Missiebrief Zuster Leen Mestdagh 15 oktober 2016
In deze oktober-missiemaand houd ik eraan jullie te schrijven. Volgende zondag is het reeds missie-zondag. De tijd gaat snel.
In de maand juli was ik thuis en kon ik mama nabij zijn in het ziekenhuis. Ik kon afscheid nemen en kon ook thuis zijn voor haar begrafenis. Onmiddellijk daarna moest ik afreizen want op 26 juli werd ik in Libreville als Provinciale aangesteld.

Intussen zijn we twee maanden verder en kan ik even terugblikken op een intense periode van thuiskomen in een heel nieuwe verantwoordelijkheid. Mijn eerste opdracht was de retraite van 45 medezusters waar ik dagelijks een vormingsmoment moest voorzien. In een persoonlijk gesprek met elk van hen kon ik zo stilletjes aan een beeld krijgen van de vele realiteiten. Onze provincie strekt zich uit over vier landen: Gabon, Equatoriaal-Guinea, Kameroen en Kongo-Brazzaville, er zijn tien huizen, we zijn met zestig medezusters. We zijn een heel jonge Provincie. De helft van de medezusters zijn missionarissen afkomstig uit Europa, Amerika en Azië, de andere helft zijn onze jonge Afrikaanse medezusters uit de vier landen waar we werkzaam zijn. De oudsten onder hen zijn in de leeftijd van veertig, vijftig jaar en nemen volop verantwoordelijkheid op samen met ons. Ook in de Provinciale raad zijn er drie Afrikaanse medezusters, waaronder de Vicaria van onze Provincie. 

Een van de grote uitdagingen voor mij is het begeleiden van die overgang, waarin onze Afrikaanse medezusters steeds meer verantwoordelijkheid krijgen en waar de missionarissen hen de ruimte bieden om hun verantwoordelijkheid ook daadwerkelijk te kunnen opnemen. Vele spanningen ontstaan vanuit de vrees dat het goede weleens verloren zou kunnen gaan omdat die ander dat zo anders doet …. Het is de blijvende uitdaging van onze interculturele realiteit, waarin we voortdurend worden uitgedaagd om het essentiële van ons leven niet te verwarren met de vormgeving. Het is de grote uitdaging voor een degelijke humane en christelijke vorming waardoor een mens bekwaam wordt verantwoorde keuzes te maken.

In de maand september heb ik de gemeenschappen van Equatoriaal-Guinea bezocht. Een van onze medezusters, een Spaanse missionaris werd negentig. Het werd een mooi feest georganiseerd door de oud-leerlingen. Een van de oud-leerlingen van Zuster Pilar is de echtgenote van de huidige president. Uit dankbaarheid heeft ze een buffet aangeboden en ze was ook zelf aanwezig tijdens de eucharistieviering en tijdens het feest. In naam van alle medezusters heb ik (in het Spaans) een dankwoord uitgesproken! Tijdens de bezoeken word ik geconfronteerd met de vele zorgen, moeilijkheden van de verschillende gemeenschappen. Een van onze huizen, gebouwd in 1990, moet volledig worden afgebroken en dit omdat men tijdens de bouw het zand te weinig heeft vrijgemaakt van het zeezout. Het gewapend beton is volledig aangetast.

In oktober was ik in Kameroen. Ik bezocht ons vormingshuis waar een vijftal meisjes in opleiding zijn. Op 15 oktober was er de intrede van een postulante. Een hele bemoediging wanneer jonge mensen zich aansluiten om als zuster van Don Bosco gevormd te worden. Ook in onze landen zijn de roepingen niet evident. Vooral in de steden waar wij werkzaam zijn, zijn er voor onze jonge mensen aanlokkelijke voorstellen om geld te verdienen. Er is moed voor nodig om te geloven in een betere toekomst vanuit opvoeding en onderwijs. Er is moed voor nodig om het risico te nemen Jezus Christus van nabij te volgen. Dienstbaar zijn, het kruis niet uit de weg gaan … kan alleen vanuit een diep vertrouwen in Diegene die ons liefheeft.

Gelukkig mogen we het meemaken dat onze jonge mensen Hem op het spoor komen en bewust in zijn spoor treden. Vanuit Don Bosco komen vele jongeren op een aantrekkelijke manier met Jezus in contact. Don Bosco zei ooit: ik zorgde voor een kladwerk … jullie zullen er kleur aan geven. De Afrikaanse kerk biedt kleur aan ons christen zijn, aan onze salesiaanse spiritualiteit. Het is belangrijk om die kleur als een verrijking te onthalen voor hen, maar ook voor ons. In de mate dat we samen verder bouwen aan wat die eigen kleur mag zijn zullen we groeien in een daadwerkelijke interculturaliteit die zowel voor ons als voor hen verrijking brengt en voor de toekomst van de gehele Kerk naar waarde kan worden geschat.

Zo kunnen we, terwijl we heel eenvoudig stappen zetten in samen leven en samen werken, mee bouwen aan wat universeel en blijvend is. Het raakt de diepe zin van ons missionaris zijn, hier en elders!
Het is bron van diepe vreugde, van intens geluk. In een verscheurde wereld waarin onrecht zegeviert mogen we getuigen van de stille kracht die vrede brengt vanuit barmhartigheid. Bidden we om die vrede en barmhartigheid in ons hart, in onze families en gemeenschappen, in onze landen, in onze wereld. Een lieve groet en een innige verbondenheid
Zr Leen Mestdagh Libreville GABON

*Voor wie onze missies wil steunen: Rekeningnummer Iban: BE73 4256 1657 6960 - Bic : KREDBEBB KBC Brusselstraat 213 - 1702 DILBEEK - Met vermelding: Zr Leen MESTDAGH
*Voor wie een fiscaal attest wenst Iban: BE84 4358 0341 0159 - Bic : KREDBEBB VIA DON BOSCO - Guldendallaan 90 - 1150 BRUSSEL - Met vermelding: Zr Leen MESTDAGH fiscaal attest gewenst