Een afgeschreven exemplaar van Hector Malots roman Sans famille
Passie voor de letteren Hoewel Hector-Henri Malot die in 1830 was geboren in
Le Bouille, in de omgeving van Rouen aanvankelijk te Rouen en daarna
te Parijs rechten heeft gestudeerd, lag zijn voorkeur toch bij de
literatuur, en hij heeft dan ook de bewuste keuze gemaakt deze
discipline als vak te kiezen. Hij deed dat in ieder geval op drie
uiteenlopende manieren: als literatuurcriticus voor de krant L'Opinion Nationale, als theatercriticus voor Lloyd Français, en als romancier. Zijn eerste boek werd in 1859 gepubliceerd: Les Amants,
het eerste deel van een trilogie. Het ongetwijfeld bekendste boek uit
Hector Malots koker is de roman over, en zeker ook voor, kinderen: Sans famille, in het Nederlands getiteld Alleen op de wereld. De
mare gaat al enige decennia, en blijkt zoals dat met, eventueel
sterke, verhalen zeer dikwijls het geval is een lang leven te zijn
beschoren, maar omdat wel het een leuke anekdote is, vertellen we die
hier toch maar, even tussen neus en lip. Een ooit in Nederland woonachtige man had in zijn jeugd Alleen op de wereld
gelezen; een jaar of twintig daarna besloot hij om dat boek maar eens
in het Frans te gaan lezen, en daarom vroeg hij in een boekhandel naar
de zeer beroemde roman Seul sur le monde. . . . . Volgens de overlevering is hij daarna berooid, met lege handen, huiswaarts gekeerd.
Wereldboek Negentien jaar nadat Hector Malots eerste roman was uitgekomen, werd Sans famille
gepubliceerd, in 1878, en dat boek zou al snel een bestseller worden en
in die hoedanigheid eveneens een zegetocht over de aardkloot realiseren. Vanochtend
vond ik een zowaar gebonden Frans exemplaar van deze roman tussen
de afgeschreven boeken in de kratten van een op dat punt en zeker
voor mij vruchtbaar antiquariaat in mijn woonplaats. Doordat de
titelpagina ontbreekt, heb ik geen idee om welke druk het daarbij gaat,
al is het exemplaar zeker honderd jaar oud. Het is niet een exemplaar
dat helemaal is gelezen, wel is er in gelezen.
Helaas is ook achterin hetgeen bij boeken van na de Tweede
Wereldoorlog vrijwel altijd wel het geval was niets anders te vinden
dan de naam van de drukkerij.
Vondst Vandaag
lag het hierboven afgebeelde exemplaar tussen diverse andere afgedankte
boeken, voor de somma van vijftig eurocent, al moet erbij worden gezegd
dat dit exemplaar nooit één der schappen van de winkel heeft gehaald,
maar bij binnenkomst al direct werd gedumpt. Helaas is het een editie
zonder illustraties en op tamelijk vergeeld papier een versie die wij
van het boekenvak in vroeger jaren omschreven als "luxe editie op
krantenpapier", aangezien zo'n boek wel van een stevige band was
voorzien. En dat is voor Franse boeken echt een bijzonderheid.
Ook een blad(zijde) met de zogeheten Franse titel
dat laatste op de oneven zijde van het blad voorafgaande aan een
normale titelpagina ontbrak. Het is niet erg waarschijnlijk dat deze
en/of de originele titelpagina, is, respectievelijk zijn, verwijderd,
aangezien de titel, met daaraan voorafgaand de naam van de schrijver,
bovenaan de bladzijde staat waarop het eerste hoofdstuk (van het eerste
deel) begint. Op
de plek waar je een titelpagina verwacht, is echter een brief van
Hector Malot afgedrukt aan zijn in 1868 uit Malots huwelijk met Anna
Dariès geboren dochter Lucie. De auteur beschrijft daarin dat hij bij
de conceptie van het verhaal steeds aan haar heeft gedacht en zich
heeft afgevraagd hoe zij iets zou voelen, of zij er belangstelling voor
zou hebben.