"Krantje mee, meneer?"
Op de plek in mijn woonplaats waar op vrijwel elke werkdag ─ en als er een zondagmarkt wordt gehouden, eveneens op dat tijdstip ─ jongelui staan en pogingen doen om de aan hen voorbij trekkenden te interesseren in een dagblad, is daarbij meestal sprake van twee verschillende, doch zelden tegelijk aangeboden, ochtendkranten. Meestal wimpel ik die (vooral jongemannen) af met een kwinkslag, die niet altijd wordt begrepen. "Zodra je Ontrouw aanbiedt, ben ik van de partij," roep ik dan, of: "De Elitekrant wil ik wel." Meestentijds blijken deze opmerkingen te diep te gaan, soms duurt het even, en dat krijg ik dan op de terugweg alsnog, en met een stralende lach, toegevoegd.
Leugens en Laster
Veel minder vaak dan voor die ─ door de lezers van deze site wel gedestilleerde ─ krantentitels staan er jongens van een geheel ander kaliber met de meest gelezen krant van het o zo wakkere Nederland: een contradictio in terminis. Onderzoeken hebben, decennia geleden reeds, uitgewezen dat die ochtendkrant in kwestie heel wat aan lezers zou moeten inboeten als dit blad in een avond-uitgave zou verschijnen: de Nederlander begint zijn dag vrij tot zeer rechts, en blijkt in de loop van de dag milder, en daarmee ook nog eens linkser, te worden.
Tegen die veel agressiever optredende jongelui welke, met lagen en listen, die krant met dat grove en ellendig-lelijke voorkomen aanprijzen ─ ze zullen er vast wel op worden geselecteerd ─, roep ik: "In dit leven en de eerstvolgende duizend reïncarnaties wik ik die rotkrant niet." In de meeste gevallen ─ en zulks gebeurde de afgelopen dagen enkele malen ─ wordt zo'n opmerking gepareerd met een beteuterd gezicht, doch eerder deze week bevroor de verleidelijke glimlach van de leptosoom in kwestie, die wel met een hele kop en niet al te brede schouders boven de resterende, wandelende en winkelende, lieden utistak. Hij beet me toe dat dat niets voorstelde want dat hij al zeker tienduizend keer was gereïncarneerd. Nu had ik gemeend dat al die "nieuwe levens" ertoe dienden om te tonen dat je in die ontwikkelingsgeschiedenis iets over jezelf en het leven had geleerd, maar zijn lichaamstaal kreeg iets dreigends tijdens zijn betoog. Wel in overeenstemming met de mentaliteit van het rioolvod in kwestie.
Afstotelijk product
Alleen al die mofs aandoende letters in de titel maken mij al vele decennia fysiek onpasselijk en ik kan in het openbaar toch niet zeven maal mijn eigen lichaamsgewicht ophoesten, ten overstaan van Neerlands wakk're burgers op Neerlands dierb're grond. In aanmerking nemende dat die letters gedurende al die jaren niet zijn gewijzigd, zal de conclusie wel gerechtvaardigd zijn dat zoiets onderdeel vormt van de strategie om dubieuze tot zeer kwalijke sentimenten in de mens langs subliminale weg te stimuleren.
De 'krant' waar het hier om gaat ─ O neen, die naam noemen we niet ─ en waarvan de kwalijke praktijken bij een iegelijk bekend (zouden kunnen) zijn die dat wenst, is het onderwerp van de Zembla-aflevering van vrijdag 16 september, uit te zenden door de Vara op Nederland 2, tussen circa 21:20 uur en 22:00 uur.
Jazeker, normaliter noemen we de titel van zo'n bijdrage, maar dat laten we hier achterwege omdat daarin weer de naam van dat ellendige fenomeen voorkomt, en we zouden het absoluut niet leuk vinden als zou blijken dat u dan wel spontaan gaat braken en er niet mee kunt ophouden als u toch met die naam van dat extreem abjecte uitwerpsel van de drukpers wordt geconfronteerd.
Erg hè?
Wel kijken!
Als u de moeite wilt nemen om toch naar die Zembla-aflevering te kijken ─ en dat willen wij u, hier en nu, met klem adviseren ─, dan krijgt u details voorgeschoteld die u wakker kunnen schudden. Regisseur Erwin Otten beseft de relativiteit daarvan, zo blijkt uit een artikel in de VPRO-Gids die het programma aankondigt.
Helaas verslechtert dat informatieve weekblad ook in ijltempo. Inmiddels kent men ook daar al niet meer de taalregels met betrekking tot het spellen van voltooid verleden deelwoorden en, inmiddels vanzelfsprekend, evenmin die voor het werkwoord in de derde persoon enkelvoud.