Beverse Weetjes in een andere taal lezen klik hier.
Dropbox
Druk op onderstaande knop om een foto en bijhorende tekst te versturen.
E-mail Beverse Weetjes
Uw vereniging organiseert een activiteit, u hebt iets te vieren, u hebt een nieuwtje te melden... Druk op onderstaande knop en stuur uw activiteit...., door.
E.H. Luc Suys was de laatste pastoor in Beveren-Leie. Van 1990 tot eervol ontslag in 2011. Eind april 2014 ging hij zich in zijn geboortedorp, Lauwe vestigen. Overleden op 12 december 2016.
Schijn bedriegt...
Schijn bedriegt soms zozeer dat je zou willen dat mensen, net als levensmiddelen, voorzien waren van een etiket met de ingrediënten.
Bron: Blog Valerieke's Ditjes en Datjes
Plaatselijke info
Onderwijs
Beverse verenigingen
Leonard Lodewijk De Bo Beveren-Leie 27-09-1826 Poperinge 25-08-1885 Klik hier om het Westvlaamsch Idioticon te lezen
De Provincie West-Vlaanderen organiseert op 15, 16 en 17 oktober 2010 voor de zevende maal Buren bij kunstenaars.
Het aantal inschrijvingen is opnieuw gestegen. 1156 kunstenaars, verspreid over heel West-Vlaanderen stellen hun atelier open voor het brede publiek. Via de website www.west-vlaanderen.be/burenbijkunstenaars kan je nu al een virtueel bezoek brengen aan al de deelnemende kunstenaars. Dit project loopt opnieuw gelijktijdig in de Provincie West-Vlaanderen, het Departement Nord en het Departement Pas-de-Calais in Noord-Frankrijk.
Ook Nathalie Pontegnies neemt deel aan 'Buren bij kunstenaars'.
Nathalie zet haar deuren in de St-Jansstraat 23 te Beveren-Leie open op 16 en 17 okt van 14 tot 19 uur en op 18 okt van 11 tot 12 en van 14 tot 19 uur. Meer weten over Nathalie Pontegnies, klik hieren bekijk haar nieuwe website. Een permanente link is voortaan te vinden in de rechter marge.
Op dinsdagavond 5 oktober ging Markant/KVLV een nieuw werkjaar in met als jaarthema meer passie en vuur en energieK. Om te beginnen werd het jaarprogramma voorgesteld.
Het jaarthema werd daarna kracht bijgezet door flamencodanseressen. Ana Ramon en Nina Pêrez namen de aanwezigen mee naar het zuiden van Spanje. De dansdemonstraties die ze brachten werden doorspekt met uitleg over het ontstaan, de evolutie, geschiedenis en het gebruik van attributen bij deze zang, dans en gitaarstijl. Dit prachtig optreden werd afgesloten met de zomerhit: Dos cervezas van Tom Waes. Een schitterende Spaans getinte avond door iedereen gesmaakt en helemaal compleet was met het serveren van heerlijke paella.
Goedkeuren investeringstoelage voor OCMW Waregem voor aankoop grond Beveren-Leie, Kerkdreef 43
In haar raadszitting van 21 december 2009 nam het OCMW van Waregem de beslissing tot het wederinkopen van de grond te Beveren-Leie, Kerkdreef 43.
Bij beslissing van de gemeenteraad van 2 februari 2010 zag Stad Waregem af van haar voorkooprecht op deze grond mits in de verkoopakte het voorkooprecht voor de stad opnieuw wordt opgenomen. In het overlegcomité Stad-OCMW werd afgesproken dat deze grond door het OCMW zou wederingekocht worden van VZW Kindercentrum voor de prijs van 125 000,00 euro met financiering door middel van een investeringstoelage van de Stad aan het OCMW.
De akte tot aankoop werd verleden op 8 maart 2010 (met opname voorkooprecht).
De volledige voorbereidende tekst is te lezen in bijlage
Geslaagde Stationswijkfeesten te Beveren-Leie De jubileumeditie van 40 jaar Stationswijkfeesten zit erop. Vier dagen lang vol activiteiten waar iedereen zijn gading vond. Het begon al op vrijdagnamiddag met Duo Frappant, een ontspanningsnamiddag voor de derde leeftijd waar ze met zon 150 van genoten. Voor de conservenkaarting die erop volgde werden niet de spelers maar de spelletjes geteld en dat waren er 550.
De meest risicovolle dag was de zaterdag. Het weer zat al niet echt goed mee voor de veldtoertocht. Er waren dan ook iets minder deelnemers dan de vorig jaar, doch 423 deelnemers kan nu zeker niet slecht genoemd worden. Terwijl de mountainbikers drupsgewijs binnenliepen waren de kinderen van de wijk aan t genieten van hun moment. Een clown wist hen te entertainen met allerhande truckjes. Stilaan nadere het grote moment: wat zou de vedettenparade geven. De inkom was gratis. Niemand had dus echt zicht op hoeveel toeschouwers er zouden zijn.
Op goed geluk had het bestuur een grotere feesttent laten opzetten. Gelukkig, want het was er over de koppen lopen. Willy Sommers mocht de spits afbijten en de ambiance zat er bij de 1000 toeschouwers onmiddellijk in. Dat ging zo door tot in de late uurtje.
Op zondag was het voor bestuur en medewerkers vroeg uit de veren. Na de eucharistieviering voorgegaan door E.H. Luc Suys en opgeluisterd door de Sint-Gregoriuszanggilde verschenen Die Original Spitzbuam op het podium. Zij wisten een gesmaakt aperitiefconcert te brengen voor de bijna 500 paar voeten die onder tafel schoven. Die stemming bleef de ganse namiddag. Een geslaagde 40ste editie die op maandag afgesloten werd met een koffietafel voor de dames van de wijk.
20ste editie van Open Bedrijvendag trekt 800.000 bezoekers
Feestelijke start voor 20ste editie Open Bedrijvendag De 20ste editie van Open Bedrijvendag kende een feestelijke start. Om 10u stipt opende minister-president Kris Peeters de slagboom bij Eandis in Melle en dus symbolisch de toegang tot de 399 deelnemende bedrijven. Dit jaar trok Open Bedrijvendag zo'n 801.000 bezoekers in Vlaanderen. In Wallonië waren dat er 340.000. In West-Vlaanderen namen 104 bedrijven deel. Samen mochten ze 195.000 bezoekers noteren.
Tuinbouwmachines Deblauwe in Beveren-Leie
In Beveren-Leie zette Tuinmachines Deblauwe als enig bedrijf de deuren open en t werd een succes. Reeds voor het aanvangsuur waren er al bezoekers op post en na 17.00 uur liepen nog steeds bezoekers binnen. Velen waren verrast hoe omvangrijk het bedrijf wel is. Ook over het uitgebreide gamma bleken velen op te kijken. Wie het wenste kon er de nodige uitleg krijgen over alles wat Tuinmachines Deblauwe te bieden heeft. Daarnaast kreeg iedere bezoeker een natje en een droogje aangeboden, was er een springkasteel voor de kinderen en als toetje kon elkeen genieten van een ijsje. Wie wenst terug te blikken op het gamma :lik hier.
Het boek 'Waregem vroeger en nu' waaraan Luc Van Houcke 4 jaar werkte is sinds 29 september 2010 uit.
Het telt 355 pagina's met meer dan 1.200 fotos en documenten waarvan enkele nooit eerder werden gepubliceerd. Voor meer info en om het boek te bestellen kun je terecht bij Luc Van Houcke, Bessemstraat 44, 8790 Waregem, 056 60 06 01 en Hiluc@telenet.be. en kost 27 euro.
Luc Van Houcke is van mening dat Waregem zijn rijke geschiedenis te weinig koestert. Onder meer daarom brengt hij nu het boek Waregem vroeger en nu uit, dat vanaf begin oktober enkel en alleen bij de auteur zelf te koop is. Het is een uniek kijk- en leesboek geworden met meer dan 1.200 fotos en documenten waarvan enkele nooit eerder werden gepubliceerd.
Luc Van Houcke deed er vier jaar over om zijn uniek naslagwerk over Waregem te voltooien. Luc Van Houcke (62), jarenlang voorzitter van petanqueclub De Bevers, heeft het bestuur van de vereniging aan anderen overgelaten en legt zich sindsdien toe op het uitpluizen van zijn familiegeschiedenis en die van Waregem en Desselgem, zijn geboortedorp.
"Toen ik van mijn kinderen het boek SV Waregem 55 jaar passie in rood en wit cadeau kreeg, dacht ik : moest ik me daar nu eens aan spiegelen om een boek over de geschiedenis van Waregem te maken. Naar documentatie was het niet lang zoeken. Alleen al mijn postkaartenverzameling over de stad is zowat 500 stuks groot. Ik ben ook een grote verzamelaar van rouwprentjes. Als ik er niet meer ben, riskeren die allemaal op het containerpark te belanden. Ik besloot dan maar mijn privécollectie te bundelen in een boek.
Veel steun Vier winters geleden al begonnen Lucs plannen vorm te krijgen. "Maar voor iemand die geen kaas gegeten heeft van computerwerk is een boek schrijven uiteraard geen evidentie. Ik schakelde mijn buurmeisje Charlotte Adams in die me fotos leerde inscannen en tips gaf omtrent de samenstelling. Collega-verzamelaar Bertrand Mestdag uit de Staf Stientjeslaan, alsook de stadsarchieven van Waregem en Kortrijk en de heemkundige kring De Gaverstreke vervolledigden mijn documentatie en informatie voor het boek. Schoonzus Vera Soenens haalde er ten slotte de taal- en tikfouten uit.
Waregem vroeger en nu biedt de lezer een weerspiegeling van het vroegere dagelijkse leven in de stad. Het telt meer dan 1.200 fotos en documenten waarvan enkele nooit eerder werden gepubliceerd. Bij de honderden postkaarten staan verklarende teksten over kerken, scholen, kastelen, straten, belevenissen uit de oorlogsjaren en ook rouwprentjes van overleden inwoners krijgen een vooraanstaande plaats. Het oudste is er eentje uit 1832 van het overlijden van de echtgenote van oud-burgemeester Johannes Huys.
Veel Waregemnaren zullen er dan ook de namen van hun voorouders in terugvinden. Uitzicht erg veranderd "Frappant zijn de vele verschillen tussen vroeger en nu die je duidelijk kunt waarnemen in nevenliggende postkaarten, weet de auteur. "Het uitzicht van Waregem is de voorbije decennia drastisch veranderd. Van de schitterende Markt die we vroeger hadden is maar weinig intact gebleven. Gelukkig staat het oud-gemeentehuis er nog en is met park Casier ook de groene long bewaard gebleven. Ook in de buurt van het station staan enkele gebouwen die nog in hun oorspronkelijke staat te herkennen zijn. Het in mijn ogen mooiste plekje van Waregem het Château de la Rue Storme in de gelijknamige winkelstraat is twintig jaar geleden spijtig genoeg verdwenen. Ik besef dat projectontwikkelaars dit niet graag zullen lezen maar we hebben te veel van onze geschiedenis laten teloorgaan.
Vorige week las ik dat we met het Goed te Beaulieu ook nog een historisch waardevolle hoeve dreigen kwijt te spelen In de ogen van Luc Van Houcke zijn er in Waregem twee grote tekortkomingen. "Ik vind het jammer dat we nog altijd geen stadsmuseum hebben. Het Château Storme was daar een schitterende locatie voor geweest. Of een paardenmuseum, dat hóórt toch bij Waregem. Veder betreur ik het dat Felix De Ruyck, de schoonbroer van burgemeester Jules Storme en erg gul geweest voor onze stad, nog geen standbeeld heeft gekregen."
Boek over Desselgem Bepaalde postkaarten hebben voor Luc een emotionele waarde. "Een oud zicht op de Stationsstraat bijvoorbeeld, waar ik van 1975 tot 1988 een bakkerij had naast de Generale Bank. Merkwaardig is dat er van de Stationsstraat alsook van de Holstraat veel meer postkaarten werden uitgegeven dan van de Stormestraat. Een verklaring heb ik daar niet voor."
Waregem vroeger en nu moet dus nog van de drukpersen rollen, maar Luc is al vlijtig aan een opvolger bezig : een uitgave over de geschiedenis van Desselgem. "Ik heb genoeg liggen over mijn geboortedorp om er ook een weliswaar dunner boek aan te wijden. De beschrijvingen van een honderdtal cafés vormen een goede basis, net als 60 postkaarten. Maar wie nog waardevolle fotos, anekdotes of documenten heeft, mag die zeker bezorgen. Alles wordt ingescand en netjes terugbezorgd.
Het zal wellicht niet verwonderen dat Luc erg weinig voor zijn tv scherm te vinden is, zeker als je weet dat hij ook nog een werk over de carrière van Rik Van Looy wil maken. "Hij is altijd mijn grote wielerheld geweest. Ik heb nog pakken krantenknipsels over Rik II liggen. Mijn zoon Rik is zelfs naar hem genoemd. Maar dat wordt een document enkel voor persoonlijk gebruik. Bron: Het Wekelijks Nieuws- editie Gaver-17 september 2010- tekst Tom Van Houtte.
BEVEREN KOESTERT Een project tvv het Kinderkankerfonds 'KOESTER'
Marc en Carlos Meersman keken er al een hele tijd naar uit om ooit eens samen een muzikaal-artistieke prestatie te realiseren. Een CD met enkele geliefkoosde liederen. De concrete aanleiding hiervan was de opname van een mini-CD met 3 liederen die eventueel kan gebruikt worden op de uitvaart van onze ouders, weet broer en voorzitter van het project Jan Meersman te vertellen.
Op de foto v.l.n.r. Marc, Carlos en Jan Meersman
CD maken Dit gebeuren wakkerde het idee aan om een volwaardige CD vol te zingen met allemaal religieuze liederen die hen in de loop van de jaren het meest beroerd hebben. Intussen werd het repertorium oordeelkundig gekozen, op basis van toegankelijkheid, bekend in de oren klinkend, muzikaal-vocale schoonheid, enz Het was van bij aanvang duidelijk de bedoeling om een CD te maken die aan alle professionele vereisten voldoet. Daarom contacteerde Marc de eigenaar van de opnamestudio, Peter Keereman in Veldegem.
Het was eveneens wenselijk om de CD te realiseren met de medewerking van een koor. De Beverse Sint-Gregoriuszanggilde kreeg uiteraard als eerste het aanbod. Op een verkennende bijeenkomst in juni gaf het koor zijn akkoord en toestemming om de unieke uitdaging aan te gaan en aan deze CD en aanverwant project voluit mee te werken.
Opbrengst voor het goede doel De CD zou te koop aangeboden worden aan lokale en andere geïnteresseerden, in het circuit van kerken, kapellen, kloosters, kerkfabrieken, regiowinkels (zoals De Bron te Harelbeke en De Ceder te Izegem...). De opbrengst is bestemd voor een goed doel, het Kinderkankerfonds Koester. Vandaar de naam van dit project en de werkgroep ervan: Beveren Koestert Het is eveneens de bedoeling dat de kostprijs voor het maken van de CD integraal betaald zou worden dank zij sponsoring.
Werken mee aan Beveren Koestert Germain Courtens en Arsène Fleurent, die eveneens deel uitmaken van de werkgroep, kennen de klappen van de zweep om zon evenement te organiseren en zullen deze taak dan ook behartigen. Om een evenwichtige werkgroep, mannen/vrouwen, te hebben sprak Jan, ook Lieve Kerkhove, Ingrid Roobroeck, Ann Esprit en Hilde Claerhout aan. Ook zij zullen hun medewerking aan dit project verlenen.
Verder kan een voorbeeld genomen worden aan het eerste, zeer geslaagd concert Beveren Koestert dat doorging op vrijdag 3 september 1999 in OC t Klokhuis, waaraan tal van Beverse talenten gratis hun medewerking verleenden. Een van de boegbeelden van dit evenement toen, was René Berton uit Deerlijk. Een man met een ervaringrijk organisatietalent die eveneens aan het project zal meewerken.
De werkgroep Beveren Koestert bestaat uit: Marleen Volkaerts, Paula Vercaempt, Paul De Smet, Rony Deprez, Rik Meersman, Ann Esprit, Ingrid Roobroeck, Lieve Kerkhove, Hilde Claerhout, Carlos Meersman, René Berton, Arsène Fleurent, Germain Courtens en Jan Meersman.
Benefietconcert Op 28 november zal de CD in de opnamestudio van Peter Keereman in Veldegem opgenomen worden. Naast de CD-opname is er een groot concert gepland op zaterdag 19 maart 2011. Het benefietconcert zal doorgaan in de Sint-Jan de Doperkerk te Beveren-Leie waarop de CD integraal zal worden voorgesteld/uitgevoerd.
Eerstesteenlegging in de Stedelijke Basisschool Beveren-Leie
Op dinsdag 28 september had burgemeester Kurt Vanryckeghem de eer om de eerste steen te leggen van de nieuwe vleugel in de stedelijke Basisschool. Dit onder het toeziend oog van enkele leden van het schepencollege en gemeenteraad, Architect Dominiek Depoortere, de kinderen, personeelsleden en enkele leden van de Ouderraad en gewezen directeur Jan Meersman die het project in gang zette.
Op dinsdag 28 september had burgemeester Kurt Vanryckeghem de eer om de symbolische eerste steen te leggen van de uitbreidingswerken in de stedelijke Basisschool te Beveren-Leie.
De ruwbouwwerken, die op 30 augustus van start gingen, en uitgevoerd worden door aannemer Van Maercke uit Tiegem zullen 110 werkdagen in beslag nemen. De nieuwe vleugel zal 961.00 euro kosten waarvan 70 % gesubsidieerd door Agion en 30 % door stad Waregem.
De uitbreiding situeert zich aan de voorzijde van de huidige hoofdingang. Daarvoor moest de fietsenstalling, gelegen langs de Koning Albertstraat, uitgebroken worden en de oprit naar de parking iets meer naar de Schoolstraat verschoven worden. De vleugel zal 6 klaslokalen, een lift, sanitair, de nodige bergruimte en enkele zorglokaaltjes herbergen. Verder werd er ook heel wat aandacht besteed aan energie en duurzaamheid. Deze uitbreiding zal ook het kunstonderwijs (met de grootste bijafdeling van de Stedelijke Academie voor Muziek, Woord en Dans in Beveren-Leie) ten goede komen.
Ook het huidig schoolgebouw zal enkele aanpassingswerken ondergaan. Eén lokaal zal een dubbele functie krijgen als vergaderruimte en computerlokaal. De centrale overdekte ruimte, waar zich nu de opvang bevindt, wordt vrijgemaakt zodat die als bewegingsruimte kan gebruikt worden. Er komt eveneens een apart gedeelte voor de administratief medewerker (balie en secretariaat) en zal de brandveiligheid van de compartimenten geoptimaliseerd worden.
Er wordt verwacht dat de nieuwe vleugel voor het schooljaar 2011-2012 in gebruik zal kunnen genomen worden. Daardoor komen de twee houten chalets die nu als klaslokalen dienst doen vrij. In een ervan zal als naschoolse opvang, voor de Vrije- en de Stedelijke Basisschool, ondergebracht worden. Voor het andere chalet is er voorlopig nog geen nieuwe bestemming.
Even de geschiedenis induiken "De nieuwe gemeenteschool van Beveren-Leie, waarvan de voltooiing met Pasen 1981 een feit is geworden, biedt onderdak aan de ruim 200 leerlingen, de tien leerkrachten en de directeur". Zo begon de speech van René Lecluyse bij de in gebruikname van de huidige Stedelijke Basisschool.
"Sedert de Paasvakantie van dit jaar werd de nieuwe school, gebouwd in de Koning Albertstraat, in gebruik genomen. Het complex omvat 10 klassen met alle comfort. Naast de ruine turnzaal zijn stortbaden voorzien en een bergruimte voor het materiaal. De refter sluit aan bij de keuken en biedt eetruimte aan 100 leerlingen. Bij slecht weer kunnen de jongens in de afgesloten speelplaats spelen die aansluit aan het sannitair. Achter de hoofdingang ligt het bureel van de directeur. Aan het bureau paalt de ruime leraarszaal met ernaast twee lokalen voor didactisch nateriaal en schoolgerief. De T.V zaal bevindt zich rechts van de hoofdinkom. De fietsers beschikken over een aangepaste berging langs de Koning Albertstraat en later kwam er nog een bij langs de kant van de Schoolstraat. Rond de open speelplaats is groennaanplanting voorzien, een groot deel gazon en'ook een arboretuin: een variatie van bomen en struiken uit onze omgeving.
Dit lijkt nu allemaal vanzelfsprekend maar in die ongeveer anderhalve eeuw dat het gemeentelijk onderwijs, in Beveren-Leie bestaat, waren de materiële omstandigheden meestal niet zo rooskleurig. Hoe het allemaal is gegroeid kwamen we aan de weet dank zij onze Beverse Heemkundige Kring.
Tijdens de Franse revolutie was er van gemeentelijk onderwijs in deze Leie-gemeente geen sprake. Pastoor Delahousse vond echter dat de jeugd van Beveren best wat onderwijs kon gebruiken en gelastte zijn koster, Cousselin met de opdracht de leergierige knapen in de pastorij les te geven. Maar tijdens de Franse revolutie waren allen die met de Kerk te maken hadden verplicht de eed van trouw aan de republiek af te leggen. De pastoor weigerde en zo zag de koster zijn kans en verjoeg zijn herder. Toen de rust was weergekeerd, bleek de koster met de noorderzon verdwenen en kon pastoor Delahousse zich weer met de jeugd inlaten.
Op eigen kosten richtte hij een gebouwtje op in de St.Jansstraat en stelde Marie-Johanna Velghe als lesgeefster aan. Het gebouwtje in de volksmond Den Tap genoemd is ondertussen werdwennen. Het herbergde er ook nog de jeugdclub "De Lindekes" Toen pastoor Delahousse in 1839 het tijdelijke voor het eeuwige verwisselde, liet hij "Den Tap" bij testament na aan het armbestuur mits er ten eeuwigen dage onderwijs zou verstrekt worden aan Beverens jeugd. De goede man kon toen natuurlijk niet vermoeden hoe snel het in zijn dorp allemaal zou veranderen.
In de geschiedenis van het onderwijs zal naast de naam van pastoor Delahousse ook deze van Ivo Depoortere zeker niet vergeten worden. Ivo, die geen onderwijzersakte had, trok van wijk tot wijk en gaf in de woning van een of andere bereidwillige les tegen een kleine vergoeding. Vandaar juist de naam: Oordjesschool. Toen in 1842 het gemeentelijk onderwijs in Beveren van de grond kwam, werd Ivo dan ook de eerste onderwijzer. Hoogstwaarschijnlijk werd "Den Tap" de eerste gemeenteschool.
In 1844 werd langs de Kleine Heerweg een nieuwe school gebouwd met twee klassen en ernaast een woning voor de onderwijzer. Tot in 1875 heeft Ivo Depoortere daar lesgegeven. Toen werd hij op rust gesteld. Na "poorterke" kwam meester Vandewiele die na een goed jaar naar de buurgemeente Desselgem verhuisde. Intussen hadden de bewindvoerende liberalen in 1879 de steeds sluimerende schoolstrijd weer fel aangewakerd met hun verordeningen GOD-UIT-0NZE-SCHOLEN en daarom wachtten de toenmalige burgemeester Rijsselberghe en zijn raadsleden opzettelijk om een nieuwe leerkracht aan te stellen. Een maatregel die bij de Beverse jeugd in goede aarde viel. Maar mooie liedjes duren niet lang want de regering stuurde een zekere Berthier naar Beveren, die echter door de ouders niet aanvaard werd en op ahoe-geroep onthaald werd.
In 1884 werden de liberalen weggestemd maar meester Bertier bleef. Vijf jaar later, in 1889, werd hij echter door het gemeentebestuur uit zijn functie ontheven omdat hij meer tijd doorbracht aan de tapkast van de vele Beverse herbergen dan achter zijn lessenaar.
Intussen was echter een jong dynamsich onderwijzer, Theofiel Lecluyse, stamvader van de eerste Beverse onderwijzersfamilie aan de gemeenteschool aangesteld. Theofiel Lecluyse heeft de basis gelegd van het eerste degelijke Beverse onderwijs van nu. Tevens had hij, net als zijn zoon Leon en zijn kleinzoon René veel belangstelling voor natuur, land- en tuinbouw. Hij gaf voordrachten, richtte avondlessen over de Franse revolutie in, en organiseerde de zondagsschool die zeer veel succes kende. Spijtig genoeg overleed de directeur in 1911, op 48 jarige leeftijd.
Op het einde van de negentiende eeuw groeide de bevolking van Beveren snel aan en de schoolgebouwen in de Kleine Heerweg en Sint-Jansstraat werden te klein en raakten hopeloos verouderd. Pas in 1928 werden de gebouwen in de Schoolstraat opgetrokken. In oorsprong was het een lang gebouw met vier klassen, een bureeltje, een overdekte- en een open speelplaats. Later kwam er een feestzaal en twee klaslokalen bij. Een tijdje later moest het bureel en een deel van de feestzaal tot klas dienen.
In september 1930 werd deze school door pastoor Ernest Lebbe ingewijd. De vier onderwijzers die toen voor de klas stonden waren: René Algoet, Leon Lecluyse, Lambert smulders en Marcel Berton. In 1931 nam meester Smulders ontslag en ging in Deerlijk les geven. Zo kwam Jozef Stevens uit Semmerzake zijn plaats innemen. De lagere school duurde toen nog tot 14 jaar zodat de vier onderwijzers elk twee studiejaren voor hun rekening moesten nemen. Ze noemden ze gewoon: de grote- en de kleine kant.
Beveren bleef snel aangroeien en in 1936 kwam een vijfde klas bij, de onderwijzer ervan werd de Berten Lafosse, afkomstig uit Ingooigem. In 1937 kwam de zesde klas erbij met als titularis Marcel Schotte. Meester Lafosse ging de journalisiek in en verliet Beveren-Leie. In zijn plaats werd Marcel Sablain bemoemd. We zijn 1 oktober 1937.
Inmiddels brak de oorlog uit en moest de sclool ontruimd worden om de Duitse soldaten onderdak te geven. De klassen zaten toen her en der verspreid over de gemeente in noodlokalen. Onmiddellijk na de oorlog bleek dat er nood was aan een zevende leerkracht. Lucien Vancraeynest kreeg hiervoor in januari 1945 zijn voorlopige- en in september zijn defenitieve benoeming.
Voor het schooljaar 1952-53 werd de school uitgebreid langs de Koning Albertstraat met twee klaslokalen ten oosten van het hoofdgebouw. In januari van 1959 bleek het nodig een achtste klas in te schakelen. Begin 1967 bleken de acht klassen andermaal onvoldoende om alle leerlingen onderdak te geven. Een negende klas was noodzakelijk. Omdat het niet·duidelijk was of die klas zou kunnen behouden worden ging een voorlopige benoeming naar Anzegemnaar Marc Denhaerinck. Bij de start van het schooljaar 1967-68 werd deze klas toevertrouwd aan onderwijzer Lucien Devos".
En zo komen we terug aan het begin van dit stukje geschiedenis en eerste steenlegging van de nieuwe vleugel.
De Tubezuigers spelen voortaan op Place de la petanque
Nadat het speelpleintje op Ter Weerst er enkele jaren doelloos had bijgelegen kreeg het een nieuwe bestemming. Door toedoen van bewoners werd er door stad Waregem een petanqueplein aangelegd. Het werd op 9 juli 2006 officieel geopend. Dat dit een schot in de roos was bleek algauw en er was nood aan een tweede baan. Zoniet dagelijks, maar toch regelmatig zijn er dan ook bewoners te vinden die er een balletje gaan werpen. Daarnaast richt de thuisclub er ieder jaar een tornooi in voor De Tubezuigers. Dit jaar namen er 13 mannen en 8 vrouwen aan deel.
Op zaterdag 26 september was het de laatste van hun 5de tornooidag. Het bleef spannend tot het laatste spel om de kampioen 2010 te kennen. De regen was de enige spelbreker waarmee de club te kampen kreeg. Ook al moesten de 2 banen tussendoor van het overtollige water ontdaan worden, het kon de gezellige sfeer die er steeds heerst niet bederven. Met wat vertraging kon er uiteindelijk overgegaan worden tot de huldiging. Daaraan ging echter eerst nog de onthulling van een officieel naambord aan vooraf. Nog even wachten tot stad Waregem het beloofde tuinhuis plaatst en Place de la petanque op Ter Weerst is compleet.
Het schavotje moest noodgedwongen verhuisd worden om de huldiging in de tent te laten doorgaan. Christa Duyvejonck mocht als eerste aantreden om de rode lantaarn in ontvangst te nemen. De Schollaert wisseltrofee ging Marleen Sablain die het minste verschil in + en punten op haar naam wist te schrijven. Marc Vandenbussche wist zich derde te klasseren. De winnaar van vorig jaar Robert Iacopucci werd deze keer tweede en Vic Dejonghe zal de analen ingaan als kampioen bij de Tubezuigers 2010. Tenslotte poseerde Filip Gheskiere nog even de troostprijs, een barbecueschort, die iedereen krijgt en het feest kon beginnen.
KVG toneelvrienden uit Beveren-Leie, Desselgem en Ooigem presenteren: Bommen in de barak. Blijspel door Karel Eens, regie Filip Destoop
Waar: Stedelijke Basisschool, Pompoenstraat 44, 8792 Desselgem Wanneer: Vrijdag 29 en zaterdag 30 oktober om 20.00 uur Zondag 31 oktober om 17.30 uur Woensdag 3 november om 15.00 uur Vrijdag 5 en zaterdag 6 november om 20.00 uur Zondag 7 november om 17.30 uur Kaarten 6 euro, senioren 5 euro enkel op woensdag 3 november. Reserveren 056/ 32 85 09 tussen 18.00 en 21.00 uur of via mail Ward Deboiserie: klik hier
Korte inhoud: Eugene en zijn zus Emma wonen al jaren in een bouwvallige, kleine achterbouw die op het grondgebied van madame Lolita staat. Zij baatte vroeger aan de straatzijde ervan een sekswinkel uit. Eugene en Emma leven rustig en gelukkig en zorgen zo'n beetje voor de daklozen van de stad die er in de schuur kunnen slapen en er een boterham en een kop koffie krijgen. De burgemeester heeft echter, in samenspraak met de ruige aannemer Vrunckx, zijn oog laten vallen op dit mooie stuk grond en wil er een appartementsgebouw optrekken.
Hij wil zogezegd een verfraaiing van de buurt. In feite is hij er enkel op uit een deel van de winst te bekomen. Nu blijkt het dat Eugene en Emma niet zo snel uit hun huisje weg te krijgen zijn. Als Vrunckx en de burgemeester proberen hen uit hun huis te krijgen met allerlei louche middelen roept Eugene de hulp in van zijn van vrienden en de daklozen. Wie trekt er uiteindelijk aan het langste touwtje...?
Op 27 september is het precies 184 jaar geleden dat Deken De Bo geboren werd in Beveren-Leie.
Levensloop van Deken De Bo Leonard Lodewijk De Bo werd geboren te Beveren- Leie op 27 september 1826. Hij werd priester gewijd te Brugge op 15 maart 1851. Hulppriester benoemd in Assebroek op 11 april 1851. Leeraar in Sint Lodewijk's College te Brugge op 1 october 1851. Pastoor te Elverdinghe bij Yper op 9 juli 1873. Pastoor te Ruysselede op 27 september 1882. Pastoor van Sint Bertens te Poperinghe en Deken der Christenheid op 22 april 1884 en is overleden te Poperinghe 25-6-1885.
Leonard Lodewijk De Bo, werd geboren, uit deftige, christene, eenvoudige en in-Vlaamsche ouders, ten jare 1826, te Beveren aan de Leie, een onbekend en verloren dorpje langs Vlaanderens golden river, waarvan De Bo zelf eens dichtte:
Een kerksken langs de koutervelden, Bij 't kronkelen van de Lei, Schier onbekend en waar men zelden Of nooit entwat van zei.
Geen enkle beuk, en geen pilaren. Geen bouwtrant, geen sieraad, Een heiligdom met drie altaren Dat kraafsch in 't Westen staat.
En, eenzaam ver van woon en wijke, Ten zij des Herders huis; En 't huis van hem die luidt ten lijke En graven delft aan 't kruis...
Dank aan Zo stond te lezen in het tijdschrift 'Ons Volk Ontwaakt' gepubliceerd op 23 augustus 1913. Pros, die o.a. dit artikel online plaatste, gaf zijn toestemming om het te kopiëren en het hier te publiceren, waarvoor dank.
Daarnaast dankt Beverse Weetjes Johan Lefebvre uit de Deken De Bostraat, Beveren-Leie. Hij stuurde de link door waar het Westvlaamsch Idioticon online te lezen is. Deze link is permanent te vinden in de linker marge, onder de foto van Deken De Bo.
"Ter dorpschole van Beveren aan de Leie deed de jonge De Bo zijn eerste leergangen, en was er een voorbeeldig leerling bij kundigen meester. Van uit zijn kinderjaren herinnerde De Bo gaarne zijn zijn eerste overwinning... Hij had in de dorpsschool den eersten prijs gehaald in... schoonschrift. De jongens haalden hem plechtig in en vereerden hem met een overschoone pauwpen. Toen de knaap 14 jaar oud was trok hij naar het College te Thielt om er te studeeren.
Leonard De Bo studeerde te Thielt met vlijt en goed gevolg. In alle leergangen gaf hij bewijzen van buitengewonen aanleg. Hij was het eerste jaar ―1840― reeds de eerste in bijna al de vakken, en 't bleef zoo tot in de Rhetorica, in 1846. Hij, die later een liefhebber van bloemen hier beneden zou worden, was al vroeg een liefhebber van de sterren, de bloemen van hierboven, zooals Ledeganck ze noemt. 't Is geweten dat hij, te Thielt student zijnde, somtijds ging de sterren en de sterrenbeelden des hemels bezien en bewonderen. De Bo gaat naar de sterren gaan kijken met de lanteerne, zeiden zijne bankgenooten. Ja, en hij droeg inderdaad een lichtval mee, niet om in de donkere diepte des hemels, maar om tusschen huizen en hagen, om op de hemelkaarte van Quetelet zijnen weg te vinden. Dat is toch jammer, zei hij toen, dat dat toch altemale moet vergaan...
Priester gewijd te Brugge, na zijnen seminarietijd, in 1851, werd hij na enkele maanden huppriesterschap te Assebrouck bij Brugge, leeraar benoemd in het St. Lodewijkscollege te Brugge. Hij bleef er 22 jaar, waarvan 19 jaar als Professor der Rhetorika. In hooge mate bezat hij al de hoedanigheden van het hart, al de wilskracht, al de begaafdheden van den geest, die er noodig waren om mannen te vormen - om christene, trouwe Vlamingen te maken, en om op het veld van opvoeding en onderwijs rijke vruchten te doen rijpen.
Begaafd met klaarzienden geest en scherp doorzicht, zoo lustte 't hem de schatten der letterkunde op te zanten, te ontleden, en in breede mate kundig mede te deelen. Met E. H. H. Minne, Meersseman, Mortier en Busschaert werd De Bo aldra voorlichter en leider der Vlaamsche kampe; in alle vakken wist hij den Vlaamschen geest, de Vlaamsche geplogenheden, de Vlaamsche godsdienstigheid en grootheid te doen doorstralen en waardeeren. O! Hoe trilden zijne leerlingen, hoe waren ze verrukt en vol bewondering toen De Bo, met ontroerde stem, met oogen vol zieletranen, de onsterfelijke bladzijden van groote denkers voorlas, kundig ontleedde, genieten en smaken deed.
Toen ten tijde waren er reeds twee richtingen, twee stelsels op letterkundig gebied, gansch tegenstrijdig: sommigen wilden de jongelingen nagelvast zetten in de vormen der eeuwenoude traditie, de klassieken, die aan een leger van weluitgeruste mannen hunne gedachten met rijk geborduurden trant hadden overgezet; anderen poogden de jeugd ―wat vrij en los― te doen opstijgen naar den geest der droomende romantiekers of nog naar het ideaal der modernen... De Bo meende dat de oude school wel meesterlijk hare proefslagen had gedaan, en ja wel, mannen had gevormd zooals hij ze wilde... Althans, zoo meende hij nog, de jongen moet 't huis zijn in zijnen tijd en zoo moet ook de moderne evolutie wat grepe vinden op hem. Exclusief was hij dus niet, want hij zocht niet enkel geleerden te krijgen, maar mannen te vormen, overtuigde mannen, wel uitgerust bij meesters uit alle eeuwen, om dan, met vasten tred ten kampe te varen, ten christen, ten Vlaamschen kampe met hem.
De Grieken beminde hij, vooral Demosthenes, zoo stralend van vaderlandsliefde, ook nog Aischulos en Sophocles, met hunne vrije en losse natuur, zoo persoonlijk; uit die schrijvers vond en bracht hij gezonden kost voor geest en hart, den quid zou men zeggen.
De Latijnen zooals Cicero en Livius, met hunnen quomodo, hunnen praalvorm, maar vooral den fijngevooisden, den betooverenden Horatius, leeraarde De Bo met geestdrift. Hij ontleedde en ontrolde die eerelakens tot de laatste plooi en niets ontsnapte den leeraar! Alles kon hij duidelijk maken, want zijne schooltijden vooruitsnellend, zoo maakte hij zijn onderwijs aanschouwelijk, en dus boeiend en belangstellend voor alle talenten: bouwtrant van huizen en tempels, vorm van wapens, het eigenaardige in kleederdracht, den gang der beurzen en geldmarkten, niets ontsnapte.
Hij teekende op het bord het schip van den ongelukkigen Aeneas, verbeeldde er de strijders van Homerus in met volle wapenrusting of kwam naar de klas met allerhande voorwerpen die hij zelf gekozen of vervaardigd had. Zoo is hij in zake onderwijs en opvoedkunde een baanbreker geweest en gebruikte hij reeds, van 't jaar 1851 af, voor zijn onderwijs, die nooit volprezene aanschouwingsmiddelen, die echter nog tientallen jaren zouden moeten wachten, totdat zij overal binnendrongen. Alles was belangwekkend en zoo maakte De Bo zijn leerlingen weetgierig, werkzame bewonderaars van hunnen weergaloozen meester.
De persoonlijkheid eerbiedigde De Bo in zijne leerlingen. Den druivelaar, zoo sprak hij, zal ik niet snoeien op dezelfde manier als den appelboom; aan de vink vraag ik niet te zingen als de nachtegaal, noch aan de kranke musch haar nest te bouwen gelijk den koninklijken arend! De Fransche meesters, zooals de redenaars, zoo onsterfelijk, uit de 17e eeuw geboren, zooals de dichters met hunnen lieven Racine, hunnen schranderen Boileau, hunnen onovertroffen Corneille; dichters en redenaars ook onzer tijden, toonde en stelde De Bo als reuzen van het denkersleger, dien hij verstaan en bewonderen deed.
Maar de Vlaamsche taal leerde hij beminnen boven alle andere, de Vlaamsche letteren ook uit aller eeuwen tot eenen eerekrans gesnoerd - en die taal gebruikte hij als het krachtigste middel om bij den jongeling waarheidsliefde op te wekken, eigen wezen, eigen gedachte, eigen gevoel voor het schoone en voor het ware in te boezemen. Het docht hem dat eene dergelijke mannenvorming slechts kon verkregen worden door de moedertaal, omdat de verstandelijke vermogens van weinige studenten slechts krachtig genoeg zijn om in eene vreemde taal de ontwikkeling te bekomen waarvoor zij vatbaar zijn.
Voor hen was het dat hij eerst schreef zijne Geschiedenis van België vanaf de Roomsche tijden tot aan de Fransche beroerte, die wel nooit werd in druk gegeven, maar die nu nog ten dage ligt in handschrift, op de leeraarstafel in St Lodewijks en zorgvuldig en stiptelijk heden nog wordt voorgedragen.
De Bo schreef naar den geest van zijn tijd, te weten politieke geschiedenis, en stelde het individu, de persoonlijkheid onzer groote mannen op eersten rang; 't was door individualistische opvatting van geschiedenis dat hij den leerling christen-Vlaming maakte, en hem bewondering en dank afdwong voor eigen geleerden, eigen kunstenaars, eigen helden, eigen zeden en geplogengeden, eigen bestaan, eigen Vlaamsch wezen!
De geschiedenislessen waren in de handen van De Bo een machtig werktuig om ons volk te veredelen, om zijn ideaal te bewerken en te bereiken. Voor hen schreef hij ook zijne Dichtwerken die hij in een kapeeltje vergaderd had, zoo hij zegde, ter hunner intentie. Om die te beoordeelen moet men het tijdstip in acht nemen, waarop die gedichten geschreven werden en hoe zij, handelend meest over 't geen De Bo nauwst aan 't hart lag: zijn godsdienst, zijn Vlaanderen, het vaderland, de wetenschap, de natuur en vooral bloemen en planten, geboren werden en moesten gemaakt worden voor een of andere plechtigheid, prijsdeeling, enz. Bilderdijk leerde reeds in zijn tijd:
't Gedicht Uit plicht Gelukt niet licht Maar hinkt aan ijz'ren boeien;
't Heeft vier Noch zwier Noch bloei noch tier En kruipt in plaats van vloeien.
Vuur hebben De Bo's gedichten wel, maar zij zijn niet altijd vrij van holle grootsprakerigheid, hun bouw is niet altijd los en lenig, zij missen soms de ongekunsteldheid, die dadelijk inneemt, die persoonlijkheid, welke er den stempel van een natuur op prent, die wat den eigen geest denkt, wat het eigen gemoed voelt, met eigen bewoordingen vertolkt.
Zoo is De Bo geweest, niet een dichter van hooge vlucht, ook geen kleurschakeerder, geen fijne kunstenaar spelend dat wonderspel van klanken en van maat, dat u medevoert en u overweldigt. Hij was geen dichter van beroep; het beste van zijn tijd besteedde hij immers aan de taalstudie. Hij dichtte uit noodwendigheid of uit tijdverdrijf en slaagde, onzes inziens, het best in het treurdicht, in de vertelling, in de ballade of legende. Had hij zijne niet te loochenen dichtergave kunnen ontwikkelen, zoo zou hij wellicht onder de balladendichters eene allereerste plaats ingenomen hebben.
Voor zijne studenten schreef hij ook eene Vlaamsche spraakleer, Vlaanderen door gewaardeerd en ter scholen gebruikt. Maar zijn standaardwerk, zijn reuzenarbeid van uit zijn leeraarschap en dat zijnen naam onsterfelijk maakt, is wel zijn Westvlaamsch Idioticon. Dat Idioticon ―dat in 't Grieksch wil zeggen: de plaats waar men alles kan vinden wat ons eigen is― is een woordenboek ―voor de vlaamsche taalkunde een gewaardeerde overrijke goudmijn en een onvergankelijk gedenkteeken― waarin men woorden en vormen van woorden vindt die eigen zijn aan onze Westvlaamsche gouwspraak, en welke voor meerendeel in andere woordenboeken niet voorkomen, mitsgaders een geleerde verklaring van verouderde woorden, spreuken, zegswijzen, enz.
Het verschil der dialecten of gewestspraken eener taal ligt niet alleen in de uitspraak, maar elke streek heeft verbuigingen, vormen en uitgangen die haar eigen zijn, doch vooral een overvloed van woorden en uitdrukkingen die in andere streken min of zelfs onbekend zijn.
In 1865 begon te Leiden de uitgave van het Woordenboek der Nederlandsche taal, een reuzenwerk dat alleen een heele boekerij uitmaakt. De prijs ervan werd geraamd op 500fr., maar zal voorzeker verre overschreden worden. Thans is dit wonderwerk van wetenschap en taalstudie nog lang niet volledig. De onderneming wordt geldelijk gesteund door de Nederlandsche en de Belgische Regeering...
Het richtsnoer van den opstelraad was, al de woorden op te nemen die hier of daar, gelijk in welk gewest, in zwang zijn. Maar om de plaatselijke woorden en wendingen op te nemen, was het noodig, dat men ze aan de opstellers liet kennen. Dit was vooral het geval voor het Westvlaamsch, d.i. den tongval gesproken in Fransch- en in Westvlaanderen, met als Zuidergrens de Leie. De Bo sloeg hand aan 't werk of liever hij herbegon een werk, waaraan hij twintig jaren lang zijne vrije uren en gedeeltelijk zijn nachtrust gedurende zijn seminarie- en leeraartijd verbeurd had.
Hij verzekerde zich de medewerking van een dertigtal taalminnaars uit Westvlaanderen, die elk hunne woordenlijst aanbrachten. De vrucht van dien arbeid was zijn Westvlaamsch Idioticon, waarin vergaderd en uitgelegd staan, en met allerlei spreuken versierd, acht en twintig duizend drie honderd en achttien Vlaamsche woorden, een voor een, uit den mond des volks vernomen. De Bo heeft alles gerangschikt, alles bij de andere talen vergeleken, alles gewikt, gewogen gelijk in de goudschaal, geschreven en herschreven, nagezien en voor den druk verbeterd! Een onvergankelijk reuzenwerk dat de bewondering en de goedkeuring wegdroeg van alle taalgeleerden en waarvan, onder meer, de groote Dr De Vries zegt dat het ... getuigd van degelijke taalkennis en van grondige studiën. Het bevat een rijken schat van materiaal, dubbel bruikbaar gemaakt door verstandige verklaringen en bondige opmerkingen. Het is voor de kennis onzer Nederlandsche taal van zeer groot gewicht, voor die van het Middelnederlandsch teenenmaal onmisbaar.
De meening van taalgeleerden van zulk gehalte zet ver in de schaduw roekelooze en ongegronde beknibbeling als deze van een Nolet de Brauwere van Steenlandt. Aangestipt zij dat De Bo's gulden stelregel: elke letterkundige heeft het recht alle woorden en wendingen te baat te nemen, die den toetssteen van een gezonde taalkunde niet vreezen, gezegepraald heeft, dank zij, niet zoozeer nog misschien de geleerde vertoogen der voorstaanders van gewestwoorden als wel de opzienbarende snelle opbloei der Westvlaamsche letterschool met Gezelle, Streuvels en Verriest aan het hoofd.
Woorden die rusten op gezonde etymologie of gewettigd worden door analogie, of door medebestaan in verwante talen, of door vroeger bestaan in onze gewettigde schrijftaal; particularistische woorden en wendingen die in de algemeene taal geen weerga hebben, een gedachte inkleeden waartoe de schrijftaal geen eigen kleed bezit en daarom ―in vak van kunst en wetenschap vooral― haar toevlucht moet nemen tot vreemde taal of tot een verdrietige omschrijving of nog naar onbepaalden en algemeenen term: dit zijn de titels die volgend De Bo aan dialectische woorden, volle recht ―en hoe meer titels bijeen, hoe voller recht― geven om in algemeene Nederduitsche schrijftaal aanveerd te worden.
Ware de plaats ons niet beperkt, veel zou er nog te zeggen vallen over dat reuzenwerk, alsook over al wat De Bo nog schreef o.m. tal van opstellen, meest over taal- en letterkunde in Rond den Heerd, St Ludgardisgilde, De Toekomst, enz., over zijn vermaard gebleven pennetwisten met Nolet de Brauwere, over zijn Gulden wierookvat, een heerlijk Vlaamsch misboek, waar De Bo al de schoonste en meestal oude Vlaamsche gebeden verzameld heeft.
Veel ware er te zeggen vooral nog over zijn ander standaardwerk, uitgegeven na zijn dood door E. H. Samyn, nl. Het Vlaamsch Kruidwoordenboek, een niet te overschatten bijdrage voor de Vlaamsche wetenschappelijke taal, zonder te gewagen nog van zijn zuiver letterkundige schriften, waartusschen het liefste boek dat uit zijne pen vloeide ―mijn spiegel van allen dagen, zoo sprak hij zelf― zijn Pastor van Quathem is eene meesterlijke Vlaamsche vertaling of beter navertelling van Louis Veuillot's Ce que c'est qu'un curé.
En met al dat zouden wij nog niets gezegd hebben van 't geen nog 't meest in hem te bewonderen bleef, den heiligen priester, den aanbeden herder, den weergaloozen weldoener der armen!
Vlaanderen vervult eenvoudig een plicht met deken De Bo, den grondlegger zijner hernieuwde taalwetenschap, een blijvende hulde te brengen". D. V. A.
Op de agenda gemeenteraad Waregem van dinsdag 5 oktober 2010.
Op de agenda van de gemeenteraad met zitting op 5 oktober Openbare zitting 1. mededelingen 2. goedkeuren verlengen hospitalisatieverzekering via de RSZPPO voor de jaren 2011, 2012 en 2013 3. goedkeuren investeringstoelage voor OCMW Waregem voor aankoop grond Beveren-Leie, Kerkdreef 43 4. opheffen tariefreglement Tour de France 5. goedkeuren politieverordening offerfeest 2010 6. gratis grondafstand voor inname in openbaar domein: hoek Harelbekestraat-Leemputstraat 7. voorlopig vaststellen RUP oud containerpark 8. stedelijk sportcentrum De Treffer, sporthal, aanpassingswerken: goedkeuren ontwerp + vaststellen wijze van gunnen 9. goedkeuren jeugdbeleidsplan 2011-2013 10. goedkeuren convenant voor- en naschoolse opvang 11. bekrachtigen statuten en werking van Kunst-Act 12. principebeslissing tot deelname aan de werking van de lokale entiteit regio Kortrijk van het FRGE (agendapunt ingediend door raadslid Mario Verhellen) 13. vragen 14. goedkeuren verslag vorige zitting
De petanquebanen in Beveren-Leie kwamen er door toedoen van Eric Vuylsteke. Hij ijverde ervoor om ook in Beveren-Leie te beschikken over enkele banen. Toen OC De Kernelle er kwam werd dit een unieke locatie en er kwamen 4 banen.
Eric, die de regels van het spel kende, richtte onder de vlag van Okra Beveren-Leie een club op. Stilaan groeide de club uit en was er nood aan uitbreiding. Bezieler Eric Vuylsteke speelde de bal door naar stad Waregem en in maart 2008 kwamen er 2 banen bij. Wat nog maar nipt is.
Ondertussen kregen de inwoners van Ter Weerst de smaak te pakken en ook daar kwam er 1 baan, ondertussen zijn het er al twee geworden. Sinds enkele jaren organiseren de twee clubs om beurt een jaarlijks vriendschappelijk treffen.
Okra Beveren-Leie Okra Oost-Rozebeke
Eric ging het echter ook buiten Beveren-Leie zoeken en nodigde de petanqueclub Okra Oost-Rozebeke uit. Op woensdag 9 september kwamen 6 ploegen naar Beveren-Leie afgezakt die het tegen evenveel ploegen van Okra Beveren-Leie opnamen. Het werd een aangename kennismaking. Dit recreatief treffen werd gewonnen door de thuisspelers met 11 gewonnen matchen en 35 + punten tegen 7 - 35 voor Oost-Rozebeke.
Het klassement van de ploegen zag er als volgt uit: Gewonnen Punten Ploegen 3 28 Bourgois Frits - Vanneste Arsene - Seyns Paul OR 3 26 Ostijn Frans - Verhulst Monique - D'Hont Robert BL 2 10 Saelens Philip - Goesaert Christiane - Verkaemer Carlos BL 2 7 Debaere Leon - Villers Etienne - Cnockaert Rosa BL 2 -3 Dutoit Agnes - Declerck Andre - Vuylsteke Eric BL 2 -3 Callewaert Gaby - Vansteenkiste Arlette - Callens Herman OR 1 -2 Bostoen Johny - Vansteenkiste Jonius - Tijtgat Jan BL 1 -3 Depraetere Frans - Vuylsteke Herman - Parmentier Frans BL 1 -7 Vanhee Hervé - Vancoillie Ria - Debacker Luc OR 1 -10 Ampe Norbert - Debackere Christiane - Mallengier Marcel OR 0 -18 De Vlaminck Roger - Migneau Noëlla - Verhulst Daniel OR 0 -25 Vanhoorelbeke Ivan - Vanbeure Bea - De Meulemeester Omer OR
Vanaf heden wordt t Beverblaadje ook in Deerlijk uitgebracht. Daar verschijnt het onder de naam Astoriatje.
Het is een kwalitatief reclame- en infoblad identiek qua druk, verspreidingsdata, papier, look, plaatselijk nieuws, vast artikel van de Heemkundige Kring, enz.
Met de uitgave Deerlijk bereiken we 4800 gezinnen extra. Wie wenst kan nu adverteren in 2 gemeenten. Deerlijk naar Beveren-leie toe en omgekeerd. ´t Beverblaadje bestaat reeds 17 jaar en is ondertussen een begrip geworden in Beveren-Leie. Weten hoe 't Beverblaadje er kwam en de evolutie ervan klik hier.
Het spellenseizoen staat weer voor de deur. De dagen worden korter en donkerder en dan is er niets zo gezellig dan met z'n allen rond een tafel te gaan zitten en een spel te spelen. Dit merken we ook aan de aanvragen voor speldemonstraties die vlotjes binnen komen, maar natuurlijk zijn er ook nog altijd onze maandelijkse spellenavonden in de Kernelle.
Vanaf zaterdag 25 september zijn we weer trouw op post, 10 maanden lang, tot aan de zomervakantie! Onze formule blijft ongewijzigd: amper 1 voor een avond vol spelplezier met de nodige uitleg en we plaatsen nog steeds stempeltjes op je spaarkaart waarmee je 10% korting krijgt.
Bovendien wint iedere 100e bezoeker een spelletje!
Hopelijk mogen we jullie op één van de komende spelavonden verwachten! Zaterdag 25 september 2010 ===> Eerste Spelmaeckersavond van het nieuwe spellenjaar Vrijdag 22 oktober 2010 ===> Speldemonstratie jeugddienst Deerlijk Vrijdag 29 oktober 2010 ===> Spelmaeckersavond Zaterdag 20 november 2010 ===> Spelmaeckersavond Vrijdag 10 december 2010 ===> Spelmaeckersavond Vrijdag 21 januari 2011 ===> Spelmaeckersavond Zaterdag 19 februari 2011 ===> Spelmaeckersavond Zaterdag 19 maart 2011 ===> Spelmaeckersavond Vrijdag 8 april 2011 ===> Spelmaeckersavond Vrijdag 13 mei 2011 ===> Spelmaeckersavond Zaterdag 25 juni 2011 ===> Spelmaeckersavond met spellentombola Zaterdag 8 oktober 2011 ===> Speldemonstratie Pasar Torhout Bron Nieuwsbrief Spelmaekers
Jong KWB Beveren-Leie organiseert fiets- en wandeltocht
Jong KWB weet van aanpakken Op zondag 19 september ging de derde KWB fietstocht door. Nieuw dit jaar waren de twee wandeltochten die erbij kwamen.
Dit jaar stond Jong KWB in voor de organisatie, zodat de overige (al iets oudere) bestuursleden deze keer konden meegenieten.
De wandelaars hadden de keuze uit een tocht die over een afstand van 6 of 12 km liep. Voor de fietsers was er keuze tussen de kleine tocht van 30 km, of de grote die 50 km telde. Sommigen kozen zelfs voor een wandel- én een fietstocht. Zouden zij zich voor iets aan het voorbereiden zijn?
De dag, die nogal somber begon, klaarde rond de middag uit. Toch waren sommigen van de 126 deelnemers even het noorden kwijt. Maar ze beleefden er naar eigen zeggen heel wat plezier aan.
Honger of dorst hoefde ook niemand te lijden. De organisatoren hadden ervoor gezorgd dat er warme en koude drankjes te verkrijgen waren, en hun frietjes met frikadellen gingen gretig naar binnen. Kortom, een geslaagde KWB-dag!!
Koning en Kampioenen gehuldigd bij De Koninklijke Vlaamse Leiezangers
Koning en Kampioenen in de bloemen gezet
Na een smakelijk avondmaal werden Koning en Kampioenen van De Koninklijke Vlaamse Leiezangers op zaterdag 18 september gehuldigd. Vooraleer deze op het matje te roepen had voorzitter Jozef Desmet een welgemeend dankwoord klaar voor Jan en Marleen Deconinck-Rigole. Zij staan immers steeds klaar om de handen uit de mouwen te steken op alle activiteiten die de vinkenmaatschappij organiseert. Het koppel werd bedacht met een etentje.
Daarna kreeg Willy Kints het woord. Hij houdt het doen en laten van de vinkeniers en hun vogel nauwgezet bij. We lopen het rijtje zoals op de foto v.l.n.r. even af.
Reeds na de tweede rit namen Tom Desmet en vogel Bavo de leiding om die niet meer af te staan. Tom mag dan ook de titel van Koning 2010 dragen. Het is trouwens de derde maal dat hij deze titel kon binnenrijven maar telkens met een andere vogel. Germain Vanhoutte werd 1ste Kampioen met vogel Rik. Ook hij speelde al voor de derde maal 1ste Kampioen. Dat was al het geval in 1999 en in 2001. 2de Kampioen werd voorzitter Jozef Desmet met Georges. Dit jaar wist Jozef zich ook te klasseren in het verbond. Kobe en Marc Vandenberghe die als 3de Kampioen eindigden hebben een goed seizoen achter de rug. In tegenstelling met vorige jaren was Marc blij als hij al eens in de prijzen viel, dit jaar was hij aan de prijzentafel niet weg te slaan. 4de Kampioen was weggelegd voor Urbain Demeyere met Coppi. Coppi is lang geen onbekende meer en stond 32 maal in de reke, vinkenier en vogel klasseerden zich eveneens in het verbond.
Bij de vrouwen is de tegenstand niet zo groot. Maar Lydie Carton en vogel Joe schrijven reeds meerdere jaren de Kampioenstitel op hun naam. Tenslotte kreeg Marc Vandorpe de aanmoedigingsprijs met Krak die nu niet echt een Krak is. Doch Marc was steeds tevreden. Al viel hij dit jaar niet in de prijzen hij vond zijn plezier in het kweken en wie weet zal het gekweekte mannetje in de toekomst voor een verrassing zorgen.
Voetbaltornooi Schepen van Sport brengt aardig bedrag op voor SoNoBeG
Noodlijdende gezinnen in Beveren-Leie minderen niet, integendeel Al voor de 16de maal ging het tornooi van schepen van sport door. Een voetbaltornooi dat steeds gekoppeld is aan een goed doel en beurtelings georganiseerd wordt door een Waregemse gemeente. Dit jaar lag de organisatie in handen van KSK Beveren-Leie. Voor het goede doel viel het oog van KSK op SoNoBeG. Zij zetten zich in om noodlijdenden uit eigen gemeente op verschillende vlakken bij te staan.
Het tornooi dat steeds doorgaat op 21 juli was een succes en werd gewonnen door Jong Vijve. De opbrengst van de kaartenverkoop bestemd voor het goede doel werd op 15 september kenbaar gemaakt.
Een spannend moment want ook voor de 5 gezinnen die deel uitmaken van SoNoBeG was dit nog een vraagteken. Het enige wat ze wisten was de opbrengst van de kaarten die ze zelf verkochten en een goede 1000 euro opbracht. Uit handen van schepen van sport Chantal Coussement, mocht SoNoBeG een cheque van 3071 euro in ontvangst nemen.
Een prachtig bedrag dat we zeker goed zullen besteden. De gezinnen in Beveren-Leie die steun kunnen gebruiken minderen niet, integendeel. Deze input is dan ook heel welkom, klonk het van een tevreden SoNoBeG. Even terugblikken waarvoor SoNoBeG staat en de werking ervan klik hier.
Het volgende tornooi dat terug zal doorgaan op 21 juli ligt in handen van Desselgem.
Kampioenschap van Beveren-Leie: petanque voor recreatieven
Enkele van de deelnemers: achter v.l.n.r. Jan Tijgat, Eric Beysen, Robert D' Hondt, Jonius Vansteenkiste en Eric Vuylsteke. Voor: Monique Verhulst, Yvette Van Heghe, Agnes Dutoit, Frans Ostijn en Carlos Verkaemer
Naar jaarlijkse gewoonte organiseerde Eric Vuylsteke, en dit voor de zesde keer, het Kampioenschap van Beveren-Leie. Een petanquewedstrijd voor recreatieven waaraan enkel Bevernaars kunnen deelnemen.
De strijd om de tilel ging door op 11 september op de terreinen achter de Kernelle. Het spel meli-melo moest de winnaar bepalen. 3 van de 18 spelers wonnen al hun matchen zodat de punten van tel waren. Agnes Dutoit wist de titel in de wacht te slepen met 22 + punten. Ze zag haar zege dan ook met een prachtig trofee gehonoreerd. De gedeelde tweede plaats ging naar Carlos Verkaemer en Frans Ostijn met elk 17 + punten. Alle deelnemers genoten van de prachtige namiddag en kregen er nog een geschenkje bovenop.
