Voordat op het tweede Duitse publieke televisienet (ZDF) in de nacht van donderdag 30 op vrijdag 31 juli de oorspronkelijk Italiaanse speelfilm uit 1954 Atilla, la flagello di Dio — Atilla de Gesel Gods, in een mofs nagesynchroniseerde versie over het huiskamerscherm kan fladderen — dat feit alleen al bewijst voldoende dat God niet bestaat, anders zou hij/zij/het dergelijke monsterlijkheden op zijn onder-Neptunuse aardkloot nimmer toestaan — kunt u op het digitale Nederlandse televisiekanaal Geschiedenis 24 een herhaling zien van de uit twee delen bestaande Teleac/NOT-documentaire uit 2003 met de titel De zoon van God. Het eerste deel wordt vanaf 21:17 uur uitgezonden, het tweede direct in aansluiting daarop vanaf 22:10 uur tot 23:04 uur.
Dat lijken in ieder geval uitermate interessante documentaires: in het eerste deel, De claims van Jezus, wordt ingegaan op de mythes, die mogelijkerwijs ten grondslag liggen aan het christelijk geloof. In het aan- en tevens afsluitende tweede deel, Een christendom voor het christendom, komt de gnostische benadering van de Evangeliën aan de orde, welke pas in de eerste eeuw van onze jaartelling werden vervangen door de orthodox-christelijke interpretatie.
Voor een gelijktijdig met opgemelde Italiaanse speelfilm — tussen 00:40 uur en 02:05 uur — presenteert de eerste Duitse televisiezender (ARD/Das Erste) de eveneens nagesynchroniseerde speelfilm van VS-bodem uit 1996: Where truth lies, met een Duitse titel die wij in het Nederlands zouden moeten vertalen als In de klauwen van de waanzin.
Als u goed heeft opgelet tijdens de documentaires en de waanzin van het fundamentalisme binnen het christendom heeft ontdekt, is de kans kleiner geworden dat u zich in de greep van die waanzinsklauwen zult begeven.
(Uit)kijken derhalve.
__________
Afbeelding: Elfde eeuwse mozaïek, voorstellende de zoon van God: Christus-Pantocrator; at mozaïek bevindt zich in Daphne, Athene.