsen bij.
In Matth 7 v 1.... ik neem de Korte Verklaring als richtlijn ...verbiedt de Heer Jezus niet ELK zedelijk oordeel, maar het hooghartig, liefdeloos kritiseren. Immers in vers 6 al is er sprake van 'een oordeel hebben', wanneer gezegd wordt: "Geef wat heilig is niet aan de honden en gooi je parels niet voor de zwijnen; die zouden ze maar met hun poten vertrappen, zich omkeren en jullie verscheuren". Zonder nu diep op deze laatste tekst in te gaan, kan toch wel gezegd worden, dat Christenen, staande tegenover spotlustige haters er goed aan doen om de tedere geheimen van Gods koninkrijk niet voor deze onwilligen en kwaadwilligen 'te grabbel te gooien".
Oordelen sluit dus een rechtvaardig oordeel niet uit, maar waarschuwt alleen tegen hooghartig, liefdeloos critiseren. Daarbij wordt al te licht eigen zonde en gebrek uit het oog verloren. Deze zonde kwam indertijd bij de Joden, het volk van de wet, veel voor en moest bestrijding verdienen, (Romeinen 2 v 1, Jacobus 2 v 12 en 13). In de tegenwoordige tijd tref ik deze vorm van critiek wel aan bij orthodox-Protestanten. Zo hoorde ik eens iemand uit die kring , glimmend van zelfingenomenheid, verklaren: "Elke nieuwe dominee 'weeg ik zogezegd op mijn hand'. En na een paar preken, wat zeg ik...na éen preek weet ik het al, of hij gewogen en te licht bevonden is".
En in Johannes 7 v 24 is er een valse schijn gewekt. Jezus heeft iemand op de sabbath genezen en is dus een sabbatsschender in de ogen van velen. En een sabbatsschender moet gedood worden, v 30.
Maar de waarheid is, dat ook volgens de Joodse wetsuitleg de besnijdenis geen arbeid is, dat in dit éne geval de strenge wetten over de sabbat ondergeschikt waren aan de wet betreffende de besnijdenis op de achtst dag, welke wet meer stringent werd geacht.
En....besnijdenis en genezing zijn beiden in Joodse gedachtegangen: gezond maken. Het wegnemen van de als onrein geldende voorhuid is 'genezen voor een deel'. En nu heeft Jezus iemand genezen...en dat is voor de volle honderd procent van het lichaam.
En daarom zegt Jezus: "Oordelen, zonder dat je alle feiten en achtergronden kent, voor zover dat redelijk is bij een mensenlijk oordeel, is foutief. Maar een rechtvaardig oordeel is zulk een oordeel, dat met alle bekende feiten rekening houdt. Als jullie even doorgedacht hadden, dan had je geweten, dat 'een mens helemaal genezen' in de lijn ligt van de besnijdenis, 'een mens voor een deel genezen'. Maar nee; op basis van wat geroep van sommigen willen jullie mij doden. Dat is verkeerd".
Niem; ik denk, dat wij er al zijn. Ga nooit liefdeloos critiek zitten leveren, terwijl je 'de balk in je eigen oog niet ziet'.
Oordeel ook niet onbesuisd bij zeer gedeeltelijke kennis van de feiten.
Maar een rechtvaardig oordeel, gedompeld in Goddelijke liefde, is juist.
Als antwoord allereerst 1 Johannes 4 v 2 en 3; ( in de vertaling van 1954): "Hieraan onderkent gij de Geest Gods, iedere geest, die belijdt, dat Jezus Christus in het vlees gekomen is, is uit God; en iedere geest, die Jezus niet belijdt, is niet uit God".
Het zal duidelijk zijn, denk ik, dat je nog allerminst gerustgesteld kunt zijn, wanneer iemand zegt: "Ja hoor....ik geloof best, dat Jezus ooit eens als mens op aarde geleefd heeft".
Dat bedoelde Johannes ook niet. In zijn dagen was dat nog helemaal geen punt. Er leefden toen nog vele mensen, die Jezus met eigen ogen aanschouwd hadden.
Nee, ze moeten meer en ruimer en royaler getuigen. 'Jezus belijden', houdt ook in, dat je durft zeggen, dat Hij door zijn Heilige geest woning gemaakt heeft in mensenharten, en dat je ook durft belijden, dat hij in waarheid de Zoon van God is en dat de goddelijke en de menselijke natuur beide in hem aanwezig zijn.
Wanneer je aan de mensen vraagt: "Maar is Jezus voor jou ook :GODS ZOON?" en zij draaien daar dan omheen, door te zeggen: "Ik zou dat toch een nuance anders willen zeggen. Ik ben ook Gods zoon...ik hoor immers ook bij God".
En wanneer je dan verder vraagt: "Maar staat het volslagen unieke van Jezus jou voor ogen, dat hij God was en naar de aarde kwam, (vlees, mens wérd), zoals er toch ook staat: 'Het Woord is mens geworden' " (2004: Johannes 1 v 14) en er wordt dan gezegd: "Dit moet je toch anders zien: Jezus was een baanbrekend iemand, die een enorme invloed op de wereldgeschiedenis heeft gehad", dan weet je toch eigenlijk wel genoeg.
Om eens een voorbeeld te noemen: in gesprekken met Jehovahs getuigen komt deze onderwaardering van Jezus er toch bij scherp vragen op de duur uit, hoezeer ook bedolven onder een zee van woordjes.
Nog duidelijker zie je een en ander in 1 Johannes 4 v 15: 2004: "Als iemand belijdt, dat Jezus de Zoon van God is, blijft God in hem en hij blijft in God".
Als iemand dan zegt: "Er zijn verschillende wijzen van zeggen. Dat Jezus nu zo exclusief 'DE Zoon van God' is....dat is niet in overeenstemming met het algemene denken, zoals dat zich sedert die oude dagen, zeg 2000 jaar geleden ontwikkeld heeft" en dan verder zowat 'bla bla' blaat, dan staat het sein al op rood voor jou en voor ieder werkelijk aanbidder van God.
Vraag altijd door; niet alleen of de mensen de historische werkelijkheid, dat er een Jezus als mens is geweest, erkennen, maar of ze het unieke in Onze Heer Jezus Christus, de brenger van de Heilige Geest ook erkend hebben. Wanneer ze ergens gaan draaien, dan is het foute boel.
Maar zelfs, wanneer ze alles 'goed hebben gezegd', dan blijft het nog 'uitkijken'. Maar de zwaarste dwaalleren heb je zo toch wel te pakken.
De mens heeft een ziel. Die ziel is de uiterlijke bekleding van de menselijke geest. De ziel is het naar buiten, naar de wereld, de 'Umwelt' gekeerde deel van de menselijke persoonlijkheid. De geest is het innerlijk, het naar de hogere dingen gekeerde deel van de mens.
Ooit hebben Adam en Manninne, (Eva) , opgestookt door de duivel, zich van God afgekeerd, door tegen een verbod zijnerzijds, ondersteund door een krachtige waarschuwing te zondigen.
Door die eerste zonde, die eerste ongehoorzaamheid, was de band tussen Gods Geest en de menselijke geest verbroken. Daarmee was tevens de harmonie tussen de ziel en de geest van de mens verbroken. De ziel , niet meer in toom gehouden door de menselijke geest, (die geest:ineengeschrompeld tot niet veel meer dan alleen nog het geweten), dijde onevenredig en buitensporig en ongezond uit. Als verzadiging voor die ziel waren er vele ideeën, die uiteindelijk die ziel steeds meer ongezond maakten.
Het geweten kon nog íets in toom houden, behalve bij de mensen, die zelfs dat geweten als met een brandmerk hadden toegeschroeid. Het geloof en 'het diepere kennen', ( de mogelijkheid om Gods onzichtbare wereld te 'zien'), waren heel nederig ontwikkeld.
Wanneer nu een mens de boodschap van Jezus hoort, zijn er altijd lieden, die deze boodschap direct vergeten. ( de gelijkenis van de zaaier, Matth 13). Bij anderen dringt die boodschap in de ziel door, maar de ziel is voor dat schitterende zaad van het evangelie niet voldoende bewerktuigd, heeft te ondiepe aarde. Mogelijk gaat het ook altíjd wel zo, dat de mens éerst de blijde boodschap hoort via de kanalen van zijn ziel. Er is altijd wel een beginenthousiasme bij iedereen. Maar bij mensen, die de lust hebben om vol te houden, breekt het geloof heen door de onzichtbare scheidingswand, die er is tussen geest en ziel. Maar ook dan ben je er nog niet. Want er kan later zoveel op je afstormen, dat zelfs het zaad , dat in de vruchtbare grond van de geest terecht is gekomen, overwoekerd wordt door de zorgen van alle dag.
Maar wanneer je de genade van de Heer krijgt om ook de verleidingen van de rijkdom en de dagelijkse beslommeringen te overstijgen, daa.....is er die vruchtbare grond, die soms honderd- en soms zestigvoudig vrucht draagt. En het wonder gebeurt. De geest begint zich te ontplooien met de oorspronkelijke bedoeling van God als einddoel. De ziel krijgt een meer gezonde en bescheiden functie en voelt zich in die normaal wordende toestand steeds meer 'happy'.
En wat kan jj doen Flower, wat betekent dit nu allemaal, op jouw situatie toegespitst.. Wanneer er weer eens een 'holy Ghost rally' is en ze zingen die leuke liederen weer, dan kan er de neiging opkomen, aangeblazen door de satan: "Gunst....altijd dezelfde moppies om je in een soort trance te krijgen. Wat is ook dít eigenlijk grenzeloos vervelend en al hondermaal vertoond".
En dan komt het er op aan. Wanneer jij zegt: "Satan....schiet op met je oorblazingen. Ik heb de Heer Jezus lief en ik wil deze slechte gedachte overwinnen"....wat dan: Dan heb je kans , dat de onzichtbare scheidingswand wordt verbroken en dat het zaad van de blijde boodschap in de goede grond van je geest valt.
En wanneer dan later soesah ontstaat met een jongen en de repetities op school gaan niet goed en je ouders schreeuwen tegen je en jij hebt de neiging om terug te schreeuwen....en misschien ben jij wel begonnen....en je bindt dan in of je zet die jongen om der wille van de Heer Jezus uit je hoofd en je vraagt aan God wijsheid voor je schoolwerk....wat dan: dan komt dat zaad van het evangelie eindelijk terecht in de goede grond . En dat heet nu diepere bekering en op deze manier wordt je dieper bekeerd. Lees ook maar het begin van BIJBELSTUDIE.
Ja zeg, dat is een heel probleem, dat je demonen waarneemt, die je benarren.
Goede raad gaven Peanut en Vlindertje al, zeg. Ik heb ook eens op ADIOS gekeken en wat daar stond, beviel mij ook erg.
Maar...Freak....de naam van Jezus aanroepen tegen de demonen is niet het enige. Je kunt niet zeggen, wanneer ze wegblijven: "Goed....dat is ook weer voorbij. Over tot de 'orde van de dag'.
Want wat is er nu féitelijk gebeurd ? De Heer Jezus zegt daarover in Matth 12 vanaf vers 43: "Wanneer een onreine geest iemand verlaat , trekt hij door dorre oorden op zoek naar een rustplaats. Maar....als hij die niet vindt, zegt hij: 'Ik zal terugkeren naar mijn huis dat ik verlaten heb'. En wanneer hij terugkeert, merkt hij dat het leegstaat, schoongemaakt is en op orde gebracht. Dan gaat hij weg en haalt er zeven andere demonen bij, die slechter zijn dan hijzelf, en zij allen nemen daar blíjvend hun intrek. En zo is de mens bij wie de demon intrekt er tenslotte veel slechter aan toe dan voorheen".
Dus, wat bedoelt de Heer Jezus hier in feite te zeggen: ............. Wanneer jij, Freak, de raad van Peanut en Vlindertje opvolgt zonder daar verder enige 'follow up' aan te verbinden, dan gáat de demon wel, maar buiten jouw leven is alles voor hem maar 'een dorre streek, waar uit 'demonen-oogpunt' geen rustplaats is te vinden. Hij komt terug en nodigt andere demonen uit, omdat hij alleen zijnde, te gauw wordt weggejaagd.
Jouw huis is - zo oppervlakkig gezien- leegstaand, wanneer je doet, wat je is aangeraden.
Maar....ís het wel leeggemaakt. Naar alle waarschijnlijkheid heb je best wel eens 'glaasje gedraaid' of iets dergelijks. Of misschien was het allemaal veel pittiger.
In dat geval vindt de ter inspectie komende demon nog allerlei meubels staan, waarop het zo heerlijk 'uitrusten' was. Je huis moet leeggemaakt van allerlei vuiligheid. Het moet ook schoongemaakt van allerlei aangekoekt stof dat is blijven liggen na het horen van slechte taal, het verkeren in slecht gezelschap, dat- volgens 1 Corinthe 15 v 33- "goede zeden bederft".
En wanneer overal maar oude ideeën van 'van alles'... van 'wicca' af tot 'boeddhisme' toe ....rondzwerven,dan kun je niet spreken van 'op orde gebracht'.
En dat lege huis moet gevuld worden. Het mag niet leeg staan. De onheilige geesten van de duivel schrikken terug, wanneer ze de deur opendoen en de Geest van Jezus, God de Heilige Geest, spuit er van alle kanten uit.
Dus Freak....doe nu zo: maak leeg, maak schoon, breng op orde. Doe dat met hulp van de Heer Jezus, die het echt niet bij 'éen keer helpen' wil laten.
Het woord 'aanbidding' tref ik aan in Openbaring 15 v 4, waar staat (1951): "Want alle volken zullen komen en zullen voor u nedervallen in aanbidding , omdat uw gerichten openbaar zijn geworden".
In 2004 staat het wat minder hanteerbaar: "Alle volken zullen komen en zich voor u neerbuigen, want uw rechtvaardige daden zijn geopenbaard".
Maar goed; ik begin maar om 'neerbuigen' en 'nedervallen in aanbidding' aan elkaar gelijk te stellen.
En waarom zingt de hele wereldbevolking eens, na alle grote overwinningen, Gods lof in aanbidding. - zij zingen het lied van Mozes, de knecht van God, het lied, dat hij zong, toen Farao met heel zijn vijandige legermacht was ondergegaan. - dit geeft een eerste vingerwijzing. anbidding is een vereren van God, die alle vijandelijke machten heeft doen ondergaan, doet ondergaan en zál doen ondergaan. - dan zingen al die volken: "Groot en wonderbaarlijk zijn uw werken, Heer, onze God almachtig". - een tweede aanwijzing: de rechte aanbidding zal doortinteld moeten zijn van een diepe kennis van de grootheid en de wonderbaarlijheid van Gods werken. - Maar om die grote werken althans met een begin van 'kennen' te doorzien, is toch echt wel 'de doop in de Heilige Geest' nodig, een dieper ingeleid zijn na bekering en wedergeboorte in de heiligdommen van God - En ook zingen ze: "Rechtvaardig en betrouwbaar is uw bestuur, vorst van de volken". - een derde aanwijzing; de rechte aanbidder weet van Gods bestuur door alle nevelgordijnen, die satan legt, heen. Hij weet, dat Gods bestuur, dat alle verwarrende omstandigheden ten goede leidt, rechtvaardig en betrouwbaar is en alle volken betreft. - En tenslotte luidt het grote overwinningslied, dat de grote slotoverwinning bezingt: "Wie zou u o God niet vereren, uw naam niet prijzen, WANT U ALLEEN BENT HEILIG'. - een vierde aanwijzing; dit is het hart van de aanbidding; de intense verbazing over Gods heiligheid, die de aanbidder verbaasd doet vragen: "Wie zou u niet vereren en prijzen".
Het is goed om bij de aanbidding te bedenken, dat Jezus de 'betere Mozes' is, Hij heeft zijn volk niet uit de macht van een aardse heerser, Farao , bevrijd, maar uit de macht van een puur demonische heerser, een vorst aan de duistere kant van de hemelse gewesten, de antichrist. En dan dat wéten: in God is geen duisternis, geen geschondenheid, geen vlek en geen rimpel. Eindelijk Iemand, die je volledig kunt vereren.
Aanbidding is vaak een emotioneel gebeuren. Tot een zeker enthousiasme gebracht door vele heerlijke liederen, werken wij gezamenlijk naar een climax toe, die ons een 'intens goed gevoel ' geeft.
Maar aanbidding hoort op de duur dieper te gaan, zoals ik hierboven heb geschetst. Dit houdt niet in, dat ik mijn schouders zou ophalen over 'emotioneel gedoe'. Het is wél een wens mijnerzijds, dat aanbidding de scheidingswand tussen onze ziel en onze geest doorbreekt en wordt tot een aanbidden, vol van de elementen, die ik zoëven aanvoerde.
Overigens zijn er heerlijke teksten, die spreken van God, die zoekt naar aanbidders, die hem aanbidden in geest en in waarheid. Maar dat zou te ver voeren.
Je vroeg om stof voor een presentatie over 'Mozes'.
Mozes is éen van meest beschreven mensen in de bijbel. Voor je presentatie heb je misschien iets aan de volgende facetten uit de honderden, die te noemen zouden zijn:
- Mozes was iemand, die 'er altijd bij was': hij had overal een mening over of werd altijd actief: - wanneer er een braamstruik brandt zonder te worden verteerd: direct er op af. - toen er ergens een Hebreeuwse slaaf moest worden verdedigd...jáá; een conflict; gauw er op af.
Leg aan de meute uit, dat er een vorm van direct reageren is, die wel eens goed uitpakt en wel eens slecht. Vertel hun, dat ze zichzelf best wel eens kunnen onderzoeken op impulsief handelen.
Wijs er op, dat Mozes, met dat impulsieve, doenerige karakter van hem, geleidelijk aan wijzigde in zijn optreden. Niet, dat hij minder doenerig werd, maar hij leerde steeds meer op de goede manier 'doenerig ' te zijn. Wijs je gehoor op de wenselijkheid van deze verandering en bereid ze voor op de wijze, waarop deze bij Mozes plaats vond.
Wij mensen willen in vele gevallen best wel reageren, zoals God dat van ons wil. Maar dat kunnen wij alleen maar doen, als wij leren gehoorzamen aan God. Wijs je gehoor erop, dat het nú de tijd is voor hen om te leren gehoorzamen aan God, omdat de tijd op school of opleiding een tijd is zonder de grote stress, die later komt, wanneer je in het volle leven komt te staan. Komen er later van die stress-situaties, dan heb je al de gewenning om God te gehoorzamen. Wijs daarbij op de veertig schaapherderjaren van Mozes in de woestijn, de enigszins stressloze periode, waarin hij gehoorzaamheid kon leren.
Wijs je gehoor erop, dat Mozes: - heel vaak als buffer tussen God en het volk moest reageren - soms was God woedend over de koppigheid en vergeetachtigheid van zijn volk - soms was het volk- 2 miljoen man sterk- aan het ruziën en klagen jegens God - soms stond het volk op het punt om hem- Mozes - te stenigen, omdat 'zijn kop hun niet aanstond'.
En meestal ging het heel goed, wat bij zo'n enorme taak een hele prestatie is. Bepaal je gehoor erbij, dat ook hun in het komende volle leven zeer moeilijke opdrachten wachten en benadruk nogmaals: "Leer gehoorzaamheid nu, opdat je die later als vanzelf tot je wapen smeedt".
Wijs ook op de straf, die Mozes kreeg, toen hij eens éen keer apert ongehoorzaam was. God stond hem niet toe, zélf het beloofde land te betreden, hoewel dit zijn hele werkzame leven zijn doel was geweest. Haal er voor je gehoor deze les uit: ook 'gehoorzaam aan God zijn in de moeilijkste omstandigheden'. Tot aan het eind toe volharden.
Toon Mozes als een voortreffelijke persoonlijkheid, die door God nader gevormd is tot de reus, zoals hij bij ons in de herinnering voortleeft. Mozes 'doenerige' karakter werd niet zozeer omgevormd. Hij kreeg ook geen capaciteiten of krachten, die niet al in sluimerende toestand bij hem aanwezig waren. God gebruikte die eigenschappen en kneedde ze, tot ze pasten binnen zíjn doel.
Geef aan je gehoor deze gedachte mee: "Ook in jou sluimeren geweldige krachten. Geef ze aan God, dan kan die ze gebruiken voor de hoogste positieve doelen met jouw eeuwig behoud als flonkerend eindpunt. Geef ze niet aan satan, want die zal ze gebruiken voor de laagste doelen en dat tot jouw eeuwig verderf.
Breng je gehoor tot de bereidheid om tot God te bidden: "Heer....doe met mij als met Mozes. Leer mij om mijn mogelijkheden en krachten te gebruiken en te kneden tot ze passen binnen uw wil omtrent mij".
Ik hoop je met deze enkele suggesties te hebben kunnen dienen.
Daag Ger(van 'Vraag het Ger').
Vele gedachten ontleend aan 'Life Application bible', (Het leven)( practische lessen uit HET BOEK).
Je stelt daar enkele indringende vragen: - gaan 'christen zijn' en 'aan politiek doen' wel samen - hóort politiek bij een Christen - betekent het 'niet van de wereld zijn' en het'je burgerschap hebben in het koninkrijk van God', dat wij afwijzend moeten staan ten opzichte van een door mensen gevormde regering, zoals de democratie
Mijn antwoorden: - 'Christen zijn' en 'politicus zijn'....dat zijn twee zaken, die heel goed zijn te combineren. De stelling is wel eens verkondigd, dat je niet 'in zaken' kon zijn en tevens Christen. maar die stelling is uit en ter na bestreden. Bewezen is al honderdmaal dat het zeer wel mogelijk is om 'zakenman' te zijn en tevens onberispelijk Christen. Waarom zou hetzelfde ook niet gelden, wanneer je je aangetrokken voelt tot de wereld van de politiek. Want het is toch een geweldige zaak om directe inspraak te hebben bij zulke belangrijke zaken, als wij onlangs tot stand hebben zien komen; regelingen, die nodig waren om oude vormen te vervangen of aan te passen. Waarom zou een Christen, die begaafdheden heeft op dit terrein, zijn schouders hieronder niet mogen zetten.
Maar ik weet wel, waar een moeilijkheid zit. Er is voor Christenen niet veel aan de hand, wanneer zij in de Kamer in de oppositie zitten. Maar veel moeilijker wordt het, wanneer je in een regeringscoalite zit en je moet besluiten ondersteunen, die mede gedragen moeten worden door mederegeerders, die geen Christen zijn. En helemaal lastig wordt het, wanneer je geen 'coalitiekamerlid' bent, maar een 'minister' in het 'coalitiekabinet' Tot zulk een functie kan iedere Christen geroepen worden, die nu nog in de oppositie zit en aardig 'schone handen' kan houden.
De apostel Paulus raadt ons aan om voor Christenen in regeringsposities extra te bidden; 1 Tim 2 v 2: "Bid voor alle koningen en gezagsdragers, opdat we rustig en ongestoord kunen leven, in alle vroomheid en waardigheid. Dat is goed en welgevallig in de ogen van God, onze redder".
Een positieve houding tegenover alle medemensen is het kenmerk van de ware Christen. De wel eens opgeworpen stelling: "Kan een politicus wel een goed Christen blijven" heeft iets negatiefs in zich. Bid nu maar voor Balkenende en Zalm, net zoals ingeleide Christenen vroeger voor Kok gebeden hebben, toen het zijn beurt was. Als loon krijg jíj dan, dat je rustig en ongestoord kunt leven, in alle vroomheid en waardigheid.
Je tweede vraag: "Hoort politiek bij een Christen", kan ik bevestigend beantwoorden, wanneer ik de bewoordingen iets mag veranderen. "Hoort politiek bij een Christen, die een bekwaamheid heeft om in teamverband met andersdenkenden 'leiding te geven' en te 'besturen' ". Ja hoor; Abraham Kuyper heeft eens gezegd: "Geen terrein is er op het hele maatschappelijk gebied, waarvan de Christus niet zegt: 'Het is MIJN' ". Deze wat ouderwetse woorden zou ik als volgt willen moderniseren: "Een Christen mag zijn begaafdheden op elk terrein ontplooien, waar die begaafdheden tot volle ontplooiing kunnen komen".
En wat nu je derde stelling betreft: of allerlei regeringsvormen van tegen woordig niet tekort doen aan de tekst; Filipp 3 v 20: "Wij hebben ons burgerrecht in de hemel". het volgende:
Wij zijn op weg naar het duizendjarig rijk, waarover Jesaja 32 v 1 schrijft: "Een koning die rechtvaardig regeert en leiders die leiden volgens het recht zijn als een beschutting tegen de wind, als een schuilplaats voor een wolkbreuk, als waterstromen in een dorre streek als de koele schaduw van een rots in een dorstig, uitgedroogd land".
Die koning, onze Heer Jezus Christus, kiest zelf zijn regeerders uit, mensen, die hem in de bitterste strijd tegen de antichrist volkomen trouw zijn gebleven, Openbaring 11. Maar voor alle Christenen zal er blijdschap zijn in de theocratie, die gaat komen.
Maar wij leven nog in deze tijdsbedeling en daarvoor geldt volgens Romeinen 13 v 1 volgende: "Iedereen moet het gezag van de overheid erkennen, want er is geen gezag, dat niet van God komt; ook het huidige gezag is door God ingesteld. Wie zich tegen dit gezag verzet, verzet zich dus tegen een instelling van God, en wie dat doet, roept over zichzelf zijn veroordeling af"
Jij Niekie, met jouw dubbele nationaliteit, -je burgerrecht in de hemel -en je nederlandse paspoort: denk nu niet te ingewikkeld over al die regeringsvormen over de hele wereld heen. Stel je positief op ten opzichte van de situatie in Nederland, éen van de meest welvarende landen van de wereld.
En lees dit stuk van Romeinen nog maar eens wat verder door.
Het heeft even geduurd, eer ik je kon antwoorden. Suzanne kwam er tussen met vier vragen. maar nu kom ik toch aan je toe.
Je hebt eigenlijk niets te klagen, zeg je: je somt zulke heerlijk dingen op: - helemaal in vrede en harmonie met God en Jezus - leuk werk, leuke vrienden, lieve, godvrezende omgeving - goede gezondheid, kortom alles: pico bello.
En dan toch kan zo'n verdrietig gevoel je bevangen.
Dan krijg je zo'n gewaarwording van machteloosheid. Je ziet al die vele mensen rondom je heen, die zich reppen van hot naar haar. En je weet, dat er zo op de hele wereld 7 miljard van die mensen rondhollen. En je weet iets van de ontzettende dingen, die overal gebeuren. Er moet iets aan gebeuren in de naam van Onze Heer Jezus Christus, maar wát ?...en waar te beginnen....en hoe....en waarom is dit toch allemaal zo: die enorme mierenhoop met al die walm van verschrikking, die er uit opstijgt.
Weet je, wie zulke ogenblikken ook wel eens had: Onze Heer.
In Johannes staat de kortste tekst uit de bijbel:11 v 35: "Jezus begon ook te huilen".NBV "Jezus weende", NBG.
Al eerder staat er iets, dat NBV weergeeft met "het ergerde hem. Diep bewogen vroeg hij". (33) De NBV: "Hij werd verbolgen in de geest en diep ontroerd" In vers 38 is opnieuw sprake van een dergelijke heftige innerlijke reactie. In de geest was Jezus 'in rep en roer'. Men moet hierbij aannemen - aldus de Korte Verklaring- dat er uiterlijke tekenen waren: heen en weer bewegen en schokken van zijn lichaam, een hevig bewogen gelaatsuitdrukking. Men gaat zeker niet te ver, wanneer men aanneemt, dat de zonde en haar bittere gevolgen, dood, rouw, tranen, op dat ogenblik in al zijn vreselijkheid 'over hem heen viel'.
Je weet, wat er daarna gebeurde; in een geweldige explosie van geestelijke kracht wekt Onze Heer Lazarus op uit de dood.
Het gevoel, dat soms over jou komt, is een gevoel van diep leed dat ook de Heer Jezus niet vreemd is geweest.
Natuurlijk is het bij jou allemaal op geringer, op lager niveau. Maar je bevindt je in eder geval in goed gezelschap van onze Heer zélf.
De gevoelens, die jou soms parten spelen, ken ik ook. Maar ik tracht mij er altijd over heen te zetten door de Heer te gaan loven en prijzen. Dan dank ik hem voor de grote toekomst die- door Gods genade- voor de mensen wacht, die de Heer Jezus liefhebben. Ik denk aan het eeuwig gewicht van heerlijkheid, dat oneindig ver gaat overtreffen al het leed van dit moment. ( 2 Cor 4 v 17).Ik denk aan een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, waar zelfs geen herinnering zal zijn aan de vreselijke dingen die nu spelen. (Jes 65 v 17) Ik loof God, want hij wil wonen op de lofprijzingen van zijn volk.(Ps 22 v 4) Ik offer op zulke momenten van ingezonkenheid lof aan de Heer, want hij zegt: "Wie lof offert, baant voor zichzelf de weg, waarop God hem zijn heil zal doen zien".(Ps 50 v 23).
Niem; je gevoelens zijn begrijpelijk. Maar met - met redenen omklede- 'lof en prijs' kom je er telkens weer uit.
En dit was dus je vierde en laatste vraag: Hoe kom ik van dat masker af van: - niet willen zeuren; geen kopzorg willen geven - over mijn 'van binnen huilen' een glimlach trekken voor de buitenwereld van 'niks aan de hand' ".
Suzanne; dat 'niet willen zeuren, geen kopzorg willen geven'...daar zit iets heel goeds in: de liefhebbende dochter, die haar ouders het leven zo dragelijk mogelijk wil maken. Maar er zit ook iets in van 'zelfhandhaving'; dat wat de Engelsen 'a stiff underlip' noemen , ( altijd je gelaatsuitdrukking onder controle), in dit geval: over je hele wezen de glimlach leggen van 'ik red mij wel'.En dát is toch niet goed.
Dat vernisje gaat scheurtjes vertonen. En het barst een keer open op ongelegen tijd. Ikzelf heb ook met spanningen te maken. En in de geloofsgemeenschap, waarin ik vertoef, wordt dan zo gauw gedacht: "Broer Ger....83....nestor in de gemeente, 'niks mee aan de hand'.." Maar onlangs had ik een diepe nood. En ik heb een lieve vriend, een jong, veelbelovend gelovige. En ik ging naar hém toe om troost. Hij troostte mij lief en was eigenlijk ook nog vereerd, dat 'zo'n oude frontsoldaat' bij hém kwam voor 'blaren doorprikken'. Hij had het zo fijn gevonden om mij nu eens ter hulp te kunnen zijn, zo vertrouwde hij me later toe.
Laatst was ik zó overladen met werk dat ik gejaagd werd, alle tekenen ging vertonen van een zekere 'overspannenheid'. Ik vertelde het aan een oudstenechtpaar. Zij namen mij tussen zich in en ik voelde mij zo veilig onder hun vertroostende woorden.
(Nog even een voorbeeld uit de 'wereld van alle dag'. Ik had indertijd een werkkring, waarin ikzelf alle problemen wel oploste en nooit eens bij mijn chef te rade ging. Op het laatst groeide er een spanning: een 'meerdere' wil ook wel eens bemerken, dat hij een 'meerdere' ís en geraadpleegd worden. En toen diende zich een probleem aan, waar ikzelf wel uitkwam, maar ik dacht: "Kom...nu vraag ik toch mijn chef eens op advies". De Heer gaf mij dat in. Het 'hoofd van bureau' was opgetogen , gaf heel graag advies. De spanning tussen ons verdween. Nu weet ik wel, dit vooerbeeld ligt een beetje als een 'Fremdkörper in het geheel van deze brief, maar deze practische raad zal iemand van de lezers dan wel nodig hebben).
Niemand neemt jou je 'smiling mask' af....je kunt het wél zelf afdoen. Ga eens naar je ma en pa en zeg gewoon: "Pama...mag ik eens met u praten..." En dan vertel je gewoon eens je innerlijke spanningen. Ze zullen net zo blij zijn als die jonge gelovige was , toen hij mij kon helpen. Tegen míj heb je al een beetje uitgehuild. Maar dat is nog maar een randgebeuren. Zeg het eens uit tegen hen, die jou het liefst zijn.
Je vraagt mij of de antichrist uit het Oosten komt, zoals sommige mensen zeggen.
Het is mogelijk, dat mensen deze gedachte gaan koesteren, omdat in Openbaring 16 v 12 staat: "De zesde engel goot zijn offerschaal leeg over de grote rivier de Eufraat. De rivier viel droog en maakte de weg vrij voor de koningen uit het oosten". En dan volgen er allemaal teksten met dreigende en geheimzinnige inhoud, die een onbehaaglijke indruk kunnen wekken. Ik kan mij best voorstellen, dat mensen dan tot déze idee komen. Daarna gaan ze er allerlei ideeën aan verbinden: Eufraat, Oosten, Saddam Hoessein, moslim-extremisme...en zo maar door.
Maar het is niet juist om bijbelse begrippen vast te maken aan allerlei personen en ideeën, die later weer plaats maken voor andere personen en ideeën. Dan heb je je denkkracht weer aangewend voor dingen, die 'de waan van de dag' waren.
Maar wat wordt dan wél bedoeld.
Ik heb J.E. van den Brink maar weer eens geraadpleegd en geef zijn statige zinnen in wat populaire taal door, terwijl ik er ook wat eigen gedachten doormeng.
Dat moet ook wel, zelf er wat bijdenken. Want goede, oude v.d.Br.- inmiddels overleden- kon in 1966 ook niet voorzien, dat er in 2005 een Muse zou zijn, die zulke dingen zou zeggen als jij nu zegt. Geen onfatsoenlijke dingen hoor, maar in 1966 was dit allemaal niet zo goed te voorzien.
Eerst maar 'de engel'. Die brengt een oordeel over de Christenheid, voor zover ze niet ten volle wil luisteren naar de goede boodschap van God. Wanneer de tijd rijp is, doet die engel dwaalgeesten en boze geesten in menigte over de aarde gaan, waarbij inonderheid de Christenheid 'op de korrel wordt genomen'.
Dan de Eufraat. Wij moeten helemaal terug naar Genesis om de symboliek te begrijpen. In Genesis 2 v 10 komt een rivier binnen in 'het paradijs', die nog niet vertakt is, ( die rivier). Dáar begint die rivier zich te vertakken in -onder andere- de Eufraat en de Tigris. De beeldtaal knoopt vast aan deze realiteit van vroeger. Zij geeft deze boodschap: het woord van God is een heerlijke paradijsrivier. Maar in het paradijs begint het al met die vertakkingen , de verwarring en tenslotte is er aan éen van die rivieren 'in de natuurlijke wereld' de stad Babylon en 'in de geestelijke wereld' het 'Babel, stad van verwarring', het door allerlei leringen in de war gebrachte en krachteloos geworden Christendom.
Tegen het Babylon van de oudheid, dat het voorbeeldvolk van die tijd, de Israelieten, zo benarde, trok eens een koning op, die kwam van het oosten, van Medië, (Perzië), over wie Jesaja al profeteerde in 41 v 2 en 51 v 11 als een 'koning uit het Oosten' , wat aardrijkskundig klopt.
Aan deze profetie knoopt nu Openbaring vast met deze gedachte: zoals eens een koning uit het Oosten het 'natuurlijke' Babel te gronde richtte, zo zal ook eens een macht optrekken tegen het 'geestelijke Babel', de Christelijke kerk, met zijn drabbige water, ( waarheid en leugen). Net zoals de koning van het oostelijk van Babel gelegen Medië de Eufraat afdamde en zo vrij toegang kreeg tot Babel....zo zal aan het eind van 'ons' tijdperk de duivel met allerlei dwaalgeesten en boze geesten de afgevallen en verbasterde Christenheid helemaal 'droogleggen' van alles, wat in dat drabbige water nog goed was . Dan zal alles gevuld worden met boze geesten en dwaalgeesten en is de verworden Christelijke kerk een weerloze prooi.
Muse...jij roept allang: "Goeie morgen...zo hevig had ik die uitleg niet bedoeld".
Maar voor jou rond ik het als volgt af. Als jij besluit je helemaal in het geloof van Jezus te werpen....doe het dan direct goed. Sluit je aan bij die Christenen, die zich te rechter tijd van allerlei verwarde leringen weten vrij te maken en gevuld met de Heilige Geest van God, tot hen gekomen ná bekering en wedergeboorte, voldoen aan dit schriftwoord: "Weg!....ga weg!....ga daar weg! Raak niets aan dat onrein is. Jullie die het heilig gerei van de HEER dragen, ga daar weg en blijf rein. Maar....jullie hoeven niet overhaast te gaan, jullie vertrek is geen vlucht, want de HEER gaat voor jullie uit, de God van Israel vormt je achterhoede". Jesaja 52 v 11 en 12.
Wie dichter bij zichzelf wil komen, komt- als regel- verder van huis.
Dag Zuzanne,
Je derde vraag, abusievelijk als '4' vermeld, maar ja: het is ook zo warm.
"Maar dat kán toch niet dat ik een 'niemand' ben. Ik ga net zolang graven totdat ik er achter ben, wie ik nu eigenlijk bén".
Dat moet je echt niet doen, Zuzanne. Ik hoor zo vaak die kreet: "Ik ben bezig om 'bij mijzelf' te komen".
Maar nooit hoor ik dat iemand 'er is'.
Wel zegt 2 Korinthiërs 13 v 5: "Onderzoek bij uzelf of u vast op God vertrouwt", maar dat is heel iets anders dan een zoektocht naar het eigen wezen.
Er is maar éen íemand die ons innerlijk wezen van haver tot gort kent. En dat is de Heer God. Van eeuwigheid zijn wij er al in zijn grote plan. Psalm 139 v 16 zegt; "Uw ogen zagen mijn vormeloos begin; in uw boek waren zij alle opgeschreven, de dagen die geformeerd zouden worden, toen nog geen daarvan bestond".
Hij die van eeuwigheid is en die is tot ín eeuwigheid, kent jouw wezen, heeft het zelf ontworpen, kent alle 'ins' en 'outs'ervan.
Daarom zegt ver 1 - 3: "Heer, u kent mij, u doorgrondt mij, u weet het als ik zit of sta, u doorziet van verre mijn gedachten, ga ik op weg of rust ik uit, u merkt het op, met al mijn wegen bent u vertrouwd".
Dus....wanneer je wat weten wilt over jezelf, dan ga je naar God toe. Maar wat moet je nu eigenlijk vooral weten; vers 23/24 geeft hierop het antwoord: "Doorgrond mij, God, en ken mijn hart, peil mij, weet wat mij kwelt, zie of ik geen verkeerde weg ga, en leid mij over de weg die eeuwig is".
Maar ga geen boeken lezen om 'dichter bij jezelf' te komen.
Want 'Feind hört mit", (de vijand - de satan- luistert mee).
Er zijn van die technieken om 'alles van je naar boven te halen'. En dan lígt het daar en dan is er geen mogelijkheid om die aan de dag getreden narigheden te genezen. Al dat 'in jezelf gegraaf'leidt alleen maar tot grotere verwarring. Geef ook dít in de hand van de Heer.
. 
