|
Zuster Leen Mestdagh schrijft op 28 februari uit Libreville
Beste missievrienden,
we beleven rare tijden … toch durven we hoopvol uitzien naar beter, overtuigd dat ziekte en dood niet het laatste woord kunnen hebben, niet alleen later, maar ook hier en nu niet ! Beter als voordien realiseren we onze verantwoordelijkheid in de zorg om de natuur, in de zorg voor onszelf, in de zorg voor anderen … om zo mee te bouwen aan een menselijke (goddelijke) samenleving.
De pandemie van de Coronavirus, Covid19, is wereldwijd verspreid. Afrika blijft voorlopig behoorlijk gespaard en men vraagt zich af : Waarom ? Het warme klimaat ? De aanwezigheid van andere virussen ? Een jonge bevolking ? Een betere weerstand tegen ziekte ? De nog vele “gekende” geneeskrachtige planten vanuit het woud ? … Het is in elk geval goed als we gespaard mogen blijven, want de voorzieningen op medisch vlak zijn allesbehalve verzekerd. De mensen beschermen zich zo goed als ze kunnen met natuurlijke middelen.
De maatregelen als “couvre feu” en “lockdown” maken het leven bijzonder moeilijk. Arme mensen leven van hun dagelijkse inzet en proberen aan een dagloon te geraken. Daarvoor bestaan geen alternatieven. Wie thuisblijft heeft honger en kan niet meer instaan voor de familie. De sociaal politieke situatie in onze landen zorgt daar bovenop voor onrust, zorgt voor spanningen.
 Intussen zijn we volop de veertigdagentijd gestart en bereiden we ons voor op Pasen.
Een tijd die ons oproept tot halt houden, tot bezinning, tot bezuiniging en tot solidariteit.
De coronacrisis komt ons daarbij een handje toesteken. Allen zijn we ermee geconfronteerd en allen worden we opgeroepen. Niemand kan het alleen aan. Als er dan toch iets goeds is gegroeid dan is het dan toch het besef dat we elkaar nodig hebben.
Wellicht is dit het mooiste geschenk dat we aan onze naaste kunnen bieden : “Help, ik heb je nodig !”
Als dan die hele crisis ons wat dichter bij mekaar brengt dan kunnen we geloven dat het goede het wint op het kwade, dat het leven sterker is dan de dood. Dan zullen we wellicht volop Pasen kunnen vieren, in kleine groep, in gemeenschap, in familie. Stiller als gewoonlijk, maar wellicht echter, menselijker, goddelijker !
Wat nieuws uit de verschillende landen:
25 jaar missieleven
(Foto1)In Kameroen hebben we dan toch kunnen feest vieren: feest van de dankbaarheid om 25 jaar aanwezigheid. Voor mij valt dit samen met 25 jaar missieleven! Ja, toen ik 25 jaar geleden in Afrika aankwam werd ik in hetzelfde jaar naar Kameroen gezonden om er samen met twee medezusters een nieuwe missie op te starten. Het doet deugd om te zien hoe in 25 jaar een missie mag uitgroeien tot een heel zinvolle aanwezigheid met kleuter en lager onderwijs, beroepsopleiding, foyer, jeugdcentrum en zondag werking, vormingshuis en onthaal van jonge zusters studenten.
(Foto2) In Equatoriaal Guinea werd ons door de vrouw van de président een jeugdwerk toevertrouwd. We zullen er verlaten kinderen onthalen, slachtoffers van verwaarlozing. Voorlopig is er plaats voor dertig kinderen van vijf tot twaalf jaar. Er is een basisschool die vanaf september functioneel zal zijn. Het opvanghuis situeert zich op 60 km van de hoofdstad, heel landelijk gelegen, vlakbij het strand.
(Foto3 en 4) In Gabon zijn we vooral bezig met onderwijs: van kleuter tot lager, secondair onderwijs en beroepsonderwijs. De uitbouw van het Lyceum te Libreville vraagt veel energie, maar het doet deugd om een zo mooie structuur te mogen uitbouwen voor de zovele jongeren die bij ons schoollopen. We zijn op dit moment bezig met de uitbouw van een taallabo.Voor de bouw werden we gesteund door de Italiaans Bisschoppen Conferentie. Voor de inrichting, de meubels en de apparatuur rekenen we op onze weldoeners
(Foto5) In Congo Brazzaville bouwden we een internaat/foyer te Makana, op 25 km van de hoofdstad. We wachten de presidentsverkiezingen van de maand maart af. Als deze rustig verlopen, kunnen we verhuizen in april.Voorlopig zullen ook de zusters in hetzelfde gebouw wonen en er is plaats voor een vijftigtal jongeren. Nu reeds onthalen we er groepen die komen voor een vormingsdag, een ontmoetingsweekend of een stageweek. Vanaf september hopen we te starten met een Centrum voor de vorming van de jonge vrouw.
Gezien de realiteit van Coronavirus, Covid19, is het allemaal een beetje moeilijker en langzamer, maar waar een wil is, is een weg en we doen stille voort ! We rekenen op uw blijvende steun en solidariteit ! Van harte dank, zalig feest van Pasen !
Zr Leen Mestdagh Libreville, GABON
Voor wie graag wil steunen:
Rekeningnummer: Iban: BE73 4256 1657 6960, Bic: KREDBEBB - KBC - Brusselstraat 213 - 1702 DILBEEK - Met vermelding: Zr Leen MESTDAGH
Voor wie een fiscaal attest wenst
Iban: BE84 4358 0341 0159 Bic: KREDBEBB VIA DON BOSCO, Guldendallaan 90, 1150 BRUSSEL
Met vermelding: Zr Leen MESTDAGH fiscaal attest gewenst
07-03-2021, 10:16 geschreven door Beverse Weetjes
|
