Eindbedrag Koester Kerstconcert
Op vrijdagavond 28 april 2023 ging een bedankingsreceptie door voor alle medewerkers, voor of achter de schermen, en sponsors. Tijdens deze receptie werd de opbrengst van het Shine Koester Kerstconcert bekend gemaakt en de cheque aan Mevr. Catharina Waelput, coördinator van het Kinderkankerfonds overhandigd.

^{Op de foto herkennen we de werkgroep v.l.n.r. achter Hans Meersman, René Berton, Erik Meersman, Miet Debaere, Nele Vandorpe, Pieter Vercruysse en Carlos Meersman. Vooraan: Germain Courtens, Hilde Defoort, Rony Deprez, Marleen Volkaerts en mevr. Catharina Waelput van het KKF.
Ontbreekt op de foto: Marc Meersman}

Het was Rony Deprez, voorzitter van de werkgroep, die de avond inzette met een terugblik op het concert en dankjewel te zeggen aan iedereen die het mogelijk maakte om dit mooi bedrag te kunnen overmaken aan het Kinderkankerfonds.

"Dank u wel Koesteraars
Beste genodigden, beste mevr. Waelput als vertegenwoordiger van het KKF, Ondertussen zijn er reeds 4 maanden voorbij na een schitterend ‘Shine’-koester kerstconcert. Het voorbije weekend heb ik me nog eens ondergedompeld in de kerstsfeer en opnieuw de beelden en de klank van het concert bekeken en beluisterd. En ik moet toegeven, zelfs na 4 maand ben ik fier op wat we gerealiseerd hebben. Zoals de sportlui moeten bekomen na een schitterende prestatie (de ene al wat meer dan de andere), zo was er bij mij, en zeker niet bij mij alleen, een zucht van verlichting toen alles voorbij was. Op dat ogenblik van het concert was er ook even een opflakkering van Covid, waardoor het aantal zelftesten een piek gekend heeft in Beveren, maar we bleven gespaard op het cruciale moment.

Nu vier maand later is er vooral dankbaarheid, dankbaarheid voor zovele mensen die dit mogelijk gemaakt hebben. Op het gevaar af iemand te vergeten, wil ik toch enkele mensen in de Shine-werpers zetten. In de eerste plaats moet ik mijn collega’s uit de werkgroep ‘Beveren Koestert’ bedanken, voor hun inzet en betrokkenheid. Mensen met een verschillende achtergrond qua kennis en ervaring, samenbrengen en laten functioneren was helemaal geen probleem. De veelzijdigheid op gebied van IT, regie, podiumopbouw, organiseren, financiën en zoveel meer, werd in onze groep samengebracht. De positieve ingesteldheid heeft ervoor gezorgd dat we elke hindernis konden overwinnen en elk probleem konden counteren. Zelfs de discussie rond de hemdkleur werd na bordeaux, zwart uiteindelijk toch het klassieke wit zonder rolkraag. De leuze ‘ik ben blij dat je in mijn team zit’ is meerdere keren uitgesproken.

Zonder artiesten natuurlijk geen concert. Marc en Carlos, die niet enkel de aanstokers waren voor dit concert, inspireerden het octet om volledig in de kerststemming te geraken vanaf de maand augustus. Als zanger weet ik maar al te best, welke inspanning het vraagt om liederen te repeteren en daarbij de nodige danspassen te combineren. Ik heb zelf even geslikt als ik de originele choreografie probeerde onder de knie te krijgen. Achteraf bleek dat ook de choreograaf Jean-Louis inzag dat zelfs met veel repetities een vereenvoudiging nodig was en de dansers het echte werk te laten doen.

Ook Dirk Vermeir, die voor de arrangementen gezorgd heeft, fronste nu en dan zijn wenkbrauwen als hij moest aanhoren hoe uitdagend het was om de stemmen van het octet te laten samenklinken. Maar achteraf bleek de inspanning echt de moeite waard. Ik moet zeker de andere muzikanten, de Sint-Gregoriuszanggilde, Zin in zingen, de klas ‘groepsmusiceren lokaal’ en hun dirigenten, feliciteren voor hun inbreng. Naast de ontelbare repetities was het ook een uitdaging om de juiste manier van opkomen, van de bankjes te zetten en Vrolijk Kerstfeest te roepen, … zeker om dat alles als vanzelfsprekend te laten overkomen. Wist je trouwens dat Stephen Ron speciaal voor het concert ‘Winternacht’ gecomponeerd heeft?

Een schitterend concert krijg je maar als de voorbereidingen goed zijn en als je als artiest in de watten gelegd wordt. De medewerking van zoveel mensen achter, onder en voor het podium was bewonderenswaardig. Een podium dat dankzij de logistieke steun van de stad Waregem kon opgebouwd worden. Bij de aanlevering van de podiumstukken konden we denk ik bijna de volledige kerk vol zetten met deze podiumstukken, maar dan zou er geen plaats meer geweest zijn voor de 700 toeschouwers. Dankzij een speciaal ontworpen en gemaakt verhoog, dat het octet naar een nog hoger niveau moest tillen, werd er een heel mooi podium gemaakt, afgeboord met originele kerstbomen zonder naalden. Dan was er ook nog de regie. Hoeveel keer onze regisseur René het draaiboek moest aanpassen om de flexibele gedachten van Marc te kunnen volgen weet ik niet, maar het is ook goed gekomen.

Tijdens de repetities en na de voorstelling konden we rekenen op een grote groep vrijwilligers die zorgden voor lekkere soep, broodjes, frisdrank … maar die ook de bediening in de Koesterbar op zich namen. En dat er nog veel nagepraat werd was duidelijk in de opbrengst van onze bar. In mijn dankwoord moet ik zeker onze sponsors betrekken. Zij hebben ervoor gezorgd dat we straks een mooi bedrag extra kunnen schenken aan het KKF. Naast de vele financiële giften (meer dan 10.000 euro) konden we ook op bedrijven reken die onze kosten hielpen drukken door hun diensten tegen een zeer gunstige regeling ter beschikking te stellen. Dank u wel aan Piano’s Maene en het Beverblaadje. Dankzij onze fotograaf Lien en onze video-opnamespecialisten Nick en Carlos, beschikken we ook over mooie souvenirs, die we zeker zullen koesteren en nog geregeld zullen herbekijken.

Met deze receptie willen we dan ook iedereen (ook diegenen die ik niet vermeld heb, waarvoor mijn excuses) bedanken voor jullie inbreng en de gelegenheid geven om even te met elkaar concertervaringen uit te wisselen. Al jaren draagt Beveren het KKF in het hart. Deze editie, waarin we speciaal Steven Meersman even in herinnering brachten, was dan ook opnieuw georganiseerd om de werking van het KKF te ondersteunen. Ik ben dan ook heel blij om de opbrengst van ons concert te mogen bekend maken en de cheque (ja, er is een batig saldo) te overhandigen aan Mevr. Waelput, die hier het KKF vertegenwoordigt. Onze actie bracht niet minder dan 17.500 euro op.
Hartelijk dank en proficiat aan jullie allen”, met dank voor de tekst aan Rony Deprez.

Mevr. Catharina Waelput is reeds 30 jaar werkzaam bij het vzw Kinderkankerfonds Gent dat dit jaar 35 jaar bestaat en opgericht werd door dokter Yves Benoit. “Omwille van gezondheidsreden heeft hij recent beslist om het voorzitterschap over te dragen aan Dhr. Dierik Van den Meerssche”, wist mevr. Waelput te vertellen. “Ik ben enorm verrast over het mooi resultaat van deze actie en dank op mijn beurt iedereen die hier zijn/haar steentje voor bijdroeg. Weet dat de ideeën die dokter Benoit van in het begin, met hart en ziel nastreefde, verder gezet worden”, voegde ze er tijdens haar dankwoordje aan toe, “en dit bedrag dus heel goed besteed zal worden”. (zie de videobeelden voor meer uitleg)

Voor een terugblik op de verschillende Beveren Koestert projecten klik hier

29-04-2023, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Aantal verkeersongevallen in Waregem blijft dalen

Uit cijfers die politiezone Mira ter beschikking stelde, blijkt dat het aantal verkeersongevallen in Waregem blijft dalen. De beperkende maatregelen tijdens de covid-19-crisis hebben een positief effect gehad op de verkeersveiligheid, maar de daling is ook nu nog te zien.

In totaal ging het aantal verkeersongevallen in Waregem van 728 in 2015 naar 498 in 2019, voor de coronacrisis dus. In 2020 en 2021 lag dat aantal beduidend lager door de covidmaatregelen, maar deze cijfers zijn niet helemaal representatief. In 2022 zette de dalende trend zich echter voort in vergelijking met 2019 en waren er 403 verkeersongevallen in Waregem.

Dit betreft de registraties bij de politiezone Mira en omvat de verkeersongevallen met dodelijke afloop, gewonden, stoffelijke schade en vluchtmisdrijf. Het aantal verkeersongevallen met gewonden of doden daalde van 154 in 2015, via 109 in 2019 naar 100 in 2022.

Mix aan maatregelen.
De dalende evolutie is een erkenning voor de grote inspanningen van het stadsbestuur en de politiezone Mira. Zo pakte het stadsbestuur de jongste jaren heel wat gevaarlijke punten aan, zoals de stationsomgeving. Maar eigenlijk werkt de stad via een mix aan maatregelen aan de verkeersveiligheid. Samen met de stad Waregem zet de politiezone Mira ook sterk in op verkeersveiligheid via doorgedreven controles op snelheid, gebruik van gsm achter het stuur en alcohol en drugs in het verkeer.

Betrokken partijen spreken vaak hun eigen verzekeringsmaatschappijen aan om de schade onderling te regelen. Als de politie opgeroepen wordt voor een verkeersongeval, zorgt ze voor een kwalitatieve en efficiënte afhandeling om de burger snel de juiste documenten te bezorgen. Dat kan onder de vorm van een proces-verbaal, maar vaak wordt een Europees AanrijdingsFormulier (EAF) ingevuld door de betrokken weggebruikers. Ook wanneer de politie tussenkomt, kan zo’n EAF ingevuld worden. Het aantal regelingen via EAF valt bij de politie natuurlijk niet te achterhalen, aangezien het vaak tussen burgers onderling gebeurt.

28-04-2023, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Uit de archieven van Beverse Weetjes
Wat kan er mooier zijn dan even terug te blikken op een mooie herinnering, met foto's die nooit verschenen zijn op Beverse Weetjes.
Hierbij een herinnering uit 2004 toen de kernreis van KAV in teken stond van Waregem Koerse. En hoe kon het anders, iedereen moest een zelfgemaakt hoedje ophebben.

De kernreis begon met het ophalen van de 23 kernleden. Iedereen was natuurlijk benieuwd naar de hoedjes, en ja hoor, er zaten heel wat mooie en originele creaties bij. Na het ophalen van de kernleden reed de bus naar de Spar bij Peggy, daar stond de taart klaar. Met deze lekkernij ging het naar het Dienstencentrum alwaar Linda en Christa gezorgd hadden dat de tafel gedekt was en de koffie klaar stond.

Na de koffie werd de groep vergezeld door +Adolf Derammelaere die de kernleden door groot Waregem gidste. Ze maakten kennis met “Het goed te Nieuwenhove”. In de Treffer eventjes een halte inlassen en genieten van een drankje, om van daaruit naar de Gaverbeekhippodroom te trekken. Daar genoten ze nog van een tiercé voor ze terug naar Beveren-Leie keerden.

In Kleurvinge stond de aperitief te wachten. Linda Sabbe, een KAV-lid, die we al eerder op de dag tegenkwamen was juist op die dag 50 jaar. Zij trakteerde alle kernleden met een natje en een droogje. Om in de sfeer van Waregem Koerse te blijven werd daar dan ook de mooiste hoed gekozen. Uiteindelijk was iedereen het unaniem eens dat +Georgette Vanfleteren de mooiste creatie maakte. Zij werd gekroond en kreeg het lint om de schouders. Daar bovenop kreeg ze nog een lekkere fles uit handen van Jeanine Vanderbrugghen. De winnares zette op haar beurt Linda, als dank voor het traktaat, in de bloemetjes in naam van alle kernleden.

Na dit alles was het tijd geworden om aan het avondmaal te denken. Daarvoor trokken ze naar ‘t Leckerke. Er wachtte hen daar een heerlijke croque met groentjes en een drankje. Tot slot kreeg elkeen nog een wandel- en fietskaart van groot Waregem. En toen, toen zat de kernreis erop, iedereen werd thuis gebracht en kon twee maanden genieten, wat de KAV betreft althans, van een heerlijke vakantie. (RSB)

27-04-2023, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Startende ondernemers kunnen kantoorruimte huren in Business Center Het Pand
Acht maanden na de heropening van Het Pand stelt autonoom gemeentebedrijf WAGSO nu ook vier kantoorruimtes ter beschikking in de gebouwen van het winkelcentrum. Startende ondernemers kunnen zo een volledig bemeubelde locatie huren in het midden van de stad.

^{Op de foto herkent u v.l.n.r. schepen Rik Soens, directielid van WAGSO Sven Goethals, schepen Joost Kerkhove, schepen Philip Himpe en voorzitter van WAGSO en schepen van Lokale Economie Kristof Chanterie.}

Er zijn vier private kantoorruimtes te huur, met alle moderne comfort. Het kleinste kantoor is 32m² groot, het grootste bedraagt 68m². De units zijn onder andere voorzien van draadloos internet, verwarming, airco en automatische zonwering. Daarnaast hebben alle ruimtes ingebouwde kasten en een bureaumeubel. Je kan als huurder ook gebruik maken van een gemeenschappelijke ruimte met kitchenette, eet- en vergadertafel, kickertafel, dartsbord en salon.

Oog op start-ups
Met de komst van het Business Center mikt WAGSO vooral op startende ondernemers. De prijzen voor starters beginnen vanaf 320 euro per maand (excl. btw). Hierin zit alles inbegrepen (gebruik van het kantoor, gemeenschappelijke ruimtes, maar ook verlichting, internet, verwarming, airco, prints, …). De ruimtes worden telkens voor een periode van één jaar verhuurd.

Winkelcentrum én meer Met het nieuwe Business Center zet Het Pand zich nu ook op de kaart als volwaardige kantoorlocatie. Naast de vier nieuwe kantoorruimtes hebben ook negen andere kantoren, het stadhuis, de Schakelbox en 31 winkels hun vaste stek in het winkelcentrum.
Voor alle info klik hier

26-04-2023, 09:18 geschreven door Beverse Weetjes

Nieuw Nieuw Nieuw
U hebt nog ergens een oude foto liggen, maakte een mooie foto van een/of andere activiteit, u hebt een foto gemaakt van een plaats in Beveren-Leie of omgeving, u organiseert iets, of had iets te vieren en wenst daar ruchtbaarheid aan te geven…  Vanaf heden kunt u dit samen met bijhorende tekst makkelijk doorsturen via de dropbox.
Wij zorgen dan dat uw bijdrage (met bronvermelding) op Beverse Weetjes gepubliceerd zal worden.
Opgepast de foto mag max 2MB groot zijn. 
Klik hier en stuur uw bijdrage door
Of zie in de linker bovenhoek waar een permanente link naar de dropbox te vinden is.

26-04-2023, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Gesmaakt 'Ontmoetingsfeest' bij Beweging.net Waregem, Beveren-Leie, Desselgem en Sint-Eloois-Vijve
De traditionele jaarlijkse nieuwjaarsbijeenkomsten van Beweging.net gingen vroeger door zowel in Beveren-Leie, Desselgem, Sint-Eloois-Vijve als in Waregem-centrum. Sommigen noemden het een Middenraad, anderen een Nieuwjaarsdiner of nog iets anders.

Maar ze hadden allemaal 1 iets gemeen: het was een ontmoeting van vrijwilligers, bestuurs- en kernleden, wijkmeesters, politieke mandatarissen en sympathisanten van de christelijke arbeiders beweging.

Uit alle partnerorganisaties en uit alle Waregemse deelgemeenten en wijken kwamen ze erop af. Door de jaren heen kwam er echter wat sleet op de formule. Er kwam wat minder volk op af en dus was de vraag naar samenwerking heel terecht.

Maar Corona deed er nog een schepje bovenop zodat de nieuwjaarsfeesten de voorbije twee jaar niet konden doorgaan. Hoog tijd dus voor vernieuwing, een andere aanpak met toch weer “ ontmoeting “ als centrale gedachte.

Patrick Debel, secretaris Beweging.Net Waregem en Luc Decavel, gemeentelijk voorzitter Beweging.net Waregem staken de koppen bij elkaar om anno 2023 de Nieuwjaarsviering in een ander kleedje te steken.

Op zondag 19 maart 2023 kreeg Beweging.Net Waregem 74 mensen bij elkaar voor een heus “ ontmoetingsfeest “ in de cafétaria van het Jeugdcentrum. De organisatoren verwelkomden ook de drie Beweging.net schepenen: Joost Kerkhove, Pietro Iacopucci en Rik Soens, naast de vertegenwoordigers van de arbeidersbeweging in de gemeenteraad en het Bijzonder Comité ( OCMW).

Vrijwilligers en bestuursleden uit diverse partnerorganisaties en uit alle deelgemeenten van Waregem waren talrijk aanwezig: gemeentelijk voorzitter Luc Decavel verwelkomde mensen van Samana, Okra, Femma, KWB, CM, Familiehulp, ACV, Pasar, enz .. Een uitgebreide receptie en een uiterst verzorgd walking dinner bracht de nodige sfeer, men leerde bestuursleden kennen van een andere organisatie/gemeente, er werden afspraken gemaakt om meer samen te werken en uiteindelijk werd nogmaals het glas geheven op het nieuwe jaar 2023.

Namens Beweging.net spraken we ook onze dank uit voor het vele werk dat bestuurs- en kernleden verzetten, gratis en voor niks, voor het werk van onze mandatarissen die soms in moeilijke omstandigheden beslissingen moeten nemen, voor al die keren dat onze vrijwilligers in de bres springen voor anderen , kortom voor al die keren dat men “ beweging “ maakt ergens in Waregem.

Save the date
Tot slot riepen de organisatoren de mensen op om zondag 18 juni aan te kruisen in hun agenda: dan gaat in OC De Biest de 2e sneukeltocht van start ( wandelen en fietsen met vier sneukel-tussenstops ).

Kunstwerk "gebundelde samenwerking"
En last but nog least vroeg voorzitter Luc Decavel een moment van stilte aan de 74 koppige bende: 
We brachten onze goeie vriend wijlen José Deschamps nog even in herinnering.
José overleed op 8 november 2021.

Hij was van jongsaf aan actief in de christelijke arbeiders beweging en is dat gebleven tot kort voor zijn overlijden. Hij was een minzaam man, een harde werker, hij ging altijd voor samenwerking en zou zeker enthousiast geweest zijn over dit ontmoetingsfeest dat ontstaan is uit de gedachte van samenwerking en ontmoeting, hij ging altijd voor het bundelen van krachten en voor het uitdragen van onze waarden. Hij wou een maatschappij waar iedereen het goed had en waar we moesten opkomen voor de zwaksten.

Als aandenken schenken we aan zijn echtgenote Trees en aan zijn familie een kunstwerkje van Corry van Niekerk, getiteld: “gebundelde samenwerking“.
Het kunstwerkje heeft een tijdloze uitstraling en staat volgens de kunstenares voor de waarde van ‘ betrokkenheid met mens en maatschappij '. Dit kunstwerkje zegt in drie woorden welke mens José voor ons was. Namens Beweging.net : José, dank je wel voor alles en je blijft verderleven in onze beweging.

Heel wat deelnemers vroegen ondertussen al om deze formule volgend jaar te herhalen. Want het was leuk, gezellig, lekker, enthousiast, warm, super, formidabel !!! Meer moet dat niet zijn. Op naar een tweede editie in 2024.
^{(Met dank aan Luc Decavel voor de tekst)}

25-04-2023, 12:15 geschreven door Beverse Weetjes

Petanqueclub Beveren-Leie
Op speeldag 15 die doorging op 12 april waren 36 spelers aanwezig. 
Slechts enkelen moeten nog spelen voor de beker en dat graag zo vlug mogelijk. 

Pl	VR	Naam	Gespeeld	Gewonnen	Punten	Procent		Pl	VR	Naam	Gespeeld	Gewonnen	Punten	Procent
1		Rommens Claude	43	37	249	86,05%		26		Vansteenkiste Jonius	26	17	69	65,38%
2		Devos Andre	40	33	175	82,50%		27		Lietaert Andre	33	17	50	51,52%
3		Minjauw Yvan	43	32	217	74,42%		28		Balduck Jan	40	17	-37	42,50%
4		Buysschaert Philip	40	29	177	72,50%		29		Verkaemer Carlos	34	16	-31	47,06%
5		Devlaminck Eric	40	29	155	72,50%		30		Vuylsteke Herman	40	16	-80	40,00%
6		Huysentruyt Jozef	43	29	126	67,44%		31	4	Dewilde Lea	43	16	-122	37,21%
7		Iacopucci Robert	43	28	76	65,12%		32	5	Cnockaert Rosa	33	15	-32	45,45%
8		Tijtgat Jan	41	24	51	58,54%		33	6	Vandenabeele Gerda	37	15	-80	40,54%
9		De Cabooter Dirk	37	23	104	62,16%		34	7	Goesaert Christiane	43	15	-89	34,88%
10		D'Hont Robert	43	23	78	53,49%		35	8	Vercautere Greet	40	15	-91	37,50%
11		Agon Walter	40	23	37	57,50%		36		Berton Bernard	25	14	32	56,00%
12		Meersman Rik	41	22	59	53,66%		37	9	Pollie Josyane	33	14	-89	42,42%
13		Beysen Eric	43	22	25	51,16%		38		Simenon Pierre	40	14	-99	35,00%
14	1	Vancolenberghe Rita	40	22	17	55,00%		39	10	Albers Francine	25	13	-8	52,00%
15		Declerck Willy	40	21	60	52,50%		40	11	Benoit Martine	34	13	-68	38,24%
16		Debaere Leon	37	20	35	54,05%		41	12	Cnudde Christine	24	12	5	50,00%
17		Deboutte Eddy	40	20	6	50,00%		42	13	Dejan Magda	34	12	-115	35,29%
18	2	Sabbe Rita	40	20	-9	50,00%		43	14	Desmet Mieke	18	11	34	61,11%
19		Decavele Luc	43	20	-80	46,51%		44	15	Colle Rita	26	11	-27	42,31%
20	3	Debaere Hilde	43	19	-51	44,19%		45	16	Vandenbuverie Christine	25	11	-32	44,00%
21		Vervaecke John	34	18	24	52,94%		46		Vuylsteke Eric	15	10	44	66,67%
22		Goessaert Eddy	33	18	21	54,55%		47	17	Dewilde Christiane	29	10	-58	34,48%
23		Vanhoutte Sylvere	37	18	2	48,65%		48		Desmet Jozef	29	10	-97	34,48%
24		Vanwynsberghe Marc	40	18	-9	45,00%		49		Demeyer Urbain	26	9	-50	34,62%
25		Follens Marc	43	18	-79	41,86%		50	18	Koopman Linda	29	9	-105	31,03%
								51	19	Goethals Marysia	32	9	-120	28,13%
								52		Declercq Andre	12	6	-12	50,00%
								53	20	Sabbe Linda	15	5	-36	33,33%
								54	21	Decraemer Marie-Jeanne	29	4	-165	13,79%
								55		Vandenabeele Liban	12	2	-46	16,67%

24-04-2023, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Rummikubclub Beveren-Leie
Voor we de huidige stand meegeven gaan we even terug in de tijd.
De eerste kampioenen werden gevierd in 2011, samen met de kampioenen van de Okra kaartersclub. Mensen die geen liefhebber waren om een kaartje te leggen konden Rummikub spelen en dat werd stilaan een succes. Deelnemers genoeg om in 2011 een eerste competiejaar te beginnen op de kaartnamiddag. Toen gingen de speeldagen nog door in het Sint-Janszaaltje. Na 2 competiejaren, samen met de kaarters, was de club uitgegroeid en was het niet meer haalbaar om nog rummikub op de kaartnamiddag te spelen. In 2013 verhuisde de club naar OC De Kernelle en sindsdien wordt er telkens op de tweede en vierde dindsdag gespeeld.
Op onderstaande foto herkennen we het allereerste podium van de club, gevierd op 17 november 2011.
V.lnr. Viviane Dekiere die tweede werd bij de Rummikub, kampioen Eric Vuylsteke en derde Agnes Dutoit. 

Rummikub Beveren-Leie
Op speeldag 7, die doorging op 11 april 2023, waren 30 spelers aanwezig.

Pl	Naam	Gespeeld	Gewonnen	Punten		Pl	Naam	Gespeeld	Gewonnen	Punten
1	Hilde Soens	28	14	843		21	Jenny Demeulemeester	28	5	250
2	Claudine Demeulemeester	28	13	530		22	Dirk Decabooter	20	5	83
3	Regine Verloof	28	11	395		23	Monique Blauwblomme	24	5	-82
4	Eric Tack	24	10	-249		24	Odette Desmet	24	5	-93
5	Liliane Defeyter	24	9	817		25	Christiane Dewilde	24	5	-114
6	Pieter Simonin	16	9	593		26	Nicole Demeyer	16	4	83
7	Martine Benoit	24	9	587		27	Francine Albers	16	4	-20
8	Christiane Goesaert	28	9	410		28	Andre Lietaert	18	4	-358
9	Rosa Cnockaert	20	9	33		29	Luc Decavele	24	3	-266
10	Robert Iacopucci	28	8	517		30	Josyane Pollie	20	3	-304
11	Lea Dewilde	28	8	-38		31	Linda Maes	28	3	-412
12	John Vervaecke	28	8	-179		32	Rita Van Colenberghe	4	2	162
13	Rita Deconinck	28	7	307		33	Christine Vanhoutteghem	4	2	64
14	Jeanine Vanderbrugghe	24	7	291		34	Laurette Kindt	14	2	-402
15	Martine De Smet	28	7	105		35	Linda Koopman	16	1	-461
16	Carlos Verkaemer	28	7	22		36	Jan Tijtgat	24	1	-613
17	Viviane Dekiere	28	7	-92		37	Monique Verhulst	28	1	-699
18	Eric Vuylsteke	28	7	-115
19	Gerda Vandenabeele	20	6	233
20	Magdalena Demeyer	24	6	-146

23-04-2023, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Woon- zorghotel Aurélys, gelegen aan de Grote Heerweg 240 Beveren-Leie uitgeroepen tot woonzorgcentrum van het jaar
Voor de 10e editie van “Zorgwerkgever van het Jaar 2023”, waarvan de uitreiking op 20 april plaatsvond in Docks Dome te Brussel, ontving de jury maar liefst 91 sterke dossiers van Vlaamse zorgorganisaties. Daaruit werden 30 zorgorganisaties genomineerd en 10 ultieme winnaars geselecteerd. Woon- en Zorghotel Aurélys werd de winnaar in de categorie “Woonzorgcentrum van het Jaar”.

Woon- en Zorghotel Aurélys, gelegen in Beveren-Leie, verlegt de grenzen van wat een woonzorgcentrum precies is. We bieden een totaalconcept dat inzet op wonen én leven. Een ontmoetingshuis waar ouderen comfortabel vertoeven in een moderne omgeving. Bewoners die er verblijven, hebben zicht op het mooie en recent aangelegd stadspark De Mote, nabij de Leie. Doel van ons concept is ouderen zoveel mogelijk de regie van hun leven te laten behouden.

Met dit uniek woonconcept willen we ons onderscheiden van een doorsnee woonzorgcentrum. De extra ruime studio’s inclusief eigen keukentafel die familie samenbrengt, met aandacht voor privacy en autonomie, zijn één van onze troeven. Bovendien hebben we ook oog voor duurzaamheid en zorgt de moderne en tijdloze architectuur voor een mooi kader.

Om tegemoet te komen aan de wensen van de bewoners zijn er tal van initiatieven waar we graag mee uitpakken. Er is ruimte voor biofarming met bijenkweek, waar de bewoners kunnen werken in hun eigen moestuin. Er zijn ook tal van wellnessmogelijkheden in onze poolhouse en hebben we een eigen bistro ‘t Boshüs met terras dat aansluit op het stadspark.

Ons woonconcept en deze prijs hebben we tevens ook te danken aan onze gemotiveerde medewerkers die zich dagelijks inzetten om kwalitatieve zorgverlening aan te bieden. Hierbij denken we ook aan onze zorgmedewerkers, facilitaire en administratieve diensten. We koppelen de verpleegkundigen los van een zorgshift om de verpleegkundige taken op te nemen. Op die manier waarborgen we kwaliteit op vlak van wondzorg, medisch materiaalbeheer en medicatieveiligheid. We creëren een open en toegankelijk onthaal en een open communicatiecultuur.

Woon- en Zorghotel Aurélys maakt deel uit van Zorggroep H. Hart te Kortrijk. Hierdoor kunnen we intersectoraal te werk gaan. Zo zijn er ook kinderopvang- en thuiszorginitiatieven aanwezig op de site.

“Het is fantastisch om ambassadeur te mogen zijn voor alle woonzorgcentra in Vlaanderen en voor alle medewerkers in de zorg. Het is fijn om deze award voor Woon- en Zorghotel Aurélys in ontvangst te mogen nemen”, zegt Corporate Algemeen Directeur Wino Baeckelandt.

De uitreiking van de Award aan Aurélys is te zien op onderstaande videobeelden na ongeveer 57 minuten. 

20-04-2023, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Tweedehandsbeurs bij Gezinsbond Beveren-Leie

Zaterdag 22 april 2023 van 14u tot 17u OC ’t Klokhuis, Kerkdreef 25, 8791 Beveren-Leie (Waregem)
Tafel verkoop van Speelgoed, kinderkledij, Babyartikelen …
Gratis toegang

17-04-2023, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Erfgoedwandeling in Beveren-Leie anno 2008
Naar aanleiding van de komende erfgoeddag gingen we even grasduinen in ons archief en keren we 15 jaar jaar terug naar de erfgoedwandeling in Beveren-Leie.

Erfgoeddag in Beveren-Leie
Op zondag 13 april organiseerde stad Waregem met medewerking van de gezinsbonden een erfgoedwandeling in de drie deelgemeenten Beveren-Leie, Desselgem en Sint-Eloois-Vijve onder het thema ‘Venster op het Verleden’.

De wandeling van ongeveer 4 km kon op eigen houtje gedaan worden met een plannetje of aan de hand van de nieuwe publicatie ‘Vensters op het verleden’. Om 14.30 u was er tevens in elke gemeente een wandeling met stadsgids voorzien. In de drie deelgemeenten werden naar aanleiding van de Erfgoeddag 18 infoborden geplaatst bij de verschillende bezienswaardigheden met een korte uitleg.

Om 10.00 u stond de tent opgeslagen op het Bevers kerkplein en stonden de medewerkers gepakt en gezakt klaar voor het ontvangen van de eerste wandelaars die al klaar stonden voor vertrek. Over de ganse dag mochten de medewerkers zo’n 70-tal wandelaars verwelkomen. De heft ervan deed de wandeling op eigen houtje, de overige deden de wandeling in de namiddag met stadgids Willy Denoulet (gewezen Bevernaar.) Beveren-Leie noteerde daarmee trouwens het grootste aantal deelnemers van de drie deelgemeenten.
Op de foto ook de ceremoniemeester en Elma en Selma die de groepswandeling animeerden.

Alles wat u hier te lezen krijgt is geschreven aan de hand van hetgeen de gids wist te vertellen en daarbij enkele gegevens uit 'Onder de Clocke' aan de hand van Etienne Ducatteeuw en Michel Debrouwere (waarvoor dank). 

*De eerste halte die werd aangedaan was de Sint-Jan de Doperkerk.

Bij het binnengaan van de Sint-Jan de Dopekerk wees de gids op de prachtige bloemen die, gekweekt door de pastoor E.H. Luc Suys, steeds de kerk sieren.
In de ingang van de zijkapel werd er halt gehouden aan de grafsteen van Geraard van Gistel en zijn echtgenote Alice Walcourt.  

*De tweede halte was op het vernieuwde kerkplein, daar wist de gids te vertellen dat Beveren-Leie een van de enige gemeenten is, die na 1940 een nieuw centrum kreeg. Dat heeft te maken gehad met het opblazen van de oude kerk die op een uiterste uithoek (aan de Leie) van Beveren stond. Er zou dus een nieuwe kerk gebouwd worden in middelpunt van Beveren. Maar dat was niet zo simpel en er werd eerst een noodkerk gebouwd in 1947. Na 1960 zijn de meeste huizen in de Kerkdreef er gekomen. Hij wees eveneens op het monument dat naast het gemeentehuis (1956) staat: ‘De Bouwer’ van Willem Vermandere, ingehuldigd in 1987.

*De derde halte lag ietjes verderop aan de plaats waar de noodkerk heeft gestaan in de Kerkdreef.

;

Het kerkje dat sinds 1781 vredig gelegen was, enkel de akkers en de gebouwen van het Goed te Beaulieu scheidden de kerk en de pastorie van de toen nog bochtige Leie, kreeg op 23 mei 1940 -Sacramentsdag- de genadeklop. Belgische geniesoldaten bliezen de toren op, om de oprukkende Duitsers een uitkijkpost over de Leievlakte te ontnemen. Ze sprongen echter zo kwistig met het dynamiet om dat het hele gebouw vernield werd en de kerk daar nooit meer zou herbouwd worden.

Tijdens de oorlogsjaren kon natuurlijk niets gedaan worden en de feestzaal van het klooster werd omgebouwd tot kerkruimte, ook de pastorie kreeg een jaar onderdak in het klooster. In de bovenzaal van de jongensschool vonden wekelijks 2 zondagse missen plaats. Toenmalig pastoor De Visscher toonde wel vol trots plannen en tekeningen van een neef van hem voor een nieuwe kerk die op dezelfde plaats zou opgetrokken worden, maar verder dan dit kwam het niet. Bij sommigen groeide zelfs de gedachte dat het misschien beter zou zijn de kerk na de oorlog te herbouwen op een plaats die centraler gelegen was in het dorp. Toen de oorlog goed en wel voorbij was stelde de familie De Brabandere-Delaere uit Bavikhove aan het Bevers gemeentebestuur grond ter beschikking op de oostkant van de Barmstraat -nu Kerkdreef- voor het bouwen van een noodkerk. Het was immers overduidelijk dat het nog geruime tijd zou duren vooraleer aan een volwaardige parochiekerk kon gedacht worden. Wat de beweegredenen ook mogen geweest zijn van de familie laat Beverse Weetjes hier achterwege. De grond lag in het hartje van Beveren en was de enige zinnige plek voor het aanleggen van een nieuwe dorpskom.

In 1947 was het dan eindelijk zover. Beverse stiellui konden aan de slag voor het optrekken van de noodkerk. De materialen die men daarvoor moest gebruiken waren aan de sobere kant. Op Kerstmis 1947 werd het een feestelijke dag want de noodkerk werd in gebruik genomen.
Onderpastoor Liefooghe was er zo van aangedaan dat hij tijdens de vespers volgende uitspraak deed tijdens het sermoen: "Tweeduizend jaar geleden ongeveer werd onze Heiland geboren in een arme stal in Betlehem. En nu zitten wij hier in onze nieuwe stal....". (Bron: Eerste Bevers Schetsboek en Onder de Clocke)

De noodkerk heeft dienst gedaan tot 1970 als kerk. Daarna deed ze nog jaren dienst als feest- en sportzaal om uiteindelijk in 1995 gesloopt te worden. Met de bouw van de noodkerk kreeg Beveren-Leie dus een nieuwe dorpskern en weldra zal het huidige Kerkplein een metamorfose ondergaan.

*De vierde halte was een stop aan de site van Interlin in de K. Albertstraat. Deze site is er gekomen in 1958 wat aan de streek goede economische vooruitzichten bood, daar de vlas- en de textielnijverheid een dieptepunt kende. Interlin was een van de grootste bedrijven van de streek, samen met een bedrijf uit Gullegem waar men eerst leemplaten en later spaanderplaten produceerde. Deze site is nu eigendom van de firma Huyzentruyt die er woningen zal op bouwen.

^{De site Interlin}

De vijfde halte was op de hoek van de School- en de Roestraat aan het kapelletje van Onze-Lieve-Vrouw van Vlaanderen. Het eerste kapelletje dat er stond dateerde uit 1932 en werd gebouwd door enkele buurtbewoners.

In Onder de Clocke vonden we deze tekst terug: Het heiligdommetje werd gebouwd op initiatief van de buurtschap, aan de hoek van de Schoolstraat en de Roestraat. Het werd gewijd op zondag 5 juli 1932. Fier op hun realisatie poseren Emmanuël Velghe, Leo Vercruysse, André Viane, Napoleon Vercruysse en veldwachter Victor Goussaert’.

Ondertussen moest dit kapelletje plaatsruimen voor de verbreding van de rijweg. Er werd echter een nieuw kapelletje opgetrokken en op een natte zaterdag 10 december 1960 kwam vicaris generaal Mgr Depoorter de huidige kapel van O.L.Vrouw van Vlaanderen inwijden.

*De zesde halte was gelegen op de hoek van de Roe- met de Sint-Jansstraat.

Daar staat sinds 1906 het kapelletje gewijd aan Sint-Jozef. Het werd er gebouwd op initiatief van pastoor Jozef Neurath. Het doel ervan was een halteplaats voor de processie die tweemaal per jaar door de oude Plaatse trok. Dat was op de zondag na Sacramentsdag en op Maria Hemelvaart. Het kapelletje kostte toen 417,50 oude Belgische frank, om in huidige termen uit te drukken is dit zo’n 10 euro. Let wel, in Onder de Clocke staat te lezen dat de jaarwedde van een gemeentesecretaris toen 850 Bfr bedroeg en voor de gemeenteontvanger was dat 300 Bfr.
Om het nodige bedrag bijeen te krijgen werd daarvoor een inschrijvingslijst geopend. Die inschrijvingslijst is bewaard gebleven, (maar daar komen we later nog op terug).
Naast het kapelletje staat de hoeve ‘De Robijn’ hoelang die er staat is niet geweten. Wel is geweten men het woonhuis vernieuwde in 1865 (gevelsteen), de rest van het gebouw is ouder. Zeer merkwaardig zijn de twee linden die er staan, de mooiste van Beveren wist de gids te vertellen. De linden werden indertijd aan hoeven gezet om ze beschermen tegen boze geesten en waren tevens een symbool van vruchtbaarheid. De hoeve is nu bewoont door Jan Vantieghem.

Rechts van de Sint-Jozefkapel op de andere hoek van de straat ziet u boven de voordeur nog Sint-Jan staan, dit was vroeger café en beenhouwerij uitgebaat door de robuuste René Bostoen. Daar is ook de wielerclub ‘Sport na Arbeid’ gesticht op 25 april 1923.
Het is ook daar dat de eindstreep van de wielerwetstrijd ‘De grote prijs André Defoort’ lag. André werd in 1941 kampioen van België en in 1942 ging de eerste grote prijs André Defoort door.
Zoals eerder vermeld is, zal het ontstaan van ‘Sport na Arbeid’ die binnen enkele dagen 85 jaar bestaat verschijnen op Beverse Weetjes. 
Om het eerste deel te lezen  klik hier. 
Om deel twee te lezen  klik hier.

*De zevende halte lag een eindje verderop aan de overkant van de Sint-Jansstraat aan boomkwekerij van Joos Van Tieghem klik hier.
Op de weide naast de oprit, 'De Poperput' genoemd, stond er vroeger een hoge wip voor de boogschutters. De gids wist ook te vertellen dat daar ooit een huisje zou gestaan hebben dat diende om mensen te isoleren met een besmettelijke ziekte zoals cholera, de pest… dat noemde men de lazarie.

De weg werd verder gezet en bij het kruisen met de Kleine Heerweg wees de gids links, op het gebouw waar het allereerste gemeentelijk onderwijs geven werd.

*De achtste halte bevond zich aan café ‘t Fonteintje vroeger De Handboog waar de Beverse schuttersgilde werd heropgericht, daar bevond zich de liggende wip. Dit is ook sinds jaar en dag het lokaal van de pijpensociëteit ‘Deugd en Vreugd’ die in 1910 werd opgericht in café De Kloef.Indertijd !s daar ook nog het gemeentehuis in ondergebracht geweest. Op het infobord aldaar kunt u een foto zien van de gewezen schuttersgilde. 

In Onder de Clocke vonden volgende tekst over de groepsfoto: De Beverse Sint-Sebastiaansgilde in 1938 ter gelegenheid van het tienjarig bestaan na de herstichting in 1928. De foto werd genomen op de Persemeers achter de herbergen "De Rode Poort" en '" t Hof van Commerce".
Onderaan, met hun grote beveiligende wissen hoed, de pijlrapers Lucien Vereecke en Jacques Verborgh.
Eerste rij gezeten, van links naar rechts : Marcel Steelant, Silveer Nijs (Desselgem), Constant Clinckemaille, Georges Houdhuyze, de Desselgemse stationschef Leopold Schepens, Jeroom Mestdagh, Jacques Verschuere en Constant Cnockaert.
Tweede rij, staande, van links naar rechts : Remi Snauwaert, René Bostoen, Gentil Casteele (Desselgem). Gerard Lecluyse, Pol Lambrecht, Georges Debaere, meester Leon Lecluyse, meester Ottevaere uit Ooigem en Frans Vandevoorde.
Derde rij, van links naar rechts : Maurits Vandenberghe, Jules Cnudde, Gentil Seijns, Georges Houduyze junior, Hilaere Oos­terlinck en beenhouwer Nijs uit Deerlijk.
*Meer weten over de voormalige en huidige uitbaaters  klik hier

*De negende halte bevond zich aan het oudste café van Beveren ’t Leckerke en op de andere kant vindt u het voormalig café die de naam ‘Eclk soukt te leven’ droeg. Later werd deze naam veranderd in ‘Twee honden aan één been’. Toepasselijk wist de gids te vertellen want naar het schijnt kwamen de twee café uitbaters niet al te best overeen.

Het gemeentehuis is ook een tijdlang gehuisvest geweest in ’t Leckerke (tot rond 1880), u vindt er trouwens nog altijd den bak van weleer. In de loop der jaren kreeg ’t Leckerke een nieuw uitgangbord en werd omgedoopt in “De Goede Hoop”
In 1925 werd het een gesloten huis. Na de dood van Cyriel Debaere in 1980 kwam het gebouw leeg te staan. In de zomer van 1981 werd de galerij Handicraft er in ondergebracht. Op Beveren kermis ging de galerij open. De nieuwe uitbaters hopten na enkele maanden een kleine drankgelegenheid te kunnen koppelen aan de galerij waar een biertje, koffie en pannekoeken zouden te verkrijgen zijn. Deze drankgelegenheid kreeg ook de oude naam van ’t Leckerke terug. Maar het is niet bij een kleine drankgelegenheid gebleven, maar het huidige Leckerke werd daarbij een gezellige Bistro.

*De tiende halte bevond zich op het Bevers kerkhof tevens de plaats waar de oude kerk stond. De kerk stond naar het oosten en het koor naar het westen gericht. Een uitzondering, want van bijna alle kerken is het koor naar het westen gericht. Blijkbaar zou dit gekomen zijn omdat men bij de bouw van de kerk in 1781 het onderdeel van de toren van de andere kerk heeft willen gebruiken en daardoor was het niet mogelijk om het koor naar het westen te richten. Daar waar de gebedsruimte nu staat, stonden vroeger de kerkhuisjes. 

^{De voormalige kerkhuisjes}

Daar woonde indertijd Maurice Pauwels, ’t was de grootste man van Beveren (figuurlijk) wist de gids te vertellen, hij was grafdelver en haalde het stoelgeld op in de kerk. Met zijn karretje waarop een ladder bevestigd was moest hij ook slachtoffers van een ongeval ophalen om ze in het dodenhuisje dat zich achter het kerkhof bevind op te baren.

Over Maurice Pauwels ^{_{(Uit Onder de Clocke Januari 1979)}}
Begin december vierden Maurice Pauwels en Celina Huyzentruyt de vijftigste verjaardag van hun huwelijk. Eigenlijk moest dat a1 een paar weken vroeger gebeurd zijn, maar Maurice wou mordikus eerst nog eens in een kliniek te Roeselare gaan onderduiken. Waarom we dit gouden jubileum vermelden in onze "heemkunde-blaadjes"? Tja, Zo heel moeilijk te raden is het niet. Maurice zelf is zo ongeveer een stuk Beverse folklore en samen met zijn "Sliena” betrekt hij sinds zowat 45 jaar het kerkhuisje, een van de mooiste en best onderhouden oude gebouwtjes van ons dorp.

Maurice werd te Beveren geboren in 1907. Zijn vader was Alfons Pauwe1s. A1zeleven een felle vent geweest, die Fons. Hij had echter zo 1ang over het werk gebogen gestaan in Frankrijk en daarna hier in de streek, dat zijn lijf tenslotte naar de aarde gekromd stond en dat hij in zijn 1aatste jaren twee stokken nodig had om zich voetje voar voetje voort te slepen. Dit belette hem echter niet nog altijd de ervaren "soigneur" te zijn op het duivenhok van Raf  Debaere. Ook Celina is een rasechte Beverse. Ze is hier in 1901 geboren als dochter van Felix Huyzentruyt. Van Felix "Maantjes" die in oktober 1918 om het 1even kwam bij de doorbraak van de Geallieerden. Dat "Maantjes" is geen 1apnaam. Het is doodeenvoudig een vadersnaam. Felix was immers zoon van Romaan -van Maantje- Huyzentruyt

Maurice en Celina trouwden op 27 nobvember 1928. Een jaar of zes daarna kwamen ze in het kerkhuisje wonen. Toen was dat nog een tweewoonst. Ze betrokken het zuide1ijk gedeelte. Hun voor­ganger daar was Mentie Vandenbroucke. Mentie, die op triestige wijze aan zijn einde gekomen was. Niemand die dat ooit had kun­nen denken van hem. Een man die handeling had van alles en daarbij nog de grootste "farceur" van het dorp. En 1iegen dat de molens draaiden ! Als je iets doorvertelde wat Mentie je voor de vaste waarheid toevertrouwd had, dan was je ver van je huis. Maar hij had tegenslag gehad in zijn gezin. Eerst zijn oudste zoontje dood en daarna, Anna Waegebaert, zijn vrouw. Dat heeft hem neergehaald. Samen met het huis, nam Maurice ook een paar van Menties stielen over. Hij werd putmaker op het kerkhof en ophaler van het stoelgeld in de kerk. Als "knechtebrakken" en later a1s "opkomerlingen", hadden we respekt voor de grote vuisten waarin we ons stoelgeld stoppen moesten. Bij Mentie hadden we onze "dikken" we1 eens kunnen verdonkermanen om er na de mis snoep voor te kopen. Bij Maurice Pauwels lukte dat echter nooit. Hij kende onze knepen. Had ze blij kbaar zelf toegepast in zijn kinderjaren. Zijn ervaren pensejagers niet de beste "garde-chassen"?

Tot na de Tweede Wereldoorlog, op een verblijf in Frankrijk na, heeft Maurice aan het vlas gewerkt. Natuurlijk, Wat kon een Bevernaar toen beter doen dan aan het vIas werken? In 1946 echter kwam hij "aan de gemeente". Voortaan was het zijn taak een wakend oog te houden op de Beverse wegen, graskan­ten, beken en rioleringen. Hij heeft dat werk gedaan met toe­wijding en kennis. Tot in het jaar 1971. Er is een tijd ge­weest dat je hem zowat overal kon tegenkomen in Beveren, met zijn alaamkarretje achter zijn fiets. Zijn opvolgers hebben nu een traktor met aanhangwagen, maar Maurice moest het met zijn karretje zien te rooien. Dat hij werkelijk rust nam toen hij een jaar of zes geleden met pensioen ging?

Och, hij was geen vent om te rusten. Zijn kerkhof, zie je, zijn kerk­hof. Trouwens, als we in Beveren gemoedelijk spreken over iemand die al een poosje dood en begraven is, dan zeg­gen we : "Hij ligt al jaren aan Pauwels". Maar het stoelgeld ophalen deed hij niet meer. Vooral Celina begon het zich te ontzien. Zo ver telkens naar de nieuwe kerk en de karosserie van een mens verbetert er niet op met het vorderen der jaren.

Sinds jaar en dag staat Maurice als duivenmelker bekend. En niet als de eerste de beste! Hij heeft uitslagen ge­maakt die er zijn mogen. Wie als duivenliefhebber zeggen kan dat hij " ras van Pauwels" op zijn kot heeft, is goed af. Tenminste, als hij er zelf ook een beetje verstand van heeft. Als Heemkundige Kring moeten we Maurice en Celina vooral dankbaar zijn voor de manier waarop ze het oude Beverse kerkhuis vertroetelen. Het is aan hun nooit aflatende zorg te danken dat dit hoekje bij het kerkhof zowat het schilderachtigste plekje van het dorp is. In hun huiskamer hangt een grote ingelijste kleurenprent van hun woning. Ze zijn er bijzonder trots op. En met al­le reden! Maurice en Celina, gefeliciteerd en hou je taai ! We kunnen de trouwe wachters bij ons kerkhof nog lang niet missen.
Maurice is overleden in 1983, zijn vrouw Celina in 1979

 
Het dodenhuisje werd gebouwd in 1950-1952, architect was Gentiel Van Eeckhoutte uit Waregem.
In de gebedsruimte op het Kerkhof kunt u een permanente tentoonstelling bekijken over de geschiedenis van deze site.

---

*De elfde halte was bij de hoeve ‘Goed te Beaulieu’ de bakermat van Beveren. De naam zou afkomstig zijn van een vroegere bewoner. Het eigennaardige aan de site is dat de hoeve bijna in een cirkel gebouwd is, een soort achthoek. Op de hoeve is nog steeds een klok, wellicht al gerestaureerd, te vinden die vroeger de mensen moest verwittigen wanneer de maaltijd klaar was en tevens om het Angelus te bidden. Achter de hoeve lag vroeger ook het vuilnisbelt van Beveren. 

^{‘Goed te Beaulieu’}

De Vlasbrug.........
De Sint-Jansstraat loopt ten einde op de trakel, het jaagpad langs de Leie. Volgens de gids zou er indertijd lang sprake geweest zijn om daar een brug te bouwen met verbinding naar Bavikhove, maar die is er nooit gekomen. Schepen Pietro Iacopucci wist daarop te zeggen dat er terug sprake zou zijn om *Beveren met Bavikhove te verbinden. 
In december 2011 werd de site een beschermd monument en in juli 2016 eigendom van stad Waregem.
Meer weten hierover  klik hier.
*Update
* 6 juni 2020: ondertusen is de fiets- en wandelbrug eveneens een feit geworden klik hier.
* 20 augustus 2021: werden de brugdelen geplaatst klik hier
* 1 april 2023 werd de Vlasbrug officieel geopend en in gebruik genomen klik hier

*De twaalfde halte was aan de Zavelput gelegen. Daarvoor keerde de groep op zijn stappen terug en sloeg links af, het wandelpad op, naar de groene long van Beveren. De zavelput is geen natuurlijke vijver, hij is ontstaan door de ontginning van zand. Dat gebeurde in de jaren 1976 tot 1986 door de firma Vroman. Later heeft de stad dit stuk aangekocht om in te richten als natuurpark.
Het is een aantrekkingspool voor vogels en heeft een natuurlijke begroeiing van verschillende planten.
Om meer te weten te komen over dit Bevers stukje natuur klik hier

 ^{De Zavelput}

*De dertiende halte was in de Grote Heerweg gelegen aan het terrein waar vroeger de d’ oude meisjesschool stond. Op 12 mei 1880 werd Hendriek-Cornelius Plaetevoet benoemd tot pastoor van Beveren, in navolging van de zieke pastoor Hendrik Crupelant. Vanuit Brugge zal hij wel de vermaning gekregen hebben om alles op alles te zetten en de gebouwen van de nieuwe vrije school in de kortste keren klaar te krijgen. We vermoeden dat de werken op het beschikbaar perceel langs de Grote Heerweg al dadelijk na zijn aankomst een aanvang namen. Zelf heeft hij er ten andere 1.460 Bfr uit eigen zak aan besteed. Deken Vandeputte nam intussen contact op met de Zusters Paulinen uit Kortrijk. Op 29 augustus 1880 schreef hij aan de bisschop dat die er wel voor te vinden waren het verstrekken van onderwijs in Beveren op zich te nemen. Er kwam evenwel een kink in de kabel. Toen de gebouwen al bijna klaar waren, liet de overste van de Paulinen aan pastoor Plaetevoet weten dat het haar, wegens onvoorziene omstandigheden onmogelijk was haar belofte na te komen.

Op aanraden van deken Vandeputte ging Hendrik Plaete­voet dan aankloppen bij de pastoor van Lendelede, directeur van het klooster van de Zusters van de H. Vincentius aldaar. Daar kreeg hij de toezegging los dat drie Zusters naar Beveren zouden komen om er les te geven. Op 21 maart 1881 kon hij aan zijn bis­schop laten weten dat al1es nu in kannen en kruiken was. De nieuwe gebouwen zouden heel binnenkort klaar komen en, zo Monseigneur zijn toestemming wilde geven aangaande die Lendeleedse Zusters, zou men zonder verwijl kunnen van wal steken met het verstrekken van on­derwijs. De nieuwe school was dus zo goed als klaar in april 1881. In totaal kostte ze 20.503,18 Bfr. De overeenkomst met Zuster Clemence, algemene overste der Zusters van de H.Vincentius van Len­delede werd op 12 april 1881 op schrift gesteld. Het Beverse "Comiteit der Katholieke Scholen" stelde hierbij twee klaslokalen ter beschikking en een woonhuis voor de Zusters, met aanslui­tend een hof. Jaarlijks zouden de Zusters als vergoeding een bedrag van 1.500 Bfr uitgekeerd krijgen met daarbij de nodige brandstof. Lendelede van zijn kant verbond er zich toe steeds drie Zusters voor zijn nieuw bijhuis beschikbaar te houden.

De Lendeleedse Zusters die in mei 1881 naar Beveren kwamen waren Zuster Valentine. Zuster Sera­phine, Zuster Norbertine en Zuster Rosa. In de wereld heetten ze respectievelijk Nathalie Debac­ker, Theresia Allaert, Marie Verstraete en Rosalie Delbaere. Zuster Valentine, de eerste overste van het Bevers klooster, was te Meulebeke geboren op 2 februari 1852, Zuster Seraphine te Oost­rozebeke op 22 september 1839, Zuster Norbertine te Ingelmunster op 5 augustus 1858 en Zuster Rosa te Wielsbeke op 27 mei 1831.

In de loop der jaren werd er ongeveer om de twintig jaar een stukje bijgebouwd. Helaas had ze een paar jaar terug geen reden van bestaan meer en werden de klaslokalen in de nieuwe school ondergebracht. De oude school en het klooster werden te koop aangeboden en stad Waregem kon de koop rond maken. Op 8 mei 2006 werd de school gesloopt en de grond verkocht. Nu worden er enkele KMO'S opgetrokken.

Elie Liefooghe (1884-1979), die een grote devotie had voor O.L.Vrouw van Lourdes werd tot onderpastoor van Beveren-Leie benoemd in 1929 en kwam hier in de maand juli aan. Hij trok meermaals naar Lourdes en wilde O.L.Vrouw van Lourdes dichter bij de Bevernaars brengen. Aan de westkant van het klooster bouwde hij eigenhandig een Lourdesgrot. Ze werd plechtig ingewijd op een zondag in mei 1935. Twee jaar later moest ze echter afgebroken worden omdat het klooster de grond nodig had voor nieuwe klaslokalen. De onderpastoor kreeg toen een hoekje toegewezen tegen de noordkant van de feestzaal van het klooster. Deze Lourdesgrot heeft er gestaan tot ze in 1968 afgebroken werd. De toen al oud geworden onderpastoor Liefooghe heeft toen wat mistroostig het Mariabeeld meegenomen om het een plaatsje te geven in zijn hof, zo lezen we in Onder de Clocke.

De Lourdesgrot van onderpastoor Elie Liefooghe werd gebouwd met puin, rotsblokken en steenkoolslakken afkomstig van Beverse textielfabrieken. Meer weten over Elie Liefooghe  klik hier 
De laatste Lendeleedse Zuster, Zuster Godelieve verliet Beveren-Leie in 2005.
Zij werd in 2007 tot Ridder in de orde van 'Beverna Cum Laude' geslagen klik hier.

^{Het Kutskapelleke in de Hoonakkerdreef}

De veertiende halte: Vroeger stond het Kutskapelletje langs de Grote Heerweg, op het voorerf van zaliger Hilaire en Paula Decavel-Callewaert. Ook Theresia Salem­bier, de overgrootmoeder van een der stellers van dit artikel, heeft op die plaats gewoond omstreeks het midden der vorige eeuw. Dat kapelletje was Hi laires eigendom. Het was begrepen geweest in de aankoop van zijn erf. Die het weten konden, vertelden een vrome legende over zijn ontstaan. Eens, in onheugelijke tijden, voer een schipper met zijn schuit op de Leie. Zowat ter hoogte van de hofstede "De Potterie" geraakte hij in moeilijkheden en zijn boot dreigde te vergaan. Toen riep hij de Moeder Gods aan. Hij beloofde dat hij daar ter harer ere aan de Leieboorden een kapel zou bouwen, als hij uit zijn penibele situatie gered mocht worden. Maria, bereidwillig en goed als steeds, kwam ter hulp en de schip­per en zijn vaartuig bleven ongedeerd. De man vergat zijn belofte niet. Langs de Grote Heerweg, aan de hoek van de "karriere" die naar de Potterie en de Leie voert, liet hij het Kutskapelletje bouwen. Dat vertellen de oude Bevernaars. Van generatie tot generatie moet het verhaal doorgegeven zijn. Veel meer dan boeiende legende was het echter niet.

Er leven trouwens nog meer van die legenden in de Leiestreek.
Zo te Bissegem, waar het kapelletje van O.L.Vrouw van de Herteklop staat. Een schipper kwam met zijn boot alover de Leie gevaren. Het vaartuig zat volgestouwd met baksteen. Niet onlogisch eigenlijk. In de loop der tijden werd heel wat dergelijke steen uit de streek van Armentieres over de Leie naar Vlaanderen gevoerd. Zo ook omstreeks 1780, toen de nieuwe Beverse parochiekerk gebouwd werd. In alle geval dreigde de zwaargeladen schuit te zinken toen ze ter hoogte van Bissegem gekomen was. Net als in Beveren smeekte de schipper Maria's hulp af en die ver­kreeg hij prompt. Uit dank loste hij daar ter plaatse een gedeelte van zijn stenen en liet daarmee het kapelle­tje bouwen, O.L.Vrouw van de Herteklop ter ere. Twee Leieboordlegenden dus. De ene niet veel verschillend van de andere.
 
Voor het Kutskapelletje althans zal de waarheid heel wat prozaïscher geweest zijn. Als we het goed bekijken, staat het op de uiterste hoek van het Munkenhoffonsier, van de akkers dus die voor de Franse Revolutie eigendom waren van de Gentse Sint-Pietersabdij. In de Nieuwstraat in Dessel gem, aan het andere uiteinde van het Munken­hoffonsier, stond trouwens ook een kapelletje. Het ligt bijna voor de hand dat die kapelletjes een soort grens­palen waren. Misschien wel een soort "schutsengels" die over het domein moesten waken. Over het mogelijke bouwjaar van het Kutskapelletje tasten we volledig in het duister. De bouwstijl leek 17de-eeuws en het werd inder­daad in 1684 voor het eerst vermeld in een geschreven bron. In een der registers van de Sint-Pietersschepenbank staat de moord beschreven op Gregorius Fremault, baljuw van de Sint-Pietersheerlijkheid. Zijn "doot lichaem" werd op 30 juni 1684 gevonden bij de "onse Lieve Vrauwe capelle" die stond tussen Desselgem en Beveren, langs de Grote Heerweg. Hij had een “fusijck ofte pistool scheute dwers deur sijnen hals" gekregen. Had de moordenaar zich schuilgehouden in het kapelle­tje ? Het is best mogelijk. Het heiligdommetje werd trouwens wel meer als schuilplaats gebruikt door man­nen met een geweer in de hand. Zowel op het einde van de Eerste Wereldoorlog als bij het begin van de Twee­de, hebben soldaten daar beschutting gezocht bij de gevechten aan de Leie. Dit weten mensen uit de buurt te vertellen .

In gewone tijden echter ging het er vrediger aan toe.

Meestal lag het kapelletje dan in volstrekt landelijk ke rust, langs een beurtelings zandige en modderige Grote Heerweg, die zich eenzaam door de kouters sleepte. Vooral op de zon­dagen in mei echter, was daar in de buurt volop leven en beweging. Moeders uit Be­veren en Desselgem kwamenen met hun kroost naar daar afgezakt om er wat te bidden voor intenties allerhande en het oude Lie­ve-Vrouwbeeldje te kussen. Soms hadden zelfs vaders zich laten verleiden om mee te trekken op die pelgrimswandeling onder de rijzige populieren van de Grote Heer­weg. Het was een gebruik dat waarschijn­lijk zijn wortels had in een zeer ver verleden.

We hebben de tijd geweten, zo tus­sen beide Wereldoorlogen in, dat Julia Callewaert op die meizondagen bij het kapelletje een kraampje opzette. Julia was een ongetrouwde zuster van Paula Callewaert, een schoonzuster dus van Hilaire Decavel, die bij hem inwoonde. Haar kraampje gaf aan dat kleine bedevaartsoord iets feestelijks. Te meer daar Julia in haar kraampje, naast kaarsen, ook "rode zeemtopjes", "bollen", "lange asem" en ander snoepgoed uitstalde. Ook na de Tweede Wereldoorlog plachten heel wat Bevernaars en Desselgemnaars op een der meizondagen naar het Kutskapelletje te trekken om er wat weesgegroeten te bidden en daarna het Lievevrouwtje uit zijn nisje te halen om er zichzelf en de meegebrachte kinderen mee te zegenen.

Zij die er enkele jaren vroeger als kind waren, za­gen nu hoe hun eigen kroost ruziede om de offerkaars te mogen aansteken en een geldstuk in het gleufje van de offerblok te stoppen. Het was echter niet zo heel landelijk en veilig meer in de buurt van het kapelletje. Een paar jaar voor de Tweede Wereldoorlog immers had de oude Grote Heerweg een betondek gekregen en steeds meer au­to's begonnen erover te razen. De moeders moesten hun kroost nu in de gaten houden. Het Kutskapelletje was hoogbejaard geworden intussen en het stond er maar zielig meer bij. In de loop der tijden had het reeds heel wat opkalefateringen gekregen natuurlijk en de littekens ervan waren te zien op de muren. Ook het schaliendak zag er haveloos uit en was dringend aan reparatie toe. Binnen hadden de reumatiek geworden muren ooit een zinkbekleding gekregen om het vocht wat te weren. Vermoedelijk in de twintiger jaren werd die bekleding overschilderd met de eenvoudige "fresco"-motieven die toen bij onze huisschilders in zwang waren. Ook dat schil­derwerk had op de duur alle frisheid verloren en kon de erosielaag op het zink niet meer verbergen. Al met al had Hilaire Decavel van zijn vroegere "propretaris", bij de aankoop van zijn doening, slechts een pover heiligdomme­tje als toegift gekregen.

Beverens oudste kapelletje was dringend aan reparatie of zelf aan herbouwen toe.

Toen werd alle gepieker over restauratie plots overbodig. In maart-april 1968 werd de Grote Heerweg verbreed en van een asfaltbedekking voorzien en het kapelletje stond in de weg. De wegeniswerkers hadden er natuurlijk geen zware kluif aan om het in elkaar te knokken. Gemeentesekretaris Etienne De Bel had de Heemkundige Kring echter vooraf verwittigd van wat te gebeuren stond. Zo kwam het dat Etienne Ducatteeuw alles had kunnen fotograferen, tekenen en opmeten terwijl het nog tijd was. De meizon van het jaar 1968 was de eerste sinds zeker drie eeuwen die geen Kutskapelletje meer beschijnen kon. Aanvankelijk deed het vreemd aan daar op die hoek. Alles leek er opeens zo kaal.

Er werd gesproken' over herop­bouwen. In het bestek van de wegeniswerken was trouwens een bedrag voorzien ervoor. Maar waar moest het nieuwe kapelletje komen? De verbreding van de Grote Heerweg had aardig wat grond weggehapt uit het voorerf van Hilaire Decavel. Daar kon de kapel niet meer herbouwd worden. Zoveel was zeker. Er werd verder gezocht. Onder druk van Etienne Ducatteeuw werden links en rechts kontakten gelegd, maar de zaak sleepte aan. Maanden en ten­slotte jaren gingen voorbij zonder dat men uitkomst zag. Uiteindelijk, toen schier alle hoop op herbouw vervlo­gen leek, kwam de oplossing. Ze werd helemaal spontaan en zonder ophef gebracht door Paul en Kristien De Smet-Vandorpe. Het Kutskapelletje mocht herbouwd worden op een hoekje grond voor hun nieuwe woning in de Leiestraat. (nu de Hoonakkerdreef)

Ondertussen waren ook enkele Beverse ambachtslui en een paar mensen die vanalles verstand hadden zich voor het geval gaan interesseren. Moest de kapel herbouwd worden? Goed! Als de Heemkundige Kring zorgde voor stenen. hout, tegels en schaliën, zouden zij wel zorgen voor de rest. Betalen! Geen denkan aan! Een mens moet toch iets doen om zijn hemel te verdienen. Om te beginnen werd zoals voor elk gebouw in onze streek een plan gemaakt en een bouwvergunning aangevraagd. Dit verliep zonder problemen. Op 23 oktober 1971 werd de eerste spade in de grond gestoken. Daarna volgden de funderingen, het metselwerk, de dakconstructie en zo verder. Het was een ongemeen slecht najaar en het voorjaar 1972 was geen haar beter. Er werd hoofdzakelijk 's zaterdags gewerkt meestal met dikke jassen en dito halsdoeken aan.

Wie waren de mannen die het voor mekaar brachten? Jan en Andre Debaere, Gaby en Rik Peirs, Jozef en John Bostoen, Michel Huyzentruyt, Sylveer Derie, Hubert Cozijns en Jan Allegaert. Paul Desmet en Jozef Vandorpe waren altijd "aan en bij" om de stielmanen een handje toe te steken. Kristien en Blanka zorgden dat er voortdurend warme koffie "met een dreupelke der in" bij de hand was, en dat was nodig in dat hondenweer. Pastoor De Pourcq die die bende gaarne bezig zag kwam al eens met een bakje bier aandraven. De ganse operatie gebeurde onder leiding van Etienne Ducatteeuw die het plan getekend had, maar ook op de stelling stond en insprong waar nodig was. Iemand die zich "gejeund" heeft aan de bouw van het Kutskapelletje was André Debaere. Hij heeft veel van de echte stielmannen doen opkijken, hij, de boer die kon metselen, tim­meren, tot het moeilijke kappen en nagelen van de natuurschaliën toe!

In de meimaand 1972 was het gebouw zo ongeveer klaar. De oude getrouwen die er een weesgeroet kwamen bidden stonden verrast. Het was weer net als vroeger. Hetzelfde uitzicht, dezelfde stemmigheid, maar heel wat beter nu. Al1es was nieuw immers. Alles nieuw? toch niet! Het ijzeren kruis op de spits van het dak en de ijzeren raamverdeling waren afkomstig uit de oude kapel. Ook de zware deur en de deurdorpel. Die eerbiedwaardige dorpel, uitgesleten door de talloze klompen en schoenen die erover geschuifeld hadden in de loop der tijden. In de weken die volgden werd het interieur door Jan Kerkhove verder afgewerkt. Het altaar van vroeger kwam er weer met daarop geschilderd de titel waaronder Maria hier vereerd wordt: "Onze Lieve Vrouw Troost-ter-Nood". De eigenlijk foutieve woordsamenstelling werd opzettelijk aangehouden. Ook de opgepoetste oude kruisweg met zijn Duitse on­derschriften herkreeg zijn plaats aan de wand, evenals het oude Lievevrouwtje in het schrijn dat ooit door een geduldige knutselaar werd uitgezaagd,

En dan was er nog de prachtige maar vervuilde koperen kandelaar die door Jozef Vandorpe weer toonbaar gemaakt werd, maar die sindsdien jammer genoeg uit het kapelletje ontvreemd werd. Het probleem van het grote Mariabeeld dat op het altaar moest komen als alles overheersende figuur, werd opgelost door Norbert Nolf. Hij wist een geschikt beeld zitten op een zolder van de normaalschool te Torhout waar hij les geeft, en wist het daar "pro deo" los te peuteren.

Op zondag 22 oktober 1972 werd het nieuwe Kutskapelletje ingewijd door pastoor Arthur De Pourcq. De weerman hield zich volstrekt onpartijdig. Hij gunde deze plechtigheid geen beter weer dan hij de bouwers gegeven had. Het was guur en buiig. Kille wind kwam aangejaagd over de kale vlakte van de toen nog onbebouwde Tomberg. Toch waren er heel wat Bevernaars komen opdagen die namiddag. Het werd een so­bere plechtigheid. Helemaal in de stijl van het heiligdommetje zelf. De op­gehangen vlaggen klapperden in de vlaggende wind en zorgden voor een echt Vlaamse begeleiding bij de Marialiederen gezongen door het meisjeskoortje van Maria Stevens.

In zijn dankwoord beklemtoonde pastoor de Pourcq de blij­vende genegenheid van ons volk voor Maria. Een genegenheid die wel van het vroegere kinderlijke verloren heeft, maar anderzijds volwassen aspecten bij­gekregen heeft. Hij wees er ook op dat samenwerking onder mensen voor een onbaatzuchtig doel, tot veel in staat is. Er zijn enkele jaren voorbijgegaan intussen. De voorheen zo blote Leiestraat (nu Hoonakkerdreef) is nu met haar weliggroeiende wilde kastanjelaars een echte dreef geworden. Ook omheen het Kutskapelletje wint de groenmassa aan kracht. Daar heeft Jan Debaere, erevoorzitter van de Heemkundige Kring, voor gezorgd. Nog een paar jaar en het kapelletje zit in een schrijn van groen gevat. Jozef en Kristien Vandorpe zorgen er inmiddels voor dat het gebouwtje binnen en buiten "mag gezien worden". Intussen zijn de materiaalkosten die toch al in de duizen­den frank opgelopen waren, betaald en uit de wereld geholpen, mede dankzij de steun van het Waregemse Gemeentebestuur. In de meimaand zullen weer heel wat Bevernaars even aanlopen bij "Onze Lieve Vrouw Troost-der-Nood".
Meer weten over de oudste kapel  klik hier.

* De vijftiende en tevens laatste de halte
Deze bevond zich aan het Kruise op de hoek met de Deken Debo- en Nijverheidsstraat.

^{Het Kruise op de hoek van de Deken Debo- en Nijverheidsstraat}

Het oorspronkelijke kruis, gelegen in een landelijke omgeving, wordt reeds vermeld in 1779, wanneer een lindeboom met kruis door de toenmalige pastoor van Desselgem wordt gebruikt als grensafbakening bij het verpachten van zijn Bevers tombergtiend.

In 1970 wordt de linde omgehakt. Het 18de-eeuwse kruisbeeld wordt op initiatief van de Heemkundige Kring in 1971 teruggeplaatst: het kruisbeeld wordt bevestigd op een nieuw kruis en onder een nieuw afdakje, en wordt geflankeerd door twee jonge lindeboompjes. Het nieuwe kruis en afdakje zijn vervaardigd door schrijnwerker Gilbert Vandamme, het smeedwerk door Eugeen Lambrecht. Het houten Christusbeeld wordt in 1978 afgenomen voor restauratie; het beeld krijgt een nieuwe metalen doornenkroon en het opschrift "INRI".

In 1983 rukken vandalen de benen van het beeld af. Het 18de-eeuwse beeld wordt in 1998 vervangen door een gietijzeren Christusbeeld, afkomstig uit Sint-Denijs (Zwevegem) en vervaardigd door Fonderies Nestor Martin. Het beeld wordt op 2 april door aannemer Kurt Libbrecht uit Waregem op zijn plaats gehangen. In 2002 wordt één van de twee lindebomen gekapt om plaats te maken voor een wegwijzer.

Beschrijving. Gekruisigde Christusfiguur geplaatst op het voetpad op de hoek met de Nijverheidstraat. Links van het beeld, lindeboom. Houten kruis van 1971, vervaardigd uit afzeliahout. Rondboogvormig afdakje bestaande uit een gebogen, ijzeren plaat. Wit beschilderd, gietijzeren beeld.

Aanvullingen (met bronvermelding) zijn steeds welkom!

16-04-2023, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Iemand zijn materiaal 'verloren' onderweg?
De persoon die het verloren is kan het terugvinden tussen de struiken in de Kouterswegel!!!

14-04-2023, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Erfgoeddag 2023 belicht de relatie mens-dier
Erfgoedag in Waregem
Wat heeft een draak met Waregem te maken? Welk dier pronkt er op het wapenschild? Dat en nog veel meer kom je te weten tijdens het Beestig Kinderboekenfeest. Neem deel aan de interactieve dierenzoektocht en ontdek heel wat fascinerende en verrassende dierenweetjes uit de geschiedenis van Waregem. Meer weten klik hier

Erfgoeddag?
Erfgoeddag laat bezoekers kennismaken met het roerend en immaterieel cultureel erfgoed, in al zijn verscheidenheid en met al het werk dat daarbij hoort, voor en achter de schermen. Sinds 2000 vormt Erfgoeddag hét toonmoment voor de cultureelerfgoedsector. Musea, archieven, erfgoedbibliotheken, vrijwilligersorganisaties en heel wat thematische partners presenteren op de eerste zondag na de paasvakantie een uniek aanbod, speciaal ontwikkeld voor die dag. Het doel van al die inspanningen?
De rijkdom, verscheidenheid en het potentieel van al het roerend en immaterieel cultureel erfgoed dat Vlaanderen en Brussel rijk is onder de aandacht brengen. Dankzij de wisselende jaarthema’s ontstaan er telkens opnieuw samenwerkingen tussen erfgoedorganisaties en tal van andere partners en sectoren. Dat maakt het een blijvende publiekslieveling.

Wat hebben dieren met erfgoed te maken?
Zondag 23 april: die dag richt Erfgoeddag de schijnwerpers op onze mededieren. Van trekpaard, schoothond en Mechelse koekoek tot en met tradities waarin dieren optreden zoals de hondenzwemming, Reynaert de vos, de eerste zwaluw en de immer naarstige houtworm. Bezoekers komen gegarandeerd het hele dierenrijk tegen, voor en achter de schermen. De cultureelerfgoedsector presenteert dan een programma van ruim 1.000 gratis activiteiten.

In de hoofdrol van deze 23e editie: archieven, erfgoedbibliotheken, erfgoedcellen, heemen familiekundige kringen, musea en heel wat andere erfgoedorganisaties. En of u nu zin hebt in een debat of gewoon een boeiende wandeling of leuke workshop wil volgen, het thema biedt dit jaar een bijzonder gevarieerd en actief programma dat alle leeftijden aanspreekt.

Een ‘hot’ thema
Dieren en mensen leven al millennialang samen. Maar de manier waarop dat gebeurde is de laatste honderd jaar erg gewijzigd. Deze editie van Erfgoeddag focust op onder meer de evolutie van dierenwelzijn, de manier waarop we vandaag (anders) naar dieren kijken, de ontwikkeling van de landbouw en dieren als verzamelobject. Wat met gecontesteerde tradities zoals haanslaan? Vanwaar stamt de traditie van de totem (dierennaam) in de jeugdbeweging? En welke dierenverhalen worden vandaag nog verteld?
Alle activiteiten zoeken op de kaart klik hier

13-04-2023, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Breng uw muzikale stem uit voor een oud- en huidig Bevernaar
Via onze FB groep 'Gisteren Vandaag en morgen in Beveren-Leie' kregen we volgend bericht van Marlies Decavel.
Dat bericht geven we graag ook langs deze weg mee.
 
"Hé Beveren-Leie
Stemmen jullie op Amaranthe Oudenaarde voor de Ultimas - Vlaamse Cultuurprijzen?
Ik, als oud-Bevernaar en Leonie Van Rijckeghem als huidig Bevernaar zouden dat heel erg appreciëren.
Neemt niet veel tijd in, maar eeuwige dankbaarheid in ruil!"
Om te stemmen klik hier

Vergeet uw stem niet te bevestigen via de mail die u daarna nog ontvangt.

Meer weten over Amaranthe Oudenaarde klik hier
Op de frontpagina van hun website is Marlies de 10de dame van links.

12-04-2023, 09:58 geschreven door Beverse Weetjes

Kunstzomer Leiestreek 2023
Nico Sabbe uit Beveren-Leie neemt deel aan Kunstzomer Leiestreek 2023
Voor meer info over de tentoonstellingen bekijk de website van StreekgenoOt klik hier

12-04-2023, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Petanqueclub Beveren-Leie aan 18de seizoen bezig
Voor de huidige stand mee te geven hierbij de foto van de eerste kampioenviering (seizoen 2005).
Op woensdag 8 maart 2006 werden de kampioenen van het voorbije jaar gehuldigd. Eric Vuylsteke (stichter van de club) werd kampioen met 41 punten gevolgd door Lucien Meersman met 35 punten. Willy Libeer behaalde 34 punten, Jozef Huysentruyt 27 punten en Jonius Vansteenkiste 26 punten. Monique Verhulst die 22 punten behaalde en als eerste vrouw op de 8ste plaats in het klassement terecht kwam.
Op de foto herkennen we:
1 Agnes Dutoit, 2 Frans Tijtgat, 3 Willy Libeer, 4 Jan Tijtgat, 5 Herman Vuylsteke, 6 Eric Vuylsteke, 7 +Frans Parmentier, 8 Jozef Huysentruyt, 9 Pison Roger, 10 Jonius Vansteenkiste, 11 +Johny Bostoen, 12 +Frans Ostijn, 13 +Blanche Vandenborre, 14 +Albert Vandekerckhove, 15 +Lucien Meersman, 16 Monique Verhulst en 17 Christiane Goesaert.
Wie kan helpen met de ontbrekende namen?
Alvast een stapje verder bij nr. 2 dankzij Ronny Vervaecke. Ook de namen van nr. 9, 13 en 14 zijn dankzij enkele toenmalige leden achterhaald. 

Voor speeldag 14 die doorging op 29 maart 2023 tekenden 40 spelers present.
De voorlopige stand ziet er als volgt uit:

Pl	VR	Naam	Gespeeld	Gewonnen	Punten	Procent		Pl	VR	Naam	Gespeeld	Gewonnen	Punten	Procent
1		Rommens Claude	40	34	228	85,00%		26		Vervaecke John	31	15	1	48,39%
2		Devos Andre	37	32	184	86,49%		27		Goessaert Eddy	30	15	-2	50,00%
3		Minjauw Yvan	40	29	175	72,50%		28		Verkaemer Carlos	31	15	-12	48,39%
4		Huysentruyt Jozef	40	28	129	70,00%		29	4	Vandenabeele Gerda	37	15	-80	40,54%
5		Iacopucci Robert	40	27	93	67,50%		30		Follens Marc	40	15	-84	37,50%
6		Buysschaert Philip	37	26	153	70,27%		31	5	Dewilde Lea	40	15	-123	37,50%
7		Devlaminck Eric	37	26	132	70,27%		32		Berton Bernard	25	14	32	56,00%
8		Tijtgat Jan	38	23	69	60,53%		33	6	Cnockaert Rosa	30	14	-9	46,67%
9		D'Hont Robert	40	22	80	55,00%		34	7	Goesaert Christiane	40	14	-75	35,00%
10		Agon Walter	37	22	36	59,46%		35		Vuylsteke Herman	37	14	-78	37,84%
11		Meersman Rik	38	21	56	55,26%		36		Simenon Pierre	40	14	-99	35,00%
12		Beysen Eric	40	21	20	52,50%		37	8	Albers Francine	25	13	-8	52,00%
13	1	Vancolenberghe Rita	37	21	20	56,76%		38	9	Benoit Martine	34	13	-68	38,24%
14		De Cabooter Dirk	34	20	79	58,82%		39	10	Pollie Josyane	30	13	-70	43,33%
15		Declerck Willy	37	20	64	54,05%		40	11	Vercautere Greet	37	13	-103	35,14%
16		Debaere Leon	37	20	35	54,05%		41	12	Cnudde Christine	24	12	5	50,00%
17		Deboutte Eddy	37	19	15	51,35%		42	13	Dejan Magda	34	12	-115	35,29%
18	2	Sabbe Rita	37	19	-8	51,35%		43	14	Desmet Mieke	18	11	34	61,11%
19		Decavele Luc	40	19	-65	47,50%		44	15	Colle Rita	26	11	-27	42,31%
20	3	Debaere Hilde	40	18	-46	45,00%		45	16	Vandenbuverie Christine	25	11	-32	44,00%
21		Vansteenkiste Jonius	26	17	69	65,38%		46		Vuylsteke Eric	15	10	44	66,67%
22		Vanhoutte Sylvere	34	17	3	50,00%		47	17	Dewilde Christiane	29	10	-58	34,48%
23		Vanwynsberghe Marc	37	17	-6	45,95%		48		Desmet Jozef	29	10	-97	34,48%
24		Balduck Jan	37	16	-34	43,24%		49		Demeyer Urbain	26	9	-50	34,62%
25		Lietaert Andre	30	15	44	50,00%		50	18	Koopman Linda	29	9	-105	31,03%
								51	19	Goethals Marysia	29	8	-104	27,59%
								52		Declercq Andre	12	6	-12	50,00%
								53	20	Sabbe Linda	15	5	-36	33,33%
								54	21	Decraemer Marie-Jeanne	26	3	-153	11,54%
								55		Vandenabeele Liban	9	2	-30	22,22%

11-04-2023, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Precies 54 jaar geleden werden de klokken opgetrokken 
Op donderdag 8 april 1969 werden de klokken opgetrokken in de toren van de toen nog in aanbouw zijnde kerk. Bovenaan hangt Ernest, in de midden Maria en onderaan Johannes. Deze laatste wordt geluid (de eindeklok) bij het overlijden van een parochiaan

Foto @ E.H. *André Verstraete, onderpastoor in Beveren-Leie van 1967 tot 1977 

Naar aanleiding van de werken aan de klokkentoren in 2011 richtte Beverse Weetjes op dinsdag 10 mei een schrijven aan de Koninklijke klokkengieterij Petit & Fristen uit Aarle-Rixtel Nederland die de klokken van Beveren-Leie goot.
Op 11 mei was er reeds een replay met enkele documenten in bijlage. Daarin waren heel wat gegevens terug te vinden.
Om deze gegevens te bekijken, gewicht, prijs, ..... klik hier
Iemand die soms zou weten wie de jongens en meisjes op de foto zijn? Laat dan een berichtje achter onder reageer.

*E.H. André Verstraete werd geboren op 12 januari 1923 in Meulebeke, als derde telg in een landbouwersgezin met zes kinderen.
Hij werd gevierd voor zijn 100ste verjaardag en tevens 75 jaar priesterschap in wzc De Groene Verte te Merkem.
André Verstraete werd tot priester gewijd op 1 augustus 1948.
“In 1967 werd ik onderpastoor in Beveren-Leie. Daar vond ik weinig gelijkenissen met het landelijke Merkem. De kerk was er tijdens de oorlog verwoest en ik heb er de nieuwe kerk zien gebouwd worden – ik heb daar zelfs de eerste mis opgedragen.", zo vertelde hij naar aanleiding van de viering voor zijn 100ste verjaardag en 75 jaar priesterschap.
Om de levensschets van E.H. André Verstraete te lezen klik hier

08-04-2023, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Rummikub Beveren-Leie
Op speeldag 6 die doorging op 28 maart 2023 tekenden 32 spelers present en ziet de voorlopige stand er als volgt uit:

Pl	Naam	Gespeeld	Gewonnen	Punten		Pl	Naam	Gespeeld	Gewonnen	Punten
1	Hilde Soens	24	12	701		21	Odette Desmet	24	5	-93
2	Claudine Demeulemeester	24	12	579		22	Magdalena Demeyer	20	5	-101
3	Regine Verloof	24	10	487		23	Christiane Dewilde	24	5	-114
4	Martine Benoit	24	9	587		24	Eric Vuylsteke	24	5	-219
5	Eric Tack	20	9	-240		25	Andre Lietaert	14	4	-156
6	Pieter Simonin	12	8	549		26	Lea Dewilde	24	4	-333
7	Christiane Goesaert	24	8	351		27	Nicole Demeyer	12	3	57
8	Liliane Defeyter	20	7	376		28	Josyane Pollie	16	3	-183
9	Viviane Dekiere	24	7	193		29	Luc Decavele	20	3	-192
10	Carlos Verkaemer	24	7	121		30	Linda Maes	24	3	-239
11	Rosa Cnockaert	16	7	26		31	Christine Vanhoutteghem	4	2	64
12	John Vervaecke	24	7	-77		32	Laurette Kindt	14	2	-402
13	Rita Deconinck	24	6	251		33	Francine Albers	12	1	-287
14	Gerda Vandenabeele	20	6	233		34	Jan Tijtgat	20	1	-441
15	Jeanine Vanderbrugghe	20	6	168		35	Linda Koopman	16	1	-461
16	Martine De Smet	24	6	26		36	Monique Verhulst	24	1	-476
17	Jenny Demeulemeester	24	5	329		37	Bernice Manhaeghe	20	1	-728
18	Robert Iacopucci	24	5	300
19	Dirk Decabooter	20	5	83
20	Monique Blauwblomme	20	5	2

07-04-2023, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Speech opening Vlasbrug door Rik Soens, eerste schepen Waregem en provincieraadslid West-Vlaanderen
Met dank aan eerste schepen en provincieraadslid West-Vlaanderen, Rik Soens, hierbij de intergrale speech die hij deed tijdens de officielle opening van de Vlasbrug in Beveren-Leie op 1 april 2022.

"Geachte Vlaams volksvertegenwoordiger en Burgemeester Kurt Vanryckeghem, Geachte gedeputeerde mevrouw Sabien Lahaye- Battheu, Geachte afgevaardigde van de minister de heer Wouter De Ruyter, Geachte voorzitter van de raad van bestuur van de Vlaamse waterweg de heer Koen Anciaux, Geachte collega’s van het schepencollege en gemeenteraad van de stad Waregem, Geachte algemeen directeur van de stad Waregem de heer Guido Delanghe, Geachte burgemeester van Wielsbeke de heer Jan Stevens, Geachte leden van het schepencollege en gemeenteraad van de gemeente Wielsbeke, U allen hier aanwezig,

Voor u staat een meer dan enthousiaste man. Wat een mooi moment maken we hier vandaag mee. In het weekend van Vlaanderens mooiste gebeurd er altijd iets speciaals, vorig jaar (nvdr op 3 april 2022) openden we de Munkenbrug en dit jaar de Vlasbrug. Deze fietsersbrug maakt nu dat iedere deelgemeente van Waregem, fysiek verbonden is met de gemeente Wielsbeke.
In Sint Eloois Vijve zijn we verbonden met de autobrug, in Desselgem met de Munkenbrug en nu hier met de fiets en wandelbrug de Vlasbrug met Ooigem. Moeten we ons hier een vraag bij stellen, de toekomst zal het uitwijzen…Nietwaar Jan…

Maar wat is nu de meerwaarde voor de stad Waregem en Wielsbeke. Dat het recreatieve fietsen in de lift zit, hebben we ook kunnen horen van onze deputé. En ja van deze fietssnelweg wordt heel veel gebruik gemaakt. Maar ook wandelaars en joggers maken van de Trakel bijzonder veel gebruik. Uiteraard is er meer, nadat de rechttrekking van de Leie gebeurde in de jaren 70 van de vorige eeuw, ontstond er een Waregems eiland aan de andere kant van de Leie. Dit Waregemse eiland werd bebost door Vlaanderen. Nu is dit één van de mooiste stukjes natuur van Waregem die dankzij deze nieuwe Vlasbrug heel wat dichter terug komt.

Dat voor het Waregemse stadsbestuur, recreatie, natuurbeleving en groen geen holle woorden zijn, kunnen we enkel nog staven met de aankoop van de bijna10 hectaren grond die we eind vorig jaar hebben gerealiseerd. (Meer weten over deze uitbreiding klik hier)
Met de nieuwe groenontwikkeling en het bos die we in het volgend plantseizoen zullen aanleggen zal mede door deze fietsbrug de recreatieve groen waarde een enorme boost krijgen in onze stad en in het bijzonder in de deelgemeente Beveren-Leie.

Maar voor de groene omgeving in de totaliteit mogen we zeker hier ook de vele inspanningen van natuur en bos, de Vlaamse waterweg en de gemeente Wielsbeke waarderen. Misschien kunnen we een hint meegeven aan onze deputé voor de volgende legislatuur.
Als we kijken vanaf Ooigem kasteel, via Ooigem bos, de Leiemeersen, de gronden hier aan de overkant, de Vlasbrug en de 20 hectaren grote groenzone langs deze zijde om te eindigen aan de site hoeve Beaulieu (Meer weten over de plannen van deze site klik hier ) dan denken we dat dit domein groot genoeg, waardevol genoeg kan zijn om er provinciaal domein van te maken…

Om te eindigen kunnen we als stadsbestuur Waregem en als gemeentebestuur van Wielsbeke woorden van dank uitspreken.
Dank aan mevrouw de minister Lydia Peeters en haar kabinet voor de goedkeuring en financiering van dit mooie project. Dank aan de raad van bestuur van de Vlaamse waterweg, zijn voorzitter de heer Koen Anciaux, de gedelegeerd bestuurder Chris Danckaert voor de formidabele samenwerking en we hopen op even goede samenwerking voor de verlaging van de Leieboorden in Sint Eloois Vijve als voor de uitbreiding van de loskade in de industriezone Schoendale. Uiteraard in dezelfde bewoording dank aan de medewerkers van de Vlaamse waterweg directeur Krista Maes, Lieven Dejonckheere, Frederiek Vanhessche, Piet Mestdagh en Liliane Stinissen voor de goede communicatie.

Bijzonder dank gaat naar de provincie West Vlaanderen in het bijzonder naar onze gedeputeerde Sabine Lahaye Battheu voor de ondersteuning in dit dossier ten bedrage van 150.000€
Dank aan het studiebureau SBE en aan de aannemers Aelterman Vanheule voor de meer dan goede uitvoering.
Dank aan de gemeente Wielsbeke voor de medeinvestering van 200.000€ in dit dossier en voor de aanvraag en opvolging van de Europese subsidie via Interegg en dit voor een som van ongeveer 230.000€. Burgemeester Jan van harte bedankt, maar je zal het mij niet kwalijk nemen maar op dit moment dien ik hier in het bijzonder ere-schepen Magda Deprez meer dan een figuurlijk bloemetje te werpen. Dankzij haar gedrevenheid en doorzetting is ze er in geslaagd de gemeenteraad van Wielsbeke te overtuigen om dit prachtig project te laten steunen voor het bedrag dat ik daarnet heb vermeld. Magda van harte bedankt. Maar ook dank aan de gemeenteraad van Waregem voor de steun voor dit project. Met een bedrag van een klein miljoen euro kunnen we stellen dat we Waregem weer één hebben gemaakt.

Vooraleer we het bord onthullen en er uiteraard een glas op drinken, zou ik mogen vragen aan onze burgemeester om uit dank en erkenning voor deze meer dan mooie realisatie een boeket bloemen te willen overhandigen aan Gedeputeerde Sabine, aan ere schepen Magda en aan operationeel directeur Krista Maes. Wil tevens nog een attentie overmaken aan de heer Wouter De Ruyter, medewerker van de minister en aan de voorzitter van de Vlaamse waterweg de heer Koen Anciaux.
Laten we straks het glas heffen op deze mooie realisatie nadat we het bord samen hebben onthuld.
Ik dank u".

06-04-2023, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Officiële opening Vlasbrug nieuwe fietsers- en voetgangersbrug tussen Beveren-Leie en Wielsbeke
Goed nieuws voor het stap- en trapverkeer in Waregem en Wielsbeke: fietsers en voetgangers kregen er een eigen nieuwe brug bij. De voorbereidende werken startten in november 2021. In augustus vorig jaar werd de brug geplaatst. Nu, nog geen anderhalf jaar na de start van de werken, is de brug afgewerkt en kunnen de eerste fietsers en voetgangers de Vlasbrug in gebruik nemen.

“Met deze nieuwe brug specifiek voor fietsers en voetgangers kunnen actieve weggebruikers op een veilige en comfortabele manier de Leie oversteken”, legt Lydia Peeters, Vlaams minister van Mobiliteit en Openbare Werken uit. “Bovendien krijgen ze vanaf de brug een prachtig uitzicht op de Leievallei en kunnen ze genieten van de natuur en toeristische trekpleisters op beide oevers.”

Deze voormiddag hebben Wouter De Ruyter, raadgever van Vlaams minister van Mobiliteit en Openbare werken Lydia Peeters die verontschuldigd was, West-Vlaams gedeputeerde voor toerisme en recreatie Sabien Lahaye-Battheu, burgemeester Jan Stevens van Wielsbeke, burgemeester Kurt Vanryckeghem en eerste schepen Rik Soens van Waregem en de directie van De Vlaamse Waterweg de nieuwe Vlasbrug officieel geopend. Daarna werden de eerste fietsers en voetgangers verwelkomd met een lekkere warme wafel.

De nieuwe Vlasbrug is een stalen S-vormige brug met een totale lengte van 165 meter met een overspanning van ongeveer 60 meter over de Leie. De werken werden uitgevoerd door de TM Van Huele – Aelterman. De brugdelen werden vooraf in het atelier van Aelterman gebouwd. Het ontwerp, van de hand van SBE, is sober maar harmonieus en vormt één geheel met de bomenrijen en het open Leielandschap. De betonnen aanloophellingen sluiten naadloos aan op de bestaande jaagpaden aan beide zijden van de Leie.

“Vorige zomer werden de drie stalen brugdelen nog onder belangstelling van vele kijklustigen ingevaren en gemonteerd. Vanaf vandaag kunnen fietsers en voetgangers veilig en comfortabel over de gloednieuwe Vlasbrug met een wegdek voor de actieve weggebruiker van 3 meter breed”, vertelt minister Lydia Peeters. “Dankzij de vlotte samenwerking met het ontwerpbureau, de aannemer, de stad Waregem en gemeente Wielsbeke konden we de brug volgens de vooropgestelde planning opleveren”, vertelt Koen Anciaux, voorzitter van De Vlaamse Waterweg nv. “We zijn blij dat we met dit mooie resultaat kunnen bijdragen aan het fietsverkeer in de regio.”

Vlaamse fietsambitie
Door te investeren in fietsinfrastructuur wil Vlaanderen meer mensen op de fiets krijgen, zowel voor woonwerkverkeer, woon-schoolverkeer als voor recreatie. “We hebben een Vlaamse fietsambitie waarbij we resoluut kiezen voor meer én veilig fietsverkeer. Met het bouwen van een nieuwe fietsers- en voetgangersbrug maken we het makkelijker om over en langs het water te trappen en te stappen.”, zegt Lydia Peeters Vlaams minister van Mobiliteit en Openbare Werken. “De nieuwe Vlasbrug zal een stimulans zijn om op een actieve manier te pendelen naar het werk of de school. Een extra ingreep om de fietsreflex aan te wakkeren én om onze doelstellingen inzake de modal shift naar duurzame vervoermiddelen te behalen.”

Recreatieve troef
De naam van de brug verwijst naar de historische vlasnijverheid, die met name dankzij de Leie, in deze regio boomde en Vlaanderen als textielland op de wereldkaart zette. Naast aanpassingen voor de binnenvaart op de Leie, investeert Vlaams minister van Mobiliteit en Openbare Werken Lydia Peeters via De Vlaamse Waterweg nv, samen met de gemeente Wielsbeke en stad Waregem, ook in de recreatieve troeven van de Leie en haar omgeving.

“Met Westtoer maken we dankbaar gebruik van deze nieuwe verbinding. De nieuwe Vlasbrug zorgt er samen met de Munkenbrug voor dat beide oevers van de Leie in de toekomst opgenomen kunnen worden in de Oude Leiewandelroute en het recreatieve fietsnetwerk. Zo kunnen we de trajecten van onze recreatieve producten aanpassen en nog aantrekkelijker en belevingsvoller maken”, verduidelijkt Sabien Lahaye-Battheu, WestVlaams gedeputeerde voor toerisme en recreatie

“De fiets- en wandelbrug zal een enorme boost geven aan de recreatie langs de Leie, niet in het minst met de ontdekking van de prachtige Waregemse groenzone aan de overkant van de rivier”, aldus eerste schepen van stad Waregem, Rik Soens.

“Deze nieuwe verbinding zal zeker nog voor een boost zorgen voor het nu al intense fietsverkeer langsheen de jaagpaden aan beide zijden van de Leie. Het gaat dan zowel over recreatief als woon-werkverkeer”, benadrukt ook Jan Stevens, burgemeester van Wielsbeke.

De kostprijs van de nieuwe fietsers- en voetgangersbrug bedroeg 2,62 miljoen euro, waarvan 37,5 % gefinancierd werd door de stad Waregem en de gemeente Wielsbeke. De werken werden ook meegefinancierd uit de herstel- en veerkrachtfaciliteit van de Europese Unie, het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling via het Interreg V France-Wallonie-Vlaanderen project Eurocyclo en het Provinciaal Reglement voor toeristische impulsen van de Provincie West-Vlaanderen.
Ook de omgeving rond de brug en oevers werden aangepakt, goed voor zo’n 2,7 miljoen euro.
Voor een terugblik op het plaatsen van de brugdelen in augustus 2022  klik hier. 

01-04-2023, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes