Beverse Weetjes in een andere taal lezen klik hier.
Dropbox
Druk op onderstaande knop om een foto en bijhorende tekst te versturen.
E-mail Beverse Weetjes
Uw vereniging organiseert een activiteit, u hebt iets te vieren, u hebt een nieuwtje te melden... Druk op onderstaande knop en stuur uw activiteit...., door.
E.H. Luc Suys was de laatste pastoor in Beveren-Leie. Van 1990 tot eervol ontslag in 2011. Eind april 2014 ging hij zich in zijn geboortedorp, Lauwe vestigen. Overleden op 12 december 2016.
Schijn bedriegt...
Schijn bedriegt soms zozeer dat je zou willen dat mensen, net als levensmiddelen, voorzien waren van een etiket met de ingrediënten.
Bron: Blog Valerieke's Ditjes en Datjes
Plaatselijke info
Onderwijs
Beverse verenigingen
Leonard Lodewijk De Bo Beveren-Leie 27-09-1826 Poperinge 25-08-1885 Klik hier om het Westvlaamsch Idioticon te lezen
Rummikubclub Okra Beveren-Leie Op 23 januari ging de tweede speeldag van 2018 door en waren 40 leden aanwezig. In de voorlopige stand neemt Hilde Soens de leiding met één gewonnen spel meer achter haar naam.
Veloclub Sport na Arbeid Dag op dag, (12-03-1923) is het precies 95 jaar geleden dat er in Beveren-Leie voor de eerste maal sprake was van een veloclub.
De naam van de allereerste Bevernaar die het waagde zich op een fiets te hijsen, valt met geen mogelijkheid meer te achterhalen. Dat is wel jammer. Evenmin weten we wanneer ergens dat gebeurd kan zijn. De man moet in alle geval een durver geweest zijn. Iemand die zich niet stoorde aan het gegaap van zijn samengelopen dorpsgenoten en aan het verre van denkbeeldige gevaar dat hij hals over kop ergens in een sloot terecht zou komen. Onze straten waren toen nog beurtelings zand- of moddergeulen. Allerwegen vond men met water gevulde grachten, waarin lis, eendenkroos en kikkerdril uitnodigend leken te lonken.
De Desselgemse Irma Verbrugghe (toen 99 j), wist te vertellen dat ze in haar kinderjaren de eerste fiets op straat heeft weten komen in Ooigem, haar geboortedorp. De jonge kerel die erop reed had hem zelf gemaakt, met primitief materiaal. Zo waren de "fourchen" van de beide wielen gemaakt uit afgedankte vorken van houten spinnewielen! De overbrenging van de pedalen naar de wielen gebeurde met een vlassen kommelkoord bij gebrek aan ketting.... Niet sterk? Die pientere Ooigemnaar is met zijn vehikel in Kortrijk geraakt en nog heelhuids thuisgekomen ook! Was de eerste Beverse fiets misschien ook iets dergelijks? Het kan, want ze zullen hier wel niet zoveel dommer geweest zijn dan "over Leie".
Niet het minste benul dus van hoe het eigenlijk begon. Toch weten we dat de fiets zeer snel ingeburgerd raakte in Beveren. In 1894 al werd er bij ons een politiereglement uitgevaardigd voor het fietsenverkeer op de weg Gent-Kortrijk. Wat het vertrouwd worden met de fiets op het dorpsleven voor gevolg had weten we dank zij pastoor Jozef Neurath. In zijn Liber Memorialis tekende hij ten jare 1907 aan dat er toen op het dorp al meer dan 200 fietsen waren. Meer dan 200 fietsen voor zowat 1.700 inwoners! Dat scheen de strenge man maar matig te bevallen. Voor burger en werkman vond hij dat "tweewielig gevaarte" wel een gerieflijk iets, maar bij de jeugd lagen de kaarten dan toch helemaal anders. De jongelui spaarden en zaagden hun ouders de oren van het hoofd om aan een velo te geraken en als ze er dan een hadden, trokken ze er 's zondags op uit in het omliggende om bier en vertier te zoeken. Donderpreken haalden niets uit hiertegen en evenmin de wijze vermaningen die onderpastoor Lebbe ten beste kon geven. Mismoedig tekende pastoor Neurath aan dat de fiets de dood was van de zondagsschool en van de vespers en het lof in de kerk.
Een Beverse drankgelegenheid die het duidelijk op dergelijke uitzwermende jongelui gemunt had, was de herberg "In de Rust der Wielrijders" op de Bulkenhoek. Ze werd in 1904 geopend door Pieter Labens. Waarom die Pieter herberg wou houden wordt algauw duidelijk als we er even het bevolkingsregister bij halen. Hij had vier dochters tussen 16 en 24 jaar. Het moet daar vaak een lustige bedoening geweest zijn 's zondags. Die herberg werd later omgedoopt tot "Het Duivensport" en brandde omstreeks 1970 totaal uit. Ze werd niet meer herbouwd. In 1982 werd het perceel ingenomen door de monding van de nieuwe Deerlijksestraat op de Kortrijksestraat.
Was de geestelijke overheid niet al te opgezet met de fiets en de fietsers, de burgerlijke was het soms al evenmin. Om heel andere redenen evenwel. Op 2 december 1913 gaf de Prokureur des Konings te Kortrijk een circulaire uit waarin hij wees op de ergerlijke en gevaarlijke toestanden in het verkeer. Naast klachten over karren, wagens en auto's, had hij er ook over de fietsen. Vele ervan waren niet voorzien van een waarschuwingsbeI. Andere hadden geen licht en er waren er zelfs die het helemaal zonder remmen moesten stellen. Jaren geleden sakkerde de politie dus al over fietsers, zonden die ook heden ten dage nog schering en inslag zijn!
Toen de Duitsers hier in 1914 binnenvielen, was het gauw gedaan met fietsen. Het begon ermee dat de rubberen fietsbanden opgeëist werden. Natuurlijk. De Duitse rubberaanvoer van overzee was afgesneden en dus... Die opeising moet ergens in 1915 of 1916 gebeurd zijn. Wie door de Duitse "Markenpakkers" -de Feldpolizei- gesnapt werd met banden op zijn fiets kreeg een fikse boete, zoniet erger. En wat is een fiets nu zonder banden?
De Desselgemse pastoor Jozef Coussement schrijft in zijn oorlogsdagboek dat in Desselgem op 13 juli 1917 alle fietsen en fietsenonderdelen moesten ingeleverd worden. Op Desselgem-Plaats brak men die dag bijna de benen over de hele of halve velo's die, op order van de Duitsers, naar Callu's schuur in de Ooigemsestraat moesten gebracht worden. In Beveren zal het er niet anders toegegaan zijn die dag, want het hing eveneens van de Desselgemse Kommandantur af. Toch waren er lui die niet van hun fiets konden scheiden en het Duits bevel doodgemoedereerd aan hun zolen lapten. Een van hen was de thans nog levende Bevernaar Jules Debraeve. Die hing zijn "Durkopf" gewoon in de brede schouw van de open haard bij hem thuis, en metselde hem in. Na de oorlog schoot er van de banden noch de rest niet veel meer over dat nog deugdelijk was.
In november 1918 was de oorlog voorbij en al spoedig braken betere tijden aan dan men ooit gekend had. Het zou wel niet zo lang duren, maar ze waren er dan toch. Vergeleken bij vóór de oorlog waren het leven en de mentaliteit in de dorpen aardig wat veranderd. De vier lange oorlogsjaren misten hun invloed niet. Honger en vrees voor de Duitsers sloegen om in feestroes en vrijheidsdrang. De dorpsbewoners hadden nu iets van de wereld gezien daarbij, al waren het dan maar feldgraue uniformen, pinhelmen, kanonnen, tanks en vliegtuigen met tenslotte, vanaf eind oktober 1918, bevrijders van het meest diverse pluimage. Aan de andere kant waren daar de eigen frontsoldaten die teruggekeerd waren en in het dorp voorlopig de hoge toon voerden. Gedurende vier jaar hadden ze invloeden ondergaan die totaal dorpsvreemd waren en hadden ze ver verwijderd geleefd van het gezag van pastoor, burgemeester en veldwachter. Na de oorlog was de sfeer totaal veranderd in een dorp als Beveren en nooit meer zou het nog worden zoals vroeger. De fiets en de fietserij deelden in de algemene uitbarsting van levensdrift. In de eerste paar jaar werd vermoedelijk nog op de meest bizarre en samengeflanste vehikels gereden, maar algauw kon men weer aan een velo geraken die een velo was. Net als vóór de oorlog werden weer straatkoersen gehouden. De jongeren waren er verzot op. Elk waande zich goed op weg om een Cyriel Vanhouwaert, een Flip Thijs of een Lucien Buysse te worden.
In het Jaar 1923 waren in Beveren twaalf jonge kerels die aardig wat fietsen konden en het in eigen dorp en ook in het omliggende tegen vreemden opnamen. Jonge beginnende wielrenners eigenlijk. Dat er twaalf waren in zo een klein dorp, bewijst alleen al hoe buitengewoon populair de wielersport toen was. Van dat dozijn was er evenwel slechts één die een vergunning aangevraagd en van de B.W.B. ook verkregen had. Die ene was Jozef Velghe, de toen 24-Jarige zoon van Henri Velghe en Leonie Ducatteeuw. Dat gezin woonde in de huidige Sint-Jansstraat, schuin tegenover de hofstede De Robijn. Koersen was mooi, maar het duurde lang en je moest bij de goeien zijn vooraleer het wat geld opbracht. Tot het zover was, had een beginnend renner evenzeer te kampen tegen onkosten allerhande als tegen de konkurrentie. De meesten lieten het daarom na enkele tijd maar liever steken. Om dergelijke beginnelingen moreel en fianciëel te steunen en om zelf wedstrijden in te richten zodat ze zoveel mogelijk gelegenheid tot koersen vonden, werd op veel plaatsen een wielerclub opgericht. Zo in Desselgem in het jaar 1922.
Op 12 maart van het jaar 1923 Nu zaten in Beveren een paar mensen bijeen in de herberg "In Sint-Jan", bij slager en herbergier René Bostoen. Het waren René Bostoen zelf, de "ouderse jonkman" Theofiel Debaere, de een paar jaar voordien in dienst getreden gemeentesekretaris Achiel Vancraeynest, en de daarnet genoemde wielrenner Jozef Velghe. Dat de laatste erbij was, mag ons doen aannemen dat het gesprek hoofdzakelijk over velokoersen ging. Achiel Vancraeynest van zijn kant was geboren en getogen Desselgemnaar. Tot een paar jaar voordien was hij er ten andere veldwachter geweest. Hij moet dus het fijne geweten hebben van de daar ontstane veloklub "De Leiezonen" en wellicht verdroot het hem een beetje dat hij op dat moment geen Desselgemnaar meer was. Hoe het ook zij, men kan gemakkelijk raden welke richting het gesprek uitging. Bij elke nieuwe pint werd het alsmaar duidelijker dat ook Beveren een dergelijke veloklub moest hebben.
En het is niet bij herbergpraat en biervoornemens gebleven. De Beverse Veloclub werd een feit. Weldra gaan we nog wat verder grasduinen bij de Beverse veloclub 'Sport na Arbeid' Bron Onder de Clocke
Op vrijdag 9 februari was het voor de peuters en kleuters feesten geblazen naar aanleiding van carnaval. De dag begon met een gesmaakt ontbijt en om 10.00 uur genoten ze van een lekkere yoghurt. Iedere klas had ook een onderwerp gekozen waarmee ze aan de slag gingen. Aan de hand daarvan maakten ze zelf hun outfit. Zo kozen de peuters voor Bumba, het eerste kleuter werkte rond heksen, het tweede rond piraten en het derde kleuter koos voor indianen. Als kers op de taart werd er ook een modeshow georganiseerd in de namiddag. Terwijl de juffen de laatste hand legden om hun pagaddertjes op te smukken liep de gymzaal aardig vol. De ouders en grootouders waren namelijk welkom om hun oogappel over de catwalk te zien flaneren in hun eigen gemaakte unieke outfit, en de peuters en kleuters genoten van het aangenaam publiek. Een prachtig showspel die ook bij de genodigden gesmaakt werd.
Junior Journalistwedstrijd De Davidsfonds Junior Journalistwedstrijd is een jaarlijkse wedstrijd creatief schrijven voor jongeren uit de derde graad van het basisonderwijs en het volledige secundair onderwijs. Ook dit jaar namen de beide Beverse basisscholen deel aan deze creatieve schrijfwedstrijd. Het thema was deze keer Vriendschap. Het verhaal moet een lengte hebben van minimaal 500 en maximaal 1000 woorden.
Hans Boury, bestuurslid van het Davidsfonds Beveren-Leie, had de eer om de winnaars in de vrije basisschool kenbaar te maken. En het was meteen een schot in de roos. De eindwinnaar van het plaatselijk Davidsfonds is Mauro Iacopucci uit het zesde leerjaar geworden. Zijn verhaal handelde over “Iedereen is anders, maar ook gelijk!” en stoot door naar de provinciale finale die op zondag 22 april 2018 in Blankenberge plaatsheeft. Het verhaal van Pauline Dekyvere werd tweede beste, en dat van Cleo Vermeersch als derde uitgekozen. Ook in het vijfde leerjaar mochten drie leerlingen een boek uitkiezen. Daar werd het verhaal van Marie-Julie Verhaegen als beste beoordeeld. Op de tweede plaats kwam Josephine De Mol en Rhune De Craemer die derde werd ging eveneens met een boek naar huis.
Gemeenteraad 6 februari 2018 Op de gemeenteraad kwam ondermeer dit punt aan de orde. 7. nutsleidingen: goedkeuren programma vervangen verouderde lichtpunten In het bouwverlof van 2016 werd een inventaris gemaakt met betrekking tot de toestand van de openbare verlichting. Op basis hiervan werd een korte en lange termijnsplanning gemaakt voor de vervanging van openbare verlichting in diverse straten. Volgende dossiers werden opgemaakt door Eandis en zijn uit te voeren in het voorjaar 2018: Plaats Aard werk Stad Vroonstraat Vervangen verouderde OV-palen (10 stuks) Standard OV. De nieuwe armaturen zullen gedimd worden ts 23u en 5u €10.750,97 Kerkdreef Vervangen OV-palen in slechte staat waaronder verroeste palen. slopen van 4 palen+armaturen en plaatsen 4OV-palen 8m voorzien van een Luma 1.Alle palen en armaturen worden in zwarte kleur voorzien. Deze OV werd gekozen nav het regiomasterplan. Dimbaar ts 23u en 5u. € 5.143,14 Kerkdreef (rond sporthal) Vervangen verouderde verlichting door nieuwe Led verlichting(12stuks) Standard verlichting + dimbaar € 14.016,90 Bermkouter Vernieuwen 22 palen en armaturen nalv verroeste palen en palen in slechte staat. Plaatsen 16 OV-palen langsheen de wegenis voorzien van Mini Luma en 6 OV-palen langsheen de paden voorzien van Micro Luma. Alle palen en armaturen worden voorzien in zwarte kleur nav het regiomasterplan+dimbaar € 24.135,20 Aststraat Vernieuwen 18 palen en armaturen nalv verroeste palen en palen in slechte staat. Alle palen en armaturen worden voorzien in zwarte kleur nav het regiomasterplan+dimbaar € 20.211,35 totaal € 74.257,56
Benefiet 8791 Benefiet 8791 dankt warm en oprecht Walter Colle voor de steun en gift. Walter Colle, alias opa schilder, maakte dit prachtig kunstwerk tvv van benefiet 8791 - Viktor Claerbout. Het schilderij is 98,5 breed en 66 hoog, omlijsting inbegrepen. Een bod uitbrengen kan via opaschilder@gmail.com. Het schilderij is ook te bekijken tijdens het eetfestijn. Benefiet 8791 volgen klik hier.
Benefiet 8791 Een unieke veiling op een wielertruitje van Katusha Alpecin. Een waar collectorsitem, gesigneerd door de ganse ploeg met ondermeer Alexander Kristoff, Tony Martin, Ilnur Zakarin, Sven Bystrom, Baptiste Planckaert... Meer info of een bod uitbrengen kan via klik hier. Benefiet 8791 volgenklik hier.
Afbraak voormalige bloemenzaak Guirlande Vandaag start de afbraak van de welgekende hoek aan de Kerkdreef en Kerkplein in Beveren-Leie. Zeven appartementen met garages en 2 handelsruimtes komen er op de plaats. Residentie "Sint-Jan", reeds 4 appartementen verkocht! Wie graag aan het rustig dorpsplein wil wonen, wacht niet langer en informeer nu! Nog slechts 3 appartementen te koop. Meer info Abbimmo Vastgoed, Kerkdreef 1, 8791 Beveren-Leieklik hier.
Bebrona aan derde editie toe Bebrona die op zaterdag 3 en zondag 4 februari aan de derde editie toe is bracht terug 13 ondernemers samen. De verschillende standen zijn opgebouwd in de gebouwen van Typhoon NV. Daar kunnen de zelfstandigen hun producten/diensten voorstellen en/of verkopen aan het grote publiek. Daarnaast is er ook een bar voorzien. Een deel van de opbrengst daarvan wordt aan het goede doel geschonken.
Op zaterdagavond verzorgde Marc Vercruysse, CD&V Unizo en mede-oprichter van Bebrona, het welkom. Uit handen van de huidige organisatoren, Gwen Dehaene en Sabine Kerkhove, mocht Sonobeg een cheque van 750 euro ontvangen. Nieuw dit jaar was dat ook Akabe Funk een cheque in ontvangst mocht nemen. Zij staken de handen uit de mouwen om de standen te helpen opbouwen en zullen ook helpen bij de afbraak. De vereniging kreeg een cheque van 250 euro. Het uitvinderssalon dat eveneens op het programma stond kon helaas niet doorgaan wegens te weinig inschrijvingen. Meer weten over de derde editie van Bebrona klik hier.
Eerste steen Residentie de Castor gelegd Op 2 februari werd de eerste steen van Residentie de Castor gelegd. Your Home treed daarbij op als bouwcoördinator en organiseert alle werken, alsook de verkoop. JB.C-Real Estate is de bouwheer. Beide bedrijven zijn van Yves Detollenaere. “Wij zijn dus zowel bouwheer als aannemer, wat een aanzienlijke meerwaarde betekent voor onze kopers”, aldus Yves Detollenaere.
Reeds meerdere keren bouwde Your Home samen met investeerders mooie projectwoningen en heeft dit tot een goed einde gebracht. De volgende stap was het bouwen van appartementen. De kans om deze mooie residentie met 18 woonentiteiten te organiseren en te bouwen, gelegen rechtover onze kantoren, was voor Your Home dan ook de ideale gelegenheid. Van het zoeken van een geschikte naam, het volledig voorbereiden van het bouwdossier tot waar we vandaag staan, is het resultaat van onze jaren ervaring als bouwcoördinator. Door onze ervaring en nauwe samenwerking met vele gekende aannemers, durven wij vandaag deze stap te zetten. Ondertussen is de naam Residentie de Castor niet meer weg te denken bij alle “Bevernaars” en zijn de bouwwerken duidelijk aanwezig in het straatbeeld aan de Kortrijkseweg 131/137 te 8791 te Beveren-Leie recht tegenover Your Home.
Residentie de Castor Er zijn in totaal 18 appartementen voorzien in Residentie de Castor, met 1, 2, 3 of zelfs vier slaapkamers. De instapprijzen overtreffen alles, maar het is vooral de prijs kwaliteitsverhouding die hopelijk veel mensen kan overtuigen. Wij hopen hiermee alle gezinnen te bereiken van kleine tot grote. Ook duplexen en penthouses ontbreken hier niet. Wij hopen zowel bewoners als investeerders te overtuigen van de meerwaarde van deze mooie residentie. Uiteraard is ook de ligging naar visibiliteit bij verhuring een niet onbelangrijk aspect, wetende dat bewoners het centrum of de school bereiken zonder de grote baan op te moeten. Er zal namelijk een poortje voorzien worden via de wandelweg. De bouwwerken zijn gestart begin januari 2018 en op vandaag reeds 40% van verkocht.
Oorsprong / Geschiedenis. Bij de aanleg van de huidige Kortrijkseweg in het jaar 1716, toen genoemd de Callesei door de verharding, later gedoopt tot de Gentsebaan moest er tol betaald worden om vanuit de invalswegen de grote baan te gebruiken met paard en kar. De tol moest toen betaald worden in het tolhuis “ de barriere” op de plaats van de huidige herberg “het Saske” iets verder langs de Kortrijkseweg richting Harelbeke. Misschien nog even vertellen dat dit ooit de hoek geweest is waar alles voor Beveren-Leie begon, waar het gemeentehuis stond en waar de meeste herbergen zich bevonden. In de volksmond noemden ze deze hoek het "ganzenpaneel". Oudere bewoners van Beveren-Leie of van de streek zullen herberg "Prins Albert" misschien nog herkennen. Het was dan ook vele jaren de meest bezochte sociale plaats van Beveren-Leie en omstreken. De herberg “Prins Albert” is in het leven geroepen in het jaar 1891. Maria van Seefs was de bezielster. Zij was de laatste cafe-madam tot Maria in 1987 overleed. Daarna is het gebouw in de vergeethoek geraakt en zelf in het jaar 1995 afgebroken nadat het jaren leeg stond en vervallen was.
“Door het bouwen van Residentie de Castor zullen wij de eerste stap zetten in het herwaarderen van deze mooie plaats tussen de school van Beveren-Leie en de Kortrijkseweg. Wij hebben eigenlijk niet zo lang moeten nadenken over de naam. Residentie "Prins Albert" zagen wij niet zitten. Deze naam doet mij eerder denken aan oude appartementsgebouwen aan de kust. Misschien is het jullie al opgevallen dat wij hier en daar het beestje de Bever gebruiken in onze campagne. Beveren-Leie is dan ook ontstaan uit de naam "Bever", in het latijn is dat “Castor”. Onze residentie hebben wij dan ook gedoopt met de naam Residentie de Castor. Wij gaan denk ik hiermee geschiedenis schrijven in Beveren-Leie, samen met het gelijknamige sterren restaurant “Castor” en de naam van deze plek historisch gaan veranderen. Als bouwheer en coördinator beschikken wij over alle informatie om u tijdens een persoonlijk gesprek alles toe te lichten. Vanaf vandaag kan er reeds een optie genomen worden. Tot eind februari kan je trouwens nog genieten van de instapprijzen” aldus Yves Detollenaere. Meer info Kortrijkseweg 154A, 8791Beveren-Leie Tel 056/755 788 klik hier.
Benefiet 8791 Benefiet 8791 dankt warm en oprecht brood en banketbakkerij Debrouwere en Optiek Boury klik hier voor de steun en de gift. Benefiet 8791 ten voordele van Viktor volgen klik hier.
Petanqueclub Okra Beveren-Leie viert kampioenen 2017 Op woensdag 24 januari werden de kampioen van 2017 bij de petanqueclub Okra Beveren-Leie gevierd. Na eerst een kopje koffie konden de 51 spelers hun tweede speeldag van 2018 aanvangen. Pas daarna ging de kampioenenviering van start
De viering begon met het gebruikelijk hapje en drankje. Toen iedereen daarvan voorzien was kon aan de huldiging begonnen worden. Huysentruyt Jozef won dit jaar de bekerfinale. Daarna mochten de kampioen van de reguliere wedstrijd aantreden met op de derde plaats Ivan Minjauw. Claude Rommens werd tweede en Vuylsteke Eric mag ‘Kampioen 2017’ naast zijn naam schrijven. Christiane Dewilde, die er spijtig genoeg niet kon bij zijn, speelde zich tot eerste vrouw. Vuylsteke Eric, Rommens Claude, Minjauw Yvan, Devlaminck Eric, Debaere Hilde, Debaere Leon, Vansteenkiste Jonius, Devos Andre, Agon Walter, Follens Marc, Desmet Jozef, en Verkaemer Carlos (ontbreekt) die geen enkele speeldag misten werden met een attentie bedacht. Ook Herna en Martine, die zomaar iedere speeldag voor de afwas, bediening…. zorgen verdienden een dikke dankjewel. Tot slot mocht het bestuur nog even aantreden (Carlos Verkaemer moest verstek geven). Claude Rommens werd met een heel speciaal geschenkje bedacht……en de gebruikelijke tombolaprijs ging deze keer naar Magda Dejan. Daarna stond een heerlijk warme maaltijd te wachten. Deze viering werd afgesloten met koffie en gebak geschonken door dé kampioen en Claude Rommens deed er nog een geestrijk drankje bovenop. En wij, wij keken er naar in uitgesteld relais!!!
Tuinhier Beveren-Leie, Desselgem, Ooigem 2018 Tuinhier Beveren-Leie, Desselgem, Ooigem heeft een schitterend jaar achter de rug. Tijd om het nieuwe werkjaar in te gaan en het nieuwe infoboekje te publiceren. Het infoboekje bevat zowel een terugblik op de activiteiten van 2017 en alle informatie voor 2018.
Infoboekje 2018 raadplegen
Wie het infoboekje 2018 wenst te raadplegen kan dit hieronder in bijlage Er is tevens een permanente link te vinden in de rechter marge.
Keuken in OC de Coorenaar te Desselgem officieel voorgesteld Op 23 januari werd de keuken in OC de Coorenaar, die sinds begin dit jaar een feit is, officieel voorgesteld OC de Coorenaar opende eind 2012 op de nieuwe site in Desselgem waar ook de nieuwe sporthal gelegen is. Het OC dat deel uitmaakt van VZW Ontmoetingscentrum Waregem kan gebruikt worden door verenigingen van groot Waregem en kent een enorm succes door zijn gunstige ligging, de rustige buiten-accommodatie, de grote parking, de mooie grote zaal en de functionaliteit hiervan. Wie als vereniging een vrij weekend zoekt om iets de organiseren in dit OC, is er in 2018 al aan voor de moeite, alles is volzet. De activiteiten zijn allerlei, gaande van een gezellige kaarting tot een oorverdovende fuif.
Op de foto linksboven v.l.n.r. het bestuur van OC de Coorenaar en voorzitter Onmoetingscentra Waregem: Daisy Vercruysse, schepen en voorzitter van VZW Onmoetingscentra Waregem Pietro Iacopucci, Isabelle De Smeyter, ontbreekt Nele CalIebert
Keuken biedt meerwaarde voor iedere gebruiker van het OC. Het gebruik door de verenigingen van het OC kan zowel een eetfestijn ten voordele van hun clubkas of een receptie waar hapjes gepresenteerd worden. Tot nu toe moesten alle 'kook- en opwarm'-activiteiten buiten gebeuren, vermits de keuken initieel een lege ruimte was met een afwasbak. Daar er ook een branddetectie voorzien was gebeurde het wel eens dat gebruikers, die de keuken toch voor 'kook- en opwarm'-activiteiten gebruikten, zorgden dat het brandalarm afging. Om dat te voorkomen was er een tentje voorzien zodat deze gebruikers niet in de regen hoefden te staan.
De keuken biedt nu dan ook een meerwaarde voor iedere gebruiker van het OC. Door het intensieve gebruik van het OC, was de nood aan een goede afzuiginstallatie heel snel duidelijk en kwam ook de vraag om kooklessen te geven. Deze zaken werden aangepakt en de keuken is nu voorzien van een ruime afzuiginstallatie en de installatie van een ruime moderne keuken met kookplaat, oven en microgolfoven. Wie de kookplaat wenst te gebruiken zal de sleutel ervan moeten aanvragen, dit om de netheid na het gebruik te kunnen controleren.
De realisatie van de keuken kost om en bij de 20.000 euro en is voor 75% bekostigd door Stad Waregem, de rest door het OC zelf. Reservaties via wwwontmoetingscentrawaregem.be
Petanqueclub Okra Beveren-Leie Ook de eerste speeldag van 2018 is achter de rug. De eerste reguliere speeldag werd beslecht onder 45 leden. Hier moet de kampioenenviering nog plaatvinden. Dat zal gebeuren na de tweede speeldag. Hierbij alvast de stand na speeldag één
Priester Philippe Stofferis onschuldig Priester Philippe Stofferis uit Desselgem, die door de vorige bisschop Jozef De Kesel geschorst was, mag weer een misviering leiden. Hij was geschorst na beschuldigingen van kindermisbruik, maar blijkt onschuldig.
Benefiet 8791 Naast de affiche (zie ook bijlagen) die weldra het straatbeeld zal kleuren ook nog enkel mensen danken. Met oprechte dank voor de gift en de steun danken we Virginie Verkaemer, Record Bank klik hier en café 't Fonteintje klik hier.
Theatermonoloog bij Okra Beveren-Leie Donderdagnamiddag liep het St.Janszaaltje goed vol voor de theatermonoloog " Meneerke Parmentier " naar een boek van Ernest Claes. Lucien Cleppe , een geboren verteller die we nog kennen van de opvoering "Charelke Dop " bracht ons de levensperikelen van Louis " Meneerke " Parmentier.
Meneerke Parmentier, een ouderse jonkman die net als zijn vader nooit gewerkt had en die helemaal alleen in het wit kasteeltje woonde . Op latere leeftijd werd hij door meneer pastoor gekoppeld aan Emma Beukelaers , de enige dochter van de notaris, die na het overlijden van haar ouders op jonge leeftijd ook alleen kwam te staan samen met haar dienstmeid Clementine. Deze meid zag haar droom om alles te erven van de notarisdochter, teniet gedaan door het huwelijk van Meneerke Parmentier met Emma. Ze mocht echter mee verhuizen naar het kasteeltje en werd nu de meid van het nieuwe paar. Ze kreeg de belofte dat ze later niets tekort zou komen en deed daarom zelfs een beetje overdreven haar uiterste best voor het nieuwe koppel.
Toen Emma , die een zwakke gezondheid had, ook enkele jaren later overleed , vreesde ze opnieuw voor haar erfenis . Meneerke had echter haar schunnige plannen door en liet zich tot op zijn sterfbed rijkelijk dienen door Clementine. Toen hij zijn einde voelde naderen riep hij de notaris om zijn testament op te maken.
Toen de notaris vertrok vroeg Clementine aan de notaris wat Meneerke beslist had waarop de man zei : Proficiat Clementine. Zij dacht dat de buit binnen was omdat er nooit iemand van de familie op het kasteel was geweest. Toen Louis gestorven was kwam de notaris 's anderendaags zoals gepland om het testament voor te lezen. Zoals iedere luisteraar kon vermoeden erfde Clementine enkel de kleren van Madame Emma en de zekerheid dat ze tot haar dood zonder zorgen kon verblijven in het krankzinnigengesticht.
