Toscanini dirigeert Wagner in Arte-documentaire ' tweemaal op Arte-tv
Bijzondere combinatie In
het dagelijkse bestaan was Arturo Toscanini (1867-1957) een ware
democraat, maar in de kunst stelde hij zich op als aristocraat.
Dienovereenkomstig wees hij, als Wagner-specialist, dan ook het verzoek
van Adolf Hitler van de hand om de leiding van de Bayreuther Festspiele
op zich te nemen en zette hij nadien nooit meer één voet in het
Wagner-Walhalla. Naar
aanleiding van het feit dat het in 2007 een halve eeuw geleden was dat
dirigent Arturo Toscanini is overleden, presenteerde Arte-televisie
eind juni van dat jaar een documentaire die door Pierre-Martin Juban
voor de WDR was gerealiseerd een Duits-Franse co-productie uit
datzelfde jaar. De film, die 41 minuten duurt, wordt thans opnieuw
uitgezonden op zondag 1 maart, 's avonds tussen 19:00 uur en 19:45 uur
op Arte. Een herhaling zal worden gepresenteerd op zaterdag 6 jmaart,
om 06:00 uur 's ochtends, eveneens op Arte.
Gerestaureerde beelden U
krijgt in deze documentaire opnamen te zien die tussen 1948 en 1951
zijn gemaakt met het NBC Symphony Orchestra. Er is sprake van
restauraties waar het de beelden en het geluid betreft. Voorafgaande
aan het concertgedeelte van de film is er een korte bijdrage waarin
wordt ingegaan op de bijzondere relatie tussen Toscanini en (de muziek
van) Richard Wagner. Arturo
Toscanini werd in 1867 geboren en reeds als 19-jarige dirigeerde hij
voor het eerst in het openbaar, en vanaf dat moment zou hij zich
gedurende zo'n zeven decennia achtereen profileren één der
belangrijkste dirigenten van het laatst deel van de negentiende, en
tevens van de hele eerste helft van de twintigste eeuw. Hij overleed in
1957.
L'étoile van Emannuel Chabrier driemaal op Mezzo-televisie
Drie keer binnen een maand Op zaterdag 28 februari zal het twee uur en zeventien minuten durende stuk muziektheater L'étoile van
Alexis Emmanuel Chabrier (1841-1894) door Mezzo-televisie tussen
20:30 uur en 22:55 uur worden uitgezonden onder leiding van John
Elliot Gardiner. In de navolgende maand zullen nog twee herhalingen
worden uitgezonden: de eerste op zondag 8 maart, vanaf 17:00 uur; de
tweede op maandag 23 maart, 's ochtends vanaf 10:00 uur. Het betreft
hier een opname uit 2007 van regisseur François Roussillon, waarin het
Orchestre Révolutionnaire et Romantique en het Monteverdi Choir spelen
onder bovengenoemde dirigent. Meer informatie omtrent deze versie van L' étoile is te vinden op het betreffende gedeelte van de website van Mezzo-Television.
Het verhaal Koning
Ouf en zijn astroloog Siroco maken plannen voor de jaarlijkse executie,
waarmee de koning zijn verjaardag wil vieren. Dan duikt de sjacheraar
Lazuli op,wiens 'sterren' met die van de koning verbonden zijn. En
van lieverlee neemt deze man de leiding van het spel binnen het
koninkrijk over. Aan het eind van het verhaal slaagt Lazuli erin
prinses Laoula voor zich te winnen. Een jaar na de première op 18 november 1877 te Parijs, werd in Berlijn reeds een Duitse versie gepresenteerd onder de titel Lazuli. In 1967 werd deze opera in München opnieuw op het speelplan gezet, in een Duitse bewerking van W. Brandin, getiteld Das Horoskop des Königs. In 1984 werd er een nieuwe enscenering gerealiseerdin Parijs en in Lyon. __________ Foto: De componist Alexis Emmanuel Chabrier.
In Groninger Universiteitsbibliotheek De
expositie van een relatief grote hoeveelheid Ex Libris 197 in totaal,
die zijn ontworpen door zestien grafische kunstenaars uit Litouwen, en
die momenteel in de Rotterdamse vestiging van het Goethe-Institut Niederlande wordt gehouden zie daartoe onze bijdrage
van dinsdag 3 februari op deze site krijgt mogelijkerwijs een
plaatsje in Noord-Nederland. Van de zijde van de Nederlands-Baltische
Vereniging is een dergelijk verzoek gedaan, en momenteel worden de
mogelijkheden bekeken door de verantwoordelijke personen van het
Litouws Cultureel Centrum. Belangstellenden kunnen echter tot en met
13 maart terecht in het Goethe-Institut te Rotterdam. Voor
openingstijden en alle andere relevante gegevens zij verwezen naar het
artikel in kwestie.
La dame avait une robe En ottoman violine Et sa tunique brodée d'or Était composée de deux panneaux S'attachent sur l'épaule
Les yeux dansant comme des anges Elle riait elle riait Elle avait un visage au couleurs de France Les yeux bleus les dents blanches et les lèvres très rouges Elle avait un visage aux couleurs de France
Elle était décolletée en rond Et coiffée à la Récamier Avec de beaux bras nus N'entendrait-t-on jamais sonner minuit
La dame en robe d'ottoman violine Et en tunique brodée d'or Décollettée en rond Promenait ses boucles Son bandeau d'or Et trainait des petits souliers à boucles
Elle était si belle Que tu n'aurais pas osé l'aimer
Jamais les femmes atroces dans les quartiers énormes Où nassaient chaque jour quelques êtres nouveaux Le fer était leur sang la flamme ler cerveau
J'aimais j'aimais le peuple habile des machines Le luxe et la beauté ne sont que son écume Cette femme était si belle Qu' elle me faisait peur __________
Uit: Alcools Poèmes 1898-1913
Guillaume Apollinaire (1880-1918) [pseudoniem van Guillelmus Albert Vladmir Alexandre Apollinaris de Kostrowitzki] __________ Foto: Guillaume Apollinaire na zijn verwonding in 1916.
Cultuurgeschiedenis van de duif eenmalig op Arte-televisie
Geliefd en verafschuwd De
Frans-Duitse cultuurzender Arte-TV presenteert op woensdag 25 februari,
tussen 20:15 uur en 21:00uur de documentaire getiteld Der Zauber der Taube, een cultuurgeschiedenis van de vogel die wij onder de verzamelnaam duif kennen. Deze vogel is te vinden in alle grote steden ter wereld, waar ze niet altijd even welkom zijn, aangezien hun uitwerpselen gebouwen aantasten. Hoewel
deze gevederde vrienden een toeristische trekpleister vormen men
denke aan de vele duizenden duiven die op het Venetiaanse plein voor de
San Marco werden gevoerd, is ook daar het eertijdse enthousiasme van de
kant van de bestuurders aardig getemperd. Heden ten dage gelden ze in
het centrum van Amsterdam en Groningen, evenals in Delhi en Mekka als
milieuvervuilers. Anderzijds worden ze beschouwd als lekker hapje; in
de vitrines van de poelier kan men ze uitgestald zien met een
prijskaartje dat zelfs voor de smalle beurs af en toe te behappen is.
Maar: geen spek voor de vegetariër, die ze liever ziet vliegen en hoort
tortelen. Verder
kennen we de duif als brenger van tijdingen, die als klein briefje in
een ring aan de poot van het dier worden bevestigd. Vandaar de naam
postduif, en die heeft in de loop der tijden heel wat boodschappen
overgebracht; niet in de laatste plaats in de eerste periode van de
Tweede Wereldoorlog.
Geen herhalingen Deze
documentaire over een al eeuwenoud cultuurverschijnsel met vleugels
in het verhaal over de Ark van Noach komt de duif immers al voor als
brenger van een takje, waarmee het einde van de omzwervingen over water
en nog eens water in zicht was gekomen. De
film uit 2008, die door Karl Köngsberger oorspronkelijk voor de
Westdeutsche Rundfunk werd gerealiseerd, zal op het beeldformaat 16:9
worden uitgezonden. In tegenstelling tot de meeste door Arte-televisie
uitgezonden documentaires, zal deze vooralsnog niet worden herhaald. ____________ Afbeeldingen 1. Witte duif. 2. Tekst op de titelpagina van de Nederlandse vertaling uit 1977 van een Frans standaardwerk over de Duif.
Kunstveiling uit nalatenschap Yves Saint Laurent breekt records
Hoge verwachtingen overtroffen De
op maandag 23 februari gestarte, driedaagse veiling van de kunst die
wijlen Yves Saint Laurent (1936-2008) en zijn partner in een halve eeuw
hebben vergaard, en waarvan de opbrengst ten goede
zal komen aan verder onderzoek naar aids, heeft op de eerste dag meer
dan 206 miljoen euro opgebracht. Dat overtreft de stoutste
verwachtingen van 300 miljoen voor de gehele collectie. Voor
een zaal met 1200 geïnteresseerden werd de veiling geopend met doeken
van Edouard Manet (1832-1883), alsook van Paul Cézanne (1839-1906) en
Henri Matisse (1869-1954). Van laatstgenoemde werd het schilderij Koeskoes op een blauw en roze tapijt uit 1911 voor het bedrag van 32 miljoen euro geveild. Een stuk van de Roemeense beeldhouwer Constantin Brânçusi (1876-1957), Madame L.R.,
bracht iets meer dan negen en twintig miljoen euro op. Een doek van
Pablo Picasso (1881-1973), dat als een topstuk werd beschouwd, slaagde
er niet in een bod te genereren dat als acceptabel kon worden beschouwd.
Commotie om Chinese stukken Twee
Chinese beeldhouwwerken uit de achttiende eeuw hebben de aandacht van
de Chinese overheid getrokken, die nu teruggave eist, aangezien de
stukken in de loop van de negentiende eeuw zouden zijn gestolen. Een
Belgische kunsthandelaar, die thans in het bezit van de beelden is
gekomen, verklaarde dat hij deze beide stukken aan de Chinezen wil
afstaan als hij in ruil daarvoor de garantie krijgt dat de
mensenrechten in dat werelddeel zullen worden gerespecteerd, tevens de
bezetting van Tibet wordt opgeheven en de Chinese regering de Dalai
Lama zal ontvangen. Een uiterst respectabele instelling. __________ Foto: Yves Saint Laurent in de jaren vijftig van de vorige eeuw.
Begraafplaatsen steeds vaker plekken midden in het leven
Van cultusplek tot ontmoetingsruimte Op woensdag 25 februari wordt in het WDR-televisieprogramma Planet Wissen tussen 15:00 uur en 16:00 uur de herhaling van een aflevering uit mei 2008 vertoond over begraafplaatsen: Friedhöfe Von Gräbern, Kulten und Biotopen. Van
oudsher zijn begraafplaatsen plekken voor stilte en bezinning, en geven
zij door de verscheidenheid aan grafstenen en de daarbij behorende
inrichting een beeld van de talrijke veranderingen in de aankleiding
die deze plekken in de loop der eeuwen hebben ondergaan. Heden ten dage
daarentegen worden deze gebieden, vooral die aan de rand van steden,
allengs ruimten waar men
zich uit vrije wil ophoudt juist vanwege de relatieve rust en ontmoet
men er anderen; in sommige gevallen wordt er een theehuis ingericht of
een andersoortige ruimte waar mensen even onder elkaar kunnen zijn.
Daarmee is de dodencultus niet alleen een aspect rijker geworden, maar
tevens een enorme verandering. Ook blijkt dat diverse diersoorten zich
daar steeds vaker terugtrekken, waardoor er zeker als er zich in dat
gebied een vijver of gracht bevindt, alsmede veel bomen en struiken
een geheel nieuwe biotoop ontstaat. In
elke aflevering praten met de beide presentatoren met een gast, in dit
geval over de historische achtergronden, de ontwikkelingen de loop der
tijden en de huidige status van begraafplaatsen. Daartoe heeft men
Gerold Eppler uitgenodigd, die museumdirecteur en dito pedagoog is van
het enige museum in Duitsland dat zich bezighoudt met alle elementen
die aan het thema zijn verbonden.
Erich Wolfgang Korngold schreef laat-romantische werken doch beslist geen Entartete Musik
Concert met werk van Erich Wolfgang Korngold In het programma Radio 3 Lunchtime concert
van die BBC-zender zullen op dinsdagmiddag tussen 14:00 uur en 15:00
uur onze tijd drie composities worden uitgevoerd door Elizabeth
Watts, sopraan;
en Philip Thomas, piano. Het laatste van die drie werken betreft een
compositie van Erich Wolfgang Korngold een meester aan wie we in het
elektronische cultuurtijdschrift All art is quite useless op 11 oktober 2006 een uitgebreid artikel hebben gewijd. Van deze, als wonderkind begonnen, muziekmeester (1897-1957) zal opus 29 uit 1939 worden gespeeld: Liederen Songs of the Clown op teksten van William Shakespeare (1564-1616), uit diens Twelfth Night or What You Will.
Scandaleus Korngolds muziek dient te worden gekwalificeerd als behorend tot de laat-romantiek. Het is een Meer Dan Grof Schandaal dat op de Nederlandstalige Wikipedia-pagina de muziekstijl van Korngold wordt gekwalificeerd als Entarte Musik. Welke
minder, dan wel totaal niet begaafde, kan zoiets ongecontroleerd en
tevens ongestraft op een encyclopedische site plaatsen? Het begrip Entartete Musik
is absoluut geen stijlrichting maar is een epitheton dat is opgeplakt
door het meest abjecte moffentuig dat deze aarde ooit heeft gekend en
zo'n kunstenverachtende term wordt thans en passant meer dan een
halve eeuw na de Tweede Wereldoorlog klakkeloos overgenomen en niet
eens door een geciviliseerde redactie adequaat aangepast. Het
artikel dat in de stijl van een aangeschoten Tante Betje was
geschreven, heb ik inmiddels zoveel mogelijk aangepast, maar daar valt
nog wel één en ander aan te doen [1]
___________
[1] In een tekstgelijke bijdrage op het Nederlandse fin de siècle weblog All art is quite useless van heden staat de gewraakte tekst afgedrukt. Die kunt u hier bekijken. Na publicatie aldaar heb ik de gewraakte
kwalificatie op de Wikipedia-pagina verwijderd en deze vervangen door
de juiste.
Vroege oerwouden van Europa in documentaire op Arte-televisie
Eerste aflevering Op maandag 23 februari start, op Arte-televisie, Mythos Wald, een
tweedelige natuurdocumentaire. Daarin worden vroegere oerwouden in
Midden-Europa besproken. De eerste aflevering draagt de titel Tierparadies und Schattenreich. Alle oer-wouden, die eens het oude Europa
bedekten zijn inmiddels, geringe uitzonderingen daargelaten, verdwenen.
De kijker krijgt de diverse historische achtergronden voorgeschoteld,
en moet niet verbaasd zijn als hij verneemt dat zelfs de als nationale
parken bekend staande instituten helemaal niet in overeenstemming zijn
met de toestand zoals die in de oertijd was. Dat heeft wetenschappelijk
onderzoek inmiddels aangetoond. Tevens
laat de film zien waardoor de oorspronkelijke situatie allengs is
gedegenereerd en eveneens wat er zou moeten gebeuren om de status van
anno ooit te kunnen herstellen. Het
is een film van Jan Haft, in HD-kwaliteit op het beeldformaat 16:9, die
in 2008 werd gerealiseerd voor de Norddeutsche Rundfunk. Twee
herhalingen zal Arte-televisie nog uitzenden: op woensdag 4 maart,
vanaf 10:25 uur in de ochtend, en op vrijdag 6 maart, vanaf 01:30 uur
in de nacht.
Cultuurspectrum
Op zaterdag 28 februari zal het twee uur en zeventien minuten durende stuk muziektheater L'étoile van
Alexis Emmanuel Chabrier (1841-1894) door Mezzo-televisie tussen
20:30 uur en 22:55 uur worden uitgezonden onder leiding van John
Elliot Gardiner. In de navolgende maand zullen nog twee herhalingen
worden uitgezonden: de eerste op zondag 8 maart, vanaf 17:00 uur; de
tweede op maandag 23 maart, 's ochtends vanaf 10:00 uur. Het betreft
hier een opname uit 2007 van regisseur François Roussillon, waarin het
Orchestre Révolutionnaire et Romantique en het Monteverdi Choir spelen
onder bovengenoemde dirigent.
