Wandelen voor OGIO in Desselgem

Meer weten klik hier.

12-09-2018, 18:16 geschreven door Beverse Weetjes

Dubbel viergeslacht in Beveren-Leie
Rosa Degroote (87) uit Beveren-Leie die momenteel in de Meers te Waregem verblijft is de trotse overgrootmoeder geworden van een dubbel viergeslacht.

^{Met dank voor het doorsturen aan Marlies}

Op de foto herkennen we v.l.n.r. Marlies Decavel (28) en woonachtig in Ronse, met haar dochtertje Babette D'Haene dat geboren werd op 15/08/2018. De trotse oma Els Demeyer (58) uit Beveren-Leie. Overgrootmoeder Rosa Degroote en Doortje Decavel (30) uit Beveren-Leie met haar dochtertje Fran De Poortere dat op 09/05/2018 het levenslicht zag.

11-09-2018, 10:38 geschreven door Beverse Weetjes

Petanque Okra Beveren-Leie
Op de eerste reguliere speeldag na het verlof kwamen 40 spelers opdagen. Claude Rommens staat voorlopig stevig aan de leiding met een voorsprong van 5 punten.

11-09-2018, 09:52 geschreven door Beverse Weetjes

Rummikub Okra Beveren-Leie
Op de eerste speeldag na het verlof waren 29 spelers aanwezig.
In de voorlopige stand blijft Martine Benoit aan de leiding. 

11-09-2018, 09:28 geschreven door Beverse Weetjes

Gratis groot Waregem - Helpende handen in Beveren-Leie

 De activiteit die Rita Kints samen met haar team op poten wist te zetten is een waar succesverhaal geworden. Mensen kunnen er hun, nog bruikbare spullen, kledij, huishoudgerief, speelgoed…. doneren. Deze worden dan gratis terug in roulatie gebracht, zij het via de groep of tijdens bepaalde openingsuren.
Tijdens de openingsuren werden de spullen deze zomer uitgestald in een tent. Nu herfst en winter in aantocht zijn zal de tent geen weerbestendige oplossing meer bieden. Daarom is het team op zoek naar een werfcontainer of iets dergelijks (max 6 op 3 meter) om ook tijdens deze seizoenen verder het gerief te kunnen uitstallen.
Hebt u weet waar, kent u iemand, of hebt u een idee hoe ze aan iets dergelijks kunnen geraken, neem dan contact op met Rita Kints, waarvoor bij voorbaat dank.

10-09-2018, 13:18 geschreven door Beverse Weetjes

Oktoberfeeste knallend startschot voor nieuw muzikaal jaar
Komende zaterdag 15 september organiseert het Bevers Harmonieorkest voor de derde maal een Oktoberfeeste na twee succesvolle edities in 2016 en 2017. De naam werd lichtjes gewijzigd van Bierfeeste naar Oktoberfeeste om een breder publiek aan te spreken, want belangrijker dan het bier is de ‘Feeste’ zelf.

De zomervakantie van het Bevers Harmonieorkest zit er op. Dirigent Bert Decavel en muzikanten zijn stilaan begonnen aan de voorbereidingen voor de uitdagingen die dit werkjaar op de muzikale kalender staan.

Hoe dit werkjaar echter beter inzetten dan met de derde editie van de Oktoberfeeste. Wie er vorig jaar bij was, kent het recept. Enerzijds is er de biercontest geleid door MC Luigi, alias Louis Snauwaert. Anderzijds en uiteraard de hoofdmoot van de Oktoberfeeste is de muziek. Voor de tweede maal op rij konden we ‘Die Jungen Waidhofner Buam’ strikken. Ze brengen de enige echte Oostenrijkse ‘Oberkrainer Musik’. Dé klap op de vuurpijl zijn uiteraard de enige echte ‘Ze Quaffeurz’. Al twee jaar op rij staken ze O.C. ‘t Klokhuis (figuurlijk) in de fik. Niemand die stil kan blijven zitten dankzij hun enthousiasme en niemand die het niet aandurft om met de reeks hits mee te zingen al dan niet in de juiste toonaard.

Kortom de Oktoberfeeste is het ideale feest om een prachtige zomer af te sluiten en het nieuwe werk of schooljaar te starten met een ‘bang’.

Kaarten voor de Oktoberfeeste kan je bestellen via:
– online: https://oktoberfeeste.squarespace.com/tickets/ klik hier.
– muzikanten en bestuursleden van het orkest.

10-09-2018, 10:08 geschreven door Beverse Weetjes

Open Monumentendag in groot Waregem
Op zondagmorgen 9 september om 10.00 uur werd Open Monumentendag in Waregem officieel geopend. Dat gebeurde met een korte toespraak van schepen Pietro Iacopucci in de rouwkapel te Beveren-Leie.

In de rouwkapel was een fototentoonstelling opgezet over de kapellen in groot Waregem. Deze ruimte was tevens de startplaats voor de ‘Kapelletjesroute’. Deze fietsroute die 55 km telt verbindt 39 kapellen met elkaar en is gebundeld in een gloednieuwe brochure die beschikbaar blijft bij stad Waregem. Voor Open Monumentendag werd de route eveneens bewegwijzerd. Spijtig genoeg was er een leukerd of leukerds die enkele pijlen ’s morgens al naar de verkeerde richting draaiden.
Deelroute’s
Er kon ook gekozen worden voor de ‘Kapelletjesroute west’ van 25 km die langs Beveren-Leie en Desselgem gaat (voor Open Monumentendag met fotozoektocht), of de ‘Kapelletjesroute oost’ die 30 km bedraagt en over Waregem en Sint-Eloois-Vijve loopt. Daar er plots maar één gids beschikbaar was werden de begeleide tochten van 13.15 uur en 15.30 uur herleid tot één tocht (de Kapelletjesroute west) die om 14.00 uur van start ging met een 20-tal deelnemers. In totaal bezochten ruim 300 bezoekers de fototentoonstelling waarvan de grote helft ook effectief één of andere route fietste.
De kapelletjesroute online bekijken klik hier.

09-09-2018, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Expo-kinderen vieren 60ste verjaardag

Op zaterdag 8 september kwamen de expo-kinderen voor de zevende keer samen. De eerste maal gebeurde dat op hun 22ste, 10 jaar nadat ze de lagere school verlaten hadden. Mieke Verborg, Marie-Paule Defoort, Anne Coeman, Luc Decavel en Marc Naert, die instaan voor de organisatie, vonden de tijd rijp om dat op hun 60ste terug over te doen. De reünie, waar deze keer ook inwijkelingen welkom waren, begon met een ontvangst op het gemeentehuis. Daarna stond er een foto/kwis/zoektocht door Beveren-Leie op het programma. De namiddag werd afgesloten met een etentje in Ristorante Sinfonia.
Naast de organisatoren worden de 60-jarigen omringd door schepen Jo Neirynck, Maria Polfliet, Rik Soens, raadslid Marc Vercruysse en schepen Pietro Iacopucci. Verder herkennen we Alex 'Tsas, Carine Degreve, Caroline Declerck, Claudine Vervaecke, Colette Deryckere, Dorien Huyzentruyt, Filip Hatse, Eddy Christiaens, Gratienne Roobroeck, Johan Vanhoutteghem, Katrien Lefebvre, Linda Soens, Marc Knockaert, Martine Decavel, Martine Roobroeck, Martine Vandenhende, Micheline Goddaer, Paul Vanhoutte, Philippe Callewaert, Philippe Mailliard, Piet Deruyck, Riet Vermeulen, Rita Mestdagh, Rita Sintobin, Romain Vanthuyne, Ronny Mahieu, Stefaan Seynhaeve, Johan Vandenberghe, Walter Agon, Freddy Debaere, Hans Degreve, en enkele oud-leerkrachten Nicol Vandenberghe, Rik Bamelis, Maria Stevens, Mariette Verschuere, Monique Verschuere en Liliane Secember.

08-09-2018, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Opstart wekelijkse markt in Beveren-Leie meteen schot in de roos 

Op woensdag 5 september heeft het stadsbestuur het startschot gegeven voor de wekelijkse markt in Beveren-Leie. Op het kerkplein zullen voortaan elke woensdagnamiddag van 14.00 tot 18.30 uur dertien marktkramers met een abonnement te vinden zijn, daarnaast zijn er ook nog vier marktplaatsen op risico (verloting onder andere marktkramers die aanwezig zijn).
De opstart was meteen een schot in de roos en bracht honderden bezoekers op de been. Dit zowel uit Beveren-Leie, maar ook uit de omliggende gemeenten. Er waren dan ook niets dan positieve reacties te horen over het initiatief.
Om de start wat meer kracht bij te zetten schonk stad Waregem aan de eerste 100 bezoekers een boodschappentas, maar die waren in een mum van tijd uitgedeeld.
De dertien marktkramers die een vaste plaats hebben bieden een heel divers assortiment aan: gaande van beenhouwerijproducten, groenten en fruit, zuivelproducten, brood en banket, zalm, kip, soep, champignons, snoep, koffie, bloemen en planten, textiel en accessoires, hondenaccessoires, horloges en juwelen.
Net zoals op de startdag zijn er op 12 en 19 september nog enkele extraatjes en maken vijf marktgangers kans op een Waregembon van 25 euro. Verder is er animatie voorzien voor de kinderen en wordt het kerkplein muzikaal opgeluisterd.

06-09-2018, 11:07 geschreven door Beverse Weetjes

Kermis Beveren-Leie
De kermis zit er terug op. Naar verluid terug een schitterende editie, die dit jaar, door overmacht, niet was weggelegd voor Beverse Weetjes. We zijn iedereen dan ook dankbaar die een foto doorstuurde.

Zelf sprokkelden we wat reacties.
Zo kregen we van verschillende verenigingen te horen dat ze uiterst tevreden zijn en hun kas een duwtje in de rug konden geven. Voor de wielerwedstrijd, Grote prijs Maurice Desmet, verschenen 64 renners aan de start. Mario Willems ging hier met de zege aan de haal. Dit jaar werd pater André Goussaert als nieuw lid gehuldigd in de Orde Beverna Cum Laude. Zelf kon hij er niet bijzijn, het kunstwerk dat daaraan verbonden is werd overhandigd aan enkele familieleden.
Over de verschillende optredens waren de meningen verdeeld. Over dit van Sandra Kim was er niets dan lof te horen. De groep Madlee werd heel gesmaakt. Deze groep trad op, op het kerkplein, terwijl zo’n 180 personen genoten van het Pizza en Pasta Festijn in oc ‘t Klokhuis. En raar maar waar, de meningen over de Romeo’s waren heel verdeeld, sommigen vonden het schitterend, anderen hadden er heel wat meer van verwacht. Het schitterend vuurwerk konden we zelf bewonderen.
De KWB mocht 18 ploegen (54p) inschrijven voor het petanquetornooi. Hier ging de zege naar de groep van Claude Rommens, Robert D’Hont en Yvan Minjauw (van Okra Beveren-Leie).
Op zondag kwamen een 20-tal Fiatjes 500 opdagen. De parochianenkoers voor amateurs werd gewonnen door Kristof Vaneeckhout en de professionele door Steven Harinck. Aan Tournee Locale, die deze zomer liep, namen zo’n 70 personen deel en Piet Decavel was hier één van de winnaars. Zo, dat was het ongeveer wat we allemaal te horen kregen. Reacties zijn steeds welkom.

Pater André Goussaert
Hierbij geven we graag een uitgebreid verslag mee van de nieuwe Ridder. Deze informatie hebben we te danken aan wijlen Michel Debrouwere. Hij schonk ons jaren geleden een boek met verhalen over Bevernaars en deze mochten we ook publiceren. Dit evenwel verkorte verhaal eindingt in 1970. Schepen Rik Soens beloofde ons nog te contacteren zodat we de levensschets tot op vandaag kunnen meegeven!!! Maar wellicht zal het filmpje ook al heel wat meer duidelijkheid scheppen over het leven van pater André Goussaert.

André Goussaert is geboren op de Beverse Kapelhoek op 30 oktober 1930. Zijn vader was de populaire veldwachter Victor Goussaert, en zijn moeder was Flavie Denorme uit Moorslede, die tijdens de benarde jaren van de Eerste Wereldoorlog van de frontlijn weggevlucht was en hier was blijven hangen. Na zijn vlegeljaren aan de Beverse Gemeentelijke Jongensschool trok André Goussaert naar het kollege te Waregem, om er zich net als zijn broer Paul te verdiepen in de studie der beroemde Griekse en Latijnse beschavingen. Alles verliep gedurende vijf jaar naar wens, maar het scheelde geen haar of een kwaadwillige ziekte maakte een voortijdig einde aan zijn jongelingsdromen, toen hij zijn laatste jaar aan het afwerken was„ Er was een half-mirakuleuze tussenkomst van Hierboven nodig om de slag van de makabere zeisenman af te weren. Hij rekupereerde echter vlug en al spoedig was hij weer de levenslustige spring-in-'t veld die hij altijd geweest was. Toen hij bij het einde van retorika verklaren moest wat hij zou worden en sommigen hem reeds zagen als tuinman met pijp en holleblokken, zei hij droogweg: "Ik word Oblaat!" Toentertijde werden dé Oblaten in het Waregemse kollege als een soort half-was beschouwd en zijn vrienden stonden dan ook verstomd: Oblaat! Maar waarom dan? Waarom geen Scheutist of Witte Pater? De jonge Goussaert glimlachte eens fijntjes: omdat enkel de Oblaten missies in het hoge noorden hebben! Hij nam dus zijn intrek in het Oblaten-noviciaat te Korbeek-Lo. Een jaar lang maakte hij er kennis met die nieuwe wereld, en daarna kwam hij zes jaar lang teologie studeren te Gijzegem. Tijdens die jaren kwam de verbazend handvaardige Goussaert reeds even om het hoekje kijken. Hij bleek een prima metselaar te zijn, die met even veel gemak een kunstige schouwmantel optrok als een zwembad aanlegde.

Op 28 oktober 1955 werd hij te Gijzegem priester gewijd door een bisschop uit Kameroen en op 30 oktober droeg hij in de Beverse noodkerk zijn eremis op. Nu moest hij nog jaar teologie studeren te Gijzegem en onmiddellijk daarop kreeg hij het nieuws waarnaar hij al die jaren had uitgekeken. Hij mocht vertrekken naar Baker Lake, in het Canadese Noorden. In juli van dat jaar l956 werd in de gemeenteschool een reusachtige Vlaamse Kermis gehouden' Letterlijk de hele parochie had de handen in elkaar geslagen om er iets enige van te maken en een onvermoeibare onderpastoor Myngheer woekerde wekenlang met zijn legendarische krachten om alles in kannen en kruiken te krijgen. Het werd een enorm feest, Gans Beveren stond achter zijn zendeling. In september reisde hij dan af voor de eerste keer- Een jonge Oblatenpater die met laaiend entoeziasme een onbekende wereld tegemoet ging. In het huisje op de Kapelhoek bleven twee ouder wordende mensen achter. Eenzaam. Verdrietig. Angstig om wat er hun jongste zoon al niet overkomen kon in die vijandige barre streken. Och, ouders van missionarissen hebben nooit rust meer. Altijd zwerven hun gedachten en hun zorgen om dat éne kind dat ze niet meer beschermen kunnen tenzij met hun gebed, en niet meer bereiken tenzij met hun brieven die dan nog niet alles kunnen uitdrukken wat ze eigenlijk zeggen willen.

BAKER LAKE.
Pater Goussaert arriveerde er even voor Kerstmis 1956. Hij kwam er terecht bij Pater Papion, een Bretoen, die de Waalse pater Choque verving. Al dadelijk werd hij over de oren in het werk geworpen. Hij moest een missie bouwen en onderwijl de Eskimo-taal leren. Dat bouwen was een kolfje naar zijn hand en zijn oversten hadden waarlijk niets beters kunnen vinden om de jonge onervaren missionaris over de eerste moeilijke maanden heen te helpen. Ook met de niet zo gemakkelijke Eskimo-taal liep het wel los. Beetje bij beetje ontvouwde ze voor hem haar geheimen. Net als alle andere talen leerde je haar best in de praktijk, en onder het bouwen had Pater Goussaert daartoe gelegenheid te over. Zijn werk te Baker Lake was slechts een inleiding. Hijzelf telt die periode niet mee als missiewerk. Hij was er trouwens niet lang want reeds enkele maanden later kreeg hij bericht dat hij zich naar de in 1951 gestichte missie van Gjoa Haven moest begeven, bij de Franse pater Henry.

GJOA HAVEN.
Toen pater Goussaert in juni 1957 in Gjoa Haven aankwam, verbleven er slechts een viertal Eskimo-families. Ze woonden in sneeuwhutten, in igloo's. Verders was er een hut die als magazijn voor de handeldrijvende Hudson Bay Company dienst deed, en tenslotte had Pater Henry er een minuskuul kapelletje opgetrokken en een huisje dat enkel een paar personen kon herbergen, zo klein was het. Gjoa Haven ligt op het King William Island en het dankt zijn naam aan de reis van de Noorse ontdekkingsreiziger Roald Amundsen. Amundsen had in het begin van de jaren negentienhonderd met zijn boot, de "Gjoa" de doorvaart tussen het Canadese vasteland en de Pooleilanden verkend, en hij `het anker geworpen voor die toen nog onbekende en onbewoonde plaats aan de zuidkust van het eiland. Pater Goussaert was nog geen drie dagen op de missie, toen hij er reeds met gids en hondenslede op uit mocht trekken om mijlen ver een jonge Eskimo te gaan dopen. De Eskimo werd bij die gelegenheid opgenomen in de milde schoot van onze Moeder de Heilige Kerk, en André Goussaert in de kille schoot van Moeder Noorden. Hij moest trouwens snel leren op eigen benen staan daar, want een paar weken later reeds kreeg hij een grote sleereis te maken naar Gladman Point, in het westen van het eiland. In Gladman Point hadden de Eskimo's een kamp waar een honderd twintig man verbleven, waaronder vier katolieke families. Pater Goussaert moet er een missiepost oprichten. Die post is er gebleven tot 1965. Nu ligt Gladman Point verlaten. Alle Eskimo’s zijn uitgeweken naar het komfortabele Gjoa Haven.
Dat Gjoa Haven was in de eerste jaren van pater Goussaerts noordpoolleven echter nog zo komfortabel niet. Een paar rotshuisjes, een paar igloo's, en verder naar alle kanten de eindeloze barre verlatenheid. Als voeding hadden ze rauwe vis en soms eens iets wat op brood leek, maar dat ze bijna moesten hakken met de bijl, zo hard was het. De Eskimo’s zaten tientallen, ja honderdtallen mijlen ver, over de eindeloze sneeuwvlakte verspreid; Die moesten ze dan gaan opzoeken met de hondenslee, vele dagreizen ver, dik ingeduffeld in hun kariboe-pelzen, en dan nog met bevroren gezicht aankomen, In de igloo’s of onder de jachttenten vertelden ze dan over hun godsdienst, over de Man die hem was komen kenbaar maken, en over hetgene hij van een mens vroeg.

In 1959 begon hij te bouwen in Gjoa Haven. Een beter tehuis voor de paters en vijf huizen voor Eskimo's. Het was een begin en pater Henry, de eerste missionaris van Gjoa Haven en een heilig man maar een beetje onpraktisch zoals alle Fransen, was de koning te rijk. Gedaan met de miseries van het leven in ijskoude sneeuwhutten. Zijn houten woning kon hij nu verwarmen met stookolie tot het binnenskamers 10 tot l5 graden was. Een toen ongekende weelde voor het hoge Noorden. Ieder jaar werden er nu huizen bijgebouwd, want steeds meer Eskimo's vonden het nog lang zo slecht niet in Gjoa Haven definitief hun tenten op te slaan en van daaruit op jacht en visvangst te trekken in het seizoen. Ondertussen leerde pater Goussaert zijn volk kennen en ervan houden. Die taaie zwijgzame kerels die met ongelooflijk uithoudingsvermogen vechten tegen de vijandige natuurelementen, die zo buitengewoon vindingrijk zijn en met katachtig geduld kunnen vissen en jagen. Zieken verzorgen, breuken inzetten, wonden naaien, vrouwen bijstaan aan een moeilijk kraambed…. Hij heeft eens een vrouw geholpen die een tweeling ter wereld bracht. Dat was zijn glansstuk. Wat een simpel missionaris al niet kennen moet, zou Frans Hofkens van "De Heren van Zichem" zeggen.

Einde 1962 kwam pater Goussaert met vakantie naar België. Broeder Jeroom Vermersch vergezelde hem. Broeder Jeroom die hem enkele jaren vroeger als hulp was toegevoegd en die sindsdien zijn onafscheidelijke vriend en zijn broer geworden is. We vonden toen dat de pater er maar magertjes uitzag en vermoeid en een beetje onwennig in onze jachtig geworden streek. Hij heeft hier dan enkele maanden bij ons gewoond, er werd een reusachtige Vlaamse Kermis voor hem gehouden, en daarna vertrok hij weer hals over kop naar het land en het volk dat het zijne geworden was.

In augustus 1963 was hij in Gjoa Haven terug. Omstreeks die tijd kwam ook de boot aan met het materiaal voor het bouwen van een nieuwe kerk en hij kon onmiddellijk aan de slag. Het werd een gebouwtje van acht bij twaalf meter. Boven bevindt zich de kapel en beneden het woonhuis der paters. Ondertussen keek hij ook uit naar middels om het leven van zijn Eskimo's wat draaglijker te maken en om het immer dreigende spook van de honger aan banden te leggen. Hij leerde zijn mensen samenwerken bij jacht en visvangst en hij leerde ze vooruitzien. Een voorraad vlees of vis opgeslagen in het goede seizoen kan de redding zijn in de maanden waar er weinig of niets te vangen valt. Samen met zijn volk kocht hij een-oude boot, de "St.Michel". Ze betaalden-er honderdduizend frank voor. Een hele bom duiten, maar hij was het waard, want nu konden ze hun vangst van veel verder en in veel korter tijd naar huis overbrengen. Thans wonen er ongeveer tweehonderd tachtig Eskimo's in Gjoa Haven. Een honderdtal ervan zijn katoliek en de rest is anglikaans. Nog altijd is het leven er zeer moeilijk, want de mannen moeten tot vijfhonderd kilometer ver om te jagen op vossen en beren en kariboe's Maar ze hebben nu tenminste een veilige thuishaven. Ze hebben verwarmde huisjes, een school, en ze hebben de broederhand van blanken die zelf Eskimo geworden.

PELLY BAY.
In 1966 werd Pater Vandevelde naar Igloolik overgeplaatst en Pater Goussaert moest zijn plaats innemen. Het zal een moeilijk
afscheid geweest zijn van Gjoa Haven en van zijn mensen daar, maar het werd toch verzacht door het besef dat hij er nog dikwijls op missiereis zou terugkeren. In Pelly-Bay zelf is Pater Goussaert onmiddellijk aan het bouwen getogen. Een van zijn eerste zorgen was het optrekken van een behoorlijk winkelgebouw. Er is daar geen magazijn van de Hudson Hay Company en Pater Vandevelde had een bescheiden winkeltje ingericht in zijn eigen huisje. Een mens zou er echter armen en benen gebroken hebben, Zo vol stond, lag en hing het daar. Dat missiewinkeltje is het uitgangspunt geworden voor de Eskimo-koöperatief van Pelly-Bay.

DE ESKIMO-KOÖPERATIEF VAN PELLY-BAY.
De enige manier om de Eskimo's zonder gevaar met de beschaving in kontakt te brengen, is te maken dat ze zichzelf kunnen behelpen en zich opwerken. Pater Goussaert heeft dit herhaaldelijk met klem bevestigd. Het beste middel daartoe leek hem de oprichting van een koöperatief, die eigendom is van de Eskimo's van Pelly-Bay, die door hen beheerd wordt en die zorgt voor de beste voorwaarden bij de aan- en verkoop van hetgene ze nodig of te bieden hebben. We schrijven zoiets gemakkelijk, maar het heeft heel wat voeten in de aarde gehad vooraleer de toelating gekregen werd van de Canadese regering. Pater Goussaert heeft er nachten zijn slapen voor gelaten. In augustus 1966 was het echter zover. Ze konden beginnen. Pater Goussaert ziet die koöperatief echter nog meer als een opvoedingsmiddel dan als een middel om winst uit te slaan. Alhoewel het natuurlijk voor hem ook enorm belangrijk is dat de Eskimo's niet langer uitgebuit worden. De mensen verkopen aan hun eigen koöperatief hun sierlijke beeldhouwwerkjes in ivoor, hun vossen- en berenvellen, en ook hun overschot aan vis. Ze kopen er jachtgerei, stookolie, kledingstukken, voedingsmiddelen, en dergelijke meer. De koöperatief heeft in 1967 ook een kontrakt afgesloten met de regering voor het bouwen van houten geprefabriceerde huizen in Pelly Bay. Het oordeel van Pater Goussaert was dat de Eskimo's de dollars die met het optrekken van die huizen te verdienen waren, beter zelf in hun zak konden steken. Het vraagt alles ontzettend veel werk van hem en van Broeder Jeroom Vermersch, maar ze hebben het.er graag voor over, omdat ze het zo enorm belangrijk vinden.

Binnenkort denken ze ook in Gjoa Haven een dergelijke koöperatief op gang te kunnen brengen en dan worden het nog meer zorgen, maar ze hebben goede hoop dat stillekensaan de verstgevorderden van hun Eskimo's een stevig handje zullen kunnen toesteken in de administratie ervan. En dan zullen ze eigenlijk zijn waar ze wezen willen. Die koöperatief bracht nog meer kopbrekens mee dan zo op het eerste zicht zou lijken. Het is allemaal mooi waren te kopen en te verkopen, maar bij dat alles heb je het vervoer te regelen van en naar het binnenland en dat zijn vele duizenden mijlen. Enkel het vliegtuigvervoer komt serieus in aanmerking. Met de boot gaat het àl te langzaam en dan nog slechts gedurende een paar maanden per jaar.

Er werd dus een landingsbaan gebouwd in Pelly-Bay. Een paar kilometer lang. Ze is zo goed aangelegd dat ook de gigantische Hercules-vliegtuigen er kunnen landen. Die luchtreuzen kunnen tienduizenden kilogram goederen ineens meenemen. Voor enkele maanden heeft premier Trudeau himself de missie van Pater Goussaert met een bezoek vereerd. De Eskimo's stonden ervan verbaasd dat de hoogste baas van Canada er zo eenvoudig uitziet. De ambtenaren die ze af en toe eens zien, hebben meer wind mee. Pater Goussaert denkt er nu ernstig aan een visfabriekje te bouwen voor het verwerken van de buitengewoon fijne vissoorten die bij Pelly-Bay gevangen worden. Sommige van de duurste Europese hotels hebben reeds die Arctic Char op hun menu’s staan maar hij zou de verkoop willen uitbreiden. " Mijn volk moet zichzelf leren behelpen. Het moet zijn eigen bestaan zelf opbouwen" zegt Pater Goussaert. Ligt dat niet helemaal in de lijn van hetgene de Braziliaanse bisschop, Helder Camara, voortdurend voorhoudt?

DE KATECHISTENSCHOOL.
Jonge missionarissen vind je niet meer in het noorden. Pater Goussaert is de jongste op één na en een beetje zorgelijk heeft hij zich reeds dikwijls afgevraagd wat het worden zou als zij er het bijltje zouden moeten bij neerleggen. De Vlamingen hebben echter in de loop van hun geschiedenis reeds voor zoveel benarde situaties gestaan, dat ze altijd automatisch aan het zoeken gaan naar afweermiddelen van zodra ze een gevaar op komst weten. Dat zit ons in het bloed André Goussaert ging dus niet zitten kniezen. Hij dééd er wat aan. In Gjoa Haven had hij met gunstig gevolg Walter Porter als katechist opgeleid en hij was van oordeel dat dit systeem de redding kan zijn voor de Kerk van de Noordpool. Hij ging bijgevolg zijn bisschop net zo lang aan de oren zagen tot die zegde dat het goed was en dat er in Pelly-Bay een school voor katechisten mocht opgericht worden. Onze pater was de koning te rijk, maar meteen kreeg hij weer een supplementaire last op de nek, en geen kleintje bovendien. Een dergelijke school oprichten is mooi, maar katechistenleerlingen zijn gehuwd en ze hebben kinderen en komen veelal uit andere nederzettingen, soms honderden mijlen ver. Er moesten dus huizen gebouwd worden en er moesten inkomsten gezocht om die katechisten-in-spe onderhoudsgeld te betalen, want die konden toch niet op een houtje bijten. Evenmin als hun vrouw en kinderen. Pater Goussaert vertelt dat hij hard op de Voorzienigheid heeft moeten rekenen dan, maar dat die hem niet in de steek gelaten heeft. De Duitsers hebben met hun Miserior een aardige duit in het zakje gedaan. Er kon gebouwd worden, en in 1969 werd van wal gestoken met zes kandidaten. De oudste ervan is 40 en de jongste 27 jaar. Het was een hele toer, want die mensen begonnen van helemaal onderaan. Er moesten kursussen opgemaakt worden, aangepast aan de Eskimo's en hun konkrete situatie. Het eigenaardige is dat die onontwikkelde, maar door en door verstandige mensen, in onderlinge diskussies zelf geholpen hebben bij het samenstellen van de leerstof.  Ook de vrouwen van de kandidaat-katechisten worden in het onderwijs betrokken. Ze zullen immers een belangrijke taak te vervullen hebben straks bij de opleiding van de Eskimo-vrouw en -moeder. Die zes families hebben nu hun eerste jaar achter de rug. Ze zullen nu gedurende enkele maanden praktisch werk gaan verrichten in de nederzettingen, en daarna vatten ze hun laatste jaar aan. Van verscheidene zijden werd voorgesteld die katechisten bij het einde van hun studies de waardigheid van diaken te verlenen, maar Pater Goussaert is er niet zo entoesiast over. Hij vreest dat daardoor een zeker rangverschil zou ontstaan met de andere leden van de nederzetting, en hij acht het van het grootste belang dat de katechisten volledig volksverbonden blijven. Volgend jaar zal die eerste lichting katechisten afgestudeerd zijn. Ze zullen dan ingezet worden in de verschillende Eskimo-nederzettingen die geen missionaris hebben en ze zullen Gods woord verkondigen en voorleven. Pater Goussaert hoopt dat de Heer misschien uit die katechistenfamilies de priesters zal roepen die het Eskimovolk verder zullen begeleiden op de weg die niet langer onzeker en onmenselijk meer is, maar toch altijd nog zeer moeilijk.

OPNIEUW EVEN UITBLAZEN IN.
In april 1970 zijn Pater André Goussaert en Broeder Jeroom Vermersch opnieuw in Beveren gearriveerd voor een vakantie van enkele maanden. Ze zagen er goed uit bij hun aankomst. Niet zo teruggetrokken en versleten als acht jaar voordien. Je kon zien dat de levensomstandigheden ginder verbeterd zijn. Maar beiden steken het niet onder stoelen of banken dat hun gedachten in Pelly-Bay en Gjoa Haven zijn. Bij het Eskimo-volk dat hun volk geworden is. Als je daarover spreekt gaan hun ogen glanzen en vertellen ze je in warme bewoordingen over hun mensen en hun werk daar. Over hetgene reeds gedaan werd en over het onmetelijk vele dat nog te wachten ligt.Ze kunnen maar niet begrijpen waarom wij hun prestaties zo enorm vinden. “Het is toch allemaal eenvoudig," zeggen ze, "je ziet dit of dat wat gedaan moet worden en je doet het. Je hebt trouwens geen andere keuze. Laat jij het liggen, dan kijkt er geen mens naar om! Om dat te veranderen zijn we daar. We moeten de Eskimo's leren leven met God en met de mensen." Als je hen dan vraagt of het gemakkelijker ware de Eskimo's uit hun barre streken weg te halen en ze ergens elders neer te zetten, dan bekijken ze je eerst stomverbaasd en glimlachen dan begrijpend. "De Eskimo’s ginder weghalen? Maar verstaan jullie dan niet dat het hun streek is? Dat ze er niet uit weg willen omdat ze er minstens evenveel van houden als jullie van het vlakke en vruchtbare Vlaanderen? Nee, laat ze maar betijen. Met Gods hulp zullen ze het halen." Met Gods hulp zullen ze het halen. Dat Godsvertrouwen van die missionarissen toch! Daar kunnen wij met al ons getob en gemier niet bij. Pater André Goussaert en gij ook, Broeder Jeroom Vermersch, wij zijn trots op u en we laten u niet in de steek. Nooit! Het mag dan al zijn dat de Eskimo's uw volk geworden zijn, we zullen zorgen dat ge u altijd verbonden blijft voelen met het volk dat leeft in Vlaanderen, aan de boorden van onze oude trouwe Leie.
......

04-09-2018, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Goud voor Norbert en Rita Pappijn-Lippens
Op zaterdag 25 augustus werden Norbert Pappijn en Rita Lippens, naar aanleiding van hun gouden jubileum, ontvangen op het stadhuis in Beveren-Leie.

Norbert werd geboren te Beveren-Leie op 14 januari 1945 in een gezin dat zes kinderen telde. Na zijn lagere school te hebben doorlopen trok hij naar het Sint-Amandscollege in Harelbeke. Nadat hij daar 3 jaar op de schoolbanken had gezeten was het tijd om zijn legerdienst te gaan vervullen. Eenmaal dat achter de rug startte hij zijn beroepsloopbaan als thuiswever voor ‘boer Clerck’ en er zijn loopbaan in 2005 ook af te sluiten.
Rita werd geboren op 8 juli 1945 te Sint-Eloois-Vijve in een gezin dat 4 kinderen telde. Zij volgde een opleiding snit en naad en begon haar loopbaan bij de firma Bekaert te Waregem.
Het gouden paar leerde elkaar kennen in de Golden River te Deerlijk en op 23 augustus 1968 verschenen ze voor de ambtenaar van burgerlijke stand te Sint-Eloois-Vijve waar ze elkaar hun jawoord gaven. Het pas gehuwde koppel begon met het bouwen van hun nestjes en gingen zich vestigen in Kortrijkseweg te Beveren-Leie. Na een vijftal jaar verhuisden ze naar hun huidige woonst in de Courtensstraat. Ondertussen was Rita ook werkzaam in de thuisweverij van haar echtgenoot waar ze eveneens in 2005 met pensioen ging.
Norbert en Rita kregen twee kinderen, Isabel en Vincent. Ook zij zijn aan hun nestje begonnen en zo zijn Norbert en Rita de fiere grootouders van Arthur en Laura en Esmée en Jérome.
Ze houden mooie herinneringen aan hun reizen. In het bijzonder aan hun huwelijksreis naar Lourdes en tal van reizen naar Spanje. Ook de feesten bij de firma Beaulieu vergeten ze niet. Beiden zijn nu lid van Okra en de wandelclub ‘De Textieltrekkers’. Sinds een viertal jaar is Norbert de drijvende kracht bij de kaartersclub van Okra en wist zich tweemaal tot kampioen te kaarten. Naast de hobby's van Rita, koken en naaien, houden ze beiden van wandelen, fietsen, kaarten en genieten van het leven.

29-08-2018, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Agendapunten 4 september 2018
Agenda:
Openbare zitting
1. mededelingen
2. goedkeuren wijziging bijzondere politieverordening betreffende de gemeentelijke administratieve sancties voor de overtredingen op stilstaan en parkeren en voor de overtredingen op de verkeersborden C3 en F103, vastgesteld met automatisch werkende toestellen
3. onroerende goederen: beëindigen bestaande erfpacht met Ten Anker en vestigen van nieuwe erfpacht met Helpt Elkander op gronden t.h.v. Zuiderlaan, 8790 Waregem

4. onroerende goederen: goedkeuren aankoop strook grond nabij de Grote Heerweg, 8791 Waregem voor de aanleg van een fietspad
5. onroerende goederen: project Westerlaan - goedkeuren aankoop woning Westerlaan 57, 8790 Waregem
6. onroerende goederen: goedkeuren afstand van erfdienstbaarheid van openbaar nut t.h.v. hoek Stormestraat - Verhelststraat, 8790 Waregem
7. OC Eikenhove, renovatie dak: goedkeuren ontwerp + vaststellen plaatsingsprocedure
8. stedelijke werkplaats, nieuwe burelen en refter, Lot 1/Ruwbouw: goedkeuren eindafrekening
9. stedelijke werkplaats, nieuwe burelen en refter, Lot 3/Elektriciteit: goedkeuren eindafrekening
10. aanleg fietspad Grote Heerweg tussen Barmbeekstraat en Hoonakkerdreef: goedkeuren ontwerp en plaatsingsprocedure
11. nutsleidingen: Eandis: goedkeuren programma vervangen verouderde lichtpunten
12. vaststellen aanvullend verkeersreglement: invoeren verkeersmaatregelen in de Noorderlaan en Westerlaan
13. vaststellen aanvullend verkeersreglement: uitbreiden zone 30 in het centrum
14. vaststellen aanvullend verkeersreglement wegverkeer blijvend karakter: invoeren van fietsstraten in het centrum
15. opheffen afsprakennota nr. 2015-21 en goedkeuren afsprakennota 2018-44: RUP Mirakelstraat
16. vaststellen jaarrekening 2017 W13
17. goedkeuren statutenwijziging W13
18. stedelijk kunstonderwijs: vaststellen te volgen leerplannen i.k.v. het nieuwe decreet DKO
19. stedelijk kunstonderwijs: wijziging opleidingsstructuur en maximum capaciteit domein beeldende en audiovisuele kunsten
20. stedelijk kunstonderwijs: goedkeuren wijzigingen arbeidsreglement
21. stedelijk kunstonderwijs: goedkeuren wijzigingen academiereglement (schoolreglement)
22. goedkeuren toelagen
23. vragen
24. goedkeuren verslag vorige zitting
Geheime zitting
25. onroerende goederen: goedkeuren overeenkomst gebruik parking Blauwpoort n.a.v. Waregem Koerse

26-08-2018, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Kinderlokker teistert speelplein in Beveren-Leie
De politiezone Gavers (Harelbeke en Deerlijk) liet afgelopen woensdag 22 augutus op Facebook weten dat er een kinderlokker actief is geweest op een gloednieuw speelplein (nvdr geopend op 14 juli jongstleden) in Beveren-Leie. De politie vraagt iedereen dan ook om waakzaam te zijn, raad die ouders uit de buurt onmiddellijk ter harte nemen.

Het speelpleintje aan de Interlinsite

De politiezone spreekt over een poging tot kinderlokking ter hoogte van een speelplein in Beveren-Leie. Volgens reacties op het waarschuwingsbericht op Facebook zou het om een nieuw speelplein aan de vroegere Interlin-site gaan, tegenwoordig bekend als de Zegerstraat en de Pauwstraat. Een man en een vrouw reden met een witte bestelwagen in de buurt van het speelplein en de vrouw sprak verschillende kinderen aan. “Kom eens kijken in onze wagen, er zit hier een klein katje dat je mag bekijken”, moedigde de vrouw hen naar verluidt aan.

Het is volgens de politie niet de eerste keer dat een dergelijke zaak zich voordoet. Ook in Vichte, Moen en Kortrijk zouden zich gelijkaardige verdachte zaken voorgedaan hebben. De constante in die zaken is telkens een witte bestelwagen. De politiezone roept daarom op om verdachte zaken zeker te melden op het nummer 101. Er wordt ook gevraagd om kinderen duidelijk te maken dat ze niet mogen ingaan op aanlokkelijke voorstellen van vreemden.

Buurttoezicht
In Beveren-Leie hebben enkele ouders uit de straten rondom het speelplein ondertussen de koppen bij elkaar gestoken.Zewillen met z’n allen een oogje in het zeil houden.en hun kinderen vergezellen op het speelpleintje of zal er een ouder nu en dan eens wandelen op het speelplein.
Bron: Naar HWN editie Gaver

25-08-2018, 00:00 geschreven door Beverse Weetjes

Kermis in Beveren-Leie
Wie het vakantiegevoel nog even wil vasthouden moet zich naar de kermis begeven die doorgaat van 30 augustus tot en met 3 september. Daar zal het verkeersvrije centrum omgebouwd worden tot een Italiaans dorpje en zult u zich in La Bella Italia wanen. Naast het Feestcomité geven ook 16 verenigingen mee vorm aan de kermis en zullen er tal van Italiaanse activiteiten aanbieden.

Het Feestcomité v.l.n.r. achter: Brecht Werkbrouck, Pieter Vercruysse, Marleen Volkaerts, Thierry Mondy, Valerie Maebe, Pietro Iacopucci, kunstenaar Filip Hatse, Rik Soens en Dieter Lecluyse Ontbreken: Emilia Vervaeke, Leen Devos, Bram Tack en Brecht Vervaeke.

Toren van Pisa
“Italië is een dankbaar thema. Daar gingen de deelnemende verenigingen ook graag in mee en zullen hun stand in het thema opsmukken”, zo vertelt voorzitter Thierry Mondy. Naar jaarlijkse gewoonte zal HSC Thraso terug voor de hoogste stand zorgen. “Wij bouwen de Toren van Pisa die ongeveer 6 meter hoog zal zijn. Met het uittekenen van de plannen, het beschilderen van de doeken om de toren te bekleden en de opbouw en afbraak zal onze vereniging toch wel een 6-tal dagen zoet zijn. Wij beginnen ook al met de opbouw op vrijdagavond”, doen Thijs Vandorpe en Milan Vandermeulen uit de doeken.
Nog op vrijdag wordt om 16.30 uur het startschot gegeven voor de wielerwedstrijd ‘Grote prijs Maurice Desmet’ voor elite en beloften. De officiële opening met een gratis kwartiertje kermisplezier voor de kinderen zal om 18.00 uur opgeluisterd worden door 4 plaatselijke Italiaanse tenoren. Om 19.00 uur is er de huldiging van een nieuw erelid in de orde ‘Beverna Cum Laude’. Deze persoon of groep mag uit handen van kunstenaar Filip Hatse een kunstwerk ontvangen. Om 20.00 uur is OC ’t Klokhuis dan één van de eerste locaties die Sandra Kim en haar 9-koppige band zal aandoen met haar nieuwe tournee.

De Romeo's
Op zaterdagmorgen gaan de verschillende verenigingen aan de slag met het opzetten van hun stand. Vanaf 13.00 uur gaan diverse activiteiten van start. Door deel te nemen aan de activiteiten maak je kans om één van de twee fietsen te winnen. Verder is er tevens straatanimatie en zullen er heel wat Vespa’s te bewonderen zijn. “Al wie een Vespa heeft is van harte welkom om 14.00 uur op het kerkplein”, benadrukt de voorzitter. Tussen 17.00 en 18.00 uur zullen 8 ploegen het tegen elkaar opnemen in de Pizza Run en uitmaken wie de snelste pizza bezorger van Beveren-Leie is. Vanaf 19.00 uur kan er gesmuld worden van heerlijke pizza en pasta. Kaarten hiervoor zijn verkrijgbaar bij het Feestcomité à 15 euro voor volwassenen en 10 euro voor kinderen. Vanaf 20.00 uur zal de coverband ‘Madlee’ anderhalf uur Engelstalige pop & rock brengen op het kerkplein. Om 22.00 uur staat een spetterend vuurwerk op het programma en als klapper op de vuurpijl zullen de Romeo’s omstreeks 22.30 uur hun opwachting maken en voor ambiance zorgen op het kerkplein.

Zondag is iedereen vanaf 11.30 uur welkom op het grasveld achter OC De Kernelle om er gezellig te genieten van de eigen meegebrachte picknick. “Ook voor zondag wil ik nog een nog warme oproep doen. We zijn namelijk nog op zoek naar mensen met een Fiat 500. Zij zijn welkom om 12.30 uur aan het kerkplein waar ze de nodige uitleg zullen krijgen”, aldus de voorzitter. De parochianenkoers voor amateurs start om 14.00 uur en om15.30 uur de professionele. Groot en klein zullen om 16.00 uur hun hartje kunnen ophalen bij ‘Circus Bottini’. Gedurende het ganse kermisweekend is de fototentoonstelling ‘Vergeten
herinneringen, microscopische verwondering’ van Thomas Moeyaert vrij te bezoeken, en kan er via een heuse zoektocht ontdekt worden wie de moordenaar van de beruchte maffiabaas Don Corleone is. Kortom een kermisweekend om U tegen te zeggen.
Voor alle info en activiteiten www.beverenkermis.be

Activiteiten in de kijker

Uw activiteit ook in de kijker zetten, stuur ze dan gerust door!

---

.

22-08-2018, 11:22 geschreven door Beverse Weetjes

Petanque Okra Beveren-Leie
Op 11 juli, de laatste speeldag voor het verlof bracht 45 spelers op de been. Op naar het einde van het seizoen 2018 met als start onderstaande voorlopige stand.

21-08-2018, 10:19 geschreven door Beverse Weetjes

Rummikub Okra Beveren-Leie
OP 10 juli waren 38 spelers aanwezig voor ze het verlof ingingen. Met onderstaande voorlopige stand kunnen de spelers terug aan de slag, op weg naar het einde van 2018. 

.

21-08-2018, 09:40 geschreven door Beverse Weetjes

Aantekeningen over de Handboogmaatschappij St Sebastiaan

VOORWOORD
De schutterssport is een geliefde Vlaamse sport bij uitstek. ln vele steden en gemeenten steken de staande wippen, ook "gaaipersen" genaamd, boven de daken uit. Vroeger hadden de Vlaamse steden hun kruisboogschutters en dat hun verenigingen machtig waren getuigen de Middeleeuwse veldslagen, o.a. de Slag van Groeninghe in 1302. Uit deze verbeten veldslagen voor het behoud van hun zelfstandigheid is het vreedzame handboogschieten geboren. Verscheidene datums bewijzen de ouderdom van de liefhebberij van het handboogschieten, vb 1463 voor de handbooggilde uit Ingelmunster, 1480 voor de gilde uit Wenduine- aan-Zee.
STlCHTlNG
Alhoewel onze handbooggilde niet zo een hoge ouderdom heeft, is ze toch bekend als de oudste maatschappij van onze gemeente. Reeds in de vorige eeuw had de gemeente zijn schutters. ln 1856 werd door Jacobus VERSCHUERE de St Sebastiaansgilde gesticht. Dan werd voor het eerst op de liggende wip geschoten. Het lokaal was de herberg « De Handboog ››, thans « 't Fonteintje ››, waar nu ook de schietingen op de liggende wip gegeven worden. ln het jaar 1860 werd een staande wip geplaatst in de weide van landbouwer Maurice FOLLET. De pers stond niet ver van de herberg « De Drie Linden ›› uitgebaat door Jan NOLF.
Als mogelijke schutters van die tijd noemt men: J. VERSCHUERE, Charles COURTENS, VANTOMME, FOLLET, VANDENBERGHE, VANHOUTTE e.a. De eerste pijlraper, met de bolhoed als hoofdbescherming, was Jules DUCATTEEUW. Een 10-tal jaren later werd de pers afgebroken en verplaatst naar de weide achter « Het Hof Van Commerce ›› Jacobus VERSCHUERE liet in 1870 « Het Hof: Van Commerce ›› bouwen en de uitbating werd toevertrouwd aan Frederic CARPENTIER en later aan de heer CARTON, schoonzoon van Jacobus VERSCHUERE.
De maatschappij kende thans een grote bloei. Er werden grote schietingen gehouden, o.a. op 3 november (St Hubertusdag), alsook grote kalkoenschietingen en ook de gebruikelijke konings- en prijsschieting voor de leden.
Op 21 maart 1898 overleed Jacobus VERSCHUERE. Zijn afsterven was ook het begin van het verval van de maatschappij en misschien werd ze ook wel ontbonden. Uit oorlogsredenen werd in 1914 de pers afgebroken door de Duitsers.
Niemand geloofde er aan dat er ooit nog een pers zou komen. Maar...
Voor deel één klik hier.

Weldra meer

20-08-2018, 11:37 geschreven door Beverse Weetjes

Jaarlijks treffen van PC De Kernelle en De Tubezuigers
Met PC De Tubezuigers van de wijk Ter Weerst en PC De Kernelle die onder de vlag van Okra speelt, heeft Beveren-Leie twee goed draaiende petanqueclubs. Sedert 2008 organiseren deze clubs een vriendschappelijk treffen. Dit treffen gaat beurtelings bij de ene of de andere club door.
Dit jaar lag de organisatie op 18 augustus in handen van PC De Kernele. 2 maal 5 ploegen namen het tegen elkaar op. En ook al gaat het enkel om de eer van de club, dat maakt het er bij de spelers niet minder spannend om. De thuisploeg ging deze keer met de zege aan de haal met een score van 11 tegen 4. Na dit dertiende treffen hebben beide ploegen elk 5 maal gewonnen en werd er 3 maal gelijk gespeeld.
Deze aangename namiddag werd traditioneel afgesloten met een natje en een droogje.

.

20-08-2018, 11:11 geschreven door Beverse Weetjes

Okra petanqueclub Beveren-Leie neemt het op tegen Okra petanqueclub Oostrozebeke
Jaarlijks nemen de petanqueclub van Okra Oostrozebeke en Beveren-Leie het tegen elkaar op. Op vrijdag 17 augustus was het terug zover. Dit jaar lag de organisatie in handen van Okra Beveren-Leie, met dank aan Martine François die terug het serveren van de natjes en de afwas voor haar rekening nam.
48 spelers schreven zich in voor het Meli-Melo spel. De zege bleef dit jaar bij de thuisploeg waar Christiane Goesaert de beste speelster van het tornooi werd. En het bloemenmeisje, Claude Rommers liet ook deze keer geen verstek gaan om de prijzen en nodige kussen aan de winnaars uit te delen.

Omringd door de spelers herkennen we zittend: v.l.n.r. Gaby D'Haeyere uit Oostrozebeke die de rode lantaarn won, Christiane Goesaert dé winnares tornooi 2018, Fransesco Ascone eerste Oostrozebekenaar, Dirk De Cabooter eerste Bevernaar en Herman Callens die de tombolaprijs mee naar huis mocht nemen.

19-08-2018, 12:02 geschreven door Beverse Weetjes

De Handbooggilde Sint Sebastiaan Beveren-Leie
Al grasduinen in onze archieven vonden we deze brochure terug, uitgegeven naar aanleiding van Het Nationaal Kampioenschap dat georganiseerd werd in Beveren-Leie. Ze bevat tevens de geschiedenis van de Beverse handbooggilde vanaf de stichting in 1856 tot in 1974 die we hierbij meegeven.
Onderstaande de kaft van de brochure.

Beste Lezer,
U zijt er waarschijnlijk wel over verwonderd een reklamebrochure in de bus te vinden uitgaande van de Handbooggilde St Sebastiaan. Sommigen zeggen misschien wel : « Bestaat die schuttersgilde nog in Beveren-Leie ? ››
Met fierheid mogen we antwoorden « Ja, ze bestaat, en wat meer is, ze bloeit ! ››
Verleden jaar, op 8 juli, trok onze maatschappij naar het Nationaal Kampioenschap der Wipschutters 1e sektor (West-Vlaanderen) te Bissegem. Aan dit kampioenschap, dat jaarlijks door de Nationale Bond ingericht wordt, namen meer dan 200 peletons van vijf man deel. Het was een peleton uit Beveren-Leie dat het hoogste aantal punten samenschoot. Door dit succes wordt onze maatschappij de inrichter van het kampioenschap 1974. Op ons nieuw terrein, op de statiewijk zullen de wedstrijden voor het kampioenschap. 1974 betwist worden door ongeveer 1200 schutters uit gans de provincie. Deze inrichting loopt vanaf 5 mei tot 25 augustus verdeeld over 16 volledige dagen.
Ter dezer gelegenheid, alsook ter gelegenheid van de opening van ons nieuw terrein waaraan gans de maatschappij met man en macht heeft gewerkt, verschijnt deze brochure.
Het doel is natuurlijk een beetje fondsen te vergaren om de zware onkosten te helpen dragen, maar vooral Geachte Lezer om U in kennis te stellen vanhet rijke verleden van onze schuttersmaatschappij, die in 1856 gesticht werd onder impuls van wijlen Heer Jacobus VERSCHUERE.
Bestuur en leden van de Sint Sebastiaansgilde danken hiermede dan ook al diegenen die hun sympathie, steun of medewerking verlenen bij de inrichting van dit kampioenschap. Wij danken vooral alle adverteerders die de uitgave van deze brochure hebben mogelijk gemaakt en we wensen hen goed heil in al hun ondernemingen. Verder nodigen wij U uit een kijkje te komen nemen naar deze grootse inrichting om zodoende van naderbij kennis te maken met de mooie schutterssport. Allen zijn hartelijk welkom.
In naam van de Sint Sebastiaansgilde.
Het Bestuur.
Weldra meer

16-08-2018, 11:26 geschreven door Beverse Weetjes