Na geruime tijd kom ik weer eens op dit topic langs en zie dat I en U vragen gesteld hebben, waarop ik een antwoord had moeten geven.
Ik werk echter op veel forums in Amerika en Duitsland en Vlaanderen. Dat is in de loop van zeven jaar zo gegroeid. Sorry hoor. Misschien neem ik wat te veel hooi op mijn vork. Maar nu ja....het is nu eenamaal zo. O ja...en als een antwoord van mij maar steeds uitblijft: er is toch ook 'de interne post' en e-mail.
Eerst I dan maar: "hoe gaat dat spreken in tongen nu eigenlijk in zijn werk". Tijn komt in een volgende posting
Maar voor I zijn al zoveel goede antwoorden gekomen, dat ik wil volstaan met een korte aanvulling. 'Spreken in tongen' is iets voor de eigen versterking. In 1961 vervoerde ik eens passagiers in mijn auto. En ik zat luidkeels in klanktaal te spreken. Verlegen verzochten mijn passagiers, ook Christenen, mij om daar toch maar mee op te houden. Want ze hadden er heel geen deel aan en werden er niet door gesticht. Beschaamd hield ik er mee op. Sindsdien doe ik het op mijn 'gebedsheuvel' met de suizende wind als enige toehoorder naast God. En helemaal alleen in mijn auto zing ik ook in tongen met woorden, die mij aangenaam in de oren klinken en onvoorbedachte melodieën, die het oor strelen.
Maar zeker zal ik niet in het openbaar onaangenaam klinkende "ti ti ti"klanken uitstoten, zoals op die afschuwelijke video.
In de gemeente spreek ik alleen in het openbaar in tongen, alvorens ik een profetie wil doorgeven. Dat doe ik om wat 'los te komen'. Maar dan laat ik ogenblikkelijk een 'vertolking' volgen, zoal ook in 1 Corinthe 14 'voorgeschreven'. En dan blijkt die klanktaal altijd een God-verheerlijkend woord te zijn.
En de erop volgende profetie staat geheel op zichzelf en vertelt een eigen verhaal.
En dan tenslotte I, een aangelegenheid, die misschien nog aan de aandacht is ontsnapt tot dusver. In 1 Corinthe 12 v 10 staat onder de Geestesgaven ook "....en den ander ALLERLEI tongen..." NBG. In de NBV is een en ander wat 'gladgestreken' tot "..... Om in klanktaal te spreken....".
Maar in 1 Cor 13 wodrt dan toch maar gezegd, ( v 1)... "...al sprak in de talen van alle mensen en van alle engelen....".
En zélf heb ik dit inzicht ontwikkeld: elke Geestvervulde Christen 'hoort' eigenlijkj in klanktaal te spreken om zichzelf op te bouwen. Eigenlijk is 'klanktaal'geen Geestesgave. Maar het vermogen om je in méerdere klanktalen uit te drukken, dát is de Geestesgave.
Welaan I....zoek je maar eens een stil plekje. Zit je soms een half uur eenzaam op je fiets om ergens te komen: op werk of school ? Gebruik die tijd om 'klanktaal' te spreken. Maak er geen probleem van. Naar Ezechiël 47 heb je je al in diverse 'heilstromen' geworpen, toen je - berouw kreeg over je zonden - je bekeerde - je die bekering verdiepte tot wedergeboorte, krachtens 1 Petrus 1 v 23.
Ging dat 'je in de heilstroom werpen' toen met van allerlei aarzelingen gepaard ? Misschien...maar je déed het.
En nu ligt er weer een uitdaging. Geen kramp, maar blijde overgave.
Er zijn al zoveel mooie scheppingsverhalen verteld. Mag ik daar nog eén aan toevoegen. De wijze , waarop ik Genesis 1 en 2 zie. ................. Ooit was er alleen Iemand, die niet te beschrijven is; er was een God, die een en al liefde was. Maar die liefde moest hij wel aan iemand kwijt. En daarom 'verwekte'hij iemand, ook God, die deze liefde kon beantwoorden. En God de Heilige Geest bracht die onderlinge liefdesboodschappen over.
Maar ooit eens in die peilloze eeuwigheid vond God in zichzelf redenen om wezens te scheppen, mensen en engelen. En hij wilde zijn liefde, zijn eer en majesteit laten weerkaatsen door die wezens en die wezens tot zijn hoogten opvoeren.
Al die wezens, met allemaal een goed en verheven levensplan bleven echter tot de datum van hun definitief ontstaan bij hem verborgen. Hij had voor ieder van die wezens een blauwdruk klaar liggen. Voor de eerst- geschapen wezens, de engelen, liet hij een wereld ontstaan, die voor de later te scheppen mensen onzichtbaar was. De engelen, hoe heerlijk ook geschapen, zouden in zijn plannen altijd 'dienaren' zijn.
Maar toen de mensen geschapen zouden worden, schiep God voor hen eerst een wereld met minder dimensies, het heelal, met daarin als 'planeet van het plan' de aarde. Die mensen zouden geen dienaren, maar zonen van God zijn.
Dit verdroot een zeer hoog geplaatste engel. Hij wou de hoogste zijn, aan God gelijk, omdat 'hoger'nu eenmaal niet mogelijk was. Ook voor hem lag een schitterend plan klaar. Maar hij stapte daaruit en trok zijn eigen plan, waarmee hij de vader van de zonde werd.
En toen keek hij , uit de hemel geworpen vanwege zijn rebellie, met verbitterde ogen naar die heerlijke aarde, warop eens de mens zou komen.
En hij bedierf die aarde grondig door een mega-explosie, zodat daarop geen leven meer mogelijk was. En als gevolg van zijn wandaad werd de aarde woest en ledig, met een ondoodringbare stof- en gruis - en stenenlaag daarboven, die alle licht wegnam.
Maar God begon met behulp van de zwaartekracht die donkere mantel geleidelijk aan weg te doen van de aarde. Hierbij en bij wat volgt mogen wij 'dagen'zien als 'onbepaalde perioden', die in aardse begrippen mijoenen jaren kunnen heben geduurd. Eerst was het licht van de zon weer vaag waarneembaar, later ook het licht van de maan.
Daarna werd de chaos op en rond de aarde afgetemperd. Er ontstond zoiets als een scheiding.
Toen stortte zoveel puin neer, dat vastelanden ontstonden. En daarop liet God leven ontstaan in de vorm van plantaardig leven. Dat leven ontplooide zich uitbundig, want op aarde was alleen diffuus licht, dat een broeikas temperatuur liet heersen over het gehele oppervlak.
Maar toen , eindelijk, braken de woken open en vertoonden zich zon en maan, die er altijd al waren, maar die nu vrijuit konden schijnen.
En toen schiep God de vogels en de vissen, naar hun aard en later alle landdieren, naar hun aard. Er waren oerkatten en oerhonden, maar een hond werd nooit een kat en andersom, want hun DNA bepaalde veelvormigheid.
En toen ten laatste was daar de mens. En hij kreeg Gods adem in zijn neus en daardoor deel aan Gods natuur.
En tenslotte maakte God het werk af op een bijzondere manier, want hij schiep de vrouw uit de man, om daarmee een geheim te openbaren en gelijk nog weer even te verbergen.
Want God wou laten zien, dat de gevallen engel, die wij kennen als satan, de mensheid zou bederven. Maar eens zou er een man komen, die wij hebben leren kennen als Jezus, uit wien een schare van dapperen zou worden geboren , de gemeente, die samen met haar voorganger de mensheid zou herstellen en tot peilloze hoogtepunten zou laten stijgen.
En toen was de schepping gereed en kon de geschiedenis beginnen.
Jongen....ik heb je geestelijk zo lief...ik ken je al zovele jaren...en het doet pijn aan mijn hart om je zo te zien lijden.
Laten wij eens recapituleren, wat je zegt; om een handvat te krijgen voor een antwoord:
- je lijdt mee met al die mensen met porno- en masturbatie-verslavingen. - je voelt je eén met hen, omdat je- ondanks je dapper roepen, dat je'goed op weg naar de vrijheid bent'- allerminst vrij aan het komen bent - je wilt van mij een serie internetlezingen om met jullie nu eens góed te behandelen, waar jullie nu eigenlijk mee bezig zijn
En dan volgt een beschrijving van je eigen wedervaren. ........... Toegeven en aan een vriend belijden, dat je hebt toegegeven en je door hem moed laten inspreken en weer vrede met God krijgen en weer toegeven en zelfhaat ontwikkelen en het verlangen hebben, zó dicht met God te wandelen, dat 'het je niet meer overkomt' en weer tot God naderen en weer toegeven aan P & M en schaamte ontwikkelen en denken, dat je deze zwakheid en zonde niet aan anderen belijdt ondanks wat je nu aan mij en eerder aan je accoutabilitypartner hebt beleden...en weer tot God naderen...en weer terugvallen en leegte en zelfmedelijden en zelfmoordgedachten ontwikkelen...en dan weer door Gods genade tegengehouden worden in je droefste plannen...en twijfelen aan Gods liefde voor jou en het idee hebben, door hem afgewezen te worden en na twee jaar wrede strijd eigenlijk BEK-AF zijn.
En nu zeg je: "Ger...doe er iets aan. Je postings zouden mij zó helpen".
Maar V; ik ga je even teleurstellen. Verwacht van mij geen lezingenreeks. En verwacht van mij ook geen diepzinnigheden, in eerste aanleg. Mijn eerste opmerking zal je echt even teleurstellen.
Heb je wel eens iemand meegemaakt, die als dertigjarige nóg verslaafd was aan masturbatie. Echt; het gaat vanzelf over, tenminste dat jeugdverschijnsel. Dat het bij oudere manneb nog wel eens terugkomt, valt buiten het bestek van dit antwoord..
Nu lijkt dat lichtzinnige praat. maar de duivel houdt ervan, mensen in een hoek te drijven. Hij ziet ze graag in een positie, dat ze geen kant meer op kunnen. En dan maar hakken met die dolk en dat rapier en die helllebaard en die 'met ijzer beslagen knots' van hem: - zie je wel, dat je telkens weer terugvalt - waar is God, die jij verwacht; je hebt je tot hem gewend, hij zei, dat hij van je hield, dat hij je zou bevrijden en verlossen...waar ís hij nu.(Psalm 22 v 9) - God is er wel voor anderen maar niet voor jou - je nood is vlakbij, maar God is eindeloos ver weg, niemand helpt je...er is alleen de verlokking van de pornosites en de zelfbevrediging, stieren en buffels en leeuwen, (v 12-14).
Nu ja, laten wij maar ophouden; de duivel heeft zwaarden en speren genoeg.
Echter: ten aanzien van die masturbatie zou ik dít willen zeggen ( en het lijkt grenzenloos platvloers): Stel je niet te krampachtig op. Kom uit de hoek, waarin de duivel je gedreven heeft door dat 'door jouzelf opgestelde ultimatum': "En nu doe ik het niet meer" en je mislukkingen daarna.
Kom uit die hoek en zeg tegen de Heer: "Heer...nu sta ik ongedekt in uw ruimte: Zovelen hebben op u vertrouwd en u verloste hen( Psalm 22 v 5)...maar zij stonden in de ruimte, die ik nu voor mijzelf ook voel. Ik kan weer alle kanten op! En vanuit uw ruimte roep ik en ik ontkom (6) Op u vertrouw ik en ik word niet beschaamd (6).
Doe nu zó...laat dit dan mijn 'lezingenreeks' zijn. Pin je niet te vast. Overkomt het je weer, zeg dan: "So what....de Heer richt mij op...hij weet ervan. Zovelen moesten uitroepen: 'HERE wees mij genadig en richt mij op", (Psalm 41 v 11). (al ging dit in eerste aanleg over genezing van ziekte) Er zijn er dus meerderen geweest, die vielen en door de Heer werden opgericht. Zo zal de Heer mij telkens weer oprichten, totdat ik kramploos en blijmoedig hem verwachtend en lof offerend en daardoor de weg vindend, (Ps 50 v 23) 'eraf ben', niet wanneer ik dertig ben, maar veel eerder...met mijn achttiende voor mijn part".
En zo gaat het voorbij.
Zoek maar naar de doop in de Heiliger Geest. Je weet, hoe dat moet. Laat je door de Heer maar sterk maken.
Maar....V.....er is nóg iets. Iets, dat me eigenlijk mateloos verbaast: die pornoverslaving. Ik heb er velen raad kunnen geven, die alleen maar last hadden van masturbatie, een uiteindelijk met de natuurlijke ontwikkeling van je lichaam verband houdende , toch wel- als je het ten diepste beschouwt- zondige uitwas van 'de natte dromen', die ieder jongmens 's nachts overkomen.
Maar: die pornoverslaving; hoe kan je daar nu toe komen V. Ik ken je al jaren. Hoe ben je er nu toch toe gekomen om telkens die sites op te zoeken.
Sta ontspannen tegenover die masturbatie, zoals ik je zoëven zei.
Maar vraag God om vergeving voor dat opzoeken van die sites. Dáar zit de angel. Je hebt dat nu aan mij beleden. En Jacobus zegt, dat je, het aan een medegelovige belijdende, genezing van die verslaving kunt ontvangen.
V...ik bid voor je: ................ Heer...u hebt het gesprek gevolgd. Ik vraag u: wilt u V: - uit het hoekje laten komen, waar de slagen vallen - wilt u hem in uw licht en in uw vrijheid stellen en hem vervullen met uw heilige Geest, zodat hij zich kan gaan stichten door het spreken van 'klanktaal' - en Heer....wilt u hem helpen in zijn strijd tegen die pornoverslaving, die de masturbatie maar voedt, zodat Tim eigenlijk staat te dweilen met de kraan open. Heer, hij heeft het aan medegelovigen beleden, wilt u hem genezing geven. ................ Tot zover ditmaal V. Wij houden contact, neem ik aan.
In dit Darwinjaar zou het mogelijk interessant kunnen zijn, na te gaan hoe de aanhangers van het scheppingsverhaal hier op Sennet, zich verhouden tot de aanhangers van het Darwinisme. In Nederland is uit een recent gehouden peiling vastgesteld dat 20% van de Nederlanders gelooft in het zesdaagse scheppingsverhaal. Daarom deze poll.
Dag T,
Bij de beoordeling van de schepping wordt de schepping van de onzienlijke wereld, met daarin de engelen, helemaal buiten beschouwing gelaten. Dat heb ik in het hierna volgende nu eens niet gedaan. Het gaat niet alleen om dat eerste hoofdstuk van Genesis, maar om die he;e, volle, rijke bijbel.
Komt- ie
Ik lees Genesis 1 v 1 als volgt: "In het begin schiep God de onzienlijke en de zienlijke wereld. Immers: volgens Ez 28 was 'de perfecte'ook een geschapen wezen( 13) en toen God het heelal formeerde, stonden de engelen al te juichen, (Job 38 v 7).
De zinsnede : "De aarde was nog woest en doods". verklaar ik als volgt: God kan die woestheid nooit geschapen hebben, immers Jesaja zegt, dat God de aarde ter bewoning geschapen heeft en niet tot een baaierd,( 45 v 1. - Ik stel deze eerste wandaad op rekening van de - bron van de zonde geworden- voormalige 'perfecte', die van de speelruimte, die God hem, ( nu satan geworden), liet, gebruik maakte om een enorme ontploffing te bewerken, die tot een gruis,-rots- en stofwolk leidde, die de aarde, honderden kilometers diep omringde en van de zwaar verwonde aarde niet te scheiden leek.
Maar God gaat aan het werk; heel 'eenvoudig' door de zwaartekracht. En wanneer de dichte wolk wat dunner wordt, wordt er iets zichtbaar als flauw, later steeds sterker licht. Eerste 'dag van God'.
Lngzaamaan komt er scheiding tussen de gruismassa en het aardopppervlak op Gods tweede dag.
En door het afregenen van geweldige massa's materie ontstaan de continenten, Derde dag.
En op die derde dag gebeurde er nog iets geweldigs. God schiep de flora. Maar omdat het licht nog diffuus was en de zon en de maan nog niet echt konden doorbreken,was er over de hele aarde éen klimaat. Daardoor wordt het voorkomen van varenafdrukken in gesteenten op Spitsbergen verklaard. Enorm rijk was die derde dag. Wouden kwamen en gingen. Planten stierven af en raakten bedolven. God legde in zijn liefde al voorraden aan voor mensen, die veel later zouden komen.
En dan is daar de vierde dag. De bedekking verdwijnt helemaal en gaat over in wolken. Zon en maan worden zichtbaar.
En dan de vijfde dag, de dag van weer een echte schepping: de soorten zeedieren worden geschapen en de soorten vogels. Dus geen evolutie; er worden soorten geschapen. Het DNA, bepalend voor elk organisme, ( een hond wordt nooit een kat) gaat aan het werk.
En dan de zesde dag. De landdieren, naar hun aard, zegt de NBG, soorten zegt de NBV.
En verder de mens, helemaal apart en anders geschapen. En weer later, even vooruitgrijpend: de vrouw uit de man, evenals de 'gemeente'uit Jezus Christus, een 'moederbelofte'vóor de 'moederbelofte'
Wat is dit een leuk forum. Ik zit altijd maar op die andere forums te scharrelen, maar al die levendige reacties hier; ik blijf hier maar een poosje, denk ik.
Nu I weer; dat is toch een verrukkelijke vraag.
En gelijk zie ik iets ! Lieverds, ik wil niet vervelend overkomen. Maar jullie missen iets: geestelijk inzicht. Dat is geen verwijt hoor. Mensen moeten er alleen even op attent gemaakt worden, evenals ik er op attent gemaakt moest worden.
Ik had de bijbel al diverse malen helemaal doorgelezen, ik was daardoor door Gods genade al wedergeboren, 1 Petrus 1 v 23, ( bestudeer al die teksten nu eens ) toen mensen mij wezen op de doop ín en de vervulling mét de Heilige Geest. Door de wedergeboorte was ik als baby ingeboren in het koninkrijk van God, de onzichtbare, eeuwige werkelijkheid van God, die eens onze zichtbare, tijdelijke werkelijkheid gaat vervangen.
En....als je geestelijke ogen krijgt, zie je opeens, dat al dat gedoe: "Ja, maar hij zei toch, dat dit het einde der dagen was. En nu zijn wij 2000 jaar verder..." - onbedoeld- 'kleindenken' is.
Nu ga ik even iets naars zeggen: "Ach....wat baten kaars en bril... als de uil niet sien en wil". Dit is een uitspraak van Jacob Cats.
Zie dit nu niet als een persoonlijk affront. Er zijn twee soorten mensen: - zij, die het wel zouden willen zien. En daarvan bespeur ik iets bij I. Wanneer ze aan het eind zo zegt, dat ze graag bewijzen ziet, dat Jezus toch een keer komt, bespeur ik daarin iets van : echt wel willen. - zij, die het echt níet willen. En op dit ogenblik denk ik, dat D zo iemand is. D is dus - in mijn perceptie- zo'n 'uil'. Maar D is- naar ik aanneem- ruim genoeg om dit als een niet-belediging te zien, maar als een vaststelling van zijn bewuste 'nee zeggen'.
Maar een Geest-gedoopt mens heeft ook meer van de agapè, de Goddelijke liefde. En die liefde is: ( naar 1 Corinthe 13): - lankmoedig, geduldig. Als Jezus dat eind der tijden onverwacht lang wil laten duren, dan hebben zij hun redder en verlosser en heler zo lief, dat ze zeggen: " O Heer Jezus...neem uw tijd". - niet opgeblazen...."het staát er toch....zij dáchten toch...nou dan !!! - wordt niet verbitterd. Geen opstandigheid, als God het nodig oordeelt, dat de bruid, de gemeente nog wat meer vlekkeloosheid en rimpelloosheid nodig heeft,( Ef 5 v 27). - zo sterk, dat zij hunkerend afwachten naar ' de komst' , ( en het duurt maar en het duurt maar) bedekt met een liefdevol dek van begrip en vertrouwen.
En ga zo maar door.
Maar de Geestesgaven leren je ook, dat er nog zoveel moet gebeuren . Dan zie je opeens aan Openbaring 11, dat de voortrekkers onder de gelovigen zich nog behoorlijk ' warm moeten lopen', voor dat zij de twee getuigen kunnen zijn, symbolisch voorgesteld door de hogepriester Jozua en de landvoogd Zerubbabel (uit Zacharia) en door Mozes en Elia. Die ' voortrekkers' hebben kennis van de onzienlijke wereld, zijn aan Jezus helemaal gelijkvormig geworden en worden na 3½ dag net zo ten hemel genomen als hij. Bestudeer dat nu eens . Niet allemaal van die vlugge ' oneliners', die zo ' heerlijk weghappen'. Nee, dit is even ' doorbijten'. Doe dat nu eens! Vraag desnoods, wat ik met dit alles nu toch bedóel !
En die mensen,. die de Heer tegemoetgaan als een ontvangstcomité, om straks blij en gelukkig naar de aarde terug te keren met hem in hun midden, ( 1 Thess. 4 v 17), zie jíj ze al met dat volle begrip van hen. Ik ook nog niet ,maar ik geloof, dat ze komen.
En zeg nou eens eerlijk: je gezond verstand zegt toch, dat die heerlijke woorden, "Volbracht", (Johannes 19 v 30), een vervolg moeten hebben. Ga dan niet zitten millimeteren over: "Maar Petrus zei toen toch" Jullie moeten echt ruimer worden, ( 2 Cor 6 v 13)
En in die nieuwe ruimte heet ik ieder van jullie hartelijk welkom.
Wat zit er achter de kreet:er is meer tussen hemel en aarde...
E schrijft:
gelooft u of er meer is tussen hemel en aarde ik wel dus
Mijn antwoord:
Laten wij niet te veel achter dit woord zoeken. Het is maar een zegswijze, niet de gelegenheid om uit te leggen, dat je niet in een hemel gelooft. Daar gaat het hier niet over.
De vraag is alleen maar, waarom dit idee onuitroeibaar in vele mensenharten leeft.
Wel....dat komt, omdat er van die indrukken zijn, die je opeens kunnen overrompelen - je kijkt om je heen naar al dat drukke beweeg van mensen en volken en legers en politieke systemen...en je denkt: "Waar is dit toch allemaal voor en wat doe ik in dit onbegrijpelijke geheel, wat is mijn plekje in deze wirwar". - je kijkt omhoog naar 'de lucht'en je zegt: "Wat is daar nu achter en daar weer achter en ze zeggen, dat het heelal heel groot is, maar wat is dáar weer achter" ....en het zweet breekt je uit. - je denkt na, zo in deze geest. Wat was er honderdduizend jaar geleden en daar weer voor en daar weer voor.... - en meer van dat soort gedachten - je maakt onbegrijpelijke en smartelijk dingen mee zoals M dat deed en je vraagt je af: "Wat was dat nu ?". (Kind, wat ben ik met je begaan);( ik ben 87, dus kan ik zeggen: 'kind').
En de oorzaak van dat alles is, dat de mens een beperkt wezen is en zijn omgeving niet kan ontraadselen. En dan is vaak de eindopmerking na een heel denkproces, dat alleen maar onrustig heeft gemaakt en niets heeft opgelost: "Er is meer tussen hemel en aarde dan wij weten ."
Maar er is wél een antwoord op die vraag:
Ooit eens was de mens door de adem, die God hem had ingeblazen, hecht met zijn schepper verbonden. Maar Gods vijand, de duivel heeft die verbinding ruw verbroken, toen hij de verantwoordelijk blijvende mens verleidde om van 'de verboden vrucht'te eten.
Toen was er geen verbinding meer met Gods wereld, die alle antwoorden kon geven. En de aarde zélf degenereerde onder invloed van satan, Gods tegenstander, die alleen maar kan bederven, maar niets bouwen, dat goed is.
En nu zijn er al die vragen, die dan tot ' dooddoeners' leiden als bovengenoemd.
Maar door alle eeuwen bleven er mensen, die iets van Gods bedoelingen begrepen en voor zichzelf betere antwoorden wisten te vinden dan : "Er is nu eenmaal meer tussen en hemel en aarde".
Over zulke mensen schrijft Romeinen 2 v 14 en volgende.
Maar de grote antwoorden kwamen van Jezus. Toen hij stierf voor de zonden van de mensen, werd in zijn stervende handen de verbinding tussen Gods wereld en de mensenwereld weer als nieuw, nee: nieuw.
En sindsdien stellen steeds meer mensen zich niet tevreden met een goedkope verzuchting, maar zien in Jezus' overwinning en in de vervulling met God de Heilige Geest nieuwe perspectieven.
De kreet "er is nu eenmaal meer tussen hemel en aarde..." zal verstommen en de aarde zal vol worden van de kennis van de Heer.
"Wat betekent toch 1 Corinthe 15 v 29: 'Wat denken zij die zich voor de doden te laten dopen te bereiken? Als de doden toch niet worden opgewekt, waarom zouden zij zich dan voor hen laten dopen' ".
Ik voeg hierbij als 'sleuteltekst' tot deze zinsneden: vers 30: "En waarom zouden wij ons voortdurend aan gevaar blootstellen".
Ik ga nu even voorbij aan de vele onbevredigende verklaringen, die voor deze teksten gegeven zijn en zeg allereerst, dat wij met 'dopen' nu even níet moeten denken aan 'dopen in water', maar: aan 'dopen in vúur'.
En dan is het ook goed om niet te denken aan 'dode mensen' in de zin, die wij er meestal aan toekennen, maar aan 'géestelijk dode mensen'.
En dan kun je deze teksten ook zo lezen: "Wat denken zij die zich voor geestelijk dode mensen in vuur laten dopen te bereiken? Als de doden toch niet worden opgewekt, waarom zouden zij zich voor hen in vuur laten dopen? En waarom zouden 'wij' (Paulus)ons voortdurend aan gevaren blootstellen"
Dat vuur is het vuur van de demonen, de boze geesten in de hemelse gewesten. Zij hebben de mensen, die niet van God en van Jezus weten, geestelijk dood gemaakt en zitten tevreden op de kooi met hun prooi.
En nu komt er een Christen, die deze geestelijk doden aan de ontbindende en vernietigende macht van de demonen wil ontrukken. Hoe zal hun reactie zijn. Wél...ze slaan terug, zodra die kooi door Christenen wordt opengezet en hun 'veilig gewaande' prooi eruit wegloopt.
Allen , die gedoopt zijn met de Heilige Geest, ja alle actieve Christenen, dienen te weten, dat zij omringd zijn door vijandige machten, die snuiven in hun woede: "O....jij bent die persoon, die kooien van míj openzet. Wel... weet, dat ik het op jouw ondergang gemunt heb. Ik voer deze mensen steeds dieper het rijk van satan binnen. Ik ben lekker bezig en dan kom jij om ze uit mijn macht weg te halen. Wat ik naar de dood voer, wil jij naar het leven brengen en verlossen uit mijn klauwen. Nou...je zal het wéten. Ik ga er naar trachten om jou, gevaarlijke vent, door bedreiging en pressie krachteloos te maken, zodat je mij dat kunstje niet meer flikt"
Zo verging het Jezus toch ook. Toen hij aan de Jordaan zijn doop in water had ontvangen en gedoopt was met de Heilige Geest, werd hij dóor die Heilige Geest geleid naar de woestijn. Het was zijn bestemming zijn 'vuurdoop' om voortdurend , niet alleen bij die gelegenheid, maar zijn hele omwandeling op aarde, verzocht te worden door de duivel.
Elke Christen, die er op uit is om aan gevangenen loslating te prediken en aan gebondenen bevrijding, dient wel rekening te houden met het onafwendbare gevolg: op gelijke wijze verzocht te worden als zijn Heer, (Hebr 4 v 15). Er breekt oorlog uit in de hemel, zodra de kinderen van God op aarde hun taak gaan verstaan, kooien open te doen met de sleutel, die zij hebben: de macht en de kracht van God, die hen vergezelt.
Zoals Christus het al zei; (Lucas 12 v 49 en 50) " Vuur ben ik komen werpen op aarde en wat is mijn wil als het reeds ontstoken is. Ik moet gedoopt worden met een (vuur)doop, en hoe beklemt het mij, totdat het volbracht is".
Jezus werd, terwille van hen, die dood waren in misdaden en zonde, gedoopt in vuur. Zijn lijden had te maken met het levend gemaakt worden van hen, die dood waren door de overtredingen en zonden, (Ef 2 v 1, 5).
Zo ging het de grote volgeling van Jezus , de apostel Paulus ook. Hij werd gegeseld, gestenigd enz enz. Dat was zíjn doop in vuur.
Dus K.... als jij ook op déze manier het evangelie wil verkondigen aan (geestelijk) doden, (1 Petrus 4 v 6) en als je dan ook nog eens boze geesten gaat uitdrijven en zieken genezen, dan zal je ervaren, dat God blij met je is en je zegent. Maar je zult ook ervaren, dat je dit niet in dank wordt afgenomen door de boze geesten....dat ze ook jou het leven moeilijk willen maken. Uiteraard kunnen zij daarmee niet verder doorgaan dan jij hebben kunt. Want God houdt een oogje in het zeil. Maar de boze geesten kunnen heel vervelend worden.
En dan wordt de bedoeling van deze tekst:
"Het zou toch geen nut hebben, wanneer Gods dienstknechten zich de vijandschap van de demonen nog eens extra op de hals haalden door hun moedig streven om 'gevangenen te bevrijden', als er helemaal geen opstanding der doden was.
Nu zul jij K misschien zeggen; "O...als het allemaal zó grimmig is...dan mij niet gezien!".
Maar k....ik ben een van die mensen, die proberen, anderen op de manier van Jezus te verlossen. Ik heb best wel ervaren, hoe satan je op de huid kan zitten. Maar ik ben met mijn bijna 83 een gelukkig en opgeruimd mens, juist door die strijd, waarin Gods kinderen overwinnaars blijven.
L. schreef: Voor mij zelf is het een uitgemaake zaak dat God (Schepper, Bron en leven) alles in werking heeft gezet via de weg van geleidelijkheid, het zichzelf laten ontwikkelen binnen de kaders de kosmische wetmatigheden. Nu heb ik het idee dat velen dit ook zo gaan zien wat natuurlijk de gevestigde geloofsgenootschappen een doorn in het oog is (officieel ) maar dat ik ook weet dat diverse voorgangers, priesters, dominee's daar best ook zo over denken hoewel ze het publiekelijk nog niet zullen zeggen. Wat denk u als lezer daar van? Acht je de stelling mogelijk, juist of verwerpelijk? groetjes,janx
Dag L,
Nee, God en evolutie kunnen volgens mij niet samengaan. Ditmaal eens geen uitvoerige uiteenzetting, maar een eenvoudige verwijzing naar schriftplaatsen. Zo staat er in Gen 1 v 25, dat God alle SOORTEN dieren maakte, wat in een eerdere vertaling wordt aangegeven met 'Naar hun aard'. Het DNA, (DesoxyNucleribeïnezuur, zuur is : Acid) is bepalend voor elk soort dier. Dit blokkeert de gangbare theorie van eiwitmolecuul, dat een soort aaltje werd, waaruit de vissen, de vogels en de landdieren zich langs lijnen van geleidelijkheid zouden ontwikkelen, een theorie met zovele miljarden aannames, dat je dan maar beter kunt geloven in de oneindig fantasierijke God, die alleen al de diepzee, waar niemand tot voor kort ooit een blik sloeg, voorzien heeft van een onuitputtelijke weelde aan vormen in flora en fauna.
Voor het overige heb ik een kijk op de schepping, die nog niet eerder ergens is weergegeven, bij mijn weten. Ik geef je in een aanhangsel daarvan een overzicht.
Daag Ger
En hier ís dan dat 'aanhangsel':
.......Zo lees ik Genesis 1 v 1 als volgt: "In het begin schiep God de onzienlijke en de zienlijke wereld. Immers: volgens Ez 28 was 'de perfecte'ook een geschapen wezen( 13) en toen God het heelal formeerde, stonden de engelen al te juichen, (Job 38 v 7).
De zinsnede : "De aarde was nog woest en doods". verklaar ik als volgt: - God kan die woestheid nooit geschapen hebben, immers Jesaja zegt, dat God de aarde ter bewoning geschapen heeft en niet tot een baaierd,( 45 v 1. - Ik stel deze eerste wandaad op rekening van de voormalige 'perfecte', die van de speelruimte, die God hem liet, gebruik maakte om een enorme ontploffing te bewerken, die tot een gruis,-rots- en stofwolk leidde, die de aarde, honderden kilometers diep omringde en van de zwaar verwonde aarde niet te scheiden leek.
Maar God gaat aan het werk; heel 'eenvoudig' door de zwaartekracht. En wanneer de dichte wolk wat dunner wordt, wordt er iets zichtbaar als flauw, later steeds sterker licht. Eerste 'dag van God'.
Lngzaamaan komt er scheiding tussen de gruismassa en het aardopppervlak op Gods tweede dag.
En door het afregenen van geweldige massa's materie ontstaan de continenten, Derde dag.
En op die derde dag gebeurde er nog iets geweldigs. God schiep de flora. Maar omdat het licht nog diffuus was en de zon en de maan nog niet echt konden doorbreken,was er over de hele aarde éen klimaat. Daardoor wordt het voorkomen van varenafdrukken in gesteenten op Spitsbergen verklaard. Enorm rijk was die derde dag. Wouden kwamen en gingen. Planten stierven af en raakten bedolven. God legde in zijn liefde al voorraden aan voor mensen, die veel later zouden komen.
En dan is daar de vierde dag. De bedekking verdwijnt helemaal en gaat over in wolken. Zon en maan worden zichtbaar.
En dan de vijfde dag, de dag van weer een echte schepping: de soorten zeedieren worden geschapen en de soorten vogels. Dus geen evolutie; er worden soorten geschapen. Het DNA, bepalend voor elk organisme, ( een hond wordt nooit een kat) gaat aan het werk.
En dan de zesde dag. De landdieren, naar hun aard, zegt de NBG, soorten zegt de NBV.
En verder de mens, helemaal apart en anders geschapen. En weer later, even vooruitgrijpend: de vrouw uit de man, evenals de 'gemeente'uit Jezus Christus, een 'moederbelofte'vóor de 'moederbelofte'.
Nou ik ben een nuchter mens. Als een vriend mij belooft binnenkort weer eens te bezoeken, dan bel ik hem eens op als ik hem na een maand nog niet terug heb gezien. Als ik vervolgens door de buitenwereld wordt gepest en getreiterd (de eerste 4 eeuwen van het christendom) en ik wéét dat de terugkomst van mijn vriend daar een einde aan kan maken, heb ik hem na een half jaar alweer gebeld, en stel ik hem voor het blok. "je komt NÚ", zeg ik dan, "of anders blijf je maar voorgoed weg." Als mijn vriend me vertelt dat hij het moment van zijn terugkeer ook niet weet, dan zeg ik heel nuchter: "sorry jongen jij bent niet te vertrouwen. Bekijk jij het maar".
En zo denk ik dan ook over het wederkomstverhaal; ik heb geen behoefte om elkaar pseudovroom aan het lijntje te houden. Daar hebben we niks aan.
je broer D.
Dag D,
Jongen, wat moet jij opgelucht zijn. Eindelijk eens géen schuilewvinkje spelen, maar ronduit kunnen zeggen: "Nee...ik geloof er niet meer in, dat Jezus terugkomt".
En eigenlijk zeg je dan niets anders dan die mensen, waarvan 2 Petrus 3 v 3 spreekt: "Vergeet vooral niet dat er aan het einde van de tijd spotters zullen komen, die hun eigen begeerte volgen en smalend vragen: 'Waar blijft hij nu ? Hij had toch beloofd te komen ? De generatie vóor ons is al gestorven, maar alles is nog steeds zoals het sinds het begin vzn de schepping geweest is' ".
Deze dwaling is dus al heel oud., D. En het is hard om te zeggen, maar je bent niet gerechtigd om je zelf te noemen "Je broer ". Want de hoop op Jezus'wederkomst maakt zozeer deel uit van: het geloof in Jezus, God en mens, verzoener van alle zonden van alle mensen van alle tijden, dat je niet bij Gods volk van de nieuwe dag kúnt horen.
Naar het woord van 2 Thess 2 v 9 en volgende is het zo: "De komst van de wetteloze mens is het werk van Satan en gaat gepaard met groot machtsvertoon en valse tekenen en wonderen 10 en allen die verloren zullen gaan, zal hij met zijn kwaadaardigheid verleiden. want ze hebben de liefde tot de waarheid, die hen had kunnen redden, niet aanvaard. 11 Daarom treft God hen met verblinding, zodat ze dwalen en de leugen geloven. 12 Zo zal iedereen die de waarheid niet gelooft, maar behagen schept in onrecht worden veroordeeld.:
D, het heeft geen zin om bewijs na bewijs aan te voeren , met vele tientallen teksten, dat Jezus echt komt. Je bent verblind en zult je nooit laten overtuigen dan alleen doordat de Heilige Geest je in het hart grijpt.
D.....wat is er toch gebeurd. Eenmaal zong je zo blij als jong jochie in de sam: "Welzalig de mens die niet wandelt in de raad der goddelozen Die niet staat op de weg der zondaars noch zit in de kring der spotters, maar aan des Heren wet zijn welgevallen heeft. En diens wet overpeinst bij dag en bij nacht... ....... Want hij is als een boom, geplant aan waterstromen Die zijn vrucht geeft op tijd welks loof niet verwelkt, ....alles gelukt". Gl kl 242, naar Ps 1 v 1- 3
D, wat is je na 'die gelukkige tijd van ooit' in de weg gekomen ?: - even gelijk op gelopen met anderen die kwaad doen en bedenken - even blijven staan om eens goed naar hun gefluister te luisteren - er even bij gaan zitten aan die tafel vol bedrieglijke lekkernijen en: - weg was de vreugde en verwarring kwam - ...en ongeduld verdrong verdieping - ..en de vrucht werd zo bitter en de blaadjes werden zo geel
D....je had ons moeten zien, terwijl wij zondag- honderden sterk- stonden te zingen , ( 585 Gl.kl) : "Er is een dag waar al wat leeft al lang op wacht... een dag van blijdschap als heel de schepping wordt bevrijd En op die dag, dan komt de Heer en haalt zijn bruid die rein en stralend opgaat in zijn heerlijkheid".
Ik keek om me heen....ik zag ogen, opengesperd om de tranen tegen te houden; anderen lieten die tranen de vrije loop...weer anderen zongen juichend.
Dit was gemeente zijn. Nog steeds maakt de bruid zich gereed. En Jezus geeft nog tijd, ( 2 Petrus 3 v 9).
D; jij bent er niet meer bij.... En eens.... D..... toch wél.
In het aanvangsartikel wordt gesteld dat er grote behoefte is om in het tijdsgewricht, waarin we ons bevinden, een nieuwe vorm van denken aan te nemen, waardoor wij stand kunnen houden bij het plotseling'verschuiven van de panelen'en een volkomen andere ontstaande situatie.
Die situatie kom eraan en mijn geliefde boek, de bijbel, besteedt daar volle aandacht aan.
De dag kom, dat 'de elementen brandende zullen vergaan', wat ik als volgt duid, dat de vaststaande zekerheden in de wereld, wetshandhaving, pensioenfondsen, ziekteverzekering en zo nog honderd zaken meer, in een steeds grotere en niet meer te veranderen chaos zullen komen.
En dan- als niemand het meer weet- breekt de 'nieuwe orde'aan. Jezus komt terug onder onaards bazuingeschal, opstanding van vele doden en verheerlijkt worden van vele levenden.
En die opgestane en verheerlijkte mensen zijn op dat moment waardig om de 'nieuwe orde', samen met Jezus 'in de vingers te krijgen'. Zij hebben hiervoor een training ondergaan, die ze nu bekwaam maakt tot grote taken.
Dit klinkt wat bizar, maar bij die waarheid leef ik en ik heb er geen behoefte aan, die mening te veranderen. Onder andere díe heeft mij door 87 jaar heengedragen en zal dat ook verder doen.
Ik wilde toch even deze mening geven. Het is goed, dat temidden van vele geluiden deze opinie ook eens wordt gehoord. Ik wil niemand overtuigen, kan dat ook helemaal niet. Ik ben alleen maar gemachtigd om te getuigen.
een simpele vraag, Bestaat de hel? want in de bijbel wordt er (naar ik weet) nooit naar verwezen.
Mijn antwoord:
Niem.....dit topic van jou heeft heel lang gelopen. En....ik heb mij er indertijd nooit in gemoeid. maar vele anderen wel. En sommigen van hen hebben keurig uitgelegd, - dat het begrip 'hel' onder allerlei benamingen best wel veel voorkomt in de bijbel. En anderen.... je weet hoe dat gaat ....zijn er tegenin gegaan en hebben 'alles uit de kast gehaald' om aan te geven, dat de hel: - helemaal niet kán - dat geen aardse vader een dergelijke kwelling zou kunnen bedenken voor een kind, al was het nog zo ongehoorzaam - enz...enz
Ik kan mij voorstellen, dat ik herhaaldelijk gekeken heb op dit topic en tenslotte gedacht: "Alles wat 'voor en tegen' is, dat is al gezegd. Laat ik mij er maar buiten houden". Maar nu kwam ik op blz 103 van de NBV een aantal opmerkingen van Jezus tegen, die helemaal het woord 'hel' niet noemen en die toch best het overwegen waard zijn in onze oordeelsvorming dienaangaande.
Zullen we dan maar; in de oorspronkelijke gang van zaken zijn ze niet of minder uitvoerig genoemd:
(Lucas 13 v 42- 4: ............ 42: De Heer (Jezus) antwoordde ( Petrus en eigenlijk alle omstanders): "Wie is die betrouwbare en verstandige rentmeester, die de heer zal aanstellen over zijn knechten om hun op tijd het eten te geven dat hun toekomt? 43: Gelukkig de dienaar die daarmee bezig is wanneer zijn heer komt. 44: Ik verzeker jullie : hij zal hem aanstellen over alles wat hij bezit 45: Maar als die dienaar bij zichzelf zegt: ' Mijn heer komt maar niet', en als hij de knechten en de dienstmeisjes gaat slaan, zich volvreet en zich bedrinkt... 46: dan komt de heer van die dienaar op een dag waarop hij het niet verwacht en op een tijdstip dat hij niet kent en dan zal hij hem straffen met zijn zwaard en hem het lot van de trouwelozen doen ondergaan. 47: De dienaar die weet wat zijn heer wil, maar geen voorbereidingen treft en niet overeenkomstig zijn wil handelt, zal veel slagen te verduren krijgen. 48: Maar wie níet weet wat zijn heer wil en zó handelt, dat hij slaag verdíent, zal weinige slagen te verduren krijgen. Van iedereen aan wie veel gegeven is, zal veel worden geëist, en hoe meer aan iemand is toevertrouwd, des te meer zal van hem worden gevraagd".
De eerste vraag: wie zijn die rentmeesters. Het onverwachte antwoord: alle mensen. Alle mensen zijn afzonderlijke personen, waarmee God een groot en goed plan zou willen hebben. Alle mensen behoren zich als rentmeester, liefhebbend -waakzaam ten opzichte van andere mensen op te stellen.
De tweede vraag: wat is de beloning van een goede rentmeester. Het antwoord: de eeuwige zaligheid, die ook wacht op de mensen, die 'de wet niet hebben, maar van nature doen, wat de wet gebiedt,(Romeinen 2 v 14-16). En wij weten allemaal, dat er geen hogere heerlijkheid denkbaar is.
De derde vraag : Wat is de 'beloning' van een slechte rentmeester. De NBV heeft hier vrij tam: "Straffen met zijn zwaard" De NBG houdt het ook kalm: "folteren", maar eigenlijk staat er: "Hij zal hem middendoor houwen". Dat heeft de gevoelswaarde: een verschrikkelijke dood doen ondergaan, voor immer vernietigen, of ook: hetzij door de dood, hetzij op andere wijze, aangrijpen en te schande maken en bij de oordeelsdag voor eeuwig doen te gronde gaan. Nu weet ik ook wel, dat dit woord ook kan worden vertaald als: afranselen, zeer streng straffen. In ieder geval zit er deze gevoelwswaarde in: voor immer vernietigen.
Zo iemand wordt voor eeuwig neergeslagen , onherstelbaar gebroken, en in de afgrond van verderf geworpen. Als alle andere ontrouwen wordt hij behandeld.( aldus de Korte Verklaring) Een aardse meester kan een ontrouwe slaaf doden en 'that's it'. Maar de Heer God heeft een andere mogelijkheid: Hij straft voor eeuwig. Hij heeft macht, na gedood te hebben, ziel en lichaam in de hel te werpen. (5).
Maar er zijn onnoemelijk veel mensen, die jegen hun medemensen slecht handelen, maar die de wil van God omtrent hun verantwoordelijkheid níet kennen. In de hel is gradatie. Zij krijgen een minder strenge straf dan de 'veelweters'.
En wie zijn die 'veelweters', die wél iets of veel van de Heer God weten: Dat zijn JULLIE. Dat ben IK.
Vergeleken met zeer vele anderen, die niets van God wisten, maar die toch ook geen 'verborgen jazeggers' waren in de zin van Rom 2 v 14- 18, krijgen wij- door de genade van God dieper ingeleiden, veel slagen, een zwaardere helse straf, wanneer wij de wil van de Heer ten opzichte van ons medemens niet doen. Structureel, niet incidenteel, wij mogen wel eens een keer falen, maar niet als altijd doorgaande levenshouding.
De eisen zijn: - op tijd óok hun geestelijk eten en drinken (42) - geen onderdrukking, geen egoïsme, (45) - handelen zoals God wil ten opzichte van Gods schepselen en jouw medeschepselen(47).
En nu kom ik tot mijn slotpunt: geen gemiezemaus meer over 'de hel die wel of niet zou bestaan'. Aaanvaard het nu maar: er is een plaats van eeuwige straf. Ik heb daar in mijn gesprekken met ..... heel uitvoerig over gehandeld. Dat herhaal ik nu niet, tenzij op verzoek.
En weet, wat er van je verwacht wordt, van jou, jomgen of meisje, die in vergelijking met het totaal van de wereldbevolking zo onbeschrijflijk meer weet.
In je posting, waar mee je dit topic opende, noemde je vier teksten, waaraan je een uitleg gaf, die mij vreemd in de oren klonk. Daarna hebben velen gereageerd en gaf jijzelf ook weer antwoorden. Het is allemaal erg uitvoerig geworden en ik zou wel op iedere tekst , door wie dan ook, willen terugkomen. Maar laten we beginnen met de in eerste aanleg door jou genoemde teksten. Dat zijn: Lukas 16 v 16 Lukas 21 v 22 Johannes 14 v 19 Markus 13 v 21.
Ik maak gebruik bij mijn uitleg van de 'Korte Verklaring'. Ik volg deze niet blindelings, maar voeg andere gedachten toe van vele gelovigen, welke gedachten bij mij zijn blijven hangen in de 75 jaar, sinds ik op mijn elfde bewust begon te luisteren naar preken enz.
Eerst dus maar Lukas 16 v 16. "De Wet en de Profeten gaan tot aan Johannes: sindsdien wordt het koninkrijk van God verkondigd en iedereen wordt met klem genodigd binnen te komen".
Er is ergens een dikke punt tussen O,.T. en N.T. En precies bij die punt, die punt vórmend, zien we Johannes de Doper. Het is duidelijk, dat het O.T. in zijn profetieën véel verder gaat. We hoeven maar even te wijzen op de profetie van Daniël over 'de zeventig weken' en op Jesaja 65 om te weten, dat het O.T. alle aspecten van wat nu nog toekomst is, ja verre toekomst, reeds vermeldt . Ja zelfs de periode aan het eind van het duizendjarig rijk.... en dan noem je toch wel iets ....wordt in Ez 39 duuidelijk getekend. Maar de bedoeling is:
Het is allemaal anders geworden, reeds bij het optreden van de boodschapper, Johannes de Doper. En zeker met het aantreden van de Heer Jezus. De blijde boodschap is gekomen. Het heil in Jezus is bekend geworden en zál bekend worden , de verzoening van alle zonden van alle mensen van alle tijden door het overwinnend lijden en sterven van Jezus. De Heilige Geest kan nu ter beschikking komen in een zo ruime mate , als nimmer voorzien, met al zijn gaven en met heel die heerlijke, negendelige vrucht. De strijd tegen de duivel kan overwinnend gevoerd worden. Meer zit in deze woorden niet. Maar is het niet meer dan genoeg.
Nu heb jij het over geleerden en kerken, die alles zo hergemodelleerd hebben, dat er een vals beeld geschapen wordt. Ik begrijp dit niet goed. Maar het is moeilijk binnendringen in de feitelijke beweegredenen van iemand anders
Lukas 2 , 20 - 22. "Wanneer jullie zien dat Jeruzalem door legertroepen omsingeld is, weet dan dat de verwoesting van de stad nabij is. 20: wie in Judea is, moet dan de bergen invluchten, wie in Jeruzalen is, moet er wegtrekken en wie op het land is moet niet naar de stad gaan, want in die dagen wordt de straf voltrokken, waardoor alles wat geschreven is, in vervulling zal gaan".
Hier kan ik je beter volgen. Ik denk, dat je bedoelt te zeggen: "Het is duidelijk, datr de verwoesting van Jeruzalem in 70 na Christus hiermee bedoeld is. En 'alles ís NIET in vervulling gegaan'. En tot de die vervulling hoorde ook de wederkomst van de Heer".
Maar elke voorzegging, ook deze treffend juiste beschrijving door Jezus van een gebeuren van tóen veertig jaar later, heeft een diepere laag.
Evenals Jeruzalem, de stad , die Jezus had verworpen, geen veilige stad meer was tijdens de Romeinse belegering, zo is ook 'de stad van de ardse zekerheden', het Christelijk geloof zonder de kern, Jezus, God en mens, Jezus en die gekruisigd ,niet meer veilig voor volgende generaties. Ook zij worden aangeraden, weg te gaan, te vluchten,( gij , die de vaten des Heren draagt); uit die stad van het verbasterde Christendom zo gauw mogelijk te vertrekken.
Het is dus zeer wel mogelijk om deze tekst op de tijden van nu te doen slaan en ook nu uiterst alert te zijn.
Johannes 14 v 18 en 19. "Ik laat jullie niet als wezen achter. Ik kom terug bij jullie Nog een korte tijd en de wereld zal mij niet meer zien, maar jullie zullen mij wel zien, want ik leef en ook jullie zullen leven".
En al weer denk ik, dat ik begrijp, wat je bedoelt: " De discipelen hebben hem gezien tussen Pasen en Hemelvaart. De wereld zag hem tóen al niet. Is die periode soms bedoeld met 'de tweede komst van Jezus'.
Sorry hoor, als ik je met alle goede bedoelingen mijnerzijds toch verkeerd begrijp. Maar deze tekst bedoelt alleen te zeggen, dat Jezus zélf, naar zijn toen bij hen bekende, vertrouwde verschijing, bij hen wegging, met nog even dat aanwezig zijn in 'de veertig dagen'. Maar wat kwam Jezus glorieus bij hen terug in God de Heilige Geest, uitgestiort op de pinksterdag. De wereld kan die Geest niet zien, niet herkennen, heeft geen 'radar' voor die Geest, omdat de wereld in beginsel in de dood ligt. Maar de discipelen zullen leven in de Geest ,. evenals Jezus in de ie Geest leeft.
Een en ander vraagt wat 'lenigheid van geest', niet dat 'je kranmpachtig vasthouden aan de beperkte letterlijke tekst' , die het verdient op zijn diepgang beoordeeld te worden. Dit is geen verwijt aan jou hoor. Ik wil je niet afkammen. Ik heb je van harte geestelijk lief en wl alleen het beste voor je.
Markus 13 v 21. "Als iemand dan tegen je zegt: ´Kijk, dit is de messias´ of ´daar is hij´ gelooft het dan niet. 22 want er zullen valse messiassen en valse profeten komen, die tekenen en wonderen zullen verrichten om Gods uitverkorenenen zo mogelijk te misleiden".
Jezus zegt ditr wel tegen zijn discipelen, die op dat ogenblik om hem heen staan. Maar over hun hoofd heen zegt hij het ook tegen ons. En iedereen weet, dat er een overvloed van valse leidslieden is, ook nu, juist nu, culminerend in de grote valse profeet, die komen gaat. Maar die valse profeet zal door Jezus, wanneer hij dan uiteindelijk TOCH komt, te niet gedaan worden met de adem van zijn mond.
Zorg dat je dan aan Jezus´kant staat,D.
Voor verdere vragen - maar hoe zit dit dan - enz van jou of van anderen, houd ik mij aanbevolen.
Predestinatie,voorbestemming,noodlot, vele mensen geloven er in ,sommigen zeggen dat alles is voorbestemd en dat de bijbel dit zelfs leert.
Ik beweer dat dit niet zo is en dat de bijbel dit niet leert.
Dag B.,
Mag ik beginnen met je een moeilijke tekst uit de bijbel te wijzen: Johannes 6 v 44. "Jezus..... en dan noem je toch wel iemand ...zei: "Niemand kan bij mij komen, tenzij mijn Vader die mij gezonden heeft hem bij mij brengt".
Hè, dat is nu echt... om in moderne termen te spreken ...."an inconvenient truth". Mensen zouden er uit kunnen lezen: "Het hangt allemaal van God af. Als hij mij niet uitverkoren heeft, dan is dat een feit en ben ik voor de hel bestemd. En als hij mij wél uitverkoren heeft, dan is mijn kostje gekocht. Dan staat de hemel voor me gereed".
Maar weet je wat Mozes zegt in Deuteronomium 29 v 28: "Wat verborgen is, behoort de HEER, onze God toe: wat openbaar is, komt ons toe , Wij en onze kinderen dienen ons altijd te richten naar de bepalingen van deze wet".
In de wet van tóen zette de HEER uiteen, wat gedaan moest worden, welke actie moest worden ontwikkeld. En nú is Gods wet , na Jezus' komst, ánders, maar altijd nog oproepend tot ' eigen actie'.
Mozes toont hier te begrijpen, dat God niet te doorgronden is. God zegt het zelf in Jesaja 55 v 8: "Mijn plannen zijn niet jullie plannen en jullie wegen zijn niet mijn wegen- spreekt de HEER. Want zo hoog als de hemel is boven de aarde, zover gaan mijn wegen jullie wegen te boven, en mijn plannen jullie plannen".
Het is voor de moderne mens moeilijk om aan te nemen, dat er iemand is, oneindig hoog boven de mens verheven , voor ons niet te doorgronden. En tot die ondoorgrondelijkheid behoort ook, dat ons 'Jazeggen" tegen hem of ons 'Neezeggen' tegen hem niet buiten zijn almacht kan omgaan. Anders zou die Almacht toch geen Almacht zijn.
Maar let nu eens op, wat Mozes verder zegt:' "Wat openbaar is komt ons toe". En God heeft zoveel openbaar gemaakt.
- Hij heeft alle mensen geschapen tot zijn eer en heerlijkheid, Jesaja 43 v 7. Dat was althans zijn bedoeling, maar hij wil in vrijwilligheid gediend worden. Aan robots heeft hij niets. Daarom gaf hij ons een vrije wil. - over de hele wereld gaat zijn stem uit om iedereen te roepen tot het heil, Romeinen 10 v 18 - hij laat zijn majesteit, voor iedereen duidelijk, blijken uit zijn schepping, zodat niemand een verontschuldiging heeft: "Ik heb het niet geweten" Romeinen 1 v 20. - Hijn zond zijn Zoon, om onze schuld te dragen en ons in harmonie met zichzelf te brengen.
Allen, die 'Nee' tegen hem zeggen, doen dat voor eigen verantwoordelijkheid. Allen, die 'Ja" tegen hem zeggen, kunnen alleen maar spreken van genade. Hier wringt iets, maar dit behoort weer tot de verborgenheden.
Genade is het, wanneer je je van je zonden en tekorten bewust wordt. Je eigen verantwoordelijkheid is het, wanneer je blijft zeggen: " Alles gaat toch leuk. Ik doe nog geen vlieg kwaad", terwijl je echt wel zou weten, bij even dóordenken, dat je ooit te maken krijgt met hem, die je Redder had kunnen zijn, maar die nu opeens een Rechter is, laaiend en verstikkend vuur. En wanneer je voor hem staat, dan weet je het - maar te laat- : Älle mensen hebben gezondigd en derven de heerlijkheid Gods, (Romeinen 3 v 23).
Genade is het, wanneer je leert zeggen: "Jezus...ik kom tot u.. Neem mijn hart...verander mij, als ik u ontmoet vind ik rust bij u. Want Heer ...ik heb ontdekt, dat als ik aan uw voeten ben, trots en twijfel wijken voor de kracht van uw liefde". (Opw. 488)
Genade is het, wanneer je door het trouw en met een toegenegen hart de bijbel lezen, wordt wedergeboren, (1 Petrus 1 v 23)
Genade is het, wanneer je verder voortgaand, de doop in de Heilige Geest ontdekt met alle gaven en vrucht.
Wat is de slotsom: tracht niet, God te doorgronden. Hij is goed, laat dat je genoeg zijn. Alle rare rookgordijnen, alle nepvragen, alle twijfel, alle onterechte aarzeling , komen van satan.
Laat je niet langer ophouden door zulke vragen als: " Ben ik wel uitverkoren, voorbestemd, ( gepredestineerd) voor/ tot het rijk van God". Vlucht in zijn armen.
De achtste van je elf opmerkingen: "Je spreekt over zachtmoedigheid . Maar wanneer ik aangevallen word, dan vecht ik terug. En na elke overwinning voel ik mij sterker".
A.... zachtmoedigheid, mildheid, wordt genoemd als een onderdeel van de negenvoudige vrucht van de heilige Geest.
Maar jij beziet de dingen- en dat kan in jouw geval ook niet anders- toch van de aardse kant. Maar zachtmoedigheid is een hemels begrip. Het is heus niet zo, dat een zachtmoedige, wanneer hij wordt aangevallen, níet terugvecht. Zachtmoedigheid is niet iets, dat een kenmerk is van softies.
Wanneer een Christen wordt aangevallen door satan- en dat gebeurt om de haverklap- vecht hij heus wel terug. Het is dus onjuist om'zachtmoedigheid' een 'watjesmentaliteit' te noemen.
In Matth 11 v 29 leert Jezus ons: "Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart".
De Heer Jezus bedoelt hiermede, dat de nieuwe leer, die hij predikt, een leer is, die de mensen een nieuw soort gerechtigheid leert, de gerechtigheid van het koninkrijk van God.
En wat houdt die gerechtigheid, dat 'in harmonie zijn met God' nu alzo in: - wees nederig van hart, heb geen vrede met het onrecht in de wereld, maar tracht er met God samen tegen te strijden, (Matth 5 v 3 en 4) - wees zachtmoedig; alleen zó houd je op de duur stand - neem geen genoegen met allerlei onrecht, dorst naar de tijd, waarin aan al het onrecht een eind zal komen - wees barmhartig, want je hulp aan anderen en je ondersteunen van anderen komt tot jou terug - houd je hart zuiver van allerlei verontreinigende dingen als hardvochtigheid en onrecht doen en onbarmhartigheid. Dan zul je eens God in zijn glorie zien - bevorder de vrede, stil allerlei strijd. Zo doen de kinderen van God.
Och A, lees het maar eens door in Matth 5 en 10. Leer je aan de leiding van de Heer Jezus overgeven. Zo goed om in vertrouwend opzien naar hem je weg te gaan.
De wereld van die dagen legde aan de mensen allerlei harde en strenge Farizeeërsgeboden op. Daartegenover zijn de geboden, die Jezus proclameert, mild en zacht; mild en zacht, zoals Jezus zelf, die zélf zijn kruis droeg en de zelfverloochening, die hij ontegenzegelijk van anderen vraagt, ook zelf voorleeft. Jezus buigt zich in liefde naar het geringe, de mens in al zijn verwarringen. Hij blijft niet in zelfgenoegzame hoogheid op een afstand van degenen, die naar hem luisteren willen. A....heus...bij Jezus vind je rust voor je ziel, voor je diepste innerlijk bestaan.
A, jij volgt, als zo velen, de moeizame en vruchteloze weg van de zelfverlossing. Jezus biedt je zekerheid, voortkomende uit de genade van God.
A; wat zou het fijn zijn, als jij de rust van het kind-zijn van God zou willen beleven.
Doe nou eens wat A. Laat je nu toch eens weldoen. Volg je hart nu eens. Je verstand zegt: "Spitse dingen bedenken tegen al die zoetgevooisde woorden van Gerritse in. Hij lijkt de rattenvanger van Hameln wel met dat lokkende fluitspel van hem".
Maar je hart zegt: "Ik ben beurs gebeukt en ik word nog dagelijks beurs gebeukt en ik ben bij een strenge veeleisende heer in dienst. O....zou ik niet...zou ik niet overgaan naar..... de Héer...?"
Je schrijft, dat je huwelijk 'een open relatie' is.
Maar uit het vervolg van je brief meen ik op te merken , dat je niet bedoelt te zeggen, dat de term 'open relatie' zou wijzen op een sexuele vrijheid, die jullie elkaar toestaan.
Voor zover ik begrijp, bedoel je met deze term alleen, dat je de mogelijkheid open laat, dat jullie elkaar eventueel loslaten, wanneer je na vele jaren merkt, dat jullie uit elkaar gegroeid zijn.
Maar de bijbel is toch nog strenger. Het Oude en het Nieuwe Testament samenvattende, lijkt mij, dat de bedoeling is: een verbond tussen éen man en éen vrouw, dat in beginsel alleen door de dood kan worden ontbonden.
Een uitzondeing is wanneer een van de partijen overspel heeft gepleegd, want dan heeft hij de huwelijksband al door dat overspel verbroken. Als zulk overspel incidenteel is geweest, berouw is getoond en de kans op herhaling minimaal lijkt, kan naar mijn mening het huwelijk in stand blijven.
1 Korinthe 7 noemt nog een verder reden: als een vrouw zich tot Jezus bekeert van uit het samen met haar man voordien 'niet-Christen'zijn, en de man zegt naar aanleiding van haar veranderde inzichten: "Ik ga weg", dan is echtscheiding voor de vrouw een toegestane zaak.
Maar in jullie geval zou ik maar gewoon volhouden, ook al zou er een gevaar zijn, dat in latere jaren de karakters wat uit elkaar zouden gaan lopen.
Mijn vrouw en ik zijn al 65 jaar getrouwd op 11 april aanstaande. En in al die vele jaren zijn onze persoonlijkheden ook wel eens van elkaar afgedreven. Maar later dreven zij weer naar elkaar toe. We hebben altijd volgehouden en met dankbaarheid zien wij , samen met onze kinderen, naar die feestdag uit.
Johannes 9 v 31 : "Wij weten , dat God niet naar zondaars luistert, maar wel naar iemand, die vroom is en zijn wil doet"..
God hoort niet naar het gebed van een zondaar, wordt ook gezegd in Psalm 66 v 18. "Had ik kwaad in mijn hart gevonden, de Heer had mij niet verhoord` En Spreuken 15 v 29 zegt; `De Heer is ver verwijderd van de goddelozwn, het gebed van de rechtvaardige verhoort hij`. Hebr 11 v 6: "Zonder geloof is het onmogelijk God vreugde te geven; wie hem wil naderen, moet immers geloven, dat hij bestaat en wie hem zoekt zal door hem worden beloond".
Wie in zijn zonden blijft en zo gaat bidden, wordt niet verhoord, (Jesaja 1 v 13- 1.
En nu jullie, mijn vrienden en vriendinnen.... want al jaren ontmoeten we elkander en ik ben van jullie gaan houden met jullie ijverige meningen. Ik sta daar ook niet arrogant tegenover, zo in deze geest: " "Ach... zie ze toch hun best eens doen" Nee, ik geef jullie meningen het volle pond.
Jullie kent mogelijk Romeinen 3 v 23: "Iedereen heeft gezondigd en ontbeert de nabijheid van God 24 ...en iedereen wordt uit genade, die niets kost door God als een rechtvaardige aangenomen omdat hij ons door Jezus Christuas heeft verlost"
Jullie gelooft niet dat God bestaat, tenminste velen van jullie. Zij zijn dus eigenlijk 'goddeloos' in de neutrale zin van het woord. En...jullie allen, evenals ikzelf, staan schuldig tegenover God, hebt- mogelijk onbewust en onbeleden- 'kwaad' in jullie hart'omdat de duivel.... - van uit zijn prima uitgangspositie, het onzichtbare, - handig gebruik makende van de door-en-door verziekte omgeving - en ons eigen , gemakkelijk te beïnvloeden innerlijk ....ons heeft gecompromiteerd bij God, waarbij wij wel zelf verantwoordelijk blijven..
Wanneer je gelooft, dat Jezus je heeft gered uit je hopeloos gecompromiteerde staat, dan ben je in beginsel rechtvaardig en 'vroom'. En dan...ja dan...is God online', als je zo gaat zoeken om zijn wil te doen.
Nee...F. was ietsjes 'te kort door de bocht' en ik hoop, dat deze aanvulling nut doet.
Omdat zij, God kennende, Hem als God niet hebben verheerlijkt.... is hun onverstandig hart verduisterd geworden.
Is dit een moeilijke tekst?
Zeggen, ik ken God! Over God spreken! Kun je dan zeggen ik ken God, en Hem toch niet kennen?
Wat is dan een onverstandig en verduisterd hart?
Waarin God verheerlijken?
Dag N,
Je vraagt drie dingen: - als ik over God spreek, kan het zijn dat je hem dan toch niet kent - wat is een onverstandig en verduisterd hart - waarin kan ik God verheerlijken.
In Romeinen 1 v 19 -21 staat: ... Want wat een mens over God kan weten is hun (alle aardbewoners in verleden, heden en toekomst) bekend omdat God het aan hen kenbaar heeft gemaakt. 20 Zijn onzichtbare eigenschappen zijn vanaf de schepping van de wereld zichtbaar in zijn werken, zijn eeuwige kracht en goddelijkheid zijn voor het verstand waarneembaar. ER IS NIETS WAARDOOR ZIJ TE VERONTSCHULDIGEN ZIJN. 21 want hoewel zij God kennen, hebben ze hem niet de dank en eer gebracht die hem toekomen. Hun overpeinzingen zijn volkomen zinloos en hun onverstandig hart is verduisterd..
Om met je eerste vraag te beginnen, zonder die nu al helemaal te beantwoorden; het gaat hier niet om de diepere kennis, waarover Johannes 17 v 3 spreekt, wanneer Jezus zegt: "Het eeuwige leven, dat is, dat zij u kennen, de enige ware God en hem die u gezonden hebt, Jezus Christus". Het gaat hier om een basiskennis, waartoe iedere aardbewoner verplicht is: God kennen uit de natuur. Geen uitvluchten verzinnen: - de wetenschap zal alles eens verklaren - ik wíl hier niet over denken; niemand doet dat en je valt zo uit de toon, wanneer je het wel doet.
Gewoon God de eer geven. Niet je heil zoeken in allerlei filosofieën, die allemaal leiden tot steeds meer duisternis en steeds meer onverstand.
Maar, om je eerste vraag geheel te beantwoorden, nog het volgende: een dood geloof, waarin het eenvoudig gaat over een woordenspel, zonder daden, zonder geloofsdaden, die je oprechtheid kunnen tonen, is een van de vormen van zinloze overpeinzingen, die tot de geestelijke dood leiden.(Jacobus 2 v 17). Ook dan ken je God niet werkelijk.
Je tweede vraag: wat is een onverstandiog en verduisterd hart. Dat is een hart, waarin , door het niet gebruiken van je door God gegeven verstand, dat zich op hem moet richten, een steeds groter duisternis komt.
En je derde vraag is: wat is 'God verheerlijken'.
Als God ' het hem kennen uit de natuur' als uiterste basisvcoorwaarde stelt, dan is er natuurlijk ook iets veel heerlijkers: - tot berouw komen - in aanvankelijke bekering je vertrouwen aan Jezus schenken; leren zien, dat zijn offer op Golgotha volkomen genoegzaam is voor vergeving van jouw zonden in verleden en heden - in diepere bekering, naar 1 Petrus 1 v 23 toegeleid worden naar de wedergeboorte. - de kracht van de vervulling met de Heilige Geest in je leven ervaren. Dan ben je op de weg, waarop God pas goed met je aan de slag kan, de weg, waarvan je kunt getuigen: met Spreuken 4 v 18: " De weg van de rechtvaardige is stralend als de zon, die opkomt, hoger klimt, totdat de dag zijn licht verspreidt".
Ik hoop N, dat je hier voldoende aan hebt. Ik had eerst een veel mooier antwoord voor je, maar dat floepte weg en ik moest opnieuw beginnen, 's avonds al laat.
Kerstmis is voor mij het feest van 'het nieuwe begin'.
God volvoerde zijn plan; van eeuwigheid al vaststaand.
Hij kwam naar de aarde in de gedaante van hem, die later bekend zou worden al Jezus Christus.
Deze Jezus, God en mens, moest de verbroken verbinding tussen God en mens herstellen. Dat heeft hij gedaan, maar dat feest vieren wij met Pasen.
Maar het begin was al zo boeiend: - de aankondiging van een engel aan Maria - de engelenzang in de nacht - de aanbidding van de herders.
En dat begin herdenken wij in dankbare vreugde.
En natuurlijk zijn er daarnaast ook allerlei gezellige dingen: Vanmiddag zong ik met mijn zoon van zestig kerstliedjes bij de piano. En die zoon is agnost. Toch een speciaal gevoel voor een vader van 87.
En van de week zit ik aan aan een diner met kinderen en kleinkinderen. En daarvoor is er een lopend buffet met mede-gelovigen. En op derde Kerstdag komt een andere dochter een maaltijd bereiden bij mij thuis. Dat is ook Kerstmis.
Ik wil mijn antwoord beginnen met Romeinen 2 v 14: "Wanneer namelijk heidenen, die de wet NIET hebben, de wet van nature naleven, dan zijn zij zichzelf tot wet, ook al hébben ze hem NIET. Ze bewijzen door hun daden dat wat de wet eist in hun hart geschreven staat; en hun geweten bevestigt dit, omdat ze zichzelf met hun gedachten beschuldigen of vrijpleiten. Dit alles zal blijken op de dag waarop, volgens het evangelie dat ík (Paulus) verkondig, God door Jezus Christus oordeelt over wat in de mens verborgen is".
God, die toch ook wel zozeer te vrezen is, dat het schrikkelijk is om in zijn handen te vallen,(Hebr 10 v 31), is aan de andere kant zo positief staande tegenover de mensheid, dat wij dat zouden kunnen omschrijven als 'zeer royaal'.
Toen satan viel; en de eerste opstandeling werd, toen hij zijn "Nee" tegen God uitschreeuwde, (Ezechiël 28 v 15), was er daarmee sprake van de eerste 'neezegger' Vele engelen volgden hem en werden tot 'neezeggende' demonen. Vele andere engelen- bijvoorbeeld Michael en Gabriël-bleven in die vreselijke proef trouw aan God en bleken 'jazeggers' jegens hem te zijn.
Bij de mensen heeft dat verschijnsel zich voortgezet. Ook daar zijn 'neezeggers' en 'jazeggers'.
Die 'jazeggers' zijn er in alle eeuwen en over de hele wereld geweest. Zij onderscheidden zich doordat zij 'uit de toon vielen'.
Ik stel je iemand voor, die de rijke wet, waarop de Joden in de tijd van Paulus zo prat gingen, de wet op de Sinaï gegeven,(een 'hot item' destijds)....die deze wet níet had.
Stel je een eenvoudige Indiaanse vrouw voor, zoals ik die - bijvoorbeeld- schilderde in 'Bekering' op 'Vraag het Ger', code 1.8.4. en 1.8.5, zeer vooraan. Stel je zo'n vrouw nu eens voor in -zeg- 500 voor Christus. Uitgesloten dat ze iets van God weet, zoals tóen de Joden, als bevoorrecht boven alle volken, dat wisten. Van Jezus kan ze al helemaal niets weten, die moet nog kómen.
Maar in die vrouw leeft min-of-meer de ingeschapen 'wet', zoals die ook leefde in Abraham en in zijn tijdgenoot Job... en dan nóem je wel even een paar namen. Die wisten ook niet van de nog komende 'wet van de Sinaï', de eer en de glorie van de Joden. Maar net als deze twee grootheden heeft deze Indiaanse vrouw een nog goed reagerende, redelijk intact gebleven menselijke geest, die nog in staat is om met haar ziel de 'dingen van de dag' door te nemen en te toetsen, of alles nu wel in orde is met de handelwijzen van haar stam. Vaak loopt het met deze 'jazeggers', de rechtvaardigen onder de volken.... zo noemen de Joden dat nu nog, (onder andere in hun Yad Vashem- eretekenen) ...slecht af. Ze worden door de stam 'lastig gevonden' en moeten dat soms met de dood bekopen.
En van al die verborgen 'jazeggers' zijn er velen (door de gang van de wereldgeschiedenis in de vele verstreken eeuwen) in de invloedssfeer terechtgekomen van het Hindoeïsme, het Confucianisme en de Islam. Zij hadden geen enkele mogelijkheid om contact op te nemen met de gelukkigen, die God of zelfs Jezus hebben leren kennen. Daarom hebben ze binnen hun isolement getracht volgens hun geweten te leven.
Van de tientallen miljarden Islamieten in de vele eeuwen sinds 600, zullen er zeker miljarden in het eindoordeel van Matth 25 aan de rechterhand van Jezus staan. Verbaasd zullen zij vragen, deze rechtvaardigen, (37). "Heer....wanneer hebben wij u gediend...?!"(38,39).
En de Heer zal zeggen: "Jullie hebben dit aan andere mensen gedaan, die dienst".
De 'jazeggers' onder de Islamieten gaan naar de eeuwige vreugde. Een mens wordt niet geoordeeld naar de godsdienst, die hij heeft gehad, maar naar de mate, waarin hij Gods wil heeft gedaan.
En de 'neezeggers' onder de Islamieten gaan naar de eeuwige vuren, (41), waar zij tezamen zijn met de 'neezeggers' onder de Christenen enz.
Echter....nu zijn het de tijden van de grote kansen. De mondialisering maakt het mogelijk, dat alle wereldburgers steeds meer in contact komen met alle andere wereldburgers. Wie een 'jazegger' is onder de Islamieten, krijgt veel minder kans om te stamelen: "Ik heb het nooit geweten". Nu - in deze tijd- moeten de 'jazeggers' onder de Brahmanen, de Hindoes enz kenbaar worden naar buiten toe. En dat worden ze ook: legio zijn de verhalen van -bijvoorbeeld- Islamieten, die in een droom Onze Heer Jezus Christus zien. Er gebeuren in die wereld wonderlijke dingewn. Elke - van de goede dingen voorheen verstoken- 'verborgen' 'jazegger' verlaat zíjn 'Babel' (Jesja 52 v 11) en treedt toe tot de rijen van 'Godlovers van de nieuwe tijd'.
Velen onder mijn lezers hebben een Islamietische vriend of vriendin. Houd die relatie het evangelie van Jezus voor op door de Heilige Geest geleide wijze en zie , hoe er gereageerd wordt. Is er geen schijn of schaduw van een baanbrekend inzicht te bekennen, klinken er alleen de trotse zinnen: - Islam heeft alle andere godsdiensten in zich opgenomen en overbodig gemaakt. - Mohammed is de laatste en grootste profeet - zeker....zeker...Isa is geweldig, vertelt de Koran, maar hij is niet, zoals de Christenen hem schetsen - God héeft geen zoon - Jullie zijn polytheïsten met jullie 'drie goden' wij zijn monotheïsten - jullie hebben een god, die gewoon naar de w.c. gaat; zo iemand zou ík niet moeten - enz enz. ...en blijft dat zo....dan heb je niet met een 'uit de kast komende 'jazegger' van doen.
K. schreef: G.Gerritse schreef: En je weet, dat het God behaagd heeft om zijn Goddelijke Zoon naar de aarde te sturen met als opdracht om alle zonden van alle mensen te dragen en uit te boeten, zodat die mensen rechtvaardig voor God zouden worden , als zij het offer van Christus aanvaardden voor zichzelf
Er is niets mis in uw geloof in Jezus .Maar het idee dat deze alle zonden op zich genomen heeft is natuurlijk zeer onaannemelijk en naar mijn idee ook volkomen onterecht. Elk menselijk leven heeft een eigen ontwikkeling door te maken en zelf de gevolgen te dragen van zijn daden en andere weg om te ontwikkelen is er niet. Het beeld van zonden weg nemen door Christus is gecreëerd omdat men niet wilde dat men toegaf een zoon Gods te hebben vermoord dus is het omgebogen naar een zondeoffer en martelaarschap. Maar elk mens is onderhevig en gebonden aan de wet van oorzaak en gevolg. Indien ieder daarvan doordrongen is zal de narigheid en ellende weg zijn in deze wereld. En natuurlijk heeft Christus gezegt uw zonden zijn vergeven ... omdat Hij weet dat er voor God geen zonden bestaan enkel oorzaak en gevolg. groetjes, janx
Hé K.,
Wat zég je nou toch jongen !!!!
Matth 1 v 20 en 21 verkondigt de blijde boodschap al, wanneer de engel spreekt: "Jozef....zoon van David, wees niet bang je vrouw Maria bij je te nemen, want het kind dat ze draagt, is verwekt door de Heilige Geest. 21: Ze zal een zoon baren. Geef hem de naam Jezus, want hij zal zijn volk bevrijden van hun zonden".
Wat gebeurde er, toen de duivel in het paradijs de kroon van Adam en Eva's hoofd nam, doordat hij hen verleidde tot zondigen tegen God. Toen was er iets onherroepelijks gebeurd en had de duivel, de indringer, de bezettende macht, een schitterende uitgangspositie. Gebruik makende van zijn onzichtbaardheid, van de omstandigheden in de wereld en van het verzwakte geestelijke weerstandsvermogen van de ongehoorzame mens, verleidde hij ieder mens, die op aarde woonde, zoals Romeinen 3 v 23 zegt: "Iedereen heeft gezondigd en ontbeert de nabijheid van God".
K. !!!...het doet me zó plezier om aan jou goed nieuws te verkondigen: - er is geen ontwikkeling, die alleen maar op verderf uit kan lopen - er is geen onontkoombare wet van oorzaak en gevolg - er is geen slimme, door mensen bedache constructie, dat de moord op Jezus goedgepraat moest worden.
Nee; er is God, die onder alle narigheid een dikke punt zette voor al degenen, die die punt willen erkennen. Eens zal hij onze rechter zijn in Jezus, (Matth 25).
Maar voordien werd hij onze Redder, in Jezus. Daar staat de hele bijbel vol van; vooral het Nieuwe Testament.. Johannes de Doper zei het: ( Joh 1 v 29): "Daar is het lam van God, dat de zonde van de wereld wegneemt", op Jezus doelende. Petrus zei het in Hand 10 v 43: "Van Jezus getuigen alle profeten, dat iedereen, die in hem gelooft door zijn naam vergeving van zonden krijgt". David zegt het en het wordt maar weer eenas gereleveerd in Romeinen 4 v 6 - 8: "Gelukkig is de mens die door God rechtvaardig wordt verklaard, zonder dat hij enige verdienste heeft. 7 Gelukkig is de mens , wiens onrecht is vergeven, wiens zonden zijn bedekt, 8 gelukkig is de mens wiens zonden de Heer niet telt". En dat alles is gebeurd, doordat Jwzus in Gethsemanw die 'vuurbeker' leegdronk, (Matth 26 v 42). En zo K, zou ik bladzijden kunnen doorgaan.
K...!!! als je tegen de Heer Jezus zegt, met je hart erachterstaand: "Dank u Heer Jezus...u heeft mijn zonden in verleden en heden en toekomst weggenomen. Ik ben in de goede toestand gekomen tegenover God. Ik leef uit die genade`. wat valt er dan een last van je af. Je hoeft niet langer die zware steen van je tekorten en falen aldoor maar tegen die berg op te dragen. En telkens rolt hij weer terug en je bent bang, dat die steen je op het laatst verplettert. Dat Sisyphos-werk is voor jou voorbij.
En nu je uit genade leeft, wordt het ook veel gemakkelijker, naar Gods wil te leven.
Janx....denk nu niet: `Ger heeft weer wat !` Nee...de engel en Johannes de Doper en Petrus en David en honderden anderen , waaraan ik niet eens ben toegekomen; zij allen roepen het je toe, zoals Paulus het die cipier in Filippi toeriep:(Hand 16 v 31): "Geloof in de Heer Jezus en u zuil;t gered worden".
: 
