Twee verschillende programma's over kindermisbruik gelijktijdig op Canvas en ARD/Das Erste
Canvas-documentaire
Op woensdag 21 april wordt er opnieuw op twee Europese televisiezenders een programma uitgezonden over seksueel misbruik van kinderen, echter niet alleen maar binnen de context waarmee we de laatste maanden in en om ons land zo intensief worden geconfronteerd doordat deze gevallen evenals die van andersoortige mishandeling in het middelpunt van de belangstelling hebben gestaan. De multiraciale vrouwenorganisatie Bobbi Bear in het Zuid-Afrikaanse Dunbar is ten strijde getrokken tegen het seksueel misbruik van kinderen. De methode die men daarvoor gebruikt, bestaat in het gebruik van teddybeertjes die ertoe moeten dienen dat de kinderen aan de hand van die zeer tot de verbeelding sprekende speelgoeddieren vertellen wat er met hen is gebeurd. De film met de titel Rough aunties wordt gepresenteerd door het tweede Nederlandstalige Belgische televisienet Canvas, in de avonduren tussen 23:20 uur en 01:05 in de nacht op donderdag 22 april.
ARD-reportage
Ongeveer een maand geleden werd in het politieke discussieprogramma Hart aber fair van het eerste Duitse televisienet ARD/Das Erste aandacht besteed aan het seksueel misbruik van kinderen door met name katholieke geestelijken in (vooral) de Duitse Bondsrepubliek en Oostenrijk. Gespreksleider toen was Frank Plasberg, die met tal van uiteenlopende programma's op de Duitse buis present is. De discussie leek zich toe te spitsen op het celibaat, en dat leidde er weer toe dat het slachtoffer van eertijds onder de deelnemers dreigde de discussie te verlaten.
Diezelfde journalist presenteert op diezelfde zender tussen 23:30 uur en 00:15 uur een reportage over seksueel misbruik van kinderen door geestelijken, onder de titel Sündenfall Missbrauch Kirche in der Krise. __________
Zie ook onze bijdrage van maandag 19 april op deze site.
Hoorspel naar A tramp abroad van Mark Twain op radiozender NDR Kultur
Vaderfiguur voor de letteren
Vandaag is het honderd jaar geleden dat de Amerikaanse schrijver Samuel Langhorne Clemens als 74-jarige te Redding in de staat Connecticut is gestorven. Hij kwam ter wereld op 30 november 1835 te Florida in de staat Missouri. Hij was een humoristisch auteur: romancier en journalist, die flink wat satirische teksten op zijn naam heeft staan. De meeste mensen kennen de naam van deze man helemaal niet, maar zodra zijn pseudoniem ter sprake komt Mark Twain wordt dat anders. Zijn manier van schrijven heeft zoveel bewondering afgedwongen niet in de laatste plaats bij collega's dat hij daardoor de bijnaam vader van de Amerikaanse literatuur heeft verworven. Naast de boeken die hem de verdiende wereldfaam hebben gebracht, heeft Mark Twain ook nog reisverhalen gepubliceerd, zoals in 1880 zijn verslag over de wederwaardigheden die hij tijdens het trekken door Europa heeft gepubliceerd: A tramp abroad, voor het eerst verschenen in 1880.
Uit dat boek is een hoorspel van ruim twee uur geëxtraheerd, Die Ahnungslosen im alten Europa, dat ter gelegenheid van de honderdste sterfdag van Mark Twain in twee delen zal worden uitgezonden door de regionale Duitse radiozender NDR Kultur. De eerste aflevering daarvan is te beluisteren op woensdag 21 april tussen 20:00 uur en 21:10 uur, in het programma Hörspiel. Het wordt gepresenteerd onder de deeltitel Zu Fuß durch Deutschland und die Schweiz.
De tweede aflevering, Per Schiff quer durchs Mittelmeer volgt op woensdag 28 april, eveneens tussen 20:00 uur en 21:10 uur.
____________
Afbeeldingen
1.
Foto van Mark Twain, uit een krantenartikel.
2. Titelpagina van de popular edition uit 1907 van A tramp abroad, verschenen te Londen bij Chatto & Windus.
Nederlandse populist Pim Fortuyn in twee afleveringen van Andere tijden
Een tweeluik herhaald Op woensdag 21 april zendt het digitale kanaal Geschiedenis 24 twee afleveringen achter elkaar uit van het VPRO/NPS-programma Andere tijden uit onder de titel Pim en zijn volk. Voor wie de dagen van het opvallende optreden van deze gefrustreerde man uit de zijlijn in die context heeft meegemaakt, zal direct begrijpen dat die titel een dubbele bodem heeft.
In het eerste deel van dit tweeluik wordt aandacht besteed aan de manier waarop Pim Fortuyn (1948-2002) een uiterlijke metamorfose liet plaatshebben: hij veranderde van een tamelijk onbekende academicus die zich onderscheidde door enorm af te geven op het bestaande bestel, dat hij kennelijk niet echt goed had bestudeerd. Als hij dat wel had gedaan, zou blijken dat hij veel van dat alles zelf ook zo zou willen doen. Maar zijn markante optreden was er dan ook vooral op gericht om zelf niet alleen in de schijnwerpers te komen, al was een niet zelden pijnlijke ijdelheid hem niet vreemd. In dat opzicht deugde hij wel voor het vak van politicus. Allengs wist hij de aandacht zo op zich te vestigen dat hij uit de reacties meende te kunnen of wellicht zelfs moeten opmaken dat hij de (toen) eerstvolgende minister-president van ons land zou worden. Een parallel met onze hedendaagse criticaster jegens het politieke bedrijf die er zelf vast en zeker een nog grotere chaos en ellende van zou maken valt niet te missen, zeker als je beseft dat die in het verre buitenland al heeft aangekondigd de huidige nieuwe premier te worden. Maar dat zal evenmin werkelijkheid worden gerealiseerd als dat voor Fortuyn was weggelegd. Die eerste aflevering wordt uitgezonden tussen 21:43 en 22:09 uur. Grote aantrekkingskracht
Het soort populist dat Fortuyn uitbeeldde, mag er altijd wel op rekenen voor vele mensen van allerlei slag aantrekkelijk te zijn: niet alleen om een 'tegenstem' op uit te brengen, maar tevens in de, al dan niet terechte, overtuiging dat er bij voldoende stemmen vóór zo'n volksmenner wel ruimte zou zijn voor grote veranderingen, die dan tevens verbeteringen zouden blijken te zijn, doch net als in de eerste jaren van deze eeuw hoeft men daarop ook nu niet meer dan vage hoop te koesteren. In de tweede aflvering van Andere tijden, die tussen 22:09 uur en 22:37 uur zal worden voorgesteld, komen mensen aan het woord die in Pim Fortuyn de nieuwe leider zagen, die ook werkelijk in staat zou blijken Nederland te veranderen.
Maarten van Rossem over populisme nu In zijn onlangs verschenen boek Waarom is de burger boos analyseert historicus Maarten van Rossem het in ons land is gekomen tot het wijd verbreide fenomeen boze burger. En het zou dan ook niemand mogen verbazen als diegene verneemt dat een groot deel van dat boek is gewijd aan opkomst, optreden en ondergang van de Nederlands politicus genaamd Pim Fortuyn. Als men dat boek heeft gelezen, is er niets meer onduidelijk over de oorzaken en achtergronden van dat hedendaagse populisme dat de politieke verhoudingen in Den Haag zo intens verziekt. En derhalve komen ook figuren als Wilders en Verdonk op enkele bladzijden van Van Rossems boek voor, maar heeft de schrijver het met nadruk over Fortuyn omdat met zijn verschijnen op het politieke toneel van ons land de snelle wending van een groot deel van onze burgerij naar een niet gering obscurantisme van diens kongsi een feit is geworden en alleen als gevolg daarvan een persoon als de oogkleppenhouder die Wilders ons voorspeelt de kans heeft gekregen zoveel aandacht voor zichzelf te genereren. Uitdaging voor de gevestigde orde en dito partijen
Vanzelfsprekend is er op veel plaatsen in de wereld een bepaalde voedingsbodem aanwezig voor extremen in maatschappij en politiek. Dat die vruchtbare grond in Nederland zich zo snel zou weten uit te breiden na het beschamende einde van de politieke stroming LPF (Lijst Pim Fortuyn) is bepaald geen teken van een kleurrijk politiek spectrum in onze residentie met de beide kamers van het parlement; sterker nog: het is een bewijs van geestelijke armoe. In die instituten, maar voornamelijk in de Tweede Kamer, zijn figuren als Verdonk en Wilders ertoe gekomen hun dwaasheden ten beste te geven en hun verachting jegens cultuur en kunsten breed uit te meten. Daarvan worden, net als in de gedeelten over Pim Fortuyn, duidelijke woorden gesproken in het boek van Maarten van Rossem, dat alleen al daardoor voldoende aanleiding biedt om het u in volle overtuiging u aan het hart te leggen in dit boek te lezen over de huidige, nadrukkelijk éénentwintigste eeuwse verschijningsvormen van deze kwalijke ontwikkelingen binnen de huidige Nederlandse politiek. En u zult er een completer beeld van de mens en politicus Pim Fortuyn aan overhouden.
__________ Maarten van Rossem: Waarom is de burger boos over hedendaags populisme. 126 pag., paperback, Amsterdam, februari 2010. Nieuw Amsterdam Uitgevers. ISBN 978-90-468 0705 7.
Documentaire over nieuwe regerigsvorm: de videocratie in Italië
Maffiapraktijken
Het Nederlandse digitale televisiekanaal Holland Doc 24 biedt op maandag 19 april een documentaire over een ernstige vorm van misbruik met grote gevolgen, zij het een andere abjecte verschijningsvorm van misbruik dan op datzelfde tijdstip in ieder geval gedurende de eerste drie kwartier van deze film op het eerste Duitse televisienet in het centrum van de belangstelling staat: misbruik van kinderen. Op dat digitale kanaal wordt, in de documentaire Videocracy, een dwarsdoorsnede getoond van de thans in Italië heersende videocratie. De documentaire van Erik Gandini is als Zwees-Deens-Brits-Finse coproductie tot stand gekomen.
In het middelpunt: een razende Roeland
Centraal thema van de film is Italië's minister-president Silvio Berlusconi (geboren 1936), een der meest kwalijke regeringsleiders van het na-oorlogse Europa. Dit gedrocht zet zowel de media alsook de politiek volkomen naar zijn hand. In zijn jonge jaren heeft hij, om geld te verdienen opgetreden als muzikant en gewerkt als kelner op een schip. Alsof dat niet al erg genoeg was. . . . . De regisseur richt zich vooral op het schemergebied tussen de realiteit die de televisie ons voortovert aan de ene kant en, anderzijds, de wereld die zich daaraan helaas voortdurend blijft spiegelen. De rolprent heeft een duur van zo'n vijfentachtig minuten, en wordt aan de kijkers voorgesteld tussen 21:00 uur en 22:25 uur.
Nog viermaal deze week De documentaire zal deze week nog viermaal op het huiskamerscherm te zien zijn: eerst op dinsdagavond op dezelfde zender, tussen 23:00 uur en 00:24 in de nacht op woensdag 21 april. Op woensdag 21 april is de film te zien via Nederland 2 vanaf 23:50 uur.
Donderdag 22 april wordt deze bijdrage opnieuw uitgezonden op Holland Doc 24, tussen 19:52 uur en 21:18 uur. Ook op vrijdag kan men zijn kans nog waarnemen: tussen 22:10 uur en 23:34 uur. _________
Afbeelding: Berlusconi tijdens een bezoek aan Japan. De lach verbergt veel kwalijks.
Reportage over misbruik van kinderen maandagavond via eerste Duitse tv-net
Op maandag 19 april presenteert het eerste Duitse publieke televisienet ARD/Das Erste een reportage getiteld Sexobject Kind. Daarin wordt ingegaan op het misbruik van kinderen, ongetwijfeld mede ingegeven door de explosieve stijging van het aantal mensen dat naar buiten komt met zwaarwegende klachten jegens ouderen die hun positie hebben misbruikt ten einde zich te doen gelden voor het bevredigen van machtswellust dan wel heel directe seksuele wellust. De meesten van hen doen dat pas decennia na het gebeuren, en worden daarbij wellicht enigszins aangemoedigd door het feit dat er nu zoveel jongeren van anno toen blijken te zijn misbruikt, die eindelijk met het lijden van toen dat soms sluimerend, soms op andere wijze, is blijven doorgaan tot en met deze dag. Ook komt de vraag aan de orde waarom pedofielen verkeerde term: het gaat over pedoseksuelen, en dat is een categorie van een geheel andere orde door de rechter zo dikwijls geen therapie hebben opgelegd gekregen, want de ervaring heeft getoond dat recidivisme heel vaak voorkomt. De uitzending van deze reportage zal tussen 21:00 uur en 21:45 uur worden gerealiseerd.
Guillaume Lekeu is componist van de week op Neerlands Radio 4
De vijf werkdagen van de week van maandag 19 tot en met vrijdag 23 april 's avonds tussen 19:30 uur en 20:00 uur kunt u op Radio 4 bij de Vara, de nog altijd relatief onbekende Belgische componist Guillaume Lekeu (1870-1894) tegenkomen, die slechts 24 jaar oud is geworden. Gelet op het aantal werken van grote klasse dat hij in een periode van slechts enkele jaren heeft gecomponeerd, zou hem een indrukwekkende carrière ten deel zijn gevallen, ware het niet dat een kwalijke infectie één dag voor zijn vierentwintigste verjaardag een einde maakte aan zijn al te korte aardse bestaan.
Over deze componist zijn op de website All art is quite useless van Rond1900.nl twee artikelen te vinden, die beide de titel dragen Het bijna vergeten oeuvre van de Belg Guillaume Lekeu, maar een verschillend rangnummer hebben. De eerste bijdrage is gepubliceerd op 28 september 2007, het tweede artikel op 3 oktober van dat jaar. Daarin kunt u diverse gegevens en bijzonderheden over deze 'lieveling van de goden' vinden.