Weemoed en verlangen van Herenleed komende week op herhaling via Geschiedenis 24
Jaren zeventig nostalgie U moet niet schrikken, hoor, maar weet u dat Herenleed
op herhaling gaat? "Ach heden!" Dat betekent dat u niet alleen rekening
moet houden met de mogelijkheid dat er vogeltjes naar u zullen kijken,
maar ook dat Bertus de Bretel en Peter de Plank ("Deze arme wees") hun
flitsende opwachting zullen komen maken, en mocht u in gedachten in de
buurt van een grote bomengroep komen, dan mag u niet verbaasd zijn als
u iemand plotsklaps hoort roepen: "Kabouters voor! Kabouters na!" En
mocht het voortijdig op de Veluwe gaan sneeuwen, bereidt u zich er dan maar
op voor dat aldaar wereldkundig zal worden gemaakt dat engelenvleugelen
naar schadevergoeding, en niet naar goederenvervoer,
blijken te ruiken. Want een engel met een trompetje in zijn ransel zou
best eens naar "Vlees, hompen vlees" kunnen verlangen. U kunt getuige
zijn van een Vader, die een hoed zoekt, terwijl het Ventje "Ja, daar
heb ik u:een ventje, en maar doen hè, en maar doen" er net een
gevonden heeft, en dat een "Pak van mijn hart" van de vader zal blijken. Kortom, Herenleed komt
weer op de huiskamerbuis, te beginnen op zaterdag 12 september, des
avonds tussen 23:30 uur en middernacht, met als eerste aflevering De moeder uit 1976, gevolgd op zondag 13 september door De vader uit 1979, maar die aflevering wordt reeds tussen 18:39 uur en 19:14 uur uitgezonden. Op maandag 14 september is De bediende, uit 1976 aan de beurt, tussen 21:30 uur en 21:59 uur, in de daarop volgende nacht, tussen 00:58 uur en 02:29 uur aangevuld met Groot Herenleed,
de theaterversie, waarin men zal geworden ingewijd dat één der drie
protagonisten de dag ervoor "slechts twee pauwen (heeft) gezien". De
afleveringen worden in de loop van het etmaal zo hier en daar, af en
toe, bij tijd en wijle, verspreid voorkomend, herhaald, al dan niet met
oorlogsgebak, tevens snoep,kandij, wafelen
"en meer van die onderdelen". Cherry Duyns (*1944), Armando (*1929),
alsmede Johnny van Doorn (1944-1991) zijn de drie protagonisten, in een
enkele aflevering doet ook een juweel van een hond mee; ik dacht in De moeder. "Dag schat, is de boel aan kant?" is een van de mij bijgebleven vragen in De bruid. Krijn ter Braak tekende voor de regie van Herenleed. Voor de preciese tijden van die herhalingen kunt u het beste even de website raadplegen van het digitale kanaal Geschiedenis 24 dat de komende week de herhalingen van delen uit de toenmalige VPRO-reeks zal uitzenden. __________ Foto: Johnny van Doorn.
Last Night of the Proms van 2009 zaterdagavond via BBC-Television (Two respectievelijk One)
Lawaai in het publiek Op
zaterdag 12 september wordt alweer het laatste concert in de reeks BBC
Proms 2009 gegeven, traditiegetrouw in de Royal Albert Hall van Londen.
En inmiddels eveneens uitgegroeid tot een traditie is de uitzending van
dat concert, rechtstreeks via BBC Television. Het eerste gedeelte zal
door BBC Two tussen 20:30 en 22:05 uur , het tweede gedeelte
tusssen 22:05 en 23:40 uur door BBC One, worden uitgezonden.
Het BBC Symphony Orchestra zal worden geleid door David Robertson;
solistische medewerking zal onder meer worden verleend door Sarah
Connolly, mezzosopraan; en Alsion Balsom, trompet. Verder zullen
diverse koren van de partij zijn, evenals het Jerusalem Quartet en het
Pavel Haas Quartet, onder leiding van Colin Currie.
'Verplichte nummers' Na
de pauze zullen de gebruikelijke werken van Edward Elgar (1857-1934) en
Thomas Arne (1710-1778) en Henry Wood (1869-1944) ten gehore worden
gebracht. Helemaal aan het slot zult u weer de min of meer gezongen wens kunnen horen dat ene god een queen moge zeven, voorafgegaan door Parry's Jerusalem. Over die compositie en de maker ervan is op het culturele fin de siècle weblog All art is quite useless van Rond1900.nl een uitgebreid artikel opgenomen op 7 september 2006, toen deze, somtijds tot tranen emotionerende, site nog in de kleutertijd verkeerde. De avond zal worden gepresenteerd door de uitzinnig-irritante, vleesgeworden ijdeltuiterigheid genaamd Clive Anderson. __________ Afbeelding: Mezzosopraan Sarah Connolly (Foto van haar website).
Tags:Alison Balsom, BBC Proms 2009, BBC Symphony Orchestra, Charles Parry, Clive Anderson, Colin Currie, David Robertson, Edward Elgar, Henry Wood, Jerusalem Quartet, Pavel Haas Quartet, Sarah Connolly, Thomas Arne
Zeven wereldpremières donderdaavond in Muziekgebouw aan het IJ, Amsterdam
Hedendaagse Braziliaanse muziek Op
donderdag 10 september zullen in het Amsterdamse Muziekgebouw aan het
IJ op één avond zeven wereldpremières worden voorgesteld uit het brede
aanbod van Braziliaanse muziek. Dat gebeurt in het kader van de
Gaudeamus Muziekweek door het Nieuw Ensemble onder leiding van Celso Antunes.
Solistische medewerking zal worden verleend door de sopraan Kátia
Guedes, de gitarist Helenus de Rijke, en door de berimbau-speler Diego
Espinosa. Het persbericht van het Nieuw Ensemble staat dat men wil laten horen wat er in de levendige melting-pot tegenwoordig zoal wordt gecomponeerd. Kunnen de verantwoordelijken voor zulke teksten niet gewoon het Nederlandse woord smeltkroes
gebruiken? Er bestaat niet de geringste reden om je als Nederlander, in
welke vorm dan ook, een Yanken-mentaliteit aan te meten. En gelooft u
iemand, die deze ontwikkelingen al meer dan vier decennia volgt: met
het aanmeten van dergelijk taalmisbruik verandert tevens de
mentaliteit, en dat is iets dat we van de Dokkumer Ee tot in de
Westerschelde, en van Roodeschool tot en met Eijsden uitstekend
kunnen missen als mond- en klauwzeer: Botte Yanken horen hier niet,
gecultiveerde Amerikanen daarentegen dienen welkom te zijn.
Gezonde belangstelling Het
Nieuw Ensemble is en blijft geïnteresseerd in de muziek van andere
culturen, en dat heeft ertoe geleid dat men een Competitie voor
Braziliaanse Componisten heeft georganiseerd. De respons was boven
verwachting: in totaal zijn negentig composities uit alle delen van dat
grote land binnengekomen en door een jury beoordeeld. De zeven winnende
stukken daaruit worden deze week in het Muziekgebouw aan het IJ aan de
luisteraars voorgesteld, in aanwezigheid van de componisten, van wie de
hier onderstaande werken zullen worden uitgevoerd:
Antonio Celso Ribeiro: two mechanical birds and a melancholic cage Sergio Freire: Tecendo a manhã Alexandre Lunsqui: Drawings from Iberê Fred Carrilho: Brasilessência
Tadeu Tafarello: Eschweilera ovata Rodolfo Valente: inutensilio II Paulo Rios Filho: Choro de Estamira
Samenwerking Het project is tot stand gekomen door een samenwerking van de student compositie Caio Amon en diens BAM-Dialogue, die een muzikale uitwisseling tussen Brazilië en Amsterdam realiseert. De
zeven componisten zijn vanaf 7 september in Nederland; tijdens de
middag van 10 september, voorafgaande aan het avondconcert in het
Muziekgebouw aan het IJ, zullen zij, vanaf 14:00 uur, een
componistenforum verzorgen in het Conservatorium van Amsterdam. __________ Foto: Dirigent Celso Antunes.
Zeven wereldpremières donderdaavond in Muziekgebouw aan het IJ, Amsterdam
Hedendaagse Braziliaanse muziek Op
donderdag 10 september zullen in het Amsterdamse Muziekgebouw aan het
IJ op één avond zeven wereldpremières worden voorgesteld uit het brede
aanbod van Braziliaanse muziek. Dat gebeurt in het kader van de
Gaudeamus Muziekweek door het Nieuw Ensemble onder leiding van Celso Antunes.
Solistische medewerking zal worden verleend door de sopraan Kátia
Guedes, de gitarist Helenus de Rijke, en door de berimbau-speler Diego
Espinosa. Het persbericht van het Nieuw Ensemble staat dat men wil laten horen wat er in de levendige melting-pot tegenwoordig zoal wordt gecomponeerd. Kunnen de verantwoordelijken voor zulke teksten niet gewoon het Nederlandse woord smeltkroes
gebruiken? Er bestaat niet de geringste reden om je als Nederlander, in
welke vorm dan ook, een Yanken-mentaliteit aan te meten. En gelooft u
iemand, die deze ontwikkelingen al meer dan vier decennia volgt: met
het aanmeten van dergelijk taalmisbruik verandert tevens de
mentaliteit, en dat is iets dat we van de Dokkumer Ee tot in de
Westerschelde, en van Roodeschool tot en met Eijsden uitstekend
kunnen missen als mond- en klauwzeer: Botte Yanken horen hier niet,
gecultiveerde Amerikanen daarentegen dienen welkom te zijn.
Gezonde belangstelling Het
Nieuw Ensemble is en blijft geïnteresseerd in de muziek van andere
culturen, en dat heeft ertoe geleid dat men een Competitie voor
Braziliaanse Componisten heeft georganiseerd. De respons was boven
verwachting: in totaal zijn negentig composities uit alle delen van dat
grote land binnengekomen en door een jury beoordeeld. De zeven winnende
stukken daaruit worden deze week in het Muziekgebouw aan het IJ aan de
luisteraars voorgesteld, in aanwezigheid van de componisten, van wie de
hier onderstaande werken zullen worden uitgevoerd:
Antonio Celso Ribeiro: two mechanical birds and a melancholic cage Sergio Freire: Tecendo a manhã Alexandre Lunsqui: Drawings from Iberê Fred Carrilho: Brasilessência
Tadeu Tafarello: Eschweilera ovata Rodolfo Valente: inutensilio II Paulo Rios Filho: Choro de Estamira
Samenwerking Het project is tot stand gekomen door een samenwerking van de student compositie Caio Amon en diens BAM-Dialogue, die een muzikale uitwisseling tussen Brazilië en Amsterdam realiseert. De
zeven componisten zijn vanaf 7 september in Nederland; tijdens de
middag van 10 september, voorafgaande aan het avondconcert in het
Muziekgebouw aan het IJ, zullen zij, vanaf 14:00 uur, een
componistenforum verzorgen in het Conservatorium van Amsterdam. __________ Foto: Dirigent Celso Antunes.
Lybisch leider kolonel Ghadaffi wil dat Zwitserland thans wordt opgedeeld
Absurditeit ten top Dat
de internationale politiek Lybië sterk in de gaten moet (blijven)
houden, werd onlangs reeds duidelijk na de gebroken belofte dat er geen
sterke poespas zou worden bedreven bij de terugkeer van de
gegratieerde, vermeende dader van de Schotse Lockerbie-aanslag. En thans ligt er ook nog de uitspraak van president Moeamar al-Ghadaffi
(* 1942) waarin hij uiteenzet dat de Verenigde Naties Zwitserland
moeten opdelen. Hij heeft het, voorafgaande aan het voorzitterschap dat
zijn land één jaar lang zal uitoefenen, als officiële aanvraag
ingediend. De drie verschillende te vormen onderdelen van Zwitserland
moeten aan Italië (Ticino), Frankrijk (Romandie) en Duitsland
(Deutsch-Schweiz) worden afgestaan, waarna het begrip Zwitserland van
de kaart kan worden verwijderd. Aangezien
deze provocatie niet alleen absurd-tot-in-het-imbeciele is, maar in
strijd met het Volkerenrecht, is het niet erg zinvol uitgebreid op dat
voorstel in te gaan. In
ieder geval en daar gaat het Ghadaffi immers altijd om staat hij
weer in het middelpunt van de internationale belangstelling en is er
tegelijkertijd minder aandacht voor het 'schandaal' omtrent de jawel:
ondanks de veroordeling, niets meer dan vermeende verantwoordelijke voor de Lockerbie-tragedie, vooral omdat dit een groter internationaal thema is.
Zwitserland anders Op
dezelfde dag dat me een persmededeling bereikte met betrekking tot het
bovenstaande, was er een boeken-, kunst- en atiekmarkt in mijn
woonplaats, welke mede als gevolg van de voortreffelijke
weersomstandigheden, goed werd bezocht en waar mijns inziens ook heel
redelijk zaken werden gedaan. Van één van de oude getrouwe
boekhandelaren kreeg ik onder meer het boek Beschreibung einer Landschaft Schweizer Miniaturen,
samengesteld uit het werk van Hermann Hesse (1877-1962), die met de
miljoenenoplagen van zijn werken in zowel de Verenigde Staten alsook in
Japan de meest gelezen schrijver van de twintigste eeuw heeft gemaakt. In de éénenveertig, zeer uiteenlopende, miniaturen geeft Hesse niet alleen
een beeld van veel verschillende plekken in Zwitserland, maar worden er
eveneens herinneringen opgehaald, worden er contacten met personen, of
reminiscenties aan het oeuvre van diverse artistieke lieden: figuren
die als typerend voor de Zwitserse cultuur mogen gelden: de dichter
Albert Steffen (1884-1963), de veelzijdige schrijver Robert Walser
(1878-1956) en de briljante componist Othmar Schoeck (1886-1957), die
allen tijdgenoten van Hesse waren. Over het land zelf schrijft Hesse: "Man
ist fleißig in der Schweiz und sucht sein mäßiges Kapital an
natürlichem Reichtum lug und zäh zu verwalten. Man ist auch dem
Gemeinsinn und der Vaterlandsliebe offen. man liebt die Heimat, aber
auch um ihrer Schönheit, um ihrer Seele willen . . . Und schließlich
bringt das kleine fleißige land noch als Luxusblüte diese heute
verlachten, später verehrten Sonderinge von Künstlern hervor,
auffallend viele sogar, und in den besten von ihnen mündet dem die
kleine Schweiz wieder in die große Welt und aus dem national
Determinierten wird Menschheitsgut." Misschien moet dat nog even in het 'Lybisch' worden vertaald voordat Ghadaffi zich nog meer gaat blameren. ____________ Afbeeldingen 1. De Lybische leider Moeammar al-Ghadaffi. 2. Voorzijde van de paperback-uitgave van Beschreibung einer Landschaft, verschenen bij Suhrkamp, Frankfurt am Main, in 1992, st 1970.