Beverse Weetjes in een andere taal lezen klik hier.
Dropbox
Druk op onderstaande knop om een foto en bijhorende tekst te versturen.
E-mail Beverse Weetjes
Uw vereniging organiseert een activiteit, u hebt iets te vieren, u hebt een nieuwtje te melden... Druk op onderstaande knop en stuur uw activiteit...., door.
E.H. Luc Suys was de laatste pastoor in Beveren-Leie. Van 1990 tot eervol ontslag in 2011. Eind april 2014 ging hij zich in zijn geboortedorp, Lauwe vestigen. Overleden op 12 december 2016.
Schijn bedriegt...
Schijn bedriegt soms zozeer dat je zou willen dat mensen, net als levensmiddelen, voorzien waren van een etiket met de ingrediënten.
Bron: Blog Valerieke's Ditjes en Datjes
Plaatselijke info
Onderwijs
Beverse verenigingen
Leonard Lodewijk De Bo Beveren-Leie 27-09-1826 Poperinge 25-08-1885 Klik hier om het Westvlaamsch Idioticon te lezen
All Star Game for Girls Op donderdag 27 december organiseert Project.Mensch een basketbalkamp samen met Julie Vanloo (Belgian Cat). Aansluitend organiseren we ook een galawedstrijd basketbal met enkele Belgian Cats en topspeelsters uit de Belgische competitie. Een deel van de opbrengst zal ook geschonken worden aan de MS-Liga. Deze ziekte treft meestal vrouwen en dit bleek een ideaal initiatief om financieel te ondersteunen.
Het JVL en Project Mensch-basketbalkamp staat voor een holistische benadering van de basketbalsport en dit met als doelgroep het dames basketbal (van 14 tem 21 jaar). Wat bedoelen we precies met een holistische benadering? Hierbij de belangrijkste kenmerken: 1. 50% Physical: o Van fundamentals naar skill development o Transfereren van kracht oefeningen, agility en core stability naar de basketbal sport o Shotanalyse en corrigeren van het shot in verschillende omstandigheden o Ontleden van bewegingen via video-sessies
2. 25% Food: o Wat is gezonde voeding? Evenwicht tussen koolhydraten, eiwitten, vetten o Wat eet ik op trainings-en wedstrijddagen? o Wat eet ik voor en vooral na de trainings-en wedstrijddagen? o Vochtverlies en impact op de prestatie
3. 25% Mental: o Wat zijn mijn persoonlijke kenmerken en hoe ga ik om met andere persoonlijkheden in het team? o Leiding geven o Feedback krijgen en hoe ga ik hiermee aan de slag? o Communicatie op en naast het veld o Wat is the ‘zone’ en hoe er in geraken? o Mindfullness toegepast op de basketbal sport. Op deze 3 pijlers hebben we deze zomer ons eerste kamp georganiseerd en dit bleek een enorm succes.
De laatste dag kwamen ook enkele ‘Belgian Cats’ ons ondersteunen in deze trainingen en zij waren aangenaam verrast door de aanpak, maar ook door de doelgroep! Heel veel meisjes vallen door ‘de mazen van het net' als het op talent detectie aankomt en met ons kamp en ondersteuning van de ‘Belgian Cats’ willen we bottom up werken. We willen dat deze meisjes blijven geloven in hun kunnen en blijven werken om hun droom waar te maken. Er zijn toen (laatste dag van het kamp) innige contacten ontstaan tussen onze kampleden enerzijds en enkele 'Belgian Cats' anderzijds. Vele meisjes zijn dan ook gaan kijken naar de voorbereidingswedstrijden voor het WK en enkele zijn zelfs afgereisd naar Tenerife om onze Cats aan te moedigen! Wij zijn er ons van bewust dat we een enorme positieve vibe hebben gecreeërd en dit motiveert ons nog meer om het meisjesbasketbal op de kaart te zetten in België. En dit kan enkel door de samenwerking van Julie Vanloo met ‘Project Mensch’. De 2 enthousiaste dames achter dit personal coaching bedrijf willen hun kernwaarden laten uitstralen op de sportwereld waarbij dus ook de basketbalsport. Zij zetten hun klanten, of ook projecten genaamd, centraal in de driehoek Physcial – Food – Mental en sturen bij waar nodig.
Praktisch: Ons ‘1 day camp’ dat georganiseerd wordt op 27 december in Desselgem is een follow up van het kamp in de zomer. 70% van de deelnemers komt namelijk terug. Aansluitend willen we ook ‘chicks got game’ organiseren zodat onze deelnemers niet alleen met de cats, maar ook met de beste speelsters in België kennis kunnen maken. Deze deelnemers werden door ons geselecteerd. Dit event heeft veel losgemaakt in de basketbalwereld. Na drie dagen zijn al 60% van de tickets online verkocht.
Dit event komt tot stand door de fantastische samenwerking tussen ‘Project Mensch’ en BBC Desselgem. Deze club heeft heel enthousiast gereageerd op het event en zet zich met enorm veel positieve energie in om van dit event een succes te maken. Het belooft een topevent te worden met het basketbal voor vrouwen als grote winnaar!
Galawedstrijd basketbal met enkele Belgian Cats en topspeelsters uit de Belgische competitie Allen aanwezig op 27 december in de sporthal van Desselgem (Sporthal Leiestadion, Georges Coornaertdreef 9, Desselgem). Wedstrijd start om 20h00 en tickets kunnen enkel online aangekocht worden klik hier. Er zullen heel wat Belgian Cats aanwezig zijn. Voor, tijdens en na de wedstrijd is er heel wat animatie, met onderandere DJ Michiel Cnudde.
Opbrengst wortelkaarting werkgroep schepen Chantal Coussement t.v.v. Somival Op zaterdag 24 november werd de opbrengst van de wortelkaarting 2018 in Taverne 't Neerhof te Beveren-Leie bekend gemaakt. Vijftien jaar geleden startte wijlen Lucien Coussement, papa van schepen Chantal Coussement, met een wortelkaarting ten voordele van Somival. Na zijn overlijden zette schepen Chantal Coussement, samen met de medewerking van de vrijwilligers, dit evenement verder.
Ieder jaar weer groeide de kaarting en werden er meer en meer kaarten verkocht. Dit jaar waren er dat 6.644 en gingen er 2.148 kg wortelen over de toog. De totale opbrengst van de 15de editie bedraagt € 8.522. In totaal was er over de 15 jaar een opbrengst van maar liefst € 97.137,58. De steun van dit jaar zal o.a. gebruikt worden voor de jongerenwerking. Opvolging verzekerd Nu Chantal haar schepenambt beëindigt zet ze een stapje opzij. De vraag was dan ook groot of het initiatief opvolging zou krijgen en daar wist de schepen volmondig ja op te zeggen. “Ik heb enkele mensen gevraagd of ze zich aangesproken voelden om de wortelkaarting verder te zetten. En net zoals ik verwacht had vonden ze het een eer om dat te doen. Zowel toekomstig schepen Philip Himpe en toekomstige gemeenteraadsleden Kim Deplancke en Anneke Vanheusden waren onmiddellijk bereid om de opvolging te verzekeren. Maar natuurlijk kunnen ze altijd op mijn coaching blijven rekenen”, aldus schepen Chantal Coussement.
Okra huldigt kaartkampioenen Op donderdag 22 november vierde Okra Beveren-Leie haar kaartkampioenen.
Met een gemiddelde van 50 kaarters per wedstijd sloot Okra na 11 speeldagen het seizoen 2018 af. Frans Velghe mocht dit jaar de kampioenstitel met 25 punten op zijn naam schrijven. Hij wordt links geflankeerd door Patrick Kerckhof die tweede werd met 23 punten. Aan zijn rechterzijde herkennen we Carina Vandermeulen die met 21 punten derde en daarmee ook eerste dame werd en Frans Vandorpe die eveneens met 21 punten als derde eindigde. Achter v.l.n.r. Okra voorzitster Christiane Goesaert, kaartverantwoordelijke Norbert Pappijn en Monique Debaere die steeds van de partij is om een handje toe te steken.
Okra Beveren-Leie zet seniorenweek in met eigen lied
Met dank voor foto's, filmpje en tekst
Zondag 18 november werd de week van de senioren ingezet met een eucharistieviering ter nagedachtenis van onze overleden leden. Na de mis begaven we ons naar feestzaal Gruuthuze voor een lekkere maaltijd. Vooreerst was er een aperitief met hapjes, dan volgde een witloofsoepje met garnalen en daarna eendenborst met kroketjes en groentjes. Na de maaltijd kregen we nog een dessertbordje . Hier was er een speciaal bordje voorzien met een glaasje cava voor Clara Vanhoutte die juist zondag 90 jaar werd. Na de koffie werden we verrast met een gastoptreden van broer en zus Eugene en Jenny Demeulemeester. Eugene had zijn oude trekzak nog eens van onder het stof gehaald en na een beetje repeteren brachten zij samen en mooie potpourri van bekende meezingertjes. Ze hadden zelfs de moeite gedaan om een eigen Okra-lied te schrijven, te componeren en het te zingen. Dit werd erg gesmaakt door de aanwezigen die uit volle borst meezongen. Na dit optreden was het de beurt aan onze muzikant om het publiek op de dansvloer te krijgen. Het was terug een mooie namiddag waarvan in bijlage enkele foto's.
11.11.11 campagne in Beveren-Leie Op zaterdag 10 november ging de achtste editie door van Vreemde Tafeles/Vriendentafels.
De kerngroep v.l.n.r. Anne-Marie Albers, Isabelle Pauwels, Veronique Debacker, Germain De Vlaminck, Veronique Vanderhasselt, schepen van Ontwikkelingssamenwerking Jo Neirynck, Carlos Verkaemer die de PowerPoint maakte en enkele leden van Chiro Leieland die hielpen op de receptie.
In 2011 werd voor het eerst de nieuwe actie ‘Vreemde Tafels/eten bij buren', ten voordele van de 11.11.11 campagne, geïntroduceerd. De actie begon met vijf gastgezinnen, 56 eters en één of meerdere koks per gezin. Ieder jaar weer zag de kerngroep deze actie groeien. Net zoals de voorbije jaren werden alle koks, gastgezinnen en gasten uitgenodigd in de sportzaal van de stedelijke basisschool om samen het glas te heffen. Om alle aanwezigen te bedienen werd de werkgroep bijgestaan door enkele leden van Chiro Leieland. De receptie werd afgesloten met een introductiefilmpje over de 11.11.11 campagne en een PowerPoint waarop alle gastgezinnen en hun koks met het land van herkomst werden voorgesteld. Daarna konden de 437 genodigden, waarvan 28 gastgezinnen en 53 koks, huiswaarts keren om er te tafelen. De naam ‘Vreemde Tafels/eten bij de buren’ werd dit jaar trouwens veranderd in ‘Vreemde Tafels/Vriendentafels’.
Handelscomité Bezo organiseert eindejaarsactie Een paar zelfstandigen hebben deze zomer de handen in elkaar geslagen en Bezo opgericht (Beverse Zelfstandige Ondernemingen). Met Bezo proberen we wat activiteiten in Beveren-Leie te organiseren samen met de plaatselijke zelfstandigen en handelaars. Alle zelfstandigen en handelaars kunnen zich gratis inschrijven. Voor het eindejaar voorzien we een actie met eindjaarslotjes en een tombola waar we alle zelfstandigen de kans geven om hieraan mee te doen. Eindejaarsactie Het handelscomité BEZO: Beverse zelfstandige ondernemers, organiseert een spetterende eindejaarsactie! Deze loopt van 8 december 2018 tot en met 20 januari 2019. Met deze actie willen we de 500 ondernemers die Beveren-Leie telt extra in de kijker zetten. De deelnemende handelaars zijn terug te vinden op www.bezo.be. Het loont de moeite om de eindejaarsaankopen te doen in een BEZOndere zaak en zo kans te maken op prachtige prijzen! De 3 hoofdprijzen worden getrokken op de handelsbeurs Bebrona op zondag 3 februari 2019 om 11u. De uitslag van de trekking van de andere loten zal bekend gemaakt worden in het Beverblaadje en op de website. Alvast bedankt, de ondernemers wensen u nu al een BEZOnder goed eindejaar! Het BEZO team.
Okra Beveren sluit wandel- en fietsseizoen Op 15 oktober sloot Okra het wandelseizoen 2017/2018 en het fietsseizoen 2018 af. Dat gaat steeds gepaard met een gezellige bijeenkomst van de deelnemers. De namiddag werd opgeluisterd door de Okra dansgroep Edelweiz. “De dansgroep bestaat al 25 jaar”, zo weet Laurette Vanbiervliet uit Beveren-Leie, die de danspassen aanleert. “Wij dansen elke woensdag van 09.00 uur tot 11.00 uur. Omstreeks 10.00 uur is er een koffiepauze. De dansen die aangeleerd worden komen van Okra. Wij leren zowel koppel- als lijndansen. Per les wordt er een bijdrage van 2 euro gevraagd, dit om de huur van de zaal en koffie te bekostigen. Iedereen die aangesloten is bij Okra en zin heeft om een danspasje te placeren is van harte welkom. De lessen gaan door in de gymzaal van de school Arendswijk te Harelbeke. Een gezonde ontspanning, mooie muziek in een leuke vriendengroep”, legt Laurette uit.
De laatste Oktobertocht achterna Zaterdag Op zaterdagmorgen 27 oktober was onze eerste afspraak op de parking van de Cisterciënzerabdij van Villers in Villers-la-Ville. Daar kwamen wij iets voor de middag aan. We troffen er de zeven Romeinen en Els en Christa. Zij zaten te wachten tot ze bericht kregen dat de eerste deelnemers in aantocht waren. De 27 ploegen goed voor 90 personen, waren om 03.45 uur met de bus vertrokken uit Beveren-Leie richting Leuven. Toen ze aan de abdij aankwamen hadden ze er al een wandeling en fietstocht opzitten. Eenmaal aan de abdij aangekomen kregen ze de nodige uitleg van Els en Christa en konden hun speurtocht naar de Romeinen in de abdij aanvangen. Zij hadden zich ondertussen her en der in de site opgesteld. De zoektocht, met een touw van 30 meter, kompas en GPS Coördinaten op zoek naar de Romeinen met puzzelstukjes begon aan het jaartal 1614 Mort de Rubens. Toen deze opdracht erop zat mochten ze terug de fiets op. Na de fietstocht stond er nog een wandeling op het programma om uiteindelijk af te sluiten in de sportcomplex te Perwez. Daar konden ze hun eigen meegebrachte avondmaal verorberen en eventueel genieten van heerlijk verse gemaakte soep waarvoor de logistieke ploeg had gezorgd. Na het avondmaal kom iedereen een slaapplaatsje zoeken in de sporthal. Voor ons ook tijd om de groep te verlaten en onze B&B op te zoeken.
Zondag Op zondagmorgen vertrokken de deelnemers na het ontbijt om 06.00 uur (zomertijd bleef aangehouden) voor een eerste fietstocht. De temperatuur was toen 3 graden en er stond de ganse dag een nogal nijdige wind. Wij kwamen de eerste deelnemers tegen in Vezin waar ze al aan hun tweede traject, een orientatietocht, bezig waren. In Seilles mochten ze nog eens op zoek naar de Romeinen met hun puzzelstukjes om dan terug de fiets op te springen en naar Tourinne te rijden. Daar troffen we terug Els en Christa die de deelnemers op te voet op pad stuurden. Deze tocht bracht hen onderweg terug bij de Romeinen om uiteindelijk bij Caesar in Lens-Saint-Servais te eindigen. Daar moest de puzzel gemaakt worden, om dan aan hun laatste tochtje van 2,3 km te beginnen en uiteindelijk het eindpunt van deze tocht in de sportzaal van Lens-Saint-Remy af te sluiten. Daar kon een douche genomen worden. Voor het avondmaal, dat bestond uit heerlijke hutsepot, placeerde Germain nog een slotwoordje (dat geven we in deel 3 mee).
Leie-Cyling Beveren-Leie huldigt kampioenen Op zondag 21 oktober sloot Leie-Cyling het seizoen 2018 af met 40 reguliere ritten en 1 niet-reguliere rit.
Op de foto herkennen we de kampioen (min 45) Philippe Degreve, die 37 ritten reed en Dano Masto (plus 45) die door ziekte slechts 1 rit verstek moest laten gaan. Zij worden v.l.n.r. geflankeerd door de bestuursleden Bernard Lecluyse, Hans Meersman, Marc Desmet, Dirk Lefevre en Filippo D’Angelo.
“De laatste, niet reguliere rit, begonnen we met een minuut stilte als eerbetoon aan onze collega wielertoerist uit Gullegem die tijdens een rit het leven liet. We staan te weinig stil bij deze triestige ongevallen, het kan ook in onze club voorvallen. Godzijdank kunnen wij het seizoen zonder accidenten afsluiten. Naast de wekelijkse ritten was een van de hoogtepunten bij de A en B’s de achtdaagse naar Bornio (Italië). Vandaaruit beklommen we onder andere de Stelvio, een stevige kuitenbijter. De groep C en C+ trokken voor vijf dagen naar Tournehem (Noord Frankrijk) en reden van daaruit hun ritten. Ook dit jaar huldigen we één kampioen bij de min-45 jarigen waar 16 leden van deel uitmaken en één bij de plus-45 jarigen waar er 42 deel van uitmaken. Tot slot wil ik nog even meegeven dat de algemene vergadering, waar iedereen welkom is, doorgaat op 23 december in ’t Fonteintje en het seizoen 2019 van start gaat op 3 maart”, sluit voorzitter Dirk Lefevre.
Jubileumeditie Oktobertocht De Oktobertocht komt met rasse schreden naderbij. Op 27 en 28 oktober gaan 90 deelnemers de 20e Oktobertocht kleur geven. De organisatoren hebben er alles aan gedaan om zo origineel mogelijk uit de hoek te komen. Zoals de titel ”Quo Vadis” doet vermoeden weten tot op heden enkel de organisatoren waarheen deze Oktobertocht heengaat.
Op de foto herkennen we de 10 ervaren trajectmakers : Raf Deboiserie, Hilde Van D’Huynslager, Claude Goemaere, Mieke Verbrugge, Brecht Vanommeslaeghe, Nick Vanommeslaeghe, Hans Seynhaeve, Bart Labeeuw, Greet Vervaeke, Claudine Goemaere. Het totaal plaatje wordt in een mooi geheel samengebracht met verrassende wendingen door Kurt Naessens, Bert Derore, Mieke Callewaert, Veronique Decock, Germain De Vlaminck. Deze editie is een onuitgegeven Oktobertocht waar we reikhalzend naar uitkijken.
Vinkeniers in de bloemetjes gezet Op zondag 14 oktober vierden de vinkeniers van het Desselgems verbond gewest Deerlijk (Desselgem/Beveren-Leie) en de Desselgemse Luchtzangers hun koning en kampioenen.
Desselgems verbond gewest Deerlijk Voor de vinkeniers van het Desselgems verbond gewest Deerlijk zit het seizoen er op. Tijd om de eerste 15 kampioenen te huldigen. Zittend v.l.n.r. Carine Vroman wist als eerste kampioen te zegevieren. Zij werd gevolgd door Tom Desmet en Lydie Carton. De kampioene Carine Vroman wist ook de vierde plaats te bekleden. Verder herkennen we staand v.l.n.r. Georges Verbauwhede, Georges Derammelaere, die ook de negende plaats innam, Claudette Doom, Koen Desmet, John De Rore, Fhilip Mestdagh, Dirk Vanhonacker, Gilbert Desmet, Rosa Vanbesien en naast Marc Vandorpe flaneren voorzitter Jozef Desmet, schatbewaarster Mia Vanhoutte en bestuurslid André Furniere.
De koninklijke vinkenmaatschappij 'De Luchtzangers' Desselgem vierden hun koning en kampioenen. Op de foto herkennen we v.l.n.r. bestuurslid Hubert Demeulemeester, voorzitter André Noppe en bestuurslid André Furniere. Carine Vroman die met haar vink Kooza en 2867 liedjes als koningin in de bloemetjes werd gezet. De vink Bere van Gerrit Verledens floot 2469 liedje bij elkaar. Op de derde plaats kwam Georges Verbauwhede met vogel Tim die 2227 liedjes zong. Vitesse van Francky Dhaene floot er 2197 bij elkaar. De vijfde plaats werd bezet door de koningin, vogel Toeka zong haar met 2176 liedjes tot vrouwelijke kampioene. Bruintje van Dirk Vanhonacker zong 1759 liedjes. Gilbert Desmet werd zevende met Bart die 1653 liedjes zong. Fozzie bracht Geert Defraeye op de achtste plaats met 1652 liedjes. Secretaris Filiep Verscheure eindigde op de negende plaats met Manon die 1572 zong en Guillaume Debels werd jeugdkampioen met Robby en 1489 liedjes op de regel.
BeZo onder de doopvont gehouden Korte tijd geleden werd BeZO onder de doopvont gehouden. BeZO is een handelscomité dat staat voor Beverse Zelfstandige Ondernemers. Met dit nieuw initiatief willen de zelfstandigen evenementen organiseren waarbij Beverse ondernemers elkaar leren kennen. Ze vragen geen lidgeld of bijdrage, enkel wat goede ideeën of praktische hulp bij een activiteit. Daarom zijn ze ook trots om hun eerste activiteit voor te stellen: een spetterende eindejaarsactie! Deze zal doorgaan van 08/12/2018 tot en met 20/01/2019. Naast 3 hoofdprijzen zullen er tal van andere prijzen te winnen zijn. Zelfstandigen die willen aansluiten bij BeZo kunnen daarvoor terecht op www.bezo.be
Vinkenmaatschappij 'De Koninklijke Vlaamse Leiezangers' Beveren-Leie vieren Koning en Kampioenen Op zondag 23 september werden Koning en Kampioenen van de 'Koninklijke Vlaamse Leiezangers' tijdens een gezellig samenzijn in de bloemetjes gezet. Omwille van de warmte en de ziekte van Newcastle, ook wel bekend als pseudovogelpest, moest het kampioenschap dit jaar beslecht worden in vier zettingen in plaats van zes.
Op de foto herkennen we v.l.n.r. voorzitter Jozef Desmet, gemeenteraadslid Marc Vercruysse, bestuurslid Luc Ghekiere, Willy Kints, lokaalhoudster Lore Hooghe, Koning Tom Desmet, bestuurslid Jean Deconinck, 1ste Kampioen Georges Derammelaere, bestuurslid Marc Vandorpe, 2de Kampioen John De Rore, bestuurslid Urbain Demeyere, 3de Kampioen John Desmet, 4de Kampioen Noël Deconinck, vrouwelijke Kampioene Claudette Dooms, bestuurslid Mia Vanhoutte en Frans Soenens die de aanmoedingsprijs kreeg.
Namiddagreis Okra Beveren-Leie Donderdagnamiddag waren er terug 56 Okra-leden paraat voor de tweede halve dagreis. Na Nederland in mei trokken ze ditmaal opnieuw naar het buitenland.
"We vertrokken richting Heuvelland maar onderweg werden we reeds getrakteerd door Christiane met een lekkere praline aangezien ze die dag een jaartje ouder werd. Via Wervik trokken we langs de vele oorlogsmonumenten en kerkhoven naar Nieuwkerke waar we in Brasserie De Beiaard genoten van een lekkere kop koffie met een taartje. Vanop het terras hadden we een prachtig uitzicht over de streek rond de Kemmel. Ook het dorpsplein was een bezoekje waard, getuige de sfeerbeelden. Na de koffiepauze was het tijd om te vertrekken naar onze volgende halte. Na een klein half uurtje staken we de Franse grens over en kwamen we aan in Frans-Vlaanderen in het dorpje Steenwerck. Hier bevindt zich het Museum van het landelijk leven tijden de vorige eeuw. Via een zaal met oude volksspelen kwamen we in ander lokaal waar allerlei landbouwmachines , oude fietsen, een atelier van de smid vroeger , het materiaal van de wagenmaker enz te bezichtigen waren. Dan kwamen we op de binnenkoer waar de oude schuur ingedeeld werd in verschillende compartimenten waar telkens een ander beroep uit die tijd werd voorgesteld . We zagen een oude veestal , materiaal van meubelmakers, metsers , dakwerkers en nog vele andere oude beroepen. Buiten zagen we in de grond een groot tandrad van een rosmolen. Men gebruikte een paard om rondjes te lopen en zo via een ondergrondse verbindingsas een raderwerk in gang te zetten om alzo de dorsvlegel in gang te houden. In een volgend gebouw zagen we hoe een dorpskern er vroeger uitzag met de verschillende winkels zoals die van de fotograaf, apotheker. Op de bovenverdieping was een oude klas gereconstrueerd alsook het kantoor van de burgemeester. Terug beneden wandelden we nog door een textielwinkel, een hoedenwinkel en een kruidenierswinkel. In een volgend deel kwamen we in het woongedeelte van de oude boerderij . Hier zagen we hoe men vroeger leefde met een keuken, een wasplaats, een oven om brood te bakken en nog veel andere oude huishoudtoestellen. Dan was het tijd om op de zonovergoten binnenkoer te genieten een lekkere picon ( sommigen meer dan één ). Ondertussen was het tijd geworden om terug naar Belgie te komen. Op de bus zat de ambiance er reeds in. De reden hiervan was niet ver te zoeken. Onze laatste halte was De grote Moriaen in Wervik nabij het tabaksmuseum. Hier genoten we nog van lekkere broodplank met hesp, kaas paté en groentjes. Met het buikje vol vertrokken we tenslotte huiswaarts. Wij hopen dat iedereen een aangename namiddag heeft beleefd en kijken nu al uit naar onze volgende activiteit , het herfstfeest ", tekst John Vervaecke
Aantekeningen over de Handboogmaatschappij St Sebastiaan
VOORWOORD De schutterssport is een geliefde Vlaamse sport bij uitstek. ln vele steden en gemeenten steken de staande wippen, ook "gaaipersen" genaamd, boven de daken uit. Vroeger hadden de Vlaamse steden hun kruisboogschutters en dat hun verenigingen machtig waren getuigen de Middeleeuwse veldslagen, o.a. de Slag van Groeninghe in 1302. Uit deze verbeten veldslagen voor het behoud van hun zelfstandigheid is het vreedzame handboogschieten geboren. Verscheidene datums bewijzen de ouderdom van de liefhebberij van het handboogschieten, vb 1463 voor de handbooggilde uit Ingelmunster, 1480 voor de gilde uit Wenduine- aan-Zee. STlCHTlNG Alhoewel onze handbooggilde niet zo een hoge ouderdom heeft, is ze toch bekend als de oudste maatschappij van onze gemeente. Reeds in de vorige eeuw had de gemeente zijn schutters. ln 1856 werd door Jacobus VERSCHUERE de St Sebastiaansgilde gesticht. Dan werd voor het eerst op de liggende wip geschoten. Het lokaal was de herberg « De Handboog ››, thans « 't Fonteintje ››, waar nu ook de schietingen op de liggende wip gegeven worden. ln het jaar 1860 werd een staande wip geplaatst in de weide van landbouwer Maurice FOLLET. De pers stond niet ver van de herberg « De Drie Linden ›› uitgebaat door Jan NOLF. Als mogelijke schutters van die tijd noemt men: J. VERSCHUERE, Charles COURTENS, VANTOMME, FOLLET, VANDENBERGHE, VANHOUTTE e.a. De eerste pijlraper, met de bolhoed als hoofdbescherming, was Jules DUCATTEEUW. Een 10-tal jaren later werd de pers afgebroken en verplaatst naar de weide achter « Het Hof Van Commerce ›› Jacobus VERSCHUERE liet in 1870 « Het Hof: Van Commerce ›› bouwen en de uitbating werd toevertrouwd aan Frederic CARPENTIER en later aan de heer CARTON, schoonzoon van Jacobus VERSCHUERE. De maatschappij kende thans een grote bloei. Er werden grote schietingen gehouden, o.a. op 3 november (St Hubertusdag), alsook grote kalkoenschietingen en ook de gebruikelijke konings- en prijsschieting voor de leden. Op 21 maart 1898 overleed Jacobus VERSCHUERE. Zijn afsterven was ook het begin van het verval van de maatschappij en misschien werd ze ook wel ontbonden. Uit oorlogsredenen werd in 1914 de pers afgebroken door de Duitsers. Niemand geloofde er aan dat er ooit nog een pers zou komen. Maar... Voor deel één klik hier.
De Handbooggilde Sint Sebastiaan Beveren-Leie Al grasduinen in onze archieven vonden we deze brochure terug, uitgegeven naar aanleiding van Het Nationaal Kampioenschap dat georganiseerd werd in Beveren-Leie. Ze bevat tevens de geschiedenis van de Beverse handbooggilde vanaf de stichting in 1856 tot in 1974 die we hierbij meegeven. Onderstaande de kaft van de brochure.
Beste Lezer, U zijt er waarschijnlijk wel over verwonderd een reklamebrochure in de bus te vinden uitgaande van de Handbooggilde St Sebastiaan. Sommigen zeggen misschien wel : « Bestaat die schuttersgilde nog in Beveren-Leie ? ›› Met fierheid mogen we antwoorden « Ja, ze bestaat, en wat meer is, ze bloeit ! ›› Verleden jaar, op 8 juli, trok onze maatschappij naar het Nationaal Kampioenschap der Wipschutters 1e sektor (West-Vlaanderen) te Bissegem. Aan dit kampioenschap, dat jaarlijks door de Nationale Bond ingericht wordt, namen meer dan 200 peletons van vijf man deel. Het was een peleton uit Beveren-Leie dat het hoogste aantal punten samenschoot. Door dit succes wordt onze maatschappij de inrichter van het kampioenschap 1974. Op ons nieuw terrein, op de statiewijk zullen de wedstrijden voor het kampioenschap. 1974 betwist worden door ongeveer 1200 schutters uit gans de provincie. Deze inrichting loopt vanaf 5 mei tot 25 augustus verdeeld over 16 volledige dagen. Ter dezer gelegenheid, alsook ter gelegenheid van de opening van ons nieuw terrein waaraan gans de maatschappij met man en macht heeft gewerkt, verschijnt deze brochure. Het doel is natuurlijk een beetje fondsen te vergaren om de zware onkosten te helpen dragen, maar vooral Geachte Lezer om U in kennis te stellen vanhet rijke verleden van onze schuttersmaatschappij, die in 1856 gesticht werd onder impuls van wijlen Heer Jacobus VERSCHUERE. Bestuur en leden van de Sint Sebastiaansgilde danken hiermede dan ook al diegenen die hun sympathie, steun of medewerking verlenen bij de inrichting van dit kampioenschap. Wij danken vooral alle adverteerders die de uitgave van deze brochure hebben mogelijk gemaakt en we wensen hen goed heil in al hun ondernemingen. Verder nodigen wij U uit een kijkje te komen nemen naar deze grootse inrichting om zodoende van naderbij kennis te maken met de mooie schutterssport. Allen zijn hartelijk welkom. In naam van de Sint Sebastiaansgilde. Het Bestuur. Weldra meer
Geslaagde Retrofever van Retro Cruisers in Beveren-Leie
Derde geslaagde Retrofever van Retro Cruisers in Beveren-Leie Het Kerkplein in Beveren-Leie was op 10 juni niet alleen overgoten met een stralend zonnetje. Het was ook bezaaid met 10-tallen oldtimers, standjes met hapjes, drankjes, een barbier…. Daarnaast konden de bezoekers ook genieten van het optreden van twee live bands die Rockabilly muziek brachten. Een event die heel wat bezoekers lokte.
Om 17.00 uur was er de prijsuitreiking voor de drie mooiste wagens. Deze gingen mee met Rinus Naalden uit Kapellen (Antwerpen) die er met een Chevrolet Camaro uit 1977 stond. De tweede prijs was voor de Peterbilt truck van Bernard Vandelanoote uit Beselare. De winnende wagen was een Burton uit 1979 van Marc Vandewiele uit Deerlijk. “Deze wagen is van Nederlandse makelij. De Burton is gebaseerd op het chassis en motor van een 2pk’tje uit 1979 met nieuw chassis erbovenop en onderdelen van de 2pk”, zo wist de winnaar te vertellen.
Okra Beveren-Leie trok er op uit Donderdagnamiddag 17 mei trokken we met Okra Beveren er terug op uit. Ditmaal was de bestemming het "zeetje " in Zeeland.
Met 55 personen vertrokken we om 12h30 naar onze eerste halte in het Meetjesland. Onderweg kregen we een boeiende en deskundige uitleg van onze gids over de streken waar we voorbijkwamen . Wegens de vele wegenwerken en omleidingen kwamen we een half uurtje te laat aan in St. Laureins. Hier konden we in het 350 jaar oud cafeetje " De roste muis " ( wat sommigen op rare gedachten bracht ) genieten van een kopje koffie en van een lekker stuk muizentaart. Daarna trokken we terug de grens over naar Nederland. Bedoeling was om in Hoofdplaat te kijken naar de zeehonden die bij helder weer op de zandbanken te zien zijn nabij het strand. Omwille van de gure wind kregen we echter geen diertjes en zandbanken te zien. We vertrokken dan maar richting Breskens om een bezoekje te brengen aan St.Barbara kerk. (*)Deze kerk was jarenlang het werkgebied van priester-beeldhouwer Omer Gielliet. In zijn vrije tijd maakte hij voornamelijk houtsculpturen van hout dat opgegraven werd tijdens de grote baggerwerken na de zware overstromingen van 1953. Zo konden wij een volledige kruisweg bewonderen in de kerk, helemaal vervaardigd uit hout. Na dit bezoek ging de reis via de onvermijdelijke omleidingen richting Cadzand. Dit mooie badstadje begint echter meer en meer op een grote bouwwerf te lijken met vele nieuwbouw appartementen waarvan de prijzen ons doen duizelen. Hier hadden we een uurtje vrij om even te wandelen tot aan het haventje en dan te genieten van een verfrissing op een terrasje. Het was dan ondertussen 18h30 geworden, tijd om te vertrekken naar onze laatste stopplaats restaurant " Veldzicht " in Oostkerke (Damme). Hier kregen we een mooi bord voorgeschoteld met een dubbele snede bruin brood, hesp, kaas en groentjes en nog een goeie pint om de dag af te sluiten. Voldaan trokken we dan huiswaarts waar we opnieuw een half uurtje later dan voorzien toekwamen maar niemand die hier om zeurde want we hadden allen een mooie namiddag beleefd. We kijken nu al uit naar onze tweede reis op 13 september die ons richting Noord Frankrijk zal brengen waar we de jaren 1900 opnieuw zullen beleven. Alvast tot dan !! (JV) (*)Meer weten over priester-beeldhouwer Omer Gielliet (°14 mei 1924 - †7 mei 2017) Luister en kijk hieronder naar één van zijn vele verhalen.
Rerum Novarum Beveren-Leie Traditiegetrouw ging de Rerum Novarumviering in Beveren-Leie o.a. gepaard met een petanquetoernooi en vinkenzetting.
Bij de petanquers maakten 33 spelers uit wie, aan de hand van meli-melo in 3 ronden, dit jaar de overwinning op zijn/haar naam zou mogen schrijven. 7 spelers eindigden met elk 3 gewonnen ronden zodat de pluspunten van tel waren. Daarmee kwam Christiane Goesaert op de derde plaats, Jozef Huysentruyt en Etienne Villers eindigden met een ex aequo op de tweede plaats en Eric Meersman mocht het toernooi 2018 op zijn naam schrijven. Bij de vinkeniers schreven er zich 34 in, wat een record was. Dit jaar moest de zetting niet onderbroken worden na een half uur. In 2016 en 2017 was dit wel het geval, het weer was telkens de spelbreker. Bart Debels, die op deze zetting met de vink van zijn echtgenote Chantal Coussement aanwezig was, mocht hier de bloemen als winnaar van de Rerum Novarumzetting in ontvangst nemen.
De eenvoudige eerste jaren van veloclub 'Sport na Arbeid' Het is niet bij herbergpraat en biervoornemens gebleven. In de dagen die volgden werden links en rechts kontakten gelegd en mensen voor de zaak warm gemaakt. Op 25 april 1923 werd opnieuw vergaard in "Sint-Jan". Niet om er nog eens over te praten bij pot en pint, maar om er goed en wel mee te beginnen. Er werd al dadelijk een bestuur gekozen. René Bostoen, de dikbuikige en jolige herbergier en beenhouwer, werd voorzitter. Zijn herberg werd meteen het lokaal waar de mannen van de veloklub zouden samenkomen. Als ondervoorzitters werden timmerman Maurice Desmet en Jozef Velghe aangesteld. Dat waren twee zielen in één zak. Maurice was ten andere Jozefs "Soigneur". Sekretaris werd Theofiel Debaere, ook al een man die erbij was de allereerste keer. Dat sekretarisschap was hem wel toevertrouwd, want hij nam het ook waar voor de Pijpensociëteit "Deugd en Vreugd". Er werd natuurlijk ook een penningmeester aangeduid, maar de mannen van de Veloklub laten dat potje maar liever gedekt. Het is al zo lang geleden, zeggen ze, en we zijn het al half vergeten. De eerste penningmeester die ze willen kennen is de latere fietsenmaker Jozef Mahieu, maar dan waren we al jaar *1927.
De nieuwe vereniging werd "Sport na Arbeid" gedoopt. We vermoeden dat de naam bedacht werd door gemeentesekretaris Vancraeynest. de "geleerde" van het gezelschap. Verantwoord was hij in ieder geval. Wie dan wilde koersen als beginneling en ook verderop nog, moest eerst een hele week hard gewerkt hebben. Straatkoersen werden immers pas ‘s zondags verreden, omdat dit de enige rust- of vakantiedag was. Soms kwam er wel eens de maandag na ommegang of kermis bij, maar dat was dan ook het uiterste. Sport kwam ook na arbeid voor bestuur en leden van de vereniging. Eerst de boterham en dan pas het verzetje! Dat vond men over het algemeen vanzelfsprekend in die dagen. In het stichtingsjaar was Ernest Lebbe pastoor, Georges Quaghebeur onderpastoor, Odilon Coussement burgemeester, Achiel Vancraeynest gemeentesekretaris en Emeric Verplaetse veldwachter. Dit om de officiële "top” van het Beveren van toen te belichten.
Hoofddoel van de vereniging was het steunen van de enkele beginnende lokale renners die Beveren toen rijk was, ondermeer door het inrichten van velokoersen. Daarop hebben we vroeger al gewezen. "Sport na Arbeid" zorgde er inderdaad voor dat er elk jaar twee koersen verreden werden : ene op de Ommegang en ene op de Kermis. Er waren twee trajekten daarvoor en ze kwamen afwisselend aan de beurt. De ene keer werd door de dorpsstraat gereden, van aan de herberg "In de Haard" tot aan "De Klokke" en terug. De andere keer ging het dan langs de Gentse Baan, van de Bulkenhoek naar Spriete en terug. Die trajekten waren wel zo recht mogelijk, maar aan het einde ervan moest telkens rechtsomkeer gemaakt worden en dat rond een daar geposteerde lege bierton. De jeugd ging bij voorkeur in de buurt van die tonnen staan Daar was immers de meeste kans om een al te ijverig aanstormend renner hals over kop over de kasseien te zien duikelen.
Ook aan de "arrivé" was het aanvankelijk een uiterst primitieve bedoening. Aan weerskanten van de weg stonden enkele klubleden van dienst, die een touw van zowat vijftig meter gespannen hielden om de reikhalzende en drummende supporters op afstand te houden. Na de Tweede Wereld- oorlog zou dat echter veranderen. Die afsluiting van koord en stevige mannenarmen was blijkbaar al te vaak in gebreke gebleven. Voortaan moest bij de aankomstplaats aan weerszijden van de weg ijzerdraad gespannen worden over een afstand van minstens tweehonderd meter. Het in de grond hameren van de stalen piketten en het spannen van de draad, was werk voor het duo Jozef Velghe-Jozef Debaere. Dat werd traditie, Jozef Debaere - meestal zonder komplimenten "de vlieger Baerkes" of kortweg "de vlieger" genoemd - was de schoonvader van Marcel Decavel, de huidige Sekretaris-penningmeester van de vereniging. De thans vijfentachtigjarige Jozef Velghe vertelt monkelend dat piketten en draad nogal gauw aangebracht waren, maar dat het altijd heel wat voeten in de aarde had vooraleer ze weer weg raakten. Na een koers moest in de belendende herbergen immers menig woordje gezegd en menig pintje gedronken worden.
"Sport na Arbeid" deed in die jaren ook nog wel iets anders dan koersen inrichten. Soms trokken de leden er in groep op uit om in Beveren of elders mee te rijden in de een of andere stoet. Hun fietsen waren dan feestelijk opgesmukt met vaantjes en kleurige papierguirlandes en zijzelf droegen hun klubtrui en hun dito groene pet. Zo kwamen ze eens bij donker in groep terug uit Avelgem. Het was een namiddag geweest met veel pintjes en veel pret en de stemming was meer dan guitig. Theofiel Debaere, de ijverige sekretaris van de vereniging, reed echter plots op een steen die ongevraagd op het fietspad was komen liggen en sloeg om, hals over kop de belendende gracht in. Het had er nog mee doorgekund zo het een gewone gracht geweest ware, maar het moest er nu even ongevraagd ene zijn die dichtgegroeid was met hoge brandnetels. Zo kwam het dat de anderen wel de verwensingen hoorden die sekretaris Fielie uitbraakte, maar hem voor de rest onmogelijk ergens bespeuren konden. Het schijnsel van hun karburelampen belichtte een kwaadaardige netelmuur. Dat was alles. Er groeide paniek. Moesten ze nu zonder sekretaris terug naar Beveren? En wie zou dan het schrijfwerk doen ? Een man uit de buurt bracht echter redding. Die kende de verraderlijke netelgracht en met vereende krachten haalden ze Theofiel naar boven. Over eventuele natte broek, besmeurde trui en brandende jeukplekken vertelt de geschiedenis verder niets.
In het jaar 1925 trokken de mannen van "Sport na Arbeid" eens in groep naar Gent. Niet per fiets dit keer, maar met een autobus. Toen de voorstelling daar afgelopen was, zakten ze braafjes af naar Beveren, in het genoeglijke vooruitzicht van nog een paar gezellige uren in "Sint-Jan" bij voorzitter René Bostoen. Die gezellige uren kwamen eerder dan ze gedacht hadden, al was het begin ervan erg akelig. Even buiten Gent, aan "De Sterre", raakte hun autobus slaags met een personenwagen. Met de wagen van de konsul van Mexico nota bene! De botsing maakte wel geen slachtoffers, maar van verder rijden was toch geen sprake meer. Er moest om een andere bus getelefoneerd worden. Toen die na een paar uren eindelijk ter plekke kwam, bleken de mannen van "Sport na Arbeid" hun tijd niet in ledigheid doorgebracht te hebben Ze hadden onderkomen gezocht in een herberg en daar zodanig getracht de doorstane schrik weg te spoelen, dat ze uiteindelijk net een bende kabaal schoppende kwajongens leken. Er kwam stadspolitie bij te pas. Zure klabakken waarschijnlijk die het niet snapten dat een mens ook wel eens een glas kan drinken op zijn eigen welzijn en gezondheid. Jozef Velghe vertelt dat hij later nog naar Gent terug moest, naar het politiekommissariaat. Hij kwam er evenwel met de schrik van af. De Gentenaars hadden waarschijnlijk ingezien dat ze niet met een bende brooddronken herrieschoppers te doen had. maar met een eerbare veloklub die het slachtoffer geworden was van de omstandigheden
In 1927 werd "Sport na Arbeid" andermaal het slachtoffer van omstandigheden. Van heel andere omstandigheden nu evenwel. Op een winterse avond van dat jaar waren de klubleden samengekomen in "Het Oud Gemeentehuis" op het Ganzenpaneel, voor het gebruikelijke teerfeest van hun vereniging. De penningmeester was afwezig. Ziek, zei men. Niemand die er erg in en er werd dapper gegeten en gedronken. Pas dagen later lekte het uit dat de "ziekte" voor de Veloklub erge gevolgen zou hebben. Er waren ruim duizend frank in kas geweest. maar van meester noch van penningen werd verder ooit nog iets gehoord. Naar het schijnt had de man het geld gebruikt voor de aankoop van een koerspaard. Hij was daarmee toch in de traditie van het koersen gebleven ! Het is toen dat de latere fietsenmaker Jozef Mahieu het op zich nam om zorg te dragen voor de voorlopig erg magere kas. Een taak die hij trouw is blijven vervullen tot aan zijn overlijden in 1972.
Kwam dan de erge ekonomische krisis van de dertiger jaren. De gouden tijd was voorbij en ook door "Sport na Arbeid" moest geschraapt worden om de twee eindjes aan mekaar te kunnen knopen. In 1934 werd besloten een toneelavond te organizeren, om de berooid geworden kas toch ietwat bij te spijkeren. De Veloklub waagde het evenwel niet alleen. Hij ging scheep met de Pijpensociëteit "Deugd en Vreugd". ook al een vereniging die met kaskwalen sukkelde.
We vermoeden dat de toen nog jonge onderwijzer Jozef Stevens achter die toneelplannen stond. Hij woonde nog in Semmerzake, maar was tot aan zijn huwelijk op pension bij René Bostoen, de voorzitter van de Veloklub. Er werd ten andere beroep gedaan op de toneelgroep "De Rederijkers" uit Gavere en Jozef Stevens speelde mee. Er werd gespeeld op zondag 14 januari, in de bovenzaal van de Jongensschool. Opgevoerd werden de dramatische eenakter "De Danseres" en het stuk "De Salonboerin". een komedie in drie bedrijven. De bezetting was gemengd. Waarschijnlijk iets totaal nieuws voor het Beveren van toen. Of de geestelijkheid er erg mee opgezet was,. valt te betwijfelen. Gemengd toneel werd in die dagen nog beschouwd als een van Satans vele valstrikken. De zaal behoorde echter aan de gemeente en niet aan de parochie en een veto kon dus niet gesteld worden. De Bevernaars toonden in alle geval ruime belangstelling voor deze toneelavond. Er werden 315 kaarten van 4 fr en 134 van 3 fr verkocht. Toen de Gaverse toneelgroep zijn gevraagde 650 fr gekregen had en ook de andere onkosten betaald waren. schoot er nog een bedrag van 654,50 fr over om te verdelen tussen de Pijpesociëteit en de Veloklub. Belachelijk klein bedrag voor al het gepresteerde werk? Voorzichtig! Het arbeidsloon bedroeg toen zeker niet meer dan 5 fr per uur. Reken nu maar eens uit!
In l935 werd weer een toneelavond georganizeerd samen met de Pijpen. Het nieuws was er echter blijkbaar al af en misschien was de krisis nog wat nijpender geworden. Er werden in alle geval slechts 216 kaarten verkocht en voor ieder van de twee verenigingen was er maar een overschot van 120 fr. Om deel 1 te lezenklik hier. Bron uit Onder De Clocke
