Verdorie, het heeft niet mogen zijn, per fiets naar de bijeenkomst gaan met ex-collega's. De weersverwachtingen waren niet van die aard om veel risico's te nemen, zeker niet bij het terugkeren. In de latere namiddag werd hondenweer voorspeld. En maar goed dat ik dit wijs besluit nam, ik ben in de plaats met de bus gegaan en bij vertrek in Lanaken, begon het al wat te druppelen. Ik had telefonisch afgesproken met 'n collega die mij aan de bushalte zou komen halen en nadien daar ook zou terugbrengen.
Het was 'n aangename namiddag waarbij zoals dat hoort, "veel oude koeien uit de gracht werden gehaald". Voeg daarbij dat er heel wat gekletst werd over ditjes en datjes, en dat alles onder het genot van enkele drankjes. Het was al weer effe geleden dat we mekaar nog gezien hadden, 'n juiste datum afspreken is soms moeilijk. Ze zeggen toch dat gepensioneerden weinig tot geen tijd meer hebben. En dat klopt in de praktijk ook zo, hobby's, kleinkinderen en genieten van het leven, iedereen ervaart dit wel.
Maar goed, iets na 17u00 vonden wij het welletjes en maakten we de promesse om de volgende ontmoeting niet meer zo lang op zich te laten wachten.
En terug in Lanaken, ... wat dachten jullie, ... een stortbui. Het is slechts 1 km van de halte tot thuis, maar deze jongen werd kletsnat. Als 'n verzopen kat kwam ik thuis aan. Maar waar maak ik mij druk over, er bestaan ergere dingen in het leven, wat droge kledij en het leed is geleden.
Er werd dus vandaag niet gesport, dat zal voor morgen zijn. Fijne avond nog.
|